Procedura zawieszenia postępowania o ustalenie warunków zabudowy na okres 9 miesięcy ze względu na prowadzenie równoległych prac na projektem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przewidziana została w art. 62 ust. 1 u.p.z.p. Zapisy ustawy wskazują wyłącznie, kiedy wójt powinien podjąć zawieszone w tym trybie postępowanie (art. 62 ust. 1 pkt 1-2 u.p.z.p.), ale nie określają samych przesłanek takiego zawieszenia. Dlatego przesłanki, których stwierdzenie warunkuje prawidłowe zawieszenie postępowania, wypracowane zostały przez doktrynę i orzecznictwo sądów administracyjnych.
Szczególna ranga planów miejscowych w procesie kształtowania przestrzeni gminy zagwarantowana została przez ustawodawcę w licznych zapisach gwarantujących pierwszeństwo aktom planistycznym gminy (art. 4 ust. 2, art. 58 ust. 1, art. 62 ust. 1, art. 65 ust. 1 pkt 2 u.p.z.p.). Z zapisów tych wyłania się stanowisko, że nie jest dopuszczalne jednoczesne istnienie w obrocie prawnym planu miejscowego i decyzji o warunkach zabudowy, których regulacje w odniesieniu do określonego terenu byłyby ze sobą sprzeczne. Zaprezentowane stanowisko znajduje pełne zastosowanie do instytucji zawieszenia postępowania o ustalenie warunków zabudowy i pozwala na wskazanie podstawowej przesłanki takiego zawieszenia, jaką jest stwierdzenie przez wójta prawdopodobieństwa sprzeczności postanowień procedowanej decyzji o warunkach zabudowy z projektowanymi ustaleniami planu (wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 listopada 2009 r., IV SA/Wa 1137/09, LEX nr 589425).
Pełna treść artykułu dostępna jest w Serwisie Samorządowym>>>