Planowane zmiany w PIT i CIT

Minister Rozwoju i Finansów przedstawił projekt nowelizacji przepisów o podatkach dochodowych, w którym przewidziano szybszą amortyzację podatkową środków trwałych. Co jeszcze się zmieni?

1.Jak jest teraz?

Zgodnie z obecnie obowiązującymi regulacjami, wydatki na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Koszt podatkowy stanowią jednak odpisy amortyzacyjne od tych składników majątkowych. Wynika to z art. 15 ust. 6 ustawy z 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - dalej u.p.d.o.p. oraz art. 22 ust. 8 ustawy z 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - dalej u.p.d.o.f. Oznacza to, że podatnik ponosząc wydatki inwestycyjne, uwzględni je w kosztach podatkowych nie jednorazowo w miesiącu poniesienia wydatku, ale w czasie – poprzez odpisy amortyzacyjne, stosownie do długości okresu amortyzacji danego składnika majątkowego.

Obecnie przepisy przewidują dwa wyjątki pozwalające podatnikom na jednorazowe zaliczenie do kosztów podatkowych wydatków poniesionych na zakup składników majątkowych.

 

• Pierwszy z nich, wynika z art. 16d ust. 1 w zw. z art. 16f ust. 3 u.p.d.o.p. oraz art. 22d ust. 1 w zw. z art. 22f ust. 3 u.p.d.o.f. i polega na możliwości jednorazowego zaliczenia do kosztów podatkowych, wydatków na nabycie środka trwałego bądź wartości niematerialnej i prawnej o wartości nieprzekraczającej 3.500 zł. Preferencja ta ma zastosowanie do wszystkich podatników i nie ma ograniczenia, co do rodzaju składnika majątkowego. Konstrukcja powyższych przepisów zakłada pełną dowolność, tzn. podatnik może wedle swego wyboru albo rozpoznać taki koszt podatkowy jednorazowo, ale amortyzować na ogólnych zasadach przez okres właściwy dla danego rodzaju składnik majątkowego.

• Drugi wyjątek, wynika z art. 16k ust. 7 u.p.d.o.p. oraz art. 22k ust. 7 u.p.d.o.f. i polega na możliwości jednorazowo zaliczenia do kosztów podatkowych, wydatków na nabycie środków trwałych do wysokości maksymalnie 50.000 euro przez podatników, którzy rozpoczęli działalność w danym roku podatkowym oraz małych podatników (niezależnie od roku, w którym rozpoczęli działalność). Preferencja ta dotyczy wyłącznie środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 KŚT, z wyłączeniem jedynie samochodów osobowych. Najwcześniejszym momentem uwzględnienia tej jednorazowej amortyzacji jest miesiąc wprowadzenia tych środków trwałych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Preferencja nie może być jednak wykorzystana przez podatników utworzonych w sposób niepreferowany określony w art. 16k ust. 11 u.p.d.o.p. (art. 22k ust. 11 u.p.d.o.f.). Preferencja ta stanowi pomoc de minimis, co oznacza, że podatnik, który skonsumował już limit pomocy publicznej przypadającej dla przedsiębiorców z branży, w której funkcjonuje, nie może skorzystać z przyśpieszonej amortyzacji.

 

2.Jak bedzie po zmianach?

 

Omawiana nowelizacja dotyczy zarówno dla podatników podatku CIT, jak i podatników podatku PIT.

 

Uwaga!

Nowe regulacje mają dotyczyć środków trwałych nabytych od dnia 1 stycznia 2017 r. i dokonanych od tego dnia wpłat na poczet nabycia tych składników majątkowych.

 

Istotą planowanego rozwiązania jest wprowadzenie możliwości dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej nowych środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 oraz 8 KŚT w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 100.000 zł. Przy czym kwota tego limitu dotyczy zarówno kwoty odpisu amortyzacyjnego oraz przedpłaty, która może być rozpoznana jako koszt podatkowy.

Projektowana nowela wprowadza dodatkowy warunek, jakim jest minimalna wartość pojedynczego środka trwałego. Wartość ta musi wynosić co najmniej 10.000 zł (bądź co najmniej grupa środków trwałych wynosi co najmniej 10.000 zl oraz wartość każdego ze środków trwałych przekracza 3.500 zł).

Podatnicy będą mogli wybrać moment dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego spośród następujących wariantów:

 

a) odpis może być dokonany najwcześniej w miesiącu, w którym środki trwale zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych

b) odpis może być dokonany w jeden ze sposobów określonych w art. 16h ust. 4 u.p.d.o.p. bądź art. 22h ust. 4 u.p.d.o.f., tj. w równych ratach co miesiąc, w równych ratach co kwartał albo jednorazowo na koniec roku podatkowego.

 

(...)