Pytanie
Naczelnik Urzędu Skarbowego przeprowadził kontrolę podatkową związaną ze zwrotem VAT spowodowanym wewnątrzwspólnotową dostawą towarów. Transportu towarów dokonywała polska firma na zlecenie kontrahenta unijnego. Podczas kontroli dokonano drobnych ustaleń, z którymi kontrolowany się zgodził i złożył korektę deklaracji VAT-7, która w całości uwzględniała ustalenia. W dniu zakończenia kontroli zostało wydane postanowienie o przedłużeniu terminu zwrotu z uwagi na konieczność przeprowadzenia kontroli u kontrahenta unijnego oraz u kilku polskich kontrahentów podatnika. Tuż po złożeniu korekty deklaracji ponownie wydano postanowienie powołując te same argumenty. W wyniku kontroli przeprowadzonej u unijnego kontrahenta okazało się, że transakcje miały miejsce i jest dokumentacja potwierdzająca wywóz towarów poza granice kraju. Organ jednak w przesłanej dokumentacji otrzymał informację dotyczącą polskiego przewoźnika i przesłał do właściwych urzędów pisma w celu weryfikacji transakcji i przebiegu transportu. Ustalenia wykazały, że przewoźnik mógł nie wywieźć towaru poza granice, lecz transportował go bezpośrednio do polskiego odbiorcy – poza wiedzą polskiego sprzedawcy. Po zebraniu materiału Naczelnik wszczął postępowanie (ponad rok od zakończenia kontroli) i włączył zebrany materiał do akt sprawy.
Czy w tym przypadku zebrany materiał dowodowy poza kontrolą podatkową, postępowaniem i czynnościami sprawdzającymi, może stanowić dowód w sprawie, skoro był zbierany wbrew art. 120 o.p.?
Czy w przypadku, gdy zwrot podatku zostanie jednak firmie przyznany, należeć się będą jej odsetki w pełnej wysokości, czy też – zgodnie z art. 87 ust. 2 u.p.t.u. – w ograniczonej kwocie?