Odpowiedź:
Instalacja testowa, której element nie spełnia wymagań dyrektywy ROHS może być wykorzystywana w produkcji, o ile jest objęta wyłączeniem § 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z 21.12.2016 r. w sprawie zasadniczych wymagań dotyczących ograniczenia stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym - dalej r.o.s.n.s.e., wdrażającym dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE z 8.06.2011 r. w sprawie ograniczenia stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym dyrektywa ROHS. Dyrektywa ROHS została rozszerzona o procedurę oceny zgodności niezbędną do dokonania oceny zgodności SEE z wymaganiami dotyczącymi ww. ograniczeń, a także kwestie dotyczące sporządzenia deklaracji zgodności i umieszczenia na SEE oznakowania CE. Czy faktycznie jest objęta tym wyłączeniem zadecydować podmiot prowadzący instalację.
Także art. 2 ust. 2 ustawy z 11.09.2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym - dalej u.z.s.e.e. określa katalog wyłączeń niektórych urządzeń z zakresu objętym u.z.s.e.e.
Artykuł 4 pkt 13 u.z.s.e.e. zawiera definicję sprzętu elektrycznego oraz elektronicznego. Powyższa definicja posługuje się pojęciem "urządzenie". Z określenia tego należy wyciągnąć wniosek, iż za sprzęt można uznać tylko urządzenie stanowiące pewną całość, tzn. produkt finalny. Przyjęło się nim określać urządzenia lub jednostki (części składowe) urządzeń, które mają bezpośrednią funkcję, posiadają własną obudowę oraz - w stosownych przypadkach - gniazda i połączenia przeznaczone dla użytkownika końcowego. Taki produkt finalny musi spełniać kryteria sprzętu określone w definicji sprzętu zawartej w u.z.s.e.e.
Urządzenia takie jak zasilacze, będące odrębnym urządzeniem, spełniają wymogi definicji sprzętu, zatem podlegają przepisom u.z.s.e.e., a tym samym ograniczeniom wynikającym z dyrektywy ROHS, chyba że zostały zaprojektowane wyłącznie dla danej instalacji i który może spełniać swoją funkcję tylko jako część tego urządzenia.
Gdyby więc przedmiotowy zasilacz był specjalnie zaprojektowany do instalacji testowej i mógłby być zamieniony tylko identycznym zasilaczem specjalnie zaprojektowanym w tym celu, to również podmiot prowadzący instalację mógłby instalację wykorzystywać, mimo że zasilacz nie spełniałby wymagań dyrektywy ROHS. W innym przypadku zasilacz musi zostać wymieniony na spełniający wymagania ROHS.
Proszę również przeanalizować (na wszelki wypadek) wyłączenia dotyczące stosowania substancji niebezpiecznych w SSE treść załączników III i IV dyrektywy ROHS.
Uzasadnienie:
Zgodnie z § 1 ust. 2 r.o.s.n.s.e., przepisów r.o.s.n.s.e. nie stosuje się m.in. do:
- SEE zaprojektowanego i przeznaczonego do zainstalowania jako część innego sprzętu, do którego nie stosuje się przepisów r.o.s.n.s.e., i może pełnić swoją funkcję wyłącznie jako część takiego sprzętu oraz być zastąpiony wyłącznie takim samym specjalnie zaprojektowanym sprzętem;
- wielkogabarytowego zespołu maszyn, sprzętu lub elementów składowych współpracujących ze sobą w celu konkretnego zastosowania, trwale instalowanego i odinstalowywanego w konkretnym miejscu przez profesjonalny personel oraz użytkowanego i utrzymywanego przez profesjonalny personel w przemysłowym obiekcie produkcyjnym lub instytucie badawczym;
- wielkogabarytowego zespołu aparatury oraz innych urządzeń, które są montowane i instalowane przez profesjonalny personel, przeznaczonych do trwałego użytkowania w określonym z góry i przeznaczonym do tego celu miejscu, a także odinstalowywanych przez profesjonalny personel;
- maszyn z pokładowym źródłem zasilania, udostępnianych wyłącznie do użytku profesjonalnego, których funkcjonowanie wymaga poruszania się lub ciągłego lub półciągłego przemieszczania się między następującymi po sobie stałymi miejscami pracy;
- SEE zaprojektowanego do celów badawczych, który jest udostępniany wyłącznie do użytku profesjonalnego.
Jeśli przedmiotową stację testową lub zasilacz można przyporządkować do ww. postanowień, to nie ma przeszkód w jej wykorzystywaniu.
Zgodnie z art. 2 ust. 2 pkt 2 u.z.s.e.e., przepisów u.z.s.e.e. nie stosuje się do sprzętu specjalnie zaprojektowanego i zainstalowanego jako część urządzenia, do którego nie stosuje się przepisów u.z.s.e.e. i który może spełniać swoją funkcję tylko jako część tego urządzenia.
Sprzęt w rozumieniu przepisów u.z.s.e.e. to urządzenie, którego prawidłowe działanie jest uzależnione od dopływu prądu elektrycznego lub od obecności pól elektromagnetycznych oraz mogące służyć do wytwarzania, przesyłu lub pomiaru prądu elektrycznego lub pól elektromagnetycznych i zaprojektowane do użytku przy napięciu elektrycznym nieprzekraczającym 1 000 V dla prądu przemiennego oraz 1 500 V dla prądu stałego, zaliczone do jednej z grup sprzętu określonych w załączniku nr 6 do u.z.s.e.e. Taki sprzęt podlega przepisom u.z.s.e.e. Z dokumentu opracowanego przez Komisję Europejską dotyczącego najczęściej zadawanych pytań związanych z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/19/UE z 4.07.2012 r. w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (WEEE) wynika, że części składowe wprowadzone do obrotu w celu wykorzystania ich do produkcji i/bądź naprawy sprzętu elektrycznego i elektronicznego nie są objęte zakresem stosowania przepisów w zakresie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, chyba że mogą one funkcjonować niezależnie od tego sprzętu. Części składowe rozumiane są jako przedmioty, które po instalacji umożliwiają prawidłowe funkcjonowanie sprzętu elektrycznego i elektronicznego i nie muszą być dedykowane konkretnie dla danego sprzętu. Wyłączenie to nie wynika z art. 2 ust. 2 pkt 2 u.z.s.e.e., ale z faktu, że takie części nie spełniają definicji sprzętu. Natomiast wyłączenie określone w art. 2 ust. 2 pkt 2 u.z.s.e.e. dotyczy sprzętu (urządzenia spełniającego definicję sprzętu), który jest dedykowany do montażu w produktach, które nie są sprzętem elektrycznym i elektronicznym.
