Pytanie
Osoba fizyczna wydzierżawia spółce jawnej budynek przeznaczony do świadczeń medycznych (głównie rehabilitacja kardiologiczna, ale także gabinety lekarskie innych specjalności). W niektórych pomieszczeniach budynku oprócz przeważających świadczeń zdrowotnych w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej prowadzone będą w mniejszym zakresie, np. zajęcia jogi czy aerobiku. Zajęcia organizowane będą przez tę spółkę, której podstawowym rodzajem działalności są świadczenia zdrowotne. Przepis art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613, z późn. zm.) – dalej u.p.o.l. nie wskazuje naszym zdaniem, czy takie sporadyczne wykorzystanie na cele inne niż świadczenie usług zdrowotnych pozbawia podatnika (tu osobę fizyczną) prawa do obniżonej stawki wynikającej z ww. przepisu, wobec czego należy przyjąć, że ta obniżona stawka ma tu zastosowanie. Równocześnie jednak można zwrócić uwagę, że sytuacja może być (przynajmniej teoretycznie, bo w naszym przypadku tego nie przewidujemy) odwrotna, tj. pomieszczenie może być wprawdzie wykorzystywane okresowo do świadczenia usług zdrowotnych, jednak głównie, np. do prowadzenia zajęć z aerobiku. Wydaje się, że w takiej sytuacji preferencja podatkowa jest wątpliwa, ale ustawodawca nie wyznaczył żadnej granicy, jeżeli chodzi o proporcje (np. czasowe) w zakresie wykorzystania budynków do działalności w zakresie usług zdrowotnych i pozostałej.
Czy w tej sytuacji jest możliwe zastosowanie stawki preferencyjnej?