Akty Prawne
Monitor Polski
M.P.1987.32.277

Zm.: zarządzenie w sprawie zezwolenia na niektóre czynności obrotu dewizowego.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 28 października 1987 r.

zmieniające zarządzenie w sprawie zezwolenia na niektóre czynności obrotu dewizowego.

Na podstawie art. 34 ust. 1 i 2 pkt 1-3 ustawy z dnia 22 listopada 1983 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 63, poz. 288) zarządza się, co następuje:

§ 1.

W zarządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 marca 1984 r. w sprawie zezwolenia na niektóre czynności obrotu dewizowego (Monitor Polski Nr 7, poz. 52 i z 1986 r. Nr 33, poz. 244) wprowadza się następujące zmiany:

w § 5 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu:

"2. Zezwala się przedsiębiorstwom działającym na podstawie ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne (Dz. U. z 1985 r. Nr 13, poz. 58), nie będącym jednostkami gospodarki uspołecznionej, na zawieranie z osobami zagranicznymi w czasie ich pobytu w kraju umów o pracę, zgodnie z przepisami o zatrudnianiu cudzoziemców, jak również umów o świadczenie przez te osoby usług, za wynagrodzeniem w walucie polskiej, z tym że połowa tego wynagrodzenia może być wypłacana w walucie obcej ze środków dewizowych określonych w art. 23 tej ustawy.";

w § 19:

ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Zezwala się osobom krajowym fizycznym, uprawnionym do przekroczenia granicy państwowej, na dokonywanie zakupu walut obcych, czeków i czeków podróżniczych oraz otrzymanie talonów Narodowego Banku Polskiego, pod warunkiem uiszczenia opłaty w wysokości 150% równowartości zakupywanych walut Węgierskiej Republiki Ludowej i Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej i w wysokości 50% równowartości zakupywanych walut pozostałych państw, o których mowa w § 28 pkt 3, oraz w wysokości 200% równowartości zakupywanych walut państw z którymi Polska Rzeczpospolita Ludowa nie rozlicza się na podstawie umów o płatnościach niehandlowych.",

po § 20 dodaje się § 20a-20c w brzmieniu:

"§ 20a. Zezwala się na dokonywanie w kraju z rachunków zagranicznych zablokowanych oraz z prowadzonego w Narodowym Baku Polskim rachunku Stowarzyszenia Autorów "ZAIKS" dla zagranicznych agencji autorskich wypłat waluty polskiej na pokrywanie przez posiadacza rachunku oraz członków jego najbliższej rodziny wszelkich należności przypadających osobom krajowym, a w szczególności:

1) kosztów pobytu w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej,

2) w postępowaniu sądowym, administracyjnym, notarialnym, wynagrodzenia adwokata, podatków i opłat,

3) kosztów podróży na trasach zagranicznych między krajem zamieszkania a Polską Rzecząpospolitą Ludową i z powrotem polskimi środkami komunikacji, w tym również kosztów przewozu bagażu nie objętych ceną biletu,

4) kosztów podróży na trasach zagranicznych polskimi środkami komunikacji w przypadku, gdy kwota zgromadzona na rachunku zagranicznym zablokowanym kwalifikuje się do przekazania za granicę,

5) opłat za usługi uspołecznionych zakładów służby zdrowia,

6) ceny zakupu rzeczy w celu wywozu za granicę, łącznie z kosztami transportu polskimi środkami komunikacji,

7) kosztów przewozu polskimi środkami komunikacji książek wystawców-uczestników Międzynarodowych Targów Książki,

8) należności celnych.

§ 20b. Zezwala się na dokonywanie wypłat w walucie polskiej w kraju z rachunków zagranicznych specjalnych na pokrywanie należności z następujących tytułów:

1) wynagrodzeń pracowników posiadacza rachunku,

2) czynszów najmu lokali użytkowanych przez posiadacza rachunku,

3) kosztów pobytu służbowego i prywatnego w PRL pracowników posiadacza rachunku oraz członków ich najbliższej rodziny, z wyłączeniem opłat za hotele objęte samospłatą dewizową,

4) kosztów konferencji lub sympozjów, organizowanych przez posiadacza rachunku w PRL,

5) kosztów podróży do PRL i z powrotem dla pracowników posiadacza rachunku przyjeżdżających do PRL służbowo oraz towarzyszących im członków najbliższej rodziny polskimi środkami komunikacji na trasach zagranicznych,

6) zakupu towarów związanych z wyposażeniem lokalu posiadacza rachunku,

7) zakupu przez pracowników posiadacza rachunku rzeczy ruchomych w celu wywozu za granicę oraz opłaty za przewóz mienia polskimi środkami komunikacji,

8) podatków i opłat oraz należności celnych.

§ 20c. Zezwala się osobom krajowym będącym jednostkami gospodarki uspołecznionej na przyjmowanie darowizn pojazdów mechanicznych od osób zagranicznych mających siedzibę lub przebywających w kraju, z wyjątkiem przedstawicielstw dyplomatycznych i konsularnych oraz członków ich cudzoziemskiego personelu, a także zagranicznych przedstawicielstw kulturalnych i handlowych, jak również na opłacenie w walucie polskiej podatków i należności celnych za darowiznę.",

po § 34 dodaje się § 34a w brzmieniu:

"§ 34a. Zezwala się osobom krajowym - cudzoziemcom, mającym za zgodą właściwych polskich organów państwowych miejsce zamieszkania w kraju, na opłacenie w walucie polskiej kosztów przelotu samolotami Polskich Linii Lotniczych "Lot" i samolotami przedsiębiorstw lotniczych krajów członkowskich RWPG (w tym również kosztów przewozu bagażu nie objętych ceną biletu) przy wyjazdach w celach prywatnych na pobyt czasowy do krajów, z którymi PRL nie rozlicza się na podstawie umów o płatnościach niehandlowych.",

ZAŁĄCZNIK

NORMY SPRZEDAŻY WALUT OBCYCH, CZEKÓW I CZEKÓW PODRÓŻNICZYCH NA PODRÓŻE ZA GRANICĘ W CELACH PRYWATNYCH

I.

Zasady ogólne.

1. Podstawę do sprzedaży waluty obcej, czeków i czeków podróżniczych oraz do wydania talonów Narodowego Banku Polskiego (NBP), uprawniających do wymiany waluty polskiej na waluty tranzytowych krajów członkowskich RWPG, stanowią:

1) książeczka walutowa,

2) dokument uprawniający do przekroczenia granicy państwowej,

3) wymagane zaproszenie bądź inny równorzędny dokument.

2. Zmian obowiązujących norm dziennych i rocznych sprzedaży walut obcych, czeków i czeków podróżniczych na podróże za granicę w celach prywatnych dokonuje Prezes NBP w porozumieniu z Ministrem Finansów w wypadkach uzasadnionych stanem posiadanego zapasu określonej waluty, z zachowaniem obowiązujących porozumień międzynarodowych.

II.

Normy sprzedaży walut obcych, czeków i czeków podróżniczych oraz wydania talonów NBP przy wyjazdach do państw, z którymi Polska Rzeczpospolita Ludowa rozlicza się na podstawie umów o płatnościach niehandlowych, wymienionych w § 28 pkt 3 zarządzenia.

1. Przy wyjazdach w latach 1987-1989 łączna norma sprzedaży walut obcych, czeków i czeków podróżniczych wraz z opłatą, o której mowa w § 19 ust. 1 zarządzenia, wynosi 50.000 zł na osobę, a dla dzieci do lat siedmiu - 25.000 zł oraz połowę norm rocznych i stawek dziennych ustalonych na poszczególne kraje.

2. Z normy ustalonej w ust. 1 odlicza się także równowartość sprzedanych walut obcych, czeków i czeków podróżniczych z tytułu kieszonkowego przy wyjazdach zorganizowanych, łącznie z opłatą, o której mowa w § 19 ust. 1 zarządzenia. Równowartość wydanych talonów NBP, łącznie z pobieraną opłatą, nie obciąża normy, o której mowa w ust. 1.

3. W ramach normy wymienionej w ust. 1 sprzedaż walut obcych, czeków i czeków podróżniczych poszczególnych państw może być dokonana w następujących wysokościach:

1) przy wyjazdach do Ludowej Republiki Bułgarii:

a) indywidualnych - do wysokości normy określonej w ust. 1,

b) zorganizowanych i leczniczych, tytułem kieszonkowego - w wysokości określonej w ust. 5;

osobom nabywającym tylko vouchery noclegowe sprzedaż lewów może być dokonana w wysokości ustalonej dla osób wyjeżdżających indywidualnie,

2) przy wyjazdach do Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej:

a) indywidualnych - w wysokości 100 koron dziennie na osobę, nie częściej jednak niż po upływie 90 dni od daty poprzedniej sprzedaży, i do wysokości 1.500 koron rocznie na wszystkie rodzaje wyjazdów,