Eksport osiągnięć naukowych i technicznych oraz usług technicznych.

UCHWAŁA Nr 77
RADY MINISTRÓW
z dnia 29 maja 1979 r.
w sprawie eksportu osiągnięć naukowych i technicznych oraz usług technicznych.

W celu zapewnienia warunków organizacyjnych i ekonomicznych do dalszego rozwoju eksportu osiągnięć naukowych i technicznych oraz usług technicznych, bardziej efektywnego wykorzystania dorobku i możliwości jednostek naukowo-badawczych i rozwojowych, doświadczeń produkcyjnych przedsiębiorstw, a także w celu stworzenia dla twórców i jednostek gospodarki uspołecznionej zachęt materialnych, sprzyjających temu rozwojowi, Rada Ministrów uchwala, co następuje:
§  1.
1.
Przepisy uchwały określają zasady eksportu osiągnięć naukowych i technicznych oraz usług technicznych, a także zadania naczelnych organów administracji państwowej i jednostek gospodarki uspołecznionej w tej dziedzinie.
2.
Przez osiągnięcia naukowe i techniczne, zwane dalej "osiągnięciami", rozumie się udostępniane kontrahentom zagranicznym na podstawie umów licencyjnych, umów o współpracy naukowo-technicznej, umów o tworzeniu spółek produkcyjno-handlowych za granicą, umów o kooperacji, kontraktów dotyczących eksportu kompletnych obiektów lub innych umów:
1)
wynalazki lub wzory użytkowe oraz projekty racjonalizatorskie, określone w ustawie z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości (Dz. U. Nr 43, poz. 272),
2)
wyniki prac naukowych, badawczych, rozwojowych, projektowych, konstrukcyjnych, doświadczalnych, doświadczenia produkcyjne, sposoby produkcji oraz inne opracowania i rozwiązania o charakterze know-how, nie chronione prawami wyłączności,

wraz z dokumentacją techniczną lub technologiczną, stanowiącą integralną część osiągnięć.

3.
Przez usługi techniczne, zwane dalej "usługami", rozumie się usługi świadczone kontrahentom zagranicznym na podstawie umów o współpracy naukowo-technicznej, umów o tworzeniu spółek produkcyjno-handlowych za granicą, kontraktów dotyczących eksportu kompletnych obiektów lub innych umów, polegające na:
1)
wykonaniu (opracowaniu) dokumentacji projektowych, konstrukcyjnych, technologicznych, techniczno-organizacyjnych,
2)
doradztwie technicznym i ekonomicznym,
3)
sporządzaniu analiz, studiów, założeń i raportów techniczno-ekonomicznych,
4)
prowadzeniu prac poszukiwawczych zasobów surowcowych, wodnych, energetycznych itp. oraz sporządzaniu opracowań studialnych z tego zakresu,
5)
prowadzeniu prac doświadczalnych, obliczeniowych, pomiarowych, analitycznych, a także prób oraz badań laboratoryjnych i przemysłowych,
6)
projektowaniu obiektów przemysłowych, w tym specjalizacyjnych, modernizacji obiektów, a także nadzorowaniu wykonawstwa inwestycyjnego oraz rozruchu kompletnych obiektów przemysłowych, w tym rozruchu technicznego i technologicznego,
7)
wykonywaniu odbioru urządzeń, prac dotyczących rozruchu oraz eksploatacji (uruchamiania), a także badań i pomiarów urządzeń i obiektów, łącznie z konsultacjami i ekspertyzami z danego zakresu,
8)
pracach z zakresu planowania przestrzennego, urbanistyki, architektury oraz geodezji i kartografii,
9)
świadczeniu usług serwisowych w Polsce na rzecz zleceniodawców zagranicznych,
10)
świadczeniu eksportowych usług informatycznych,
11)
wykonywaniu innych usług o charakterze technicznym, techniczno-ekonomicznym lub organizacyjnym, z wyłączeniem usług realizowanych na podstawie odrębnych przepisów, dotyczących eksportu budownictwa.
4.
Do usług zalicza się również czynności związane z ochroną zagranicznej własności przemysłowej w Polsce.
5.
Użyte w ust. 2, 3 i 4 pojęcia stosuje się jako obowiązujące do celów planistycznych i statystycznych.
6.
Upoważnia się Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki do ustalenia w porozumieniu z Ministrem Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej, na wniosek zainteresowanego ministra, zakresu przedmiotowego osiągnięć i usług, o których mowa w ust. 2, 3 i 4.
§  2.
1.
Ministrowie (kierownicy urzędów centralnych) opracowują w ujęciu wartościowym resortowe pięcioletnie i roczne projekty planów eksportu osiągnięć i usług, według zasad i w terminach ustalonych instrukcjami o sporządzaniu pięcioletnich i rocznych planów społeczno-gospodarczych.
2.
Minister Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej w porozumieniu z Ministrem Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki przedstawia Przewodniczącemu Komisji Planowania przy Radzie Ministrów zbiorcze projekty planów eksportu osiągnięć i usług.
3.
Plany eksportu osiągnięć i usług stanowią w ramach narodowych planów społeczno-gospodarczych wyodrębnioną część planu obrotów handlu zagranicznego.
4.
Minister Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej ustala w porozumieniu z właściwym ministrem zadania wynikające z rocznych planów eksportu osiągnięć i usług dla przedsiębiorstw handlu zagranicznego.
5.
Wartość eksportu osiągnięć i usług, nie ujętą w planach obrotów towarowych lub eksportu budownictwa, wlicza się do zbiorczego salda obrotów handlu zagranicznego ministerstw i innych jednostek centralnych.
§  3.
1.
Ministrowie (kierownicy urzędów centralnych) opracowują 5-letnie programy rozwoju eksportu osiągnięć i usług, które powinny określać kierunki rozwoju tego eksportu oraz kierunki działalności promocyjnej i akwizycyjnej przedsiębiorstw handlu zagranicznego.
2.
Ministrowie Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej określają zasady i tryb sporządzania programów.
§  4.
1.
Jednostki gospodarki uspołecznionej, a w szczególności jednostki naukowo-badawcze i rozwojowe, są obowiązane do systematycznej analizy posiadanych osiągnięć, które mogłyby stanowić przedmiot akwizycji i sprzedaży kontrahentom zagranicznym. Jednostki gospodarki uspołecznionej są obowiązane do prowadzenia stałej analizy możliwości świadczenia usług.
2.
Jednostki gospodarki uspołecznionej obowiązane są do przygotowywania dla właściwych przedsiębiorstw handlu zagranicznego propozycji ofert dotyczących eksportu osiągnięć i do podejmowania działań na rzecz zapewnienia tym osiągnięciom ochrony prawnej w państwach przewidywanych kontrahentów oraz przeprowadzania badań patentowych, określających czystość patentową oferowanego osiągnięcia.
3.
Propozycje sprzedaży za granicę osiągnięć oraz usług powinny być przedstawiane przez właściciela osiągnięcia lub wykonawcę usługi właściwemu przedsiębiorstwu handlu zagranicznego w formie ofert lub wniosków składanych co najmniej raz w roku i systematycznie aktualizowanych przez właścicieli i wykonawców wspólnie z tym przedsiębiorstwem handlu zagranicznego.
4.
Przedsiębiorstwo handlu zagranicznego, któremu właściciele osiągnięć lub usług przedstawili oferty lub wnioski dotyczące eksportu osiągnięć lub usług, jest obowiązane do przygotowania - wspólnie z właścicielem osiągnięć lub wykonawcą usług - materiałów akwizycyjno-handlowych dotyczących osiągnięć i usług zakwalifikowanych do eksportu oraz w miarę potrzeby planu działania związanego z realizacją eksportu danego osiągnięcia lub usługi.
5.
Przedsiębiorstwa handlu zagranicznego są obowiązane do prowadzenia akcji akwizycyjnej i rozpoznawania rynków, a właściciele osiągnięć i wykonawcy usług są obowiązani do udzielania odpowiedzi na pytania ofertowe, otrzymywane z przedsiębiorstw handlu zagranicznego.
§  5.
Eksport osiągnięć usług realizują właściwe przedsiębiorstwa handlu zagranicznego lub Przedsiębiorstwo Handlu Zagranicznego "Polservice".
§  6.
1.
Jednostce gospodarki uspołecznionej, będącej właścicielem osiągnięcia, o którym mowa w § 1 ust. 2 pkt 1, z tytułu dokonania eksportu przysługują kwoty ustalane i wypłacane zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 1972 r. w sprawie projektów wynalazczych (Dz. U. z 1972 r. Nr 54, poz. 351 i z 1977 r. Nr 27, poz. 113).
2.
Jednostce gospodarki uspołecznionej, będącej właścicielem osiągnięcia, o którym mowa w § 1 ust. 2 pkt 2, przysługuje w walucie zagranicznej, w której uzyskano płatność, 30% kwoty uzysku dewizowego, pomniejszonego o kwotę, o której mowa w ust. 5. Jednostka ta ma prawo do tworzenia z uzyskanej kwoty funduszu dewizowego.
3.
W jednostkach naukowo-badawczych i rozwojowych oraz szkołach wyższych wskaźnik, o którym mowa w ust. 2, może być za zgodą właściwego ministra podwyższony do 40%.
4.
Ponadto jednostce gospodarki uspołecznionej z tytułu eksportu osiągnięcia, o którym mowa w ust. 2, przysługuje w walucie polskiej równowartość pozostałej kwoty wpływu, uzyskanej z eksportu tego osiągnięcia, przeliczonej według obowiązującego kursu, pomniejszonej o marżę przedsiębiorstwa handlu zagranicznego, o kwoty wymienione w ust. 2 i 5, dewizowe koszty sprzedaży osiągnięcia oraz wynagrodzenie twórców wypłacane zgodnie z przepisem § 8 ust. 2.
5.
Przedsiębiorstwo handlu zagranicznego eksportujące osiągnięcie, o którym mowa w ust. 2, otrzymuje 5% kwoty uzysku dewizowego w walacie zagranicznej, uzyskanej z tytułu eksportu tego osiągnięcia, z przeznaczeniem na promocję i akwizycję osiągnięć.
6.
W razie eksportu usługi jednostka gospodarki uspołecznionej wykonująca tę usługę jest upoważniona do tworzenia funduszu dewizowego w wysokości 30% uzysku dewizowego.
7.
Minister Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej zapewni w ramach środków przeznaczonych na promocję eksportu i działalność akwizycyjną preferencyjne traktowanie promocji i działalności akwizycyjnej w zakresie eksportu osiągnięć i usług.
§  7.
1.
Nazwisko twórcy (twórców) powinno być wymienione w umowie zawieranej pomiędzy właścicielem osiągnięcia a właściwym przedsiębiorstwem handlu zagranicznego.
2.
Jeżeli osiągnięciem jest wynalazek, wzór użytkowy lub projekt racjonalizatorski, wówczas za twórcę (twórców) tego osiągnięcia uważa się twórcę (twórców) w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości.
3.
Za twórcę (twórców) osiągnięcia nie będącego wynalazkiem lub projektem racjonalizatorskim uważa się osobę (osoby) fizyczną, która faktycznie opracowała dane osiągnięcie. Za twórcę (twórców) nie uważa się osoby (osób), która jedynie udzieliła pomocy przy opracowaniu danego osiągnięcia.
4.
Decyzję w sprawie określenia twórcy lub twórców wydaje kierownik jednostki będącej właścicielem osiągnięcia, po zasięgnięciu opinii społecznej organizacji zawodowej działającej w tej jednostce. W razie gdy twórcą jest kierownik jednostki będącej właścicielem osiągnięcia lub jego zastępca, stosuje się odpowiednio tryb postępowania określony w przepisach, o których mowa w ust. 2.
§  8.
1.
Twórcy (twórcom) eksportowanego osiągnięcia, o którym mowa w § 1 ust. 2 pkt 1, przysługuje wynagrodzenie w wysokości określonej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 1972 r. w sprawie projektów wynalazczych.
2.
Twórcy (twórcom) eksportowanego osiągnięcia, o którym mowa w § 1 ust. 2 pkt 2, przysługuje w walucie polskiej wynagrodzenie w wysokości 10% pełnej kwoty uzyskanej ze sprzedaży tego osiągnięcia, przeliczonej według obowiązującego kursu.
3.
Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 2, nie może wynosić więcej niż 500.000 złotych, a w wyjątkowych wypadkach, przy sprzedaży osiągnięcia mającego poważne znaczenie dla gospodarki narodowej, może być ono przez właściwego ministra podwyższone do 300%. W tym wypadku jednak wynagrodzenie nie może wynosić więcej niż 1.000.000 złotych.
4.
Wypłata wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, może nastąpić po uzyskaniu należnych kwot w walucie zagranicznej, płatnych z tytułu realizacji kontraktu.
§  9.
Minister Finansów określa tryb otwierania i prowadzenia rachunków bankowych dla jednostek gospodarki uspołecznionej będących właścicielami osiągnięć oraz wykonawcami usług, a także tryb naliczania i wykorzystywania funduszu dewizowego.
§  10.
1.
Kwoty, o których mowa w § 6 ust. 2 i 6, mogą być wykorzystywane przez jednostki gospodarki uspołecznionej ponad ustalone dla nich w rocznych narodowych planach społeczno-gospodarczych limity dewizowe na import narzędzi, wyposażenia laboratoryjnego, literatury fachowej, sprzętu, urządzeń technicznych, materiałów pomocniczych i części zamiennych, aparatury naukowo-badawczej, a także na pokrywanie wydatków na zakup za granicą osiągnięć naukowo-technicznych, licencji, dokumentacji i usług technicznych, z zachowaniem obowiązującego w tym zakresie trybu postępowania.
2.
Kwoty, o których mowa w ust. 1, mogą być wykorzystywane w wysokości do 20% na wydatki związane z wyjazdami zagranicznymi pracowników tych jednostek, mającymi na celu podnoszenie kwalifikacji kadr naukowych i zawodowych.
3.
Kwoty w walucie polskiej, o których mowa w § 6 ust. 4, uzyskane przez jednostki gospodarki uspołecznionej mogą być przeznaczone przez te jednostki na pokrycie kosztów związanych z przygotowaniem lub wdrożeniem osiągnięć zakwalifikowanych do sprzedaży za granicę oraz na przygotowanie materiałów akwizycyjnych, a także na inne cele określone w odrębnych przepisach.
§  11.
W odniesieniu do pracowników jednostek będących właścicielami osiągnięć i wykonawcami usług oraz pracowników przedsiębiorstw handlu zagranicznego eksportujących osiągnięcia lub usługi stosuje się odpowiednio zasady wynagradzania za wyniki osiągnięte w eksporcie z tytułu efektywności eksportu lub z funduszu nagród ustalonego w przepisach w sprawie materialnego zainteresowania pracowników działalnością w sferze handlu zagranicznego.
§  12.
1.
W razie gdy w kontrakcie na dostawę kompletnego obiektu przemysłowego została wyodrębniona wartość osiągnięcia lub usługi, do eksportu tych osiągnięć lub usług stosuje się odpowiednio przepisy § 6-10.
2.
W razie gdy w kontrakcie na dostawę kompletnego obiektu na wniosek kontrahenta zagranicznego lub z innych przyczyn natury handlowej wartość osiągnięcia lub usługi nie została wyodrębniona, określenie tej wartości dającej podstawę do stosowania przepisów § 6-10 następuje zgodnie z umową zawartą pomiędzy właścicielem osiągnięcia lub usługi a generalnym dostawcą.
§  13.
Właściwi ministrowie zapewnią w podległych sobie jednostkach warunki niezbędne do wykonania zadań określonych w uchwale w zakresie rozwoju eksportu osiągnięć i usług, w szczególności przez:
1)
wyznaczenie w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie uchwały jednostki prowadzącej przygotowania techniczno-organizacyjne i koordynację działań w resorcie w zakresie eksportu osiągnięć i usług,
2)
wyznaczenie w podległych przedsiębiorstwach handlu zagranicznego, a w miarę potrzeby i w innych jednostkach, służb do spraw eksportu osiągnięć i usług,
2)
systematyczne prowadzenie oceny sytuacji w zakresie rozwoju nauki i techniki, w tym wynalazczości i wdrożeń, w celu podejmowania działań na rzecz stałego zwiększania możliwości eksportu w tej dziedzinie.
§  14.
1.
Ministrowie (kierownicy urzędów centralnych) zapewnią kontrolę realizacji zadań podległych im jednostek, wynikających z programów i planów eksportu osiągnięć i usług.
2.
Ministrowie (kierownicy urzędów centralnych) przedstawiają Przewodniczącemu Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministrowi Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Ministrowi Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej oraz Prezesowi Urzędu Patentowego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej roczne analizy i oceny eksportu osiągnięć i usług w terminie do dnia 31 marca każdego roku za rok ubiegły.
3.
Minister Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki w uzgodnieniu z Przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów oraz Ministrem Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej opracowuje, na podstawie materiałów wymienionych w ust. 2, zbiorczą analizę wraz z wnioskami, którą przedstawia Prezydium Rządu w terminie do dnia 30 czerwca każdego roku za rok ubiegły.
§  15.
Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w porozumieniu z Przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów oraz Ministrami Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej ustali zasady i tryb sporządzania sprawozdawczości statystycznej z realizacji eksportu osiągnięć oraz usług.
§  16.
Zasady ustalania i wypłacania właścicielom osiągnięć i twórcom kwot, o których mowa w § 6 i 8, z tytułu sprzedaży osiągnięcia za granicę na podstawie kontraktów zawartych przed dniem wejścia w życie uchwały stosuje się do wypłat dokonywanych po dniu jej wejścia w życie.
§  17.
Traci moc uchwała nr 197 Rady Ministrów z dnia 3 sierpnia 1973 r. w sprawie eksportu osiągnięć naukowych i technicznych oraz usług technicznych.
§  18.
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Zmiany w prawie

Sejm uchwalił rentę wdowią z poprawkami rządu

Współmałżonek zmarłej osoby będzie mógł pobierać równocześnie rentę rodzinną i inne świadczenie emerytalno-rentowe w wybranym przez siebie wariancie – tzw. rentę wdowią. Nie będzie już musiał, jak...

Beata Dązbłaż 26.07.2024
Przedłużenie ważności rozporządzenia o warunkach zabudowy z podpisem prezydenta

Podczas ostatniego posiedzenia Senat nie wniósł poprawek do noweli ustawy o dostępności wydłużającej o dwa lata ważność rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Ma ono wygasnąć 20 września br. Brak rozporządzenia sparaliżowałby realizację inwestycji. W piątek prezydent podpisał ustawę.

Renata Krupa-Dąbrowska 19.07.2024
Nieczytelna preskrypcja? Farmaceuta sam zadecyduje o dawkowaniu leku

Jeśli na recepcie w ogóle nie wypisano dawkowania leku albo jest ono niemożliwe do rozczytania, farmaceuta sam będzie mógł zadecydować, jaka dawka będzie odpowiednia dla pacjenta. Będzie mógł wydać też pacjentowi maksymalnie cztery opakowania leku, a nie jak do tej pory dwa. Te zasady nie będą jednak dotyczyły leków zawierających substancje psychotropowe lub środki odurzające.

Inga Stawicka 19.07.2024
Nowe podstawy programowe dla kilku zawodów szkolnictwa branżowego

Od września zmienią się podstawy programowe kształcenia w zawodach: elektromechanik pojazdów samochodowych oraz technik pojazdów samochodowych, operator obrabiarek skrawających i technik weterynarii. Określona też została podstawa programowa kształcenia w nowym zawodzie technik elektromobilności.

Agnieszka Matłacz 08.07.2024
Kary za wykroczenia i przestępstwa skarbowe rosną od lipca po raz drugi w tym roku

41 mln 281 tys. 920 złotych może od lipca wynieść maksymalna kara za przestępstwo skarbowe. Najniższa grzywna za wykroczenie wynosi natomiast 430 złotych. Wzrost kar ma związek z podwyższeniem wysokości minimalnego wynagrodzenia. Od lipca 2024 roku wynosi ono 4300 złotych.

Krzysztof Koślicki 01.07.2024
Przepisy o głosowaniu korespondencyjnym bez poprawek Senatu

W środę Senat nie zgłosił poprawek do noweli kodeksu wyborczego, która umożliwia głosowanie korespondencyjne wszystkim obywatelom zarówno w kraju, jak i za granicą. 54 senatorów było za, a 30 przeciw. Ustawa trafi teraz do prezydenta. Poprzedniego dnia takie rozwiązanie rekomendowały jednomyślnie senackie komisje Praw Człowieka i Praworządności, Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisja Ustawodawcza.

Grażyna J. Leśniak 26.06.2024