RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) 2020/1998 z dnia 7 grudnia 2020 r. w sprawie środków ograniczających stosowanych w sytuacji poważnych pogwałceń i naruszeń praw człowieka 1 , a w szczególności jego art. 14 ust. 1,
uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) W dniu 7 grudnia 2020 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) 2020/1998.
(2) W dniu 8 grudnia 2020 r. w oświadczeniu Wysokiego Przedstawiciela wydanym w imieniu Unii Europejskiej na temat globalnego systemu sankcji UE za naruszenia praw człowieka Unia i jej państwa członkowskie potwierdziły swoje stanowcze zobowiązanie na rzecz propagowania i ochrony praw człowieka na świecie. Globalny system sankcji UE za naruszenia praw człowieka podkreśla, jak zdeterminowana jest Unia, by wzmocnić swoją rolę w zaradzaniu poważnym pogwałceniom i naruszeniom praw człowieka na świecie. Strategicznym celem Unii jest sprawienie, by wszyscy mogli skutecznie korzystać z praw człowieka. Poszanowanie godności ludzkiej, wolności, demokracji, równości, praworządności i praw człowieka to podstawowe wartości Unii oraz jej wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa.
(3) W dniu 2 marca 2021 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2021/372 2 oraz rozporządzenie wykonawcze (UE) 2021/371 3 , na mocy których wskazano do objęcia środkami ograniczającymi czterech Rosjan odpowiedzialnych za poważne pogwałcenia praw człowieka w Rosji, w tym przypadki arbitralnych aresztowań i zatrzymań, a także za szeroko zakrojone i systematyczne represjonowanie wolności pokojowego zgromadzania się i zrzeszania się, jak również wolności opinii i wypowiedzi.
(4) W dniu 22 marca 2021 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2021/481 4 i rozporządzenie wykonawcze (UE) 2021/478 5 , w których wskazano 11 osób i cztery podmioty dopuszczające się poważnego naruszania praw człowieka w Chinach, Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (KRLD), Libii, Erytrei, Sudanie Południowym i Rosji, w tym tortur, egzekucji pozasądowych, wymuszonych zaginięć lub systematycznego wykorzystywania pracy przymusowej.
(5) Unia jest nadal głęboko zaniepokojona poważnymi naruszeniami praw człowieka i łamaniem tych praw w różnych częściach świata, takimi jak tortury i inne okrutne, nieludzkie lub poniżające traktowanie lub karanie, pozasądowe, doraźne lub arbitralne egzekucje i zabójstwa popełniane przez Grupę Wagnera, prywatny rosyjski podmiot wojskowy, nieposiadający osobowości prawnej na Ukrainie, w Syrii, Libii, Republice Środkowoafrykańskiej, Sudanie i Mozambiku.
(6) Mając na uwadze względzie międzynarodowy wymiar i wagę działań Grupy Wagnera, a także jej destabilizujący wpływ w tych państwach, Unia uważa, że działania Grupy Wagnera podważają cele wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa określone w art. 21 TUE, w szczególności cel polegający na umacnianiu i wspieraniu demokracji, państwa prawnego, praw człowieka i zasad prawa międzynarodowego zgodnie z art. 21 ust. 2 lit. b) TUE.
(7) W związku z tym do wykazu osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów podlegających środkom ograniczającym zamieszczonego w załączniku I do rozporządzenia (UE) 2020/1998 należy dodać trzy osoby i jeden podmiot.
(8) Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik I do rozporządzenia (UE) 2020/1998,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
