KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS), uchylające rozporządzenie (WE) nr 761/2001 oraz decyzje Komisji 2001/681/WE i 2006/193/WE 1 , w szczególności jego art. 46 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1221/2009 zobowiązuje się Komisję do opracowania sektorowych dokumentów referencyjnych dotyczących poszczególnych sektorów gospodarki. Dokumenty te muszą obejmować najlepsze praktyki zarządzania środowiskowego, wskaźniki efektywności środowiskowej oraz, w stosownych przypadkach, kryteria doskonałości i systemy oceny poziomu efektów działalności środowiskowej. Organizacje zarejestrowane lub przygotowujące się do zarejestrowania w systemie ekozarządzania i audytu, który ustanowiono rozporządzeniem (WE) nr 1221/2009, mają obowiązek uwzględnić te sektorowe dokumenty referencyjne podczas przygotowywania swoich systemów zarządzania środowiskowego oraz podczas dokonywania oceny efektów swojej działalności środowiskowej w deklaracjach środowiskowych lub zaktualizowanych deklaracjach środowiskowych, opracowanych zgodnie z załącznikiem IV do tego rozporządzenia.
(2) W rozporządzeniu (WE) nr 1221/2009 Komisja została zobowiązana do opracowania planu roboczego zawierającego orientacyjny wykaz sektorów, które będą uznawane za priorytetowe na potrzeby przyjęcia sektorowych i międzysektorowych dokumentów referencyjnych. W wyżej wspomnianym planie roboczym 2 Komisja wskazała sektor usług telekomunikacyjnych oraz usług w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT) jako sektory priorytetowe.
(3) Sektorowy dokument referencyjny dla sektora usług telekomunikacyjnych i usług w zakresie ICT powinien określać najlepsze praktyki zarządzania środowiskowego dla wszystkich dostawców usług telekomunikacyjnych i ICT, w tym operatorów telekomunikacyjnych, firm konsultingowych w dziedzinie ICT, przedsiębiorstw zajmujących się przetwarzaniem i hostingiem danych, twórców i wydawców oprogramowania, nadawców i monterów urządzeń i instalacji ICT. W każdym przypadku, gdy jest to możliwe i istotne, dla danej najlepszej praktyki zarządzania środowiskowego podaje się również szczegółowe wskaźniki efektywności środowiskowej i kryteria doskonałości.
(4) Należy określić, w formie najlepszych praktyk zarządzania środowiskowego dla przedmiotowego sektora 3 , konkretne działania mające na celu poprawę systemów zarządzania środowiskowego w przedsiębiorstwach w czterech głównych obszarach. Uznano, że główne obszary, które zapewniają najlepsze wsparcie wysiłków wszystkich dostawców usług telekomunikacyjnych i ICT, to kwestie przekrojowe, ośrodki przetwarzania danych, sieci łączności elektronicznej oraz poprawa efektywności energetycznej i środowiskowej w innych sektorach.
(5) Aby zapewnić organizacjom w sektorze usług telekomunikacyjnych i usług w zakresie ICT, weryfikatorom środowiskowym, organom krajowym, jednostkom akredytującym i licencjonującym oraz innym podmiotom wystarczająco dużo czasu na przygotowanie się do wprowadzenia sektorowego dokumentu referencyjnego dla sektora usług telekomunikacyjnych i usług w zakresie ICT, datę rozpoczęcia stosowania niniejszej decyzji należy odroczyć.
(6) Opracowując sektorowy dokument referencyjny, Komisja skonsultowała się z państwami członkowskimi i innymi zainteresowanymi stronami zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1221/2009.
(7) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu powołanego na podstawie art. 49 rozporządzenia (WE) nr 1221/2009,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
1 Dz.U. L 342 z 22.12.2009, s. 1.
2 Komunikat Komisji - Ustanowienie planu prac określającego orientacyjny wykaz sektorów na potrzeby przyjęcia sektorowych i mię- dzysektorowych dokumentów referencyjnych na mocy rozporządzenia (WE) nr 1221/2009 w sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS) (Dz.U. C 358 z 8.12.2011, s. 2).
3 Canfora P., Gaudillat P., Antonopoulos I., Dri M., Best Environmental Management Practice in the Telecommunications and ICT Services sector, EUR 30365 EN, Publications Office of the European Union, Luksemburg, 2020, ISBN 978-92-76-21574-5, doi:10.2760/ 354984, JRC121781; https://publications.jrc.ec.europa.eu/repository/handle/JRC121781.
4 Sprawozdanie naukowe i polityczne jest publicznie dostępne na stronie internetowej JRC pod adresem: https://susproc.jrc.ec.europa. eu/activities/emas/telecom.html. Wnioski dotyczące najlepszych praktyk zarządzania środowiskowego i możliwości ich zastosowania oraz szczegółowych wskaźników efektywności środowiskowej i kryteriów doskonałości określonych w niniejszym sektorowym dokumencie referencyjnym opierają się na ustaleniach udokumentowanych w sprawozdaniu naukowym i politycznym. W sprawozdaniu tym można znaleźć wszystkie podstawowe informacje i szczegóły techniczne.
5 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1836/93 z dnia 29 czerwca 1993 r. dopuszczające dobrowolny udział spółek sektora przemysłowego w systemie zarządzania środowiskiem i audytu środowiskowego we Wspólnocie (Dz.U. L 168 z 10.7.1993, s. 1).
6 Rozporządzenie (WE) nr 761/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 marca 2001 r. dopuszczające dobrowolny udział organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS) (Dz.U. L 114 z 24.4.2001, s. 1).
7 Zgodnie z sekcją B lit. f) w załączniku IV do rozporządzenia EMAS deklaracja środowiskowa zawiera "streszczenie dostępnych danych dotyczących efektów działalności środowiskowej organizacji w odniesieniu do znaczącego wpływu organizacji na środowisko. Sprawozdawczość obejmuje zarówno główne wskaźniki efektywności środowiskowej, jak i szczegółowe wskaźniki efektywności środowiskowej określone w sekcji C. Jeżeli istnieją określone cele i zadania środowiskowe, należy zgłosić odpowiednie dane". Zgodnie z sekcją C pkt 3 załącznika IV "każda organizacja składa co roku raport na temat efektów swojej działalności środowiskowej, odnosząc się do istotnych bezpośrednich i pośrednich aspektów środowiskowych i wpływu na środowisko, które są związane z jej główną działalnością gospodarczą, dających się zmierzyć i sprawdzić, oraz które nie są już objęte głównymi wskaźnikami. W stosownych przypadkach organizacja uwzględnia sektorowe dokumenty referencyjne, o których mowa w art. 46, w celu ułatwienia identyfikacji właściwych sektorowych wskaźników".
9 Warto podkreślić, że w Europejskim kodeksie łączności elektronicznej (por. dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1972 z dnia 11 grudnia 2018 r. ustanawiająca Europejski kodeks łączności elektronicznej) potwierdzającym konwergencję sektorów telekomunikacji, mediów i technologii informacyjnej ustanowiono obecnie wspólne przepisy mające zastosowanie do szerzej rozumianego sektora obejmującego np. sektor usług nadawczych. W razie potrzeby i w stosownych przypadkach wzmianki dotyczące najlepszych praktyk zarządzania środowiskowego opatruje się odniesieniem do nowej nomenklatury.
11 Sprawozdanie z najlepszych praktyk dla sektora handlu detalicznego jest dostępne online pod adresem: http://susproc.jrc.ec.europa.eu/ activities/emas/retail.html.
12 Sprawozdanie z najlepszych praktyk dla sektora administracji publicznej jest dostępne online pod adresem: http://susproc.jrc.ec. europa.eu/activities/emas/public_admin.html.
13 W odniesieniu do ośrodków przetwarzania danych kolokacja może również odnosić się do punktów wymiany usług ICT.
14 Należy zauważyć, że pojęcie "sieci łączności elektronicznej" stosuje się w szerokim znaczeniu określonym w Europejskim kodeksie łączności elektronicznej (uwzględniając sieci bezprzewodowe, optyczne itd.) i nie odnosi się ono ściśle do łączności opartej wyłącznie na warstwie fizycznej służącej do wymiany sygnałów elektronicznych.
15 W rozumieniu Europejskiego kodeksu łączności elektronicznej.