a także mając na uwadze, co następuje:(1) W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/65/UE 3 nałożono na państwa członkowskie obowiązek akceptacji dopełniania obowiązków sprawozdawczych drogą elektroniczną przez statki wchodzące do portów unijnych i wychodzące z tych portów oraz przekazywania tych informacji za pośrednictwem pojedynczego punktu kontaktowego w celu ułatwienia i usprawnienia transportu morskiego.
(2) Transport morski stanowi podstawę handlu i łączności w obrębie jednolitego rynku i poza nim. Aby ułatwić transport morski i jeszcze bardziej zmniejszyć obciążenie administracyjne dla przedsiębiorstw żeglugowych, należy jeszcze bardziej uprościć i zharmonizować procedury informowania związane z wypełnianiem obowiązków sprawozdawczych nałożonych na przedsiębiorstwa żeglugowe przez unijne akty prawne, międzynarodowe akty prawne i prawo krajowe państw członkowskich; procedury te powinny być także neutralne pod względem technicznym i promować zachowujące aktualność rozwiązania w zakresie sprawozdawczości.
(3) Zarówno Parlament Europejski, jak i Rada wielokrotnie wzywały do większej interoperacyjności i bardziej kompleksowych, przyjaznych dla użytkownika przepływów informacji i komunikacji, aby usprawnić funkcjonowanie rynku wewnętrznego i zaspokoić potrzeby obywateli i przedsiębiorstw.
(4) Głównym celem niniejszego rozporządzenia jest ustanowienie zharmonizowanych przepisów dotyczących dostarczania informacji wymaganych do zawinięcia do portu, w szczególności przez zapewnienie, aby takie same zbiory danych mogły być zgłaszane do każdego morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego w taki sam sposób. Niniejsze rozporządzenie ma również na celu ułatwienie przekazywania informacji między podmiotami zgłaszającymi, odpowiednimi organami, podmiotami świadczącymi usługi portowe w porcie zawinięcia i innymi państwami członkowskimi. Stosowanie niniejszego rozporządzenia nie powinno wpływać na ramy czasowe ani na istotę obowiązków sprawozdawczych, ani na późniejsze przechowywanie i przetwarzanie informacji na poziomie unijnym lub krajowym.
(5) Funkcjonujący w każdym państwie członkowskim morski krajowy pojedynczy punkt kontaktowy należy zachować jako podstawę neutralnego pod względem technologicznym i interoperacyjnego europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych. Morski krajowy pojedynczy punkt kontaktowy powinien stanowić kompleksowy punkt wejścia dla sprawozdawczości przewoźników morskich, służąc do gromadzenia danych od podmiotów zgłaszających i przesyłania danych do wszystkich istotnych właściwych organów oraz podmiotów świadczących usługi portowe.
(6) Aby zwiększyć wydajność morskich krajowych pojedynczych punktów kontaktowych i przygotować się na zmiany w przyszłości, powinna istnieć możliwość utrzymania lub ustanowienia nowych uzgodnień w państwach członkowskich w odniesieniu do używania morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego do celów przekazywania podobnych informacji w przypadku innych rodzajów transportu.
(7) Interfejsy front-end tych morskich krajowych pojedynczych punktów kontaktowych, które znajdują się po stronie podmiotów zgłaszających, należy zharmonizować na poziomie unijnym w celu ułatwienia sprawozdawczości oraz dalszego zmniejszenia obciążenia administracyjnego. Harmonizację należy osiągnąć dzięki zastosowaniu w każdym morskim krajowym pojedynczym punkcie kontaktowym opracowanego na poziomie unijnym wspólnego oprogramowania interfejsowego służącego do wymiany informacji pomiędzy systemami. Państwa członkowskie powinny być odpowiedzialne za integrację modułu interfejsu i zarządzanie nim oraz za regularną i terminową aktualizację oprogramowania, w przypadku gdy Komisja przedstawi jego nowe wersje. Komisja powinna opracować ten moduł i w razie potrzeby go aktualizować, ponieważ rozwój technologii cyfrowych charakteryzuje się dużym tempem i z tego względu rozwiązania technologiczne mogą się szybko dezaktualizować.
(8) Inne kanały sprawozdawczości zapewniane przez państwa członkowskie i instytucje świadczące usługi, takie jak Port Community Systems, mogą zostać utrzymane jako opcjonalne punkty wejścia dla sprawozdawczości i powinny móc działać jako instytucje świadczące usługi w zakresie danych.
(9) Aby nie nakładać nieproporcjonalnego obciążenia administracyjnego na nieposiadające dostępu do morza państwa członkowskie, które nie mają portów morskich, takie państwa członkowskie powinny zostać zwolnione z obowiązku opracowania, ustanowienia, prowadzenia i udostępniania morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego. Oznacza to, że dopóki korzystają one z tego zwolnienia, takie państwa członkowskie nie powinny być zobowiązane do wypełniania obowiązków związanych z opracowywaniem, ustanawianiem, prowadzeniem i udostępnianiem morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego.
(10) Częścią morskich krajowych pojedynczych punktów kontaktowych powinien być łatwy w użyciu, graficzny interfejs użytkownika mający wspólne funkcjonalności służący do ręcznego składania sprawozdań przez podmioty zgłaszające. Państwa członkowskie powinny oferować graficzny interfejs użytkownika do celów ręcznego wprowadzania danych przez podmioty zgłaszające również poprzez załadowywanie zharmonizowanych elektronicznych arkuszy kalkulacyjnych. Oprócz zapewniania wspólnych funkcjonalności Komisja i państwa członkowskie powinny koordynować starania w celu zapewnienia jak najbardziej zbliżonego doświadczenia użytkowników graficznego interfejsu użytkownika.
(11) Pojawiające się nowe technologie cyfrowe stwarzają coraz większe możliwości zwiększania wydajności sektora transportu morskiego i zmniejszenia obciążenia administracyjnego. Aby korzyści płynące z takich nowych technologii pojawiły się jak najszybciej, Komisja powinna posiadać uprawnienia do zmieniania za pomocą aktów wykonawczych specyfikacji technicznych, norm i procedur zharmonizowanego systemu sprawozdawczego. Powinno to pozostawiać uczestnikom rynku elastyczność w opracowywaniu nowych technologii cyfrowych, a nowe technologie należy również uwzględnić podczas przeglądu niniejszego rozporządzenia.
(12) Odpowiednie wsparcie i informacje w odniesieniu do procesów i wymogów technicznych związanych z korzystaniem z morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego należy zapewnić podmiotom zgłaszającym za pośrednictwem łatwo dostępnych i przyjaznych dla użytkownika krajowych stron internetowych spełniających wspólne normy dotyczące wyglądu i działania.
(13) Konwencja o ułatwieniu międzynarodowego obrotu morskiego (zwana dalej "konwencją FAL") 4 stanowi, że organy publiczne muszą w każdym przypadku wymagać jedynie kluczowych informacji i ograniczyć liczbę pozycji do minimum. Jednak w celu zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi lokalne warunki mogą wymagać podania szczególnych informacji.
(14) W celu umożliwienia funkcjonowania europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych należy utworzyć kompleksowy zbiór danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych, który powinien obejmować wszystkie informacje, jakich organy krajowe lub operatorzy portu mogą wymagać do celów administracyjnych lub operacyjnych w momencie, gdy statek zawija do portu. Przy tworzeniu zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych Komisja powinna uwzględnić odpowiednie prace przeprowadzone na szczeblu międzynarodowym. Ponieważ zakres obowiązków sprawozdawczych jest różny w poszczególnych państwach członkowskich, morski krajowy pojedynczy punkt kontaktowy w danym państwie członkowskim należy skonstruować w taki sposób, aby przyjmował zbiór danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych bez potrzeby ich modyfikacji oraz by odrzucał wszelkie informacje, które nie są istotne dla tego państwa członkowskiego.
(15) W wyjątkowych okolicznościach państwo członkowskie powinno mieć możliwość zażądania dodatkowych elementów danych od podmiotów zgłaszających. Takie wyjątkowe okoliczności mogą wystąpić na przykład w sytuacji, gdy istnieje pilna potrzeba ochrony porządku publicznego i bezpieczeństwa wewnętrznego lub reakcji na poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi lub zwierząt lub dla środowiska. Pojęcie wyjątkowych okoliczności należy interpretować w sposób ścisły.
(16) Odpowiednie obowiązki sprawozdawcze określone w unijnych i międzynarodowych aktach prawnych należy wymienić w załączniku do niniejszego rozporządzenia. Te obowiązki sprawozdawcze powinny stanowić podstawę do utworzenia kompleksowego zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych. Załącznik powinien również zawierać odniesienia do odpowiednich kategorii obowiązków sprawozdawczych na szczeblu krajowym, a państwa członkowskie powinny mieć możliwość wezwania Komisji do zmiany zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych na podstawie obowiązków sprawozdawczych określonych w przepisach i wymogach krajowych. Unijne akty prawne, które zmieniają wymogi dotyczące zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych na podstawie obowiązku sprawozdawczego określonego w przepisach i wymogach krajowych, powinny zawierać wyraźne odniesienie do tych przepisów i wymogów krajowych.
(17) Za każdym razem, gdy informacje z morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego są przesyłane do właściwych organów, przekazywanie informacji na potrzeby wypełniania obowiązków i formalności sprawozdawczych przewidzianych w unijnych aktach prawnych wymienionych w załączniku powinno odbywać się zgodnie ze wspólnymi wymogami dotyczącymi danych oraz przy zachowaniu formatów i kodów danych i powinno zostać przeprowadzone za pośrednictwem systemów informatycznych określonych w tych przepisach, takich jak np. techniki elektronicznego przetwarzania danych, o których mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 5 .
(18) Podczas wdrażania niniejszego rozporządzenia należy uwzględnić systemy SafeSeaNet utworzone na poziomie krajowym i unijnym, które powinny nadal ułatwiać wymianę i przekazywanie informacji otrzymanych za pośrednictwem morskiego krajowego pojedynczego punktu kontaktowego między państwami członkowskimi zgodnie z dyrektywą 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 6 .
(19) Porty nie są miejscem docelowym przeznaczenia towarów. Sprawność zawinięcia statku do portu wpływa również na cały łańcuch logistyczny związany z transportem towarów i pasażerów do portów i z portów. Aby zapewnić interoperacyjność, multimodalność i sprawną integrację transportu morskiego z ogólnym łańcuchem logistycznym oraz aby ułatwić funkcjonowanie innych rodzajów transportu, morskie krajowe pojedyncze punkty kontaktowe powinny umożliwiać wymianę istotnych informacji dotyczących np. czasu wejścia i wyjścia, a także powinny posiadać opracowane podobne ramy dla innych rodzajów transportu.
(20) Aby poprawić wydajność transportu morskiego i ograniczyć powielanie informacji, które należy dostarczyć do celów operacyjnych w momencie, gdy statek zawija do portu, informacje przekazane przez podmiot zgłaszający w morskim krajowym pojedynczym punkcie kontaktowym należy udostępniać również pewnym innym podmiotom takim jak operatorzy portów lub terminali po uzyskaniu przez podmiot zgłaszający upoważnienia i z uwzględnieniem konieczności przestrzegania zasady poufności, newralgicznych kwestii handlowych oraz ograniczeń prawnych. Niniejsze rozporządzenie ma na celu poprawę przetwarzania danych zgodnie z zasadą jednorazowości przy wypełnianiu obowiązków sprawozdawczych.
(21) Rozporządzenie (UE) nr 952/2013 stanowi, że towary, które są wprowadzane na obszar celny Unii, muszą być objęte przywozową deklaracją skróconą, którą należy złożyć organom celnym w formie elektronicznej. Ze względu na znaczenie informacji zawartych w przywozowej deklaracji skróconej dla zarządzania ryzykiem dla bezpieczeństwa i ryzykiem finansowym obecnie prowadzone są prace nad specjalnym systemem elektronicznym, który ma służyć do składania przywozowych deklaracji skróconych oraz zarządzania nimi na obszarze celnym Unii. W związku z tym nie będzie możliwości składania przywozowych deklaracji skróconych za pośrednictwem modułu zharmonizowanego interfejsu sprawozdawczości. Biorąc jednak pod uwagę fakt, że niektóre elementy danych przekazywanych za pośrednictwem przywozowej deklaracji skróconej potrzebne są również w celu dopełnienia innych celnych i morskich obowiązków sprawozdawczych w momencie, gdy statek zawija do portu Unii, należy zapewnić możliwość przetwarzania elementów danych związanych z przywozową deklaracją skróconą przez europejski system morskich pojedynczych punktów kontaktowych. Należy również przewidzieć możliwość wyszukiwania przez morski krajowy pojedynczy punkt kontaktowy stosownych informacji, które przekazano już za pośrednictwem przywozowej deklaracji skróconej.
(22) W celu pełnej harmonizacji wymogów sprawozdawczych celne, morskie i inne odpowiednie organy powinny współpracować na szczeblu zarówno krajowym, jak i unijnym. Krajowi koordynatorzy mający szczególne obowiązki powinni wzmocnić skuteczność tej współpracy i sprawne funkcjonowanie morskich krajowych pojedynczych punktów kontaktowych.
(23) Aby umożliwić ponowne wykorzystywanie informacji przekazanych za pośrednictwem morskich krajowych pojedynczych punktów kontaktowych i ułatwić składanie informacji przez podmioty zgłaszające, należy zapewnić wspólne bazy danych. Należy utworzyć bazę danych statków europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych zawierającą wykaz odniesień do danych dotyczących statków i zwolnień dotyczących sprawozdawczości, które mają wobec nich zastosowanie, zgłoszonych właściwemu morskiemu krajowemu pojedynczemu punktowi kontaktowemu. Aby ułatwić przekazywanie informacji przez podmioty zgłaszające, należy utworzyć wspólną bazę danych dotyczących lokalizacji zawierającą wykaz odniesień do kodów lokalizacji obejmujący kod lokalizacji Narodów Zjednoczonych obowiązujący w handlu i transporcie (UN/LOCODE), specjalne kody SafeSeaNet, jak również kody obiektów portowych zarejestrowane w Światowym Zintegrowanym Systemie Informacji Żeglugowej (GISIS) Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO). Ponadto należy utworzyć wspólną bazę danych dotyczących towarów niebezpiecznych uwzględniającą wykaz towarów niebezpiecznych i zanieczyszczających, które należy zgłosić w morskim krajowym pojedynczym punkcie kontaktowym zgodnie z dyrektywą 2002/59/WE oraz zgodnie z IMO FAL 7, uwzględniając stosowne elementy danych przewidziane w konwencjach i kodach IMO.
(24) Przetwarzanie danych osobowych przez właściwe organy w ramach niniejszego rozporządzenia powinno odbywać się zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 7 . Przetwarzanie danych osobowych przez Komisję w ramach niniejszego rozporządzenia powinno odbywać się zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 8 .
(25) Europejski system morskich pojedynczych punktów kontaktowych i morskie krajowe pojedyncze punkty kontaktowe nie mogą stwarzać żadnych innych podstaw do przetwarzania danych osobowych niż te, które są potrzebne do ich funkcjonowania, i nie powinny być wykorzystywane do przyznawania jakichkolwiek nowych praw dostępu do danych osobowych.
(26) Komisji należy przekazać uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez utworzenie i zmianę zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych i poprzez określenie definicji, kategorii i specyfikacji danych dotyczących elementów danych, a także w odniesieniu do zmiany załącznika i włączenia do niego obowiązków sprawozdawczych istniejących na szczeblu krajowym, jak również uwzględnienia wszelkich nowych obowiązków sprawozdawczych przyjętych w unijnych aktach prawnych. Komisja powinna zapewnić, aby przestrzegane były wspólne wymogi dotyczące danych, formaty i kody danych, które ustanowiono w unijnych i międzynarodowych aktach prawnych wymienionych w załączniku. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa 9 . W szczególności, aby Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.
(27) Przy przygotowywaniu aktów delegowanych Komisja powinna zapewnić, aby eksperci z państw członkowskich i środowisko branżowe byli konsultowani w sposób przejrzysty i z dużym wyprzedzeniem.
(28) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 10 .
(29) W szczególności należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze do określania specyfikacji funkcjonalnych i technicznych, mechanizmów kontroli jakości oraz procedur dotyczących wdrażania, utrzymywania i wykorzystywania modułu zharmonizowanego interfejsu i powiązanych zharmonizowanych elementów morskich krajowych pojedynczych punktów kontaktowych. Należy też powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze do określania specyfikacji technicznych, norm i procedur dotyczących wspólnych usług świadczonych w ramach europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych.
(30) Podstawę niniejszego rozporządzenia powinno stanowić rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 11 , w którym określono warunki uznawania przez państwa członkowskie określonych środków identyfikacji elektronicznej osób fizycznych i prawnych, objętych notyfikowanym systemem identyfikacji elektronicznej innego państwa członkowskiego. Rozporządzenie (UE) nr 910/2014 określa warunki, jakie muszą spełnić użytkownicy, by móc korzystać ze środków elektronicznej identyfikacji i uwierzytelnienia na potrzeby uzyskania dostępu do internetowych usług publicznych w sytuacjach transgranicznych.
(31) Komisja powinna przeprowadzić ocenę niniejszego rozporządzenia. Należy gromadzić informacje na użytek tej oceny oraz aby umożliwić przeprowadzenie analizy wykonania niniejszego rozporządzenia w stosunku do jego celów. Komisja powinna również ocenić, między innymi, wartość dodaną utworzenia scentralizowanego i zharmonizowanego europejskiego systemu sprawozdawczości, takiego jak centralny interfejs sprawozdawczości.
(32) Należy zatem uchylić dyrektywę 2010/65/UE ze skutkiem od daty rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia.
(33) Zgodnie z art. 28 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych 12 ,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: