a także mając na uwadze, co następuje:(1) W dniu 29 marca 2017 r. Zjednoczone Królestwo notyfikowało swój zamiar wystąpienia z Unii Europejskiej zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE). Traktaty przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa z dniem wejścia w życie umowy o wystąpieniu lub, w przypadku jej braku, dwa lata po tej notyfikacji, to znaczy z dniem 30 marca 2019 r., chyba że Rada Europejska, w porozumieniu ze Zjednoczonym Królestwem, podejmie jednomyślnie decyzję o przedłużeniu tego okresu. Wobec braku umowy o wystąpieniu ze Zjednoczonym Królestwem i nieprzedłużenia okresu dwóch lat, o którym mowa w art. 50 ust. 3 TUE porozumienie finansowe w odniesieniu do zobowiązań finansowych wynikających z członkostwa Zjednoczonego Królestwa w Unii należy uzgodnić w przyszłej umowie międzynarodowej między Zjednoczonym Królestwem a Unią.
(2) Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla odpowiednich obowiązków Unii i Zjednoczonego Królestwa wynikających z całego okresu członkostwa Zjednoczonego Królestwa w Unii.
(3) Konieczne jest zatem określenie zasad dotyczących stosunków między Unią, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem i jego beneficjentami, z drugiej strony, w odniesieniu do finansowania i wykonania budżetu ogólnego Unii (zwanego dalej "budżetem") w 2019 r.
(4) Jeżeli chodzi o przyjmowanie środków dotyczących wykonania i finansowania budżetu w 2019 r. w związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa z Unii, Traktaty nie przewidują innych uprawnień niż te, o których mowa w art. 352 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) i art. 203 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.
(5) Zjednoczone Królestwo oraz osoby i podmioty z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie uczestniczą w szeregu unijnych programów lub działań na podstawie członkostwa Zjednoczonego Królestwa w Unii. Uczestnictwo to odbywa się w oparciu o umowy ze Zjednoczonym Królestwem lub też osobami lub podmiotami z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie lub w oparciu o decyzje na korzyść Zjednoczonego Królestwa lub osób lub podmiotów z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie, które to umowy i decyzje stanowią zobowiązania prawne.
(6) W przypadku wielu z tych umów i decyzji zasady dotyczące kwalifikowalności wymagają, aby beneficjent był państwem członkowskim lub też osobą lub podmiotem z siedzibą w państwie członkowskim. Kwalifikowalność Zjednoczonego Królestwa lub też osób lub podmiotów z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie jest w takich przypadkach powiązana z faktem, że Zjednoczone Królestwo jest państwem członkowskim. Wystąpienie Zjednoczonego Królestwa z Unii pociąga zatem za sobą utratę kwalifikowalności przez takich beneficjentów unijnego finansowania na podstawie umów i decyzji. Nie dotyczy to jednak przypadków, w których osoby lub podmioty z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie uczestniczyłyby w działaniu w ramach odnośnych unijnych przepisów dotyczących osób i podmiotów z siedzibą w państwie trzecim oraz z zastrzeżeniem warunków mających zastosowanie w ramach tych przepisów.
(7) Wykonanie budżetu na 2019 r. w takiej formie, w jakiej został on na ten rok przyjęty, byłoby korzystne zarówno dla Unii i jej państw członkowskich, jak i dla Zjednoczonego Królestwa oraz osób i podmiotów z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie. Korzystne byłoby również, gdyby zobowiązania prawne podpisane i przyjęte przed datą wystąpienia mogły być w dalszym ciągu realizowane przez cały 2019 r.
(8) Należy zatem określić warunki, na których Zjednoczone Królestwo oraz osoby i podmioty z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie mogłyby nadal kwalifikować się do finansowania w 2019 r. w odniesieniu do umów, jakie z nimi podpisano, i decyzji, jakie w odniesieniu do nich przyjęto, przed dniem, w którym Traktaty przestają mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie (zwanym dalej "datą wystąpienia"). Warunki te byłyby następujące: Zjednoczone Królestwo przekazuje Komisji pisemne potwierdzenie zobowiązania do dalszego wnoszenia wkładu obliczonego na podstawie szacowanych zasobów własnych Zjednoczonego Królestwa w ostatecznie przyjętej wersji budżetu na 2019 r.; pierwsza rata zostaje wpłacona przez Zjednoczone Królestwo i Zjednoczone Królestwo przekazuje Komisji pisemne potwierdzenie, że zobowiązuje się umożliwić przeprowadzanie w całości przez Unię kontroli i audytów zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami. Z uwagi na potrzebę pewności należy ograniczyć czas na spełnienie tych warunków. Komisja powinna przyjąć decyzję w sprawie spełnienia warunków.
(9) Warunek dotyczący wkładu Zjednoczonego Królestwa opiera się na przyjętej wersji budżetu na 2019 r. A zatem jest uzasadnione, aby po przyjęciu niniejszego rozporządzenia żadne państwo członkowskie nie znalazło się w mniej korzystnej sytuacji, jeśli chodzi o swój wkład, niż zostało to ustanowione w przyjętej wersji budżetu na 2019 r. W związku z tym, aby zapewnić pozytywny skutek niniejszego rozporządzenia dla wszystkich państw członkowskich, od kwoty wkładu Zjednoczonego Królestwa, która ma zostać zapisana w budżecie ogólnym Unii, należy odjąć określoną kwotę. Taka określona kwota powinna przynieść korzyści państwom członkowskim, które w przeciwnym razie znalazłyby się w niekorzystnej sytuacji po przyjęciu niniejszego rozporządzenia, jak zostało to doprecyzowane w specjalnych uzgodnieniach praktycznych określających podział należnych płatności i powierzających Komisji wypłatę określonej kwoty.
(10) Dopóki warunki kwalifikowalności Zjednoczonego Królestwa oraz osób i podmiotów z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie ustanowione na podstawie niniejszego rozporządzenia będą spełniane, należy także przyjąć kwalifikowalność Zjednoczonego Królestwa oraz osób i podmiotów z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie w 2019 r. do celów warunków określonych w zaproszeniach, przetargach, konkursach lub wszelkich innych procedurach, które mogą prowadzić do finansowania z budżetu Unii, z wyjątkiem szczególnych przypadków związanych z bezpieczeństwem oraz utratą członkostwa Zjednoczonego Królestwa w Europejskim Banku Inwestycyjnym, a także zapewniać im unijne finansowanie. Takie unijne finansowanie powinno być ograniczone do wydatków kwalifikowalnych poniesionych w 2019 r., z wyjątkiem umów w sprawie zamówień publicznych podpisanych przed końcem 2019 r. w zastosowaniu tytułu VII rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 2 (zwanego dalej "rozporządzeniem finansowym"), które są nadal wykonywane zgodnie ze swoimi warunkami, oraz z wyjątkiem rolnych płatności bezpośrednich Zjednoczonego Królestwa na rok składania wniosków 2019, które powinny być wyłączone z kwalifikowalności. Zgodnie z rozporządzeniem finansowym zaproszenia, przetargi, konkursy lub inne procedury, a także wszelkie wynikające z nich umowy ze Zjednoczonym Królestwem lub też osobami lub podmiotami z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie lub decyzje na korzyść Zjednoczonego Królestwa lub też osób lub podmiotów z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie mają określać warunki kwalifikowalności i warunki kontynuacji kwalifikowalności poprzez odniesienie do niniejszego rozporządzenia.
(11) Należy ponadto uznać, że Zjednoczone Królestwo oraz osoby i podmioty z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie będą nadal spełniać kryterium kwalifikowalności, pod warunkiem że Zjednoczone Królestwo będzie nadal wnosić wkład na 2019 r., a kontrole i audyty będą mogły być skutecznie przeprowadzane. Jeżeli warunki te przestaną być spełniane, Komisja powinna podjąć decyzję stwierdzającą ich niespełnianie. W takim przypadku Zjednoczone Królestwo oraz osoby i podmioty z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie powinny przestać kwalifikować się do otrzymywania finansowania unijnego.
(12) Należy również zapewnić kontynuację w 2019 r. kwalifikowalności działań, w ramach których państwa członkowskie lub też osoby lub podmioty z siedzibą w państwach członkowskich otrzymują finansowanie z Unii i które są powiązane ze Zjednoczonym Królestwem. Ewentualne nieprzyjęcie przez Zjednoczone Królestwo kontroli i audytów powinno stanowić fakt, który będzie wymagać uwzględnienia do celów należytego zarządzania finansami przy ocenie realizacji takich działań.
(13) Należy kontynuować wdrażanie działań zgodnie z odnośnymi zasadami regulującymi takie działania, w tym z rozporządzeniem finansowym. Do celów stosowania takich zasad konieczne jest zatem traktowanie Zjednoczonego Królestwa jako państwa członkowskiego.
(14) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, gdyż dotyczą one budżetu Unii oraz programów i działań realizowanych przez Unię, natomiast możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 TUE. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.
(15) W celu zapewnienia ograniczonej elastyczności należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do ewentualnego przedłużenia terminów określonych w art. 2 ust. 1 akapit pierwszy lit. a), b) i c) oraz zmian w harmonogramie płatności na miesiące następujące po sierpniu 2019 r. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa 3 . W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych. Jeżeli, w przypadku ryzyka poważnego zakłócenia wykonania i finansowania budżetu Unii w 2019 r., jest to uzasadnione szczególnie pilną potrzebą, akt delegowany powinien wejść w życie bezzwłocznie i powinien mieć zastosowanie, dopóki Parlament Europejski lub Rada nie wyrażą sprzeciwu.
(16) Aby uniknąć wszelkich zbędnych zakłóceń dla beneficjentów unijnych programów wydatkowania i innych działań w dniu wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w trybie pilnym następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i powinno być stosowane od następnego dnia po dniu, w którym Traktaty przestają mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie, chyba że do tego dnia wejdzie w życie umowa o wystąpieniu zawarta ze Zjednoczonym Królestwem. Biorąc pod uwagę, że przyjęty budżet Unii, który przewiduje udział Zjednoczonego Królestwa w jego finansowaniu, obejmuje w dniu wystąpienia jedynie rok 2019, powinien mieć on zastosowanie jedynie w odniesieniu do kwalifikowalności na rok 2019,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: