a także mając na uwadze, co następuje:(1) Europejska Agencja Obrony (zwana dalej "Agencją") została ustanowiona wspólnym działaniem Rady 2004/551/WPZiB 1 , aby wspomagać wysiłki Rady i państw członkowskich zmierzające do poprawy zdolności obronnych Unii w zakresie zarządzania kryzysowego oraz utrzymania europejskiej polityki bezpieczeństwa i obrony.
(2) Europejska strategia bezpieczeństwa, zatwierdzona przez Radę Europejską dnia 12 grudnia 2003 r., uznaje ustanowienie agencji obrony za istotny element w rozwoju bardziej elastycznych i wydajnych europejskich zasobów wojskowych.
(3) W sprawozdaniu na temat wdrażania europejskiej strategii bezpieczeństwa z dnia 11 grudnia 2008 r. uznano wiodącą rolę Agencji w procesie rozwoju kluczowych zdolności obronnych na potrzeby wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO).
(4) Art. 45 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) przewiduje przyjęcie przez Radę decyzji określającej statut, siedzibę i zasady funkcjonowania Agencji, która to decyzja powinna uwzględniać poziom faktycznego uczestnictwa państw członkowskich w działaniach Agencji.
(5) Agencja powinna przyczyniać się do realizacji wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa (WPZiB), w szczególności WPBiO.
(6) Struktura Agencji powinna zapewnić jej możliwość spełnienia wymogów operacyjnych Unii i jej państw członkowskich w ramach WPBiO oraz współpracy z państwami trzecimi, organizacjami i podmiotami, jeżeli współpraca ta jest konieczna do realizacji zadań Agencji.
(7) Agencja powinna rozwinąć bliskie stosunki robocze w ramach istniejących ustaleń, ugrupowań i organizacji, takich jak ustanowione na mocy porozumienia ramowego w sprawie listu intencyjnego, jak również Organizacja do spraw Współpracy w Zakresie Uzbrojenia (OCCAR) i Europejska Agencja Kosmiczna (ESA).
(8) Do celów wypełnienia swojej misji, Agencja powinna mieć możliwość współpracy i dokonywania stosownych ustaleń z instytucjami, organami i jednostkami organizacyjnymi Unii.
(9) Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (WP), zgodnie z art. 18 ust. 2 TUE, powinien pełnić przewodnią rolę w strukturze Agencji i stanowić zasadnicze ogniwo współpracy Agencji i Rady.
(10) Rada, w ramach sprawowanego nadzoru politycznego oraz kształtowania polityk, powinna wydawać Agencji wytyczne lub wskazówki.
(11) Ustalenia administracyjne dokonane pomiędzy Agencją a państwami trzecimi, organizacjami i podmiotami powinny, ze względu na ich charakter, być zatwierdzone przez Radę stanowiącą jednomyślnie.
(12) Przyjmując wytyczne, wskazówki i decyzje związane z pracami Agencji, Rada powinna zbierać się na szczeblu ministrów obrony. Wszelkie wytyczne, wskazówki lub decyzje przyjęte przez Radę w związku z pracami Agencji powinny być przygotowywane zgodnie z art. 240 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).
(13) Kompetencje organów przygotowawczych i doradczych Rady, w szczególności kompetencje Komitetu Stałych Przedstawicieli na podstawie art. 240 TFUE, Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa (KPiB) na podstawie art. 38 TUE oraz Komitetu Wojskowego UE, powinny pozostać niezmienione.
(14) Krajowi dyrektorzy ds. uzbrojenia, dyrektorzy ds. zdolności, dyrektorzy ds. badań i technologii oraz dyrektorzy ds. polityki obronnej powinni otrzymywać sprawozdania oraz wnosić wkład w leżące w ich kompetencjach kwestie w ramach przygotowywania decyzji Rady odnoszących się do Agencji.
(15) Agencja powinna posiadać osobowość prawną konieczną do wykonywania jej funkcji i osiągania jej celów, pozostając przy tym w ścisłym związku z Radą i przestrzegając w pełni obowiązków Unii i jej instytucji.
(16) Należy zapewnić, by budżety zarządzane przez Agencję mogły, indywidualnie dla każdego przypadku, otrzymywać wkłady z budżetu ogólnego Unii, z pełnym poszanowaniem zasad, procedur oraz procesów decyzyjnych mających zastosowanie, w tym art. 41 ust. 2 TUE.
(17) Agencja, pozostając otwarta na udział wszystkich państw członkowskich, powinna również zapewnić konkretnym grupom państw członkowskich możliwość tworzenia projektów lub programów ad hoc.
(18) Faktowi, że te projekty i programy ad hoc są objęte funkcjami i zadaniami powierzonymi Agencji, towarzyszą wysiłki na rzecz doprecyzowania statusu tych działań jako integralnych elementów budżetu Agencji. Powinno to zapewniać, by jedynie działania, w których rola Agencji w zarządzaniu projektami lub programami wspomagającymi państwa członkowskie przynosi wartość dodaną, mogły korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 3 Protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej (zwanego dalej "Protokołem nr 7") załączonego do TUE i TFUE oraz w art. 151 ust. 1 lit. aa) dyrektywy Rady 2006/112/WE 2 . Aby takie zwolnienie mogło mieć zastosowanie, rola Agencji musi przynosić wartość dodaną. Zwolnienie nie obejmowałoby zatem przypadków, w których rola ta ogranicza się jedynie do zamawiania towarów lub usług dla państw członkowskich.
(19) Z zastrzeżeniem decyzji Rady w sprawie ustanowienia stałej współpracy strukturalnej, zgodnie z art. 42 ust. 6 i art. 46 TUE oraz z Protokołem nr 10 w sprawie stałej współpracy strukturalnej ustanowionej na mocy art. 42 TUE (zwanym dalej "Protokołem nr 10"), załączonym do TUE i do TFUE, Agencja powinna wspierać realizację stałej współpracy strukturalnej.
(20) Agencja powinna posiadać procedury decyzyjne pozwalające jej skutecznie wykonywać swoje zadania, z poszanowaniem krajowych polityk bezpieczeństwa i obrony uczestniczących państw członkowskich.
(21) Agencja powinna wypełniać swoją misję z pełnym poszanowaniem art. 40 TUE.
(22) Agencja powinna działać w pełnej zgodności z normami i przepisami Rady dotyczącymi bezpieczeństwa. Agencja powinna stosować odnośne przepisy Unii dotyczące publicznego dostępu do dokumentów zawarte w rozporządzeniu (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady 3 oraz dotyczące ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych zawarte w rozporządzeniu (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady 4 .
(23) Zgodnie z art. 5 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do TUE i do TFUE, Dania nie uczestniczy w opracowywaniu i wprowadzaniu w życie decyzji i działań Unii, które mają wpływ na kwestie polityczno-obronne. Dania nie będzie zatem związana niniejszą decyzją.
(24) Do decyzji Rady 2011/411/WPZiB 5 należy wprowadzić szereg zmian. Z uwagi na wymogi jasności i przejrzystości konieczne jest sporządzenie wersji przekształconej tej decyzji,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: