(notyfikowana jako dokument nr C(2015) 4183)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 26 czerwca 2015 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającą wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG 1 , w szczególności jej art. 17 ust. 3 lit. a),
uwzględniając dyrektywę Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich 2 , w szczególności jej art. 12 ust. 1 i 4, art. 15 lit. a) i art. 16 oraz art. 19 zdanie wprowadzające i lit. a) i b),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Szczególna sytuacja w Libii i Syrii oraz niezgłaszanie chorób Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE) uniemożliwiają tym państwom trzecim zapewnienie niezbędnych gwarancji w zakresie zgodności lub równoważności z odnośnymi warunkami zdrowotnymi zwierząt mającymi zastosowanie do przywozu zwierząt z rodziny koniowatych do Unii zgodnie z dyrektywą 2009/156/WE. Należy zatem skreślić wpisy dotyczące Libii i Syrii z wykazów państw trzecich zawartych w załączniku I do decyzji Komisji 92/260/EWG 3 i załączniku I do decyzji 93/195/EWG 4 oraz skreślić wpis dotyczący Syrii z wykazu państw trzecich zawartego w załączniku I do decyzji Komisji 93/197/EWG 5 .
(2) Izrael jest również uwzględniony w wykazach państw trzecich określonych w załączniku I do decyzji 92/260/EWG, załączniku I do decyzji 93/195/EWG i załączniku I do decyzji 93/197/EWG oraz w wykazie państw określonym w przypisie 3 załącznika II do decyzji Komisji 93/196/EWG 6 . W celu zapewnienia przejrzystości rynku i zgodnie z prawem międzynarodowym należy sprecyzować, że w przypadku Izraela zakres terytorialny świadectw weterynaryjnych ograniczony jest do terytorium Państwa Izrael, z wyłączeniem terytoriów znajdujących się pod administracją izraelską od czerwca 1967 r., a mianowicie Wzgórz Golan, Strefy Gazy, Wschodniej Jerozolimy i pozostałego obszaru Zachodniego Brzegu.
(3) Ponieważ zmiana we wpisie dotyczącym Izraela w odpowiednich załącznikach I do decyzji 92/260/EWG, 93/195/EWG i 93/197/EWG oraz w załączniku II do decyzji 93/196/EWG nie stanowi regionalizacji, zmienioną nazwę geograficzną Izraela należy objaśnić w nowym przypisie dodanym do odpowiednich wykazów państw trzecich w załącznikach do tych decyzji.
(4) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzje 92/260/EWG, 93/195/EWG, 93/196/EWG oraz 93/197/EWG.
(5) Dyrektywa 2009/156/WE stanowi, że przywóz zwierząt z rodziny koniowatych do Unii jest dozwolony jedynie z państw trzecich lub z części terytorium państw trzecich, w których stosuje się regionalizację, które to państwa lub części były wolne od nosacizny w okresie ostatnich sześciu miesięcy.
(6) W załączniku I do decyzji Komisji 2004/211/WE 7 zawarto wykaz państw trzecich lub, w przypadku państw stosujących regionalizację, ich części, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz zwierząt z rodziny koniowatych oraz ich nasienia, komórek jajowych i zarodków.
(7) Brazylia jest obecnie wymieniona w tym wykazie państw trzecich. Ze względu na fakt, iż nosacizna występuje na części terytorium Brazylii, przywóz zwierząt z rodziny koniowatych oraz ich nasienia, komórek jajowych i zarodków jest dopuszczony jedynie ze stanowiącego część tego państwa trzeciego regionu BR-1, jak opisano w kolumnie 4 tabeli zamieszczonej w załączniku I do decyzji 2004/211/WE. Stany Rio Grande do Sul, Santa Catarina, Mato Grosso do Sul, Goiás, Distrito Federal, Rio de Janeiro wchodzą obecnie w skład brazylijskiego regionu BR-1.
(8) Pismem z dnia 20 listopada 2014 r. Brazylia powiadomiła Komisję o przypadku wystąpienia nosacizny w stanie Goiás. W związku z tym Brazylia zaprzestała wydawania świadectw zdrowia zwierząt zgodnie z dyrektywą 2009/156/WE dla całej grupy stanów federalnych należących do regionu BR-1.
(9) W dniu 21 kwietnia 2015 r. Brazylia powiadomiła Komisję o środkach wprowadzonych, aby zapobiec wprowadzeniu nosacizny na obszary tego państwa, które kwalifikują się do uwzględnienia w wykazie zawartym w załączniku I do decyzji 2004/211/WE, oraz przekazała wykaz stanów federalnych, w których choroba ta nie występuje. Brazylia potwierdziła także, że stan Rio de Janeiro jest nadal wolny od nosacizny, jako że ostatni przypadek jej wystąpienia odnotowano w dniu 16 lipca 2012 r.
(10) Ponieważ stan Goiás i - zgodnie z wykazem państw wolnych od nosacizny przedłożonym przez Brazylię - stan Santa Catarina nie są już wolne od nosacizny, a Brazylia udzieliła gwarancji co do braku tej choroby w innych stanach federalnych, z których niektóre należą do regionu BR-1, wpis dotyczący tego regionu w załączniku I do decyzji 2004/211/WE należy zmienić poprzez skreślenie stanów Goiás i Santa Catarina z obowiązującego wykazu oraz ponowne dodanie stanu Paraná.
(11) Na terenie ośrodka jeździeckiego Deodoro w Rio de Janeiro, który jest zarządzany jako oddzielna strefa wolna od chorób zwierząt z rodziny koniowatych w obrębie stanu Rio de Janeiro, odbędą się: w dniach 5-21 sierpnia 2016 r. - zawody jeździeckie w ramach igrzysk olimpijskich, w dniach 7-21 września 2016 r. - zawody jeździeckie w ramach paraolimpiady, zaś w dniach 7-9 sierpnia 2015 r. - przedolimpijskie zawody próbne 2015.
(12) W związku z tym we wpisie dotyczącym Brazylii w załączniku I do decyzji 2004/211/WE należy dodać tymczasowo oddzielny region "BR-2" obejmujący ośrodek jeździecki w Deodoro, Rio de Janeiro w stanie Rio de Janeiro oraz drogę łączącą go z międzynarodowym portem lotniczym Galeão.
(13) Uwzględniając przyczyny wyjaśnione w motywach 2 i 3, wpis dotyczący Izraela w załączniku I do decyzji 2004/211/WE należy zmienić i objaśnić w nowym przypisie.
(14) Ponadto decyzja 2004/211/WE stanowi, że państwa członkowskie dopuszczają jedynie przywóz zwierząt, które spełniają warunki zdrowotne zwierząt ustanowione w odpowiednich wzorach świadectw przewidzianych w decyzjach 92/260/EWG, 93/195/EWG, 93/196/EWG i 93/197/EWG w zakresie odpowiedniej kategorii zwierząt z rodziny koniowatych, rodzaju przywozu oraz grupy sanitarnej, do której przydzielono dane państwo trzecie lub część terytorium państwa trzeciego wywozu, określonej w załączniku I do decyzji 2004/211/WE. Zmiany w tych decyzjach w odniesieniu do Libii i Syrii należy zatem odpowiednio uwzględnić w załączniku I do decyzji 2004/211/WE.
(15) W przeciwieństwie do innych przypadków, w których ze względu na chorobę przywóz zwierząt z rodziny koniowatych jest zawieszony poprzez usunięcie krzyżyków w kolumnach 6-14 tabeli w załączniku I do dyrektywy 2004/211/WE, skreślenie Libii i Syrii z tego wykazu państw trzecich lub ich części jest konieczne, ponieważ wykaz ten jest wykorzystywany jako odniesienie dla przywozu do Unii niektórych innych towarów, takich jak niektóre produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 142/2011 8 , oraz psów, kotów i fretek zgodnie z decyzją wykonawczą Komisji 2013/519/UE 9 .
(16) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzje 92/260/EWG, 93/195/EWG, 93/196/EWG, 93/197/EWG oraz 2004/211/WE.
(17) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: