a także mając na uwadze, co następuje,(1) Zgodnie z listą koncesyjną załączoną do Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r., zawartego przez Radę decyzją 94/800/WE 2 , Unia Europejska zobowiązała się, w odniesieniu do określonych zbóż, do ustanowienia należności celnej przywozowej na poziomie gwarantującym, że oclona cena importowa nie jest wyższa niż efektywna cena interwencyjna zwiększona o 55 %.
(2) W celu wypełnienia tego zobowiązania art. 136 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 3 określał w szczególności, że należność celna przywozowa na określoną liczbę zbóż jest równa cenie interwencyjnej obowiązującej w chwili przywozu, powiększonej o 55 % i pomniejszonej o cenę importową CIF stosowaną wobec danej przesyłki. W rozporządzeniu Komisji (UE) 642/2010 4 ustanowiono szczegółowe zasady stosowania tego artykułu.
(3) Rozporządzenie (UE) nr 1308/2013, które uchyla i zastępuje rozporządzenie (WE) nr 1234/2007, nie zawiera przepisu podobnego do art. 136 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007. W odniesieniu do obliczania należności celnych przywozowych dla produktów rolnych art. 180 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 umożliwia Komisji przyjmowanie aktów wykonawczych ustanawiających środki mające na celu spełnienie wymogów określonych, między innymi, w umowach międzynarodowych zawartych zgodnie z Traktatem.
(4) W celu przestrzegania międzynarodowych zobowiązań Unii należy zawrzeć w rozporządzeniu (UE) nr 642/2010 metodę obliczania należności celnej przywozowej zgodną z listą koncesyjną Unii Europejskiej.
(5) Artykuł 2 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 642/2010 przewiduje ustalanie należności celnych przywozowych co piętnaście dni oraz ostatniego dnia roboczego każdego miesiąca w celu ich stosowania w kolejnym okresie piętnastu dni oraz ewentualne dostosowania w trakcie każdego okresu stosowania. Aby uprościć obecną metodę, należy znieść zasadę automatycznego ustalania należności mających zastosowanie na początku każdego piętnastodniowego okresu i stosować wspomniane ustalanie wyłącznie w przypadku, gdy wynik obliczeń różni się od określonej kwoty w stosunku do wyniku, który był podstawą wcześniejszego ustalenia lub kiedy wynik obliczenia wynosi zero.
(6) W celu uniknięcia spekulacji oraz zapewnienia skutecznego zarządzania tym środkiem należy przewidzieć wejście w życie ustalania należności celnych przywozowych od dnia ich opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
(7) Artykuł 2 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 642/2010 przewiduje, że do celów ustalenia i ewentualnego dostosowania nie uwzględnia się dziennych należności celnych przywozowych wykorzystanych do poprzedniego ustalenia. Liczba uwzględnionych dni różni się zatem w zależności od trendów w piętnastodniowym okresie stosowania. W celu zapewnienia stałej liczby uwzględnionych dni równej dziesięciu dniom roboczym należy skreślić wspomniany przepis.
(8) Artykuł 2 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 642/2010 przewiduje, że cena interwencyjna używana do obliczania należności to cena z miesiąca, w którym dana należność celna przywozowa jest stosowana. Biorąc pod uwagę, iż miesięczne podwyżki ceny interwencyjnej nie są już stosowane od roku gospodarczego 2009/2010 w odniesieniu do pszenicy durum i od roku gospodarczego 2010/2011 w odniesieniu do pszenicy zwyczajnej, jęczmienia, kukurydzy i sorgo, a stosowana cena interwencyjna jest stała, należy zmienić ten przepis.
(9) Artykuł 2 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 642/2010 przewiduje przy okazji każdego ustalenia lub dostosowania publikację należności w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Biorąc pod uwagę zniesienie dostosowania, należy dostosować ten przepis.
(10) Artykuł 5 rozporządzenia (UE) nr 642/2010 przewiduje, że reprezentatywne ceny przywozowe CIF w przypadku pszenicy durum są ustalane na podstawie w szczególności notowań giełdy referencyjnej, o której mowa w załączniku III do rozporządzenia, mianowicie Minneapolis Grain Exchange. Ponieważ znaczenie produkcji Stanów Zjednoczonych na rynku światowym pszenicy durum uległo zmianie, giełda ta nie dostarcza już reprezentatywnego i wiarygodnego oszacowania rynku pszenicy durum. Ponadto istnieje zbyt mało źródeł informacji o światowym rynku pszenicy durum lub są one zbyt mało wiarygodne, by móc stanowić podstawę do ustalania należności celnych przywozowych na ten produkt. Wreszcie z dostępnych źródeł wynika, że cena pszenicy durum wysokiej jakości i pszenicy zwyczajnej wysokiej jakości wywożonej do Stanów Zjednoczonych podlega podobnym trendom. W związku z powyższym w odniesieniu do pszenicy durum wysokiej jakości należy zastosować należność obliczoną w odniesieniu do pszenicy zwyczajnej wysokiej jakości. Ponadto w odniesieniu do pszenicy durum średniej i niskiej jakości należy uwzględnić rabaty związane z jakością mączki.
(11) W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 1006/2011 5 przewiduje się, ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2012 r., zmiany w kodach CN w odniesieniu do zbóż. Należy zatem dostosować odesłania do kodów CN zawarte w rozporządzeniu (UE) nr 642/2010 do tych zmian.
(12) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 642/2010.
(13) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 14 marca 2014 r.
|
W imieniu Komisji |
|
José Manuel BARROSO |
|
Przewodniczący |