(2014/857/UE)(Dz.U.UE L z dnia 1 grudnia 2014 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Protokół nr 36 w sprawie postanowień przejściowych (zwany dalej "protokołem nr 36") załączony do Traktatu o Unii Europejskiej, Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności art. 10 ust. 5 tego protokołu,
uwzględniając Protokół nr 19 w sprawie dorobku Schengen włączonego w ramy Unii Europejskiej (zwany dalej "protokołem Schengen") załączony do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności art. 4 tego protokołu,
uwzględniając notyfikację na mocy art. 10 ust. 4 protokołu nr 36 dokonaną przez rząd Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (zwanego dalej "Zjednoczonym Królestwem") pismem z dnia 24 lipca 2013 r. skierowanym do przewodniczącego Rady,
uwzględniając notyfikowanie chęci uczestnictwa w niektórych przepisach dorobku Schengen zawartych w aktach prawnych Unii w dziedzinie współpracy policyjnej i współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych dokonaną na mocy art. 10 ust. 5 protokołu nr 36 przez rząd Zjednoczonego Królestwa pismem wywierającym skutek z dniem 1 grudnia 2014 r. skierowanym do przewodniczącego Rady i Przewodniczącego Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Art. 10 ust. 4 protokołu nr 36 umożliwia Zjednoczonemu Królestwu, nie później niż sześć miesięcy przed upływem pięcioletniego okresu przejściowego po wejściu w życie Traktatu z Lizbony, notyfikowanie Radzie, że w odniesieniu do aktów prawnych Unii w dziedzinie współpracy policyjnej i współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych, które zostały przyjęte przed wejściem w życie Traktatu z Lizbony, nie uznaje uprawnień Komisji i Trybunału Sprawiedliwości, o których mowa w art. 10 ust. 1 protokołu nr 36.
(2) W piśmie z dnia 24 lipca 2013 r. skierowanym do przewodniczącego Rady Zjednoczone Królestwo skorzystało z tej możliwości i notyfikowało Radzie, że nie uznaje wspomnianych uprawnień Komisji i Trybunału Sprawiedliwości, co skutkuje tym, że stosowne akty prawne w dziedzinie współpracy policyjnej i współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa z dniem 1 grudnia 2014 r.
(3) Art. 10 ust. 5 protokołu nr 36 umożliwia Zjednoczonemu Królestwu notyfikowanie Radzie chęci uczestnictwa we wspomnianych aktach prawnych, w tym w tych aktach, które stanowią część dorobku Schengen, w którym to przypadku powinno stosować się odpowiednie postanowienia protokołu Schengen.
(4) W piśmie wywierającym skutek z dniem 1 grudnia 2014 r. skierowanym do przewodniczącego Rady i przewodniczącego Komisji Zjednoczone Królestwo skorzystało z powyższej możliwości i notyfikowało Radzie chęć uczestnictwa w niektórych przepisach dorobku Schengen zawartych w aktach prawnych Unii w dziedzinie współpracy policyjnej i współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych, w których już uczestniczyło zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE 1 , z decyzją Rady 2004/926/WE 2 oraz z art. 5 ust. 1 protokołu Schengen.
(5) Konieczne jest zatem określenie aktów i przepisów w zakresie współpracy policyjnej i wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych stanowiących część dorobku Schengen, w których Zjednoczone Królestwo będzie nadal uczestniczyć w wyniku wyżej wymienionej notyfikacji chęci uczestnictwa, a co za tym idzie, zmiana decyzji 2000/365/WE i decyzji 2004/926/WE.
(6) Decyzje 2000/365/WE i 2004/926/WE, ze zmianami, będą zatem nadal miały zastosowanie, w szczególności w odniesieniu do tych przepisów dorobku Schengen, do uczestnictwa w których Zjednoczone Królestwo zostało uprawnione i które nie są aktami prawnymi i przepisami w dziedzinie współpracy policyjnej i współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych, o których mowa w art. 10 ust. 1 protokołu nr 36.
(7) Podobnie Zjednoczone Królestwo będzie nadal uczestniczyć w tych aktach prawnych i przepisach dorobku Schengen, do uczestnictwa w których zostało uprawnione i które - mimo że są aktami prawnymi i przepisami w dziedzinie współpracy policyjnej i współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych, które zostały przyjęte przed wejściem w życie Traktatu z Lizbony - zostały zmienione aktem mającym zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i przyjętym po tym wejściu w życie, a które zatem podlegają art. 10 ust. 2 protokołu nr 36. Sytuacja taka zachodzi w przypadku decyzji komitetu wykonawczego z dnia 16 września 1998 r. 3 w sprawie mechanizmu oceny Schengen, która została zmieniona rozporządzeniem Rady (UE) nr 1053/2013 4 oraz w przypadku art. 48-53 Konwencji wykonawczej z 1990 r. do układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. a także Konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej 5 i protokołu do niej 6 , zmienionych dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/41/UE 7 . Dotyczy to również Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia tego państwa we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 8 zmienionej protokołem o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do tej umowy 9 (zwanej dalej "Umową dotyczącą włączenia Szwajcarii w dorobek Schengen").
(8) Jak przypomniano w decyzji 2000/365/WE, Zjednoczone Królestwo zajmuje szczególne stanowisko w odniesieniu do spraw ujętych w części trzeciej tytuł V Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ("TFUE"), co zostało ujęte w protokole Schengen, jak również w Protokole nr 20 w sprawie stosowania niektórych aspektów artykułu 26 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do Zjednoczonego Królestwa i Irlandii (zwanym dalej "protokołem nr 20") oraz w Protokole nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości (zwanym dalej "protokołem nr 21") załączonych do Traktatu o Unii Europejskiej i do TFUE. Ze względu na to szczególne stanowisko protokół Schengen zapewnia Zjednoczonemu Królestwu możliwość uczestnictwa w niektórych przepisach dorobku Schengen.
(9) Zgodnie z art. 10 ust. 5 protokołu nr 36 uczestnictwo Zjednoczonego Królestwa w niektórych przepisach dorobku Schengen zawartych w aktach prawnych Unii w dziedzinie współpracy policyjnej i współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych, jak przewidziano w niniejszej decyzji, zapewnia możliwie najszersze ponowne uczestnictwo Zjednoczonego Królestwa w unijnym dorobku Schengen w zakresie przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, przy czym unika się poważnych zakłóceń w praktycznym funkcjonowaniu różnych części tego dorobku i nie narusza ich spójności.
(10) Jak przypomniano w decyzji 2000/365/WE, dorobek Schengen został stworzony i funkcjonuje jako spójny zespół, który musi być w pełni przyjęty i zastosowany przez wszystkie państwa popierające zasadę zniesienia kontroli osób na ich wspólnych granicach.
(11) Uprawnienia wykonawcze do przyjęcia - na mocy art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1 decyzji 2000/365/WE - decyzji dotyczących tego, czy dorobek Schengen będzie miał zastosowanie do Wysp Normandzkich i do wyspy Man oraz czy stosowny dorobek dotyczący Systemu Informacyjnego Schengen zostanie wprowadzony w życie dla Zjednoczonego Królestwa, należy przekazać Radzie. Wiąże się to ze szczególną rolą powierzoną na mocy protokołu Schengen Radzie, która jednomyślnie wydaje zgodę na uczestnictwo nowych państw w dorobku Schengen, ale także z wysokim poziomem wzajemnego zaufania między państwami członkowskimi, niezbędnego podczas sprawdzania, czy zostały spełnione warunki konieczne do wdrożenia przepisów dotyczących Systemu Informacyjnego Schengen oraz podczas podejmowania następującej po tym decyzji, na mocy której przepisy te zostaną wprowadzone w życie dla Zjednoczonego Królestwa. Członkowie Rady powinni stanowić jednomyślnie, jak określono w art. 1 Protokołu z Schengen, wraz z przedstawicielem rządu Zjednoczonego Królestwa.
(12) Zgodnie z art. 2 Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii w sprawie ustanowienia praw i zobowiązań między Irlandią i Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z jednej strony a Republiką Islandii i Królestwem Norwegii z drugiej strony, w obszarach dorobku Schengen, które stosują się do tych państw 10 , odbyły się konsultacje na temat opracowania niniejszej decyzji zgodnie z art. 4 Umowy zawartej między Radą Unii Europejskiej i Republiką Islandii oraz Królestwem Norwegii, dotyczącej stowarzyszenia tych ostatnich z wykonaniem, stosowaniem i rozwojem dorobku Schengen 11 z Komitetem Mieszanym ustanowionym na mocy art. 3 tej umowy.
(13) Zgodnie z art. 5 Umowy z 2008 r. dotyczącej włączenia Szwajcarii w dorobek Schengen, Komitet Mieszany ustanowiony na mocy jej art. 3 został poinformowany o opracowywaniu niniejszej decyzji,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: