a także mając na uwadze, co następuje:(1) W interesie jednolitego stosowania niektórych wymogów dyrektywy 2011/61/UE w odniesieniu do zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (ZAFI) ważne jest uzupełnienie przepisów tej dyrektywy regulacyjnymi standardami technicznymi służącymi określeniu typów ZAFI.
(2) Pożądane jest rozróżnienie między ZAFI zarządzającymi AFI typu otwartego, AFI typu zamkniętego oraz oboma typami AFI, tak aby właściwie stosować w odniesieniu do ZAFI przepisy dotyczące zarządzania płynnością i procedur wyceny zawarte w dyrektywie 2011/61/UE.
(3) Decydujący czynnik w ustaleniu, czy ZAFI zarządza AFI typu otwartego czy też AFI typu zamkniętego, powinien stanowić fakt, że AFI typu otwartego dokonuje odkupienia lub umorzenia swoich udziałów lub jednostek uczestnictwa na żądanie każdego posiadacza udziałów lub jednostek uczestnictwa przed rozpoczęciem etapu likwidacji lub rozwiązania AFI oraz zgodnie z procedurami i częstotliwością określonymi w jego regulaminie lub dokumentach założycielskich, prospekcie emisyjnym lub dokumentach ofertowych. Obniżenie kapitału AFI w związku z wypłatami dokonanymi zgodnie z jego regulaminem lub dokumentami założycielskimi, prospektem emisyjnym lub dokumentami ofertowymi, w tym obniżenie kapitału, które zostało zatwierdzone uchwałą posiadaczy udziałów lub jednostek uczestnictwa podjętą zgodnie z jego regulaminem lub dokumentami założycielskimi, prospektem emisyjnym lub dokumentami ofertowymi, nie powinno być uwzględniane do celów ustalenia, czy AFI jest AFI typu otwartego.
(4) Dla ustalenia, czy ZAFI zarządza AFI typu otwartego czy też AFI typu zamkniętego, istotne powinny być tylko odkupienie lub umorzenie dokonywane z aktywów AFI. W związku z tym fakt, że udziały lub jednostki uczestnictwa AFI mogą być przedmiotem obrotu na rynku wtórnym i nie podlegają odkupieniu lub umorzeniu przez AFI, nie powinien być uwzględniany do celów ustalenia, czy AFI jest AFI typu otwartego.
(5) ZAFI, który zarządza jednocześnie co najmniej jednym AFI typu otwartego oraz co najmniej jednym AFI typu zamkniętego, powinien stosować w odniesieniu do każdego AFI szczególne przepisy dotyczące danego typu AFI.
(6) W przypadku każdej zmiany polityki umarzania AFI prowadzącej do tego, że dany AFI nie może już być dłużej uznawany za AFI typu otwartego lub za AFI typu zamkniętego, ZAFI powinien zaprzestać stosowania przepisów dotyczących dotychczasowej polityki umarzania AFI, którym zarządza, i powinien stosować przepisy dotyczące nowej polityki umarzania danego AFI.
(7) Do celów art. 61 ust. 3 i 4 dyrektywy 2011/61/UE należy uwzględnić struktury prawne, w ramach których AFI typu zamkniętego były ustanawiane przed dniem 22 lipca 2013 r. W chwili przyjęcia dyrektywy w sprawie ZAFI nie istniała w Unii zharmonizowana definicja struktury prawnej AFI typu zamkniętego; struktura ta była różna w poszczególnych państwach członkowskich. Ten stan faktyczny jest odzwierciedlony w tekście dyrektywy, zgodnie z którą za AFI typu zamkniętego uznaje się określone istniejące struktury prawne, w przypadku których prawa do umorzenia nie mogą być wykonywane przez okres pięciu lat od daty początkowej inwestycji. W art. 61 ust. 3 i 4 dyrektywy 2011/61/UE ustanowiono okresy przejściowe, w trakcie których istniejący ZAFI zarządzający AFI typu zamkniętego, które znajdują się na zaawansowanym lub końcowym etapie cyklu inwestycyjnego, o czym świadczy okres, na który zostały ustanowione, lub brak możliwości dokonywania dodatkowych inwestycji po dniu 22 lipca 2013 r., mogą w dalszym ciągu zarządzać takimi AFI bez posiadania zezwolenia na mocy tej dyrektywy lub bez konieczności zachowania zgodności ze znaczną częścią przepisów tej dyrektywy. Aby utrzymać zakres tych przepisów zamierzony w świetle tego celu i wspomnianych wyżej faktów, należy zatem również uznać za ZAFI zarządzającego AFI typu zamkniętego do celów art. 61 ust. 3 i 4 dyrektywy 2011/61/UE każdego ZAFI zarządzającego AFI, którego udziały lub jednostki uczestnictwa podlegają odkupieniu lub umorzeniu dopiero po upływie początkowego okresu co najmniej pięciu lat, w trakcie którego prawa do umorzenia nie mogą być wykonywane.
(8) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA).
(9) ESMA przeprowadził otwarte konsultacje społeczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych związanych z nim kosztów i korzyści oraz zasięgnął opinii Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej na podstawie art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 2 ,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2013 r.
|
W imieniu Komisji |
|
José Manuel BARROSO |
|
Przewodniczący |
