a także mając na uwadze, co następuje:(1) Na podstawie art. 17 ust. 3 lit. a) Konwencji wykonawczej do układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r.(2), w drodze decyzji SCH/Comex(98)56(3) i SCH/Comex(99)14(4) przyjęto podręcznik dokumentów podróży, które uprawniają posiadacza do przekraczania granic zewnętrznych i mogą być wizowane. Decyzje te powinny zostać dostosowane do ram instytucjonalnych i prawnych Unii.
(2) Wykaz dokumentów podróży wydawanych przez państwa trzecie powinien podlegać stałemu monitorowaniu, aby zapewnić organom państw członkowskich uczestniczącym w procesie wydawania wiz i kontroli granicznej dostęp do aktualnych informacji na temat dokumentów podróży okazywanych przez obywateli państw trzecich. Wymiana informacji między państwami członkowskimi na temat wydanych dokumentów podróży i uznawania tych dokumentów podróży przez państwa członkowskie oraz sposób upublicznienia całości tych informacji muszą zostać unowocześnione i stać się skuteczniejsze.
(3) Stworzenie wykazu dokumentów podróży ma służyć dwóm celom: z jednej strony, wykaz ten umożliwi organom kontroli granicznej sprawdzenie, czy dany dokument podróży został uznany za dokument, na podstawie którego można przekraczać granice zewnętrzne zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen)(5), a z drugiej strony pozwoli pracownikom konsularnym sprawdzić, czy państwa członkowskie uznają dany dokument podróży za dokument, w którym można umieszczać naklejkę wizową.
(4) Zgodnie z art. 48 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Wizowy (kodeks wizowy)(6) w ramach lokalnej współpracy Schengen należy sporządzić wyczerpujący wykaz dokumentów podróży wydawanych przez kraj przyjmujący.
(5) Należy ustanowić mechanizm służący stałemu uaktualnianiu wykazu dokumentów podróży.
(6) Biorąc pod uwagę znaczenie bezpieczeństwa dokumentów podróży w odniesieniu do ich ewentualnego uznawania, Komisja, wspomagana przez ekspertów z państw członkowskich, powinna zapewnić ocenę techniczną w stosownych przypadkach.
(7) Uznawanie dokumentów podróży, które uprawniają posiadacza do przekraczania granic zewnętrznych i w których można umieścić naklejkę wizową, leży i powinno pozostać w kompetencji państw członkowskich.
(8) Państwa członkowskie powinny przekazywać informacje dotyczące wszystkich dokumentów podróży i dążyć do harmonizacji swoich stanowisk w sprawie różnych rodzajów dokumentów podróży. Ze względu na fakt, iż brak jasno określonego stanowiska państwa członkowskiego w odniesieniu do dokumentu podróży może być źródłem problemów dla posiadaczy tego dokumentu podróży, należy ustanowić mechanizm zobowiązujący państwa członkowskie do informowania o swoim stanowisku w sprawie uznawania bądź nieuznawania takich dokumentów. Mechanizm ten nie powinien pozbawiać państw członkowskich możliwości poinformowania w dowolnym momencie o zmianie stanowiska.
(9) W perspektywie długoterminowej należy stworzyć bazę danych online zawierającą wzory wszystkich dokumentów podróży, aby ułatwić organom kontroli granicznej i pracownikom konsularnym sprawdzenie danego dokumentu. Baza danych powinna być aktualizowana poprzez uwzględnianie wszelkich zmian w stosunku do wskazanego wcześniej uznawania bądź nieuznawania danych dokumentów państw członkowskich.
(10) Dla celów informacyjnych Komisja powinna sporządzić otwarty wykaz znanych paszportów fantazyjnych i kamuflażowych wskazanych jej przez państwa członkowskie. Paszporty fantazyjne i kamuflażowe podane w wykazie nie powinny podlegać przepisom dotyczącym uznawania lub nieuznawania. Nie powinny one uprawniać posiadacza do przekraczania granic zewnętrznych i nie powinny być wizowane.
(11) Aby zapewnić jednolite warunki sporządzania i uaktualniania wykazu dokumentów podróży, należy przyznać Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję(7).
(12) W celu sporządzania i uaktualniania wykazu dokumentów podróży należy stosować procedurę doradczą, z uwagi na fakt, iż akty te stanowią jedynie kompilację wydanych dokumentów podróży.
(13) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen(8), które wchodzą w zakres obszaru określonego w art. 1 pkt A, B i C decyzji Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania tej umowy(9).
(14) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen(10), które wchodzą w zakres obszaru określonego w art. 1 pkt A, B i C decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE(11).
(15) W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu podpisanego między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, które wchodzą w zakres obszaru określonego w art. 1 pkt A, B i C decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE(12).
(16) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu (nr 22) w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji, nie jest nią związana, ani jej nie stosuje. Ponieważ niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, zgodnie z art. 4 tego protokołu w terminie 6 miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszej decyzji Dania podejmuje decyzję, czy dokona jej transpozycji do swojego prawa krajowego.
(17) Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w którym Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotyczącą wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen(13); w związku z tym Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy w jej przyjęciu, nie jest nią związane, ani jej nie stosuje.
(18) Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w którym Irlandia nie uczestniczy zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącą wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen(14); Irlandia nie uczestniczy w jej przyjęciu, nie jest nią związana, ani jej nie stosuje.
(19) W odniesieniu do Cypru niniejsza decyzja stanowi akt oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany w rozumieniu art. 3 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 r.
(20) Niniejsza decyzja stanowi akt oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany w rozumieniu art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2005 r.,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
______(1) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 6 lipca 2011 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 23 września 2011 r.
(2) Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 19.
(3) Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 207.
(4) Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 298.
(5) Dz.U. L 105 z 13.4.2006, s. 1.
(6) Dz.U. L 243 z 15.9.2009, s. 1.
(7) Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.
(8) Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 36.
(9) Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 31.
(10) Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 52.
(11) Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 1.
(12) Dz.U. L 160 z 18.6.2011, s. 19.
(13) Dz.U. L 131 z 1.6.2000, s. 43.
(14) Dz.U. L 64 z 7.3.2002, s. 20.
(15) Dz.U. L 81 z 21.3.2001, s. 1.