KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej(1) ("rozporządzenie podstawowe"), w szczególności jego art. 7,
po konsultacji z Komitetem Doradczym,
a także mając na uwadze, co następuje:
1. PROCEDURA
1.1. Wszczęcie postępowania
(1) W dniu 17 lutego 2010 r. Komisja Europejska ("Komisja") ogłosiła w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej(2) ("zawiadomienie o wszczęciu postępowania") wszczęcie postępowania antydumpingowego w odniesieniu do przywozu do Unii zeolitu A w postaci sproszkowanej pochodzącego z Bośni i Hercegowiny ("BiH").
(2) Postępowanie zostało wszczęte w wyniku skargi złożonej w dniu 4 stycznia 2010 r. przez przedsiębiorstwa Industrias Quimicas del Ebro SA, MAL Magyar Aluminium, PQ Silicas BV, Silkem d.o.o. oraz Zeolite Mira Srl Unipersonale ("skarżący"), reprezentujące znaczną część, w tym przypadku ponad 25 % całkowitej unijnej produkcji zeolitu A w postaci sproszkowanej. Wspomniana skarga zawierała dowody prima facie wskazujące na dumping w odniesieniu do wymienionego produktu i wynikającą z niego istotną szkodę, które uznano za wystarczające do wszczęcia dochodzenia.
1.2. Strony, których dotyczy postępowanie
(3) Komisja oficjalnie zawiadomiła skarżących, innych znanych producentów unijnych, grupę producentów eksportujących w BiH, importerów, użytkowników i inne zainteresowane strony, a także przedstawicieli BiH o wszczęciu postępowania. Zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie opinii na piśmie oraz złożenie wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.
(4) Skarżący, producenci unijni, grupa producentów eksportujących w BiH, importerzy i użytkownicy przedstawili swoje stanowiska. Wszystkie zainteresowane strony, które wystąpiły z wnioskiem o przesłuchanie oraz wykazały szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane, uzyskały taką możliwość.
(5) Z uwagi na widocznie dużą liczbę producentów unijnych i importerów w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania przewidziano kontrole wyrywkowe zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego. Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji o konieczności dokonania kontroli wyrywkowej oraz - o ile konieczność taka zostanie stwierdzona - umożliwić dobór próby, wszyscy znani producenci i importerzy unijni zostali poproszeni o zgłoszenie się do Komisji i dostarczenie -zgodnie ze specyfikacją zawartą w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania - podstawowych informacji na temat ich działalności związanej z produktem objętym postępowaniem (określonym w pkt 2.1 poniżej) prowadzonej w okresie od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2009 r.
(6) Jak objaśniono w motywie (16) poniżej, ośmiu producentów unijnych przesłało żądane informacje i zgodziło się na włączenie ich do próby. Na podstawie informacji otrzymanych od współpracujących producentów unijnych Komisja objęła próbą czterech unijnych producentów, mających największy udział w produkcji/sprzedaży w Unii.
(7) Jak objaśniono w motywie(20) poniżej, tylko trzech niepowiązanych importerów przesłało żądane informacje i zgodziło się na włączenie ich do próby. Jednak jeden z tych importerów nie dokonywał przywozu/zakupu produktu objętego postępowaniem. Ze względu na małą liczbę importerów uznano zatem, że kontrola wyrywkowa nie jest konieczna.
(8) Komisja rozesłała kwestionariusze do wszystkich znanych zainteresowanych stron oraz do wszystkich innych przedsiębiorstw, które zgłosiły się w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, a mianowicie do grupy producentów eksportujących w BiH, czterech producentów unijnych objętych próbą oraz trzech niepowiązanych importerów/użytkowników.
(9) Otrzymano odpowiedzi od grupy producentów eksportujących w BiH, łącznie z jej przedsiębiorstwami powiązanymi, czterech producentów unijnych objętych próbą oraz trzech niepowiązanych importerów/użytkowników unijnych.
(10) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszelkie informacje uznane za niezbędne do celów wstępnego określenia dumpingu, wynikającej z niego szkody oraz interesu Unii. Wizyty weryfikacyjne odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw:
Producenci w Unii
- Industrias Quimicas del Ebro SA, Zaragoza, Hiszpania
- MAL Magyar Aluminium, Ajke, Węgry
- PQ Silicas BV, Eijsden, Niderlandy
- Zeolite Mira Srl Unipersonale, Mira, Włochy
Importerzy/użytkownicy w Unii
- Reckitt Benckiser Group, Slough, Zjednoczone Królestwo oraz Mira, Włochy
- Henkel AG, Dusseldorf, Niemcy
- Chemiewerk Bad Kostritz GmbH, Bad Kostritz, Niemcy
Producenci eksportujący w BiH
- Fabrika Glinice Birac AD, Zvornik
- Alumina d.o.o., Zvornik (przedsiębiorstwo powiązane z wymienionym powyżej producentem eksportującym)
Powiązani importerzy w Unii
- Kauno Tiekimas AB, Kaunas, Litwa
1.3. Okres objęty dochodzeniem
(11) Dochodzenie dotyczące dumpingu i powstałej szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. ("okres objęty dochodzeniem" lub "OD"). Analiza tendencji mających znaczenie dla oceny szkody objęła okres od stycznia 2005 r. do końca OD ("okres badany").
2. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY
2.1. Produkt objęty postępowaniem
(12) Produkt objęty postępowaniem to zeolit A w postaci sproszkowanej, określany również jako zeolit NaA w postaci sproszkowanej lub zeolit 4A w postaci sproszkowanej ("produkt objęty postępowaniem"), objęty obecnie kodem CN ex 2842 10 00.
(13) Produkt objęty postępowaniem jest przeznaczony do zastosowań końcowych jako wypełniacz aktywny w produkcji suchych detergentów i zmiękczaczy wody.
2.2. Produkt podobny
(14) Stwierdzono, że produkt objęty postępowaniem, produkt sprzedawany na rynku krajowym w BiH, jak również produkt wytwarzany i sprzedawany w Unii przez producentów unijnych mają zasadniczo takie same właściwości fizyczne i techniczne oraz takie same podstawowe zastosowania i dlatego uznaje się je za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
(15) Bośniacka grupa producentów eksportujących stwierdziła, że produkt objęty postępowaniem wywożony zarówno przez Fabrika Glinice Birac AD jak i przez jego przedsiębiorstwo powiązane Alumina d.o.o. ("grupa Birac") ma inne koszty produkcji i jakość i obejmuje inne procesy produkcyjne niż produkt podobny wytwarzany przez niektórych producentów unijnych. Argumentowano także, że proces produkcyjny w grupie Birac opiera się na roztworze tlenku glinu uzyskanym w procesie produkcji tlenku glinu, a nie na trójwodzianie tlenku glinu, podczas gdy produkcja w Unii jest zazwyczaj oparta na uwodnionych kryształach, które, przez ogrzewanie lub dodanie sody kaustycznej, przywrócone zostają do stanu ciekłego w celu produkcji zawiesiny zeolitu. W odniesieniu do powyższych argumentów należy zauważyć, że informacje dostarczone przez grupę Birac nie są sprzeczne z ustalonymi faktami, według których niezależnie od domniemanych różnic w procesach produkcyjnych, kosztach i jakości, produkt objęty postępowaniem ma takie same właściwości fizyczne i techniczne oraz takie same podstawowe zastosowania jak produkt podobny.
3. KONTROLA WYRYWKOWA
3.1. Kontrola wyrywkowa producentów unijnych
(16) Ośmiu producentów unijnych reprezentujących ok. 50 % wielkości sprzedaży producentów unijnych na rynku odpowiedziało na zawartą w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania prośbę o dane związane z kontrolą wyrywkową. Wstępnie do próby wybrano pięciu największych producentów unijnych. Jednak jedno z przedsiębiorstw postanowiło przerwać współpracę. Dlatego próbę w niniejszym dochodzeniu stanowią pozostali czterej producenci unijni.
(17) Wspomniani czterej producenci reprezentują ok. 37 % całkowitej wielkości sprzedaży producentów unijnych na rynku unijnym w OD oraz ponad 75 % wielkości sprzedaży ośmiu producentów, którzy dostarczyli dane związane z udziałem w kontroli wyrywkowej. Tych czterech producentów objętych próbą uznano za reprezentatywnych dla ogólnej grupy producentów w Unii.
(18) Bośniacka grupa producentów eksportujących stwierdziła, że trzech producentów unijnych (MAL Magyar Aluminium, Silkem d.o.o. oraz Industrias Quimicas del Ebro SA) powinno być uznanych za niewspółpracujących w dochodzeniu. Argumentowano, że przedsiębiorstwa te przesłały nieobjęte poufnością odpowiedzi na pismo w sprawie uzupełnienia braków kilka dni po ustalonym terminie. W związku z powyższym należy zaznaczyć, że informacje przesłane przez wspomniane strony zostały dostarczone w terminie i nie stanowiły w żaden sposób przeszkody dla przebiegu dochodzenia lub dla praw stron do obrony.
(19) Argumentowano także, że jeden producent unijny (MAL Magyar Aluminium) nie wspomniał w swojej odpowiedzi w sprawie kontroli wyrywkowej, że jest powiązany z innym unijnym producentem (Silkem d.o.o.). To drugie przedsiębiorstwo nie zostało objęte próbą i nie zostało uwzględnione w odpowiedzi MAL Magyar Aluminium na pytania zawarte w kwestionariuszu. Argumentowano, że w takim razie obydwu wspomnianych producentów unijnych należy uznać za niewspółpracujących w obecnym dochodzeniu. W związku z powyższym należy zauważyć, że służby Komisji wiedziały o powiązaniu pomiędzy tymi stronami na etapie skargi, a informacja o tym powiązaniu zawarta była w odpowiedzi w sprawie kontroli wyrywkowej od jednej z tych stron. Ponadto informacja ta była także zawarta w odpowiedzi MAL Magyar Aluminium na pytania zawarte w kwestionariuszu. Wreszcie należy wyjaśnić, że Silkem d.o.o. i MAL Magyar Aluminium w pełni współpracowały w dochodzeniu. Jeśli chodzi o Silkem d.o.o., przedsiębiorstwo to przesłało dane na etapie doboru próby, ale nie zostało wybrane i dlatego nie było proszone o wypełnienie kwestionariusza. Jeśli chodzi o MAL Magyar Aluminium, nie było potrzeby przesłania przez to przedsiębiorstwo skonsolidowanej odpowiedzi obejmującej Silkem d.o.o., gdyż Silkem d.o.o. jest odrębnym podmiotem prawnym.
3.2. Kontrola wyrywkowa niepowiązanych importerów
(20) Tylko trzech niepowiązanych importerów odpowiedziało na zawartą w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania prośbę o informacje związane z udziałem w kontroli wyrywkowej. Następnie stwierdzono, że jedno z tych przedsiębiorstw nie dokonywało przywozu ani zakupu produktu objętego postępowaniem. W rezultacie stwierdzono, że w przypadku niepowiązanych importerów kontrola wyrywkowa nie jest konieczna.
4. DUMPING
4.1. Wartość normalna
(21) Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja najpierw zbadała, czy sprzedaż krajowa produktu podobnego na rzecz niezależnych nabywców przez obu producentów eksportujących z grupy Birac była reprezentatywna, tj. czy całkowita wielkość takiej sprzedaży była równa co najmniej 5 % całkowitej wielkości odpowiadającej jej sprzedaży eksportowej do Unii. Stwierdzono, że sprzedaż krajowa nie była reprezentatywna.
(22) Komisja zbadała następnie, czy sprzedaż krajowa każdego producenta eksportującego mogła być uznana za dokonaną w zwykłym obrocie handlowym zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Dokonano tego poprzez ustalenie proporcji sprzedaży dokonanej z zyskiem na rzecz niezależnych klientów na rynku krajowym.
(23) Transakcje sprzedaży krajowej uznawano za zyskowne, jeśli cena jednostkowa równała się lub przekraczała koszt wytworzenia. W związku z tym określono koszty produkcji na rynek krajowy w okresie objętym dochodzeniem.
(24) Powyższa analiza wykazała, że cała sprzedaż krajowa obu producentów eksportujących była zyskowna, biorąc pod uwagę, że jednostkowa cena sprzedaży netto przekraczała obliczony jednostkowy koszt produkcji.
(25) Ponieważ sprzedaży na rynku krajowym nie dokonywano w reprezentatywnych ilościach, trzeba było skonstruować wartość normalną zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.
(26) W celu skonstruowania wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, poniesione koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne (SG&A) oraz średni ważony zysk osiągnięty przez każdego ze współpracujących producentów eksportujących z krajowej sprzedaży produktu podobnego dokonanej w zwykłym obrocie handlowym w okresie objętym dochodzeniem dodano do średnich kosztów produkcji tych producentów w okresie objętym dochodzeniem. W razie konieczności koszty produkcji, koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne zostały odpowiednio dostosowane przed wykorzystaniem ich do badania zwykłego obrotu handlowego i konstruowania wartości normalnych.
4.2. Cena eksportowa
(27) Ponieważ całego wywozu do Unii dokonywano przez powiązanego importera, cenę eksportową skonstruowano na podstawie cen odsprzedaży na rzecz niezależnych klientów, zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego. Cena odsprzedaży na rzecz pierwszego niezależnego nabywcy w Unii została skorygowana o wszelkie koszty poniesione pomiędzy przywozem a odsprzedażą, w tym koszty związane z cłami i podatkami, jak również uzasadnioną marżę uwzględniającą koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk. Jeśli chodzi o koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne, wykorzystano koszty własne SG&A powiązanego importera. Wobec braku współpracy w dochodzeniu ze strony importerów niepowiązanych, zastosowano uzasadnioną marżę zysku w wysokości 5 % w oparciu o informacje od użytkowników, którzy w OD także dokonywali przywozu produktu objętego postępowaniem.
(28) Grupa Birac stwierdziła, że funkcje jej powiązanego importera są podobne raczej do funkcji działu eksportu niż importera, i dlatego cena eksportowa nie powinna być skonstruowana zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, ale raczej zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego, na podstawie cen eksportowych rzeczywiście zapłaconych lub należnych. W tej kwestii należy zauważyć, że zgodnie z art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego cenę eksportową ustala się na podstawie ceny odsprzedaży na rzecz niezależnych klientów w każdym przypadku, gdy produkt objęty postępowaniem jest odsprzedawany niezależnym klientom przez przedsiębiorstwa powiązane z eksporterem w państwie wywozu. Dochodzenie wykazało, że przedsiębiorstwo powiązane ma siedzibę w Unii. Zajmuje się ono m.in. zamówieniami klientów i wystawianiem faktur dotyczących produktu objętego postępowaniem wytwarzanego przez grupę Birac. Następnie stwierdzono, że grupa Birac dokonuje sprzedaży produktu objętego postępowaniem na rzecz przedsiębiorstwa powiązanego w Unii w celu odsprzedaży niezależnym klientom unijnym. W rezultacie zarzut ten musi zostać odrzucony. Należy również zauważyć, że pewne działania przeprowadzane przez przedsiębiorstwo powiązane przed dokonaniem przywozu nie oznaczają, że cena eksportowa nie może być skonstruowana na podstawie ceny odsprzedaży na rzecz pierwszego niezależnego klienta z uwzględnieniem koniecznych dostosowań zgodnie z art. 2 ust. 9.
4.3. Porównanie
(29) Porównanie wartości normalnej z ceną eksportową zostało dokonane na podstawie ceny ex works. Aby zapewnić rzetelne porównanie wartości normalnej z ceną eksportową, wzięto pod uwagę, w formie dostosowań, różnice wpływające na ceny i porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Odpowiednie dostosowania dotyczące kosztów transportu, frachtu i ubezpieczenia, opłat bankowych, kosztów pakowania i kosztów kredytów zostały dokonane w przypadkach, gdy koszty te uznano za uzasadnione, dokładne i wsparte zweryfikowanymi dowodami.
4.4. Margines dumpingu
(30) Zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego ustalono margines dumpingu dla obu producentów eksportujących na podstawie porównania średniej ważonej wartości normalnej ze średnią ważoną ceną eksportową.
(31) Indywidualne marginesy dumpingu dla obu producentów eksportujących zostały obliczone w oparciu o ilości wywożone do Unii i wyrażone jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem i wyniosły 28,1 % dla grupy Birac.
(32) Z informacji uzyskanych od skarżących i od grupy współpracujących producentów eksportujących w BiH wynika, że w BiH nie ma innych znanych producentów produktu objętego postępowaniem. Ogólnokrajowy margines dumpingu ustalony dla BiH powinien być zatem równy marginesowi dumpingu ustalonego dla jedynej grupy współpracujących producentów eksportujących w BiH.
5. SZKODA
5.1. Uwagi wstępne
(33) Należy przypomnieć, że w niniejszym przypadku występuje tylko jeden bośniacki producent eksportujący (grupa Birac). Dlatego nie można podać dokładnych danych dotyczących wielkości przywozu, cen importowych, udziału w rynku i produkcji unijnej, jak również wielkości sprzedaży ze względu na ochronę zastrzeżonych informacji gospodarczych. W tych okolicznościach wskaźniki przedstawia się w formie zindeksowanej lub w formie przedziałów.
(34) Zgodnie z pkt 3.1 powyżej czterech producentów unijnych objętych próbą stanowi przemysł unijny w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego i będą oni zwani dalej "przemysłem unijnym".
5.2. Konsumpcja w Unii
(35) Na wstępnym etapie dochodzenia kalkulacja konsumpcji w Unii była oparta na danych liczbowych zawartych w skardze i uzupełniona zweryfikowanymi danymi ustalonymi na podstawie informacji od producentów i importerów/użytkowników objętych dochodzeniem. Dane zostały wysłane do wszystkich zainteresowanych stron, by mogły przedstawić swoje uwagi na ten temat. Nie przedstawiono jednak żadnych uwag podważających dane na temat konsumpcji w Unii.
(36) Konsumpcja w Unii została zatem ustalona na podstawie wielkości sprzedaży w Unii produktu podobnego wytworzonego przez przemysł unijny, wielkości sprzedaży w Unii produktu podobnego wytworzonego przez pozostałych znanych producentów unijnych oraz wielkości przywozu produktu objętego postępowaniem z państw trzecich.
(37) Na tej podstawie sporządzono następujące zestawienie, obrazujące konsumpcję w Unii:
|
2005 |
2006 |
2007 |
2008 |
2009 (OD) |
| Tony |
324 395 |
347 183 |
371 567 |
315 642 |
300 491 |
| Źródło: Skarga i odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu |
(38) Konsumpcja produktu objętego postępowaniem i produktu podobnego w UE spadła o 7% w okresie badanym. Odzwierciedla to stopniową redukcję ilości produktu objętego postępowaniem, używanego do wytwarzania kluczowych produktów przez użytkowników, takich jak detergenty do prania. Wskazuje to także na to, że coraz więcej produktów wytwarzanych przez przemysł użytkowników nie zawiera zeolitu.
5.3. Przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie
5.3.1. Wielkość, cena i udział w rynku przywozu po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie
(39) Wielkość przywozu produktu objętego postępowaniem wzrosła o 359 % w okresie badanym.
|
2005 |
2006 |
2007 |
2008 |
2009 (OD) |
| Wielkość przywozu |
100 |
73 |
68 |
252 |
459 |
|
Indeks: 2005 = 100 Źródło: Zweryfikowane odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu
|
(40) Średnia cena importowa utrzymywała się na stałym poziomie w latach 2005-2008 i wzrosła o ok. 10 % w OD. Spowodowane było to głównie poprawą sytuacją na rynku UE, co pozwoliło na podniesienie przez wszystkich producentów cen produktu objętego postępowaniem.
|
2005 |
2006 |
2007 |
2008 |
2009 (OD) |
| Średnia cena importowa (CIF) |
100 |
100 |
102 |
99 |
109 |
|
Indeks: 2005 = 100 Źródło: Zweryfikowane odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu
|
(41) Udział w rynku przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, zwiększył się niemal czterokrotnie w okresie badanym i wynosił w OD 10-15 %.
|
2005 |
2006 |
2007 |
2008 |
2009 (OD) |
| Udział w rynku przywozu z BiH |
0-5 % |
0-5 % |
0-5 % |
5-10 % |
10-15 % |
| Indeks: 2005 = 100 |
100 |
68 |
59 |
259 |
495 |
| Źródło: Zweryfikowane odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu |
5.3.2. Wpływ przywozu po cenach dumpingowych na poziom cen
(42) Do celu analizy podcięcia cenowego ceny importowe bośniackiego producenta eksportującego zostały porównane z cenami przemysłu unijnego w OD na zasadzie porównania wartości średnich. Ceny przemysłu unijnego dostosowano do poziomu ex-works netto i porównano z cenami importowymi CIF. Nie uwzględniono przy tym żadnych ceł, gdyż bośniacki producent eksportujący był objęty w OD preferencyjną stawką 0 %.
(43) Średni ważony margines podcięcia cenowego, wyrażony jako wartość procentowa cen przemysłu unijnego wynosi 20-25 %.
5.4. Sytuacja przemysłu unijnego
5.4.1. Uwagi wstępne
(44) Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała wszelkie czynniki i wskaźniki gospodarcze mające wpływ na stan przemysłu unijnego.
(45) Wskaźniki dotyczące elementów makroekonomicznych, takie jak produkcja, moce produkcyjne, wielkość sprzedaży, udział w rynku, itd. zostały oparte na danych ustalonych przez służby Komisji i przesłane zainteresowanym stronom, by mogły zgłosić swoje uwagi na ten temat, jak wspomniano powyżej w motywie (35). Dane dotyczące tych wskaźników reprezentują wszystkich producentów unijnych. W każdym przypadku gdy stosowane są dane dotyczące producentów unijnych jako całość, tabele poniżej odnoszą się do danych makro jako źródła. Inne wskaźniki oparte są na zweryfikowanych danych producentów objętych próbą. Wskaźniki te określa jako dane mikro. Odnośnie do danych makro bośniacki producent eksportujący argumentował, że w związku z kontrowersjami związanymi z odpowiednim kodem CN służącym do klasyfikacji produktu, nie jest prawdopodobne, aby dane te były wiarygodne. W tym względzie należy zauważyć, że na wskaźniki szkody w żaden sposób nie wpływają domniemane kontrowersje dotyczące kodów CN. Należy także przypomnieć, że definicja produktu objętego postępowaniem została podana w opublikowanym zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Definicja ta jest jasna i nie pozostawia możliwości błędnej interpretacji. Zainteresowane strony zostały poproszone o przesłanie informacji na podstawie definicji produktu, niezależnie od kodów CN, gdyż w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania podano kod CN jedynie do celów informacyjnych. Ponadto należy przypomnieć, że bośniacki producent eksportujący nie kwestionował informacji na temat konsumpcji w Unii. Większość informacji na temat przywozu pochodzi bezpośrednio z danych bośniackiego producenta eksportującego, a pozostałe informacje dotyczyły niewielkiej ilości przywozu z innych państw. Biorąc pod uwagę powyższe oraz fakt, że nie przedstawiono żadnych konkretnych dowodów potwierdzających zarzut dotyczący niewiarygodnych danych, argument ten należy odrzucić.
5.4.2. Wskaźniki szkody
Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych
|
2005 |
2006 |
2007 |
2008 |
2009 (OD) |
| Produkcja |
100 |
108 |
114 |
90 |
86 |
| Moce produkcyjne |
100 |
99 |
104 |
100 |
100 |
| Wykorzystanie mocy produkcyjnych |
72 % |
79 % |
78 % |
65 % |
62 % |
| Indeks: 2005 = 100 Źródło: dane makro |
(46) W okresie badanym wielkość produkcji przemysłu unijnego spadła o 14 %. W latach 2008-2009 jeden producent unijny (Sasol Italy SpA) w ogóle zaniechał produkcji. Dodatkowo Henkel AG zaprzestał produkcji zawiesiny zeolitu (nie jest to produkt objęty postępowaniem, ale jego odmiana w płynie, która jest stosowana jako substytut). Do pewnego stopnia sytuacja ta pomogła pozostałym producentom.
(47) Mimo wspomnianej powyżej sytuacji moce produkcyjne pozostały na względnie stałym poziomie przez cały okres badany, w oparciu o metodę kalkulacji stosowaną zazwyczaj przez ten przemysł. Jednak weryfikacja producentów objętych próbą wykazała, że kalkulacja mocy produkcyjnych tego przemysłu może podlegać wahaniom w zależności od względnej koniunktury na rynku produktu objętego postępowaniem i rynku innych produktów, które mogą być wytwarzane przy wykorzystaniu tych samych czynników produkcji.
(48) Dane dotyczące wykorzystania mocy produkcyjnych przedstawione powyżej wskazują na spadek o 14 %. Ponadto wskaźnik ten nigdy nie osiągnął 80 %, co wskazuje na pewną nadwyżkę mocy produkcyjnych. Kwestia ta zostaje dalej omówiona w ramach badania związku przyczynowego.
Zapasy
|
2005 |
2006 |
2007 |
2008 |
2009 (OD) |
| Zapasy na koniec roku |
Mniej niż 2 % |
Mniej niż 2 % |
Mniej niż 2 % |
Mniej niż 2 % |
Mniej niż 2 % |
| Indeks: 2005 = 100 Źródło: dane makro |
(49) Poziom zapasów przemysłu unijnego utrzymywał się na niskim stabilnym poziomie przez cały okres badany. Produkcja produktu podobnego była planowana tak, aby zrealizować zamówienia, a zapasy zawsze były utrzymywane na możliwie minimalnym poziomie. Nie był to zatem istotny czynnik w niniejszym dochodzeniu.
Wielkość sprzedaży i udział w rynku
|
2005 |
2006 |
2007 |
2008 |
2009 (OD) |
| Wielkość sprzedaży w UE |
100 |
108 |
116 |
93 |
82 |
| Udział w rynku |
95-100 % |
95-100 % |
95-100 % |
90-95 % |
85-90 % |
| Indeks udziału w rynku |
100 |
101 |
101 |
96 |
89 |
| Indeks: 2005 = 100 Źródło: dane makro |
(50) Wielkość sprzedaży przemysłu unijnego spadła w okresie badanym o 18 %.
(51) Udział przemysłu unijnego w rynku spadł w okresie badanym o 11 %.
Ceny sprzedaży
|
2005 |
2006 |
2007 |
2008 |
2009 (OD) |
| Średnia cena sprzedaży w EUR/tonę |
292 |
306 |
315 |
332 |
354 |
| Źródło: dane mikro |
(52) Średnia cena sprzedaży przemysłu unijnego na rzecz podmiotów niepowiązanych w UE wzrosła w okresie badanym o 21 %. Odzwierciedla to w zasadzie wyższe ceny surowców i energii, a zatem w odizolowaniu nie uznaje się tego za istotny wskaźnik.
Rentowność
|
2005 |
2006 |
2007 |
2008 |
2009 (OD) |
| Marża zysku przed opodatkowaniem |
3,2 % |
0,8 % |
1,4 % |
-1,8 % |
4,3 % |
| Źródło: dane mikro |
(53) Rentowność przemysłu unijnego utrzymywała się na niskim poziomie przez cały okres badany. Sytuacja ta wynikała z niemożności podniesienia cen ze względów omówionych w poniższej części dotyczącej związku przyczynowego, a w szczególności z powodu rosnącej wielkości przywozu po cenach dumpingowych. Innym powodem było niskie wykorzystanie mocy produkcyjnych, co zostało wyjaśnione w motywie (47).
(54) Od 2005 do 2008 r. rentowność przemysłu unijnego spadła znacznie i w 2008 r. osiągnęła wartość ujemną. W OD nastąpiła poprawa i rentowność osiągnęła najwyższy poziom w całym okresie badanym, ale nadal nie udało się osiągnąć zysku w wysokości 5,9 %, jaki przemysł ten mógłby osiągnąć, gdyby nie przywóz po cenach dumpingowych (patrz motyw (67) poniżej).
(55) Producent eksportujący stwierdził, że rentowność producentów unijnych w 2009 r. była dobra. Założenie to nie zostało poparte żadnymi pozytywnymi dowodami, a w argumencie tym odwoływano się do bliżej nieokreślonych "dostępnych publicznie informacji". Producenci objęci próbą argumentowali, że stopa rentowności osiągnięta w 2009 r. była jednorazowa i nietrwała w świetle energicznego wejścia na rynek bośniackich producentów eksportujących z dużymi ilościami produktu i niskimi cenami dumpingowymi. Producenci objęci próbą stwierdzili, że rentowność w 2010 r. najprawdopodobniej spadnie do poziomu z 2008 r.
(56) Powyższe argumenty zostały zbadane przez służby Komisji. Badanie to objęło w szczególności zmiany kosztów surowców i sprzedaży oraz cen odzwierciedlonych w odpowiednich umowach. Stwierdzono, że przemysł unijny w 2009 r. odniósł korzyści dzięki pewnym przejściowym czynnikom, które spowodowały wzrost jego rentowności mimo znacznego przywozu po cenach dumpingowych:
(i) producenci objęci próbą odnotowali wzrost produkcji i wielkości sprzedaży do pewnego stopnia dzięki zaprzestaniu produkcji przez dwóch producentów unijnych, jak wspomniano w motywie (46);
(ii) mimo generalnego wzrostu cen surowców w 2008 r. niektórzy producenci objęci próbą odnieśli korzyści dzięki rocznym kontraktom na surowce, które ograniczyły oddziaływanie wzrostu cen;
(iii) jeden z producentów objętych próbą osiągnął znacznie niższe koszty finansowania w 2009 r. dzięki restrukturyzacji w ramach grupy.
(57) Na tej podstawie kształtowanie się marży zysku nadal wskazywało na występowanie szkody, gdyż bez przywozu po cenach dumpingowych zysk ten byłby znacznie wyższy.
Inwestycje, zwrot z inwestycji, przepływy pieniężne i zdolność do pozyskania kapitału
|
2005 |
2006 |
2007 |
2008 |
2009 (OD) |
| Inwestycje (w EUR) |
577 448 |
337 865 |
324 636 |
1 012 717 |
366 235 |
| Zwrot z aktywów netto |
17 % |
6 % |
11 % |
- 10 % |
26 % |
| Przepływy pieniężne (w EUR) |
1 013 223 |
744 905 |
905 792 |
- 930 920 |
1 638 112 |
| Źródło: dane mikro |
(58) Bośniacki producent eksportujący argumentował także, że w okresie badanym inwestycje były bardzo niskie, tymczasem przemysł unijny wyjaśnił, że zwrot z inwestycji był zbyt niski, by dokonywać znacznych inwestycji w produkt objęty postępowaniem.
(59) Zwrot z inwestycji, wyrażony w postaci zysków netto przemysłu unijnego oraz wartości księgowej netto jego inwestycji, kształtował się zgodnie z tendencją w rentowności przedstawioną powyżej. Należy zauważyć, że zaangażowane aktywa netto w dużym stopniu straciły już na wartości.
(60) Sytuacja przemysłu unijnego w zakresie przepływów pieniężnych także kształtuje się zgodnie z tendencją w rentowności przedstawioną powyżej. Sytuacja w zakresie przepływów pieniężnych w 2008 r. była poważna, gdyż spadek wielkości sprzedaży nałożył się na konieczność wywiązania się przez producentów ze swoich zobowiązań umownych w zakresie zakupu surowców.
(61) Kwestia zdolności do pozyskania kapitału nie została poruszona przez przemysł unijny.
Zatrudnienie, wydajność i płace
|
2005 |
2006 |
2007 |
2008 |
2009 (OD) |
| Zatrudnienie (ekwiwalent pełnego czasu pracy) |
241 |
241 |
253 |
244 |
221 |
| Średni koszt pracy na pracownika (EUR) |
36 574 |
39 644 |
40 207 |
39 130 |
40 225 |
| Wydajność na jednego pracownika |
1 423 |
1 529 |
1 535 |
1 296 |
1 223 |
| Źródło: dane mikro z wyjątkiem Zatrudnienia - dane makro |
(62) Liczba pracowników wszystkich producentów unijnych zatrudnionych przy produkcji produktu podobnego spadła w okresie badanym wraz ze zmniejszeniem wielkości produkcji i sprzedaży. Średni koszt pracy na osobę zwiększył się, odzwierciedlając wzrost inflacji.
(63) Wydajność wyrażona jako wielkość produkcji na jednego pracownika spadła o 14 % w okresie badanym, podczas gdy wielkość sprzedaży spadła bardziej niż zatrudnienie. Te negatywne zmiany prawdopodobnie doprowadzą do dalszej redukcji etatów w przyszłości.
5.4.3. Skala dumpingu
(64) Biorąc pod uwagę wielkość i ceny przywozu po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, wpływ rzeczywistego marginesu dumpingu na rynek UE nie może być uznany za nieistotny.
5.5. Wnioski dotyczące szkody
(65) W okresie badanym producenci unijni ponieśli znaczną szkodę pod względem wielkości, co jasno wynika z powyższej analizy tendencji w zakresie produkcji, wykorzystania mocy produkcyjnych, wielkości sprzedaży, udziału w rynku, zatrudnienia i wydajności.
(66) Szkoda powstała także pod względem cen i rentowności. Analizę tę komplikuje jednak wzrost cen surowców i energii, który miał wpływ na ceny produktu objętego postępowaniem. Rentowność, przepływy pieniężne i zwrot z inwestycji także pogorszyły się w okresie 2005-2008. Rok 2008 był szczególnie trudny dla przemysłu, głównie dlatego, że przedsiębiorstwa były związane kontraktami na surowce, gdy tymczasem straciły na spadku wielkości sprzedaży o 20 %.
(67) W 2009 r. sytuacja na rynku poprawiła się, a wzrost cen umożliwił wzrost rentowności. Jasne jednak było, co objaśniono w motywie (56), że stanowiło to jedynie chwilowe wytchnienie i że ta sytuacja najprawdopodobniej się nie powtórzy. Jednak należy zauważyć, ze nawet w 2009 r. stopa rentowności nie osiągnęła poziomu 5,9 %, uważanego za normalny zysk w tym przemyśle.
(68) Oszacowano szkodę dla całego przemysłu unijnego (wskaźniki makroekonomiczne), choć niektóre wskaźniki zostały oszacowane tylko dla producentów objętych próbą (wskaźniki mikroekonomiczne). Nie stwierdzono znacznych różnic pomiędzy wskaźnikami mikro i makro.
(69) W świetle powyższego tymczasowo uznaje się, iż znaczna część przemysłu unijnego poniosła szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.
6. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY
6.1. Wprowadzenie
(70) Zgodnie z art. 3 ust. 6 i 7 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy przywóz po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, spowodował szkodę w przemyśle unijnym w stopniu wystarczającym, aby można ją sklasyfikować jako istotną. Oprócz przywozu po cenach dumpingowych zbadano również inne znane czynniki, które w tym samym czasie mogły działać na szkodę przemysłu unijnego, tak aby sprawdzić, czy nie przypisano temu przywozowi ewentualnej szkody spowodowanej innymi czynnikami.
6.2. Wpływ przywozu po cenach dumpingowych
(71) W okresie badanym przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie, wzrósł o blisko 400 % i zyskał znaczny udział w rynku, tj. wzrósł z poziomu poniżej 5 % do 10-15 %. Jednocześnie nastąpiło bezpośrednie i porównywalne pogorszenie sytuacji gospodarczej przemysłu unijnego, który był jedynym, obok państwa którego dotyczy postępowanie, istotnym podmiotem na rynku UE, gdyż przywóz z innych źródeł był niewielki.
(72) Wzrost udziału w rynku przywozu po cenach dumpingowych wystąpił w okresie badanym przy jednoczesnym spadku konsumpcji w UE w wysokości 7 %.
(73) Coraz większy przywóz po cenach dumpingowych podciął ceny przemysłu unijnego o ok. 20-25 % w OD. Można zasadnie wywnioskować, że taki wzrost przywozu przy malejącym rynku był odpowiedzialny za tłumienie cen w 2008 i 2009 r. To oddziaływanie przywozu po cenach dumpingowych na ceny zostało spotęgowane przez fakt, że większość sprzedaży była dokonywana na podstawie rocznych kontraktów. Przywóz z Bośni po cenach dumpingowych mógł zostać wykorzystany do tłumienia wzrostu cen w przypadku znacznej wielkości sprzedaży, mimo wzrostu cen surowców. W 2009 r. oddziaływanie to zmniejszyło się, ale nie na tyle, by umożliwić przemysłowi jako całości osiągnąć normalny poziom zysku w wysokości 5,9 %.
(74) Mając na uwadze wyraźnie ustaloną zbieżność w czasie, z jednej strony, gwałtownego wzrostu przywozu po cenach dumpingowych, które podcinały ceny przemysłu unijnego, a z drugiej strony - spadku wielkości sprzedaży przemysłu unijnego i wielkości produkcji, udziałów w rynku oraz tłumienia cen, stwierdza się tymczasowo, iż przywóz po cenach dumpingowych odgrywał decydującą rolę w wystąpieniu szkodliwej sytuacji dla przemysłu unijnego.
6.3. Wpływ innych czynników
6.3.1. Wyniki eksportowe producentów unijnych
|
2005 |
2006 |
2007 |
2008 |
2009 (OD) |
| Sprzedaż eksportowa produkcji unijnych |
100 |
108 |
90 |
57 |
121 |
| Indeks: 2005 = 100 Źródło: dane makro |
(75) Wielkość wywozu wszystkich producentów unijnych wzrosła w okresie badanym, ale średnio stanowiła tylko ok. 10 % produkcji. Wielkość wywozu producentów objętych próbą wzrosła i częściowo wyrównała straty wynikające ze spadku sprzedaży w UE.
(76) W związku z tym wyniki eksportowe przemysłu unijnego umożliwiły utrzymanie jego działalności i nie przyczyniły się do wyrządzonej istotnej szkody.
6.3.2. Przywóz z państw trzecich
(77) Przywóz z krajów trzecich był niewielki w okresie badanym i nie mógł się przyczynić do szkody poniesionej przez przemysł unijny. Bośniacki producent eksportujący argumentował, że udział producentów unijnych w rynku spadł na rzecz przywozu z Chin i Korei, ale argument ten nie został potwierdzony faktami, gdyż przywóz z tych krajów był w rzeczywistości marginalny.
6.3.3. Skutki spadku konsumpcji
|
2005 |
2006 |
2007 |
2008 |
2009 (OD) |
| Konsumpcja w UE w tonach |
324 395 |
347 183 |
371 567 |
315 642 |
300 491 |
| Źródło: dane makro |
(78) W okresie badanym konsumpcja spadła o ok. 24 000 ton (7 %), odzwierciedlając fakt, że przemysł detergentów do prania stopniowo zaczął używać w swoich recepturach więcej alternatywnych produktów, które zastąpiły produkt objęty postępowaniem. Producent eksportujący stwierdził, że doprowadziło to do "nadmiernych zapasów, anulowania zamówień i niższych zysków".
(79) Należy stwierdzić, że dwóch producentów na rynku UE zaprzestało produkcji pod koniec okresu badanego i dlatego nastąpiły zmiany w mocach produkcyjnych, aby zrekompensować spadek konsumpcji. Ponadto, jak wyjaśniono w motywie (49) poziom zapasów pozostał na niskim stabilnym poziomie, co oznacza, że produkcja została dostosowana do niższego poziomu konsumpcji.
(80) Dlatego, choć nie można wykluczyć, że spadek konsumpcji przyczynił się do szkody poniesionej przez producentów unijnych, wydaje się, że wpływ ten nie był istotny.
6.3.4. Wpływ inwestycji
(81) Producent eksportujący argumentował, że szkodę spowodowała konieczność dostosowania się do pakietu przepisów REACH. Jednak, jak wyjaśniono w motywie (58), biorąc pod uwagę poziom inwestycji w produkt objęty postępowaniem w okresie badanym, nie mogło to w znacznym stopniu przyczynić się do poniesionej szkody. Ponadto koszty związane z REACH były umiarkowane.
6.3.5. Wpływ wzrostu kosztów surowców i energii
(82) Niektóre strony argumentowały, że do szkody przyczynił się wzrost kosztów surowców i energii. Wzrost tych kosztów był rzeczywiście znaczący i miał miejsce głównie w 2008 r. Niewątpliwie miało to jakiś wpływ na rentowność w tym roku, ponieważ nastąpiło to w czasie spadku wielkości sprzedaży. Jednak do pewnego stopnia wzrost kosztów energii znalazł odbicie we wzroście cen sprzedaży, jak pokazano w motywie (52), mimo że efekt tłumienia cen przez przywóz po cenach dumpingowych nie pozwolił na odpowiedni wzrost.
(83) Dlatego uznaje się, że wzrost cen surowców i energii nie przyczynił się do poniesionej szkody.
6.3.6. Wpływ kwestii związanych z mocami produkcyjnymi
(84) Kwestie nadwyżki mocy produkcyjnych i niskie wykorzystanie mocy produkcyjnych omówione zostały w motywie (46). Wpływ kwestii związanych z mocami produkcyjnymi na rentowność należało ocenić w świetle cech strukturalnych tego przemysłu i przywozu po cenach dumpingowych. Na rentowność wpływ miały znaczne koszty stałe, które zwróciłyby się, gdyby wskaźnik wykorzystania mocy produkcyjnych był wyższy.
(85) Jednak kwestie związane z nadwyżką mocy produkcyjnych i niskim wykorzystaniem mocy produkcyjnych mogą częściowo wyjaśnić ujemne wskaźniki szkody poniesionej przez producentów unijnych, ale nie wyjaśniają znacznego spadku produkcji, wielkości sprzedaży i udziału w rynku w 2009 r. Z tego względu wyraźnie nie powodują one zerwania związku przyczynowego między znacznym wzrostem przywozu po cenach dumpingowych, a szkodą poniesioną przez producentów unijnych.
6.3.7. Wpływ globalnego kryzysu kredytowego/ogólnego kryzysu gospodarczego
(86) Niektóre zainteresowane strony argumentowały, że globalny kryzys kredytowy i ogólny kryzys ekonomiczny przyczyniły się do szkody. Rzeczywiście, konsumpcja produktu objętego postępowaniem spadła na przełomie 2008 i 2009 r., kiedy nastąpił kryzys.
(87) Jednak kryzys nie tłumaczy, dlaczego udział producentów unijnych w rynku spadł znacząco w 2009 r., podczas gdy udział w rynku przywozu z Bośni wzrósł i podciął ceny w UE o ponad 20 %. Dlatego, chociaż spadek konsumpcji na przełomie 2008 i 2009 r. mógł mieć wpływ na przemysł unijny, znaczny wzrost przywozu z BiH miał dużo istotniejszy wpływ na wielkość sprzedaży przemysłu unijnego oraz (w świetle podcięcia cenowego) na ceny. Z tego względu kryzys nie spowodował zerwania związku przyczynowego między znacznym wzrostem przywozu po cenach dumpingowych, a szkodą poniesioną przez producentów unijnych.
6.3.8. Wpływ konsolidacji przemysłu użytkowników
(88) Mimo że produkt objęty postępowaniem wytwarzało ponad 10 przedsiębiorstw w OD, przemysł głównych użytkowników (producentów detergentów do prania i zmiękczaczy wody) obejmował zasadniczo 4 duże grupy (Reckitt Benckiser, Henkel, Proctor & Gamble i Unilever). W rzeczywistości dwóch głównych użytkowników współpracujących reprezentowało blisko 40 % zakupów produktu objętego postępowaniem w UE. Stosując scentralizowane zakupy te 4 grupy są rzeczywiście w stanie utrzymywać ceny produktu objętego postępowaniem na niskim poziomie.
(89) Jednak kwestia ta nie jest nowym fenomenem i istniała przez wiele lat. Dlatego nie może ona wyjaśnić dużego spadku produkcji, wielkości sprzedaży i udziału w rynku w 2009 r. Z tego względu wyraźnie nie powoduje ona zerwania związku przyczynowego między znacznym wzrostem przywozu po cenach dumpingowych, a szkodą poniesioną przez producentów unijnych.
6.4. Wnioski w sprawie związku przyczynowego
(90) W oparciu o powyższe wstępnie stwierdza się, że istotna szkoda przemysłu unijnego została spowodowana rozpatrywanym przywozem po cenach dumpingowych.
(91) Zbadano szereg czynników innych niż przywóz po cenach dumpingowych, ale żaden z nich nie mógł być wyjaśnieniem poważnych strat w zakresie udziału w rynku, produkcji i wielkości sprzedaży, jakie wystąpiły w 2008 i 2009 r., co zbiegło się ze wzrostem wielkości przywozu po cenach dumpingowych.
(92) W oparciu o powyższą analizę, która we właściwy sposób wyodrębniła i oddzieliła skutki wszystkich znanych czynników mających wpływ na sytuację przemysłu unijnego od szkodliwych skutków przywozu po cenach dumpingowych, uznaje się wstępnie, że przywóz z BiH spowodował istotną szkodę dla przemysłu unijnego w rozumieniu art. 3 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.
7. INTERES UNII
7.1. Uwagi ogólne
(93) Komisja zbadała, czy pomimo tymczasowych wniosków dotyczących wystąpienia dumpingu wyrządzającego szkodę istniały przekonujące powody, które mogłyby prowadzić do wniosku, że zastosowanie środków w tym konkretnym przypadku nie leży w interesie Unii. W tym celu i zgodnie z art. 21 ust. 1 rozporządzenia podstawowego na podstawie wszystkich przedłożonych dowodów rozpatrzono wpływ ewentualnych środków na wszystkie strony zaangażowane w to postępowanie, a także konsekwencje powstrzymania się od wprowadzenia takich środków.
7.2. Interes przemysłu unijnego
(94) Analiza szkody wyraźnie wykazała, że przywóz po cenach dumpingowych spowodował szkodę dla przemysłu unijnego. Zwiększona obecność przywozu po cenach dumpingowych w ostatnich latach spowodowała tłumienie sprzedaży na rynku unijnym oraz zmniejszenie udziału przemysłu unijnego w rynku. Nie pozwoliło to przemysłowi unijnemu uzyskać poziomów rentowności podobnych do tych uzyskiwanych dla innych produktów.
(95) Dochodzenie wykazało, że wszelkie zwiększenie udziału w rynku przywozu po cenach dumpingowych z państwa, którego dotyczy postępowanie, odbywa się bezpośrednio kosztem przemysłu unijnego. Mimo restrukturyzacji, która nastąpiła w odniesieniu do producentów unijnych (dwa przedsiębiorstwa zaprzestały produkcji) sytuacja nie poprawiła się. W tym względzie należy zauważyć, że zeolit A w postaci sproszkowanej jest ważnym produktem pod względem obrotów dla przedsiębiorstw objętych próbą, stanowiąc do 30 % ich obrotów. W przypadku niewprowadzenia środków sytuacja przemysłu unijnego ewidentnie uległaby dalszemu pogorszeniu. Wprowadzenie środków przywróci cenę importową do poziomu niewyrządzającego szkody, umożliwiając przemysłowi unijnemu konkurowanie w warunkach uczciwego handlu.
(96) W związku z tym stwierdza się tymczasowo, że zastosowanie środków antydumpingowych leży wyraźnie w interesie przemysłu unijnego.
7.3. Interes importerów
(97) Prawdopodobny wpływ środków na importerów rozpatrzono zgodnie z art. 21 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. W tym względzie należy zauważyć, że niepowiązani importerzy, którzy się zgłosili, byli jednocześnie użytkownikami. Dlatego analiza odnosząca się do nich została przedstawiona w odpowiedniej części dotyczącej interesu użytkowników.
7.4. Interes użytkowników i konsumentów
(98) Po opublikowaniu zawiadomienia o wszczęciu postępowania nie otrzymano żadnych opinii ze strony organizacji konsumenckich. Dlatego analiza została ograniczona do wpływu środków na użytkowników.
(99) Kwestionariusze wysłano do 8 znanych użytkowników. Jednakże tylko dwie odpowiedzi otrzymane od nich można uznać za istotne. W związku z tym analiza interesu Unii jest oparta na odpowiedziach dwóch stosunkowo dużych użytkowników, którzy łącznie reprezentują prawie 40 % konsumpcji w Unii.
(100) Dwóch współpracujących użytkowników unijnych odgrywa znaczną rolę na unijnym rynku detergentów do prania i zmiękczaczy wody. Oba podmioty sprzeciwiły się wprowadzeniu środków.
(101) W dochodzeniu ustalono, że odnośnie do konsumpcji współpracujących użytkowników unijnych, mniej niż 1/3 jest przywożona od bośniackiego producenta eksportującego. Pozostała część zamawiana jest u producentów unijnych, którzy pozostają głównym źródłem dla współpracujących użytkowników. Biorąc pod uwagę niski stopień wykorzystania mocy produkcyjnych producentów unijnych, jak wytłumaczono w motywach (47) i (48) powyżej, jasne jest, że wprowadzenie środków nie powinno doprowadzić do niedoborów zaopatrzenia lub wzrostu cen.
(102) Oprócz powyższego wydaje się, że przemysł użytkowników unijnych już zaczął badać możliwości przywozu z Chin. Fakt, że taka opcja istnieje i jest uważana za wiarygodną, wskazuje na to, że wprowadzenie środków nie doprowadzi w żaden sposób do niedoborów produktu objętego postępowaniem.
(103) Przyjrzano się także udziałowi w obrotach produktów końcowych zawierających produkt objęty postępowaniem. W tym względzie stwierdzono, że w obu przypadkach odpowiednie produkty reprezentowały mniej niż 10 % obrotów.
(104) Sprawdzono również udział produktu objętego postępowaniem w produktach końcowych. W dochodzeniu ustalono, że generalnie udział ten jest bardzo mały (średnio mniej niż 5 % całkowitych kosztów) i dlatego produkt objęty postępowaniem nie stanowi znacznego kosztu produktów końcowych.
(105) Komisja zbadała także, czy wprowadzenie środków miałoby istotny wpływ finansowy na tych dwóch użytkowników. Komisja opracowała dwa scenariusze, tj. najbardziej pesymistyczny scenariusz i bardziej realistyczny scenariusz.
(106) Najbardziej pesymistyczny scenariusz zakłada, że zarówno cena importowa jak i cena unijna zostały zwiększone o poziom cła. Spowodowałoby to wzrost kosztów użytkowników o mniej niż 2 %.
(107) Powyższą sytuację należy porównać ze wskaźnikami rentowności unijnych użytkowników współpracujących. Rentowność użytkowników uzyskana dla produktów zawierających produkt objęty postępowaniem wynosi ok. 11 %, a dla wszystkich produktów - ponad 20 %. Biorąc pod uwagę takie wskaźniki rentowności, nawet pełne odzwierciedlenie środków zarówno w cenie importowej jak i w cenie unijnej nie miałoby nieproporcjonalnego wpływu na sytuację finansową tych podmiotów.
(108) Bardziej realistyczny scenariusz zakłada, że wprowadzenie środków doprowadzi do sytuacji, w której jedynie ceny importowe w przywozie z BiH wzrosną, a przemysł unijny odniesie korzyści skali. Rzeczywiście, jak wyjaśniono powyżej, podaż produktu objętego postępowaniem w UE jest w pełni wystarczająca, gdyż większość producentów unijnych działa przy niepełnym wykorzystaniu mocy produkcyjnych.
(109) Należy także zauważyć, że w dochodzeniu ustalono, że istnieją produkty, które mogą stanowić substytuty dla produktu objętego postępowaniem. Rzeczywiście, oczywiste jest, że zarówno współpracujący, jak i niewspółpracujący użytkownicy także produkują detergenty do prania bez użycia produktu objętego postępowaniem. W tym bardziej realistycznym scenariuszu koszty użytkowników współpracujących wzrosną jedynie o ułamek procenta. Innymi słowy, w świetle danych dotyczących rentowności wprowadzenie środków będzie miało niewielkie konsekwencje dla użytkowników.
(110) Biorąc pod uwagę powyższe, jasne jest, że wprowadzenie środków nie wpłynie istotnie na użytkowników i jest mało prawdopodobne, aby nastąpił wzrost cen dla konsumentów.
7.5. Wnioski dotyczące interesu Unii
(111) Ogólnie oczekuje się, że przemysł unijny ewidentnie skorzysta na wprowadzeniu środków. Przede wszystkim odniesie korzyści skali, dzięki większemu wykorzystaniu mocy produkcyjnych spowodowanemu wzrostem produkcji i sprzedaży.
(112) Biorąc pod uwagę powyższe, wstępnie uznaje się, że wprowadzenie środków względem przywozu z Bośni i Hercegowiny produktu objętego postępowaniem po cenach dumpingowych nie wpłynie istotnie na użytkowników unijnych i generalnie jest to w interesie Unii.
8. WNIOSEK O WPROWADZENIE TYMCZASOWYCH ŚRODKÓW ANTYDUMPINGOWYCH
(113) Biorąc pod uwagę powyższe wnioski dotyczące dumpingu, wynikającej z niego szkody i interesu Unii, należy wprowadzić środki tymczasowe względem przywozu produktu objętego postępowaniem z Bośni i Hercegowiny, aby zapobiec dalszemu wyrządzaniu szkody przemysłowi unijnemu przez przywóz po cenach dumpingowych.
8.1. Poziom usuwający szkodę
(114) Poziom tymczasowych środków antydumpingowych powinien być wystarczający do usunięcia szkody wyrządzonej przemysłowi unijnemu, spowodowanej przywozem po cenach dumpingowych, nie przekraczając jednak ustalonych marginesów dumpingu.
(115) Przy obliczaniu poziomu opłat celnych niezbędnego do usunięcia skutków dumpingu wyrządzającego szkodę uznano, że zastosowanie środków powinno umożliwić przemysłowi unijnemu pokrycie jego kosztów oraz osiągnięcie takiego zysku przed opodatkowaniem, jaki byłby możliwy w normalnych warunkach konkurencji, czyli gdyby nie istniał przywóz po cenach dumpingowych. Marża zysku przed opodatkowaniem zastosowana do tego obliczenia wyniosła 5,9 % obrotu. Jest to poziom zysku, jaki osiągnął przemysł unijny w OD dla wszystkich produktów, w tym dla produktu objętego postępowaniem. Biorąc pod uwagę, że na rentowność produktu objętego postępowaniem wpływ miał przywóz po cenach dumpingowych, jasne jest, że ten poziom zysku jest rozsądny i nie nadmierny. Rozważano też, czy należy zastosować stopę zysku osiągniętą przez przemysł unijny w latach 2005-2007, ale stopy zysku uzyskane przez przedsiębiorstwa dla produktów podobnych były niskie i uznano je za mało reprezentatywne dla rentownego przemysłu. Powodem tego było podcięcie cen przemysłu unijnego przez przywóz z Bośni o 10-20 % w ciągu tych 3 lat, a takie różnice mogły odegrać ważną rolę w negocjowaniu rocznych kontraktów. W związku z tym wspomnianych marży zysku nie można uznać za reprezentatywne dla normalnej sytuacji na rynku unijnym. Na tej podstawie obliczono cenę produktu podobnego niewyrządzającą szkody przemysłowi unijnemu. Cenę tę uzyskano przez dodanie wymienionej wyżej marży zysku do kosztu produkcji.
(116) Niezbędną podwyżkę cen ustalono następnie na podstawie porównania średniej ważonej ceny importowej, ustalonej dla obliczeń podcięcia cenowego, ze średnią niewyrządzającą szkody ceną produktów sprzedawanych przez przemysł unijny na rynku unijnym. Różnica wynikająca z tego porównania została wyrażona w postaci odsetka średniej wartości importowej CIF. W ten sposób wyznaczono margines sprzedaży po zaniżonych cenach na 31,5 %.
8.2. Środki tymczasowe
(117) W świetle powyższych faktów i zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego stwierdza się, że tymczasowe środki antydumpingowe powinny zostać wprowadzone względem przywozu pochodzącego z Bośni i Hercegowiny na poziomie ustalonego marginesu dumpingu.
(118) W związku z powyższym stawka tymczasowego cła antydumpingowego dla Bośni i Hercegowiny wynosi 28,1 %.
9. UJAWNIENIE
(119) Aby zapewnić dobre zarządzanie należy ustalić okres, w którym zainteresowane strony, które zgłosiły się w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, mogłyby przedstawić swoje opinie na piśmie oraz złożyć wniosek o przesłuchanie. Ponadto należy podkreślić, iż ustalenia w sprawie nałożenia ceł dokonane na potrzeby niniejszego rozporządzenia mają charakter tymczasowy i mogą zostać ponownie rozważone przy nakładaniu wszelkiego ostatecznego cła,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
