(2007/481/WE)(Dz.U.UE L z dnia 10 lipca 2007 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/552/EWG z dnia 3 października 1989 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej(1), w szczególności jej art. 3a ust. 2,
uwzględniając opinię Komitetu ustanowionego zgodnie z art. 23a dyrektywy 89/552/EWG,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Pismem z dnia 22 września 2006 r., otrzymanym przez Komisję w dniu 2 października 2006 r., Finlandia powiadomiła Komisję o środkach przyjmowanych zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG.
(2) Komisja zweryfikowała, w ciągu trzech miesięcy od otrzymania powiadomienia, zgodność tychże środków z prawem wspólnotowym, w szczególności w zakresie proporcjonalności środków oraz przejrzystości procedury konsultacji krajowych.
(3) W swojej analizie Komisja wzięła pod uwagę dostępne dane dotyczące sytuacji w dziedzinie mediów w Finlandii.
(4) Lista wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa włączona do środków przyjętych przez Finlandię została sporządzona w sposób jasny i przejrzysty i po przeprowadzeniu w Finlandii szerokich konsultacji.
(5) Komisja została przekonana, że wydarzenia wymienione w środkach przyjętych przez Finlandię spełniają przynajmniej dwa z następujących kryteriów uznawanych za rzetelne wskaźniki znaczenia wydarzenia dla społeczeństwa: i) szczególny powszechny oddźwięk w państwie członkowskim, a nie tylko znaczenie dla tych, którzy zazwyczaj śledzą dany sport lub aktywność; ii) ogólnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa państwa członkowskiego, w szczególności jako czynnik wzmacniający tożsamość kulturową; iii) uczestnictwo drużyny narodowej w danym wydarzeniu w kontekście zawodów lub turnieju o znaczeniu międzynarodowym; oraz iv) fakt, że wydarzenie było tradycyjnie transmitowane w ogólnodostępnym programie telewizyjnym i zyskiwało dużą widownię telewizyjną.
(6) Szereg wydarzeń wymienionych w ramach środków przyjętych przez Finlandię, w tym letnie i zimowe Igrzyska Olimpijskie, mecz inauguracyjny, ćwierćfinały, półfinały i finał Pucharu Świata, jak również mecze reprezentacji narodowej Finlandii w tym turnieju, stanowią wydarzenia kategorii tradycyjnie uznawanej za mającą doniosłe znaczenie dla społeczeństwa, wymienione wprost w motywie 18 dyrektywy 97/36/WE. Wydarzenia te mają szczególny powszechny oddźwięk w Finlandii, ponieważ są szczególnie popularne wśród szerokiej publiczności, a nie tylko wśród tych osób, które zazwyczaj śledzą wydarzenia sportowe.
(7) Mistrzostwa świata w hokeju na lodzie mężczyzn, organizowane przez IIHF (Międzynarodową Federację Hokeja na Lodzie), mają szczególny powszechny oddźwięk, ponieważ Finowie aktywnie uprawiają hokej na lodzie, a ponadto dyscyplina ta ma powszechnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa fińskiego z uwagi na znaczące sukcesy reprezentacji narodowej Finlandii w tym międzynarodowym turnieju. Z uwagi na swoją specyficzną organizację, mistrzostwa świata w hokeju na lodzie powinny być traktowane jako pojedyncze wydarzenie, w którym mecze pomiędzy innymi krajami również wpływają na pozycję drużyn, z którymi musi lub może zmierzyć się Finlandia, a także na ogólny wynik.
(8) Mistrzostwa świata w narciarstwie klasycznym (narciarstwo biegowe, skoki narciarskie i kombinacja norweska), organizowane przez FIS (Międzynarodową Federację Narciarską), mają szczególny powszechny oddźwięk i ogólnie uznawane szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa fińskiego jako czynnik wzmacniający tożsamość kulturową, ponieważ narciarstwo klasyczne cieszy się w Finlandii statusem sportu narodowego.
(9) Wymienione zawody lekkoatletyczne, a mianowicie mistrzostwa świata w lekkiej atletyce, organizowane przez IAAF (Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych) oraz mistrzostwa Europy w lekkiej atletyce, organizowane przez EAA (Europejskie Stowarzyszenie Lekkoatletyki), mają ogólnie uznawane szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa fińskiego jako czynnik wzmacniający tożsamość kulturową, ponieważ czołowi fińscy lekkoatleci reprezentujący Finlandię w zawodach międzynarodowych w szeregu dyscyplin znajdują się wśród światowej elity sportowców w swoich dyscyplinach.
(10) Wymienione wydarzenia były tradycyjnie transmitowane w ogólnodostępnej telewizji i przyciągały szeroką widownię telewizyjną.
(11) Środki przyjęte przez Finlandię wydają się być proporcjonalne w stopniu uzasadniającym odstępstwo od fundamentalnej, zapisanej w Traktacie WE zasady swobody świadczenia usług, z uwagi na ważny interes publiczny, jakim jest zapewnienie szerokiego publicznego dostępu do transmisji wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa.
(12) Środki przyjęte przez Finlandię są zgodne z zasadami WE dotyczącymi konkurencji w tym sensie, że definicja nadawców wyłonionych do transmisji wymienionych wydarzeń jest oparta na obiektywnych kryteriach, które pozwalają na rzeczywistą i potencjalną konkurencję w zakresie zdobycia praw do transmisji tych wydarzeń. Ponadto liczba wymienionych wydarzeń nie jest nieproporcjonalna w stopniu, który mógłby zakłócić konkurencję na rynku odbiorców końcowych telewizji ogólnodostępnej i telewizji płatnej.
(13) Proporcjonalność środków przyjętych przez Finlandię zwiększa fakt, iż nie mają działania wstecznego, a tym samym nie mają one wpływu na wykonywanie praw do transmisji wymienionych wydarzeń, uzyskanych przed wejściem w życie tych środków.
(14) Komisja powiadomiła inne państwa członkowskie o środkach zgłoszonych przez Finlandię i przedstawiła wyniki tej weryfikacji na spotkaniu Komitetu ustanowionego na mocy art. 23a dyrektywy 89/552/EWG w dniu 15 listopada 2006 r. Na tym spotkaniu Komitet wydał opinię pozytywną.
(15) Środki zostały przyjęte przez Finlandię w dniu 22 lutego 2007 r. i weszły w życie z dniem 1 marca 2007 r.,
STANOWI, CO NASTĘPUJE:
Sporządzono w Brukseli, dnia 25 czerwca 2007 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Viviane REDING |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 298 z 17.10.1989, str. 23. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 97/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 202 z 30.7.1997, str. 60).
