Tunezja-Wspólnoty Europejskie. Układ Eurośródziemnomorski ustanawiający Stowarzyszenie. Bruksela.1995.07.17.

UKŁAD EUROŚRÓDZIEMNOMORSKI

ustanawiający Stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony ^*

KRÓLESTWO BELGII,

KRÓLESTWO DANII,

REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC,

REPUBLIKA GRECKA,

KRÓLESTWO HISZPANII,

REPUBLIKA FRANCUSKA,

IRLANDIA,

REPUBLIKA WŁOSKA,

WIELKIE KSIĘSTWO LUKSEMBURGA,

KRÓLESTWO NIDERLANDÓW,

REPUBLIKA AUSTRII,

REPUBLIKA PORTUGALSKA,

REPUBLIKA FINLANDII,

KRÓLESTWO SZWECJI,

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,

Umawiające się Strony Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską oraz Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, zwane dalej "Państwami Członkowskimi", oraz

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA,

EUROPEJSKA WSPÓLNOTA WĘGLA I STALI,

zwane dalej "Wspólnotą", z jednej strony, oraz

REPUBLIKA TUNEZYJSKA,

zwaną dalej "Tunezją", z drugiej strony,

UWZGLĘDNIAJĄC znaczenie tradycyjnych więzi istniejących między Wspólnotą, jej Państwami Członkowskimi a Republiką Tunezyjską, a także wspólnie uznawane przez Umawiające się Strony wartości;

UWZGLĘDNIAJĄC, że Wspólnota, jej Państwa Członkowskie i Tunezja pragną zacieśnić te więzi i ustanowić trwałe stosunki opierające się na wzajemności, partnerstwie oraz współpracy;

UWZGLĘDNIAJĄC znaczenie, jakie Strony przywiązują do zasad Karty Narodów Zjednoczonych, w szczególności do przestrzegania praw człowieka oraz swobód politycznych i gospodarczych, które tworzą fundament Stowarzyszenia;

UWZGLĘDNIAJĄC ostatni rozwój sytuacji politycznej i gospodarczej na kontynencie europejskim oraz w Tunezji;

UWZGLĘDNIAJĄC znaczące postępy poczynione przez Tunezję i naród tunezyjski w kierunku osiągania celów pełnej integracji gospodarki tunezyjskiej z gospodarką światową oraz uczestnictwa we Wspólnocie państw demokratycznych;

ŚWIADOMI znaczenia niniejszego Układu, opartego na współpracy i dialogu, dla trwałej stabilności i bezpieczeństwa w regionie eurośródziemnomorskim;

ŚWIADOMI, z jednej strony, znaczenia stosunków w całościowym kontekście eurośródziemnomorskim oraz, z drugiej strony, celu integracji między krajami Maghrebu;

MAJĄC NA UWADZE różnice gospodarcze i społeczne istniejące między Wspólnotą a Tunezją oraz chęć osiągnięcia celów niniejszego stowarzyszenia przy pomocy stosownych postanowień niniejszego Układu;

PRAGNĄC ustanowić i rozwijać stały dialog polityczny dotyczący kwestii dwustronnych i międzynarodowych będących przedmiotem wspólnego zainteresowania;

UWZGLĘDNIAJĄC zamiar zapewnienia przez Wspólnotę znaczącego wsparcia dla Tunezji w jej wysiłkach poczynienia reform gospodarczych, dostosowań strukturalnych oraz rozwoju społecznego;

UWZGLĘDNIAJĄC zaangażowanie Wspólnoty i Tunezji w wolny handel, z poszanowaniem praw i zobowiązań wynikających z Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu (GATT);

PRAGNĄC ustanowić współpracę wspieraną stałym dialogiem w dziedzinach gospodarczych, społecznych i kulturalnych w celu osiągnięcia lepszego wzajemnego zrozumienia;

PRZEKONANI, że niniejszy Układ stworzy klimat sprzyjający rozwojowi ich stosunków gospodarczych i, w szczególności w sektorach handlu i inwestycji, które są decydujące dla restrukturyzacji gospodarczej i modernizacji technologicznej,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

1. Ustanawia się stowarzyszenie między Wspólnotą i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Tunezją, z drugiej strony.

2. Niniejszy Układ ma na celu:

– stworzenie stosownych ram dla dialogu politycznego między Stronami, umożliwiającego rozwój bliskich stosunków w obszarach, które uznają za istotne dla takiego dialogu,

– ustalenie warunków postępującej liberalizacji handlu towarami, usługami i kapitałem,

– wspieranie handlu i rozwijanie harmonijnych stosunków gospodarczych i społecznych między Stronami, w szczególności poprzez dialog i współpracę, w celu popierania rozwoju i dobrobytu Tunezji i narodu tunezyjskiego,

– popieranie integracji krajów Maghrebu poprzez wspieranie handlu i współpracy między Tunezją a krajami regionu,

– wspieranie współpracy gospodarczej, społecznej, kulturalnej i finansowej.

Artykuł  2

Stosunki między Stronami, tak jak wszystkie postanowienia niniejszego Układu, opierają się na poszanowaniu praw człowieka i zasad demokratycznych, którymi Strony kierują się w swojej polityce wewnętrznej i międzynarodowej, oraz stanowią istotny element Układu.

TYTUŁ  I

DIALOG POLITYCZNY

Artykuł  3

1. Między Stronami ustanawia się stały dialog polityczny. Pozwala on na zbudowanie między partnerami długotrwałych więzów solidarności, które przyczynią się do dobrobytu, stabilności i bezpieczeństwa regionu śródziemnomorskiego oraz stworzenia klimatu zrozumienia i tolerancji między kulturami.

2. Dialog i współpraca polityczna mają w szczególności na celu:

a) ułatwienie zbliżenia między Stronami poprzez rozwijanie lepszego wzajemnego zrozumienia i poprzez stałą koordynację w kwestiach międzynarodowych, będących przedmiotem wzajemnego zainteresowania;

b) umożliwienie każdej ze Stron wzięcia pod uwagę stanowiska i interesów drugiej Strony;

c) działanie na rzecz wzmocnienia bezpieczeństwa i stabilności w regionie śródziemnomorskim, w szczególności w Maghrebie;

d) wspomożenie rozwijania wspólnych inicjatyw.

Artykuł  4

Dialog polityczny dotyczy tematów stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania Stron, w szczególności warunków niezbędnych do zapewnienia pokoju, bezpieczeństwa i rozwoju regionalnego poprzez wspieranie współpracy, szczególnie w grupie krajów Maghrebu.

Artykuł  5

Dialog polityczny prowadzi się w regularnych odstępach i w każdym przypadku, gdy jest to konieczne, w szczególności:

a) na poziomie ministerialnym, głównie w ramach Rady Stowarzyszenia;

b) na poziomie wysokich urzędników reprezentujących Tunezję, z jednej strony, oraz prezydencji Rady i Komisji, z drugiej strony;

c) poprzez pełne wykorzystanie kanałów dyplomatycznych, włączając regularne spotkania informacyjne, konsultacje przy okazji spotkań międzynarodowych i kontaktów między dyplomatami przedstawicielstw dyplomatycznych w państwach trzecich;

d) w razie potrzeby, w każdy inny sposób mogący przyczynić się do wzmocnienia dialogu i zwiększenia jego skuteczności.

TYTUŁ  II

SWOBODNY PRZEPŁYW TOWARÓW

Artykuł  6

Wspólnota i Tunezja ustanowią stopniowo strefę wolnego handlu w okresie przejściowym, trwającym najdłużej dwanaście lat, którego bieg rozpoczyna się od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, zgodnie z postanowieniami niniejszego Układu oraz zgodnie z postanowieniami Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu z 1994 roku i innych porozumień wielostronnych w sprawie handlu towarami, załączonych do Porozumienia ustanawiającego WTO, zwanych dalej GATT.

ROZDZIAŁ  I

PRODUKTY PRZEMYSŁOWE

Artykuł  7

Postanowienia niniejszego rozdziału stosuje się do produktów pochodzących ze Wspólnoty oraz z Tunezji, z wyjątkiem produktów określonych w załączniku II do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

Artykuł  8

W handlu między Wspólnotą a Tunezją nie wprowadza się żadnych nowych ceł w przywozie ani opłat o skutku równoważnym.

Artykuł  9

Produkty pochodzące z Tunezji są w przywozie do Wspólnoty zwolnione od ceł oraz opłat o skutku równoważnym i nie stosuje się wobec nich ograniczeń ilościowych lub środków o skutku równoważnym.

Artykuł  10

1. Postanowienia niniejszego rozdziału nie wyłączają możliwości utrzymania przez Wspólnotę elementu rolnego w przywozie towarów pochodzących z Tunezji, wymienionych w załączniku I.

Ten element rolny odzwierciedla różnice między cenami na rynku wspólnotowym produktów rolnych uważanych za wykorzystywane w produkcji takich towarów a cenami w przywozie z państw trzecich, gdy całkowity koszt wspomnianych produktów podstawowych jest wyższy niż we Wspólnocie. Element rolny może przybrać formę stałej kwoty lub cła ad valorem. Takie różnice są zastępowane, w danym przypadku, przez specyficzne cła, oparte na taryfikacji składnika rolnego, lub przez cła ad valorem.

Postanowienia rozdziału 2, znajdujące zastosowanie do produktów rolnych, stosuje się do elementu rolnego mutatis mutandis.

2. Postanowienia niniejszego rozdziału nie wyłączają sporządzenia przez Tunezję oddzielnego określenia elementu rolnego w obowiązujących opłatach przywozowych do produktów wymienionych w załączniku 2, pochodzących ze Wspólnoty. Element rolny może przybrać formę stałej kwoty lub cła ad valorem.

Postanowienia rozdziału 2 znajdujące zastosowanie do produktów rolnych stosuje się do elementu rolnego mutatis mutandis.

3. W przypadku produktów wskazanych w załączniku 2 wykaz 1, pochodzących ze Wspólnoty, Tunezja w chwili wejścia w życie niniejszego Układu stosuje cła przywozowe oraz opłaty o skutku równoważnym nie większe niż obowiązujące w dniu 1 stycznia 1995 roku, w granicach kontyngentów taryfowych określonych w wymienionym wykazie.

W trakcie znoszenia elementu przemysłowego ceł, zgodnie z postanowieniami ustępu 4, poziom ceł, które mają być stosowane w odniesieniu do produktów, dla których kontyngenty taryfowe mają być zniesione, nie mogą być wyższe niż obowiązujące w dniu 1 stycznia 1995 roku.

4. W przypadku produktów z załącznika 2 wykaz 2, pochodzących ze Wspólnoty, Tunezja znosi element przemysłowy ceł, zgodnie z postanowieniami ustanowionymi w artykule 11 ustęp 3 Układu w odniesieniu do produktów z załącznika 4.

W przypadku produktów z załącznika 3 wykazy 1 i 3, pochodzących ze Wspólnoty, Tunezja znosi element przemysłowy ceł, zgodnie z postanowieniami ustanowionymi w artykule 11 ustęp 3 Układu w odniesieniu do produktów z załącznika 5.

5. Elementy rolne stosowane zgodnie z postanowieniami ustępów 1 i 2 mogą być zredukowane, gdy w handlu między Wspólnotą a Tunezją redukowana jest opłata stosowana do podstawowego produktu rolnego lub, gdy takie redukcje wynikają z wzajemnych ustępstw, odnoszących się do przetworzonych produktów rolnych.

6. Redukcję określoną w ustępie 5, wykaz danych produktów i, stosownie do przypadku, kontyngenty taryfowe w granicach, których stosuje się redukcję, ustanawia Rada Stowarzyszenia.

Artykuł  11

1. Cła i opłaty o skutku równoważnym, stosowane w przywozie do Tunezji produktów pochodzących ze Wspólnoty, inne niż wymienione w załącznikach 3-6, znosi się z chwilą wejścia w życie niniejszego Układu.

2. Cła i opłaty o skutku równoważnym, stosowane w przywozie do Tunezji produktów pochodzących ze Wspólnoty, inne niż wymienione w załączniku 3, znosi się stopniowo zgodnie z następującym harmonogramem:

Z dniem wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 85 % stawki podstawowej.

Rok od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 70 % stawki podstawowej.

Dwa lata od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 55 % stawki podstawowej.

Trzy lata od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 40 % stawki podstawowej.

Cztery lata od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 25 % stawki podstawowej.

Pięć lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, zostaną zniesione pozostałe cła.

3. Cła i opłaty o skutku równoważnym stosowane w przywozie do Tunezji produktów pochodzących ze Wspólnoty, wymienione w załącznikach 4 i 5, są znoszone stopniowo zgodnie z następującymi harmonogramami:

W przypadku wykazu znajdującego się w załączniku 4:

Z dniem wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 92 % stawki podstawowej.

Rok do dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 84 % stawki podstawowej.

Dwa lata od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 76 % stawki podstawowej.

Trzy lata od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 68 % stawki podstawowej.

Cztery lata od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 60 % stawki podstawowej.

Pięć lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 52 % stawki podstawowej.

Sześć lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 44 % stawki podstawowej.

Siedem lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 36 % stawki podstawowej.

Osiem lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 28 % stawki podstawowej.

Dziewięć lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 20 % stawki podstawowej.

Dziesięć lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 12 % stawki podstawowej.

Jedenaście lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 4 % stawki podstawowej.

Dwanaście lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, zostaną zniesione pozostałe cła.

W przypadku wykazu znajdującego się w załączniku 5:

Cztery lata od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 88 % stawki podstawowej.

Pięć lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 77 % stawki podstawowej.

Sześć lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 66 % stawki podstawowej.

Siedem lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 55 % stawki podstawowej.

Osiem lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 44 % stawki podstawowej.

Dziewięć lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 33 % stawki podstawowej.

Dziesięć lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 22 % stawki podstawowej.

Jedenaście lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, każde cło i opłata zostanie zredukowane do 11 % stawki podstawowej.

Dwanaście lat od dnia wejścia w życie niniejszego Układu, zostaną zniesione pozostałe cła.

4. W przypadku poważnych trudności dotyczących danego produktu, odpowiednie harmonogramy, mające zastosowanie zgodnie z ustępem 3, mogą być zmienione za wspólnym porozumieniem przez Komitet Stowarzyszenia, mając na uwadze, że harmonogram, dla którego wnioskowana jest zmiana, nie może zostać przedłużony w odniesieniu do branego pod uwagę produktu, ponad maksymalny okres przejściowy dwunastu lat. Jeżeli Komitet Stowarzyszenia nie podjął decyzji w ciągu 30 dni od zgłoszenia wniosku o zmianę harmonogramu, Tunezja może tymczasowo zawiesić harmonogram na okres nieprzekraczający jednego roku.

5. Podstawową stawką celną dla każdego produktu, w stosunku, do której mają być stosowane stopniowe obniżki, przewidziane w ustępach 2 i 3, jest stawka rzeczywiście stosowana vis-á-vis Wspólnoty w dniu 1 stycznia 1995 roku.

6. Jeżeli po dniu 1 stycznia 1995 roku jakakolwiek obniżka stawek jest stosowana erga omnes, obniżone cła zastępują stawki podstawowe, określone w ustępie 5, od dnia zastosowania takiej redukcji.

7. Tunezja powiadamia Wspólnotę o swoich podstawowych stawkach celnych.

Artykuł  12

Postanowień artykułów 10, 11 i artykułu 19 litera b) nie stosuje się w odniesieniu do produktów z wykazu w załączniku 6. Ustalenia, które mają być stosowane w stosunku do takich produktów, zostaną ponownie zbadane przez Radę Stowarzyszenia cztery lata po wejściu w życie Układu.

Artykuł  13

Postanowienia dotyczące znoszenia ceł przywozowych stosuje się także do opłat celnych o charakterze fiskalnym.

Artykuł  14

1. Środki wyjątkowe o ograniczonym okresie obwiązywania, które stanowią odstępstwo od postanowień artykułu 11, mogą zostać przyjęte przez Tunezję w postaci ceł podwyższonych lub przywróconych.

Środki te nie mogą odnosić się wyłącznie do nowo powstających gałęzi przemysłu lub niektórych sektorów w fazie restrukturyzacji albo przeżywających poważne trudności, zwłaszcza gdy trudności te powodują istotne problemy społeczne.

Cła przywozowe stosowane w Tunezji wobec produktów pochodzących ze Wspólnoty, wprowadzone poprzez te środki, nie mogą przekraczać 25 % ad valorem i zachowują element preferencji w odniesieniu do produktów pochodzących ze Wspólnoty. Całkowita wartość przywozu produktów podlegających tym środkom nie może przekraczać 15 % całkowitego przywozu ze Wspólnoty produktów przemysłowych w trakcie poprzedniego roku, dla którego dostępne są statystyki.

Środki te stosuje się w okresie nieprzekraczającym pięć lat, o ile Komitet Stowarzyszenia nie zezwoli na dłuższy okres. Środki przestają być stosowane najpóźniej z dniem wygaśnięcia maksymalnego okresu przejściowego dwunastu lat.

Żaden z tych środków nie może być wprowadzony w odniesieniu do produktu, jeżeli upłynęło więcej niż trzy lata od zniesienia wszystkich ceł i ograniczeń ilościowych lub opłat, bądź środków o skutku równoważnym, dotyczących omawianego produktu.

Tunezja poinformuje Komitet Stowarzyszenia o każdym wyjątkowym środku, który zamierza podjąć, oraz na wniosek Wspólnoty przeprowadzane są konsultacje w sprawie tych środków oraz sektorów, w których omawiane środki znajdują zastosowanie, przed ich wprowadzeniem. Przy podejmowaniu takich środków Tunezja przedstawia Komitetowi harmonogram znoszenia ceł wprowadzonych na mocy niniejszego artykułu. Harmonogram przewiduje stopniowe znoszenie ceł w równych ratach rocznych, rozpoczynające się najpóźniej od końca drugiego roku po ich wprowadzeniu. Komitet Stowarzyszenia może podjąć decyzję w sprawie innego harmonogramu.

2. W drodze odstępstwa od postanowień ustępu 1 akapit czwarty, Komitet Stowarzyszenia, w celu uwzględnienia trudności związanych z powstawaniem nowej gałęzi przemysłu, może wyjątkowo zezwolić Tunezji na zachowanie środków już przyjętych stosownie do postanowień ustępu 1 na maksymalny okres trzech lat ponad przejściowy okres dwunastu lat.

ROZDZIAŁ  II

PRODUKTY ROLNE I RYBOŁÓWSTWA

Artykuł  15

Postanowienia niniejszego rozdziału stosuje się do produktów pochodzących ze Wspólnoty i z Tunezji, wymienionych w załączniku II do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

Artykuł  16

Wspólnota i Tunezja stopniowo wprowadzają większą liberalizację w ich wzajemnej wymianie handlowej dotyczącej produktów rolnych i rybołówstwa.

Artykuł  17

1. Produkty rolne i rybołówstwa pochodzące z Tunezji korzystają w przywozie do Wspólnoty z postanowień znajdujących się odpowiednio w protokołach nr 1 i 3.

2. Produkty rolne pochodzące ze Wspólnoty korzystają w przywozie do Tunezji z postanowień, znajdujących się w protokole nr 3.

Artykuł  18

1. Od dnia 1 stycznia 2000 roku Wspólnota i Tunezja oceniają sytuację w celu ustalenia środków liberalizacyjnych, które mają być stosowane przez Wspólnotę i Tunezję od dnia 1 stycznia 2001 roku, zgodnie z celem określonym w artykule 16.

2. Bez uszczerbku dla postanowień ustępu poprzedzającego oraz mając na uwadze strukturę handlu produktami rolnymi między Stronami oraz szczególną wrażliwość tych produktów, Wspólnota i Tunezja badają w Radzie Stowarzyszenia w każdym poszczególnym przypadku, systematycznie i na zasadzie wzajemności, możliwości przyznania sobie nawzajem koncesji.

ROZDZIAŁ  III

WSPÓLNE POSTANOWIENIA

Artykuł  19

Bez uszczerbku dla postanowień Układu GATT:

a) żadne nowe ograniczenie ilościowe w przywozie ani środek o równoważnym skutku nie zostanie wprowadzony w handlu między Wspólnotą a Tunezją;

b) ograniczenia ilościowe w przywozie i środki o skutku równoważnym stosowane w handlu między Wspólnotą a Tunezją, zostają zniesione z wejściem w życie niniejszego Układu;

c) Wspólnota i Tunezja nie stosują w wywozie między sobą ceł i opłat o skutku równoważnym ani ograniczeń ilościowych i środków o skutku równoważnym.

Artykuł  20

1. Jeżeli w wyniku realizacji polityki rolnej lub zmiany istniejących uregulowań albo w wyniku zmiany lub rozszerzenia przepisów wykonawczych dotyczących polityki rolnej zostaną wprowadzone uregulowania szczególne, Wspólnota i Tunezja mogą zmienić rozwiązania ustanowione w Układzie w odniesieniu do objętych tymi zmianami produktów.

Strona dokonująca takich zmian informuje o tym Komitet Stowarzyszenia. Na wniosek drugiej Strony, Komitet Stowarzyszenia zbiera się w celu odpowiedniego uwzględnienia interesów tej drugiej Strony.

2. W przypadku gdy Wspólnota lub Tunezja, stosując postanowienia ustępu 1, zmieniają rozwiązania przyjęte w niniejszym Układzie dla produktów rolnych, przyznają w odniesieniu do przywozu towarów pochodzących z terytorium drugiej Strony ulgę porównywalną do przewidzianej w niniejszym Układzie.

3. Jakakolwiek zmiana rozwiązań przyjętych w niniejszym Układzie staje się, na wniosek drugiej Umawiającej się Strony, przedmiotem konsultacji w Radzie Stowarzyszenia.

Artykuł  21

Produkty pochodzące z Tunezji nie korzystają w przywozie do Wspólnoty z bardziej korzystniejszego traktowania niż stosowane między sobą przez Państwa Członkowskie.

Postanowienia niniejszego Układu stosuje się bez uszczerbku dla przepisów rozporządzenia Rady (EWG) nr 1911/91 z dnia 26 czerwca 1991 roku w sprawie stosowania przepisów prawa wspólnotowego w odniesieniu do Wysp Kanaryjskich.

Artykuł  22

1. Obie Strony powstrzymują się od stosowania jakichkolwiek środków lub praktyk o wewnętrznym charakterze fiskalnym powodujących, bezpośrednio lub pośrednio, dyskryminację między produktami jednej Strony a podobnymi produktami pochodzącymi z terytorium drugiej Strony.

2. Produkty wywożone na terytorium jednej ze Stron nie mogą korzystać ze zwrotu wewnętrznych podatków pośrednich wyższego od kwoty opodatkowania pośredniego nałożonego na nie bezpośrednio lub pośrednio.

Artykuł  23

1. Układ nie wyklucza utrzymania lub ustanowienia unii celnych, stref wolnego handlu lub systemów handlu przygranicznego, o ile ich skutkiem nie jest zmiana systemów handlowych przewidzianych w niniejszym Układzie

2. Strony przeprowadzają konsultacje w ramach Komitetu Stowarzyszenia dotyczące porozumień ustanawiających unie celne lub strefy wolnego handlu oraz, gdzie stosowne, wszystkich istotnych problemów związanych z ich polityką handlową wobec państw trzecich. W szczególności w kontekście przystąpienia jednego z państw trzecich do Wspólnoty, konsultacje takie są przeprowadzane w celu zapewnienia uwzględnienia wspólnych interesów Wspólnoty i Tunezji, ustanowionych w niniejszym Układzie.

Artykuł  24

Jeśli jedna ze Stron stwierdzi istnienie praktyk dumpingowych w handlu z drugą Stroną, w rozumieniu artykułu VI Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu, może ona podjąć stosowne kroki przeciw tym praktykom zgodnie z porozumieniem dotyczącym stosowania artykułu VI Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu, odpowiednim ustawodawstwem wewnętrznym oraz warunkami i procedurami przewidzianymi w artykule 27.

Artykuł  25

W przypadku gdy zwiększenie przywozu danego produktu odbywa się w ilościach i na warunkach takich, że powoduje ono lub może powodować:

– znaczną szkodę dla producentów krajowych produktów podobnych lub bezpośrednio konkurujących na terytorium jednej ze Stron Umawiających się, lub

– poważne zakłócenia w jakimkolwiek sektorze gospodarki lub trudności mogące powodować poważne pogorszenie sytuacji gospodarczej w regionie,

Wspólnota lub Tunezja mogą podjąć stosowne środki na warunkach i zgodnie z procedurami przewidzianymi w artykule 27.

Artykuł  26

W przypadku gdy przestrzeganie postanowień artykułu 19 litera c) prowadzi do:

i) powrotnego wywozu do państwa trzeciego produktu, w stosunku do którego Strona eksportująca stosuje wywozowe ograniczenia ilościowe, cła wywozowe lub środki lub opłaty o skutku równoważnym; lub

ii) poważnych niedoborów lub zagrożenia wystąpienia niedoborów produktu ważnego dla Strony eksportującej;

oraz jeżeli sytuacje opisane powyżej powodują lub mogą powodować poważne trudności dla Strony wywożącej, ta ostatnia może podjąć stosowne środki na warunkach i zgodnie z procedurami ustanowionymi w artykule 27. Środki te są niedyskryminacyjne i znoszone są, gdy istniejące warunki nie uzasadniają już ich utrzymywania.

Artykuł  27

1. W przypadku gdy Wspólnota lub Tunezja poddaje przywóz produktów, mogących powodować trudności określone w artykule 25, procedurze administracyjnej mającej na celu szybkie dostarczenie informacji na temat rozwoju stosunków handlowych, powiadamia o tym drugą Stronę.

2. W przypadkach określonych w artykułach 24, 25 i 26, przed przyjęciem środków przewidzianych w tych artykułach, oraz w przypadkach, w których stosuje się postanowienia ustępu 3 litera d), najszybciej, jak to możliwe Wspólnota lub Tunezja, w zależności od przypadku, dostarcza Komitetowi Stowarzyszenia wszelkie stosowne informacje w celu znalezienia rozwiązania możliwego do przyjęcia przez obie Strony.

Przy wyborze środków pierwszeństwo przyznaje się tym, które najmniej zakłócają funkcjonowanie niniejszego Układu.

Zainteresowana Strona powiadamia bezzwłocznie Komitet Stowarzyszenia o środkach ochronnych, które są przedmiotem okresowych konsultacji, w szczególności w celu ich zniesienia, gdy tylko okoliczności na to pozwolą.

3. W celu wykonania postanowień ustępu 2 stosuje się następujące postanowienia:

a) w odniesieniu do artykułu 24, Strona eksportująca powiadamiana jest o przypadku dumpingu, tak szybko, jak tylko organy Strony importującej rozpoczną dochodzenie. Jeżeli praktyki dumpingowe trwają nadal w rozumieniu artykułu VI GATT lub jeżeli nie znaleziono żadnego innego satysfakcjonującego rozwiązania w ciągu trzydziestu dni od przedstawienia sprawy, Strona importująca może przyjąć odpowiednie środki;

b) w odniesieniu do artykułu 25, informacja o trudnościach wynikających z sytuacji określonej w tym artykule przekazywana jest w celu zbadania Komitetowi Stowarzyszenia, który może podjąć każdą decyzje niezbędną, aby położyć kres tym trudnościom.

Jeżeli Komitet Stowarzyszenia lub Strona eksportująca nie podjęły decyzji kładącej kres trudnościom lub jeżeli w ciągu trzydziestu dni od przedstawienia sprawy nie znaleziono żadnego zadawalającego rozwiązania, Strona importująca może przyjąć odpowiednie środki w celu rozwiązania problemu. Podejmowane środki powinny być proporcjonalne w stosunku do zamierzonego celu, którym jest zaradzenie pojawiającym się trudnościom;

c) w odniesieniu do artykułu 26, informacja o trudnościach wynikających z sytuacji określonej w tym artykule przekazywana jest w celu zbadania Komitetowi Stowarzyszenia

Komitet Stowarzyszenia może podjąć każdą decyzje niezbędną, aby położyć kres trudnościom. Jeżeli nie podjął on decyzji w ciągu trzydziestu dni od przedstawienia sprawy, Strona eksportująca może zastosować odpowiednie środki w wywozie danego produktu;

d) w przypadku gdy nadzwyczajne okoliczności wymagające natychmiastowego działania powodują, że wstępne powiadomienie lub zbadanie jest niemożliwe, Wspólnota lub Tunezja, w zależności od przypadku, w sytuacjach określonych w artykułach 24, 25 i 26, może natychmiast zastosować środki ostrożności niezbędne, aby stawić czoło sytuacji i bezzwłocznie informuje o tym drugą Stronę.

Artykuł  28

Układ nie wyłącza zakazów lub ograniczeń przywozowych, wywozowych lub dotyczących towarów znajdujących się w tranzycie, uzasadnionych względami moralności publicznej, porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego, ochrony zdrowia i życia ludzi, zwierząt lub roślin, ochrony narodowych dóbr kultury o wartości artystycznej, historycznej lub archeologicznej, ochrony własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej lub zasadami dotyczącymi złota lub srebra. Jednakże takie zakazy lub ograniczenia nie powinny stanowić środka arbitralnej dyskryminacji ani ukrytego ograniczenia w handlu między Stronami.

Artykuł  29

Pojęcie "produktów pochodzących" do celów wykonania postanowień niniejszego tytułu oraz odnoszące się do niego metody współpracy administracyjnej są ustanowione w protokole nr 4.

Artykuł  30

Nomenklatura Scalona towarów stosowana jest do klasyfikacji towarów w handlu między obiema Stronami.

TYTUŁ  III

PRAWO PRZEDSIĘBIORCZOŚCI I USŁUG

Artykuł  31

1. Strony uzgadniają rozszerzenie zakresu Układu w celu objęcia nim prawa do zakładania spółek jednej Strony na terytorium drugiej Strony oraz w celu liberalizacji świadczenia usług przez spółki jednej Strony dla usługobiorców drugiej Strony.

2. Rada Stowarzyszenia wyda zalecenia niezbędne dla realizacji celu określonego w ustępie 1.

Formułując te zalecenia, Rada Stowarzyszenia uwzględni doświadczenie nabyte w związku z funkcjonowaniem we wzajemnych stosunkach klauzuli największego uprzywilejowania oraz w związku z wzajemnymi zobowiązaniami Stron zgodnie z Układem Ogólnym w sprawie Handlu Usługami, załączonym do Porozumienia ustanawiającego WTO, zwanym dalej "GATS", w szczególności zobowiązaniami wynikającymi z jego artykułu V.

3. Realizacja tego celu będzie przedmiotem pierwszej oceny Rady Stowarzyszenia, najpóźniej pięć lat od wejścia w życie niniejszego Układu.

Artykuł  32

1. W pierwszym etapie, Strony potwierdzają ponownie swoje zobowiązania na mocy GATS, w szczególności przyznanie klauzuli największego uprzywilejowania w sektorze usług, objętym tym zobowiązaniem.

2. Zgodnie z postanowieniami GATS, klauzula nie ma zastosowania do:

a) przywilejów, określonych w artykule V GATS, przyznanych przez każdą ze Stron zgodnie z warunkami porozumienia lub środków podjętych na podstawie takiego porozumienia;

b) innych przywilejów przyznanych zgodnie z wykazem wyjątków od klauzuli największego uprzywilejowania, załączonym przez każdą ze Stron do układu GATS.

TYTUŁ  IV

PŁATNOŚCI, KAPITAŁ, KONKURENCJA I INNE POSTANOWIENIA GOSPODARCZE

ROZDZIAŁ  I

PŁATNOŚCI BIEŻĄCE I PRZEPŁYW KAPITAŁU

Artykuł  33

Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 35, Strony zobowiązują się wyrazić zgodę na dokonywanie płatności bieżących odnoszących się do transakcji bieżących w pełni wymienialnej walucie.

Artykuł  34

1. W odniesieniu do transakcji na rachunkach obrotów kapitałowych w bilansie płatniczym, Wspólnota i Tunezja zapewniają, od chwili wejścia w życie niniejszego Układu, swobodny przepływ kapitału odnoszącego się do inwestycji bezpośrednich w Tunezji, dokonywanych w przedsiębiorstwach utworzonych zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem, jak również likwidację lub repatriację tych inwestycji oraz wszelkiego wynikającego z nich zysku.

2. Strony przeprowadzają wzajemne konsultacje w celu ułatwienia przepływu kapitału między Wspólnotą a Tunezją oraz całkowitej jego liberalizacji w odpowiednim czasie.

Artykuł  35

Jeżeli jedno lub więcej Państw Członkowskich Wspólnoty, lub Tunezja, napotyka poważne trudności w zrównoważeniu bilansu płatniczego, lub, jeżeli zaistnieje ryzyko wystąpienia takich trudności, Wspólnota lub Tunezja, w zależności od przypadku, zgodnie z warunkami określonymi w ramach Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu oraz w artykułach VIII i XIV statutu Międzynarodowego Funduszu Walutowego, może przyjąć, na określony okres, ograniczenia w odniesieniu do transakcji bieżących, niezbędne do zrównoważenia bilansu płatniczego. Wspólnota lub, w zależności od przypadku, Tunezja bezzwłocznie zawiadamia o tym drugą Stronę i, tak szybko, jak to możliwe, przedstawia jej harmonogram znoszenia tych środków.

ROZDZIAŁ  II

KONKURENCJA I INNE POSTANOWIENIA GOSPODARCZE

Artykuł  36

1. Poniższe uznaje się za niezgodne ze właściwym funkcjonowaniem Układu, w stopniu, w jakim może wpływać na handel między Wspólnotą a Tunezją:

a) wszelkie porozumienia między przedsiębiorstwami, decyzje związków przedsiębiorstw i praktyki uzgodnione między przedsiębiorstwami, które mają na celu lub których skutkiem jest zapobieganie, ograniczanie lub zniekształcanie wolnej konkurencji;

b) nadużywanie przez jedno lub więcej przedsiębiorstw pozycji dominującej na terytorium Wspólnoty lub Tunezji lub na znacznej części terytorium;

c) jakakolwiek pomoc publiczna, która zniekształca lub grozi zniekształceniem konkurencji, poprzez sprzyjanie niektórym przedsiębiorstwom lub niektórym gałęziom produkcji, z wyjątkiem odstępstw przewidzianych na mocy Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali.

2. Każda praktyka niezgodna z niniejszym artykułem oceniania jest na podstawie kryteriów wynikających ze stosowania zasad przewidzianych w artykułach 85, 86 i 92 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, oraz, w przypadku produktów objętych zakresem Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, zasad przewidzianych w artykułach 65 i 66 tego Traktatu, a także zasad odnoszących się do pomocy publicznej, włączając prawo wtórne.

3. W terminie pięciu lat od wejścia w życie niniejszego Układu, Rada Stowarzyszenia przyjmuje niezbędne postanowienia wykonawcze dla ustępów 1 i 2.

Do czasu przyjęcia tych postanowień, postanowienia Porozumienia w sprawie interpretacji i stosowania artykułów VI, XVI i XXIII Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu, stosuje się jako postanowienia wykonawcze dla ustępu 1 litera c) oraz odpowiednich części ustępu 2.

4.

a) Do celów stosowania postanowień ustępu 1 litera c) Strony uzgadniają, że w ciągu pierwszych pięciu lat następujących po wejściu w życie niniejszego Układu każda pomoc publiczna udzielana przez Tunezję oceniania będzie z uwzględnieniem faktu, że Tunezję uważa się za taki sam obszar jak wspólnotowe obszary, opisane w artykule 92 ustęp 3 litera a) Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

W tym samym okresie Tunezja, w odniesieniu do wyrobów stalowych EWWiS, może wyjątkowo przyznać pomoc publiczną na restrukturyzację, pod warunkiem że:

– doprowadzi to do osiągnięcia stabilności przez przedsiębiorstwa beneficjentów w normalnych warunkach rynkowych na koniec okresu restrukturyzacji,

– kwota i intensywność tej pomocy jest ściśle ograniczona do absolutnie niezbędnej do przywrócenia takiej stabilności i jest stopniowo zmniejszana,

– program restrukturyzacji jest powiązany z ogólnym planem racjonalizacji zdolności produkcyjnej w Tunezji.

Rada Stowarzyszenia, mając na uwadze sytuację gospodarczą Tunezji, podejmuje decyzje o tym, czy okres ten powinien być przedłużony o kolejne pięć lat.

b) Każda Strona zapewnia przejrzystość w obszarze pomocy publicznej, między innymi poprzez coroczne sporządzanie dla drugiej Strony sprawozdania w sprawie ogólnej kwoty przyznanej pomocy i jej dystrybucji oraz poprzez dostarczenie na wniosek informacji dotyczących systemów pomocy. Na wniosek jednej ze Stron druga Strona przekazuje informacje na temat niektórych poszczególnych przypadków pomocy publicznej.

5. W odniesieniu do produktów określonych w tytule II rozdział 2:

– nie stosuje się postanowień ustępu 1 litera c),

– jakakolwiek praktyka niezgodna z ustępem 1 litera a) oceniania jest zgodnie z kryteriami ustalonymi przez Wspólnotę na podstawie artykułów 42 i 43 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, w szczególności kryteriami ustalonymi w rozporządzeniu Rady nr 26/1962.

6. Jeżeli Wspólnota lub Tunezja uważają, że dana praktyka jest niezgodna z ustępem 1 niniejszego artykułu oraz:

– nie jest poprawnie ujęta w przepisach wykonawczych, określonych w ustępie 3, lub

– jeżeli takich przepisów nie ma i jeżeli taka praktyka powoduje lub może spowodować poważna szkodę dla interesów drugiej Strony, lub szkodę dla przemysłu krajowego, łącznie z sektorem usług,

mogą one podjąć właściwe środki po konsultacji z Komitetem Stowarzyszenia lub po upływie trzydziestu dni roboczych od przedstawienia sprawy Komitetowi Stowarzyszenia.

W przypadku praktyk niezgodnych z ustępem 1 litera c) niniejszego artykułu, takie właściwe środki, jeśli Układ Ogólny w sprawie Taryf Celnych i Handlu znajduje do nich zastosowanie, mogą być podjęte tylko zgodnie z procedurami i na warunkach ustalonych przez Układ Ogólny w sprawie Taryf Celnych i Handlu lub przez jakikolwiek inny odpowiedni instrument wynegocjowany pod jego auspicjami, który ma zastosowanie między Stronami.

7. Nie naruszając odmiennych postanowień przyjętych zgodnie z ustępem 3, Strony wymieniają informacje z uwzględnieniem ograniczeń nałożonych wymogami zachowania tajemnicy zawodowej i handlowej.

Artykuł  37

Bez wpływu na zobowiązania przyjęte w ramach GATT, Państwa Członkowskie i Tunezja dostosowują stopniowo wszystkie monopole państwowe o charakterze handlowym, tak aby zapewnić, że przed końcem piątego roku od wejścia w życie niniejszego Układu dyskryminacja między obywatelami Państw Członkowskich a obywatelami Tunezji, dotycząca warunków nabywania i sprzedaży towarów, zostanie zniesiona. Komitet Stowarzyszenia zostanie poinformowany o środkach podejmowanych dla osiągnięcia niniejszego celu.

Artykuł  38

W odniesieniu do przedsiębiorstw państwowych oraz przedsiębiorstw, którym nadano specjalne lub wyłączne prawa, Rada Stowarzyszenia zapewnia, że, z piątym rokiem od wejścia w życie niniejszego Układu, nie zostanie przyjęty ani utrzymany żaden środek zakłócający handel między Wspólnotą a Tunezją w sposób niezgodny z interesami Stron. Postanowienie to nie stanowi przeszkody dla wykonywania faktycznie i zgodnie z prawem szczególnych zadań powierzonych tym przedsiębiorstwom.

Artykuł  39

1. Strony zapewnią odpowiednią i skuteczną ochronę praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej zgodnie z najwyższymi standardami międzynarodowymi. Obejmuje to również egzekwowanie takich praw.

2. Wykonywanie niniejszego artykułu oraz załącznika 7 jest regularnie oceniane przez Strony. W przypadku pojawienia się trudności wpływających na handel, w dziedzinie praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej, każda ze Stron może zażądać przeprowadzenia natychmiastowych konsultacji w celu znalezienia wspólnych zadowalających rozwiązań.

Artykuł  40

1. Strony podejmują stosowne kroki w celu wspierania wykorzystywania przez Tunezję wspólnotowych norm technicznych oraz norm europejskich dotyczących jakości produktów przemysłowych i rolno-spożywczych, jak również procedur certyfikacji.

2. Na podstawie zasad określonych w ustępie 1, Strony podpiszą, w odpowiednich warunkach, porozumienia w sprawie wzajemnego uznawania certyfikacji.

Artykuł  41

1. Strony stawiają sobie za cel wzajemną i stopniową liberalizację zamówień publicznych.

2. Rada Stowarzyszenia podejmuje kroki niezbędne do wykonania postanowień ustępu 1.

TYTUŁ  V

WSPÓŁPRACA GOSPODARCZA

Artykuł  42

Cele

1. Strony zobowiązują się zacieśniać współpracę gospodarczą we wspólnym interesie i w duchu partnerstwa, które leżą u podstaw niniejszego Układu.

2. Celem współpracy gospodarczej jest wspieranie wysiłków Tunezji na rzecz jej stałego rozwoju gospodarczego i społecznego.

Artykuł  43

Zakres

1. Współpraca ukierunkowana jest w pierwszym rzędzie i głównie na dziedziny działalności doznające strat z powodu ograniczeń lub trudności wewnętrznych albo dotknięte procesem liberalizacji całej gospodarki tunezyjskiej, w szczególności liberalizacji handlu między Tunezją a Wspólnotą.

2. Podobnie, współpraca skupia się na dziedzinach mogących ułatwić zbliżenie gospodarki tunezyjskiej z gospodarką wspólnotową, w szczególności dziedzinach będących źródłem wzrostu i tworzenia miejsc pracy.

3. Współpraca sprzyja integracji gospodarczej między krajami Maghrebu, poprzez wykorzystanie wszelkich środków pomocnych w rozwoju stosunków między krajami Maghrebu.

4. Ochrona środowiska i równowaga ekologiczna tworzą zasadniczy element różnych dziedzin współpracy gospodarczej.

5. Strony, gdzie stosowne, określają na podstawie porozumienia inne dziedziny współpracy gospodarczej.

Artykuł  44

Metody

Współpraca gospodarcza obejmuje metody, do których należą:

a) regularny dialog gospodarczy między obiema Stronami obejmujący wszystkie aspekty polityki makroekonomicznej;

b) udzielanie i wymiana informacji;

c) działania doradcze, ekspertyzy i szkolenia;

d) wspólne przedsięwzięcia;

e) pomoc w sprawach technicznych, administracyjnych i prawnych.

Artykuł  45

Współpraca regionalna

W celu odniesienia jak największych korzyści z niniejszego Układu Strony wspierają każdy rodzaj działalności o znaczeniu regionalnym lub dotyczący państw trzecich, w szczególności:

a) handel regionalny w skali Maghrebu;

b) ochronę środowiska;

c) rozwój infrastruktury gospodarczej;

d) badania naukowe i technologiczne;

e) kwestie kulturalne;

f) sprawy celne;

g) instytucje regionalne oraz ustalenie wspólnych lub zharmonizowanych programów i polityk.

Artykuł  46

Edukacja i kształcenie

Współpraca ma na celu:

a) znalezienie dróg znacznej poprawy edukacji i kształcenia, w tym kształcenia zawodowego;

b) nadanie szczególnego znaczenia dostępowi kobiet do edukacji, włączając kształcenie techniczne, szkolnictwo wyższe oraz do szkolenie zawodowe;

c) wsparcie dla stworzenia trwałych związków między wyspecjalizowanymi organami na terytorium każdej ze Stron w celu upowszechniania i wymiany doświadczeń oraz metod.

Artykuł  47

Współpraca naukowa, techniczna i technologiczna

Współpraca ma na celu:

a) wspieranie tworzenia stałych związków między wspólnotami naukowymi obu Stron, w szczególności poprzez:

– zapewnienie Tunezji dostępu do wspólnotowych programów z zakresu badań i rozwoju technologicznego, zgodnie z regułami wspólnotowymi regulującymi udział państw trzecich w takich programach,

– udział Tunezji w sieciach współpracy zdecentralizowanej,

– wspieranie współdziałania w zakresie badań i szkolenia;

b) poprawę zdolności badawczych Tunezji;

c) stymulowanie innowacji technologicznych, transferu nowych technologii i know-how;

d) popieranie wszelkich działań mających na celu stworzenie współdziałania na poziomie regionalnym.

Artykuł  48

Środowisko

Współpraca ma na celu zapobieganie degradacji środowiska, poprawienie jego jakości, ochronę zdrowia ludzkiego oraz osiągnięcie racjonalnego wykorzystywania zasobów naturalnych w celu zapewnienia stałego rozwoju.

Strony zobowiązują się współpracować w obszarach dotyczących:

a) jakości gleb i wód;

b) skutkach rozwoju, w szczególności rozwoju przemysłowego (zwłaszcza bezpieczeństwo instalacji i odpadów);

c) monitorowania i zapobiegania zanieczyszczaniu wód morskich.

Artykuł  49

Współpraca przemysłowa

Współpraca ma na celu:

a) popieranie współpracy miedzy podmiotami gospodarczymi Stron, włączając współpracę w kontekście dostępu Tunezji do wspólnotowych sieci dla przedsiębiorstw lub do sieci współpracy zdecentralizowanej;

b) wspieranie wysiłków na rzecz modernizacji i restrukturyzacji tunezyjskiego przemysłu w sektorze publicznym i prywatnym (włączając przemysł rolno-spożywczy);

c) popieranie rozwoju środowiska sprzyjającego inicjatywie prywatnej w celu pobudzenia i dywersyfikacji produkcji na rynki krajowe i na wywóz;

d) wykorzystanie zasobów ludzkich i potencjału przemysłowego Tunezji poprzez lepsze wykorzystywanie polityki w dziedzinie innowacji, badań i rozwoju technologicznego;

e) ułatwienie dostępu do kredytów na finansowanie inwestycji.

Artykuł  50

Wspieranie i ochrona inwestycji

Współpraca ma na celu stworzenie sprzyjającego klimatu dla przepływu inwestycji oraz wykorzystywanie w szczególności:

a) stworzenia zharmonizowanych i uproszczonych procedur, mechanizmów wspólnego inwestowania (w szczególności między małymi i średnimi przedsiębiorstwami), jak również metod pozyskiwania i dostarczania informacji o możliwościach inwestowania;

b) stworzenia, gdzie stosowne, ram prawnych wspierających inwestowanie, głównie poprzez zawieranie między Tunezją a Państwami Członkowskimi umów o ochronie inwestycji i umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Artykuł  51

Współpraca w zakresie normalizacji i oceny zgodności

Strony współpracują przy rozwoju:

a) wykorzystania reguł wspólnotowych z zakresu normalizacji, metrologii, kontroli jakości oraz oceny zgodności;

b) doprowadzenia laboratoriów tunezyjskich do odpowiedniego poziomu w perspektywie podpisania umów o wzajemnym uznawaniu w dziedzinie oceny zgodności;

c) organów odpowiedzialnych w Tunezji za własność intelektualną, przemysłową i handlową, oraz za normalizację i jakość.

Artykuł  52

Zbliżenie ustawodawstw

Współpraca ma na celu pomoc Tunezji w zbliżeniu jej ustawodawstwa do postanowień wspólnotowych w obszarach objętych niniejszym Układem.

Artykuł  53

Usługi finansowe

Współpraca ma na celu wypracowanie wspólnych bliższych zasad i norm w obszarach obejmujących w szczególności:

a) wzmocnienie i restrukturyzację tunezyjskiego sektora finansowego;

b) poprawę rachunkowości, weryfikację rozliczeń, nadzór oraz regulację usług finansowych i kontroli finansowej w Tunezji.

Artykuł  54

Rolnictwo i rybołówstwo

Współpraca ma na celu:

a) modernizację i restrukturyzację rolnictwa i rybołówstwa przy użyciu metod obejmujących modernizację infrastruktury i urządzeń oraz rozwój technik pakowania i składowania, a także ulepszenia prywatnych sieci dystrybucji i handlu;

b) dywersyfikację produkcji i rynków wewnętrznych;

c) ustalenie współpracy w dziedzinie sanitarnej i fitosanitarnej oraz technik uprawy.

Artykuł  55

Transport

Współpraca ma na celu:

a) restrukturyzację i modernizację infrastruktury drogowej, kolejowej, portowej i portów lotniczych o wspólnym znaczeniu, powiązanej z głównymi trasami komunikacji transeuropejskiej;

b) zdefiniowanie i stosowanie standardów operacyjnych porównywalnych z obowiązującymi we Wspólnocie;

c) dostosowanie sprzętu do norm wspólnotowych, w szczególności w przypadku transportu kombinowanego, konteneryzacji i przeładunku;

d) stopniową poprawę warunków tranzytu drogowego i zarządzania portami lotniczymi, komunikacją lotniczą i kolejową.

Artykuł  56

Telekomunikacja i technologia informacyjna

Współpraca skupia się na:

a) telekomunikacji ogólnie;

b) normalizacji, badaniu zgodności i certyfikacji w zakresie technologii informacyjnych i telekomunikacyjnych;

c) rozpowszechnianiu nowych technologii informacyjnych, w szczególności w odniesieniu do sieci i ich połączeń (ISDN – sieć cyfrowa ze zintegrowanymi usługami oraz EDI - elektroniczna wymiana danych);

d) stymulowaniu badań nad i rozwoju nowych urządzeń komunikacyjnych i technologii informacyjnych mających na celu rozwijanie rynku sprzętu, usług i zastosowań związanych z technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi, usługami i instalacjami.

Artykuł  57

Energia

Współpraca skupia się na:

a) energii odnawialnej;

b) promocji oszczędności energii;

c) stosowanych badaniach dotyczących sieci banków danych łączących podmioty gospodarcze i społeczne obu Stron;

d) wspieranie wysiłków modernizacji i rozwoju sieci energetycznych i ich połączeń z sieciami Wspólnoty.

Artykuł  58

Turystyka

Celem współpracy jest rozwój turystyki, w szczególności w odniesieniu do:

a) organizacji cateringu i jakości usług w różnych zawodach związanych z cateringiem;

b) rozwoju marketingu;

c) rozwoju turystyki młodzieżowej.

Artykuł  59

Współpraca w sprawach celnych

1. Celem współpracy jest zapewnienie uczciwego handlu i przestrzegania zasad handlowych. Skupia się ona na:

a) uproszczeniu kontroli i procedur celnych;

b) stosowaniu jednolitego dokumentu administracyjnego i stworzeniu powiązania między systemami tranzytowymi Wspólnoty i Tunezji.

2. Bez uszczerbku dla innych form współpracy przewidzianej w niniejszym Układzie, w szczególności w artykułach 61 i 62, wzajemna pomoc władz administracyjnych Umawiających się Stron udzielana jest zgodnie z warunkami protokołu nr 5.

Artykuł  60

Współpraca w dziedzinie statystyki

Celem współpracy jest zbliżenie metod stosowanych przez Strony oraz wykorzystywanie danych statystycznych z zakresu wszystkich obszarów objętych niniejszym Układem, dla których mogą być zbierane dane statystyczne.

Artykuł  61

Pranie brudnych pieniędzy

1. Strony zgadzają się co do potrzeby podejmowania wysiłków i współpracy w celu zapobiegania wykorzystywania ich systemów finansowych do prania brudnych pieniędzy pochodzących głównie z działalności kryminalnej, w szczególności z handlu narkotykami.

2. Współpraca w tym obszarze obejmuje pomoc administracyjną i techniczną w celu przyjęcia odpowiednich standardów w dziedzinie prania brudnych pieniędzy, odpowiadających standardom przyjętym w tej dziedzinie przez Wspólnotę i fora międzynarodowe, włączając Grupę Roboczą do spraw Finansowych (FATF).

Artykuł  62

Zwalczanie używania i handlu narkotykami

1. Współpraca ma na celu:

a) poprawę skuteczności polityki i środków w celu zapobiegania i walki z produkcją, rozprowadzaniem i sprzedażą narkotyków i substancji psychotropowych;

b) wyeliminowanie nielegalnego zażywania takich produktów.

2. Strony określają wspólnie, zgodnie z ich ustawodawstwem krajowym, odpowiednie strategie i metody współpracy zmierzającej do osiągnięcia tych celów. Ich działania, jeżeli nie są prowadzone wspólnie, stanowią przedmiot konsultacji i ścisłej koordynacji.

W działania takie mogą być zaangażowane właściwe instytucje sektora publicznego i prywatnego oraz organizacje międzynarodowe we współpracy z Rządem Republiki Tunezyjskiej oraz z właściwymi władzami Wspólnoty i Państw Członkowskich.

3. Współpraca przybiera w szczególności następujące formy:

a) tworzenie lub rozbudowa klinik/schronisk oraz centrów informacyjnych na potrzeby leczenia i rehabilitacji osób uzależnionych od narkotyków;

b) wprowadzenie projektów prewencyjnych, informacyjnych, szkoleniowych i projektów w zakresie badań epidemiologicznych;

c) tworzenie standardów w zakresie zapobiegania sprzeniewierzaniu prekursorów i innych istotnych składników służących do nielegalnej produkcji narkotyków i substancji psychotropowych, odpowiadających standardom przyjętym przez Wspólnotę i właściwe władze międzynarodowe, w szczególności przez Grupę Roboczą do spraw Produktów Chemicznych (CATF).

Artykuł  63

Obie Umawiające się Strony określają wspólnie procedury niezbędne do realizacji współpracy w obszarach objętych niniejszym tytułem.

TYTUŁ  VI

WSPÓŁPRACA SPOŁECZNA I KULTURALNA

ROZDZIAŁ  1

PRACOWNICY

Artykuł  64

1. Traktowanie, jakie każde Państwo Członkowskie zapewnia pracownikom narodowości tunezyjskiej, zatrudnionym na jego terytorium, wolne jest od jakiejkolwiek dyskryminacji ze względu na przynależność państwową, w odniesieniu do warunków pracy, wynagradzania i zwalniania z pracy, w stosunku do swoich własnych obywateli.

2. Każdy pracownik tunezyjski posiadający czasowe zezwolenie na podjęcie odpłatnego zatrudnienia na terytorium Państwa Członkowskiego objęty jest postanowieniami ustępu 1 w zakresie warunków pracy i wynagrodzenia.

3. Tunezja zapewnia takie samo traktowanie pracownikom mającym przynależność Państwa Członkowskiego i zatrudnionych na jej terytorium.

Artykuł  65

1. Z zastrzeżeniem postanowień następnych ustępów, pracownicy narodowości tunezyjskiej oraz członkowie ich rodzin, którzy z nimi zamieszkują, korzystają, w zakresie zabezpieczenia społecznego, z traktowania wolnego od jakiejkolwiek dyskryminacji ze względu na przynależność państwową w stosunku do obywateli Państw Członkowskich, w których są zatrudnieni.

Pojęcie zabezpieczenia społecznego obejmuje obszary zabezpieczenia społecznego dotyczące świadczeń z tytułu choroby i macierzyństwa, inwalidztwa, świadczeń emerytalnych, zasiłków dla pozostających przy życiu członków rodzin, świadczeń z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, zasiłków pogrzebowych, zasiłków dla bezrobotnych i dodatków rodzinnych.

Jednakże postanowienia te nie mogą prowadzić do stosowania innych zasad koordynacji, przewidzianych w postanowieniach wspólnotowych opartych na artykule 51 Traktatu WE, w inny sposób niż na warunkach określonych w artykule 67 niniejszego Układu.

2. Wszystkie okresy ubezpieczenia, zatrudnienia lub stałego miejsca zamieszkania, spełnione przez takich pracowników w różnych Państwach Członkowskich, dodaje się do celów świadczeń rentowych i emerytalnych przysługujących ze względu na wiek, inwalidztwo, do celów rent rodzinnych oraz świadczeń z tytułu choroby i macierzyństwa, a także do celów opieki medycznej dla pracowników i członków ich rodzin zamieszkujących na stałe we Wspólnocie

3. Pracownicy ci otrzymują zasiłki rodzinne dla członków ich rodzin zamieszkałych we Wspólnocie.

4. Pracownicy ci mają prawo swobodnego przekazywania do Tunezji, według stawek stosowanych na mocy ustawodawstwa Państwa lub Państw Członkowskich będących dłużnikami, wszelkich świadczeń rentowych i emerytalnych przysługujących ze względu na wiek, status członka rodziny pozostającego przy życiu, wypadek przy pracy lub chorobę zawodową, lub ze względu na inwalidztwo będące skutkiem wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, z wyjątkiem specjalnych świadczeń o charakterze nieskładkowym.

5. Tunezja zapewnia pracownikom będącym obywatelami Państwa Członkowskiego, zatrudnionym na jej terytorium, jak również członkom ich rodzin, traktowanie podobne do określonego w ustępach 1, 3 i 4.

Artykuł  66

Postanowień niniejszego rozdziału nie stosuje się do obywateli Stron, zamieszkujących lub pracujących nielegalnie na terytorium krajów przyjmujących.

Artykuł  67

1. Przed końcem pierwszego roku po wejściu w życie niniejszego Układu, Rada Stowarzyszenia przyjmuje postanowienia w celu wykonania zasad określonych w artykule 65.

2. Rada Stowarzyszenia przyjmuje szczegółowe zasady współpracy administracyjnej, zapewniające niezbędne gwarancje zarządzania i kontroli w celu stosowania postanowień określonych w ustępie 1.

Artykuł  68

Postanowienia przyjęte przez Radę Stowarzyszenia zgodnie z artykułem 67 nie naruszają praw i obowiązków wynikających z umów dwustronnych wiążących Tunezję i Państwa Członkowskie, w przypadku gdy umowy te przewidują bardziej korzystne traktowanie obywateli tunezyjskich lub obywateli Państw Członkowskich.

ROZDZIAŁ  II

DIALOG SPOŁECZNY

Artykuł  69

1. Strony prowadzą stały dialog we wszelkich kwestiach społecznych będących przedmiotem ich zainteresowania.

2. Dialog taki wykorzystywany jest do poszukiwań dróg rozwoju w dziedzinie przepływu pracowników, równego traktowania i integracji społecznej obywateli tunezyjskich i obywateli Wspólnoty, którzy legalnie zamieszkują na terytorium krajów przyjmujących.

3. Dialog obejmuje w szczególności wszystkie kwestie dotyczące:

a) warunków życia i pracy wspólnot imigrantów;

b) migracji;

c) nielegalnej imigracji i warunków regulujących powrót osób, którzy naruszyli prawo pobytu oraz prawo do osiedlania się w ich krajach przyjmujących;

d) systemów i programów na rzecz równego traktowania obywateli Tunezji i Wspólnoty, wzajemnej znajomości kultur i cywilizacji, rozwoju tolerancji i znoszenia dyskryminacji.

Artykuł  70

Dialog społeczny prowadzony jest na takich samych poziomach i zgodnie z takimi samymi procedurami jak przewidziane w tytule I niniejszego Układu, który może stanowić podstawę tego dialogu.

ROZDZIAŁ  III

WSPÓŁPRACA SPOŁECZNA

Artykuł  71

W celu zacieśnienia współpracy między Stronami w dziedzinie polityki społecznej, realizuje się projekty i programy w każdym obszarze wspólnego zainteresowania.

Pierwszeństwo przyznaje się:

a) zmniejszeniu presji migracyjnej, w szczególności poprzez tworzenie miejsc pracy i rozwój kształcenia w strefach będących źródłem emigracji;

b) przesiedlaniu repatriantów z powodu ich nielegalnego statusu względem ustawodawstwa danego kraju;

c) promocji roli kobiet w procesie rozwoju gospodarczego i społecznego poprzez edukację i media w ramach tunezyjskiej polityki w tej dziedzinie;

d) rozwój i wzmocnienie tunezyjskich programów planowania rodziny oraz ochrony matki i dziecka;

e) polepszenie systemu ochrony socjalnej;

f) usprawnienie systemu opieki zdrowotnej;

g) poprawa warunków życia na biednych obszarach o dużej gęstości zaludnienia;

h) realizacja i finansowanie programów wymiany i spędzania wolnego czasu dla mieszanych grup młodzieży pochodzenia europejskiego i tunezyjskiego, zamieszkującej w Państwach Członkowskich, w celu promowania wzajemnej wiedzy o cywilizacji i wzmacniania tolerancji.

Artykuł  72

Systemy współpracy mogą być realizowane w koordynacji z Państwami Członkowskimi oraz właściwymi organizacjami międzynarodowymi.

Artykuł  73

Przed końcem pierwszego roku od wejścia w życie niniejszego Układu, Rada Stowarzyszenia tworzy grupę roboczą. Będzie ona odpowiedzialna za stałą i regularną ocenę realizacji postanowień rozdziałów 1 - 3.

ROZDZIAŁ  III

WSPÓŁPRACA KULTURALNA

Artykuł  74

1. W celu zwiększenia wzajemnej wiedzy i zrozumienia, uwzględniając działania już wykonane, Strony zobowiązują się - przy wzajemnym poszanowaniu swoich kultur - zapewnić pewniejszą podstawę dla trwałego dialogu kulturalnego oraz wspierania stałej wzajemnej współpracy kulturalnej, nie wyłączając a prori żadnej dziedziny działalności.

2. Przy przygotowywaniu projektów i programów współpracy oraz przy przeprowadzaniu wspólnych działań, Strony przywiązują szczególną uwagę do młodych ludzi oraz do pisemnych i audiowizualnych środków wyrazu i komunikacji, ochrony dziedzictwa i upowszechniania kultury.

3. Strony uzgadniają, że programy współpracy kulturalnej będące w trakcie realizacji we Wspólnocie lub w jednym lub kilku Państwach Członkowskich mogą być rozszerzone na Tunezję.

TYTUŁ  VII

WSPÓŁPRACA FINANSOWA

Artykuł  75

W celu pełnego udziału w osiąganiu celów Układu, realizowana jest w odniesieniu do Tunezji współpraca finansowa, zgodnie z odpowiednimi procedurami finansowymi i środkami finansowymi. Po wejściu w życie Układu procedury te przyjmowane są za wspólną zgodą Stron przy pomocy najbardziej odpowiednich instrumentów.

Poza obszarami objętymi postanowieniami tytułów V i VI niniejszego Układu, współpraca pociąga za sobą:

– ułatwienie reform mających na celu modernizację gospodarki,

– unowocześnienie infrastruktury gospodarczej,

– wspieranie inwestycji prywatnych i tworzenie miejsc pracy,

– uwzględnienie wpływu na gospodarkę tunezyjską stopniowego wprowadzania strefy wolnego handlu, w szczególności pod kątem modernizacji i restrukturyzacji przemysłu,

– środki towarzyszące polityce realizowanej w sektorze socjalnym.

Artykuł  76

W ramach wspólnotowych instrumentów mających wspierać programy dostosowania strukturalnego w krajach śródziemnomorskich oraz przy ścisłej koordynacji z władzami tunezyjskimi i innymi uczestnikami, w szczególności międzynarodowymi instytucjami finansowymi, Wspólnota zbada odpowiednie kierunki wsparcia polityki strukturalnej realizowanej przez Tunezję, w celu przywrócenia równowagi finansowej we wszystkich jej kluczowych aspektach oraz stworzenia środowiska gospodarczego sprzyjającego przyspieszeniu rozwoju, przy jednoczesnym polepszeniu dobrobytu społecznego.

Artykuł  77

W celu zapewnienia skoordynowanego podejścia do wyjątkowych problemów makroekonomicznych i finansowych, które mogą pojawić się w wyniku stopniowego wdrażania postanowień Układu, Strony monitorują dokładnie rozwój handlu i stosunków finansowych między Wspólnotą a Tunezją jako część stałego dialogu gospodarczego, ustanowionego na mocy tytułu V.

TYTUŁ  VIII

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE, OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł  78

Ustanawia się Radę Stowarzyszenia, która zbiera się na szczeblu ministerialnym raz w roku oraz zawsze gdy wymagają tego okoliczności, z inicjatywy jej przewodniczącego oraz zgodnie z warunkami ustanowionymi w jej regulaminie.

Rozpatruje ona istotne kwestie powstające w ramach stosowania niniejszego Układu oraz wszelkie inne dwustronne lub międzynarodowe zagadnienia stanowiące przedmiot wspólnego zainteresowania.

Artykuł  79

1. Rada Stowarzyszenia składa się, z jednej strony, z członków Rady Unii Europejskiej i członków Komisji Wspólnot Europejskich oraz, z drugiej strony, członków Rządu Republiki Tunezji.

2. Członkowie Rady Stowarzyszenia mogą ustanowić zastępców zgodnie z postanowieniami ustanowionymi w jej regulaminie.

3. Rada Stowarzyszenia uchwala swój regulamin.

4. Radzie Stowarzyszenia przewodniczy kolejno członek Rady Unii Europejskiej i członek Rządu Republiki Tunezyjskiej, zgodnie z zasadami ustanowionymi w jej regulaminie.

Artykuł  80

Dla osiągnięcia celów Układu Rada Stowarzyszenia ma prawo do podejmowania decyzji w przypadkach w nim przewidzianych.

Podjęte decyzje są wiążące dla Stron, które zobowiązane są do podejmowania środków niezbędnych do ich realizacji. Rada Stowarzyszenia może również formułować odpowiednie zalecenia.

Rada przygotowuje decyzje i zalecenia w drodze porozumienia między Stronami.

Artykuł  81

1. Z zastrzeżeniem uprawnień Rady, ustanawia się Komitet Stowarzyszenia, który odpowiedzialny jest za wykonywanie niniejszego Układu.

2. Rada Stowarzyszenia może delegować Komitetowi Stowarzyszenia wszystkie lub część swoich uprawnień.

Artykuł  82

1. Komitet Stowarzyszenia, który zbiera się na szczeblu urzędniczym, składa się, z jednej strony, z przedstawicieli członków Rady Unii Europejskiej oraz członków Komisji Wspólnot Europejskich oraz, z drugiej strony, z przedstawicieli Rządu Republiki Tunezyjskiej.

2. Komitet Stowarzyszenia uchwala swój regulamin.

3. 1  Przewodnictwo Komitetu Stowarzyszenia sprawuje kolejno przedstawiciel Komisji Wspólnot Europejskich oraz przedstawiciel rządu Republiki Tunezyjskiej.

Artykuł  83

Komitet Stowarzyszenia ma prawo do podejmowania decyzji w sprawie wykonywania postanowień Układu, jak również w dziedzinach, w których Rada przekazała mu swoje uprawnienia.

Komitet przygotowuje swoje decyzje w drodze porozumienia między Stronami. Decyzje te są wiążące dla Stron, które zobowiązane są do podejmowania środków niezbędnych do wykonania podjętych decyzji.

Artykuł  84

Rada Stowarzyszenia może podjąć decyzję o utworzeniu grupy roboczej lub organu niezbędnych do wykonywania Układu.

Artykuł  85

Rada Stowarzyszenia podejmuje wszelkie niezbędne środki w celu ułatwienia współpracy i kontaktów między Parlamentem Europejskim a Izbą Deputowanych Republiki Tunezyjskiej, oraz między Komitetem Ekonomiczno-Społecznym Wspólnoty a Radą Ekonomiczno-Społeczną Republiki Tunezyjskiej.

Artykuł  86

1. Każda ze Stron może przedstawić Radzie Stowarzyszenia jakikolwiek spór wynikający ze stosowania lub wykładni niniejszego Układu.

2. Rada Stowarzyszenia może rozstrzygać spory w drodze decyzji.

3. Każda ze Stron zobowiązana jest do podjęcia środków dotyczących wykonania decyzji określonej w ustępie 2.

4. W przypadku gdy rozstrzygnięcie sporu nie jest możliwe zgodnie z ustępem 2, każda ze Stron może powiadomić drugą Stronę o wyznaczeniu arbitra; druga Strona jest wtedy zobowiązana do wyznaczenia drugiego arbitra w terminie dwóch miesięcy. Do celów stosowania tej procedury Wspólnota i Państwa Członkowskie uważane są za jedną Stronę sporu. Rada Stowarzyszenia wyznacza trzeciego arbitra. Decyzje arbitrów podejmowane są większością głosów. Każda ze Stron sporu podejmuje kroki niezbędne do wykonania decyzji arbitrów.

Artykuł  87

Żadne z postanowień Układu nie stanowi przeszkody dla Umawiającej się Strony w podejmowaniu jakichkolwiek środków:

a) które uważa za niezbędne do zapobiegania ujawnieniu informacji naruszających jej podstawowe interesy bezpieczeństwa;

b) które dotyczą produkcji lub handlu bronią, amunicją lub materiałami wojskowymi, lub też badań, rozwoju i produkcji niezbędnych do celów obronności, o ile środki te nie osłabiają warunków konkurencji w odniesieniu do produktów, które nie są przeznaczone wyłącznie do celów wojskowych;

c) które uzna za istotne dla własnego bezpieczeństwa w przypadku poważnych zaburzeń wewnętrznych zagrażających porządkowi publicznemu, w przypadku wojny albo poważnego napięcia międzynarodowego stanowiącego groźbę wojny, lub w celu wypełnienia zobowiązań przyjętych na rzecz utrzymania pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego.

Artykuł  88

W dziedzinach objętych niniejszym Układem oraz bez uszczerbku dla jakichkolwiek postanowień szczególnych w nim zawartych:

– uregulowania stosowane przez Republikę Tunezyjską w odniesieniu do Wspólnoty nie mogą prowadzić do jakiejkolwiek dyskryminacji między Państwami Członkowskimi, ich obywatelami, czy też spółkami lub przedsiębiorstwami,

– uregulowania stosowane przez Wspólnotę w stosunku do Republiki Tunezyjskiej nie mogą prowadzić do jakiejkolwiek dyskryminacji między obywatelami Tunezji, ich spółkami lub przedsiębiorstwami.

Artykuł  89

Żadne z postanowień Układu nie powoduje:

– rozszerzenia przywilejów fiskalnych przyznanych przez każdą ze Stron w jakiejkolwiek międzynarodowej umowie lub porozumieniu, które jest dla tej Strony wiążące,

– przeszkody dla przyjęcia lub stosowania przez Stronę jakiegokolwiek środka mającego na celu zapobieganie nadużyciom finansowym lub uchylaniu się od podatków,

– przeszkody dla prawa każdej Strony do stosowania odpowiednich przepisów ustawodawstwa podatkowego w odniesieniu do podatników, którzy nie są w identycznej sytuacji ze względu na miejsce zamieszkania.

Artykuł  90

1. Strony podejmują wszelkie środki ogólne lub szczególne niezbędne do wypełnienia ich zobowiązań na mocy niniejszego Układu. Zapewnią one, że cele określone w niniejszym Układzie zostaną osiągnięte.

2. Jeśli jedna ze Stron uzna, iż druga Strona nie wywiązuje się ze swoich zobowiązań nałożonych na nią na mocy Układu, może podjąć odpowiednie środki. Przedtem jednak, z wyjątkiem szczególnie nagłych przypadków, dostarcza Radzie Stowarzyszenia wszelkie istotne informacje niezbędne do dokładnego zbadania sytuacji w celu znalezienia rozwiązania, możliwego do przyjęcia przez obie Strony.

Przy wyborze środków należy przyznać pierwszeństwo tym, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie Układu. Rada Stowarzyszenia jest niezwłocznie powiadamiana o podjęciu tych środków, jeżeli zażąda tego druga Strona.

Artykuł  91

Protokoły nr 1-5, załączniki 1-7 oraz deklaracje stanowią integralną część Układu.

Artykuł  92

Do celów niniejszego Układu "Strony" oznaczają, z jednej strony, Wspólnotę lub Państwa Członkowskie albo Wspólnotę i jej Państwa Członkowskie, zgodnie z ich odpowiednimi uprawnieniami, oraz Tunezję, z drugiej strony.

Artykuł  93

Niniejszy Układ zawiera się na czas nieograniczony.

Każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszy Układ poprzez powiadomienie drugiej Strony. Układ przestaje obowiązywać sześć miesięcy po takim powiadomieniu.

Artykuł  94

Niniejszy Układ stosuje się, z jednej strony, w odniesieniu do terytoriów, na których obowiązują Traktaty ustanawiające Wspólnotę Europejską i Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, zgodnie z warunkami określonymi w tych Traktatach, a z drugiej strony - do terytorium Republiki Tunezyjskiej.

Artykuł  95

Niniejszy Układ sporządzony jest w dwóch egzemplarzach w językach duńskim, niderlandzkim, angielskim, fińskim, francuskim, niemieckim, greckim, włoskim, portugalskim, hiszpańskim, szwedzkim i arabskim, przy czym każdy z tych tekstów jest na równi autentyczny.

Artykuł  96

1. Niniejszy Układ zostaje zatwierdzony przez Umawiające się Strony zgodnie z ich procedurami wewnętrznymi.

Układ wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym Umawiające się Strony powiadamiają się wzajemnie o zakończeniu procedur, określonych w akapicie pierwszym.

2. Układ z chwilą wejścia w życie zastępuje Umowę o współpracy między Wspólnotą Europejską a Republiką Tunezyjską oraz Umowę między Państwami Członkowskimi Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali a Republiką Tunezyjską, podpisanych w Tunisie dnia 25 kwietnia 1976 roku.

Hecho en Bruselas, el diecisiete de julio de mil novecientos noventa y cinco.

Udfærdiget i Bruxelles den syttende juli nitten hundrede og fem og halvfems.

Geschehen zu Brüssel am siebzehnten Juli neunzehnhundertfünfundneunzig.

Eγινε στις Βρυξέλλες, στις δέχα εφτά Ιουλίου χίλια εννιαхόσια ενενήντα πέντε.

Done at Brussels on the seventeenth day of July in the year one thousand nine hundred and ninety-five.

Fait à Bruxelles, le dix-sept juillet mil neuf cent quatre-vingt-quinze.

Fatto a Bruxelles, addì diciassette luglio millenovecentonovantacinque.

Gedaan te Brussel, de zeventiende juli negentienhonderd vijfennegentig.

Feito em Bruxelas, em dezassete de Julho de mil novecentos e noventa e cinco.

Tehty Brysselissä seitsemäntenätoista päivänä heinäkuuta vuonna tuhatyhdeksänsataayhdeksänkymmentäviisi.

Som skedde i Bryssel den sjuttonde juli nittonhundranittiofem.

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika

Pour le Royaume de Belgique

Voor het Koninkrijk België

Für das Königreich Belgien

(podpis pominięto)

Cette signature engage également la Communauté française, la Communauté flamande, la Communauté germanophone, la Région wallonne, la Région flamande et la Région de Bruxelles-Capitale.

Deze hadtekening verbindt eveneens de Vlaamse Gemeenschap, de Franse Gemeenschap, de Duitstalige Gemeenschap, het Vlaamse Gewest, het Waalse Gewest en het Brusselse Hooftstedelijke Gewest.

Diese Unterschrift verbindet zugleich die Deutschsprachige Gemeinschaft, die Flämische Gemeinschaft, die Französische Gemeinschaft, die Wallonische Region, die Flämische Region und die Region Brüssel-Hauptstadt.

På Kongeriget Danmarks vegne

(podpis pominięto)

Für die Bundesrepublik Deutschland

(podpis pominięto)

Για την Ελληνιχή ∆ ηµοχρατία

(podpis pominięto)

Por el Reino de España

(podpis pominięto)

Pour la République française

(podpis pominięto)

Thar ceann na hÉireann

For Ireland

(podpis pominięto)

Per la Repubblica italiana

(podpis pominięto)

Pour le Grand-Duché de Luxembourg

(podpis pominięto)

Voor het Koninkrijk der Nederlanden

(podpis pominięto)

Für die Republik Ősterreich

(podpis pominięto)

Pela República Portuguesa

(podpis pominięto)

Suomen tasavallan puolesta

(podpis pominięto)

Für Konungariket Sverige

(podpis pominięto)

For the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland

(podpis pominięto)

Por las Comunidades Europeas

For De Europæiske Fællesskaber

Für die Europäischen Gemeinschaften

Για της Ευρωπαϊχές Κοινότητες

For the European Communities

Pour les Communautés européennes

Per le Comunità europee

Voor de Europese Gemeenschappen

Pelas Comunidades Europeias

Euroopan yhteisöjen puolesta

På Europeiska gemenskapernas vägnar

(podpis pominięto)

grafika

(podpis pominięto)

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I 

PRODUKTY OKREŚLONE W ARTYKULE 10 USTĘP 1

Kod CN	Wyszczególnienie
0403	Maślanka, mleko zsiadłe i śmietana kwaśna, jogurt, kefir i inne sfermentowane lub zakwaszone mleko i śmietana, nawet zagęszczone lub zawierające dodatek cukru albo innego środka słodzącego lub aromatycznego, lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao:
0403 10 51	- Jogurt, aromatyzowany lub zawierający dodatek owoców, orzechów lub kakao
	- - - nieprzekraczającej 1,5 %
0403 10 53	- - - przekraczającej 1,5 %, ale nieprzekraczającej 27 %
0403 10 59	- - - przekraczającej 27 %
	- - - pozostałe, o zawartości tłuszczu mlecznego w masie:
0403 10 91	- - - nieprzekraczającej 3 %
0403 10 93	- - - przekraczającej 3 %, ale nieprzekraczającej 6 %
0403 10 99	- - - przekraczającej 6 %
0403 90 71	- Pozostałe, aromatyzowane lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao:
	- - w proszku, granulkach lub innej stałej postaci, o zawartości tłuszczu mlecznego w masie:
	- - - nieprzekraczającej 1,5 %
0403 90 73	- - - przekraczającej 1,5 %, ale nieprzekraczającej 27 %
0403 90 79	- - - przekraczającej 27 %
	- - pozostałe, o zawartości tłuszczu mlecznego w masie:
0403 90 91	- - - nieprzekraczającej 3 %
0403 90 93	- - - przekraczającej 3 %, ale nieprzekraczającej 6 %
0403 90 99	- - - przekraczającej 6 %
0710 40 00	Kukurydza cukrowa, niegotowana lub gotowana na parze albo w wodzie, mrożona
0711 90 30	Kukurydza cukrowa, zakonserwowana tymczasowo (na przykład w gazowym ditlenku siarki, w solance, wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), ale nienadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia
1517	Margaryna; jadalne mieszaniny lub wyroby z tłuszczów lub olejów zwierzęcych, lub roślinnych, lub z frakcji różnych tłuszczów, lub olejów z niniejszego działu, inne niż jadalne tłuszcze lub oleje lub ich frakcje objęte pozycją 1516:
1517 10 10	- Margaryna, z wyjątkiem margaryny płynnej, zawierająca więcej niż 10 %, ale nie więcej niż 15 % masy tłuszczów z mleka
1517 90 10	- pozostałe, zawierające więcej niż 10 %, ale nie więcej niż 15 % masy tłuszczów z mleka
1702 50 00	Fruktoza chemicznie czysta
1704	Wyroby cukiernicze (włączając białą czekoladę), niezawierające kakao, z wyjątkiem wyciągu (ekstraktu) z lukrecji zawierającego w masie więcej niż 10 % sacharozy, ale niezawierającego innych dodanych substancji, z kodem CN 1704 90 10
1704 10 11	- Guma do żucia, również pokryta cukrem:
	- - Zawierająca w masie mniej niż 60 % sacharozy (włącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza):
	- - - guma w paskach
1704 10 19	- - - pozostała
	- - Zawierająca w masie 60 % lub więcej sacharozy (włącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza):
1704 10 91	- - - guma w paskach
1704 10 99	- - - pozostała
1704 90 30	- Biała czekolada
	- pozostałe:
1704 90 51	- - Pasty, włącznie z marcepanem, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto 1 kg lub więcej
1704 90 55	- Pastylki od bólu gardła i kaszlu
1704 90 61	- Wyroby pokryte cukrem
	- Pozostałe:
1704 90 65	- - Wyroby żelowe i galaretki, włącznie z pastami owocowymi, w postaci wyrobów cukierniczych
1704 90 71	- - Cukierki z masy gotowanej, również z nadzieniem
1704 90 75	- - Cukierki toffi, karmelki i podobne
	- - pozostałe:
1704 90 81	- - - tabletki prasowane
1704 90 99	- - - pozostałe
1806	Czekolada i inne przetwory spożywcze zawierające kakao:
1806 10 15	- - Niezawierające sacharozy lub zawierające w masie mniej niż 5 % sacharozy (włącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza) lub izoglukozy wyrażonej jako sacharoza
1806 10 20	- - Zawierające w masie 5 % lub więcej, ale mniej niż 65 % (włącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza) lub izoglukozy wyrażonej jako sacharoza
1806 10 30	- - Zawierające w masie 65 % lub więcej, ale mniej niż 80 % (włącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza) lub izoglukozy wyrażonej jako sacharoza
1806 10 90	- - Zawierające w masie 80 % lub więcej sacharozy (włącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza) lub izoglukozy wyrażonej jako sacharoza
1806 20 10	- Pozostałe przetwory w blokach, tabliczkach lub batonach o masie powyżej 2 kg lub w płynie, paście, proszku, granulkach lub w innej postaci w pojemnikach lub w bezpośrednich opakowaniach o zawartości powyżej 2 kg:
	- - Zawierające w masie 31 % lub więcej masła kakaowego albo zawierające w masie 31 % lub więcej masła kakaowego i tłuszczu z mleka łącznie
1806 20 30	- - Zawierające w masie 25 % lub więcej, ale mniej niż 31 % masła kakaowego i tłuszczu z mleka łącznie
	- pozostałe:
1806 20 50	- - Zawierające w masie 18 % lub więcej masła kakaowego
1806 20 70	- - Okruchy mleczno-czekoladowe
1806 20 80	- - Polewa czekoladowa smakowa
1806 20 95	- - pozostałe
	- pozostałe, w blokach, tabliczkach lub batonach:
1806 31 00	- - nadziewane
1806 32 10	- - bez nadzienia:
	- - - z dodatkami zbóż, owoców lub orzechów
1806 32 90	- - pozostałe
1806 90 11	- pozostałe:
	- - Czekolada i produkty czekoladowe:
	- - - Cukierki czekoladowe (pralinki), z nadzieniem lub bez:
	- - - - zawierające alkohol
1806 90 19	- - - pozostałe
	- - pozostałe:
1806 90 31	- - z nadzieniem
1806 90 39	- - bez nadzienia
1806 90 50	- Wyroby cukiernicze i ich namiastki wykonane z substytutów cukru, zawierające kakao
1806 90 60	- Pasty do smarowania zawierające kakao
1806 90 70	- Przetwory zawierające kakao do sporządzania napojów
1806 90 90	- Pozostałe
1901	Ekstrakt słodowy; przetwory spożywcze z mąki, kasz, mączki, skrobi lub ekstraktu słodowego, niezawierające proszku kakaowego, lub zawierające mniej niż 50 % wagowo proszku kakaowego, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone; przetwory spożywcze z towarów objętych pozycjami 0401-0404, niezawierające proszku kakaowego lub zawierające mniej niż 10 % wagowo proszku kakaowego, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone:
1901 10	- Przetwory dla niemowląt przygotowane do sprzedaży detalicznej
1901 20	- Mieszaniny i ciasta do wytworzenia wyrobów piekarniczych z pozycji 1905
1901 90 11	- Ekstrakt słodowy:
	- - o zawartości w masie suchego ekstraktu 90 % lub więcej
1901 90 19	- - pozostałe
1901 90 99	- pozostałe
1902	Makarony, z wyjątkiem makaronów nadziewanych objętych kodami CN 1902 20 10 i 1902 20 30; kuskus, nawet przygotowany
1902 11	- Makarony niegotowane, nienadziewane ani nieprzygotowane inaczej:
	- - zawierające jaja
1902 19 10	- niezawierające mąki lub mączki ze zwykłej pszenicy
1902 19 90	- pozostałe
	- Makarony nadziewane, również gotowane lub inaczej przygotowane:
1902 20 91	- - gotowane
1902 20 99	- - pozostałe
	- pozostałe makarony:
1902 30 10	- - suszone
1902 30 90	- - pozostałe
1902 40 10	- Kuskus:
	- - nieprzygotowany
1902 40 90	- - pozostałe
1903 00 00	Tapioka i jej namiastki przygotowane ze skrobi, w postaci płatków, ziaren, perełek, odsiewu lub w podobnych postaciach
1904	Przetwory spożywcze otrzymane przez spęcznianie lub prażenie zbóż lub produktów zbożowych (na przykład płatki kukurydziane); zboża inne niż kukurydza, w postaci ziarna, wstępnie obgotowane lub inaczej przygotowane:
1904 10 10	- Przetwory spożywcze otrzymane przez spęcznianie lub prażenie zbóż lub produktów zbożowych:
	- - otrzymane z kukurydzy
1904 10 30	- - otrzymane z ryżu
1904 10 90	- - pozostałe
1904 90 10	- pozostałe:
	- - ryż
1904 90 90	- - pozostałe
1905	Chleb, bułki, pieczywo cukiernicze, ciasta i ciastka, herbatniki (biskwity) i inne wyroby piekarskie, nawet zawierające kakao; opłatki sakralne, puste kapsułki stosowane do celów farmaceutycznych, wafle wytłaczane, papier ryżowy i podobne wyroby
1905 10 00	- Chleb chrupki
1905 20 10	- Piernik z dodatkiem imbiru i podobne:
	- - - - Zawierający w masie poniżej 30 % sacharozy (włącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza)
1905 20 30	- - Zawierający w masie 30 % lub więcej, ale nieprzekraczający 50 % sacharozy (włącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza)
1905 20 90	- - Zawierający w masie 50 % lub więcej sacharozy (włącznie z cukrem inwertowanym wyrażonym jako sacharoza)
1905 30 11	- Słodkie herbatniki (biskwity); wafle i opłatki:
	- - Całkowicie lub częściowo pokryte lub powleczone czekoladą lub innymi przetworami zawierającymi kakao:
	- - - w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto nieprzekraczającej 85 g
1905 30 19	- - - pozostałe
	- - pozostałe:
	- - - słodkie herbatniki (biskwity):
1905 30 30	- - - - zawierające w masie 8 % lub więcej tłuszczu z mleka
	- - - - pozostałe:
1905 30 51	- - - - - herbatniki kanapkowe (biskwity)
1905 30 59	- - - - - pozostałe
	- - wafle i opłatki:
1905 30 91	- - - solone, nawet z nadzieniem
1905 30 99	- - - pozostałe
1905 40 10	- Sucharki, tosty z chleba i podobne tosty:
	- - sucharki
1905 40 90	- - pozostałe
1905 90 10	- - Mace
1905 90 20	- - Opłatki sakralne, puste kapsułki stosowane do celów farmaceutycznych, wafle wytłaczane, papier ryżowy i podobne produkty
	- - pozostałe:
1905 90 30	- - - Chleb, bułki, niezawierające dodatku miodu, jajek, sera lub owoców, a zawierające w suchej masie nie więcej niż 5 % cukru i nie więcej niż 5 % tłuszczu
1905 90 40	- - - wafle i opłatki o zawartości wody w masie powyżej 10 %
1905 90 45	- - - Herbatniki (biskwity)
1905 90 55	- - - Produkty wytłaczane lub ekspandowane, pikantne lub solone
	- - pozostałe:
1905 90 60	- - - z dodatkiem środka słodzącego
1905 90 90	- - - pozostałe
2001 90 30	Słodka kukurydza (Zea mays var. saccharata), przetworzona lub zakonserwowana za pomocą octu lub kwasu octowego
2001 90 40	Ignamy, słodkie ziemniaki i podobne jadalne części roślin, zawierające w masie 5 % lub więcej skrobi, przetworzone lub zakonserwowane za pomocą octu lub kwasu octowego
2004 10 91	Ziemniaki w postaci mąki, mączki lub płatków, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, mrożone
2004 90 10	Słodka kukurydza (Zea mays var. saccharata), przetworzona lub zakonserwowana inaczej niż za pomocą octu, mrożona
2005 20 10	Ziemniaki w postaci mąki, mączki lub płatków, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, niemrożone
2005 80 00	Słodka kukurydza (Zea mays var. saccharata), przetworzona lub zakonserwowana inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, niemrożona
2008 92 45	Preparaty typu Musli na bazie nieprażonych płatków zbożowych
2008 99 85	Kukurydza inna niż kukurydza słodka (Zea mays var. saccharata), inaczej przetworzona lub zakonserwowana, niezawierająca dodatku cukru ani alkoholu
2008 99 91	Ignamy, słodkie ziemniaki i podobne jadalne części roślin, zawierające w masie 5 % lub więcej skrobi, inaczej przetworzone lub zakonserwowane, niezawierające dodatku cukru ani alkoholu
2101 10 98	- pozostałe
2101 20 98	- pozostałe
2101 30 19	Palone namiastki kawy, z wyjątkiem cykorii palonej
2101 30 99	Ekstrakty, esencje i koncentraty palonych namiastek kawy, z wyjątkiem ekstraktów, esencji i koncentratów z cykorii palonej
2102 10 31	- Drożdże piekarskie
2102 10 39	- pozostałe
2105	Lody śmietankowe i inne lody jadalne, nawet zawierające kakao:
2105 00 10	- niezawierające tłuszczów mleka lub zawierające w masie mniej niż 3 % takich tłuszczów
	- zawierające tłuszcze mleka:
2105 00 91	- - 3 % lub więcej, ale poniżej 7 % w masie
2105 00 99	- - 7 % lub więcej w masie
2106	Przetwory spożywcze gdzie indziej niewymienione ani niewłączone:
2106 10 80	- pozostałe
2106 90 10	- Fondue z sera
	- Aromatyzowane lub barwione syropy cukrowe:
2106 90 98	- - pozostałe
2202 90 91	Napoje bezalkoholowe, z wyjątkiem soków owocowych i warzywnych objętych kodem CN 2009, zawierające produkty objęte kodami CN 0401-0404 lub tłuszcze uzyskane z produktów objętych kodami CN 0401-0404
2202 90 95	- pozostałe, zawierające w masie tłuszcz uzyskany z produktów objętych kodami CN 0401-0404
	- - 0,2 % lub więcej, ale mniej niż 2 % masy
2202 90 99	- - 2 % lub więcej masy
2905 43 00	Mannit
2905 44	D-sorbit (sorbitol)
2905 44 11	- w roztworze wodnym:
	- - zawierający w masie 2 % lub mniej D-mannitu, w przeliczeniu na zawartość D-sorbitu
2905 44 19	- - pozostały
	- pozostały:
2905 44 91	- - zawierający w masie 2 % lub mniej D-mannitu, w przeliczeniu na zawartość D-sorbitu
2905 44 99	- - pozostałe
3501	Kazeina, kazeiniany i inne pochodne kazeiny
3505	Dekstryny i pozostałe skrobie modyfikowane, z wyjątkiem skrobi estryfikowanych lub eteryfikowanych objętych kodem CN 3505 10 50:
3505 10	- Dekstryny i inne modyfikowane skrobie:
3505 10 10	- - Dekstryny
	- - pozostałe modyfikowane skrobie
3505 10 90	- - - pozostałe
3505 20	Kleje oparte na skrobiach lub na dekstrynach lub pozostałych modyfikowanych skrobiach
3809 10	Środki wykańczalnicze, nośniki barwników przyśpieszające barwienie, utrwalacze barwników i inne preparaty (np. klejonki i zaprawy) w rodzaju stosowanych w przemysłach włókienniczym, papierniczym, skórzanym i podobnych, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone
3823 60	Sorbit inny niż objęty kodem CN 2905 44:
3823 60 11	- w roztworze wodnym:
	- - zawierający w masie 2 % lub mniej D-mannitu, w przeliczeniu na zawartość D-sorbitu
3823 60 19	- - pozostałe
	- pozostałe:
3823 60 91	- - zawierające w masie 2 % lub mniej D-mannitu, w przeliczeniu na zawartość D-sorbitu
3823 60 99	- - pozostałe

ZAŁĄCZNIK  2 

PRODUKTY OKREŚLONE W ARTYKULE 10 USTĘP 2

Wykaz 1⁽¹⁾

Kod CN	Wyszczególnienie	Kwoty (w tonach)
1519 1519 11 00 1519 12 00 1519 13 00 1519 19 10 1519 19 30 1519 19 90 1519 20 00	Przemysłowe monokarboksylowe kwasy tłuszczowe; kwaśne oleje z rafinacji; przemysłowe alkohole tłuszczowe	3.480
1520 1520 10 00 1520 90 00	Gliceryna surowa; wody glicerowane i ługi glicerynowe	154
1704 1704 10 11 1704 10 19 1704 10 91 1704 10 99 1704 90 10 1704 90 30 1704 90 51 1704 90 55 1704 90 61 1704 90 65 1704 90 71 1704 90 75 1704 90 81 1704 90 99	Wyroby cukiernicze (włącznie z białą czekoladą), niezawierające kakao	186
1803 1803 10 1803 20	Pasta kakaowa, nawet odtłuszczona	100
1805	Proszek kakaowy niezawierający dodatku cukru lub innego środka słodzącego	431
1806 1806 10 15 1806 10 20 1806 10 30 1806 10 90 1806 20 10 1806 20 30 1806 20 50 1806 20 70 1806 20 80 1806 20 95 1806 31 00 1806 32 10 1806 32 90 1806 90 11 1806 90 19 1806 90 31 1806 90 39 1806 90 50 1806 90 60 1806 90 70 1806 90 90	Czekolada i pozostałe przetwory spożywcze zawierające kakao	180
1901 1901 10 00 1901 20 00 1901 90 11 1901 90 19 1901 90 91 1901 90 99	Ekstrakt słodowy; przetwory spożywcze z mąki, kasz, mączki, skrobi lub z ekstraktu słodowego, niezawierające proszku kakaowego lub zawierające mniej niż 50 % wagowo proszku kakaowego, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone; przetwory spożywcze z towarów objętych pozycjami 0401-0404, niezawierające proszku kakaowego lub zawierające mniej niż 10 % wagowo proszku kakaowego, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone:	762
2106 2106 10 20 2106 10 80 2106 90 10 2106 90 92 2106 90 98	Przetwory spożywcze gdzie indziej niewymienione ani niewłączone	370
2203	Piwo otrzymywane ze słodu	255
2208 2208 20 2208 30 2208 40 2208 50 2208 90 19 2208 90 31 2208 90 33 2208 90 41 2208 90 45 2208 90 48 2208 90 52 2208 90 58 2208 90 65 2208 90 69 2208 90 73 2208 90 79	Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80 % obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje alkoholowe; złożone preparaty alkoholowe w rodzaju używanych do produkcji napojów	532
2402 2402 10 00 2402 20 10 2402 20 90 2402 90 00	Cygara	493
2915 90	Pozostałe kwasy karboksylowe	153
3505 3505 10 10 3505 10 90 3505 20 10 3505 20 30 3505 20 50 3505 20 90	Dekstryny i pozostałe skrobie, skrobie modyfikowane, kleje oparte na skrobiach, na dekstrynach lub pozostałych zmodyfikowanych skrobiach	1.398
3809 3809 10 10 3809 10 30 3809 10 50 3809 10 90	Środki wykańczalnicze, nośniki barwników przyspieszające barwienie lub utrwalacze barwników	990
(1) Produkty, w stosunku do których Tunezja utrzyma poziom należności celnych obowiązujący w dniu 1 stycznia 1995 roku, przez okres czterech lat, w granicach podanych kontyngentów taryfowych, zgodnie z artykułem 10 ustęp 3 akapit pierwszy. Zgodnie z artykułem 10 ustęp 3 akapit drugi, w trakcie znoszenia składnika przemysłowego ceł, zgodnie z postanowieniami artykułu 10 ustęp 4, poziom stawek celnych, które mają być stosowane w odniesieniu do produktów, dla których zostaną zniesione kontyngenty taryfowe, nie może być wyższy niż poziom stawek obowiązujących w dniu 1 stycznia 1995 roku.

Wykaz 2

Kod CN	Wyszczególnienie
0710 40 00	Kukurydza cukrowa, niegotowana lub gotowana na parze albo w wodzie, mrożona
0711 90 30	Kukurydza cukrowa, zakonserwowana tymczasowo (na przykład w gazowym ditlenku siarki lub w solance, wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), ale nienadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia
1702 50 00	Fruktoza chemicznie czysta
1903	Tapioka i jej namiastki przygotowane ze skrobi, w postaci płatków, ziaren, perełek, odsiewu lub w podobnych postaciach
2001 90 30	Słodka kukurydza (Zea Mays var. saccharata), przetworzona lub zakonserwowana za pomocą octu lub kwasu octowego
2001 90 40	Ignamy, słodkie ziemniaki i podobne jadalne części roślin, zawierające w masie 5 % lub więcej skrobi, przetworzone lub zakonserwowane za pomocą octu lub kwasu octowego
2004 10 91	Ziemniaki w postaci mąki, mączki lub płatków, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, mrożone
2004 90 10	Słodka kukurydza (Zea Mays var. saccharata), przetworzona lub zakonserwowana inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, mrożona
2005 20 10	Ziemniaki, w postaci mąki, mączki lub płatków, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, niemrożone
2005 80 00	Słodka kukurydza (Zea Mays var. saccharata), przetworzona lub zakonserwowana inaczej niż za pomocą octu kwasu octowego, niemrożona
2008 92 45	Preparaty typu Musli na bazie nieprażonych płatków zbożowych
2008 99 85	Kukurydza inna niż kukurydza słodka (Zea Mays var. saccharata), inaczej przetworzona lub zakonserwowana, niezawierająca dodatku cukru ani alkoholu
2008 99 91	Ignamy, słodkie ziemniaki i podobne jadalne części roślin zawierające w masie 5 % lub więcej skrobi, inaczej przetworzone lub zakonserwowane, niezawierające dodatku cukru ani alkoholu
2101 10 98	Przetwory na bazie kawy lub na bazie ekstraktów, esencji i koncentratów kawy, z wyjątkiem przetworów objętych pozycją CN 2101 10 91
2101 20 98	Ekstrakty, esencje i koncentraty herbaty lub herbaty paragwajskiej i przetwory na bazie tych ekstraktów, esencji i koncentratów lub na bazie herbaty lub herbaty paragwajskiej, z wyjątkiem produktów objętych podpozycją CN 2101 20 10
2101 30 19	Palone namiastki kawy, z wyjątkiem cykorii palonej
2101 30 99	Ekstrakty, esencje i koncentraty palonych namiastek kawy, z wyjątkiem ekstraktów, esencji i koncentratów z cykorii palonej
2905 43 00	Mannit
2905 44	D-sorbit (sorbitol)
2905 44 11	- w roztworze wodnym:
	- - zawierający w masie 2 % lub mniej D-mannitu, w przeliczeniu na zawartość D-sorbitu
2905 44 19	- - pozostały
	- pozostały:
2905 44 91	- - zawierający w masie 2 % lub mniej D-mannitu, w przeliczeniu na zawartość D-sorbitu
2905 44 99	- - pozostałe
ex 3501	Kazeina, kazeiniany oraz pozostałe pochodne kazeiny
3823 60	Sorbitol inny niż objęty kodem CN 2905 44
3823 60 11	- w roztworze wodnym:
	- - zawierający w masie 2 % lub mniej D-mannitu, w przeliczeniu na zawartość D-sorbitu
3823 60 19	- - pozostały
	- pozostały:
3823 60 91	- - zawierający w masie 2 % lub mniej D-mannitu, w przeliczeniu na zawartość D-sorbitu
3823 60 99	- - pozostałe

Wykaz 3

Kod CN	Wyszczególnienie
ex 1517	Margaryna; jadalne mieszaniny lub wyroby z tłuszczów lub olejów zwierzęcych, lub roślinnych, lub z frakcji różnych tłuszczów, lub olejów z niniejszego działu, inne niż jadalne tłuszcze lub oleje lub ich frakcje objęte pozycją 1516:
1517 10 10	- Margaryna, z wyjątkiem margaryny płynnej, zawierająca więcej niż 10 %, ale nie więcej niż 15 % masy tłuszczów z mleka
1517 90 10	- pozostałe, zawierające więcej niż 10 %, ale nie więcej niż 15 % masy tłuszczów z mleka
1904	Przetwory spożywcze otrzymane przez spęcznianie lub prażenie zbóż lub produktów zbożowych (na przykład płatki kukurydziane); zboża inne niż kukurydza, w postaci ziarna, wstępnie obgotowane lub inaczej przygotowane:
1904 10 10	- Przetwory spożywcze otrzymane przez spęcznianie lub prażenie zbóż lub produktów zbożowych:
	- - otrzymane z kukurydzy
1904 10 30	- - otrzymane z ryżu
1904 10 90	- - pozostałe
1904 90 10	- pozostałe:
	- - ryż
1904 90 90	- - pozostałe
2105	Lody śmietankowe i inne lody jadalne, nawet zawierające kakao:
2105 00 10	- niezawierające tłuszczów mleka lub zawierające w masie mniej niż 3 % takich tłuszczów
	- zawierające tłuszcze mleka:
2105 00 91	- - 3 % lub więcej, ale poniżej 7 % w masie
2105 00 99	- - 7 % lub więcej w masie
2202 90 91	Napoje bezalkoholowe, z wyjątkiem soków owocowych i warzywnych objętych kodem CN 2009, zawierające produkty objęte kodami CN 0401-0404 lub tłuszcze uzyskane z produktów objętych kodami CN 0401-0404
2202 90 95	- pozostałe zawierające tłuszcz uzyskany z produktów objętych kodami CN 0401-0404
	- - 0,2 % lub więcej, ale mniej niż 2 % masy
2202 90 99	- - 2 % lub więcej masy

ZAŁĄCZNIK  3 

grafika

ZAŁĄCZNIK  4 

grafika

ZAŁĄCZNIK  5 

grafika

ZAŁĄCZNIK  6 

grafika

ZAŁĄCZNIK  7 

dotyczący własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej

1. Przed końcem czwartego roku od wejścia w życie Układu, Tunezja przystępuje do następujących wielostronnych konwencji w sprawie ochrony własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej:

– Międzynarodowej konwencji o ochronie wykonawców, producentów fonogramów oraz organizacji nadawczych (Rzym, 1961 rok);

– Traktatu budapesztańskiego o międzynarodowym uznawaniu depozytów mikroorganizmów dla celów postępowania patentowego (1977 rok, zmienionego w 1980 roku);

– Traktatu o współpracy patentowej (1970 rok, zmienionego w 1979 roku i poprawionego w 1984 roku);

– Międzynarodowej konwencji ochrony nowych odmian roślin (UPOV) (Akt Genewski, 1991 rok);

– Porozumienia nicejskiego o międzynarodowej klasyfikacji towarów i usług dla celów rejestracji znaków (Genewa, 1977 rok, zmienione w 1979 roku);

2. Rada Stowarzyszenia może postanowić, że ustęp 1 niniejszego załącznika stosuje się do innych konwencji wielostronnych obowiązujących w tej dziedzinie. Tunezja podejmie starania, aby przystąpić w szczególności do konwencji, których stronami są Państwa Członkowskie Wspólnoty Europejskiej.

3. Umawiające się Strony potwierdzają znaczenie, jakie przywiązują do obowiązków wynikających z następujących konwencji wielostronnych:

– Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej w Akcie sztokholmskim z 1967 roku (Unia Paryska);

– Konwencji berneńskiej o ochronie dzieł literackich i artystycznych w Akcie paryskim z dnia 24 lipca 1971 roku),

PROTOKÓŁ NR 1

w sprawie uzgodnień stosowanych w przywozie do Wspólnoty produktów rolnych pochodzących z Tunezji

Artykuł  1

1. Zezwala się na przywóz do Wspólnoty produktów pochodzących z Tunezji, wymienionych w Załączniku, zgodnie z warunkami określonymi poniżej oraz w Załączniku.

2. Należności celne przywozowe są znoszone lub redukowane o wartość procentową określoną w odniesieniu do każdego produktu w kolumnie a).

W przypadku gdy, w odniesieniu do niektórych produktów, Wspólna Taryfa Celna przewiduje stosowanie cła ad valorem oraz ceł specyficznych, stawki redukcji podane w kolumnie a) i c), określone w ustępie 3, stosuje się jedynie do cła ad valorem.

3. Należności celne przywozowe są znoszone w odniesieniu do niektórych produktów w granicach kontyngentów taryfowych podanych dla każdego z nich w kolumnie c).

Cła Wspólnej Taryfy Celnej, w odniesieniu do ilości przywożonych poza kontyngentami, obniża się o wartość procentową określoną w kolumnie c).

4. Referencyjne ilości ustalone w odniesieniu do niektórych pozostałych produktów zwolnionych od cła podane są w kolumnie d).

W przypadku gdy przywóz produktów przekracza ilości referencyjne, Wspólnota może, uwzględniając przeprowadzany przez nią roczny przegląd przepływów handlowych, objąć dane produkty wspólnotowym kontyngentem taryfowym, którego wielkość będzie równa ilości referencyjnej. W takim przypadku, dla ilości przywiezionych poza kontyngentem, cło Wspólnej Taryfy Celnej stosuje się, w zależności od produktu, w pełnej wysokości lub też obniżone, jak podano w kolumnie c).

5. 2  Dla niektórych produktów, określonych w ustępach 3 i 4 oraz podanych w kolumnie e), kwoty kontyngentów lub ilości referencyjnych podwyższa się od dnia 1 stycznia 2002 roku do dnia 1 stycznia 2005 roku, w czterech równych transzach stanowiących równowartość 3 % tych kwot.

6. Dla niektórych produktów, innych niż produkty określone w ustępach 3 i 4 oraz podane w kolumnie e), Wspólnota może określić ilość referencyjną, przewidzianą w ustępie 4, jeżeli w świetle przeprowadzonego przez nią rocznego przeglądu przepływów handlowych stwierdzi, że przywożone ilości mogą wywołać trudności na rynku wspólnotowym. Jeżeli w wyniku powyższego produkt zostaje objęty kontyngentem taryfowym na warunkach określonych w ustępie 4, cło Wspólnej Taryfy Celnej stosuje się, w zależności od danego produktu, w pełnej wysokości lub obniżone o wartość procentową podaną w kolumnie c) w odniesieniu do ilości przywożonych poza kontyngentem.

Artykuł  2 ³

Artykuł 1 stosuje się w odniesieniu do win ze świeżych winogron, objętych pozycją 2204 Nomenklatury Scalonej, pochodzących z Tunezji i uprawnionych do nazwy pochodzenia, gdy znajdują się one w pojemnikach o pojemności dwóch litrów lub mniej oraz posiadają rzeczywiste stężenie alkoholu wynoszące 15 % objętościowych lub mniej.

Zgodnie z ustawodawstwem tunezyjskim wina te posiadają następujące nazwy: Côteaux de Tebourba, Côteaux d'Utique, Sidi Salem, Kelibia, Thibar, Mornag, Grand cru Mornag.

Wina z nazwą pochodzenia pochodzące z Tunezji powinny mieć załączone świadectwo podające ich pochodzenie zgodnie ze wzorem określonym w umowie preferencyjnej lub mieć dokumenty V I 1 albo V I 2 wypełnione zgodnie z artykułem 9 rozporządzenia (EWG) nr 3590/85 dotyczącego zaświadczeń i raportów analitycznych wymaganych do przywozu wina, soku winogronowego oraz moszczu gronowego.

Artykuł  3 ⁴

1. 5  Począwszy od dnia 1 stycznia 2001 r. dopuszcza się bezcłowy przywóz do Wspólnoty nieprzetworzonej oliwy z oliwek, objętej kodami NC 1509 10 10 i 1509 10 90, w całości otrzymywanej w Tunezji i transportowanej bezpośrednio do Wspólnoty, w ograniczonej ilości do 50.000 ton. Od dnia 1 maja 2004 r. ilość ta wzrośnie o 700 ton w skali roku.

2. 6  Od dnia 1 stycznia 2002 r. ilość ta będzie corocznie zwiększana o 1.500 ton przez okres czterech lat, tak aby dnia 1 stycznia 2005 r. osiągnąć roczną ilość 56.700 ton.

3. Jeżeli wspomniany przywóz stanowi ryzyko naruszenia równowagi na wspólnotowym rynku oliwy z oliwek, w szczególności z powodu zobowiązań Wspólnoty dotyczących tego produktu w WTO, Umawiające się Strony konsultują się wzajemnie w celu znalezienia środków właściwych dla sytuacji, możliwych do przyjęcia przez obie Strony i ułatwiających rozwiązanie problemu.

Załącznik  ⁷  

grafika

PROTOKÓŁ NR 2

w sprawie uzgodnień stosowanych w przywozie do Wspólnoty produktów rybołówstwa pochodzących z Tunezji

Artykuł

Produkty wymienione poniżej, pochodzące z Tunezji, zwolnione są z cła w przywozie do Wspólnoty.

Kod CN	Wyszczególnienie
Dział 3	Ryby i skorupiaki, mięczaki i inne bezkręgowce wodne
1604 11 00	Łosoś
1604 12	Śledzie
ex 1604 13 11	Sardynki, z gatunku Sardina pilchardus w oliwie z oliwek(1)
ex 1604 13 19	Sardynki, z gatunku Sardina pilchardus, inne niż w oliwie z oliwek(1)
1604 14	Tuńczyki, bonito latający i bonito śródziemnomorski (Sarda spp.)
1604 15	Makrele
1604 16 00	Sardele
1604 19 10	Łososiowate inne niż łosoś
1604 19 31	Ryby z rodzaju Euthynnus inne niż bonito latający [Euthynnus (Katsuwonus) pelamis]:
1604 19 39
1604 19 50	Ryby z gatunku Orcynopsis unicolor
1604 19 91 do 1604 19 98	Pozostałe
1604 20	Pozostałe przetwory lub konserwy z ryb:
1604 20 05	Przetwory z surimi
1604 20 10	z łososia
1604 20 30	z łososiowatych innych niż łosoś
1604 20 40	z sardeli
ex 1604 20 50	z sardynek z gatunku Sardina pilchardus(1)
1604 20 70	z tuńczyków, bonito latających lub pozostałych ryb z rodzaju Euthynnus
1604 20 90	z pozostałych ryb
1604 30	kawior i namiastki kawioru
1605 10 00	Kraby
1605 20	Krewetki
1605 30 00	Homary
1605 40 00	Pozostałe skorupiaki
1605 90 11	Małże (Mytilus spp., Perna spp.), w opakowaniach hermetycznych
1605 90 19	Pozostałe małże
1605 90 30	Pozostałe mięczaki
1902 20 10	Makarony nadziewane, również gotowane lub inaczej przygotowane: zawierające w masie powyżej 20 % ryb, skorupiaków, mięczaków lub innych bezkręgowców wodnych
(1) W ramach wspólnotowego kontyngentu taryfowego w wysokości 100 ton, wspólnego dla podpozycji ex 1604 13 11, ex 1604 13 19 i ex 1604 20 50.

PROTOKÓŁ NR 3 ⁸  

grafika

PROTOKÓŁ NR 4 ⁹  

dotyczący definicji pojęcia "produkty pochodzące" oraz metod współpracy administracyjnej

TYTUŁ  I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego protokołu:

a) "wytwarzanie" oznacza każdy rodzaj obróbki lub przetwarzania łącznie z montażem lub czynnościami szczególnymi;

b) "materiał" oznacza każdy składnik, surowiec, komponent lub część itp. użyte do wytworzenia produktu;

c) "produkt" oznacza wytwarzany produkt, nawet jeśli jest on przeznaczony do użycia w innym procesie wytwarzania;

d) "towary" oznaczają zarówno materiały, jak i produkty;

e) "wartość celna" oznacza wartość określoną zgodnie z Porozumieniem w sprawie stosowania art. VII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r. (Porozumienie WTO w sprawie ustalania wartości celnej);

f) "cena ex-works" oznacza cenę zapłaconą za produkt ex-works producentowi we Wspólnocie lub w Tunezji, który dokonuje ostatniej obróbki lub przetworzenia, pod warunkiem że cena ta zawiera wartość wszystkich użytych materiałów i nie zawiera podatków wewnętrznych, które są lub mogą być zwracane, jeżeli uzyskany produkt zostanie wywieziony;

g) "wartość materiałów" oznacza wartość celną w czasie przywozu użytych materiałów niepochodzących lub, jeśli nie jest znana i nie może być ustalona, pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za materiały we Wspólnocie lub w Tunezji;

h) "wartość materiałów pochodzących" oznacza wartość takich materiałów zgodnie z definicją w lit. g) stosowaną odpowiednio;

i) "wartość dodana" oznacza cenę ex-works pomniejszoną o wartość celną użytych materiałów pochodzących z innych krajów, wymienionych w art. 3 i 4, z którymi kumulacja ma zastosowanie lub, w przypadkach gdy wartość celna nie jest znana lub nie może być ustalona, o pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za materiały we Wspólnocie lub w Tunezji;

j) "działy" i "pozycje" oznaczają działy i pozycje (kody czterocyfrowe) używane w nomenklaturze Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów, zwanego w niniejszym protokole "Zharmonizowanym Systemem" lub "HS";

k) "klasyfikowany" odnosi się do klasyfikacji produktu lub materiału w poszczególnej pozycji;

l) "przesyłka" oznacza produkty, które są albo wysłane w tym samym czasie od jednego eksportera do jednego odbiorcy, albo objęte jednym dokumentem przewozowym obejmującym ich transport od eksportera do odbiorcy lub, w przypadku braku takiego dokumentu, jedną fakturą;

m) "terytoria" obejmują wody terytorialne.

TYTUŁ  II

DEFINICJA POJĘCIA "PRODUKTY POCHODZĄCE"

Artykuł  2

Wymogi ogólne

1. Do celów wykonania Umowy następujące produkty uważa się za pochodzące ze Wspólnoty:

a) produkty całkowicie uzyskane we Wspólnocie w rozumieniu art. 5;

b) produkty uzyskane we Wspólnocie zawierające materiały, które nie zostały w pełni tam uzyskane, pod warunkiem że materiały te zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu we Wspólnocie w rozumieniu art. 6;

c) towary pochodzące z Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) w rozumieniu protokołu 4 do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

2. Do celów wykonania Umowy następujące produkty uważa się za pochodzące z Tunezji:

a) produkty całkowicie uzyskane w Tunezji w rozumieniu art. 5;

b) produkty uzyskane w Tunezji zawierające materiały, które nie zostały w pełni tam uzyskane, pod warunkiem że materiały te zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w Tunezji w rozumieniu art. 6;

3. Postanowienia ust. 1 lit. c) mają zastosowanie pod warunkiem, że pomiędzy Tunezją, z jednej strony, a państwami EOG EFTA (Islandia, Liechtenstein i Norwegia), z drugiej strony, ma zastosowanie umowa o wolnym handlu.

Artykuł  3

Kumulacja we Wspólnocie

1. 10  Bez uszczerbku dla postanowień art. 2 ust. 1 produkty uważa się za pochodzące ze Wspólnoty, jeżeli zostały tam uzyskane i zawierają materiały pochodzące ze Wspólnoty, pod warunkiem że obróbka lub przetworzenie dokonane we Wspólnocie wykraczają poza operacje określone w art. 7. Nie jest konieczne, aby tego rodzaju materiały były poddawane wystarczającej obróbce lub przetwarzaniu.

2. Bez uszczerbku dla postanowień art. 2 ust. 1 produkty uważa się za pochodzące ze Wspólnoty, jeżeli zostały tam uzyskane i zawierają materiały pochodzące z Wysp Owczych lub z jakiegokolwiek kraju będącego uczestnikiem partnerstwa eurośródziemnomorskiego, opartego na deklaracji barcelońskiej przyjętej podczas konferencji eurośródziemnomorskiej odbywającej się w dniach 27. i 28. listopada 1995 r., innego niż Turcja, pod warunkiem że produkty te zostały we Wspólnocie poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza operacje określone w art. 7. Nie jest konieczne, aby tego rodzaju materiały były poddawane wystarczającej obróbce lub przetwarzaniu.

3. Gdy obróbka lub przetworzenie dokonane we Wspólnocie nie wykraczają poza operacje określone w art. 7, otrzymany produkt uważa się za pochodzący ze Wspólnoty tylko wtedy, gdy wartość tam dodana przewyższa wartość wykorzystanych materiałów pochodzących z któregokolwiek innego kraju wymienionego w ust. 1 i 2. W przypadku gdy powyższe warunki nie są spełnione, otrzymany produkt uważa się za pochodzący z kraju, który ma największy udział materiałów pochodzących, użytych w procesie produkcji we Wspólnocie.

4. Produkty pochodzące z krajów wymienionych w ust. 1 i 2, które nie są poddawane obróbce lub przetwarzaniu we Wspólnocie, zachowują swoje pochodzenie w przypadku wywiezienia ich do jednego z tych krajów.

4a. Do celów stosowania art. 2 ust. 1 lit. b) obróbkę lub przetwarzanie dokonane w Maroku, w Algierii lub w Tunezji uważa się za dokonane we Wspólnocie w przypadku, gdy uzyskane produkty zostały następnie poddane obróbce lub przetworzeniu we Wspólnocie. W przypadku gdy zgodnie z niniejszym przepisem produkty pochodzące uzyskano w dwóch lub więcej krajach, uważa się je za pochodzące ze Wspólnoty tylko wtedy, gdy obróbka lub przetwarzanie wykracza poza operacje określone w art. 7.

5. Kumulacja przewidziana w niniejszym artykule ma zastosowanie wyłącznie, gdy spełnione są następujące warunki:

a) pomiędzy krajami zaangażowanymi w uzyskanie statusu pochodzenia a krajem przeznaczenia ma zastosowanie preferencyjna umowa handlowa zgodna z art. XXIV Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT);

b) materiały i produkty uzyskały status pochodzenia poprzez zastosowanie reguł pochodzenia identycznych z regułami zawartymi w niniejszym protokole;

oraz

c) powiadomienia wskazujące na wypełnienie wszelkich wymagań niezbędnych do zastosowania kumulacji zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria C) oraz w Tunezji zgodnie z jej własnymi procedurami.

Kumulację przewidzianą w niniejszym artykule stosuje się od dnia wskazanego w powiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria C).

Wspólnota, poprzez Komisję Wspólnot Europejskich, poinformuje Tunezję o szczegółach umów, łącznie z datami ich wejścia w życie oraz odpowiednimi regułami pochodzenia, które mają zastosowanie do innych krajów, wymienionych w ust. 1 i 2.

Artykuł  4

Kumulacja w Tunezji

1. 11  Bez uszczerbku dla postanowień art. 2 ust. 2 produkty uważa się za pochodzące z Tunezji, jeżeli zostały tam uzyskane i zawierają materiały pochodzące ze Wspólnoty, pod warunkiem że obróbka lub przetworzenie dokonane w Tunezji wykraczają poza operacje określone w art. 7. Nie jest konieczne, aby tego rodzaju materiały były poddawane wystarczającej obróbce lub przetwarzaniu.

2. Bez uszczerbku dla postanowień art. 2 ust. 2 produkty uważa się za pochodzące z Tunezji, jeżeli zostały tam uzyskane i zawierają materiały pochodzące Wysp Owczych lub z jakiegokolwiek kraju będącego uczestnikiem partnerstwa eurośródziemnomorskiego, opartego na deklaracji barcelońskiej przyjętej podczas konferencji eurośródziemnomorskiej odbywającej się w dniach 27 i 28 listopada 1995 r., innego niż Turcja, pod warunkiem że produkty te zostały w Tunezji poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza operacje określone w art. 7. Nie jest konieczne, aby tego rodzaju materiały były poddawane wystarczającej obróbce lub przetwarzaniu.

3. Gdy obróbka lub przetworzenie dokonane w Tunezji nie wykraczają poza operacje określone w art. 7, otrzymany produkt uważa się za pochodzący z Tunezji tylko wtedy, gdy wartość tam dodana przewyższa wartość wykorzystanych materiałów pochodzących z któregokolwiek innego kraju wymienionego w ust. 1 i 2. W przypadku gdy powyższe warunki nie są spełnione, otrzymany produkt uważa się za pochodzący z kraju, który ma największy udział materiałów pochodzących, użytych w procesie produkcji w Tunezji.

4. Produkty pochodzące z krajów wymienionych w ust. 1 i 2, które nie są poddawane obróbce lub przetwarzaniu w Tunezji, zachowują swoje pochodzenie w przypadku wywiezienia ich do jednego z tych krajów.

4a. Do celów stosowania art. 2 ust. 2 lit. b) obróbkę lub przetwarzanie dokonane we Wspólnocie, w Maroku, lub w Algierii uważa się za dokonane w Tunezji w przypadku, gdy uzyskane produkty zostały następnie poddane obróbce lub przetworzeniu w Tunezji. W przypadku gdy zgodnie z niniejszym przepisem produkty pochodzące uzyskano w dwóch lub więcej krajach, uważa się je za pochodzące z Tunezji, tylko gdy obróbka lub przetwarzanie wykracza poza operacje określone w art. 7.

5. Kumulacja przewidziana w niniejszym artykule ma zastosowanie wyłącznie, gdy spełnione są następujące warunki:

a) pomiędzy krajami zaangażowanymi w uzyskanie statusu pochodzenia a krajem przeznaczenia ma zastosowanie preferencyjna umowa handlowa zgodna z art. XXIV Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT);

b) materiały i produkty uzyskały status pochodzenia poprzez zastosowanie reguł pochodzenia identycznych z regułami zawartymi w niniejszym protokole;

oraz

c) powiadomienia wskazujące na wypełnienie wszelkich wymagań niezbędnych do zastosowania kumulacji zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria C) oraz w Tunezji zgodnie z jej własnymi procedurami.

Kumulację przewidzianą w niniejszym artykule stosuje się od dnia wskazanego w powiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria C).

Tunezja, poprzez Komisję Wspólnot Europejskich, poinformuje Wspólnotę o szczegółach umów, łącznie z datami ich wejścia w życie oraz odpowiednimi regułami pochodzenia, które mają zastosowanie do innych krajów wymienionych w ust. 1 i 2.

Artykuł  5

Produkty całkowicie uzyskane

1. Następujące produkty są uważane za całkowicie uzyskane we Wspólnocie lub w Tunezji:

a) produkty mineralne wydobyte z ich ziemi lub z ich dna morskiego;

b) produkty roślinne tam zebrane;

c) żywe zwierzęta tam urodzone i hodowane;

d) produkty pochodzące od żywych zwierząt tam hodowanych;

e) produkty uzyskane przez polowanie lub połowy tam przeprowadzone;

f) produkty rybołówstwa morskiego i inne produkty wydobyte z morza poza wodami terytorialnymi Wspólnoty lub Tunezji przez ich statki;

g) produkty wytworzone na pokładzie ich statków-przetwórni wyłącznie z produktów określonych w lit. f);

h) używane artykuły tam zebrane, nadające się tylko do odzysku surowców, łącznie z używanymi oponami nadającymi się tylko do bieżnikowania lub do wykorzystania jako odpady;

i) odpady i złom powstający w wyniku działalności wytwórczej tam przeprowadzonej;

j) produkty wydobyte z dna morskiego lub spod ziemi dna morskiego poza ich wodami terytorialnymi pod warunkiem że mają wyłączne prawa do eksploatacji tego obszaru;

k) towary wytworzone tam wyłącznie z produktów wymienionych w lit. a)-j).

2. Określenia "ich statki" i "ich statki przetwórnie" użyte w ust. 1 lit. f) i g) odnoszą się tylko do statków i statków przetwórni:

a) które są wpisane do rejestru lub zarejestrowane w Państwie Członkowskim Wspólnoty lub w Tunezji;

b) które pływają pod banderą Państwa Członkowskiego Wspólnoty lub Tunezji;

c) które w przynajmniej 50 % są własnością obywateli Państw Członkowskich Wspólnoty albo Tunezji lub spółki z siedzibą w jednym z tych państw, w której obywatele Państw Członkowskich Wspólnoty lub Tunezji pełnią funkcję dyrektora lub dyrektorów, przewodniczącego zarządu lub rady nadzorczej i stanowią większość członków zarządu lub rady nadzorczej, i ponadto w której, w przypadku spółek osobowych lub spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, przynajmniej połowa kapitału należy do tych państw, ich instytucji publicznych lub obywateli tych państw;

d) których kapitan i oficerowie są obywatelami Państwa Członkowskiego Wspólnoty lub Tunezji;

oraz

e) których przynajmniej 75 % załogi jest obywatelami Państwa Członkowskiego Wspólnoty lub Tunezji.

Artykuł  6

Produkty poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu

1. Do celów art. 2 produkty, które nie są całkowicie uzyskane, uważa się za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, gdy spełnione są warunki określone w wykazie zawartym w załączniku II.

Warunki, o których mowa powyżej, określają, w odniesieniu do wszystkich produktów objętych niniejszą Umową, obróbki lub przetworzenia, które muszą zostać dokonane na materiałach niepochodzących użytych przy wytwarzaniu i są stosowane wyłącznie w odniesieniu do tych materiałów. Odpowiednio, jeżeli produkt, który uzyskał status produktu pochodzącego poprzez spełnienie warunków określonych w wykazie, jest użyty do wytworzenia innego produktu, to warunki odnoszące się do produktu, do którego wytworzenia został użyty, nie odnoszą się do niego i nie bierze się pod uwagę materiałów niepochodzących, które mogły zostać użyte w procesie jego wytwarzania.

2. Nie naruszając postanowień ust. 1, materiały niepochodzące, które zgodnie z warunkami określonymi w wykazie w załączniku II nie są używane do wytworzenia produktu, mogą zostać użyte pod warunkiem, że:

a) ich łączna wartość nie przekracza 10 % ceny ex-works produktu;

b) żaden z udziałów procentowych określonych w wykazie jako maksymalna wartość materiałów niepochodzących nie został przekroczony przy zastosowaniu postanowień niniejszego ustępu.

Niniejszego ustępu nie stosuje się do produktów objętych działami 50-63 Zharmonizowanego Systemu.

3. Ustępy 1 i 2 stosuje się z uwzględnieniem postanowień art. 7.

Artykuł  7

Niewystarczająca obróbka lub przetworzenie

1. Bez uszczerbku dla ust. 2, następujące operacje są uważane za obróbkę lub przetworzenie niewystarczające dla nadania statusu produktów pochodzących, niezależnie od tego, czy wymogi określone w art. 6 zostały spełnione:

a) czynności mające na celu zapewnienie zachowania produktów w dobrym stanie podczas transportu i składowania;

b) rozłączanie i łączenie przesyłek;

c) mycie, czyszczenie, odkurzanie, usuwanie tlenku, oleju, farby lub innych warstw;

d) prasowanie lub tłoczenie wyrobów włókienniczych;

e) zwykłe czynności malowania i polerowania;

f) łuskanie, częściowe lub całkowite bielenie, polerowanie i glazurowanie zbóż lub ryżu;

g) czynności polegające na dodawaniu barwników do cukru lub formowaniu kostek cukru;

h) obieranie ze skóry, drylowanie lub łuskanie owoców, orzechów i warzyw;

i) ostrzenie, zwykłe szlifowanie lub przycinanie;

j) przesiewanie, przeglądanie, sortowanie, klasyfikowanie, ocenianie, dobieranie (łącznie z kompletowaniem zestawów artykułów);

k) zwykłe umieszczanie w butelkach, puszkach, torbach, skrzynkach, pudełkach, umieszczanie na kartach lub tablicach oraz wszystkie inne proste czynności związane z pakowaniem;

l) umieszczanie lub drukowanie na produktach lub ich opakowaniach znaków, etykiet, logo i innych podobnych znaków odróżniających;

m) zwykłe mieszanie produktów, nawet różnych rodzajów;

n) zwykły montaż części artykułu dla otrzymania kompletnego artykułu lub demontaż produktu na części;

o) połączenie dwóch lub więcej operacji wymienionych w lit. a)-n);

p) ubój zwierząt.

2. Wszystkie takie czynności przeprowadzone we Wspólnocie albo w Tunezji w odniesieniu do danego produktu są rozważane łącznie do celów określenia, czy przetworzenie lub obróbka, jakim został poddany dany produkt, są uważane za niewystarczające w rozumieniu ust. 1.

Artykuł  8

Jednostka kwalifikacyjna

1. Jednostką kwalifikacyjną do celów stosowania postanowień niniejszego protokołu jest poszczególny produkt, który uważa się za jednostkę podstawową dla klasyfikacji w nomenklaturze Zharmonizowanego Systemu.

Wynika z tego, że:

a) jeśli produkt składający się z grupy lub zestawu artykułów klasyfikowany jest na warunkach przewidzianych w Zharmonizowanym Systemie w jednej pozycji, to jednostkę kwalifikacyjną stanowi całość;

b) jeśli przesyłka składa się z kilku identycznych produktów klasyfikowanych w tej samej pozycji Zharmonizowanego Systemu, to stosowaniu postanowień niniejszego protokołu każdy produkt musi być traktowany indywidualnie.

2. Jeśli zgodnie z 5 regułą ogólną Zharmonizowanego Systemu opakowanie jest traktowane łącznie z produktem do celów klasyfikacji, powinno być również traktowane łącznie do celów określania pochodzenia.

Artykuł  9

Akcesoria, części zapasowe i narzędzia

Akcesoria, części zapasowe i narzędzia wysyłane z urządzeniem, maszyną, aparaturą lub pojazdem, które są częścią typowego wyposażenia i są wliczone w ich cenę lub nie są oddzielnie fakturowane, są uważane za stanowiące całość z urządzeniem, maszyną, aparaturą lub pojazdem, o których mowa.

Artykuł  10

Zestawy

Zestawy w rozumieniu 3 reguły ogólnej Zharmonizowanego Systemu są uważane za pochodzące, jeżeli wszystkie elementy zestawu są produktami pochodzącymi. Niemniej jednak, jeżeli zestaw składa się z produktów pochodzących i niepochodzących, to jest on jako całość uważany za pochodzący pod warunkiem że wartość produktów niepochodzących nie przekracza 15 % ceny ex-works zestawu.

Artykuł  11

Elementy neutralne

Aby ustalić, czy produkt jest produktem pochodzącym, nie jest konieczne ustalenie pochodzenia następujących składników, które mogły zostać użyte w procesie jego wytwarzania:

a) energii i paliwa;

b) zakładu i wyposażenia;

c) maszyn i narzędzi;

d) towarów, które ani nie wchodzą, ani nie są przeznaczone do wejścia w końcowy skład produktu.

TYTUŁ  III

WYMOGI TERYTORIALNE

Artykuł  12

Zasada terytorialności

1. Z wyjątkiem przewidzianym w art. 2 ust. 1 lit. c), art. 3 i 4 oraz w ust. 3 niniejszego artykułu, warunki uzyskania statusu pochodzenia produktu określone w tytule II muszą być spełniane w sposób ciągły we Wspólnocie lub w Tunezji.

2. Z wyjątkiem przewidzianym w art. 3 i 4, jeżeli produkty pochodzące wywiezione ze Wspólnoty lub z Tunezji do innego kraju są przywożone ponownie, należy je uważać za niepochodzące, chyba że zgodnie z wymogami organów celnych można wykazać, że:

a) towary powracające są tymi samymi towarami, które zostały wywiezione;

oraz

b) nie zostały one poddane żadnym czynnościom wykraczającym poza czynności niezbędne dla zachowania ich w dobrym stanie, gdy znajdowały się w tym kraju lub podczas transportu.

3. Na uzyskanie statusu pochodzenia produktu zgodnie z warunkami określonymi w postanowieniach tytułu II nie ma wpływu przeprowadzona poza Wspólnotą lub Tunezją obróbka lub przetworzenie materiałów wywiezionych ze Wspólnoty lub z Tunezji, a następnie ponownie przywiezionych, pod warunkiem że:

a) materiały te zostały całkowicie uzyskane we Wspólnocie lub w Tunezji lub zostały poddane obróbce lub przetwarzaniu wychodzącemu poza działania określone w art. 7 przed ich wywozem;

oraz

b) można wykazać administracji celnej, że:

i) produkty ponownie przywiezione otrzymano poprzez obróbkę lub przetworzenie materiałów wywiezionych;

oraz

ii) całkowita wartość dodana uzyskana poza Wspólnotą lub Tunezją zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu nie przekracza 10 % ceny ex-works produktu końcowego, którego status pochodzenia jest określany.

4. Do celów ust. 3 warunki uzyskania statusu pochodzenia określone w postanowieniach tytułu II nie mają zastosowania do obróbki lub przetwarzania dokonanego poza Wspólnotą lub Tunezją. Jeżeli jednak w wykazie zawartym w załączniku II do określenia statusu pochodzenia produktu końcowego zastosowanie znajduje reguła określająca maksymalną wartość dla wszystkich użytych materiałów niepochodzących, całkowita wartość materiałów niepochodzących użytych na terytorium zainteresowanej Strony, łącznie z całkowitą wartością dodaną uzyskaną poza Wspólnotą lub Tunezją zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu, nie może przekroczyć określonej wartości procentowej.

5. Do celów stosowania postanowień ust. 3 i 4 "całkowita wartość dodana" oznacza wszelkie koszty powstałe poza Wspólnotą lub Tunezją, łącznie z wartością użytych tam materiałów.

6. Postanowienia ust. 3 i 4 nie mają zastosowania do produktów, które nie spełniają warunków określonych w wykazie zawartym w załączniku II lub które można uznać za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu tylko w przypadku, gdy ma zastosowanie ogólna tolerancja określona w art. 6 ust. 2.

7. Postanowienia ust. 3 i 4 nie mają zastosowania do produktów objętych działami 50-63 Zharmonizowanego Systemu.

8. Wszelkich obróbek lub przetwarzania objętych niniejszym artykułem oraz dokonanych poza Wspólnotą lub Tunezją dokonuje się w ramach systemu uszlachetniania biernego lub podobnego systemu.

Artykuł  13

Transport bezpośredni

1. Preferencyjne traktowanie przewidziane w Umowie dotyczy tylko produktów spełniających wymogi niniejszego protokołu, które są transportowane bezpośrednio między Wspólnotą a Tunezją lub przez terytoria innych krajów wymienionych w art. 3 i 4, z którymi ma zastosowanie kumulacja. Jednakże produkty stanowiące jedną przesyłkę mogą być transportowane przez inne terytoria, gdzie mogą być przeładowywane lub czasowo składowane, pod warunkiem że pozostają pod dozorem organów celnych w kraju tranzytu lub składowania i że nie zostaną one poddane innym czynnościom niż wyładunek, ponowny załadunek lub jakiejkolwiek czynności wymaganej dla zachowania ich w dobrym stanie.

Produkty pochodzące mogą być transportowane rurociągiem przez terytoria inne niż terytorium Wspólnoty lub Tunezji.

2. Dla potwierdzenia spełnienia warunków określonych w ust. 1 organom celnym kraju przywozu okazuje się:

a) jednolity dokument transportowy obejmujący przejazd z kraju wywozu przez kraj tranzytu; lub

b) świadectwo wystawione przez organy celne kraju tranzytu:

i) zawierające dokładny opis produktów;

ii) wskazujące datę wyładunku i ponownego załadunku produktów oraz, o ile ma to zastosowanie, nazwy statków lub innych użytych środków transportu;

oraz

iii) poświadczające warunki, na jakich produkty pozostawały w kraju tranzytu; lub

c) w przypadku braku powyższych, jakiekolwiek dokumenty poświadczające.

Artykuł  14

Wystawy

1. Produkty pochodzące wysłane w celu wystawienia w kraju innym niż kraje wymienione w art. 3 i 4, z którymi ma zastosowanie kumulacja i które to produkty po wystawie sprzedaje się w celu przywozu do Wspólnoty lub Tunezji, korzystają przy przywozie z postanowień Umowy pod warunkiem wykazania zgodnie z wymogami organów celnych, że:

a) eksporter wysłał te produkty ze Wspólnoty lub z Tunezji do kraju, w którym miała miejsce wystawa i tam je wystawił;

b) produkty zostały sprzedane lub w inny sposób zbyte przez eksportera osobie we Wspólnocie lub w Tunezji;

c) produkty zostały wysłane w trakcie wystawy lub niezwłocznie po niej w stanie, w jakim zostały wysłane na wystawę;

oraz

d) produkty nie były, od momentu ich wysyłki na wystawę, używane do celów innych niż prezentacja na wystawie.

2. Dowód pochodzenia jest wystawiany lub sporządzany zgodnie z postanowieniami tytułu V i jest przedstawiany organom celnym kraju przywozu w normalnym trybie. Wskazuje się w nim nazwę i adres wystawy. W razie konieczności może być wymagana dodatkowa dokumentacja dotycząca warunków, na jakich produkty były wystawione.

3. Ustęp 1 stosuje się do wszelkich wystaw, targów albo podobnych publicznych pokazów handlowych, przemysłowych, rolnych lub rzemieślniczych, które nie są zorganizowane do celów prywatnych w sklepach lub pomieszczeniach handlowych w celu sprzedaży produktów zagranicznych i w trakcie których produkty pozostają pod dozorem celnym.

TYTUŁ  IV

ZWROT LUB ZWOLNIENIE

Artykuł  15

Zakaz zwrotu lub zwolnienia z należności celnych

1.

a) Materiały niepochodzące użyte do wytworzenia produktów pochodzących ze Wspólnoty, z Tunezji lub z jednego z innych krajów wymienionych w art. 3 i 4, dla których dowód pochodzenia jest wystawiany lub sporządzany zgodnie z postanowieniami tytułu V, nie podlegają we Wspólnocie lub w Tunezji zwrotowi lub zwolnieniu z żadnego rodzaju należności celnych.

b) Produkty z działu 3 oraz pozycji 1604 i 1605 Zharmonizowanego Systemu pochodzące ze Wspólnoty zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. c), dla których dowód pochodzenia jest wystawiany lub sporządzany zgodnie z postanowieniami tytułu V, nie podlegają we Wspólnocie zwrotowi lub zwolnieniu z żadnego rodzaju należności celnych.

2. Zakaz określony w ust. 1 ma zastosowanie do wszelkich ustaleń o refundacjach, ulgach lub zwolnieniach z płatności, częściowych lub całkowitych, należności celnych lub opłat o podobnym skutku, stosowanych we Wspólnocie lub w Tunezji w odniesieniu do materiałów użytych w procesie wytwarzania lub do produktów objętych ust. 1 lit. b), dla których taka refundacja, ulga lub zwolnienie z płatności są stosowane w sposób bezpośredni lub pośredni, gdy produkty uzyskane z tych materiałów są wywożone, a nie w przypadku, gdy pozostają na użytek krajowy.

3. Eksporter produktów objętych dowodem pochodzenia jest zobowiązany do przedłożenia, na każde żądanie organów celnych, wszelkich odpowiednich dokumentów potwierdzających, że nie uzyskał żadnego zwrotu w odniesieniu do materiałów niepochodzących użytych przy wytworzeniu danych produktów i że wszystkie należności celne lub opłaty o podobnym skutku, stosowane w odniesieniu do takich materiałów, zostały uiszczone.

4. Postanowienia ust. 1-3 stosuje się również do opakowań w rozumieniu art. 8 ust. 2, akcesoriów, części zapasowych i narzędzi w rozumieniu art. 9 oraz produktów w zestawie w rozumieniu art. 10, gdy są one niepochodzące.

5. Postanowienia ust. 1-4 stosuje się wyłącznie do materiałów, wobec których ma zastosowanie Umowa. Ponadto nie stanowią one przeszkody dla stosowania systemu refundacji wywozowych w odniesieniu do produktów rolnych przy wywozie zgodnie z postanowieniami Umowy.

6. Zakazu określonego w ust. 1 nie stosuje się, jeżeli produkty uznaje się za pochodzące ze Wspólnoty lub z Tunezji bez zastosowania kumulacji z materiałami pochodzącymi z jednego z innych krajów, o których mowa w art. 3 i 4.

7. 12  Niezależnie od ust. 1, z wyjątkiem produktów objętych działami 1-24 Systemu Zharmonizowanego, Tunezja może stosować uzgodnienia dotyczące zwrotu lub zwolnienia z należności celnych lub opłat o skutku równoważnym mających zastosowanie do materiałów niepochodzących użytych w procesie wytwarzania produktów pochodzących, z zastrzeżeniem następujących postanowień:

a) w odniesieniu do produktów objętych działami 25-49 i 64-97 Systemu Zharmonizowanego zostaje utrzymana 4 % stawka należności celnych lub jakakolwiek inna niższa stawka obowiązująca w Tunezji;

b) w odniesieniu do produktów objętych działami 50-63 Systemu Zharmonizowanego zostaje utrzymana 8 % stawka należności celnych lub jakakolwiek inna niższa stawka obowiązująca w Tunezji.

Niniejszy ustęp stosuje się do dnia 31 grudnia 2015 r. i może on zostać poddany przeglądowi za obopólnym porozumieniem.

TYTUŁ  V

DOWÓD POCHODZENIA

Artykuł  16

Wymogi ogólne

1. Produkty pochodzące ze Wspólnoty przy przywozie do Tunezji oraz produkty pochodzące z Tunezji przy przywozie do Wspólnoty korzystają z postanowień Umowy po przedstawieniu jednego z wymienionych poniżej dowodów pochodzenia:

a) świadectwa przewozowego EUR.1, którego wzór zamieszczony jest w załączniku IIIa;

b) świadectwa przewozowego EUR-MED, którego wzór zamieszczony jest w załączniku IIIb;

c) w przypadkach określonych w art. 22 ust. 1, deklaracji, zwanej dalej "deklaracją na fakturze" lub "deklaracją EURMED na fakturze", sporządzonej przez eksportera na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub innym dokumencie handlowym opisującym dane produkty w sposób wystarczający do ich identyfikacji; teksty deklaracji na fakturze umieszczono w załącznikach IVa i IVb.

2. Nie naruszając postanowień ust. 1, produkty pochodzące w rozumieniu niniejszego protokołu korzystają, w przypadkach określonych w art. 27, z postanowień Umowy bez konieczności przedkładania któregokolwiek z wymienionych w ust. 1 dowodów pochodzenia.

Artykuł  17

Procedura wystawiania świadectwa przewozowego EUR.1 lub EUR-MED

1. Świadectwo przewozowe EUR.1 lub EUR-MED wystawiane jest przez organy celne kraju wywozu na pisemny wniosek eksportera lub na wniosek upoważnionego przedstawiciela działającego w imieniu eksportera.

2. W tym celu eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel wypełniają zarówno świadectwo przewozowe EUR.1 lub EURMED, jak i formularz wniosku, których wzory zamieszczone są w załącznikach IIIa i IIIb. Formularze te wypełnia się w jednym z języków, w których sporządzona została Umowa oraz zgodnie z prawem kraju wywozu. Jeśli formularze sporządzane są odręcznie, wypełnia się je tuszem, drukowanymi literami. Opis produktów jest zamieszczany w polu do tego przeznaczonym bez pozostawienia wolnych wierszy. Jeżeli pole nie jest wypełnione w całości, należy nakreślić poziomą linię poniżej ostatniego wiersza opisu, przekreślając puste miejsce.

3. Eksporter występujący z wnioskiem o wystawienie świadectwa przewozowego EUR.1 lub EUR-MED jest zobowiązany do przedłożenia, na każde żądanie organów celnych kraju wywozu, w którym wystawiane jest świadectwo przewozowe EUR.1 lub EUR-MED, wszelkich odpowiednich dokumentów potwierdzających status pochodzenia produktów i spełnienie pozostałych wymogów niniejszego protokołu.

4. Bez uszczerbku dla ust. 5 świadectwo przewozowe EUR.1 jest wystawiane przez organy celne Państwa Członkowskiego Wspólnoty lub Tunezji w następujących przypadkach:

– jeżeli dane produkty można uznać za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub z Tunezji bez zastosowania kumulacji z materiałami pochodzącymi z jednego z innych krajów, wymienionych w art. 3 i 4 oraz spełniają one inne wymogi niniejszego protokołu;

– jeżeli dane produkty można uznać za produkty pochodzące z jednego z innych krajów wymienionych w art. 3 i 4, z którymi ma zastosowanie kumulacja, bez zastosowania kumulacji z materiałami pochodzącymi z jednego z innych krajów wymienionych w art. 3 i 4, oraz spełniają one inne wymogi niniejszego protokołu, pod warunkiem że świadectwo EUR-MED lub deklaracja EUR-MED na fakturze została wydana w kraju pochodzenia;

– jeżeli dane produkty można uznać za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub z Tunezji przy zastosowaniu kumulacji, o której mowa w art. 3 ust. 4a i art. 4 ust. 4a, oraz spełniają one inne wymogi niniejszego protokołu.

5. Świadectwo przewozowe EUR-MED jest wystawiane przez organy celne Państwa Członkowskiego Wspólnoty lub Tunezji, jeżeli dane produkty można uznać za produkty pochodzące ze Wspólnoty, z Tunezji lub z jednego z innych krajów wymienionych w art. 3 i 4, z którymi ma zastosowanie kumulacja, spełniają one inne wymogi niniejszego protokołu oraz:

– zastosowano kumulację z materiałami pochodzącymi z jednego z innych krajów wymienionych w art. 3 i 4, lub

– produkty można wykorzystać jako materiały w kontekście kumulacji dla wytworzenia produktów przeznaczonych do wywozu do jednego z innych krajów wymienionych w art. 3 i 4, lub

– produkty mogą zostać ponownie wywiezione z kraju przeznaczenia do jednego z innych krajów wymienionych w art. 3 i 4.

6. Świadectwo przewozowe EUR-MED zawiera w polu 7 jedno z następujących oświadczeń w języku angielskim:

– jeżeli pochodzenie uzyskano poprzez zastosowanie kumulacji z materiałami pochodzącymi z jednego z innych krajów wymienionych w art. 3 i 4:

"CUMULATION APPLIED WITH....." (nazwa kraju/krajów)

– jeżeli pochodzenie uzyskano bez zastosowania kumulacji z materiałami pochodzącymi z jednego z innych krajów wymienionych w art. 3 i 4:

"NO CUMULATION APPLIED"

7. Organy celne wystawiające świadectwo przewozowe EUR.1 lub EUR-MED podejmują wszelkie niezbędne działania w celu zweryfikowania statusu pochodzenia produktów i wypełnienia innych wymogów niniejszego protokołu. W tym celu mają one prawo zażądać przedstawienia wszelkich dowodów oraz przeprowadzić kontrolę ksiąg rachunkowych eksportera lub każdą innego rodzaju kontrolę, którą uznają za odpowiednią. Organy celne wystawiające świadectwo zapewniają także, aby formularze określone w ust. 2 były należycie wypełnione. W szczególności sprawdzają, czy pole przeznaczone na opis produktów zostało wypełnione w sposób wykluczający możliwość dodania fałszywych wpisów.

8. Datę wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 lub EUR-MED wskazuje się w polu 11 świadectwa.

9. Organy celne wystawiają świadectwo przewozowe EUR.1 lub EUR-MED i udostępniają je eksporterowi od chwili faktycznego dokonania wywozu lub zapewnienia go.

Artykuł  18

Świadectwa przewozowe EUR.1 lub EUR-MED wystawiane retrospektywnie

1. Nie naruszając postanowień art. 17 ust. 9, świadectwo przewozowe EUR.1 lub EUR-MED może, w drodze wyjątku, zostać wystawione po dokonaniu wywozu produktów, do których się odnosi, jeżeli:

a) nie zostało wystawione w chwili dokonywania wywozu z powodu błędu lub nieumyślnych pominięć lub zaistnienia szczególnych okoliczności;

lub

b) organom celnym wykazano w sposób wystarczający, że świadectwo przewozowe EUR.1 lub EUR-MED zostało wystawione, ale nie zostało przyjęte przy przywozie z przyczyn technicznych.

2. Nie naruszając postanowień art. 17 ust. 9, świadectwo przewozowe EUR-MED może zostać wystawione po dokonaniu wywozu produktów, do których się odnosi oraz dla których w chwili wywozu wystawiono świadectwo przewozowe EUR.1, pod warunkiem że organom celnym wykazano w sposób wystarczający, że spełnione są warunki określone w art. 17 ust. 5.

3. Do celów stosowania ust. 1 i 2 eksporter wskazuje we wniosku miejsce i datę wywozu produktów, do których odnosi się świadectwo przewozowe EUR.1 lub EUR-MED oraz podać przyczyny złożenia wniosku.

4. Organy celne mogą wystawić świadectwo przewozowe EUR.1 lub EUR-MED retrospektywnie jedynie po sprawdzeniu, że informacje zawarte we wniosku eksportera są zgodne z informacjami znajdującymi się w odpowiednich dokumentach.

5. Świadectwa przewozowe EUR.1 lub EUR-MED wystawione retrospektywnie zawierają następującą adnotację w języku angielskim:

"ISSUED RETROSPECTIVELY"

Świadectwa przewozowe EUR-MED wystawione retrospektywnie na podstawie ust. 2 zawierają następującą adnotację w języku angielskim:

"ISSUED RETROSPECTIVELY (Original EUR.1 no............[date and place of issue])"

6. Adnotację, o której mowa w ust. 5, zamieszcza się w polu 7 świadectwa przewozowego EUR.1 lub EUR-MED.

Artykuł  19

Wystawianie duplikatu świadectwa przewozowego EUR.1 lub EUR-MED

1. W przypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia świadectwa przewozowego EUR.1 lub EUR-MED eksporter może zwrócić się do organów celnych, które je wystawiły, o wystawienie duplikatu w oparciu o dokumenty wywozowe znajdujące się w ich posiadaniu.

2. Duplikat wystawiony w ten sposób zawiera następującą adnotację w języku angielskim:

"DUPLICATE"

3. Adnotację, o której mowa w ust. 2, zamieszcza się w polu 7 świadectwa przewozowego EUR.1 lub EUR-MED.

4. Duplikat, który opatruje się datą wystawienia oryginalnego świadectwa przewozowego EUR.1 lub EUR-MED, obowiązuje od tej daty.

Artykuł  20

Wystawianie świadectw przewozowych EUR.1 lub EUR-MED na podstawie uprzednio wystawionego lub sporządzonego dowodu pochodzenia

Jeżeli produkty pochodzące pozostają pod kontrolą urzędu celnego we Wspólnocie lub w Tunezji, oryginalny dowód pochodzenia może zostać zastąpiony, do celów wysłania wszystkich produktów lub niektórych z nich do innego miejsca we Wspólnocie lub w Tunezji, jednym lub kilkoma świadectwami przewozowymi EUR.1 lub EUR-MED. Zastępcze świadectwo (świadectwa) przewozowe EUR.1 lub EUR-MED wystawiane są przez urząd celny, pod którego kontrolą znajdują się produkty.

Artykuł  21

Rozróżnienie księgowe

1. W przypadku wystąpienia znacznych kosztów lub poważnych trudności związanych z oddzielnym magazynowaniem materiałów pochodzących i niepochodzących, które są identyczne i wymienne, organy celne mogą, na pisemny wniosek zainteresowanych, zezwolić na stosowanie metody tak zwanego "rozróżnienia księgowego" (zwanej dalej "metodą") przy zarządzaniu magazynowaniem takich materiałów.

2. Metoda musi zapewnić, aby w danym okresie rozrachunkowym ilość produktów uzyskanych, które można uznać za "pochodzące", była taka sama jak ilość, którą uzyskano by w przypadku fizycznego rozdzielenia magazynowanych materiałów.

3. Organy celne mogą udzielić takiego pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem wszelkich warunków, które uznają za stosowne.

4. Metoda jest stosowana i jej stosowanie jest rejestrowane na podstawie ogólnych reguł księgowych mających zastosowanie w kraju wytworzenia produktu.

5. Korzystający z metody może, zależnie od okoliczności, sporządzać lub występować z wnioskiem o dowody pochodzenia w odniesieniu do takiej ilości produktów, które mogą być uznane za pochodzące. Na żądanie organów celnych korzystający składa oświadczenie dotyczące sposobu zarządzania tymi ilościami.

6. Organy celne kontrolują sposób korzystania z pozwolenia i mogą je cofnąć w przypadku, gdy korzystający w jakikolwiek sposób czyni z niego niewłaściwy użytek lub nie spełnia któregokolwiek z innych warunków określonych w niniejszym protokole.

Artykuł  22

Warunki sporządzania deklaracji na fakturze lub deklaracji EUR-MED na fakturze

1. Deklaracja na fakturze lub deklaracja EUR-MED na fakturze określona w art. 16 ust. 1 lit. c) może zostać sporządzona:

a) przez upoważnionego eksportera w rozumieniu art. 23;

lub

b) przez każdego eksportera dla każdej przesyłki składającej się z jednej lub większej liczby opakowań zawierających produkty pochodzące, których całkowita wartość nie przekracza 6.000 EUR.

2. Bez uszczerbku dla ust. 3 deklarację na fakturze można sporządzić w następujących przypadkach:

– jeżeli dane produkty mogą być uznane za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub z Tunezji bez zastosowania kumulacji z materiałami pochodzącymi z jednego z innych krajów wymienionych w art. 3 i 4 oraz spełniają one inne wymogi niniejszego protokołu;

– jeżeli dane produkty mogą być uznane za produkty pochodzące z jednego z innych krajów wymienionych w art. 3 i 4, z którymi ma zastosowanie kumulacja, bez zastosowania kumulacji z materiałami pochodzącymi z jednego z innych krajów wymienionych w art. 3 i 4 oraz spełniają one inne wymogi niniejszego protokołu, pod warunkiem że świadectwo EUR-MED lub deklaracja EUR-MED na fakturze została wydana w kraju pochodzenia;

– jeżeli dane produkty mogą być uznane za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub z Tunezji z zastosowaniem kumulacji, o której mowa w art. 3 ust. 4a i art. 4 ust. 4a, oraz spełniają one inne wymogi niniejszego protokołu.

3. Deklarację EUR-MED na fakturze można sporządzić, jeżeli dane produkty mogą być uznane za produkty pochodzące ze Wspólnoty, z Tunezji lub z jednego z innych krajów wymienionych w art. 3 i 4, z którymi ma zastosowanie kumulacja oraz spełniają one inne wymogi niniejszego protokołu a także:

– zastosowano kumulację z materiałami pochodzącymi z jednego z innych krajów wymienionych w art. 3 i 4, lub - produkty można wykorzystać jako materiały w kontekście kumulacji dla wytworzenia produktów przeznaczonych do wywozu do jednego z innych krajów wymienionych w art. 3 i 4, lub

– produkty mogą podlegać ponownemu wywozowi z kraju przeznaczenia do jednego z innych krajów wymienionych w art. 3 i 4.

4. Deklaracja EUR-MED na fakturze zawiera jedną z następujących adnotacji w języku angielskim:

– jeżeli pochodzenie uzyskano poprzez zastosowanie kumulacji z materiałami pochodzącymi z jednego z innych krajów wymienionych w art. 3 i 4:

"CUMULATION APPLIED WITH ....." (nazwa kraju/krajów)

– jeżeli pochodzenie uzyskano bez zastosowania kumulacji z materiałami pochodzącymi z jednego z innych krajów wymienionych w art. 3 i 4:

"NO CUMULATION APPLIED"

5. Eksporter sporządzający deklarację na fakturze lub deklarację EUR-MED na fakturze jest zobowiązany do przedłożenia, na każde żądanie organów celnych kraju wywozu, wszelkich dokumentów potwierdzających status pochodzenia danych produktów oraz spełnienie pozostałych wymogów niniejszego protokołu.

6. Eksporter sporządza deklarację na fakturze lub deklarację EUR-MED na fakturze, wpisując na maszynie, stemplując lub drukując na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub innym dokumencie handlowym deklarację, której tekst zamieszczony jest w załącznikach IVa i IVb, w jednej z wersji językowych określonych w tych załącznikach oraz zgodnie z przepisami kraju wywozu. Jeśli deklaracja jest sporządzana odręcznie, powinna być napisana tuszem, drukowanymi literami.

7. Deklaracje na fakturze oraz deklaracje EUR-MED na fakturze są opatrzone własnoręcznym podpisem eksportera. Od upoważnionego eksportera w rozumieniu art. 23 nie wymaga się jednak podpisu na takich deklaracjach, pod warunkiem że złoży on organom celnym kraju wywozu pisemne zobowiązanie do przyjęcia pełnej odpowiedzialności za każdą deklarację na fakturze, która go identyfikuje, tak jakby była podpisana przez niego własnoręcznie.

8. Deklaracja na fakturze lub deklaracja EUR-MED na fakturze może zostać sporządzona przez eksportera, gdy produkty, do których się ona odnosi, są wywożone lub po dokonaniu ich wywozu, pod warunkiem że zostanie ona przedstawiona w kraju przywozu nie później niż dwa lata po dokonaniu przywozu produktów, do których się odnosi.

Artykuł  23

Upoważniony eksporter

1. Organy celne kraju wywozu mogą upoważnić każdego eksportera (zwanego dalej "upoważnionym eksporterem"), który dokonuje częstych wysyłek produktów na mocy Umowy, do sporządzania deklaracji na fakturze lub deklaracji EUR-MED na fakturze niezależnie od wartości produktów, których dotyczą. Eksporter ubiegający się o takie upoważnienie przedstawia, zgodnie z wymogami organów celnych, wszelkie gwarancje kontroli statusu pochodzenia produktów oraz spełnienia wszystkich innych wymogów niniejszego protokołu.

2. Organy celne mogą uzależnić przyznanie statusu upoważnionego eksportera od spełnienia wszelkich warunków, jakie uznają za właściwe.

3. Organy celne przyznają upoważnionemu eksporterowi numer upoważnienia celnego, który umieszcza się w deklaracji na fakturze lub w deklaracji EUR-MED na fakturze.

4. Organy celne kontrolują sposób korzystania z upoważnienia przez upoważnionego eksportera.

5. Organy celne mogą w każdej chwili cofnąć upoważnienie. Dokonują tego, jeśli upoważniony eksporter nie daje już gwarancji określonych w ust. 1, nie spełnia już warunków określonych w ust. 2 lub w inny sposób niewłaściwie wykorzystuje upoważnienie.

Artykuł  24

Termin ważności dowodu pochodzenia

1. Dowód pochodzenia jest ważny przez cztery miesiące od daty wystawienia w kraju wywozu i w tym okresie jest przedkładany organom celnym kraju przywozu.

2. Dowody pochodzenia przedstawiane organom celnym kraju przywozu po upływie terminu ich przedstawienia określonego w ust. 1 mogą zostać przyjęte do celów zastosowania preferencyjnego traktowania, jeżeli nieprzedłożenie tych dokumentów przed upływem terminu jest spowodowane wyjątkowymi okolicznościami.

3. W innych przypadkach przedłożenia dowodów z opóźnieniem organy celne kraju przywozu mogą przyjąć dowody pochodzenia, jeżeli produkty zostały im przedstawione przed upływem wspomnianego terminu.

Artykuł  25

Przedkładanie dowodów pochodzenia

Dowody pochodzenia przedkłada się organom celnym kraju przywozu zgodnie z procedurami stosowanymi w tym kraju. Organy te mogą zażądać tłumaczenia dowodu pochodzenia oraz zażądać, aby do zgłoszenia przywozowego zostało dołączone oświadczenie importera, że produkty spełniają warunki stosowania Umowy.

Artykuł  26

Przywóz partiami

Jeżeli, na wniosek importera i na warunkach określonych przez organy celne kraju przywozu, produkty zdemontowane lub niezmontowane, w rozumieniu reguły ogólnej 2 lit. a) Zharmonizowanego Systemu, należące do sekcji XVI i XVII lub klasyfikowane pod pozycjami 7308 i 9406 Zharmonizowanego Systemu, przywożone są partiami, organom celnym przedstawiany jest jeden dowód pochodzenia przy przywozie pierwszej partii.

Artykuł  27

Zwolnienia z dowodu pochodzenia

1. Produkty wysłane jako małe paczki od osób prywatnych do osób prywatnych lub stanowiące część bagażu osobistego podróżnych mogą zostać uznane za produkty pochodzące bez wymogu przedstawienia dowodu pochodzenia, pod warunkiem że takie produkty nie są przywożone w celach handlowych i zostały zgłoszone jako spełniające wymogi niniejszego protokołu oraz że nie ma żadnych wątpliwości, co do wiarygodności takiego oświadczenia. W przypadku przesyłek pocztowych takie oświadczenie może zostać umieszczone na zgłoszeniu celnym CN22/CN23 lub na załączonej do tego dokumentu kartce papieru.

2. Przywóz o charakterze okazjonalnym obejmujący wyłącznie produkty do osobistego użytku ich odbiorców, podróżnych lub ich rodzin nie jest uważany za przywóz w celach handlowych, jeśli rodzaj i ilość produktów nie wskazuje na przeznaczenie handlowe.

3. Łączna wartość takich produktów nie może ponadto przekraczać 500 EUR w przypadku małych paczek i 1.200 EUR w przypadku produktów stanowiących część bagażu osobistego podróżnych.

Artykuł  27a

Deklaracje dostawcy

1. W przypadku wystawienia świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzenia deklaracji na fakturze we Wspólnocie lub w Tunezji dla produktów pochodzących, przy wytworzeniu których wykorzystano towary pochodzące z Algierii, Maroka, Tunezji lub ze Wspólnoty, które zostały poddane obróbce lub przetworzeniu w tych krajach bez uzyskania statusu preferencyjnego pochodzenia towarów, należy uwzględnić deklarację dostawcy wydaną dla wspomnianych towarów zgodnie z niniejszym artykułem.

2. Deklaracja dostawcy, o której mowa w ust. 1, stanowi dowód obróbki lub przetworzenia, jakim zostały poddane w Algierii, Maroku, Tunezji lub we Wspólnocie dane towary do celów ustalenia, czy produkty, do których wytworzenia wykorzystuje się wspomniane towary, można uznać za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub z Tunezji oraz czy spełniają one inne wymagania niniejszego protokołu.

3. Z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 4, dostawca sporządza dla każdej przesyłki towarów oddzielną deklarację w formie przewidzianej w załączniku V na kartce papieru dołączonej do faktury, specyfikacji wysyłkowej lub jakiegokolwiek innego dokumentu handlowego opisującego dane towary w sposób wystarczająco szczegółowy, aby można je było zidentyfikować.

4. W przypadku gdy dostawca regularnie zaopatruje określonego klienta w towary, które mają być poddane takiego samego rodzaju obróbce lub przetwarzaniu w Algierii, Maroku, Tunezji lub we Wspólnocie przez dłuższe okresy czasu, może on przedłożyć jedną deklarację dostawcy obejmującą następujące po sobie przesyłki wspomnianych towarów, zwaną dalej "długoterminową deklaracją dostawcy".

Długoterminowa deklaracja dostawcy może być co do zasady ważna przez okres do jednego roku od daty jej sporządzenia. Organy celne kraju, w którym zostaje sporządzona deklaracja, określają warunki, zgodnie z którymi może być ona stosowana przez dłuższe okresy.

Dostawca sporządza długoterminową deklarację dostawcy w formie przewidzianej w załączniku VI oraz opisuje dane towary w sposób wystarczająco szczegółowy, aby można je było zidentyfikować. Zostaje ona przedstawiona danemu klientowi przed dostarczeniem mu pierwszej przesyłki towarów objętych tą deklaracją lub razem z pierwszą przesyłką.

Dostawca niezwłocznie informuje swojego klienta w przypadku, gdy długoterminowa deklaracja dostawcy nie ma dłużej zastosowania do dostarczanych towarów.

5. Deklarację dostawcy, o której mowa w ust. 3 i 4, należy sporządzić na maszynie lub wydrukować w jednym z języków, w których sporządzono Umowę, zgodnie z przepisami kraju, w którym jest ona sporządzana, oraz powinna być ona opatrzona własnoręcznym podpisem eksportera. Jeśli deklaracja jest sporządzana odręcznie, powinna być napisana tuszem, drukowanymi literami.

6. Dostawca sporządzający deklarację jest zobowiązany do przedłożenia na każde żądanie organów celnych kraju, w którym deklarację sporządzono, wszelkich właściwych dokumentów potwierdzających, że informacje zawarte w deklaracji są prawdziwe.

Artykuł  28

Dokumenty uzupełniające

Dokumenty określone w art. 17 ust. 3, w art. 22 ust. 5 i w art. 27a ust. 6, służące potwierdzeniu, że produkty objęte świadectwem przewozowym EUR.1 lub EUR-MED, lub deklaracją na fakturze, lub deklaracją EUR-MED na fakturze mogą być uznane za produkty pochodzące ze Wspólnoty, z Tunezji lub z jednego z innych krajów wymienionych w art. 3 i 4 oraz że spełniają pozostałe wymogi niniejszego protokołu, a także że informacje zawarte w deklaracji dostawcy są zgodne ze stanem faktycznym, mogą obejmować między innymi:

a) bezpośredni dowód obróbki przeprowadzonej przez eksportera lub dostawcę w celu uzyskania danych towarów, zawarty na przykład w rachunkach lub dokumentach księgowych;

b) dokumenty potwierdzające status pochodzenia użytych materiałów, wystawione lub sporządzone we Wspólnocie lub w Tunezji, jeśli takie dokumenty są stosowane zgodnie z prawem krajowym;

c) dokumenty potwierdzające obróbkę lub przetworzenie materiałów we Wspólnocie lub w Tunezji, wystawione lub sporządzone we Wspólnocie lub w Tunezji, jeśli takie dokumenty są stosowane zgodnie z prawem krajowym;

d) świadectwa przewozowe EUR.1 lub EUR-MED, lub deklaracje na fakturze lub deklaracje EUR-MED na fakturze potwierdzające status pochodzenia wykorzystanych materiałów, wystawione lub sporządzone we Wspólnocie lub w Tunezji zgodnie z niniejszym protokołem lub w jednym z innych krajów wymienionych w art. 3 i 4, zgodnie z regułami pochodzenia identycznymi z regułami zawartymi w niniejszym protokole;

e) odpowiednie dowody dotyczące obróbki lub przetworzenia przeprowadzonego poza Wspólnotą lub Tunezją zgodnie z art. 12, potwierdzające, że spełniono wymogi zawarte w tym artykule;

f) deklaracja dostawcy potwierdzjąca obróbkę lub przetworzenie, którym wykorzystane materiały zostały poddane we Wspólnocie, Tunezji, Maroku lub w Algierii, sporządzona w jednym z tych krajów.

Artykuł  29

Przechowywanie dowodów pochodzenia, deklaracji dostawcy i dokumentów uzupełniających

1. Eksporter występujący o wystawienie świadectwa przewozowego EUR.1 lub EUR-MED przechowuje dokumenty określone w art. 17 ust. 3 przez okres co najmniej trzech lat.

2. Eksporter sporządzający deklarację na fakturze lub deklarację EUR-MED na fakturze przechowuje kopię tej deklaracji na fakturze, jak również dokumenty określone w art. 22 ust. 5, przez okres co najmniej trzech lat.

2a. Dostawca sporządzający deklarację dostawcy przechowuje kopie deklaracji, faktury, specyfikacji wysyłkowej lub innego dokumentu handlowego, do którego dołączona jest ta deklaracja, oraz dokumenty określone w art. 27a ust. 6 przez okres co najmniej trzech lat.

Dostawca sporządzający długoterminową deklarację dostawcy przechowuje kopię tej deklaracji, wszystkich faktur, specyfikacji wysyłkowych lub innych dokumentów handlowych dotyczących towarów objętych tą deklaracją wysłaną do danego klienta oraz dokumenty określone w art. 27a ust. 6 przez okres co najmniej trzech lat. Okres ten liczy się od daty wygaśnięcia ważności długoterminowej deklaracji dostawcy.

3. Organy celne kraju wywozu wystawiające świadectwo przewozowe EUR.1 lub EUR-MED przechowują wniosek określony w art. 17 ust. 2 przez okres co najmniej trzech lat.

4. Organy celne kraju przywozu przechowują przedstawione im świadectwa przewozowe EUR.1, EUR-MED, deklaracje na fakturze oraz deklaracje EUR-MED na fakturze przez okres co najmniej trzech lat.

Artykuł  30

Niezgodności i błędy formalne

1. Stwierdzenie drobnych niezgodności między oświadczeniami złożonymi w dowodzie pochodzenia a oświadczeniami podanymi w dokumentach przedłożonych w urzędzie celnym w celu spełnienia formalności przywozowych nie powoduje samo w sobie nieważności dowodu pochodzenia, jeżeli zostanie odpowiednio wykazane, że dany dokument rzeczywiście odpowiada przedłożonym produktom.

2. oczywiste błędy formalne, takie jak błędy literowe na dowodzie pochodzenia, nie powinny powodować odrzucenia dokumentu, jeśli błędy te nie wzbudzają wątpliwości, co do prawdziwości oświadczeń złożonych w dokumencie.

Artykuł  31

Kwoty wyrażone w euro

1. Do celów stosowania postanowień art. 22 ust. 1 lit. b) i art. 27 ust. 3, w przypadkach gdy produkty są fakturowane w walucie innej niż euro, kwoty wyrażone w walucie krajowej Państwa Członkowskiego Wspólnoty, Tunezji oraz innych krajów wymienionych w art. 3 i 4, stanowiące równowartość kwot wyrażonych w euro, są określane corocznie przez dane kraje.

2. Przy stosowaniu postanowień art. 22 ust. 1 lit. b) lub art. 27 ust. 3 uwzględnia się kwotę określoną przez dany kraj w walucie, w której sporządzono fakturę.

3. Kwoty wyrażane w którejkolwiek z walut narodowych powinny być przeliczane z euro na te waluty narodowe według ich kursu wobec euro z pierwszego dnia roboczego października każdego roku. Kwoty wyrażone w walutach narodowych zgłaszane są Komisji Wspólnot Europejskich do dnia 15 października i obowiązują od 1 stycznia następnego roku. Komisja Wspólnot Europejskich powiadamia pozostałe kraje o wysokości kwot wyrażonych w walutach narodowych.

4. Dany kraj może zaokrąglić w górę lub w dół kwotę wynikającą z przeliczenia kwoty w euro na swoją walutę narodową. Zaokrąglona kwota nie może różnić się od kwoty wynikającej z przeliczenia o więcej niż 5 %. Dany kraj może zachować niezmienioną kwotę wyrażoną w walucie narodowej równoważną kwocie wyrażonej w euro, jeżeli jej przeliczenie w momencie jej corocznego ustalania zgodnie z ust. 3 nie powoduje wzrostu kwoty wyrażonej w walucie narodowej o co najmniej 15 %. Kwota wyrażona w walucie narodowej może pozostać bez zmian, jeżeli w wyniku corocznego przeliczenia jej wartość uległaby zmniejszeniu.

5. Na żądanie Wspólnoty lub Tunezji kwoty wyrażone w euro podlegają przeglądowi dokonywanemu przez Komitet Stowarzyszenia. Dokonując przeglądu, Komitet Stowarzyszenia rozważa, na ile pożądane jest zachowanie skutków wspomnianych ograniczeń według wartości rzeczywistych. W tym celu może on podjąć decyzję o zmianie kwot wyrażonych w euro.

TYTUŁ  VI

UZGODNIENIA DOTYCZĄCE WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ

Artykuł  32

Wzajemna pomoc

1. Organy celne Państw Członkowskich Wspólnoty i Tunezji przekazują sobie poprzez Komisję Wspólnot Europejskich wzory pieczęci używanych w swoich urzędach celnych przy wydawaniu świadectw przewozowych EUR.1 i EUR-MED oraz adresy organów celnych odpowiedzialnych za weryfikację tych świadectw, deklaracji na fakturze oraz deklaracji EUR-MED na fakturze lub deklaracji dostawcy.

2. Celem zapewnienia właściwego stosowania niniejszego protokołu Wspólnota i Tunezja udzielają sobie wzajemnie, poprzez właściwe organy administracji celnej, pomocy w zakresie sprawdzania autentyczności świadectw przewozowych EUR.1 i EUR-MED, deklaracji na fakturze oraz deklaracji EUR-MED na fakturze lub deklaracji dostawcy oraz prawdziwości informacji zawartych w tych dokumentach.

Artykuł  33

Weryfikacja dowodów pochodzenia

1. Następcze weryfikacje dowodów pochodzenia przeprowadzane są wyrywkowo lub w każdym przypadku, gdy organy celne kraju przywozu mają uzasadnione wątpliwości dotyczące autentyczności tych dokumentów, statusu pochodzenia danych produktów lub spełnienia innych wymogów niniejszego protokołu.

2. Do celów stosowania ust. 1 organy celne kraju przywozu zwracają świadectwa przewozowe EUR.1 lub EUR-MED oraz fakturę, jeżeli taką dostarczono, deklarację na fakturze, deklarację EUR-MED na fakturze lub kopie tych dokumentów organom celnym kraju wywozu, przedstawiając, w odpowiednich przypadkach, uzasadnienie wniosku o przeprowadzenie weryfikacji.

Wszelkie uzyskane dokumenty lub informacje wskazujące, iż informacje podane na dowodzie pochodzenia są nieprawdziwe, są przekazywane wraz z wnioskiem o przeprowadzenie weryfikacji.

3. Weryfikację przeprowadzają organy celne kraju wywozu. W tym celu mają one prawo zażądać przedstawienia wszelkich dowodów oraz przeprowadzić weryfikację ksiąg rachunkowych eksportera lub innego rodzaju kontrolę, którą uznają za stosowną.

4. Jeżeli organy celne kraju przywozu podejmą decyzję o zawieszeniu preferencyjnego traktowania danych produktów podczas oczekiwania na wyniki weryfikacji, proponuje się importerowi zwolnienie produktów pod warunkiem podjęcia wszelkich uznanych za konieczne środków ostrożności.

5. Organy celne wnioskujące o weryfikację są informowane o jej wynikach najszybciej jak to możliwe. Wyniki te jasno wskazują, czy dokumenty są autentyczne oraz czy dane produkty można uznać za pochodzące ze Wspólnoty, z Tunezji lub z jednego z krajów wymienionych w art. 3 i 4, oraz czy spełniają one pozostałe wymogi niniejszego protokołu.

6. Jeżeli w przypadkach, co do których istnieją uzasadnione wątpliwości, brak jest odpowiedzi w ciągu dziesięciu miesięcy od złożenia wniosku o przeprowadzenie weryfikacji lub jeżeli odpowiedź nie zawiera wystarczających informacji, na podstawie których można ocenić autentyczność danych dokumentów lub rzeczywiste pochodzenie produktów, wnioskujące organy celne odmawiają, jeżeli nie zaistnieją wyjątkowe okoliczności, wszelkich preferencji.

Artykuł  33a

Weryfikacja deklaracji dostawcy

1. Następcze weryfikacje deklaracji dostawcy lub długoterminowych deklaracji dostawcy mogą być przeprowadzone wyrywkowo lub w każdym przypadku, gdy organy celne kraju, w którym uwzględniono tego rodzaju deklaracje przy wydaniu świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzeniu deklaracji na fakturze, mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności dokumentu lub prawdziwości zawartych w nim informacji.

2. Do celów stosowania ust. 1 organy celne kraju, o którym mowa w ust. 1, zwracają deklarację dostawcy oraz fakturę (faktury), specyfikację wysyłkową (specyfikacje wysyłkowe) lub inne dokumenty handlowe dotyczące towarów objętych tą deklaracją organom celnym kraju, w którym sporządzono deklarację, podając, w odpowiednich przypadkach, formalne lub merytoryczne uzasadnienie wniosku o przeprowadzenie weryfikacji.

Do wniosku o przeprowadzenie następczej weryfikacji organy celne powinny dołączyć wszelkie uzyskane dokumenty oraz informacje wskazujące, że informacje zawarte w deklaracji dostawcy są nieprawdziwe.

3. Weryfikację przeprowadzają organy celne kraju, w którym sporządzono deklarację dostawcy. W tym celu mają one prawo zażądać przedstawienia wszelkich dowodów oraz przeprowadzić weryfikację ksiąg rachunkowych dostawcy lub innego rodzaju kontrolę, którą uznają za stosowną.

4. Organy celne wnioskujące o weryfikację są informowane o jej wynikach najszybciej, jak to możliwe. Wyniki te jasno wskazują, czy informacje podane w deklaracji dostawcy są prawdziwe oraz umożliwiają ustalenie, czy i w jakim zakresie deklarację dostawcy można uwzględnić przy wydaniu świadectwa przewozowego EUR.1 lub sporządzaniu deklaracji na fakturze.

Artykuł  34

Rozstrzyganie sporów

Spory zaistniałe w związku z procedurami weryfikacji określonymi w art. 33 i 33a, których nie można rozstrzygnąć pomiędzy organami celnymi wnioskującymi o przeprowadzenie weryfikacji a organami celnymi odpowiedzialnymi za przeprowadzenie weryfikacji, lub wnioski o dokonanie wykładni niniejszego protokołu powinny być przekazane Komitetowi Stowarzyszenia.

We wszystkich przypadkach rozstrzyganie sporów pomiędzy importerem a organami celnymi kraju przywozu podlega prawodawstwu tego kraju.

Artykuł  35

Sankcje

Wobec każdej osoby sporządzającej lub przyczyniającej się do sporządzenia dokumentu zawierającego nieprawdziwe informacje w celu uzyskania traktowania preferencyjnego dla produktów stosowane są sankcje.

Artykuł  36

Strefy wolnocłowe

1. Wspólnota i Tunezja podejmują wszelkie niezbędne kroki, aby zapewnić, że sprzedawane produkty objęte dowodem pochodzenia, które podczas transportu korzystają ze stref wolnocłowych znajdujących się na ich terytorium, nie są zastępowane innymi towarami oraz nie są poddawane zabiegom innym niż zwykłe działania zapobiegające ich zepsuciu.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, w przypadku gdy produkty pochodzące ze Wspólnoty lub z Tunezji przywożone są do strefy wolnocłowej na podstawie dowodu pochodzenia oraz poddawane są obróbce lub przetwarzaniu, odpowiednie organy wydają na wniosek eksportera nowe świadectwo przewozowe EUR.1 lub EUR-MED, jeżeli przeprowadzona obróbka lub przetwarzanie są zgodne z postanowieniami niniejszego protokołu.

TYTUŁ  VII

CEUTA I MELILLA

Artykuł  37

Stosowanie protokołu

1. Termin "Wspólnota" użyty w art. 2 nie obejmuje Ceuty i Melilli.

2. Produkty pochodzące z Tunezji przywożone do Ceuty lub Melilli korzystają pod każdym względem z takiego samego reżimu celnego, jaki stosowany jest wobec produktów pochodzących z terytorium celnego Wspólnoty, w rozumieniu protokołu 2 do Aktu przystąpienia Królestwa Hiszpanii oraz Republiki Portugalii do Wspólnot Europejskich. Tunezja stosuje wobec przywozu produktów objętych Umową oraz pochodzących z Ceuty i Melilli taki sam reżim celny, jak dla produktów przywożonych oraz pochodzących ze Wspólnoty.

3. Do celów stosowania ust. 2 dotyczącego produktów pochodzących z Ceuty i Melilli niniejszy protokół stosuje się odpowiednio z zastrzeżeniem warunków specjalnych określonych w art. 38.

Artykuł  38

Warunki specjalne

1. Pod warunkiem że dane produkty przetransportowano bezpośrednio zgodnie z art. 13, produkty wymienione poniżej uznaje się za:

1) produkty pochodzące z Ceuty i Melilli:

a) produkty całkowicie uzyskane w Ceucie i Melilli;

b) produkty uzyskane w Ceucie i Melilli, do wytwarzania których wykorzystuje się produkty inne niż wymienione w lit. a), pod warunkiem że:

i) wspomniane produkty zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 6;

lub

ii) produkty te pochodzą z Tunezji lub ze Wspólnoty, pod warunkiem że zostały poddane obróbce lub przetworzeniu, które wykraczają poza działania określone w art. 7;

2) produkty pochodzące z Tunezji:

a) produkty całkowicie uzyskane w Tunezji;

b) produkty uzyskane w Tunezji, w produkcji których wykorzystuje się produkty inne, niż wymienione w lit. a), pod warunkiem że:

i) wspomniane produkty zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 6;

lub

ii) produkty te pochodzą z Ceuty i Melilli lub ze Wspólnoty, pod warunkiem że zostały poddane obróbce lub przetworzeniu, które wykraczają poza działania określone w art. 7.

2. Ceutę i Melillę uważa się za jedno terytorium.

3. Eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel wpisują słowa "Tunezja" i "Ceuta i Melilla" w polu 2 świadectw przewozowych EUR.1 lub EUR-MED, lub na deklaracjach na fakturze, lub na deklaracjach EUR-MED na fakturze. Ponadto w przypadku produktów pochodzących z Ceuty i Melilli słowa te wpisuje się w polu 4 świadectw przewozowych EUR.1 lub EURMED, lub na deklaracjach na fakturze, lub na deklaracjach EURMED na fakturze.

4. Hiszpańskie organy celne są odpowiedzialne za stosowanie postanowień niniejszego protokołu w Ceucie i Melilli.

TYTUŁ  VIII

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł  39

Zmiany w protokole

Rada Stowarzyszenia może podjąć decyzję o wprowadzeniu zmian do postanowień niniejszego protokołu.

Artykuł  40

Przepisy przejściowe dotyczące towarów w tranzycie lub towarów składowanych

Postanowienia Umowy można stosować w odniesieniu do towarów spełniających postanowienia niniejszego protokołu, które w dniu wejścia w życie niniejszego protokołu są w tranzycie lub znajdują się we Wspólnocie lub w Tunezji jako tymczasowo składowane w składach celnych lub strefach wolnocłowych, pod warunkiem przedłożenia organom celnym kraju przywozu, w okresie czterech miesięcy od tej daty, świadectwa przewozowego EUR.1 lub EUR-MED wydanego retrospektywnie przez organy celne kraju wywozu, łącznie z dokumentami potwierdzającymi, że towary zostały przetransportowane bezpośrednio zgodnie z art. 13.

______

⁽¹⁾ Księstwo Liechtensteinu jest związane unią celną ze Szwajcarią i jest Umawiającą się Stroną Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

⁽²⁾ Księstwo Liechtensteinu jest związane unią celną ze Szwajcarią i jest Umawiającą się Stroną Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

Załącznik  I 

UWAGI WSTĘPNE DO WYKAZU W ZAŁĄCZNIKU II

Uwaga 1:

Niniejszy wykaz określa warunki, których spełnienie przez wszystkie produkty jest konieczne do uznania ich jako poddanych wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 6 protokołu.

Uwaga 2:

2.1. Pierwsze dwie kolumny wykazu opisują otrzymany produkt. Pierwsza kolumna podaje numer pozycji lub działu użytego w Zharmonizowanym Systemie, druga kolumna podaje opis towarów użyty w tym systemie dla danej pozycji lub działu. Kolumny 3 lub 4 określają reguły dla każdego wpisu w pierwszych dwóch kolumnach. Jeżeli, jak to ma miejsce w niektórych przypadkach, dany wpis jest poprzedzony oznaczeniem "ex", oznacza to, że reguły określone w kolumnach 3 i 4 stosuje się tylko do części tej pozycji, tak jak zostało to opisane w kolumnie 2.

2.2. Jeżeli w kolumnie 1 znajduje się kilka numerów pozycji lub w przypadku kiedy został podany numer działu i w związku z tym w kolumnie 2 znajduje się tylko ogólny opis produktu, odpowiednie reguły zawarte w kolumnach 3 lub 4 mają zastosowanie do wszystkich produktów, które w ramach Zharmonizowanego Systemu zostały sklasyfikowane w obrębie pozycji danego działu lub w obrębie którejkolwiek z pozycji zgrupowanych w kolumnie 1.

2.3. W sytuacji, w której różne reguły zawarte w wykazie mają zastosowanie do różnych produktów objętych jedną pozycją, każde tiret zawiera opis tej części pozycji, która jest objęta odpowiednimi regułami zawartymi w kolumnach 3 lub 4.

2.4. W sytuacji, w której dla danego wpisu w pierwszych dwóch kolumnach reguła jest określona zarówno w kolumnie 3, jak i 4, eksporter może zastosować albo regułę zawartą w kolumnie 3, albo regułę zawartą w kolumnie 4. Jeżeli kolumna 4 nie zawiera reguły pochodzenia, należy zastosować regułę zawartą w kolumnie 3.

Uwaga 3:

3.1. Przepisy art. 6 protokołu dotyczące produktów, które nabyły status pochodzenia, a które są używane do produkcji innych produktów, mają zastosowanie bez względu na to, czy wspomniany status został nabyty w fabryce użycia produktów, czy w innej fabryce znajdującej się na terytorium umawiającej się strony.

Przykład:

Silnik objęty pozycją 8407, dla którego reguła przewiduje, że wartość materiałów niepochodzących, wchodzących w jego skład nie może przekroczyć 40 % ceny ex-works, jest wykonany z "innej stali stopowej z grubsza ukształtowanej przez kucie" objętej pozycją ex 7224.

Jeśli odkuwka została wytworzona we Wspólnocie z niepochodzącego wlewka, nabywa ona status pochodzącej na podstawie reguły dla pozycji ex 7224 w wykazie. Odkuwka taka może być uważana za pochodzącą, podczas obliczania wartości silnika bez względu na to, czy została ona wyprodukowana w tej samej czy innej fabryce znajdującej się na terytorium Wspólnoty. Wartość niepochodzącego wlewka nie jest zatem brana pod uwagę podczas sumowania wartości materiałów niepochodzących użytych do produkcji.

3.2. Reguła zawarta w wykazie przedstawia minimalny wymagany stopień obróbki lub przetworzenia, przy czym przeprowadzenie dalszej obróbki lub przetworzenia także nadaje status pochodzenia; i odwrotnie, wykonanie w mniejszym zakresie obróbki lub przetworzenia nie może powodować nadania statusu pochodzenia. Tym samym, jeżeli reguła stanowi, że niepochodzący materiał może zostać użyty na pewnym etapie produkcji, to użycie tego materiału na etapie wcześniejszym jest dopuszczone, a na etapie późniejszym nie jest dopuszczone.

3.3. Bez uszczerbku dla uwagi 3.2, jeśli reguła używa sformułowania "wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją", mogą być użyte materiały objęte dowolną pozycją lub pozycjami (nawet te posiadające taki sam opis i pozycję jak produkt), uwzględniając jednak wszelkie szczególne ograniczenia, które mogą być zawarte w regule.

Jednakże sformułowanie "wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją włącznie z wytwarzaniem z innych materiałów objętych pozycją ..." lub "wytwarzanie z materiałów objętych dowolną pozycją, włącznie z wytwarzaniem z innych materiałów objętych tą samą pozycją co produkty" oznacza, że mogą być użyte materiały objęte dowolną pozycją lub pozycjami, z wyjątkiem tych o opisach identycznych z produktem zamieszczonym w kolumnie 2 wykazu.

3.4. Jeżeli reguła stanowi, że produkt może być wytworzony z więcej niż jednego materiału, oznacza to, że może być użyty jeden lub kilka materiałów. Nie oznacza to, że wszystkie materiały mają być użyte.

Przykład:

Reguła dla tkanin objętych pozycjami 5208-5212 stanowi, że mogą być użyte zarówno włókna naturalne, jak i m.in. materiały chemiczne. Nie oznacza to, że oba materiały muszą być użyte - możliwe jest użycie obu lub tylko jednego z nich.

3.5. Jeżeli reguła w wykazie stanowi, że produkt musi być wytworzony z określonego materiału, warunek ten nie wyklucza użycia innych materiałów, które ze względu na swoje naturalne właściwości nie mogą być zgodne z regułą. (Patrz także uwaga 6.2 poniżej dotycząca tekstyliów)

Przykład:

Reguła dla przetworów spożywczych objętych pozycją 1904, która wyraźnie wyłącza użycie zbóż i produktów im pochodnych, nie zabrania użycia soli mineralnych, materiałów chemicznych i innych dodatków, które nie są produktami zbożowymi.

Jednakże nie ma to zastosowania do produktów, które, mimo że nie mogą być wytwarzane z poszczególnych materiałów wymienionych w wykazie, mogą być wytwarzane z materiałów o tym samym charakterze na wcześniejszym etapie produkcji.

Przykład:

W przypadku artykułów odzieżowych objętych działem ex 62, wykonanych z materiałów nietkanych, jeżeli dla tej kategorii artykułów dopuszczone jest użycie wyłącznie niepochodzącej przędzy, nie jest możliwe użycie włókniny jako materiału wyjściowego - nawet jeśli włókniny generalnie nie mogą być wykonane z przędzy. W takich przypadkach materiał wyjściowy byłby na etapie poprzedzającym przędzę tj. na etapie włókna.

3.6. W przypadku gdy reguła w wykazie zawiera dwie wartości procentowe maksymalnej wartości materiałów niepochodzących, które mogą być użyte, wartości te nie mogą być sumowane. Innymi słowy, maksymalna wartość wszystkich użytych niepochodzących materiałów nie może nigdy przekroczyć wartości wyższej spośród podanych wartości procentowych. Ponadto poszczególne wartości procentowe nie mogą być przekroczone w odniesieniu do poszczególnych materiałów, których dotyczą.

Uwaga 4:

4.1. Określenie "włókna naturalne" jest użyte w wykazie w stosunku do włókien innych niż sztuczne bądź syntetyczne. Określenie to jest ograniczone do etapu poprzedzającego etap przędzenia, włączając w to także odpady oraz, o ile nie postanowiono inaczej, dotyczy ono także włókien zgrzebnych, czesankowych i inaczej przetworzonych, jednak nieprzędzonych.

4.2. Określenie "włókna naturalne" obejmuje włosie końskie objęte pozycją 0503, jedwab objęty pozycjami 5002 i 5003, jak i włókna wełniane oraz cienką i grubą sierść zwierzęcą objętą pozycjami 5101-5105, włókna bawełniane objęte pozycjami od 5201 do 5203 i inne włókna roślinne objęte pozycjami 5301-5305.

4.3. Określenie "masa włókiennicza", "materiały chemiczne" oraz "materiały do wytwarzania papieru" są używane w wykazie w celu określenia materiałów niesklasyfikowanych w działach 50-63, które mogą być użyte do produkcji sztucznych, syntetycznych lub papierowych włókien lub przędz.

4.4. Określenie "sztuczne włókna odcinkowe" użyte jest w wykazie w stosunku do kabli włókna syntetycznego lub sztucznego, włókien ciętych lub odpadów, objętych pozycjami 5501-5507.

Uwaga 5:

5.1. Gdy w przypadku danego produktu odsyła się do niniejszej uwagi, warunki określone w kolumnie 3 nie mają zastosowania do żadnego z podstawowych materiałów włókienniczych użytych do wytworzenia tego produktu, które w sumie stanowią nie więcej niż 10 % całkowitej wagi wszystkich użytych podstawowych materiałów włókienniczych. (Patrz także uwagi 5.3 i 5.4)

5.2. Jednakże margines tolerancji wymieniony w uwadze 5.1 może być stosowany tylko do produktów mieszanych, które zostały wytworzone z dwóch lub kilku podstawowych materiałów włókienniczych.

Podstawowymi materiałami włókienniczymi są:

– jedwab,

– wełna,

– gruba sierść zwierzęca,

– cienka sierść zwierzęca,

– włosie końskie,

– bawełna,

– papier i materiały do jego produkcji,

– len

– konopie naturalne,

– juty i inne łykowe włókna tekstylne,

– sizal i inne włókna tekstylne z rodzaju Agava,

– włókna kokosowe, manila, ramia i inne roślinne włókna tekstylne,

– syntetyczne włókna ciągłe,

– sztuczne włókna ciągłe,

– włókna przewodzące prąd,

– syntetyczne odcinkowe włókna polipropylenowe,

– syntetyczne odcinkowe włókna z poliestru,

– syntetyczne odcinkowe włókna z poliamidu,

– syntetyczne odcinkowe włókna z poliakrylonitrylu,

– syntetyczne odcinkowe włókna z poliimidu,

– syntetyczne odcinkowe włókna z politetrafluoroetylenu,

– syntetyczne odcinkowe włókna z poli(fenylenu sulfonowego),

– syntetyczne odcinkowe włókna z poli(chlorku winylu),

– inne syntetyczne włókna odcinkowe,

– sztuczne odcinkowe włókna wiskozowe,

– inne sztuczne włókna odcinkowe,

– przędza z poliuretanu uzupełniona elastycznymi segmentami z polieteru skręconego lub nie,

– przędza z poliuretanu uzupełniona elastycznymi segmentami z poliestru skręconego lub nie,

– produkty objęte pozycją 5605 (przędza metalizowana) zawierające pasmo składające się z rdzenia wykonanego z folii aluminiowej lub z rdzenia wykonanego z warstewki tworzywa sztucznego powlekanego, lub nie, proszkiem aluminiowym, o szerokości nieprzekraczającej 5 mm, umieszczone i przyklejone przy pomocy przezroczystego lub kolorowego spoiwa między dwie warstewki tworzywa sztucznego,

– inne produkty objęte pozycją 5605.

Przykład:

Przędza objęta pozycją 5205, wytworzona z włókien bawełnianych objętych pozycją 5203 i ze sztucznych włókien odcinkowych objętych pozycją 5506, jest przędzą mieszaną. Dlatego niepochodzące sztuczne włókna odcinkowe, które nie spełniają reguł pochodzenia (wymagających wytwarzania z materiałów chemicznych lub masy włókienniczej), mogą być użyte, jeśli ich całkowita waga nie przekroczy 10 % wagi przędzy.

Przykład:

Tkanina wełniana objęta pozycją 5112, wytworzona z przędzy wełnianej objętej pozycją 5107 i z syntetycznej przędzy z włókien odcinkowych objętej pozycją 5509, jest tkaniną mieszaną. Dlatego przędza syntetyczna, która nie spełnia reguł pochodzenia (wymagających wytwarzania z materiałów chemicznych lub masy włókienniczej), lub przędza wełniana, która nie spełnia reguł pochodzenia (wymagających wytwarzania z włókien naturalnych niezgrzeblonych lub nieczesanych, bądź inaczej przygotowanych do przędzenia), bądź też mieszanka obu tych przędz może być użyta, jeśli ich całkowita waga nie przekroczy 10 % wagi tkaniny.

Przykład:

Tkanina włókiennicza pluszowa objęta pozycją 5802, wytworzona z przędzy bawełnianej objętej pozycją 5205 i tkaniny bawełnianej objętej pozycją 5210, jest mieszanym produktem wyłącznie, jeżeli tkanina bawełniana jest sama w sobie mieszaną tkaniną wytworzoną z przędz objętych dwiema różnymi pozycjami lub jeżeli przędze bawełniane użyte do wytworzenia są same w sobie mieszankami.

Przykład:

Jeżeli dana tkanina włókiennicza pluszowa została wytworzona z przędzy bawełnianej objętej pozycją 5205 i z syntetycznej tkaniny objętej pozycją 5407, wtedy w oczywisty sposób użyte przędze są dwoma oddzielnymi podstawowymi materiałami włókienniczymi, a tkanina włókiennicza pluszowa jest odpowiednio produktem mieszanym.

5.3. W przypadku produktów zawierających "przędzę z poliuretanu uzupełnioną elastycznymi segmentami z polieteru skręconego lub nie" tolerancja w stosunku do tej przędzy wynosi 20 %.

5.4. W przypadku produktów zawierających "pasmo składające się z rdzenia wykonanego z folii aluminiowej lub z rdzenia wykonanego z warstewki tworzywa sztucznego powlekanego, lub nie, proszkiem aluminiowym, o szerokości nieprzekraczającej 5 mm, umieszczone i przyklejone przy pomocy przezroczystego lub kolorowego spoiwa między dwie warstewki tworzywa sztucznego" tolerancja w stosunku do tego pasma wynosi 30 %.

Uwaga 6:

6.1. Jeżeli wykaz zawiera odesłanie do niniejszej uwagi, materiały włókiennicze (z wyjątkiem podszewek i międzypodszewek), które nie spełniają reguły zawartej w kolumnie 3 wykazu dotyczącej przedmiotowych konfekcjonowanych produktów, mogą być użyte pod warunkiem, że zostały sklasyfikowane w innej pozycji niż tej dotyczącej przedmiotowego produktu oraz że wartość tych materiałów nie przekracza 8 % ceny ex-works produktu.

6.2. Bez uszczerbku dla uwagi 6.3 materiały, które nie zostały sklasyfikowane w działach 50-63, mogą być używane dowolnie w wytwarzaniu produktów włókienniczych bez względu na to czy zawierają tekstylia.

Przykład:

Jeśli reguła zawarta w wykazie stanowi, że dla danego wyrobu włókienniczego (takiego jak spodnie) musi być użyta przędza, nie wyklucza to użycia elementów metalowych, takich jak guziki, ponieważ nie są one sklasyfikowane w działach 50-63. Z tego samego powodu nie jest też wykluczone użycie zamków błyskawicznych, mimo że zawierają one z reguły materiały włókiennicze.

6.3. W sytuacjach, w których ma zastosowanie reguła wartości procentowej, wartość materiałów, które nie zostały sklasyfikowane w działach 50-63, musi zostać wzięta pod uwagę przy obliczaniu wartości materiałów niepochodzących składających się na przedmiotowy produkt.

Uwaga 7:

7.1. Do celów pozycji ex 2707, 2713 do 2715, ex 2901, ex 2902 i ex 3403 "specyficznymi procesami" są:

a) destylacja próżniowa;

b) redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania;

c) krakowanie;

d) reformowanie;

e) ekstrakcja przy użyciu selektywnych rozpuszczalników;

f) proces zawierający wszystkie z poniższych operacji: przetwarzanie przy użyciu skoncentrowanego kwasu siarkowego, oleum lub bezwodnika siarkowego; neutralizacja przy użyciu środków alkaicznych, odbarwianie lub oczyszczanie przy użyciu ziemi naturalnie aktywnej, ziemi uaktywnionej, uaktywnionego węgla drzewnego lub boksytu;

g) polimeryzacja;

h) alkilacja;

i) izomeryzacja.

7.2. Do celów pozycji 2710, 2711 i 2712 "specyficznymi procesami" są:

a) destylacja próżniowa;

b) redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania;

c) krakowanie;

d) reformowanie;

e) ekstrakcja przy użyciu selektywnych rozpuszczalników;

f) proces zawierający wszystkie z poniższych operacji: przetwarzanie przy użyciu skoncentrowanego kwasu siarkowego, oleum lub bezwodnika siarkowego; neutralizacja przy użyciu środków alkaicznych, odbarwianie lub oczyszczanie przy użyciu ziemi naturalnie aktywnej, ziemi uaktywnionej, uaktywnionego węgla drzewnego lub boksytu;

g) polimeryzacja;

h) alkilacja;

i) izomeryzacja;

j) odsiarczanie wodorem prowadzące do co najmniej 85 % redukcji zawartości siarki w przetwarzanym produkcie (metoda ASTM D 1266-59 T) - wyłącznie w stosunku do ciężkich olejów objętych pozycją ex 2710;

k) odparafinowywanie przez inny proces niż filtrowanie - wyłącznie w stosunku do produktów objętych pozycją 2710;

l) obróbka przy użyciu wodoru pod ciśnieniem większym niż 20 barów i w temperaturze większej niż 250 °C, z zastosowaniem katalizatora, innego niż skutkującego odsiarczaniem, w której wodór stanowi aktywny element reakcji chemicznej - wyłącznie w stosunku do ciężkich olejów objętych pozycją ex 2710. Dalsza obróbka olejów smarowych objętych pozycją ex 2710 przy użyciu wodoru (np. wykańczanie metodą wodorową lub odbarwianie) szczególnie w celu poprawy koloru lub stabilności, nie jest uznawane za szczególny proces;

m) destylacja atmosferyczna, pod warunkiem że mniej niż 30 % tych produktów, objętościowo oraz włączając również straty, destyluje w temperaturze 300 ocmetodą ASTM D 86 - wyłącznie w stosunku do olejów opałowych objętych pozycją ex 2710;

n) obróbka poprzez elektryczne wyładowania snopiaste o wysokiej częstotliwości - wyłącznie w stosunku do ciężkich olejów innych niż oleje gazowe i oleje opałowe;

o) odolejowanie poprzez krystalizację frakcyjną - wyłącznie w stosunku do produktów ropopochodnych objętych pozycją ex 2712 (innych niż wazelina, ozokeryt, wosk montanowy lub torfowy oraz wosk parafinowy zawierający mniej niż 0,75 % wagowych oleju).

7.3. Do celów pozycji ex 2707, 2713 do 2715, ex 2901, ex 2902 oraz ex 3403 proste operacje, takie jak czyszczenie, przelewanie, odsalanie, oddzielanie wody, filtrowanie, barwienie, oznaczanie, uzyskiwanie zawartości siarki w rezultacie mieszania produktów o różnej zawartości siarki lub dowolna kombinacja powyższych operacji lub operacji do nich podobnych, nie nadają statusu pochodzenia.

Załącznik  II 

WYKAZ OBRÓBEK LUB PRZETWORZEŃ DO WYKONANIA NA MATERIAŁACH NIEPOCHODZĄCYCH DLA UZYSKANIA PRZEZ PRZETWORZONY PRODUKT STATUSU POCHODZENIA

Produkty wymienione w wykazie mogą nie być objęte Umową. W związku z powyższym konieczne jest sprawdzenie każdego produktu w innych częściach Umowy.

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika

Załącznik  IIIa 

WZORY ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO EUR. 1 I WNIOSKU O WYSTAWIENIE ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO EUR.1

Instrukcje dotyczące druku

1. Wymiary formularza wynoszą 210 × 297 mm, dopuszcza się zmniejszenie długości o 5 mm lub jej zwiększenie o 8 mm. Używa się papieru w kolorze białym, klejonego do pisania, bez zawartości ścieru mechanicznego oraz o gramaturze nie mniejszej niż 25 g/m². W tle drukowany jest wzór giloszowany, pozwalający na wzrokowe wykrycie każdego fałszerstwa dokonanego przy użyciu środków mechanicznych lub chemicznych.

2. Właściwe organy umawiających się stron mogą zastrzec sobie prawo do samodzielnego druku formularzy lub zlecić druk upoważnionym drukarniom. W drugim przypadku każdy z formularzy musi zawierać odesłanie do powyższego upoważnienia. Każdy formularz musi zawierać nazwę i adres drukarni lub znak, poprzez który drukarnia może być zidentyfikowana. Formularz opatrzony jest numerem seryjnym, nadrukowanym lub nie, za pomocą którego może on być zidentyfikowany.

grafika

Załącznik  IIIb 

WZORY ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO EUR-MED I WNIOSKU O WYSTAWIENIE ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO EUR-MED

Instrukcje dotyczące druku

1. Wymiary formularza wynoszą 210 × 297 mm; dopuszczone jest zmniejszenie długości o 5 mm lub jej zwiększenie o 8 mm. Używa się papieru w kolorze białym, klejonego do pisania, bez zawartości ścieru mechanicznego oraz o gramaturze nie mniejszej niż 25 g/m². W tle drukowany będzie wzór giloszowany, pozwalający na wzrokowe wykrycie każdego fałszerstwa dokonanego przy użyciu środków mechanicznych bądź chemicznych.

2. Właściwe organy umawiających się stron mogą zastrzec sobie prawo do samodzielnego druku formularzy lub zlecić druk upoważnionym drukarniom. W drugim przypadku każdy z formularzy musi zawierać odesłanie do powyższego upoważnienia. Każdy formularz musi zawierać nazwę i adres drukarni lub znak, poprzez który drukarnia może być zidentyfikowana. Formularz opatrzony jest numerem seryjnym, nadrukowanym lub nie, za pomocą którego może on być zidentyfikowany.

grafika

Załącznik  IVa  ¹³

TEKST DEKLARACJI NA FAKTURZE

Deklaracja na fakturze, której tekst znajduje się poniżej, musi być sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne zamieszczanie tych przypisów.

Wersja w języku bułgarskim

Износителят на продуктите, обхванати от този документ (митническо разрешение №...⁽¹⁾) декларира, че освен където е отбелязано друго, тези продукти са с ... преференциален произход⁽²⁾

Wersja w języku hiszpańskim

El exportador de los productos incluidos en el presente documento (autorización aduanera no ... ⁽¹⁾) declara que, salvo indicación en sentido contrario, estos productos gozan de un origen preferencial... ⁽²⁾.

Wersja w języku czeskim

Vývozce výrobků uvedených v tomto dokumentu (číslo povolení ... ⁽¹⁾) prohlašuje, že kromě zřetelně označených mají tyto výrobky preferenční původ v ... ⁽²⁾.

Wersja w języku duńskim

Eksportøren af varer, der er omfattet af nærværende dokument, (toldmyndighedernes tilladelse nr. ... ⁽¹⁾), erklærer, at varerne, medmindre andet tydeligt er angivet, har præferenceoprindelse i ... ⁽²⁾.

Wersja w języku niemieckim

Der Ausführer (Ermächtigter Ausführer; Bewilligungs-Nr. ... ⁽¹⁾) der Waren, auf die sich dieses Handelspapier bezieht, erklärt, dass diese Waren, soweit nicht anders angegeben, präferenzbegünstigte ... ⁽²⁾ Ursprungswaren sind.

Wersja w języku estońskim

Käesoleva dokumendiga hõlmatud toodete eksportija (tolli kinnitus nr ... ⁽¹⁾) deklareerib, et need tooted on ... ⁽²⁾sooduspä- ritoluga, välja arvatud juhul, kui on selgelt näidatud teisiti.

Wersja w języku greckim

Ο εξαγωγέας των προϊόντων που καλύπτονται από το παρόν έγγραφο (άδεια τελωνείου υπ' αριθ. ... ⁽¹⁾) δηλώνει ότι, εκτός εάν δηλώνεται σαφώς άλλως, τα προϊόντα αυτά είναι προτιμησιακής καταγωγής ... ⁽²⁾.

Wersja w języku angielskim

The exporter of the products covered by this document (customs authorisation No ... ⁽¹⁾) declares that, except where otherwise clearly indicated, these products are of ... ⁽²⁾ preferential origin.

Wersja w języku francuskim

L'exportateur des produits couverts par le présent document (autorisation douanière no ... ⁽¹⁾) déclare que, sauf indication claire du contraire, ces produits ont l'origine préférentielle ... ⁽²⁾.

Wersja w języku chorwackim

Izvoznik proizvoda obuhvaćenih ovom ispravom (carinsko ovlaštenje br. ... ⁽¹⁾) izjavljuje da su, osim ako je drukcije izricito navedeno, ovi proizvodi ... ⁽²⁾ preferencijalnog podrijetla.

Wersja w języku włoskim

L'esportatore delle merci contemplate nel presente documento (autorizzazione doganale n. ... ⁽¹⁾) dichiara che, salvo indicazione contraria, le merci sono di origine preferenziale ... ⁽²⁾.

Wersja w języku łotewskim

Eksportetäjs produktiem, kuri ietverti šajä dokumentä (muitas pilnvara Nr. ... ⁽¹⁾), deklare, ka, iznemot tur, kur ir citädi skaidri noteikts, šiem produktiem ir priekšrocibu izcelsme no ... ⁽²⁾.

Wersja w języku litewskim

Šiame dokumente išvardintc; prekiy eksportuotojas (muitinés liudijimo Nr ... ⁽¹⁾) deklaruoja, kad, jeigu kitaip nenurodyta, tai yra ... ⁽²⁾ preferencinés kilmés prekés.

Wersja w języku węgierskim

A jelen okmányban szereplo áruk exportore (vámfelhatalmazási szám: ...⁽¹⁾) kijelentem, hogy eltéro egyértelmu jelzés hia- nyában az áruk preferenciális ... ⁽²⁾ származásúak.

Wersja w języku maltańskim

L-esportatur tal-prodotti koperti b'dan id-dokument (awtorizzazzjoni tad-dwana nru. ... ⁽¹⁾) jiddikjara li, hlief fejn indikat b'mod car li mhux hekk, dawn il-prodotti huma ta' origini preferenzjali ...⁽²⁾.

Wersja w języku niderlandzkim

De exporteur van de goederen waarop dit document van toepassing is (douanevergunning nr. ... ⁽¹⁾), verklaart dat, behou- dens uitdrukkelijke andersluidende vermelding, deze goederen van preferentiele ...oorsprong zijn⁽²⁾.

Wersja w języku polskim

Eksporter produktów objętych tym dokumentem (upoważnienie władz celnych nr ... ⁽¹⁾) deklaruje, że z wyjątkiem gdzie jest to wyraźnie określone, produkty te mają ... ⁽²⁾ preferencyjne pochodzenie.

Wersja w języku portugalskim

O exportador dos produtos cobertos pelo presente documento (autorizaęao aduaneira n.o ... ⁽¹⁾), declara que, salvo expres- samente indicado em contràrio, estes produtos säo de origem preferencial ... ⁽²⁾.

Wersja w języku rumuńskim

Exportatorul produselor ce fac obiectul acestui document (autorizaț ia vamală nr. ... ⁽¹⁾) declară că, exceptând cazul în care în mod expres este indicat altfel, aceste produse sunt de origine preferenț ială ... ⁽²⁾.

Wersja w języku słoweńskim

Izvoznik blaga, zajetega s tem dokumentom (pooblastilo carinskih organov št. ... ⁽¹⁾) izjavlja, da, razen če ni drugače jasno navedeno, ima to blago preferencialno ... ⁽²⁾ poreklo.

Wersja w języku słowackim

Vývozca výrobkov uvedených v tomto dokumente (číslo povolenia ... ⁽¹⁾) vyhlasuje, že okrem zreteľne označených, majú tieto výrobky preferenčný pôvod v ... ⁽²⁾.

Wersja w języku fińskim

Tässä asiakirjassa mainittujen tuotteiden viejä (tullin lupa nro ... ⁽¹⁾) ilmoittaa, että nämä tuotteet ovat, ellei toisin ole selvästi merkitty, etuuskohteluun oikeutettuja ... ⁽²⁾ alkuperätuotteita.

Wersja w języku szwedzkim

Exportören av de varor som omfattas av detta dokument (tullmyndighetens tillstånd nr ... ⁽¹⁾) försäkrar att dessa varor, om inte annat tydligt markerats, har förmånsberättigande ... ursprung ⁽²⁾.

Wersja w języku arabskim

....................................................................................................................................... ⁽³⁾

(Miejscowość i data)

....................................................................................................................................... ⁽⁴⁾

(Podpis eksportera; oraz czytelnie imię i nazwisko osoby podpisującej deklarację)."

____________________

⁽¹⁾ Jeżeli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez zatwierdzonego eksportera w rozumieniu art. 23 Protokołu, w tym miejscu należy umieścić numer upoważnienia zatwierdzonego eksportera. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć słowa w nawiasie lub pozostawić to miejsce niewypełnione.

⁽²⁾ Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeżeli deklaracja na fakturze odnosi się w całości lub w części do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli w rozumieniu art. 38 Protokołu, eksporter musi wyraźnie wskazać je w dokumencie, w którym sporządzana jest deklaracja, poprzez wpisanie symbolu "CM".

⁽³⁾ Wpisy te mogą zostać pominięte, jeżeli odpowiednie informacje są zawarte w samym dokumencie.

⁽⁴⁾ Zob. art. 22 ust. 5 Protokołu. W przypadkach, gdy nie jest wymagany podpis eksportera, zwolnienie z obowiązku złożenia podpisu oznacza jednocześnie zwolnienie z obowiązku podania nazwiska osoby podpisującej.

Załącznik  IVb  ¹⁴

TEKST DEKLARACJI EUR-MED NA FAKTURZE

Deklaracja na fakturze EUR-MED, której tekst podano poniżej, musi być sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne zamieszczanie tych przypisów.

Wersja w języku bułgarskim

Износителят на продуктите, обхванати от този документ (митническо разрешение № ... ⁽¹⁾) декларира, че освен където ясно е отбелязано друго, тези продукти са с ... преференциален произход ⁽²⁾.

– cumulation applied with ... ⁽³⁾

– no cumulation applied ⁽⁴⁾

Wersja w języku hiszpańskim

El exportador de los productos incluidos en el presente documento (autorización aduanera no ... ⁽¹⁾) declara que, salvo indicación en sentido contrario, estos productos gozan de un origen preferencial ... ⁽²⁾.

– cumulation applied with ... ⁽³⁾

– no cumulation applied ⁽⁴⁾

Wersja w języku czeskim

Vývozce výrobků uvedených v tomto dokumentu (číslo povolení ... ⁽¹⁾) prohlašuje, že kromě zřetelně označených, mají tyto výrobky preferenční původ v ... ⁽²⁾.

– cumulation applied with ... ⁽³⁾

– no cumulation applied ⁽⁴⁾

Wersja w języku duńskim

Eksportøren af varer, der er omfattet af nærværende dokument, (toldmyndighedernes tilladelse nr.... ⁽¹⁾), erklærer, at

varerne, medmindre andet tydeligt er angivet, har præferenceoprindelse i ... ⁽²⁾.

– cumulation applied with .... ⁽³⁾

– no cumulation applied ⁽⁴⁾

Wersja w języku niemieckim

Der Ausführer (Ermächtigter Ausführer; Bewilligungs-Nr. ... ⁽¹⁾) der Waren, auf die sich dieses Handelspapier bezieht, erklärt, dass diese Waren, soweit nicht anders angegeben, präferenzbegünstigte ... ⁽²⁾ Ursprungswaren sind.

– cumulation applied with ... ⁽³⁾

– no cumulation applied ⁽⁴⁾

Wersja w języku estońskim

Käesoleva dokumendiga hõlmatud toodete eksportija (tolliameti kinnitus nr. ...⁽¹⁾) deklareerib, et need tooted on ... ⁽²⁾sooduspäritoluga, välja arvatud juhul kui on selgelt näidatud teisiti.

– cumulation applied with ..... ⁽³⁾

– no cumulation applied ⁽⁴⁾

Wersja w języku greckim

Ο εξαγωγέας των προϊόντων που καλύπτονται από το παρόν έγγραφο (άδεια τελωνείου υπ'αριθ. ... ⁽¹⁾) δηλώνει ότι, εκτός εάν δηλώ νεται σαφώς άλλως, τα προϊόντα αυτά είναι προτιμησιακής καταγωγής ... ⁽²⁾.

– cumulation applied with .... ⁽³⁾

– no cumulation applied ⁽⁴⁾

Wersja w języku angielskim

The exporter of the products covered by this document (customs authorization No ... ⁽¹⁾) declares that, except where otherwise clearly indicated, these products are of ... ⁽²⁾ preferential origin.

– cumulation applied with ..... ⁽³⁾

– no cumulation applied ⁽⁴⁾

Wersja w języku francuskim

L'exportateur des produits couverts par le présent document (autorisation douanière no ... ⁽¹⁾) déclare que, sauf indication claire du contraire, ces produits ont l'origine préférentielle ... ⁽²⁾.

– cumulation applied with .... ⁽³⁾

– no cumulation applied ⁽⁴⁾

Wersja w języku chorwackim

Izvoznik proizvoda obuhvaćenih ovom ispravom (carinsko ovlaštenje br. ... ⁽¹⁾) izjavljuje da su, osim ako je to drugačije izričito navedeno, ovi proizvodi ... ⁽²⁾ preferencijalnog podrijetla.

– cumulation applied with ....... ⁽³⁾

– no cumulation applied ⁽⁴⁾

Wersja w języku włoskim

L'esportatore delle merci contemplate nel presente documento (autorizzazione doganale n. ... ⁽¹⁾) dichiara che, salvo indica zione contraria, le merci sono di origine preferenziale ... ⁽²⁾.

– cumulation applied with ......⁽³⁾

– no cumulation applied ⁽⁴⁾

Wersja w języku łotewskim

Eksportetăjs produktiem, kuri ietverti šaja dokumenta (muitas pilnvara Nr. ... ⁽¹⁾), deklare, ka, iznemot tur, kur ir citădi skaidri noteikts, šiem produktiem ir priekšrocibu izcelsme no ... ⁽²⁾.

– cumulation applied with .... ⁽³⁾

– no cumulation applied ⁽⁴⁾

Wersja w języku litewskim

Šiame dokumente išvardyt.Lj prckiy eksportuotojas (muitinés liudijimo Nr ... ⁽¹⁾) deklaruoja, kad, jeigu kitaip nenurodyta, tai yra ... ⁽²⁾ preferencinés kilmés prekés.

– cumulation applied with .... ⁽³⁾

– no cumulation applied ⁽⁴⁾

Wersja w języku węgierskim

A jelen okmányban szereplo áruk exportore (vámfelhatalmazási szám: ... ⁽¹⁾) kijelentem, hogy eltéro jelzés hianyában az áruk kedvezményes ... ⁽²⁾ származásúak.

– cumulation applied with ... ⁽³⁾

– no cumulation applied ⁽⁴⁾

Wersja w języku maltańskim

L-esportatur tal-prodotti koperti b'dan id-dokument (awtorizzazzjoni tad-dwana nru. ... ⁽¹⁾) jiddikjara li, hlief fejn indikat b'mod car li mhux hekk, dawn il-prodotti huma ta' origini preferenzjali ... ⁽²⁾.

– cumulation applied with .... ⁽³⁾

– no cumulation applied ⁽⁴⁾

Wersja w języku niderlandzkim

De exporteur van de goederen waarop dit document van toepassing is (douanevergunning nr ... ⁽¹⁾), verklaart dat, behoudens uitdrukkelijke andersluidende vermelding, deze goederen van preferentiele ... oorsprong zijn ⁽²⁾.

– cumulation applied with ......⁽³⁾

– no cumulation applied ⁽⁴⁾

Wersja w języku polskim

Eksporter produktów objętych tym dokumentem (upoważnienie władz celnych nr ... ⁽¹⁾) deklaruje, że z wyjątkiem gdzie jest to wyraźnie określone, produkty te mają ... ⁽²⁾ preferencyjne pochodzenie.

– cumulation applied with .... ⁽³⁾

– no cumulation applied ⁽⁴⁾

Wersja w języku portugalskim

O exportador dos produtos cobertos pelo presente documento (autorizaęao aduaneira no. ... ⁽¹⁾) declara que, salvo expressa- mente indicado em contràrio, estes produtos sao de origem preferencial ... ⁽²⁾.

– cumulation applied with ..... ⁽³⁾

– no cumulation applied ⁽⁴⁾

Wersja w języku rumuńskim

Exportatorul produselor ce fac obiectul acestui document (autorizaț ia vamală nr. ... ⁽¹⁾) declară că, exceptând cazul în care în mod expres este indicat altfel, aceste produse sunt de origine preferenț ială ... ⁽²⁾.

– cumulation applied with .... ⁽³⁾

– no cumulation applied ⁽⁴⁾

Wersja w języku słoweńskim

Izvoznik blaga, zajetega s tem dokumentom (pooblastilo carinskih organov št ... ⁽¹⁾) izjavlja, da, razen če ni drugače jasno navedeno, ima to blago preferencialno ... ⁽²⁾ poreklo.

– cumulation applied with .... ⁽³⁾

– no cumulation applied ⁽⁴⁾

Wersja w języku słowackim

Vývozca výrobkov uvedených v tomto dokumente (číslo povolenia ... ⁽¹⁾) vyhlasuje, že okrem zreteľne označených, majú tieto výrobky preferenčný pôvod v ... ⁽²⁾.

– cumulation applied with .... ⁽³⁾

– no cumulation applied ⁽⁴⁾

Wersja w języku fińskim

Tässä asiakirjassa mainittujen tuotteiden viejä (tullin lupa n:o ... ⁽¹⁾) ilmoittaa, että nämä tuotteet ovat, ellei toisin ole selvästi merkitty, etuuskohteluun oikeutettuja ... alkuperätuotteita ⁽²⁾.

– cumulation applied with .... ⁽³⁾

– no cumulation applied ⁽⁴⁾

Wersja w języku szwedzkim

Exportören av de varor som omfattas av detta dokument (tullmyndighetens tillstånd nr .... ⁽¹⁾) försäkrar att dessa varor, om

inte annat tydligt markerats, har förmånsberättigande ... ursprung ⁽²⁾.

– cumulation applied with ..... ⁽³⁾

– no cumulation applied ⁽⁴⁾

Wersja w języku arabskim

– cumulation applied with ........ ⁽³⁾

– no cumulation applied ⁽⁴⁾

......................................................................................................................................... ⁽⁵⁾

(Miejscowość i data)

......................................................................................................................................... ⁽⁶⁾

(Podpis eksportera; oraz czytelnie imię i nazwisko osoby podpisującej deklarację)."

_____________

⁽¹⁾ Jeżeli deklaracja pochodzenia jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, w tym miejscu należy wpisać numer jego upoważnienia. Jeżeli deklaracja pochodzenia nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, należy pominąć wyrazy w nawiasach lub zostawić puste miejsce.

⁽²⁾ Należy wskazać pochodzenie produktów. Jeżeli deklaracja pochodzenia w pełni lub w części odnosi się do produktów pochodzących z Ceuty i Melilli, eksporter musi zaznaczyć je wyraźnie na dokumencie, na którym sporządzana jest deklaracja, wpisując symbol "CM".

⁽³⁾ Wstawić nazwę państwa lub państw.

⁽⁴⁾ Uzupełnić i skreślić, gdzie jest to konieczne.

⁽⁵⁾ Wpisy te mogą zostać pominięte, jeżeli odpowiednie informacje są zawarte w samym dokumencie.

⁽⁶⁾ Zob. art. 22 ust. 5 Protokołu. W przypadkach, gdy nie jest wymagany podpis eksportera, zwolnienie z obowiązku złożenia podpisu oznacza jednocześnie zwolnienie z obowiązku podania nazwiska osoby podpisującej.

Załącznik  V 

DEKLARACJA DOSTAWCY

Deklaracja dostawcy, której tekst zamieszczony jest poniżej, musi zostać sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne powtarzanie tych przypisów.

grafika

Załącznik  VI 

DŁUGOTERMINOWA DEKLARACJA DOSTAWCY

Deklaracja dostawcy, której tekst zamieszczony jest poniżej, musi zostać sporządzona zgodnie z przypisami. Nie jest jednak konieczne powtarzanie tych przypisów.

grafika

WSPÓLNA DEKLARACJA

dotycząca Księstwa Andory

1. Produkty pochodzące z Księstwa Andory klasyfikowane w działach od 25 do 97 Zharmonizowanego Systemu są uznawane przez Tunezję za pochodzące ze Wspólnoty w rozumieniu Umowy.

2. Protokół 4, do celów określenia pochodzenia wyżej wymienionych produktów, stosuje się odpowiednio.

WSPÓLNA DEKLARACJA

dotycząca Republiki San Marino

1. Produkty pochodzące z Republiki San Marino są uznawane przez Tunezję za pochodzące ze Wspólnoty w rozumieniu Umowy.

2. Protokół 4, do celów określenia pochodzenia wyżej wymienionych produktów, stosuje się odpowiednio.

PROTOKÓŁ NR 5

w sprawie wzajemnej pomocy organów administracyjnych w sprawach celnych

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego protokołu:

a) "ustawodawstwo celne" oznacza wszelkie przepisy ustawowe i wykonawcze obowiązujące na terytorium Umawiających się Stron regulujące przywóz, wywóz i tranzyt towarów oraz poddawanie ich wszelkim innym procedurom celnym, włączając środki zakazu, ograniczenia i kontrole, przyjęte przez te Strony;

b) "organ wnioskujący" oznacza właściwy organ administracyjny, który został w tym celu wyznaczony przez Umawiającą się Stronę i który występuje z wnioskiem o udzielenie pomocy w sprawach celnych;

c) "organ, do którego kierowany jest wniosek" oznacza właściwy organ administracyjny, który został w tym celu wyznaczony przez Umawiającą się Stronę i który przyjmuje wnioski o udzielanie pomocy w sprawach celnych;

d) "dane osobowe" oznaczają wszelkie informacje dotyczące zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej.

Artykuł  2

Zakres

1. Umawiające się Strony udzielają sobie wzajemnej pomocy, w obszarach pozostających w gestii ich właściwości, zgonie z procedurami i na warunkach ustanowionych w niniejszym protokole, w celu zapobiegania, prowadzenia dochodzeń i wykrywania naruszeń ustawodawstwa celnego.

2. Przewidziana w niniejszym protokole pomoc w sprawach celnych odnosi się do każdej władzy administracyjnej Umawiających się Stron, która jest właściwa w zakresie stosowania niniejszego protokołu. Nie narusza to zasad regulujących wzajemną pomoc w sprawach karnych. Nie obejmuje to również informacji uzyskanych w wyniku uprawnionych działań przeprowadzonych na wniosek władz sądowych, chyba, że władze te wyrażą na to zgodę.

Artykuł  3

Pomoc na wniosek

1. Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek, dostarcza wszelkie stosowne informacje umożliwiające mu właściwe stosowanie ustawodawstwa celnego, w szczególności informacje dotyczące ujawnionych lub planowanych działań, które naruszają lub mogą naruszyć to ustawodawstwo.

2. Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek, informuje, czy towary wywiezione z terytorium jednej z Umawiających się Stron zostały odpowiednio przywiezione na terytorium drugiej Strony, wyszczególniając w razie potrzeby procedury celne stosowane wobec tych towarów.

3. Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek, zgodnie z jego ustawodawstwem, sprawuje szczególny nadzór nad:

a) osobami fizycznymi lub prawnymi, w odniesieniu do których istnieją uzasadnione powody by przypuszczać, że naruszają lub naruszyły ustawodawstwo celne;

b) miejscami składowania towarów zorganizowanymi w taki sposób, że istnieją uzasadnione podstawy do przypuszczeń, że wykorzystywane są do działań sprzecznych z ustawodawstwem innych Umawiających się Stron;

c) przemieszczaniem towarów, zgłoszonym jako działania mogące stać w sprzeczności z ustawodawstwem celnym;

d) środkami transportu, wobec których istnieje uzasadnione przypuszczenie, że były, są lub mogą być wykorzystywane do działań sprzecznych z ustawodawstwem celnym.

Artykuł  4

Dobrowolna pomoc

Umawiające się Strony udzielają sobie, zgodnie ze swoim ustawodawstwem, zasadami i innymi instrumentami prawnymi, wzajemnej pomocy, jeżeli uznają, że jest to konieczne dla właściwego stosowania ustawodawstwa celnego, w szczególności gdy otrzymają informacje dotyczące:

– działań, które są sprzeczne lub mogą według nich być sprzeczne z tym ustawodawstwem i które mogą zainteresować drugą Umawiającą się Stronę,

– nowych środków i metod wykorzystywanych do prowadzenia takich działań,

– towarów, o których wiadomo, że są przedmiotem działań naruszających ustawodawstwo celne,

– osób fizycznych lub prawnych, wobec których istnieje uzasadnione przypuszczenie, że uczestniczą lub uczestniczyły w działaniach naruszających ustawodawstwo celne.

środków transportu, wobec których istnieje uzasadnione podejrzenie, że były, są, lub mogą być wykorzystane do naruszenia ustawodawstwa celnego.

Artykuł  5

Dostarczanie/Powiadamianie

Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek, zgodnie ze swoim ustawodawstwem, podejmuje wszelkie niezbędne środki w celu:

– dostarczenia wszystkich dokumentów,

– powiadomienia o wszystkich decyzjach,

wchodzących w zakres niniejszego protokołu do adresata zamieszkującego lub mającego swoją siedzibę na ich terytorium. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 6 ustęp 3.

Artykuł  6

Forma i treść wniosków o udzielenie pomocy

1. Wnioski, stosownie do niniejszego protokołu, sporządzane są w formie pisemnej. Do wniosków załączane są dokumenty uznane za pomocne przy odpowiedzi na te wnioski. Jeżeli wymagać tego będzie nagła sytuacja, mogą być przyjęte wnioski w formie ustnej, lecz muszą być one bezzwłocznie potwierdzone w formie pisemnej.

2. Wnioski przedstawiane zgodnie z ustępem 1 zawierają następujące informacje:

a) organ wnioskujący, zwracający się z prośbą;

b) żądane środki;

c) przedmiot i przyczyna wniosku;

d) postanowienia, zasady i inne związane z tym instrumenty prawne;

e) na ile jest to możliwe, jak najdokładniejsze i jak najbardziej wyczerpujące wskazówki na temat osób fizycznych lub prawnych, będących przedmiotem dochodzenia;

f) podsumowanie odpowiednich faktów oraz już przeprowadzonych w dochodzeniu czynności, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w artykule 5.

3. Wnioski przedkładane są w języku urzędowym organu, do którego kierowany jest wniosek lub w języku akceptowanym przez te władze.

4. Jeśli wniosek nie spełnia wymogów formalnych, można zażądać jego poprawienia lub uzupełnienia; równocześnie mogą być podjęte środki zabezpieczające.

Artykuł  7

Realizacja wniosków

1. W celu rozpatrzenia wniosku o pomoc organ, do którego kierowany jest wniosek, działa w granicach swojej właściwości i dostępnych środków, tak jakby działał na własny rachunek lub na wniosek innych organów tej samej Umawiającej się Strony, dostarczając posiadane już informacje, przeprowadzając właściwe dochodzenia lub inicjując ich przeprowadzenie. Niniejsze postanowienie stosuje się również w odniesieniu do urzędu administracyjnego, do którego organ wnioskujący skierował prośbę, w przypadku niemożności działania przez niego samego.

2. Wnioski o pomoc realizowane są zgodnie z ustawodawstwem, postanowieniami i innymi aktami prawnymi Umawiającej się Strony, do której zostały skierowane.

3. Należycie upoważnieni urzędnicy Umawiającej się Strony mogą, za zgodą drugiej Umawiającej się Strony i na warunkach przez nią ustalonych, otrzymać od urzędów władz, do których kierowany jest wniosek, lub od innego organu odpowiedzialnego wobec władz, do których kierowany jest wniosek, informacje dotyczące działań naruszających lub mogących naruszyć ustawodawstwo celne, które potrzebne są organowi wnioskującemu do celów niniejszego protokołu.

4. Urzędnicy jednej z Umawiających się Stron mogą, za zgodą drugiej Umawiającej się Strony i na warunkach przez nią ustalonych, uczestniczyć w dochodzeniach prowadzonych na jej terytorium.

Artykuł  8

Forma przekazywanych informacji

1. Organ, do którego kierowany jest wniosek, przekazuje wyniki dochodzenia organowi wnioskującemu w formie dokumentów, uwierzytelnionych kopii dokumentów, sprawozdań i temu podobnych.

2. Dokumenty wymienione w ustępie 1 mogą być zastąpione informacjami skomputeryzowanymi utworzonymi w jakiejkolwiek formie w tym samym celu.

Artykuł  9

Wyjątki od obowiązku udzielania pomocy

1. Umawiające się Strony mogą odmówić udzielenia pomocy w zakresie niniejszego protokołu, jeżeli mogłoby to:

a) naruszyć suwerenność Tunezji lub Państwa Członkowskiego Wspólnoty, do którego skierowano wniosek o udzielenie pomocy stosownie do niniejszego protokołu; lub

b) naruszyć ich porządek publiczny, bezpieczeństwo lub inne podstawowe interesy; lub

c) dotyczyć innych przepisów niż przepisy celne; lub

d) spowodować naruszenie tajemnicy przemysłowej, handlowej lub zawodowej.

2. W przypadku gdy organ wnioskujący prosi o pomoc, której sam nie byłby w stanie udzielić, gdyby został o nią poproszony, powinien on zwrócić uwagę na ten fakt w swoim wniosku. Decyzja w sprawie takiej prośby należy do organu, do którego kierowany jest wniosek.

3. Jeżeli odmówiono udzielenia pomocy, decyzja ta i jej powody muszą być bezzwłocznie podane do wiadomości organowi wnioskującemu.

Artykuł  10

Zobowiązanie do przestrzegania poufności

1. Każda informacja przekazana z jakiejkolwiek formie, stosownie do niniejszego protokołu, posiada charakter poufny. Jest ona objęta obowiązkiem zachowania tajemnicy służbowej i korzysta z ochrony rozciągającej się na takie informacje na mocy odpowiedniego ustawodawstwa tej Umawiającej się Strony, która je otrzymała, oraz odpowiadających mu przepisów mających zastosowanie do władz wspólnotowych.

2. Dane osobowe mogą być przekazywane tylko w przypadku, gdy poziom ochrony zapewniany takim osobom przez ustawodawstwo Umawiających się Stron jest równoważny. Umawiające się Strony muszą zapewnić, co najmniej poziom ochrony oparty na zasadach zawartych w Załączniku do niniejszego protokołu.

Artykuł  11

Wykorzystanie informacji

1. Uzyskane informacje, łącznie z informacjami dotyczącymi danych osobowych, wykorzystywane są jedynie do celów niniejszego protokołu oraz mogą być wykorzystane do innych celów przez każdą Umawiającą się Stronę tylko po uprzednim uzyskaniu pisemnej zgody organu administracyjnego, który dostarczył takie informacje, i podlegają ponadto ograniczeniom wprowadzonym przez ten organ. Postanowienia te nie znajdują zastosowania, jeżeli informacje zebrane do celów niniejszego protokołu mogą być również wykorzystane do celów zwalczania nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi. Takie informacje mogą być przekazywane innym organom bezpośrednio zaangażowanym w zwalczanie nielegalnego handlu narkotykami, z ograniczeniami wynikającymi z artykułu 2.

2. Ustęp 1 nie stanowi przeszkody w wykorzystywaniu informacji w postępowaniu sądowym lub administracyjnym wszczętym w wyniku nieprzestrzegania ustawodawstwa celnego. Właściwy organ, który dostarczył takie informacje, zostaje bezzwłocznie powiadomiony o takim wykorzystaniu.

3. Umawiające się Strony mogą w swoich aktach dowodowych, zeznaniach oraz w postępowaniach sądowych i pismach procesowych wykorzystywać, jako dowody, uzyskane informacje i dokumenty, z którymi zapoznały się zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu.

Artykuł  12

Eksperci i świadkowie

1. Urzędnik organu, do którego kierowany jest wniosek, może być upoważniony do występowania, w ramach udzielonego pełnomocnictwa, jako ekspert lub świadek w postępowaniu sądowym lub administracyjnym, dotyczącym spraw objętych niniejszym Protokołem, prowadzonym zgodnie z jurysdykcją drugiej Umawiającej się Strony i może przedstawiać takie przedmioty, dokumenty lub ich uwierzytelnione kopie, które mogą być potrzebne w postępowaniu. Wniosek o takie występowanie musi dokładnie określać, w jakiej sprawie, na podstawie jakiego tytułu i w jakim charakterze urzędnik będzie przesłuchiwany.

2. Upoważniony urzędnik korzysta z ochrony, jaką zapewnia urzędnikom obowiązujące ustawodawstwo organu wnioskującego na jego terytorium.

Artykuł  13

Koszty pomocy

Umawiające się strony zrzekają się wszelkich wzajemnych roszczeń o zwrot kosztów poniesionych stosownie do niniejszego protokołu z wyjątkiem, w razie potrzeby, wydatków na świadków, ekspertów oraz tłumaczy, niezależnych od służb publicznych.

Artykuł  14

Wykonywanie

1. Wykonywanie niniejszego protokołu powierza się krajowym władzom celnym Tunezji, z jednej strony, oraz właściwym służbom Komisji Wspólnot Europejskich i, w zależności od przypadku, organom celnym Państw Członkowskich, z drugiej strony. Decydują one o wszystkich praktycznych środkach i przedsięwzięciach niezbędnych przy jego stosowaniu, z uwzględnieniem zasad w dziedzinie ochrony danych. Mogą one, za pośrednictwem ustanowionego na mocy artykułu 40 protokołu 4 Komitetu Współpracy Celnej, przedstawiać Radzie Stowarzyszenia propozycje zmian, które ich zdaniem powinny być wprowadzone do niniejszego protokołu.

2. Umawiające się Strony konsultują się wzajemnie i informują o szczegółowych zasadach wykonywania, które przyjęto zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu.

Artykuł  15

Komplementarność

1. Niniejszy protokół stanowi uzupełnienie i nie stanowi przeszkody w stosowaniu jakichkolwiek umów o wzajemnej pomocy, które zostały zawarte lub mogą być zawarte między jednym lub kilkoma Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej a Tunezją. Nie wyklucza on również szerszego zakresu wzajemnej pomocy udzielanej na podstawie tych umów.

2. Bez uszczerbku dla postanowień artykułu 11, umowy te nie naruszają przepisów wspólnotowych regulujących przekazywanie między właściwymi służbami Komisji a władzami celnymi Państw Członkowskich wszelkich informacji uzyskanych w sprawach celnych, które mogłyby być przedmiotem zainteresowania Wspólnoty.

Załącznik DO PROTOKOŁU

PODSTAWOWE ZASADY OCHRONY DANYCH

1. Dane osobowe poddawane przetwarzaniu komputerowemu powinny być:

a) uzyskiwane i przetwarzane rzetelnie i zgodnie z prawem;

b) gromadzone do określonych i legalnych celów i nie mogą być dalej wykorzystywane niezgodnie z tymi celami;

c) prawidłowe, istotne i niewykraczające poza cele, dla których są gromadzone;

d) dokładne i, o ile zaistnieje taka potrzeba, uaktualniane;

e) przechowywane w postaci umożliwiającej ustalenie tożsamości danej osoby przez okres nie dłuższy od wymaganego do postępowania, na potrzeby którego dane zostały zebrane.

2. Dane osobowe zawierające informacje dotyczące pochodzenia rasowego, poglądów politycznych lub przekonań religijnych, lub innych przekonań, oraz informacje dotyczące zdrowia lub życia płciowego jakiejkolwiek osoby nie mogą być przetwarzane komputerowo, o ile prawo krajowe nie zapewnia odpowiednich środków zabezpieczających. Postanowienia te odnoszą się również do danych osobowych, dotyczących karalności.

3. W celu zapewnienia ochrony danych osobowych zapisanych w komputerowej bazie danych powinny być przyjęte odpowiednie środki bezpieczeństwa przed nieupoważnionym zniszczeniem lub przypadkową utratą i jakimkolwiek nieupoważnionym dostępem, zmianą lub ujawnieniem tych danych.

4. Każda osoba powinna mieć prawo do:

a) uzyskania informacji, czy dotyczące jej dane osobowe są przechowywane w komputerowej bazie danych, głównych celów, do jakich te dane są wykorzystywane, oraz tożsamości i miejsca zamieszkania lub miejsca pracy osoby odpowiedzialnej za tę bazę danych;

b) otrzymywania w rozsądnych odstępach czasu oraz bez zbędnej zwłoki ponoszenia nadmiernych wydatków potwierdzenia istnienia komputerowej bazy danych zawierającej dotyczące jej dane osobowe oraz do uzyskania tych danych w zrozumiałej formie;

c) w zależności od przypadku, sprostowania lub usunięcia takich danych, w przypadku gdy były one przetwarzane z naruszeniem postanowień ustawodawstwa krajowego pozwalającego na stosowanie podstawowych zasad, które zostały określone w punktach. 1 i 2 niniejszego załącznika;

d) dostępu do środków prawnych w razie niepodjęcia żadnych działań związku z jej wnioskiem o udzielenie informacji lub, w zależności od sytuacji, przekazanie, sprostowanie lub usunięcie, określonych w powyższych literach b) i c).

5.1. Odstępstwa od postanowień punktów 1, 2 i 4 niniejszego załącznika są dozwolone tylko w podanych niżej przypadkach.

5.2. Odstępstwa od postanowień punktów 1, 2 i 4 niniejszego załącznika mogą być dopuszczone tylko wtedy, gdy jest to przewidziane ustawodawstwem Umawiającej się Strony i jeżeli takie odstępstwo stanowi niezbędny środek w demokratycznym społeczeństwie oraz ma na celu:

a) zabezpieczenie bezpieczeństwa narodowego, porządku publicznego lub finansowych interesów państwa lub zapobieganie przestępstwom;

b) ochronę podmiotów, których dotyczą dane lub praw i wolności osób trzecich.

5.3. W przypadku komputerowych systemów baz danych zawierających dane osobowe wykorzystywane do celów statystycznych lub badań naukowych, prawa określone w punkcie 4 litery b), c) i d) niniejszego załącznika mogą być ograniczone przez prawo, gdy wykorzystanie takie stwarza wyraźnie niewielkie prawdopodobieństwo naruszenia prywatności podmiotów, których dotyczą te dane.

6. Żadnego z postanowień niniejszego załącznika nie interpretuje się jako ograniczającego lub naruszającego uprawnienia Umawiającej się Strony do udzielania podmiotom, których dane takie dotyczą, większej ochrony niż przewidziana w niniejszym załączniku.

* Układ uzupełniony z dniem 1 maja 2004 r. Protokołem w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej sporządzonym w Luksemburgu dnia 31 maja 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.278.3).

Układ uzupełniony z·dniem·17·marca·2015·r. Protokołem do Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony, dotyczący umowy ramowej między Unią Europejską a Republiką Tunezyjską w sprawie ogólnych zasad udziału Republiki Tunezyjskiej w programach unijnych sporządzonym w Brukseli dnia 17 marca 2015 r. (Dz.U.UE.L.15.96.3).

1 Art. 82 ust. 3 zmieniony przez art. 5 Protokołu do Układu Eurośródziemnomorskiego ustanawiającego Stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.05.278.3) z dniem 1 maja 2004 r.

2 Protokół nr 1 art. 1 ust. 5 zmieniony przez pkt 1 Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Republiką Tunezji dotyczącego wzajemnych środków liberalizacyjnych oraz zmiany Protokołów rolnych do Układu o stowarzyszeniu między WE a Tunezją (Dz.U.UE.L.00.336.93) z dniem 1 stycznia 2001 r.

3 Protokół nr 1 art. 2 zmieniony przez pkt 2 Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Republiką Tunezji dotyczącego wzajemnych środków liberalizacyjnych oraz zmiany Protokołów rolnych do Układu o stowarzyszeniu między WE a Tunezją (Dz.U.UE.L.00.336.93) z dniem 1 stycznia 2001 r.

4 Protokół nr 1 art. 3 zmieniony przez pkt 3 Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Republiką Tunezji dotyczącego wzajemnych środków liberalizacyjnych oraz zmiany Protokołów rolnych do Układu o stowarzyszeniu między WE a Tunezją (Dz.U.UE.L.00.336.93) z dniem 1 stycznia 2001 r.

5 Protokół nr 1 art. 3 ust. 1 zmieniony przez art. 3 ust. 1 Protokołu do Układu Eurośródziemnomorskiego ustanawiającego Stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.05.278.3) z dniem 1 maja 2004 r.

6 Protokół nr 1 art. 3 ust. 2 zmieniony przez art. 3 ust. 1 Protokołu do Układu Eurośródziemnomorskiego ustanawiającego Stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.05.278.3) z dniem 1 maja 2004 r.

7 Protokół nr 1 załącznik:

- zmieniony przez pkt 4 Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Republiką Tunezji dotyczącego wzajemnych środków liberalizacyjnych oraz zmiany Protokołów rolnych do Układu o stowarzyszeniu między WE a Tunezją (Dz.U.UE.L.00.336.93) z dniem 1 stycznia 2001 r.

- zmieniony przez art. 3 ust. 2 Protokołu do Układu Eurośródziemnomorskiego ustanawiającego Stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.05.278.3) z dniem 1 maja 2004 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

8 Protokół nr 3 zmieniony przez pkt 4 Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Republiką Tunezji dotyczącego wzajemnych środków liberalizacyjnych oraz zmiany Protokołów rolnych do Układu o stowarzyszeniu między WE a Tunezją (Dz.U.UE.L.00.336.93) z dniem 1 stycznia 2001 r.

9 Protokół nr 4 zmieniony przez art. 1 decyzji Rady Stowarzyszenia UE-Tunezja nr 2006/612/WE z dnia 28 lipca 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.260.1) zmieniającej nin. Układ z dniem 1 sierpnia 2006 r.

10 Protokół 4 art. 3 ust. 1 zmieniony przez art. 2 pkt 1 Protokołu do Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.2014.296.3) z dniem 1 stycznia 2007 r.

11 Protokół 4 art. 4 ust. 1 zmieniony przez art. 2 pkt 1 Protokołu do Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.2014.296.3) z dniem 1 stycznia 2007 r.

12 Protokół nr 4 art. 15 ust. 7:

- zmieniony przez art. 1 decyzji Rady Stowarzyszenia UE-Tunezja nr 2012/198/UE z dnia 20 lutego 2012 r. (Dz.U.UE.L.2012.106.28) zmieniającej nin. Układ z dniem 1 stycznia 2010 r.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2014/865/UE z dnia 26 września 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.346.60) zmieniającej nin. Układ z dniem 1 stycznia 2013 r.

13 Protokół 4 załącznik IVa:

- zmieniony przez art. 2 pkt 2 Protokołu do Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.2014.296.3) z dniem 1 stycznia 2007 r.

- zmieniony przez art. 2 umowy międzynarodowej z dnia 9 października 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.330.3) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 sierpnia 2021 r.

14 Protokół 4 załącznik IVb:

- zmieniony przez art. 2 pkt 2 Protokołu do Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezyjską, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.2014.296.3) z dniem 1 stycznia 2007 r.

- zmieniony przez art. 2 umowy międzynarodowej z dnia 9 października 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.330.3) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 sierpnia 2021 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2005.278.9
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Tunezja-Wspólnoty Europejskie. Układ Eurośródziemnomorski ustanawiający Stowarzyszenie. Bruksela.1995.07.17.
• Data aktu: 17/07/1995
• Data ogłoszenia: 21/10/2005
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 01/03/1998