uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 44 i 95,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1 ,
uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego 2 ,
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu 3 ,
(1) Skuteczne, przejrzyste i zintegrowane rynki papierów wartościowych stanowią wkład w tworzenie prawdziwego, jednolitego rynku europejskiego we Wspólnocie oraz sprzyjają rozwojowi i tworzeniu nowych miejsc pracy poprzez lepsze rozdysponowanie kapitału oraz redukcję kosztów. Ujawnienie precyzyjnych, wyczerpujących i aktualnych informacji o emitentach papierów wartościowych buduje trwałe zaufanie inwestorów i umożliwia opartą na odpowiednich informacjach ocenę ich wyników oraz aktywów. Wpływa to na poprawę ochrony inwestorów oraz skuteczności funkcjonowania rynku.
(2) W tym celu emitenci papierów wartościowych powinni zapewnić odpowiedni poziom przejrzystości danych w relacjach z inwestorami poprzez regularny przepływ informacji. Z tego samego powodu akcjonariusze albo osoby fizyczne lub prawne posiadające prawa głosu lub instrumenty finansowe, z których wynika prawo do nabycia istniejących akcji wraz prawami głosu, powinni także informować emitentów o nabyciu lub innych zmianach w większościowych pakietach akcji w spółkach tak, aby mogli oni na bieżąco udostępniać te informacje do publicznej wiadomości.
(3) W komunikacie Komisji z dnia 11 maja 1999 r., zatytułowanym "Stanowienie ram dla rynku finansowego: plan działań", określono szereg działań potrzebnych do stworzenia jednolitego rynku usług finansowych. Na szczycie w Lizbonie w marcu 2000 r. Rada Europejska wezwała do wdrożenia wspomnianego Planu działań do roku 2005 r. W planie tym podkreślono potrzebę opracowania dyrektywy podnoszącej wymagania w zakresie przejrzystości. Potrzebę tę Rada Europejska potwierdziła na szczycie w Barcelonie w marcu 2002 r.
(4) Przepisy niniejszej dyrektywy powinny być zgodne z zadaniami i obowiązkami powierzonymi Europejskiemu Systemowi Banków Centralnych (ESCB) oraz bankom centralnym Państw Członkowskich na mocy traktatu oraz statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych oraz Europejskiego Banku Centralnego; szczególną uwagę należy tu poświęcić bankom centralnym Państw Członkowskich, których akcje dopuszczane są obecnie do obrotu na rynku regulowanym, w celu zagwarantowania realizacji celów określonych w prawie pierwotnym Wspólnoty.
(5) Większa harmonizacja przepisów prawa krajowego w kwestii wymagań dotyczących okresowego i bieżącego ujawniania informacji przez emitentów papierów wartościowych powinna doprowadzić do poprawy ochrony interesów inwestorów w obrębie Wspólnoty. Niemniej jednak niniejsza dyrektywa nie ma wpływu na istniejące ustawodawstwo Wspólnoty dotyczące jednostek emitowanych przez przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania inne niż typu zamkniętego.
(6) Zgodnie z celem niniejszej dyrektywy, nadzór nad emitentem akcji lub dłużnych papierów wartościowych o nominale jednostkowym mniejszym niż 1.000 EUR, będzie najskuteczniej sprawowane przez Państwo Członkowskie, w którym emitent posiada swoją siedzibę. W związku z tym, niezwykle istotne jest zapewnienie zgodności z dyrektywą 2003/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. w sprawie prospektu emisyjnego publikowanego w związku z publiczną ofertą lub dopuszczeniem do obrotu papierów wartościowych 4 . Według tych samych zasad należy wprowadzić także pewną elastyczność, pozwalającą emitentom z krajów trzecich oraz spółkom z krajów Wspólnoty emitującym jedynie papiery inne, niż wymienione powyżej, na wybór macierzystego Państwa Członkowskiego.
(7) Wysoki poziom ochrony inwestorów we Wspólnocie umożliwiłby wyeliminowanie przeszkód w dopuszczaniu papierów wartościowych do obrotu na rynkach regulowanych znajdujących się lub funkcjonujących w Państwie Członkowskim. Państwom Członkowskim, innym niż macierzyste Państwo Członkowskie, nie powinno zezwalać się na ograniczanie możliwości dopuszczania papierów wartościowych do obrotu na ich rynkach regulowanych poprzez nakładanie surowszych wymagań odnośnie okresowego i bieżącego ujawniania informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na takim rynku.
(8) Usunięcie przeszkód na podstawie zasady macierzystego Państwa Członkowskiego, o której mowa w niniejszej dyrektywie, nie powinno mieć wpływu na obszary nie objęte tą dyrektywą, takie jak prawo akcjonariuszy do ingerowania w proces zarządzania przedsiębiorstwem emitenta. Nie powinno mieć ono także wpływu na prawo macierzystego Państwa Członkowskiego do żądania od emitenta dodatkowych publikacji w prasie codziennej obejmujących część lub wszystkie informacje regulowane.
(9) 5 Rozporządzenie (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości 6 przygotowało grunt do ujednolicenia standardów sprawozdawczości finansowej w całej Wspólnocie dla emitentów, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym i, od których wymaga się sporządzania skonsolidowanych sprawozdań finansowych. Tym samym, oprócz ogólnego systemu dla wszystkich spółek, określonego w dyrektywach dotyczących prawa spółek, został ustanowiony szczególny system dla emitentów papierów wartościowych. Niniejsza dyrektywa bazuje na tym podejściu w odniesieniu do rocznej i śródrocznej sprawozdawczości finansowej, w tym także na zasadzie przedstawiania prawdziwego i rzetelnego obrazu aktywów i pasywów emitenta, jego sytuacji finansowej oraz zysków i strat. Skrócony zbiór sprawozdań finansowych, jako część półrocznego raportu finansowego, również stanowi wystarczającą podstawę dla przedstawienia prawdziwego i rzetelnego obrazu pierwszych sześciu miesięcy roku obrotowego emitenta.
(10) 7 Roczny raport finansowy powinien zawierać informacje dotyczące poszczególnych lat, od momentu dopuszczenia papierów wartościowych emitenta do obrotu na rynku regulowanym. Lepsza porównywalność rocznych raportów finansowych służy inwestorom na rynkach papierów wartościowych jedynie wówczas, gdy mogą być oni pewni, iż informacje te zostaną opublikowane w określonym czasie po zakończeniu roku obrotowego. W odniesieniu do dłużnych papierów wartościowych, które zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym jeszcze przed dniem 1 stycznia 2005 r., a które zostały wyemitowane przez emitentów zarejestrowanych w kraju trzecim, macierzyste państwo członkowskie może w pewnych okolicznościach pozwolić emitentom na odstąpienie od opracowywania rocznych raportów finansowych według standardów zgodnych z wymogami niniejszej dyrektywy.
(11) 8 Niniejsza dyrektywa wprowadzi obowiązek sporządzania przez emitentów akcji dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym półrocznych raportów finansowych zawierających szerszy zakres informacji. Powinno to pozwolić inwestorom na dokonanie bardziej świadomej oceny sytuacji emitenta.
(12) 9 Macierzyste państwo członkowskie może wprowadzić zwolnienie emitentów dłużnych papierów wartościowych od obowiązku sprawozdawczości półrocznej w przypadku:
- instytucji kredytowych działających jako drobni emitenci dłużnych papierów wartościowych lub
- emitentów istniejących już w chwili wejścia w życie niniejszej dyrektywy, emitujących wyłącznie dłużne papiery wartościowe bezwarunkowo i nieodwołalnie gwarantowane przez macierzyste Państwo Członkowskie lub przez jego regionalne lub lokalne władze, lub
- podczas dziesięcioletniego okresu przejściowego, jedynie w odniesieniu do tych dłużnych papierów wartościowych, które były dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym jeszcze przed 1 stycznia 2005 r., a które mogą być nabywane wyłącznie przez inwestorów profesjonalnych. Jeżeli takiego zwolnienia udziela macierzyste Państwo Członkowskie, nie może zostać ono rozszerzone na żadne dłużne papiery wartościowe, które zostaną dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym w późniejszym terminie.
(13) Parlament Europejski i Rada z zadowoleniem witają zobowiązanie Komisji do szybkiego rozważenia kwestii zwiększenia przejrzystości polityki wynagrodzeń, całkowitej sumy wypłaconego wynagrodzenia (w tym także wynagrodzeń warunkowych lub odroczonych) oraz świadczeń w naturze przyznawanych każdemu członkowi organów administracyjnych, zarządzających lub nadzorczych w ramach planu działania na rzecz "Modernizacji prawa spółek oraz polepszenie nadzoru korporacyjnego w Unii Europejskiej" z dnia 21 maja 2003 r. oraz zamiar opracowania przez Komisję rekomendacji w tym zakresie w najbliższej przyszłości.
(14) 10 Macierzyste państwo członkowskie powinno zachęcać emitentów, których akcje są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, a których głównym profilem działalności jest działalność związana z przemysłem wydobywczym, do ujawniania w swoich rocznych raportach finansowych płatności dokonywanych na rzecz władz państwowych. Macierzyste Państwo Członkowskie powinno także zachęcać do zwiększenia przejrzystości takich płatności zgodnie z zasadami ustanowionymi w ramach rozmaitych międzynarodowych forów finansowych.
(15) 11 Niniejsza dyrektywa nałoży na instytucje emitujące wyłącznie dłużne papiery wartościowe na rynkach regulowanych obowiązek sprawozdawczości półrocznej. Zwolnienia od tego obowiązku powinny być przewidziane tylko dla rynków hurtowych, na których jednostkowy nominał instrumentów finansowych wynosi co najmniej 50.000 EUR, zgodnie z dyrektywą 2003/71/WE. W przypadku, gdy dłużne papiery wartościowe emitowane są w innej walucie, zwolnienia powinny być możliwe jedynie wówczas, gdy nominał jednostkowy w takiej walucie stanowi w chwili emisji równowartość co najmniej 50.000 EUR.
(16) 12 Bardziej aktualne i wiarygodne informacje na temat wyników osiąganych w ciągu roku obrotowego przez emitenta akcji wymagają także częstszego dostarczania informacji śródrocznych. Należy zatem wprowadzić wymóg publikacji pierwszego okresowego sprawozdania zarządu podczas pierwszych sześciu miesięcy oraz drugiego - podczas kolejnych sześciu miesięcy roku obrotowego. Emitenci akcji, którzy publikują już kwartalne raporty finansowe, nie powinni być objęci wymogiem sporządzania śródrocznych sprawozdań zarządu.
(17) Odpowiednie przepisy dotyczące odpowiedzialności, określone przez każde Państwo Członkowskie zgodnie z jego krajowymi przepisami ustawowymi i innymi regulacjami, mają zastosowanie wobec emitenta, jego organów administracyjnych, zarządzających lub nadzorczych, lub też osób odpowiedzialnych w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa emitenta. Państwa Członkowskie powinny zachować swobodę określania zakresu takiej odpowiedzialności.
(18) Należy podawać do wiadomości publicznej informacje o zmianach w większościowych pakietach akcji emitentów, których akcje stanowią przedmiot obrotu na rynku regulowanym. Informacje takie powinny umożliwiać inwestorom nabywanie lub zbywanie akcji z pełną świadomością zmian w strukturze głosów; powinny one także zwiększyć skuteczność kontroli emitentów akcji oraz ogólną przejrzystość istotnych przepływów kapitału. W pewnych okolicznościach, należy udzielać informacji na temat akcji lub instrumentów finansowych określonych w art. 13, złożonych jako zabezpieczenie.
(19) Art. 9 i art. 10 lit. c) nie powinny mieć zastosowania wobec akcji udostępnianych przez członków ESCB, ani tym członkom podczas wywiązywania się przez nich z ich funkcji jako organów polityki pieniężnej, pod warunkiem, że prawa głosu przypisane do tych akcji nie są wykonywane; koncepcja "krótkiego okresu" określona w art.11 powinna być rozumiana w odniesieniu do transakcji kredytowych przeprowadzanych zgodnie z Traktatem oraz aktami prawnymi Europejskiego Banku Centralnego (EBC), w szczególności Wytycznymi EBC dotyczącymi instrumentów i procedur polityki pieniężnej oraz TARGET, a także do transakcji kredytowych mających na celu spełnienie analogicznych funkcji w sposób zgodny z przepisami krajowymi.
(20) Dla uniknięcia zbędnych obciążeń niektórych uczestników rynku oraz w celu wyjaśnienia, kto wywiera faktyczny wpływ na emiteta, nie ma potrzeby stosowania wymogu powiadamiania o posiadaniu większościowych pakietów akcji lub innych instrumentów finansowych określonych w art. 13, które dają prawo do nabywania akcji w odniesieniu do tych animatorów rynku lub depozytariuszy lub instrumentów finansowych nabytych wyłącznie do celów rozrachunkowo-rozliczeniowych, w ramach ograniczeń i gwarancji stosowanych w całej Wspólnocie. Macierzyste Państwo Członkowskie powinno mieć możliwość stosowania ograniczonych zwolnień w odniesieniu do pakietów akcji w portfelach inwestycyjnych instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych.
(21) W celu wyjaśnienia, kto faktycznie jest posiadaczem większościowego pakietu akcji lub innych instrumentów finansowych tego samego emitenta we Wspólnocie, nie należy stosować wobec podmiotów dominujących wymogu konsolidacji posiadanych przez nie pakietów akcji z pakietami zarządzanymi przez przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) lub firmy inwestycyjne, o ile takie przedsiębiorstawa oraz firmy korzystają ze swoich praw głosowania w sposób niezależny od swoich podmiotów dominujących oraz spełnią także pewne warunki dodatkowe.
(22) Przekazywanie bieżących informacji posiadaczom papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym powinno być w dalszym ciągu oparte na zasadzie równego traktowania. Równe traktowanie odnosi się wyłącznie do akcjonariuszy o identycznym statusie i pozostaje bez wpływu na liczbę praw głosu, które mogą być związane z konkretną akcją. W ten sam sposób, posiadacze dłużnych papierów wartościowych niezróżnicowanych pod względem praw i obowiązków nadal powinni korzystać z równego traktowania, nawet w przypadku emisji długu przez państwo. Należy ułatwić informowanie posiadaczy akcji i/lub dłużnych papierów wartościowych podczas walnych zgromadzeń. W szczególności posiadacze akcji i/lub dłużnych papierów wartościowych mający swoje siedziby za granicą powinni aktywnie korzystać ze swoich uprawnień, poprzez możliwość ustanawiania pełnomocników, którzy działaliby w ich imieniu. Z tych samych powodów, podczas walnego zgromadzenia akcjonariuszy i/lub posiadaczy dłużnych papierów wartościowych, należy podjąć decyzję, czy powinno mieć miejsce wykorzystanie nowoczesnych technik informacyjnych i komunikacyjnych.. W takim przypadku emitenci powinni podjąć kroki mające na celu skuteczne informowanie wszystkich akcjonariuszy i/lub posiadaczy dłużnych papierów wartościowych, o ile istnieje możliwość ustalenia ich tożsamości.
(23) Eliminowanie przeszkód oraz skuteczne wdrożenie nowych wspólnotowych obowiązków informacyjnych wymaga również sprawowania odpowiedniej kontroli przez właściwy organ macierzystego Państwa Członkowskiego. Niniejsza dyrektywa powinna zapewnić przynajmniej minimalną gwarancję dostępu do aktualnych informacji. Z tego powodu w każdym Państwie Członkowskim powinien istnieć przynajmniej jeden system archiwizowania i przechowywania danych.
(24) Obowiązek emitenta dokonywania tłumaczenia wszystkich bieżących lub okresowych informacji na właściwe w danej sytuacji języki we wszystkich Państwach Członkowskich, w których jego papiery wartościowe dopuszczone są do obrotu, nie sprzyja integracji rynków papierów wartościowych i wpływa zniechęcająco na transgraniczne dopuszczanie papierów wartościowych do obrotu na rynku. Tak więc emitent powinien posiadać w pewnych przypadkach prawo przekazywania informacji w języku przyjętym zwyczajowo w sferze finansów międzynarodowych. Ze względu na konieczność dołożenia szczególnych starań w celu przyciągnięcia zagranicznych inwestorów z innych Państw Członkowskich i państw trzecich, Państwa Członkowskie nie powinny dłużej stwarzać przeszkód akcjonariuszom, osobom wykonującym prawo głosu ani posiadaczom instrumentów finansowych w powiadamianiu emitenta w języku, który jest zwyczajowo wykorzystywany w sferze finansów międzynarodowych.
(25) Dostęp inwestorów do informacji o emitentach powinien być lepiej zorganizowany na poziomie wspólnotowym w celu aktywnego promowania integracji europejskich rynków kapitałowych. W zakresie dostępu do informacji inwestorzy, których siedziby znajdują się poza macierzystym Państwem Członkowskim emitenta powinni uzyskać status równorzędny z tym, który posiadają inwestorzy działający w tymże Państwie. Może to zostać osiągnięte jeśli macierzyste Państwo Członkowskie zapewni przestrzeganie minimalnych standardów jakości dotyczących rozpowszechniania informacji we Wspólnocie w sposób sprawny i niedyskryminacyjny oraz zależnie od typu regulowanych informacji istotnych w danej sytuacji. Ponadto, rozpowszechniane informacje powinny być udostępniane w macierzystym Państwie Członkowskim w sposób scentralizowany, umożliwiając stworzenie europejskiej sieci, dostępnej w przystępnej cenie dla inwestorów detalicznych, przy czym nie powinny one prowadzić do zbędnego mnożenia wymagań odnoszących się do emitentów. Emitenci powinni korzystać z wolnej konkurencji podczas wybierania środków przekazu lub operatorów w celu rozpowszechniania informacji, w sposób zgodny z niniejszą dyrektywą.
(26) Zmierzając do dalszego uproszczenia dostępu inwestorów do informacji korporacyjnych w Państwach Członkowskich, zadanie sformułowania wytycznych dla tworzenia sieci elektronicznych należy pozostawić krajowym organom nadzorczym, działającym w konsultacji z innymi zainteresowanymi stronami, a szczególnie z emitentami papierów wartościowych, inwestorami, uczestnikami rynku, podmiotami obsługującymi rynki regulowane oraz podmiotami dostarczającymi informacje finansowe.
(27) Dążąc do zapewnienia skutecznej ochrony inwestorów oraz prawidłowego funkcjonowania rynków regulowanych, przepisy dotyczące informacji, które mają zostać opublikowane przez emitentów papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym, stosuje się również do emitentów nie posiadających zarejestrowanej siedziby w danym Państwie Członkowskim i nie objętych przepisami art. 48 Traktatu. Należy także zapewnić, aby wszelkie istotne informacje dodatkowe o emitentach ze Wspólnoty lub krajów trzecich, których ujawnienia wymaga się w kraju trzecim, zaś nie jest ono wymagane w Państwie Członkowskim, zostały podane do publicznej wiadomości we Wspólnocie.
(28) 13 W każdym Państwie Członkowskim należy wyznaczyć jeden właściwy organ, który przejmie pełną odpowiedzialność za nadzór nad przestrzeganiem przepisów przyjętych zgodnie z niniejszą dyrektywą, oraz za współpracę międzynarodową. Organ taki powinien mieć charakter administracyjny, zaś w celu uniknięcia konfliktu interesów należy zapewnić jego niezależność od podmiotów gospodarczych. Państwa członkowskie mogą jednak wyznaczyć inny właściwy organ do zbadania, czy informacja, o której mowa w niniejszej dyrektywie, została sporządzona zgodnie z odpowiednimi ramami sprawozdawczymi oraz do zastosowania właściwych środków w przypadku odkrycia naruszeń; organ taki nie musi mieć charakteru administracyjnego.
(29) Wzrost aktywności transgranicznej wymaga poprawy współpracy pomiędzy właściwymi organami krajowymi, w tym także całościowego zbioru przepisów dotyczących wymiany informacji oraz stosowania środków ostrożności. Organizacja zadań regulacyjnych i nadzorczych w każdym Państwie Członkowskim nie powinna zakłócać skutecznej współpracy pomiędzy właściwymi organami krajowymi.
(30) Podczas posiedzenia w dniu 17 lipca 2000 r. Rada powołała Komitet Mędrców ds. Regulacji Europejskiego Rynku Papierów Wartościowych. W swoim raporcie końcowym Komitet zaproponował wprowadzenie nowych technik legislacyjnych opartych na podejściu czteropoziomowym, a mianowicie na: zasadach podstawowych, technicznych środkach wykonawczych, współpracy pomiędzy krajowymi regulatorami rynków papierów wartościowych oraz stosowaniu prawa Wspólnoty. Niniejsza dyrektywa powinna ograniczyć się do szeroko pojętych zasad "ramowych", podczas gdy środki wykonawcze, które powinna przyjąć Komisja, przy wsparciu ze strony Europejskiego Komitetu Papierów Wartościowych, ustanowionego decyzją Komisji 2001/528/WE 14 powinny zawierać niezbędne szczegóły techniczne.
(31) Rezolucja przyjęta przez Radę Europejską w Sztokholmie w marcu 2001 r. potwierdziła raport końcowy Komitetu Mędrców oraz proponowanego, czteropoziomowego podejścia zmierzającego do zwiększenia skuteczności i przejrzystości procesu regulacji wspólnotowego ustawodawstwa dotyczącego papierów wartościowych.
(32) Zgodnie z tą tej rezolucją, należy częściej stosować środki wykonawcze w celu zapewnienia możliwości aktualizacji przepisów technicznych tak, aby nadążały one za rozwojem rynku z oraz rozwojowi w zakresie nadzoru, a także należy określić ostateczne terminy wdrażania wszystkich przepisów wykonawczych.
(33) Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 lutego 2002 r. w sprawie wdrożenia przepisów dotyczących usług finansowych również potwierdziła raport Komitetu Ekspertów na podstawie uroczystego oświadczenia złożonego tego samego dnia przed Parlamentem Europejskim przez Przewodniczącego Komisji oraz listu komisarza ds. rynku wewnętrznego z dnia 2 października 2001 r., skierowanego do przewodniczącego komisji gospodarczej i monetarnej Parlamentu Europejskiego, w odniesieniu do zabezpieczenia roli Parlamentu Europejskiego w tym procesie.
(34) Na zbadanie projektu środków wykonawczych oraz wydanie opinii na ich temat Parlamentowi Europejskiemu powinien przysługiwać okres trzech miesięcy od przekazania pierwszego jego projektu. Jednakże w pilnych i należycie uzasadnionych przypadkach, okres ten może ulec skróceniu. Jeżeli Parlament uchwali w tym okresie rezolucję, Komisja powinna ponownie zbadać wspomniane projekty.
(35) Środki wykonawcze odnoszące się do przepisów niniejszej dyrektywy mogą być konieczne dla uwzględnienia bieżącego rozwoju sytuacji na rynkach papierów wartościowych. Komisja powinna być odpowiednio uprawniona do przyjęcia środków wykonawczych, pod warunkiem, że nie wprowadzają one zmian w podstawowych elementach niniejszej dyrektywy, a Komisja będzie działała w sposób zgodny z zasadami określonymi w niniejszej dyrektywie, po konsultacji z Europejskim Komitetem Papierów Wartościowych.
(36) Korzystając ze swoich uprawnień wykonawczych w sposób zgodny z niniejszą dyrektywą Komisja powinna przestrzegać następujących zasad:
- potrzeby zapewnienia zaufania inwestorów do rynków finansowych poprzez promowanie wysokich standardów przejrzystości tych rynków;
- potrzeby zapewnienia inwestorom szerokiego wachlarza konkurencyjnych inwestycji oraz poziomu jawności i ochrony dostosowanego do ich sytuacji;
- potrzeby zapewnienia konsekwentnego egzekwowania przepisów przez niezależne organy regulacyjne, w szczególności w kwestii walki z przestępczością gospodarczą;
- potrzeby zapewnienia wysokiego poziomu przejrzystości oraz konsultacji z wszystkimi uczestnikami rynku, a także z Parlamentem Europejskim i Radą;
- potrzeby popierania innowacyjności na rynkach finansowych, jeżeli mają one mieć charakter dynamiczny i efektywny;
- potrzeby zapewniania integralności rynku poprzez ścisłe i reaktywne monitorowanie innowacji finansowych;
- znaczenia, jakie posiada ograniczanie kosztów kapitału oraz zwiększanie jego dostępności;
- bilansu kosztów i korzyści dla uczestników rynku (w tym także małych i średnich przedsiębiorstw oraz drobnych inwestorów), wynikających z zastosowania środków wykonawczych w dłuższej perspektywie czasowej;
- potrzeby zwiększenia międzynarodowej konkurencyjności rynków finansowych Wspólnoty bez szkody dla bardzo pożądanego rozszerzenia współpracy międzynarodowej;
- potrzeby stworzenia wyrównanych warunków działania dla wszystkich uczestników rynku poprzez ustanawianie w przypadkach, gdy jest to wskazane wspólnotowych przepisów wykonawczych;
- potrzeby respektowania różnic pomiędzy rynkami krajowymi wówczas, gdy nie kolidują one nadmiernie ze spójnością jednolitego rynku;
- potrzeby zapewnienia spójności z innymi aktami prawnymi Wspólnoty w tym obszarze, gdyż brak równowagi informacyjnej oraz brak przejrzystości mogą zagrozić funkcjonowaniu rynków, a przede wszystkim mogą zaszkodzić konsumentom i drobnym inwestorom.
(37) Dla zapewnienia spełnienia wymagań określonych w niniejszej dyrektywie lub jej środkach wykonawczych, wszelkie naruszenia tych wymagań powinny być niezwłocznie wykrywane oraz, jeśli jest to konieczne, sankcjonowane. W tym celu, środki te i sankcje powinny skutecznie zniechęcać do popełniania dalszych naruszeń, mieć charakter proporcjonalny oraz być stale egzekwowane. Państwa Członkowskie powinny zapewnić, aby od decyzji podejmowanych przez właściwe organy krajowe przysługiwało prawo do odwołania na drodze sądowej.
(38) Celem niniejszej dyrektywy jest udoskonalenie aktualnie obowiązujących wymagań dotyczących przejrzystości, które muszą spełnić emitenci papierów wartościowych oraz inwestorzy nabywający i zbywający większościowe pakiety akcji emitentów, których akcje dopuszczone są do obrotu na rynku regulowanym. Niniejsza dyrektywa zastępuje niektóre spośród wymagań określonych w dyrektywie 2001/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 maja 2001 r. w sprawie dopuszczenia papierów wartościowych do publicznych notowań giełdowych oraz zakresu informacji dotyczących papierów wartościowych podlegających obowiązkowi publikacji 15 . Dążąc do zebrania wymagań dotyczących przejrzystości w jednym akcie prawnym, należy koniecznie wprowadzić w nim odpowiednie zmiany. Zmiany takie nie powinny wywierać jednak wpływu na możliwość wprowadzania przez Państwa Członkowskie dodatkowych wymagań, zgodnie z art. 42-63 dyrektywy 2001/34/WE, która zachowuje moc prawną.
(39) Niniejsza dyrektywa zgodna jest z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych 16 .
(40) Niniejsza dyrektywa wykazuje poszanowanie dla podstawowych praw oraz przestrzega zasad wyznawanych w szczególności przez Kartę Praw Podstawowych Unii Europejskiej,
(41) Ze względu na fakt, iż Państwa Członkowskie nie mogą zrealizować w stopniu zadowalającym celów działań, które mają zostać podjęte, a mianowicie zapewnić zaufanie inwestorów poprzez zrównanie wymagań dotyczących przejrzystości we Wspólnocie, a przez to stworzyć pełny rynek wewnętrzny na bazie istniejącego we Wspólnocie ustawodawstwa, zaś cele te mogą być skuteczniej osiągnięte na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może przyjąć odpowiednie środki, zgodnie z zasadą subsydiarności określoną w art. 5 Traktatu. Według zasady proporcjonalności określonej w tym artykule, niniejsza dyrektywa nie wychodzi poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.
(42) Środki niezbędne do wdrożenia niniejszej dyrektywy powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą tryb wprowadzania w życie uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji 17 ,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
J. BORRELL FONTELLES | A. NICOLAÏ |
Przewodniczący | Przewodniczący |
- zmieniony przez art. 2 pkt 1 dyrektywy nr 2010/73/UE z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.2010.327.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 31 grudnia 2010 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. a ppkt ii dyrektywy nr 2013/50/UE z dnia 22 października 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.294.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 26 listopada 2013 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 dyrektywy nr 2008/22/WE z dnia 11 marca 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.76.50) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 20 marca 2008 r.
- zmieniony przez art. 7 pkt 1 dyrektywy nr 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.2010.331.120) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 stycznia 2011 r.
- dodany przez art. 1 pkt 3 lit. b dyrektywy nr 2013/50/UE z dnia 22 października 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.294.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 26 listopada 2013 r.
- zmieniony przez art. 2 rozporządzenia nr 337/2021 z dnia 16 lutego 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.68.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 18 marca 2021 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy nr 2008/22/WE z dnia 11 marca 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.76.50) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 20 marca 2008 r.
- zmieniony przez art. 7 pkt 2 dyrektywy nr 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.2010.331.120) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 stycznia 2011 r.
- dodany przez art. 2 pkt 2 lit. b dyrektywy nr 2010/73/UE z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.2010.327.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 31 grudnia 2010 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 6 lit. b dyrektywy nr 2013/50/UE z dnia 22 października 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.294.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 26 listopada 2013 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 3 dyrektywy nr 2008/22/WE z dnia 11 marca 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.76.50) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 20 marca 2008 r.
- zmieniony przez art. 7 pkt 3 dyrektywy nr 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.2010.331.120) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 stycznia 2011 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 4 dyrektywy nr 2008/22/WE z dnia 11 marca 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.76.50) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 20 marca 2008 r.
- zmieniony przez art. 7 pkt 4 lit. a dyrektywy nr 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.2010.331.120) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 stycznia 2011 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 5 lit. a dyrektywy nr 2008/22/WE z dnia 11 marca 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.76.50) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 20 marca 2008 r.
- zmieniony przez art. 7 pkt 5 dyrektywy nr 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.2010.331.120) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 stycznia 2011 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 9 lit. c dyrektywy nr 2013/50/UE z dnia 22 października 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.294.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 26 listopada 2013 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 6 dyrektywy nr 2008/22/WE z dnia 11 marca 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.76.50) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 20 marca 2008 r.
- zmieniony przez art. 7 pkt 6 dyrektywy nr 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.2010.331.120) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 stycznia 2011 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 6 dyrektywy nr 2008/22/WE z dnia 11 marca 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.76.50) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 20 marca 2008 r.
- zmieniony przez art. 7 pkt 7 dyrektywy nr 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.2010.331.120) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 stycznia 2011 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 6 dyrektywy nr 2008/22/WE z dnia 11 marca 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.76.50) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 20 marca 2008 r.
- zmieniony przez art. 7 pkt 8 dyrektywy nr 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.2010.331.120) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 stycznia 2011 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 7 dyrektywy nr 2008/22/WE z dnia 11 marca 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.76.50) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 20 marca 2008 r.
- zmieniony przez art. 7 pkt 9 dyrektywy nr 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.2010.331.120) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 stycznia 2011 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 8 dyrektywy nr 2008/22/WE z dnia 11 marca 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.76.50) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 20 marca 2008 r.
- zmieniony przez art. 7 pkt 10 dyrektywy nr 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.2010.331.120) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 stycznia 2011 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 13 dyrektywy nr 2013/50/UE z dnia 22 października 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.294.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 26 listopada 2013 r.
- zmieniony przez art. 7 pkt 12 lit. b dyrektywy nr 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.2010.331.120) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 stycznia 2011 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 16 dyrektywy nr 2013/50/UE z dnia 22 października 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.294.13) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 26 listopada 2013 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 9 lit. a dyrektywy nr 2008/22/WE z dnia 11 marca 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.76.50) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 20 marca 2008 r.
- zmieniony przez art. 7 pkt 12 lit. b dyrektywy nr 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.2010.331.120) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 stycznia 2011 r.
- zmieniony przez art. 2 pkt 3 dyrektywy nr 2022/2464 z dnia 14 grudnia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.322.15) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 5 stycznia 2023 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 9 lit. b dyrektywy nr 2008/22/WE z dnia 11 marca 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.76.50) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 20 marca 2008 r.
- zmieniony przez art. 7 pkt 12 lit. c dyrektywy nr 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.2010.331.120) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 stycznia 2011 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 9 lit. c dyrektywy nr 2008/22/WE z dnia 11 marca 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.76.50) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 20 marca 2008 r.
- zmieniony przez art. 7 pkt 12 lit. d dyrektywy nr 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.2010.331.120) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 stycznia 2011 r.
- dodany przez art. 1 pkt 10 lit. a dyrektywy nr 2008/22/WE z dnia 11 marca 2008 r. (Dz.U.UE.L.2008.76.50) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 20 marca 2008 r.
- zmieniony przez art. 7 pkt 27 lit. a dyrektywy nr 2010/78/UE z dnia 24 listopada 2010 r. (Dz.U.UE.L.2010.331.120) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 4 stycznia 2011 r.
Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
27.02.2025Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
25.02.2025500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
20.01.20251 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
02.01.2025W 2025 roku minimalne wynagrodzenie za pracę wzrośnie tylko raz. Obniżeniu ulegnie natomiast minimalna podstawa wymiaru składki zdrowotnej płaconej przez przedsiębiorców. Grozi nam za to podwyżka podatku od nieruchomości. Wzrosną wynagrodzenia nauczycieli, a prawnicy zaczną lepiej zarabiać na urzędówkach. Wchodzą w życie zmiany dotyczące segregacji odpadów i e-doręczeń. To jednak nie koniec zmian, jakie czekają nas w Nowym Roku.
31.12.20241 stycznia 2025 r. zacznie obowiązywać nowa Polska Klasyfikacja Działalności – PKD 2025. Jej ostateczny kształt poznaliśmy dopiero w tygodniu przedświątecznym, gdy opracowywany od miesięcy projekt został przekazany do podpisu premiera. Chociaż jeszcze przez dwa lata równolegle obowiązywać będzie stara PKD 2007, niektórzy już dziś powinni zainteresować się zmianami.
31.12.2024Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2004.390.38 |
Rodzaj: | Dyrektywa |
Tytuł: | Dyrektywa 2004/109/WE w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym oraz zmieniająca dyrektywę 2001/34/WE |
Data aktu: | 15/12/2004 |
Data ogłoszenia: | 31/12/2004 |
Data wejścia w życie: | 20/01/2005 |