Dyrektywa 2003/50/WE zmieniająca dyrektywę 91/68/EWG w zakresie wzmocnienia kontroli przemieszczania owiec i kóz

DYREKTYWA RADY 2003/50/WE
z dnia 11 czerwca 2003 r.
zmieniająca dyrektywę 91/68/EWG w zakresie wzmocnienia kontroli przemieszczania owiec i kóz

RADA WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37,

uwzględniając wniosek Komisji(1),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(2),

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno- Społecznego(3),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa Rady 91/68/EWG(4) ustala warunki zdrowotne zwierząt regulujące handel wewnątrzwspólnotowy owcami i kozami.

(2) Dyrektywa Rady 64/432/EWG z 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpł ywających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną(5) później została zmieniona i uaktualniona dyrektywą 97/12/WE(6) w celu uwzględnienia rozwoju w sektorze zwierząt gospodarskich we Wspólnocie.

(3) Owce i kozy łączy z bydłem i trzodą chlewną nie tylko podobny system hodowli, ale też podatność na wspólny zakres chorób.

(4) Przemieszczanie owiec w dużej mierze przyczyniło się do rozprzestrzenienia pryszczycy w niektórych częściach Wspólnoty podczas wybuchu epidemii w 2001 r. i dlatego warunki zdrowotne zwierząt w wewnątrzwspólnotowym handlu owcami i kozami zostały zaostrzone decyzją Komisji 2001/327/WE z dnia 24 kwietnia 2001 r., dotyczącą ograniczeń w odniesieniu do przemieszczania zwierząt z gatunków podatnych na pryszczycę i uchylającą decyzję 2001/263/WE(7).

(5) W momencie zakończenia kryzysu pryszczycy w 2001 r. została zorganizowana wspólnie przez belgijską Prezydencję Rady i Komisję, Międzynarodowa Konferencja w sprawie Zapobiegania i Kontroli Pryszczycy w grudniu 2001 r., w celu sformułowania pierwszych wniosków z wybuchu epidemii choroby w 2001 r.; po konferencji poproszono Komisję o przedstawienie odpowiednich propozycji prawodawstwa wspólnotowego w celu zapobieżenia w przyszłości takim wybuchom a w przypadku ich wystąpienia - zminimalizowania ich niekorzystnych skutków gospodarczych. Między innymi, zażądano skuteczniejszych kontroli przemieszczania zwierząt podatnych, mając na uwadze udzielone gwarancje zdrowotne.

(6) Dlatego niniejsza dyrektywa zamierza wzmocnić kontrole przemieszczania owiec i kóz w celu umocnienia gwarancji zdrowotnych udzielonych przez Państwa Członkowskie w handlu wewnątrzwspólnotowym zwierzętami z tych gatunków, zgodnie z dyrektywą 64/432/EWG.

(7) Konieczne jest zapewnienie szybkiej procedury aktualizacji świadectw zdrowotnych.

(8) Dlatego dyrektywa 91/68/EWG powinna zostać zmieniona,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

W dyrektywie 91/68/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1) artykuł 2 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 2

a) Gdzie sytuacja tego wymaga, mają zastosowanie definicje określone w art. 2 dyrektywy 90/425/EWG i w art. 2 dyrektywy 91/628/EWG z dnia 19 listopada 1991 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu oraz zmieniającej dyrektywy 90/425/EWG i 91/496/EWG(*).

b) Ponadto, do celów niniejszej dyrektywy mają zastosowanie następujące definicje:

1) »owce i kozy rzeźne« oznaczają zwierzęta z gatunków owiec i kóz przeznaczone do wprowadzenia do ubojni albo bezpośrednio albo poprzez zatwierdzone miejsce gromadzenia w celu ich ubicia;

2) »owce i kozy hodowlane« oznaczają owce i kozy inne niż wymienione w pkt 1 i 3 przeznaczone do przetransportowania do miejsca przeznaczenia, albo bezpośrednio albo przez zatwierdzone miejsce gromadzenia w celach hodowli i produkcji;

3) »owce i kozy przeznaczone do tuczu« oznaczają owce i kozy inne niż wspomniane w pkt 1 i 2 przeznaczone do przetransportowania do miejsca przeznaczenia, albo bezpośrednio lub przez zatwierdzone miejsce gromadzenia, w celu utuczenia, a następnie uboju;

4) »gospodarstwo owiec i kóz oficjalnie uznane za wolne od brucelozy« oznacza gospodarstwo, które spełnia warunki ustanowione w sekcji I rozdział 1 załącznika A;

5) »gospodarstwo owiec i kóz wolne od brucelozy« oznacza gospodarstwo, które spełnia warunki ustanowione w rozdziale 2 załącznika A;

6) »choroba podlegająca obowiązkowi zgłaszania« oznacza chorobę wymienioną w sekcji I załącznika B;

7) »urzędowy lekarz weterynarii« oznacza lekarza weterynarii wyznaczonego przez właściwy organ centralny Państwa Członkowskiego;

8) »gospodarstwo pochodzenia« oznacza każde gospodarstwo, w którym owce i kozy przebywają stale, zgodnie z wymogami niniejszej dyrektywy i w których prowadzone są rejestry poświadczające stałą obecność zwierząt, które to rejestry mogą być sprawdzane przez właściwe organy;

9) »miejsce gromadzenia« oznacza punkty skupu i rynki, w których grupowane są pod nadzorem urzędowego lekarza weterynarii owce i kozy pochodzące z różnych gospodarstw w celu utworzenia grup zwierząt przeznaczonych do przemieszczania w obrębie kraju;

10) »zatwierdzone miejsce gromadzenia« oznacza pomieszczenia, w których grupowane są owce i kozy pochodzące z różnych gospodarstw, w celu utworzenia grup zwierząt przeznaczonych do handlu wewnątrzwspólnotowego;

11) »pośrednik« oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która kupuje i sprzedaje zwierzęta w obrocie handlowym, bezpośrednio albo pośrednio, prowadzi regularny obrót tymi zwierzętami i maksymalnie w ciągu 29 dni od nabycia zwierząt odsprzedaje je lub przemieszcza je z pierwszych pomieszczeń do innych pomieszczeń albo bezpośrednio do ubojni, która nie jest jego własnością;

12) »zatwierdzone pomieszczenia pośrednika« oznacza pomieszczenia zarządzane przez pośrednika stosownie do pkt 11 i zatwierdzone przez właściwe organy, w których grupowane są owce i kozy pochodzące z różnych gospodarstw, w celu utworzenia grup zwierząt przeznaczonych do handlu wewnątrzwspólnotowego;

13) »przewoźnik« oznacza osobę fizyczną lub prawną określoną w art. 5 dyrektywy 91/628/EWG;

14) »region« oznacza część terytorium Państwa Członkowskiego o powierzchni co najmniej 2000 km2, która podlega kontroli właściwych organów i obejmuje, co najmniej jeden z następujących regionów administracyjnych:

______

(*) Dz.U. L 340 z 11.12.1991, str. 17. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 95/29/WE (Dz.U. L 148 z 30.6.1995, str. 52)."

- Belgia:

province/provincie

- Niemcy:

Regierungsbezirk

- Dania:

amt lub island

- Francja:

département

- Włochy:

provincia

- Luksemburg

-

- Niderlandy:

RVV-kring

- Zjednoczone Królestwo:

Anglia, Walia i Północna Irlandia:

county

Szkocja:

district or island area

- Irlandia:

county

- Grecja:

νοµός

- Hiszpania:

provincia

- Portugalia:

kontynent:

distrito

inne części terytorium Portugalii:

região autónoma

- Austria:

Bezirk

- Szwecja:

län

- Finlandia:

lääni/län;

2) artykuł 3 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 3

1. Owce i kozy rzeźne mogą być przedmiotem handlu jedynie wówczas, jeśli spełniają warunki określone w art. 4, 4a, 4b i 4c.

2. Owce i kozy przeznaczone do tuczu mogą być przedmiotem handlu jedynie wówczas, jeśli spełniają warunki określone w art. 4, 4a, 4b i 5, bez uszczerbku dla wszelkich dodatkowych gwarancji, które mogą być wymagane na podstawie art. 7 i 8.

3. Owce i kozy hodowlane mogą być przedmiotem handlu jedynie wówczas, gdy spełniają warunki określone w art. 4, 4a, 4b, 5 i 6, bez uszczerbku dla gwarancji dodatkowych, które mogą być wymagane stosownie do art. 7 i 8.

4. W drodze odstępstwa od przepisów ust. 2 i 3, właściwe organy Państw Członkowskich miejsca przeznaczenia mogą zgodzić się na ogólne lub ograniczone odstępstwa w zakresie przemieszczania owiec i kóz hodowlanych i z przeznaczeniem do tuczu, przeznaczonych wyłącznie do tymczasowego wypasu w pobliżu granic wewnętrznych Wspólnoty. Państwo Członkowskie korzystające z takiego odstępstw informuje Komisję o treści przyznanych odstępstw.

5. Owce i kozy objęte niniejszą dyrektywą nie mogą w żadnym wypadku między opuszczeniem gospodarstwa pochodzenia i przyjazdem do miejsca przeznaczenia mieć styczności ze zwierzętami parzystokopytnymi innymi niż zwierzęta o tym samym stanie zdrowia.";

3) artykuł 4 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 4

1. Państwa Członkowskie zapewniają, że owce i kozy:

a) są zidentyfikowane i zarejestrowane zgodnie z prawodawstwem wspólnotowym;

b) są zbadane przez urzędowego lekarza weterynarii w ciągu 24 godzin poprzedzających załadunek zwierząt i nie przejawiają żadnych klinicznych objawów choroby;

c) nie pochodzą z gospodarstwa ani miały kontaktu ze zwierzętami z gospodarstw, które są objęte zakazem z uwagi na zdrowie zwierząt; okres trwania takiego zakazu liczy od momentu uboju i/albo zbytu ostatniego zwierzęcia cierpiącego lub podatnego na jedną z chorób, określonych w i), ii) lub iii), przez co najmniej:

i) 42 dni w przypadku brucelozy,

ii) 30 dni w przypadku wścieklizny,

iii) 15 dni w przypadku wąglika;

d) nie pochodzą z gospodarstwa ani nie miały kontaktu ze zwierzętami z gospodarstwa, mieszczącego się na obszarze, który ze względów zdrowotnych objęty jest zakazem lub ograniczeniem wprowadzonym wobec gatunku, którego sprawa dotyczy, zgodnie z prawodawstwem wspólnotowym lub krajowym;

e) nie są, z powodu zdrowia zwierząt, objęte ograniczeniami w zastosowaniu prawodawstwa wspólnotowego w odniesieniu do pryszczycy, ani nie były szczepione przeciwko pryszczycy.

2. Państwa Członkowskie zapewniają, że handlem nie są następujące zwierzęta:

a) owce i kozy, które mają zostać poddane ubojowi w ramach krajowego programu zwalczania chorób, niewymienionych w załączniku C do dyrektywy 90/425/EWG albo w rozdziale I załącznika B do niniejszej dyrektywy;

b) owce i kozy, które nie mogą zostać wprowadzone do obrotu na ich własnym terytorium z powodu zdrowia publicznego albo zdrowia zwierząt uzasadnionych w art. 30 Traktatu.

3. Państwa Członkowskie zapewniają, że owce i kozy:

a) urodziły się i był y hodowane od urodzenia we Wspólnocie; lub

b) zostały przywiezione z państwa trzeciego zgodne z prawodawstwem wspólnotowym.";

4) dodaje się następujące artykuły w brzmieniu:

"Artykuł 4a

1. Państwa Członkowskie zapewniają, że owce i kozy rzeźne, hodowlane i z przeznaczeniem do tuczu nie są wysyłane do innego Państwa Członkowskiego, chyba że zwierzęta:

a) stale przebywały w gospodarstwie pochodzenia, przez co najmniej 30 dni, albo od urodzenia, jeśli zwierzęta mają mniej niż 30 dni,

b) nie pochodzą z gospodarstwa, do których owce i kozy zostały wprowadzone w ciągu 21 dni przed wysyłką,

c) nie pochodzą z gospodarstwa, do którego zwierzęta parzystokopytne przywożone z państwa trzeciego zostały wprowadzone w okresie 30 dni przed wysyłką.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 lit. b) i lit. c), Państwa Członkowskie mogą zezwalać na wysyłanie owiec i kóz do innego Państwa Członkowskiego, jeśli zwierzęta określone w ust. 1 lit. b) i lit. c) były cał kowicie odizolowane od wszystkich innych zwierząt w gospodarstwie.

Artykuł 4b

1. Państwa Członkowskie zapewniają, że warunki wymienione w ust. 2-6 stosowane są do handlu wewnątrzwspólnotowym wszystkimi owcami i kozami.

2. Zwierzęta nie przebywają poza swoim gospodarstwem pochodzenia przez więcej niż sześć dni przed ostatnią certyfikacją do handlu w miejscu przeznaczenia w innym Państwie Członkowskim, jak określono w świadectwie zdrowia.

Bez uszczerbku dla przepisów art. 9 ust. 1, w przypadku transportu morskiego, termin sześciu dni ulega przedłużeniu na czas trwania podróży drogą morską.

3. Po opuszczeniu gospodarstwa pochodzenia zwierzęta są przekazywane bezpośrednio do miejsca przeznaczenia w innym Państwie Członkowskim.

4. W drodze odstępstwa od ust. 3, owce i kozy mogą, po opuszczeniu gospodarstwa pochodzenia i przed przybyciem do miejsca przeznaczenia w innym Państwie Członkowskim, przejść przez tylko jedno zatwierdzone miejsce gromadzenia mieszczące się w Państwie Członkowskim pochodzenia.

W przypadku owiec i kóz rzeźnych, zatwierdzone miejsce gromadzenia może zostać zastąpiony zatwierdzonymi pomieszczeniami pośrednika mieszczącymi się w Państwie Członkowskim pochodzenia.

5. Zwierzęta rzeźne, które po przybyciu do Państwa Członkowskiego przeznaczenia zostały przyjęte do ubojni, muszą zostać ubite najszybciej jak to możliwe, najpóźniej w ciągu 72 godzin od przybycia.

6. Bez uszczerbku dla przepisów art. 3 ust. 5, Państwa Członkowskie zapewniają, że zwierzęta objęte niniejszą dyrektywą, w czasie między opuszczeniem gospodarstwa pochodzenia a ich przybyciem na miejsce przeznaczenia, w żadnym momencie zachowują stan zdrowia owiec i kóz nieprzeznaczonych do handlu wewnątrzwspólnotowego.

Artykuł 4c

1. W drodze odstępstwa od przepisów art. 4a ust. 1 lit. a) owce i kozy rzeźne mogą być przedmiotem handlu, jeżeli przebywały w gospodarstwie pochodzenia stale, przez co najmniej 21 dni.

2. W drodze odstępstwa od przepisów art. 4a ust. 1 lit. b) i bez uszczerbku dla przepisów ust. 1 i przepisów art. 4b ust. 2, owce i kozy rzeźne mogą zostać przekazane z gospodarstwa pochodzenia, do gospodarstwa, do którego owce i kozy zostały wprowadzone w ciągu 21 dni przed wysyłką, jeś li są transportowane bezpośrednio do ubojni w innym Państwie Członkowskim w celu natychmiastowego uboju bez przechodzenia przez miejsce gromadzenia lub punkt etapowy ustanowiony zgodnie z dyrektywą 91/628/EWG.

3. W drodze odstępstwa od przepisów art. 4b ust. 3 i 4 i bez uszczerbku dla przepisów art. 4b ust. 2, owce i kozy rzeźne mogą, po opuszczeniu gospodarstwa pochodzenia, przejść przez jedno dodatkowe miejsce gromadzenia pod następującymi warunkami alternatywnymi:

a) zwierzęta, zanim przejdą przez zatwierdzone miejsce gromadzenia określone w art. 4b ust. 4, które znajduje się w Państwie Członkowskim pochodzenia, spełniają następujące warunki:

i) po opuszczeniu gospodarstwa pochodzenia zwierzęta przechodzą przez pojedyncze miejsce gromadzenia pod urzędowym nadzorem weterynaryjnym, które dopuszcza tylko zwierzęta, o co najmniej tym samym stanie zdrowia,

ii) bez uszczerbku dla prawodawstwa wspólnotowego dotyczącego identyfikacji owiec i kóz, zwierzęta są identyfikowane indywidualnie, najpóźniej w miejscu gromadzenia, aby umożliwić w każdym przypadku odnalezienie gospodarstwa pochodzenia oraz

iii) z miejsca gromadzenia zwierzęta są, wraz z urzędowym dokumentem weterynaryjnym, transportowane do zatwierdzonego miejsca gromadzenia, określonego w art. 4b ust. 4, w celu zatwierdzenia i przekazania bezpośrednio do ubojni w Państwie Członkowskim przeznaczenia;

lub

b) zwierzęta mogą po wysłaniu z Państwa Członkowskiego pochodzenia przejść przez jedno zatwierdzone miejsce gromadzenia przed przekazaniem do ubojni w Państwie Członkowskim miejsca przeznaczenia pod następującymi warunkami:

i) zatwierdzone miejsce gromadzenia znajduje się w Państwie Członkowskim przeznaczenia, skąd zwierzęta muszą zostać przekazane bezpośrednio do ubojni, za co odpowiedzialny jest urzędowy lekarz weterynarii, w celu uboju w terminie pięciu dni od przybycia do zatwierdzonego miejsca gromadzenia, albo

ii) zatwierdzone miejsce gromadzenia mieszczące się w jednym Państwie Członkowskim tranzytu, skąd zwierzęta są przekazywane bezpośrednio do ubojni w Państwie Członkowskim przeznaczenia wskazanej w świadectwie zdrowia zwierząt wystawionym zgodnie z przepisami art. 9 ust. 6.";

5) artykuł 8a otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 8a

1. Państwa Członkowskie zapewniają, że w celu zatwierdzenia przez właściwy organ, miejsca gromadzenia muszą, co najmniej:

a) być pod nadzorem urzędowego lekarza weterynarii, który zapewnia, w szczególności, zgodność z przepisami art. 3 ust. 5;

b) znajdować się na obszarze nie objętym zakazami lub ograniczeniami, zgodnie z odpowiednim prawodawstwem wspólnotowym i/lub ustawodawstwem krajowym;

c) podlegać oczyszczeniu i dezynfekcji przed użyciem, zgodnie z wymogami urzędowego lekarza weterynarii;

d) posiadać, przy uwzględnieniu możliwości przechowywania zwierząt przez miejsce gromadzenia:

- budynek, przeznaczony wyłącznie do tego celu, gdy jest wykorzystywany jako miejsce gromadzenia,

- odpowiednie obiekty i urządzenia do załadunku, wyładunku i odpowiednie pomieszczenia o właściwym standardzie dla zwierząt, do ich pojenia i karmienia, i do niezbędnego oporządzania; obiekty te muszą być łatwe do czyszczenia i dezynfekcji,

- odpowiednie obiekty do prowadzenia kontroli,

- odpowiednie obiekty do celów izolowania,

- odpowiednie urządzenia do czyszczenia i dezynfekowania pomieszczeń i ciężarówek,

- odpowiednie obszary składowania paszy, ściółki i obornika,

- odpowiedni system odprowadzania ścieków,

- biuro dla urzędowego lekarza weterynarii;

e) dopuszczać jedynie zwierzęta, które są zidentyfikowane zgodne z prawodawstwem wspólnotowym i spełniają warunki zdrowotne zwierząt ustalone w niniejszej dyrektywie dla kategorii właściwych zwierząt. W tym celu, kiedy zwierzęta są przyjmowane, właściciel albo osoba odpowiedzialna w punkcie zapewniają, aby towarzyszyły im świadectwa zdrowia albo odpowiednie świadectwa dla gatunków i kategorii, objętych niniejszą dyrektywą;

f) regularnie być badane przez właściwy organ w celu stwierdzenia, czy nadal spełniane są wymogi niezbędne do zatwierdzenia

2. Od właściciela albo osoby odpowiedzialnej w miejscu gromadzenia wymaga się, na podstawie dokumentów towarzyszących zwierzętom albo numerów identyfikacyjnych albo oznaczeń zwierząt, umieszczenia w rejestrze albo w bazie danych i zachowania przez okres, co najmniej trzech lat następujących informacji:

- nazwisko właściciela, pochodzenie, daty wprowadzenia i wyprowadzenia, liczby i identyfikacji owiec i kóz albo numer rejestracyjny gospodarstwa pochodzenia zwierząt wprowadzanych do punktu, tam gdzie stosuje się weterynaryjny numer identyfikacyjny lub zatwierdzenia miejsca gromadzenia, przez które zwierzęta przeszły przed wprowadzeniem do punktu oraz ich przewidziane miejsce przeznaczenia,

- numer rejestracyjny przewoźnika i numer rejestracyjny samochodu ciężarowego dostarczającego zwierzęta do punktu lub odbierającego je z punktu.

3. Właściwy organ nadaje numer zatwierdzenia każdemu zatwierdzonemu miejscu gromadzenia. Takie zatwierdzenie może być ograniczone do jednego albo kilku gatunków objętych niniejszą dyrektywą, lub do zwierząt hodowlanych, przeznaczonych do tuczu lub rzeźnych. Właściwy organ przekazuje Komisji wykaz zatwierdzonych miejsc gromadzenia oraz jego kolejne aktualizacje. Komisja przedstawia ten wykaz Państwom Członkowskim w ramach Komitetu określonego w art. 15 ust. 1.

4. Właściwy organ może zawiesić lub wycofać zatwierdzenie w przypadku niezgodności z niniejszym artykułem lub innymi odpowiednimi przepisami niniejszej dyrektywy albo innych dyrektyw w odniesieniu do ograniczeń zdrowotnych. Zatwierdzenie może zostać wznowione, gdy właściwy organ uzna, że miejsce gromadzenia całkowicie spełnia wszystkie stosowne przepisy niniejszej dyrektywy.

5. Właściwy organ zapewnia, aby w czasie działania, miejsca gromadzenia mają wystarczającą liczbę zatwierdzonych lekarzy weterynarii do wypełniania wszystkich obowiązków.

6. Wszelkie szczegółowe przepisy wymagane dla jednolitego stosowania niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 15 ust. 2.";

6) dodaje się następujące artykuły w brzmieniu:

"Artykuł 8b

1. Państwa Członkowskie zapewniają, że wszyscy pośrednicy są zarejestrowani oraz, do celów handlu wewnątrzwspólnotowego, zatwierdzeni i wyposażeni w numer zatwierdzenia przez właściwy organ, oraz że zatwierdzeni pośrednicy spełniają przynajmniej następujące warunki:

a) muszą zajmować się wyłącznie zwierzętami, które są zidentyfikowane i pochodzą z gospodarstw, które spełniają warunki określone w art. 3. W tym celu pośrednik zapewnia, że zwierzęta są właściwie zidentyfikowane, i towarzyszą im stosowne dokumenty zdrowia zgodne z niniejszą dyrektywą;

b) od pośrednika wymaga się, aby prowadził rejestr albo bazę danych na podstawie dokumentu towarzyszącego zwierzętom, albo na podstawie numerów identyfikacji albo oznaczeń zwierząt oraz przechowywał następujące dane przez okres co najmniej trzech lat:

- nazwisko właściciela, pochodzenie, datę kupna, kategorię, liczbę i identyfikację owiec i kóz albo numer identyfikacyjny gospodarstwa pochodzenia nabytych zwierząt, oraz, tam gdzie stosuje się numer zatwierdzenia albo numer identyfikacyjny miejsca gromadzenia, przez które zwierzęta przeszły przed ich nabyciem oraz ich miejsce przeznaczenia,

- numer rejestracyjny przewoźnika i/lub numer rejestracyjny samochodu ciężarowego dostarczającego i odbierającego zwierzęta,

- nazwisko i adres nabywcy oraz miejsce przeznaczenia zwierząt,

- kopie planowanej trasy i/lub numery porządkowe świadectw zdrowia, w miarę potrzeby;

c) jeżeli pośrednik trzyma zwierzęta we własnych obiektach, gwarantuje on, że:

- personel zajmujący się zwierzętami jest odpowiednio przeszkolony w zakresie stosowania wymogów niniejszej dyrektywy oraz w zakresie właściwej opieki i pielęgnacji zwierząt,

- niezbędne kontrole i badania zwierząt były regularnie przeprowadzane przez urzędowego lekarza weterynarii oraz, aby były podejmowane wszystkie niezbędne środki dla zapobieżenia rozprzestrzenianiu się choroby.

2. Państwa Członkowskie zapewniają, aby wszystkie pomieszczenia używane przez pośrednika w związku z jego działalnością były rejestrowane i aby był im nadawany numer zatwierdzenia przez właściwy organ oraz aby spełniały, co najmniej następujące warunki:

a) muszą pozostawać pod nadzorem urzędowego lekarza weterynarii;

b) muszą znajdować się na obszarze, który nie podlega zakazowi albo ograniczeniom zgodnie prawodawstwem Wspólnoty lub ustawodawstwem krajowym;

c) muszą posiadać:

- odpowiednie pomieszczenia o dostatecznej pojemności, w szczególności, pomieszczenia do kontroli oraz pomieszczenia do izolowania tak, aby wszystkie zwierzęta mogły zostać odizolowane w przypadku wybuchu epidemii choroby zakaźnej,

- odpowiednie obiekty i urządzenia do rozładunku oraz, w razie potrzeby, pomieszczenia o odpowiednim standardzie do trzymania zwierząt, ich pojenia i karmienia oraz oporządzania; obiekty te muszą być łatwe do czyszczenia i dezynfekcji,

- odpowiedni obszar przeznaczony na ściółkę i obornik,

- odpowiedni system odprowadzania ścieków;

d) muszą zostać oczyszczone i zdezynfekowane przed użyciem, zgodnie z wymaganiami urzędowego lekarza weterynarii.

3. Właściwy organ może zawiesić lub wycofać zatwierdzenie w razie niezgodności z niniejszym artykułem lub innymi właściwymi przepisami niniejszej dyrektywy albo innych dyrektyw w zakresie ograniczeń zdrowotnych. Zatwierdzenie może zostać przywrócone, jeśli właściwy organ upewni się, że pośrednik działa w pełni zgodnie ze wszystkimi odpowiednimi przepisami niniejszej dyrektywy.

4. Właściwy organ musi przeprowadzać regularne inspekcje w celu stwierdzenia, że wymagania niniejszego artykułu są spełniane.

Artykuł 8c

1. Państwa Członkowskie zapewniają, że przewoźnicy określeni w art. 5 dyrektywy 91/628/EWG spełniają następujące warunki dodatkowe:

a) do przewozu zwierząt muszą używać środków transportu, które są:

- skonstruowane w taki sposób, aby odchody zwierząt, ściółka i pasza nie mogły wyciec lub wypaść z pojazdu,

- oczyszczane i dezynfekowane niezwłocznie po każdym transporcie zwierząt albo produktów, które mogłyby wpływać na zdrowie zwierząt oraz, jeśli to konieczne, przed każdym nowym załadunkiem zwierząt, przy użyciu środków dezynfekujących urzędowo zatwierdzonych przez właściwy organ;

b) muszą posiadać odpowiednie urządzenia do czyszczenia i dezynfekcji, zatwierdzone przez właściwy organ, włącznie z obiektami i urządzeniami do przechowywania ściółki i odchodów, lub muszą przedstawić dokumentację dowodową, że czynności te wykonuje strona trzecia zatwierdzona przez właściwy organ.

2. Przewoźnik musi zapewnić, aby dla każdego pojazdu używanego do transportu zwierząt byłprowadzony rejestr, który musi być przechowywany przez okres minimum trzech lat zawierający, co najmniej następujące informacje:

i) miejsca i daty załadunku, nazwisko lub nazwę firmy i adres gospodarstwa albo miejsca gromadzenia, z którego zwierzęta są zabierane,

ii) miejsca i daty dostawy, nazwisko lub nazwę firmy i adres odbiorcy(-ów),

iii) gatunki i liczbę przewożonych zwierząt,

iv) datę i miejsce dezynfekcji,

v) szczegóły dokumentacji towarzyszącej, numer itd.

3. Przewoźnicy zapewniają, że wysyłka lub zwierzęta, w żadnym wypadku w okresie między opuszczeniem gospodarstwa lub miejsca gromadzenia a dotarciem do miejsca przeznaczenia, nie miały kontaktu ze zwierzętami o gorszym stanie zdrowia.

4. Państwa Członkowskie zapewniają, że przewoźnicy złożą pisemne zobowiązanie stwierdzające w szczególności, że:

- zostaną podjęte wszystkie środki niezbędne do zapewnienia zgodności z niniejszą dyrektywą, w szczególności przestrzegane będą przepisy niniejszego artykułu i przepisy odnoszące się do odpowiedniej dokumentacji towarzyszącej zwierzętom,

- transport zwierząt jest powierzany pracownikom posiadającym niezbędne umiejętności, kwalifikacje zawodowe i wiedzę.

5. W przypadku naruszenia niniejszego artykułu, art. 18 dyrektywy 91/628/EWG stosuje się odpowiednio.";

7) artykuł 9 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 9

1. Owcom i kozom musi towarzyszyć podczas transportu do miejsca przeznaczenia świadectwo zdrowia zgodne ze wzorem I, II lub III wymienionym w załączniku E, odpowiednio do przypadku. Świadectwo składa się z pojedynczego arkusza albo, tam gdzie wymagana jest więcej niż jedna strona, ma mieć taką formę, że dwie strony lub więcej stanowią część zintegrowanej i niepodzielnej całości i posiadają numer seryjny. Świadectwo wystawia się w dniu przeprowadzania inspekcji sanitarnej, przynajmniej w jednym z języków urzędowych kraju przeznaczenia. Świadectwo jest ważne 10 dni od daty inspekcji sanitarnej.

2. Inspekcja sanitarna w celu wydania świadectwa zdrowia, zawierająca dodatkowe gwarancje, do celów wysyłki zwierząt, może być przeprowadzona albo w gospodarstwie pochodzenia albo w zatwierdzonym miejscu gromadzenia albo, w przypadku zwierząt rzeźnych, w zatwierdzonych pomieszczeniach pośrednika. W tym celu właściwy organ zapewnia, aby każde świadectwo było sporządzane przez urzędowego lekarza weterynarii po przeprowadzeniu inspekcji, wizytacji i kontroli, przewidzianych w niniejszej dyrektywie.

3. Urzędowy lekarz weterynarii z miejsca gromadzenia przeprowadza wszelkie niezbędne kontrole zwierząt, które są tam wprowadzane.

4. W przypadku owiec i kóz przeznaczonych do tuczu i hodowlanych wysyłanych do innego Państwa Członkowskiego z zatwierdzonego miejsca gromadzenia lub z zatwierdzonych pomieszczeń pośrednika znajdujących się w Państwie Członkowskim pochodzenia, świadectwo zdrowia, określone w ust. 1, zgodne z wzorem II lub III określonym w załączniku E, odpowiednio do przypadku, może zostać wydane jedynie na podstawie kontroli ustalonych w ust. 3 oraz urzędowego dokumentu zawierającego niezbędne informacje podane przez urzędowego lekarza weterynarii odpowiedzialnego za gospodarstwo pochodzenia.

5. Dla owiec i kóz rzeźnych, wysyłanych do innego Państwa Członkowskiego z zatwierdzonego miejsca gromadzenia albo z zatwierdzonych pomieszczeń pośrednika znajdujących się w Państwie Członkowskim pochodzenia, świadectwo zdrowia, określone w ust. 1, zgodne ze wzorem I określonym w załączniku E, może zostać wydane tylko na podstawie kontroli określonych w ust. 3 oraz urzędowego dokumentu zawierającego niezbędne informacje, podane przez urzędowego lekarza weterynarii odpowiedzialnego za gospodarstwo pochodzenia albo miejsce gromadzenia, określone w art. 4c ust. 3 lit. a) i).

6. Dla owiec i kóz rzeźnych, przechodzących przez zatwierdzone miejsce gromadzenia zgodnie z przepisami art. 4c ust. 3 lit. b) ii), urzędowy lekarz weterynarii odpowiedzialny za zatwierdzone miejsce gromadzenia w Państwie Członkowskim tranzytu dostarcza zaświadczenie dla Państwa Członkowskiego przeznaczenia w drodze wystawienia drugiego świadectwa zdrowia, zgodne z wzorem I określonym w załączniku E, podając w nim dane zgodne z oryginalnym(-i) świadectwem(-ami) zdrowia i załączając do niego urzędowo poświadczoną kopię oryginalnych świadectw. W tym przypadku łączny okres ważności świadectw nie może przekraczać okresu określonego w ust. 1.

7. Urzędowy lekarz weterynarii wystawiający świadectwo zdrowia dla handlu wewnątrzwspólnotowego zgodne z wzorem I, II lub III określonym w załączniku E, odpowiednio do przypadku, zapewnia, aby przemieszczanie zostało zapisane w systemie ANIMO w dniu wystawienia świadectwa.";

8) skreśla się art. 13;

9) artykuł 14 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 14

1. Załącznik A zmienia Rada, na wniosek Komisji, kwalifikowaną większością głosów.

2. Załączniki B, C, D i E zmienia się zgodnie z procedurą, określoną w art. 15 ust. 2.

3. Zasady wykonywania niniejszej dyrektywy przyjmuje się zgodnie z procedurą, określoną w art. 15 ust. 2.";

10) Skreśla się art. 16;

11) Załącznik E zostaje zastąpiony załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł  2
1.
Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy przed dniem 1 lipca 2004 r. Niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2.
Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.
Artykuł  3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsza dyrektywa jest skierowana do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 11 czerwca 2003 r.
Wimieniu Rady
G. DRYS
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. C 331 E z 31.12.2002, str. 287.

(2) Opinia z dnia 17 grudnia 2002 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(3) Dz.U. C 85 z 8.4.2003, str. 36.

(4) Dz.U. L 46 z 19.2.1991, str. 19. Dyrektywa ostatnio zmieniona decyzją Komisji 2002/261/WE (Dz.U. L 91 z 6.4.2002, str. 31).

(5) Dz.U. 121 z 29.7.1964, str. 1977/64. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1226/2002 (Dz.U. L 179 z 9.7.2002, str. 13).

(6) Dz.U. L 109 z 25.4.1997, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 98/99/WE (Dz.U. L 358 z 31.12.1998, str. 107).

(7) Dz.U. L 115 z 25.4.2001, str. 12. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją Komisji 2002/1004/WE (Dz.U. L 349 z 24.12.2002, str. 108).

ZAŁĄCZNIK 

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

"ZAŁĄCZNIK E

grafika

Zmiany w prawie

ZUS: Renta wdowia - wnioski od stycznia 2025 r.

Od Nowego Roku będzie można składać wnioski o tzw. rentę wdowią, która dotyczy ustalenia zbiegu świadczeń z rentą rodzinną. Renta wdowia jest przeznaczona dla wdów i wdowców, którzy mają prawo do co najmniej dwóch świadczeń emerytalno-rentowych, z których jedno stanowi renta rodzinna po zmarłym małżonku. Aby móc ją pobierać, należy jednak spełnić określone warunki.

Grażyna J. Leśniak 20.11.2024
Zmiany w składce zdrowotnej od 1 stycznia 2026 r. Rząd przedstawił założenia

Przedsiębiorcy rozliczający się według zasad ogólnych i skali podatkowej oraz liniowcy będą od 1 stycznia 2026 r. płacić składkę zdrowotną w wysokości 9 proc. od 75 proc. minimalnego wynagrodzenia, jeśli będą osiągali w danym miesiącu dochód do wysokości 1,5-krotności przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez prezesa GUS. Będzie też dodatkowa składka w wysokości 4,9 proc. od nadwyżki ponad 1,5-krotność przeciętnego wynagrodzenia, a liniowcy stracą możliwość rozliczenia zapłaconych składek w podatku dochodowym.

Grażyna J. Leśniak 18.11.2024
Prezydent podpisał nowelę ustawy o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności

Usprawnienie i zwiększenie efektywności systemu wdrażania Rozwoju Lokalnego Kierowanego przez Społeczność (RLKS) przewiduje ustawa z dnia 11 października 2024 r. o zmianie ustawy o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności. Jak poinformowała w czwartek Kancelaria Prezydenta, Andrzej Duda podpisał ją w środę, 13 listopada. Ustawa wejdzie w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

Grażyna J. Leśniak 14.11.2024
Do poprawki nie tylko emerytury czerwcowe, ale i wcześniejsze

Problem osób, które w latach 2009-2019 przeszły na emeryturę w czerwcu, przez co - na skutek niekorzystnych zasad waloryzacji - ich świadczenia były nawet o kilkaset złotych niższe od tych, jakie otrzymywały te, które przeszły na emeryturę w kwietniu lub w maju, w końcu zostanie rozwiązany. Emerytura lub renta rodzinna ma - na ich wniosek złożony do ZUS - podlegać ponownemu ustaleniu wysokości. Zdaniem prawników to dobra regulacja, ale równie ważna i paląca jest sprawa wcześniejszych emerytur. Obie powinny zostać załatwione.

Grażyna J. Leśniak 06.11.2024
Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.L.2003.169.51

Rodzaj: Dyrektywa
Tytuł: Dyrektywa 2003/50/WE zmieniająca dyrektywę 91/68/EWG w zakresie wzmocnienia kontroli przemieszczania owiec i kóz
Data aktu: 11/06/2003
Data ogłoszenia: 08/07/2003
Data wejścia w życie: 01/05/2004, 08/07/2003