KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 76/895/EWG z dnia 23 listopada 1976 r. odnoszącą się do ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w owocach i warzywach oraz na ich powierzchni(1), ostatnio zmienioną dyrektywą 2002/79/WE(2), w szczególności jej art. 5,
uwzględniając dyrektywę Rady 86/362/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w zbożach i na ich powierzchni(3), ostatnio zmienioną dyrektywą Rady 2002/79/WE, w szczególności jej art. 10,
uwzględniając dyrektywę Rady 86/363/EWG z dnia 24 lipca 2002 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego i na ich powierzchni(4), ostatnio zmienioną dyrektywą 2002/79/WE, w szczególności jej art. 10,
uwzględniając dyrektywę Rady 90/642/EWG z dnia 27 listopada 1990 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w niektórych produktach pochodzenia roślinnego, w tym owocach i warzywach, oraz na ich powierzchni(5), ostatnio zmienioną dyrektywą Rady 2002/100/WE(6), w szczególności jej art. 7,
uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin(7), ostatnio zmienioną dyrektywą Komisji 2003/39/WE8, w szczególności jej art. 4 ust. 1 lit. f),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Istniejące substancje czynne amitrol, dikwat, izoproturon i etofumezat zostały włączone do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG odpowiednio na mocy dyrektyw Komisji 2001/21/WE(8), 2002/18/WE(9) oraz 2002/37/WE(10).
(2) Nowe substancje czynne fenheksamid, acibenzolar-S-metylowy, cykloanilid, piraflufen-etylowy, iprowalikarb, prosulfuron, sulfosulfuron, cynidon etylowy, cyhalofop butylowy, famoksadon, florasulam, metalaksyl-M, pikolinafen oraz flumioksazyn zostały włączone do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG na mocy dyrektyw Komisji 2001/28/WE(11), 2001/87/WE(12), 2002/48/WE(13), 2002/64/WE(14) oraz 2002/81/WE(15).
(3) Włączenie tych substancji czynnych do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG było oparte na ocenie przedłożonych informacji dotyczących proponowanego zastosowania. Informacje dotyczące tego zastosowania zostały przedłożone przez niektóre Państwa Członkowskie zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG. Dostępne informacje zostały poddane analizie i są wystarczające, aby ustalić niektóre najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDPP).
(4) W przypadku gdy nie istnieje wspólnotowy NDPP ani NDPP, Państwa Członkowskie ustanowią krajowy tymczasowy NDPP, zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG, zanim środki ochrony roślin zawierające te aktywne substancje będą mogły być dopuszczone.
(5) W odniesieniu do substancji czynnych chlorfenapyru, octanu fentyny oraz wodorotlenku fentyny podjęto decyzje o niewłączaniu ich do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG odpowiednio na mocy decyzji Komisji 2001/697/WE(16), 2002/478/WE(17) oraz 2002/479/WE(18). Powyższe decyzje stanowią, że środki ochrony roślin zawierające te substancje czynne nie są już dopuszczone do stosowania we Wspólnocie. Należy w związku z tym dodać do załączników dyrektyw 86/362/EWG, 86/363/EWG oraz 90/642/EWG pozostałości wszystkich tych pestycydów, będących wynikiem stosowania tych środków ochrony roślin, w celu stworzenia możliwości właściwego nadzoru i kontroli ich stosowania oraz ochrony konsumenta.
(6) W celu stworzenia warunków spełnienia uzasadnionych oczekiwań w związku z wykorzystaniem istniejących zapasów pestycydów decyzje Komisji o niewłączaniu tych środków pozostawiają okres na ich stopniowe wycofanie i jest właściwe, aby NDPP, ustalone na podstawie przyjętego założenia, że stosowanie tych substancji nie jest dozwolone we Wspólnocie, nie powinny być stosowane do końca okresu przewidzianego na wycofanie tych substancji.
(7) Wspólnotowe NDPP oraz poziomy zalecane przez Kodeks Żywnościowy są określone i oceniane na podstawie podobnych procedur. Istnieje ograniczona ilość Kodeksowych NDPP dla dikwatu i (octanu lub wodorotlenku) fentinu. Były one rozpatrywane przy ustalaniu NDPP w niniejszej dyrektywie. Kodeksowe NDPP, które będą zalecane w celu wycofania w najbliższej przyszłości, nie były brane pod uwagę. NDPP oparte o kodeksowe NDPP były oceniane w świetle ryzyka dla konsumentów, przy czym nie stwierdzono żadnego ryzyka, używając toksykologicznych punktów końcowych w oparciu o badania dostępne Komisji.
(8) W odniesieniu do włączenia lub wyłączenia z załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG danych substancji czynnych powiązane oceny techniczne i naukowe zostały zakończone w formie kontrolnego sprawozdania Komisji. Sprawozdania oceniające wymienione substancje zostały zakończone w terminach określonych w dyrektywach Komisji cytowanych w ust. 1 i 2 oraz decyzji Komisji cytowanej w ust. 5. Te sprawozdania ustalają dopuszczalny dzienny pobór (DDP) oraz, w razie potrzeby, zaostrzoną dawkę referencyjną (ZDR) dla danych substancji. Przeprowadzono ocenę długotrwałego narażenia konsumentów produktów spożywczych, wobec których zastosowano tę substancję czynną, zgodnie z procedurami wspólnotowymi. Uwzględniono także wytyczne opublikowane przez Światową Organizację Zdrowia(19) oraz opinię Komitetu Naukowego ds. Roślin(20) na temat zastosowanej metodologii. Wywnioskowano, że zaproponowane NDPP nie doprowadzą do przekroczenia DDP lub ZDR.
(9) W celu zapewnienia, że konsument jest odpowiednio chroniony przed narażeniem na pozostałości wynikłe z nieupoważnionego użycia środków ochrony roślin, powinien być określony tymczasowy NDPP dla odpowiednich kombinacji produkt/pestycyd na niższym limicie oznaczenia analitycznego.
(10) Ustalanie na poziomie wspólnotowym takich tymczasowych NDPP nie uniemożliwia Państwom Członkowskim ustanawiania tymczasowych NDPP dla substancji z niniejszej dyrektywy zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG i jej załącznikiem VI. Przyjmuje się, że okres czterech lat jest wystarczający, by umożliwić dalsze stosowanie tej substancji czynnej. Po tym czasie tymczasowy NDPP stanie się ostateczny.
(11) Dlatego niezbędne jest dodanie do załączników dyrektyw 86/362/EWG, 86/363/EWG oraz 90/642/EWG pozostałości wszystkich pestycydów, będących wynikiem stosowania tych środków ochrony roślin, w celu stworzenia możliwości właściwego nadzoru i kontroli ich stosowania oraz ochrony konsumenta. Dlatego powinny być odpowiednio zmienione załączniki do dyrektyw 86/362/EWG, 86/363/EWG i 90/642/EWG.
(12) W celu ustalenia najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydu dla dikwatu na poziomie wspólnotowym niezbędne jest przeniesienie przepisów z dyrektywy 76/895/EWG do dyrektyw 86/362/EWG, 86/363/EWG oraz 90/642/EWG, usunięcie tych przepisów w dyrektywie 76/895/EWG oraz zmiana niektórych z tych przepisów w świetle postępu naukowo-technicznego, jak również zmian w stosowaniu i zezwoleń na poziomie krajowym i wspólnotowym.
(13) Niniejsza dyrektywa jest zgodna z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 18 czerwca 2003 r.
|
W imieniu Komisji |
|
David BYRNE |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 340 z 9.12.1976, str. 26.
(2) Dz.U. L 291 z 28.10.2002, str. 1.
(3) Dz.U. L 221 z 7.8.1986, str. 37.
(4) Dz.U. L 221 z 7.8.1986, str. 43.
(5) Dz.U. L 350 z 14.12.1990, str. 71.
(6) Dz.U. L 2 z 7.1.2003, str. 33.
(7) Dz.U. L 230 z 19.8.1991, str. 1.
(8) Dz.U. L 124 z 20.5.2003, str. 30.
(9) Dz.U. L 69 z 10.3.2001, str. 17.
(10) Dz.U. L 55 z 26.2.2002, str. 29.
(11) Dz.U. L 117 z 4.5.2002, str. 10.
(12) Dz.U. L 113 z 24.4.2001, str. 5.
(13) Dz.U. L 276 z 19.10.2001, str. 17.
(14) Dz.U. L 148 z 6.6.2002, str. 19.
(15) Dz.U. L 189 z 18.7.2002, str. 27.
(16) Dz.U. L 276 z 12.10.2002, str. 28.
(17) Dz.U. L 249 z 19.9.2001, str. 19.
(18) Dz.U. L 164 z 22.6.2002, str. 41.
(19) Dz.U. L 164 z 22.6.2002, str. 43.
(20) Wytyczne w zakresie przewidywania spożycia pozostałości pestycydu (zmienione), przygotowane przez GEMS/Program Żywnościowy we współpracy z Komitetem Kodeksu ds. Pozostałości Pestycydów, opublikowane przez Światową Organizację Zdrowia w 1997 r. (WHO/FSF/FOS/97.7).
ZAŁĄCZNIKI