RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów nie będących członkami Wspólnoty Europejskiej(1), w szczególności jego art. 9,
uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony po konsultacji z Komitetem Doradczym,
a także mając na uwadze, co następuje:
A. PROCEDURA
1. Poprzednie postępowanie dotyczące przywozu mechanizmów kołowych do segregatorów pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Malezji
(1) W styczniu 1997 r., rozporządzeniem (WE) nr 119/97(2), Rada nałożyła ostateczne cła antydumpingowe na przywóz mechanizmów kołowych do segregatorów pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (ChRL) i Malezji.
(2) We wrześniu 2000 r., w następstwie wszczęcia postępowania przeglądowego na podstawie art. 12 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 (podstawowe rozporządzenie), Rada, rozporządzeniem (WE) nr 2100/2000(3), zmieniła ostateczne cła antydumpingowe na przywóz mechanizmów kołowych do segregatorów pochodzących z ChRL.
(3) W styczniu 2002 r., Komisja rozpoczęła postępowanie przeglądowe na podstawie art. 11 ust. 2 podstawowego rozporządzenia, dotyczącego środków antydumpingowych mających zastosowanie do przywozu mechanizmów kołowych do segregatorów pochodzących z ChRL(4). Nie wpłynął wniosek o postępowanie przeglądowe dotyczące środków mających zastosowanie do Malezji, które w następstwie wygasły w styczniu 2002 r.
2. Bieżące postępowanie
(4) Dnia 18 maja 2001 r., Komisja ogłosiła przez zawiadomienie (Zawiadomienie o wszczęciu postępowania) opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich(5) o wszczęciu postępowania antydumpingowego w odniesieniu do przywozu do Wspólnoty niektórych mechanizmów kołowych do segregatorów pochodzących z Indii i Indonezji.
(5) Postępowanie zostało wszczęte w następstwie skargi wniesionej dnia 3 kwietnia 2001 r. przez następujących producentów wspólnotowych: Koloman Handler AG (Koloman), Austria i Krause Ringbuchtechnik GmbH & Co. KG (Krause), Niemcy (skarżący) reprezentujących większą cześć, w tym przypadku około 90 % producentów wspólnotowych mechanizmów kołowych do segregatorów. Skarga zawierała dowody na istnienie dumpingu wymienionego produktu i na istotne szkody z niego wynikające, co zostało uznane za wystarczającą podstawę do wszczęcia postępowania.
(6) Wszczęcie analogicznego postępowania antysubsydyjnego dotyczącego przywozu tego samego produktu pochodzącego z tych samych krajów zostało ogłoszone poprzez zawiadomienie opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich(6) z tą samą datą.
(7) Komisja oficjalnie poinformowała o wszczęciu postępowania producentów eksportujących, zainteresowanych eksporterów i importerów, przedstawicieli krajów wywozu, skarżących i wszystkich innych producentów i użytkowników wspólnotowych. Stronom zainteresowanym dano możliwość przedstawienia ich opinii na piśmie oraz czas na wysłuchanie ich w terminie określonym w Zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.
(8) Z każdego z zainteresowanych państw swoją opinię na piśmie przedstawił jeden producent eksportujący. Wszystkie strony, które o to poprosiły we wspomnianym powyżej terminie i wykazały, że istniały konkretne przyczyny, dla których winny być wysłuchane, otrzymały taką możliwość.
(9) Komisja przesłała kwestionariusze wszystkim zainteresowanym stronom i wszystkim innym spółką, które zgłosiły się w terminie wyznaczonym w Zawiadomieniu o wszczęciu postępowania. Odpowiedzi otrzymano ze strony jednego z dwóch skarżących producentów wspólnotowych, jednego producenta eksportującego z Indii, a także od powiązanego z nim eksportera spoza Wspólnoty oraz od jednego użytkownika i dwóch nie powiązanych importerów wspólnotowych. Komisja zbadała i zweryfikowała wszystkie informacje, które uznała za konieczne dla celu określenia dumpingu, szkody, związku przyczynowego i interesu Wspólnoty. Odbyły się wizyty weryfikacyjne w pomieszczeniach następujących spółek:
a) Producenci wspólnotowi
- Koloman Handler AG, Austria
b) Producenci eksportujący w Indiach
- ToCheungLee Stationery Mfg Co. Pvt. Ltd, Tiruvallore
c) Eksporterzy powiązani spoza Wspólnoty w Hongkongu
- ToCheungLee (BVI) Limited/World Wide Stationery Mfg Co. Ltd (podstawowa spółka holdingowa)
d) Importerzy niepowiązani
- Bensons International Systems Ltd, Zjednoczone Królestwo
- Bensons International Systems BV, Niderlandy
e) Użytkownik
- Esselte, Zjednoczone Królestwo.
(10) Dochodzenie w zakresie dumpingu i szkody obejmowało okres od dnia 1 kwietnia 2000 r. do dnia 31 marca 2001 r.(okres objęty dochodzeniem lub OD), Do celów analizy tendencji istotnych dla oceny szkody, Komisja zbadała dane odnoszących się do okresu od dnia 1 stycznia 1980 r. do zakończenia OD (rozważany okres).
3. Środki tymczasowe
(11) Mając za zadanie zbadanie niektórych aspektów szkody, związku przyczynowego i interesu Wspólnoty, w szczególności w świetle mającej miejsce restrukturyzacji skarżycieli, nie nałożono tymczasowych środków antydumpingowych na mechanizmy kołowe do segregatorów pochodzących z Indii i Indonezji.
4. Dalsza procedura
(12) Wszystkie strony zostały poinformowane o decyzji o nienakładaniu środków tymczasowych. Komisja kontynuowała szukanie i weryfikację wszystkich informacji uznanych za niezbędne dla ostatecznych ustaleń. W szczególności przeprowadzono dalsze dochodzenie na miejscu w pomieszczeniach użytkownika mechanizmów kołowych do segregatorów we Wspólnocie oraz dwóch niepowiązanych importerów wspólnotowych.
(13) Wszystkie strony zostały poinformowane o istotnych faktach i przemyśleniach na podstawie których zamierzano zalecić nałożenie ostatecznego cła antydumpingowego. Ponadto stronom przyznano okres, w którym mogą przedstawić uwagi związane z ogłoszeniem tych informacji. Ustne i pisemne uwagi przedłożone przez strony zostały wzięte pod uwagę i, tam gdzie właściwe, ustalenia zostały odpowiednio zmienione.
B. ROZPATRYWANY PRODUKT I PRODUKT PODOBNY
1. Rozpatrywany produkt
(14) Rozpatrywany produkt to niektóre mechanizmy kołowe do segregatorów (rozpatrywany produkt). Obecnie klasyfikowane są w ramach kodu CN ex 8305 10 00. Mechanizmy z dźwignią podnoszącą, klasyfikowane przez ten sam kod CN nie wchodzą w zakres niniejszego dochodzenia.
(15) Mechanizmy kołowe do segregatorów składają się z dwóch prostokątnych kawałków stali lub drutów, z przynajmniej czterema półkolami wykonanymi ze stalowych drutów, zamocowanych na nich, połączonych stalową przykrywką. Można je otworzyć albo poprzez pociągnięcie półkoli, albo za pomocą małej zapadki, przymocowanej do mechanizmu kołowego do segregatorów. Kółka mogą mieć różne kształty, najpopularniejszy jest okrągły, prostokątny lub w kształcie litery D.
(16) Mechanizmy kołowe do segregatorów są używane do przechowywania różnego rodzaju dokumentów lub papierów. Używane są między innymi przez producentów segregatorów kołowych, podręczników technicznych i oprogramowania, albumów fotograficznych i klaserów, katalogów i broszur.
(17) Do Wspólnoty sprzedano setki różnych modeli mechanizmów kołowych do segregatorów w OD. Modele różniły się rozmiarem, kształtem i liczbą kółek, rozmiarem płytki podstawy oraz systemem otwierania kółek (otwarcie poprzez pociągniecie lub za pomocą zapadki otwierającej). Wobec braku jednoznacznej granicy dzielącej poszczególne rodzaje mechanizmów kołowych do segregatorów oraz biorąc pod uwagę, że wszystkie mają podobne właściwości fizyczne i techniczne, jak również fakt, że poszczególne modele mogą w określonym zakresie zastępować się nawzajem, Komisja uznała, że wszystkie rodzaje mechanizmów kołowych do segregatorów do celów bieżącego postępowania uznawane są za jeden produkt.
2. Produkt podobny
(18) Komisja ustaliła, że mechanizmy kołowe do segregatorów produkowane i sprzedawane na rynku krajowym w Indiach, jak również te, które wywożone są do Wspólnoty z Indii mają takie same podstawowe właściwości fizyczne i techniczne oraz zastosowania
(19) Komisja ustaliła również, że nie ma różnicy w zakresie podstawowych właściwości fizycznych i technicznych, i w zakresie zastosowań między mechanizmami kołowymi do segregatorów przywożonymi do Wspólnoty pochodzącymi z Indii a mechanizmami kołowymi do segregatorów produkowanymi przez przemysł wspólnotowy i sprzedawanymi na rynku wspólnotowym.
(20) Z uwagi na brak współpracy ze strony któregokolwiek producenta indonezyjskiego Komisja oparła się na stanie faktycznym dostępnym zgodnie z art. 18 podstawowego rozporządzenia. Z tego względu, jak również z uwagi na brak jakiejkolwiek informacji dostępnej ze strony tego państwa, Komisja uznała za właściwe skorzystanie z informacji zawartych w skardze, zgodnie z którymi mechanizmy kołowe do segregatorów produkowane i sprzedawane w Indonezji lub wywożone do Wspólnoty oraz mechanizmy kołowe do segregatorów produkowane przez wspólnotowych producentów skarżących i sprzedawane na rynku wspólnotowym są podobne.
(21) Ostatecznie ustalono zatem, że mechanizmy kołowe do segregatorów produkowane i sprzedawane przez przemysł wspólnotowy na rynku wspólnotowym, mechanizmy kołowe do segregatorów pochodzące z Indii i Indonezji wywożone do Wspólnoty oraz mechanizmy kołowe do segregatorów produkowane oraz sprzedawane na rynku krajowym w Indiach oraz w Indonezji są produktami podobnymi w rozumieniu art. 1 ust. 4 podstawowego rozporządzenia.
(22) W OD rozpatrywany produkt objęty był standardowym cłem w wysokości 2,7 % w 2000 r. oraz 2,7 % w 2001 r. W ramach systemu GSP omawiany produkt przywożony z Indii oraz Indonezji korzystał ze zniżki wynoszącej 100 % standardowego cła płatnego w 2000 r. oraz 2001 r. W rezultacie zastosowane cło wyniosło 0 % w 2000 r. i 0 % w 2001 r.
C. DUMPING
1. Indie
(23) Jedna spółka odpowiedziała na kwestionariusz producentów eksportujących. Na kwestionariusz odpowiedziała również jedna spółka spoza Wspólnoty powiązana z tym producentem eksportującym. Według danych o przywozie, odnotowanych przez Eurostat, producent ten rozliczył się z całego wywozu indyjskiego do Wspólnoty.
a) Wartość normalna
(24) Do celów określenia wartości normalnej, należało po pierwsze ustalić, czy całkowita sprzedaż krajowa mechanizmów kołowych do segregatorów jedynego współpracującego producenta eksportującego z Indii jest reprezentatywna w porównaniu z całkowitą sprzedażą eksportową do Wspólnoty. Zgodnie z art. 2 ust. 2 podstawowego rozporządzenia, sprzedaż krajowa nie została uznana za reprezentatywną, gdyż całkowita wielkość sprzedaży krajowej producenta eksportującego była niższa niż 5 % z wartości całkowitej sprzedaży eksportowej do Wspólnoty.
(25) Z braku reprezentatywnych sprzedaży krajowych, bądź sprzedaży jakiegokolwiek innego producenta eksportującego na rynku krajowym, lub innych sprzedaży w tej samej ogólnej kategorii produktów przez producenta eksportującego, wartość normalna musiała zostać określona zgodnie z art. 2 ust. 3 podstawowego rozporządzenia, w oparciu o koszty wytworzenia plus rozsądną sumę za sprzedaż, koszty ogólne i administracyjne i za zyski.
(26) Koszty własne ogólne i administracyjne spółki oraz zyski ze sprzedaży krajowej rozpatrywanego produktu zostały dodane do kosztów wytworzenia modeli eksportowanych. Zgodnie z art. 2 ust. 5 podstawowego rozporządzenia, koszty ogólne i administracyjne zadeklarowane przez producenta eksportującego zostały tak ustalone, aby odzwierciedlać ich potwierdzone deklaracje finansowe.
(27) W następstwie ujawnienia istotnych faktów i przemyśleń, w oparciu o które zamierzano nałożyć ostateczne środki, współpracujący producent eksportujący z Indii utrzymywał, że w świetle braku reprezentatywnej sprzedaży krajowej, jego koszty ogólne i administracyjne oraz marża zysku w sprzedaży krajowej może być zastosowana do konstruowania wartości normalnej oraz, że marża zysku nie była właściwa w porównaniu z marżą zysku zastosowaną do przeliczenia poziomu zniesienia szkody, użytej w poprzednim dochodzeniu i obecnie stosowanego do sprzedaży eksportowej.
(28) Co do kosztów ogólnych i administracyjnych, argumenty przedstawione przez indyjskiego producenta eksportującego nie były poparte dowodami na to, że koszty ogólne i administracyjne spółki istotnie różniłyby się w przypadku gdyby sprzedaż krajowa byłaby wyższa niż 5 % wywozu. Stąd, roszczenie zostało odrzucone.
(29) Co do zysku, sytuacja została ponownie rozpatrzona w świetle nowych danych uzyskanych z indyjskiego rynku krajowego. W oparciu o te nowe dane określono, że rozsądna marża zysku, nie przekraczając zysku zwykle osiąganego przez innych eksporterów lub producentów w sprzedaży tej samej ogólnej kategorii produktów na rynku krajowym danego kraju pochodzenia, Indie nie przekroczą 5 %. Na tej podstawie, dokonano przeglądu wyliczenia.
b) Cena eksportowa
(30) Cała sprzedaż eksportowa do Wspólnoty trafiła do wspólnotowych importerów niezależnych, a cena eksportowa została ustalona zgodnie z art. 2 ust. 8 podstawowego rozporządzenia poprzez odniesieniu do cen faktycznie zapłaconych lub należnych.
c) Porównanie
(31) W celu zapewnienia uczciwego porównania między wartością normalną a ceną eksportową, z powodu różnic mających wpływ na porównywalność cen zgodnie z art. 2 ust. 10 podstawowego rozporządzenia ustalono należny dodatek w formie dostosowania.
(32) Sprzedaż do Wspólnoty odbywała się poprzez powiązaną spółkę w Hongkongu. Spółka ta spełniała funkcje podmiotu gospodarczego i zastosowano dostosowanie do ceny eksportowej z tej spółki w Hongkongu poprzez odliczenie prowizji od ceny eksportowej, dla określenia funkcji przez nią wypełnianej.
(33) Zastosowano dodatki do różnic w kosztach transportu, ubezpieczenia, pakowania i kredytów do różnic, gdzie właściwe i uzasadnione.
d) Margines dumpingu
(34) Jak przewiduje art. 2 ust. 11 podstawowego rozporządzenia, średnia ważona wartości normalnej każdego modelu rozpatrywanego produktu, wywożonego do Wspólnoty, została porównana ze średnią ważoną ceny eksportowej na poziomie fabrycznym dla takiego samego modelu i na takim samym poziomie handlu.
(35) Porównanie wykazało, że nie istniał dumping przy przywozie mechanizmów kołowych do segregatorów realizowanym przez współpracującego producenta eksportującego w OD. Ostateczny margines dumpingu wyrażony w procentach ceny importowej CIF na granicach Wspólnoty przed ocleniem przedstawia się jak następuje:
- ToCheungLee Stationery Mfg Co. Pvt. Ltd: 0,0 %.
(36) Jako że współpracujący producent eksportujący rozliczył się z całego indyjskiego wywozu rozpatrywanego produktu, postanowiono ustalić końcowy margines dumpingu na poziomie marginesu dumpingu ustalonego dla tego współpracującego producenta eksportującego, tj. 0,0 %.
2. Indonezja
(37) Jedyny znany producent eksportujący w Indonezji i związany z nim importer nie odpowiedzieli na kwestionariusz. Zgodnie z art. 18 podstawowego rozporządzenia, spółka ta została należycie powiadomiona, że jeżeli nie będzie współpracować, ustalenia zostałyby oparte na podstawie dostępnych faktów. Mimo to, spółka nadal nie współpracowała z dochodzeniem. Zgodnie z art. 16 ust. 1 podstawowego rozporządzenia, nie przeprowadzono wizyty weryfikacyjnej w pomieszczeniach tego producenta eksportującego.
a) Wartość normalna i cena eksportowa
(38) W oparciu o dostępne fakty i wobec braku innych wiarygodnych informacji dotyczących tego kraju, uznano za właściwe, aby określenie oprzeć o informacje przedłożone w skardze. Zgodnie z art. 18 ust. 5 podstawowego rozporządzenia, informacja ta została sprawdzona, tam, gdzie to było to możliwe, w odniesieniu do informacji z innych niezależnych źródeł.
(39) Wartość normalna została skonstruowana dla pięciu różnych rodzajów mechanizmów kołowych do segregatorów w Indonezji na podstawie kosztów wytwarzania powiększonych o uzasadnioną kwotę kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysk.
(40) Cena eksportowa została ustalona w oparciu o cenę pierwszego niepowiązanego nabywcy we Wspólnocie dla każdego z pięciu rodzajów. Dokonano dostosowania kosztów ogólnych i administracyjnych oraz uzasadnionego zysku, w oparciu o informacje zawarte w skardze.
(41) Jedyny znany producent eksportujący w Indonezji dowodził, że wartość normalna ustalona w oparciu o skargę nie była reprezentatywna dla ich prawdziwej wartości normalnej, a także, że na mocy art. 18 ust. 5 Komisja jest zobowiązana sprawdzić informacje zawarte w skardze u źródeł niezależnych, w tym w publikowanych wykazach cen, w urzędowych statystykach i innych niezależnych oficjalnych informacjach.
(42) Jak wspomniano powyżej, producent eksportujący nie dostarczył żadnych danych na temat ustanowienia wartości normalnej. Dokonano próby na tyle, na ile to możliwe, by uzyskać alternatywne źródła informacji i zweryfikować dane zawarte w skardze poprzez poszukiwania w internecie, zbadanie danych od niezależnych importerów i analizę danych z Eurostatu. W tym względzie skarga zawierała pięć konkretnych modeli o zróżnicowanej skali cen dla wartości normalnej i dokonywała porównania cen z równoważnymi cenami eksportowymi dla takiego samego modelu. Porównanie każdej pojedynczej wartości normalnej oraz prostej średniej wartości normalnej ze skargi ze średnią ważoną ceny eksportowej z Eurostatu nie dostarczyło wartościowej podstawy dla ustalenia. Co za tym idzie, nie uzyskano żadnych alternatywnych danych w odniesieniu do wartości normalnej lub ceny eksportowej, która mogłaby być bardziej wiarygodna niż ta w skardze.
b) Porównanie
(43) Gdzie to konieczne, poczyniono dostosowania dla kosztów transportu i dystrybucji, dla zapewnienia uczciwego porównania. Dostosowania były jednakowo oparte o zweryfikowane informacje zawarte w skardze.
c) Margines dumpingu
(44) Jak stanowi art. 2 ust. 11 podstawowego rozporządzenia, wartość normalna każdego z rozważanego rodzaju, rozpatrywanego produktu wywożonego do Wspólnoty, została porównana z ceną eksportową na poziomie fabrycznym dla każdego porównywalnego rodzaju.
(45) Porównanie wykazało istnienie dumpingu w odniesieniu do Indonezji. Margines dumpingu wyrażony w procentach ceny importowej CIF na granicach Wspólnoty przed ocleniem dla wszystkich indonezyjskich producentów eksportujących przedstawia się jak następuje:
(46) Wszyscy eksporterzy: 144,0 %.
D. SZKODA
1. Uwagi wstępne
(47) Biorąc pod uwagę, że tylko jeden indyjski producent eksportujący współpracował w dochodzeniu oraz, że przemysł wspólnotowy obejmuje jedynie jedną spółkę, określone dane odnoszące się do tych spółek zostały zindeksowane lub ułożone w formie zakresu, dla zachowania poufności danych przedłożonych zgodnie z art. 19 podstawowego rozporządzenia.
2. Produkcja wspólnotowa
(48) Ustalono, że prócz produkcji dwóch skarżących producentów wspólnotowych, produkcja miała także miejsce we Włoszech i w Hiszpanii. Chociaż zaangażowana spółka włoska nie dostarczyła Komisji pełnych danych, otrzymane informacje potwierdziły fakt, że w OD stanowiła ona udział około 10 % całej produkcji wspólnotowej. Co do spółki hiszpańskiej, która nie dostarczyła kompletnych danych Komisji stwierdzono, że w 2001 r. wyprodukowała ona nieznaczne ilości rozpatrywanego produktu, importowała za to większą część swojej sprzedaży z jednego z rozpatrywanych krajów. Stwierdzono, że powinna być uznawana raczej za importera niż za producenta.
(49) Stwierdzono także, że spółka ulokowana w Zjednoczonym Królestwie była wcześniej zaangażowana w produkcję niektórych rodzajów mechanizmów kołowych do segregatorów. Spółka ta potwierdziła na piśmie, że zaprzestała produkcji rozpatrywanego produktu kilka lat temu. Inni producenci we Wspólnocie nie są znani.
(50) W oparciu o powyższe, produkcja producentów skarżących i innych producentów wspólnotowych we Włoszech stanowi całość produkcji wspólnotowej w rozumieniu art. 4 ust. 1 podstawowego rozporządzenia.
3. Definicja przemysłu wspólnotowego
a) Przemysł wspólnotowy
(51) Jeden z dwóch skarżących producentów nie odpowiedział na kwestionariusz (Krause) i uznany został za niewspółpracującego. Producent ten, choć wspierający skargę, nie był stąd uznawany za część przemysłu wspólnotowego. Co się tyczy innego producenta (Koloman), stwierdzono, że spółka ta nie tylko produkowała produkt podobny we Wspólnocie w OD, ale produkowała także jego części na Węgrzech. Oprócz swojej produkcji wspólnotowej, Koloman handlował produktami węgierskimi we Wspólnocie i używał także części produkowanych na Węgrzech do swojej produkcji wspólnotowej. Ponadto, część produkcji współpracującego producenta wspólnotowego została przeniesiona na początku 2000 r. za pomocą transferu niektórych maszyn z Austrii na Węgry. Jednakże pomimo powyższego, podstawowa działalność tej spółki pozostawała we Wspólnocie, tj. siedziba zarządu, magazyny, biura sprzedaży, produkcja znaczącej ilości zakresu produktu, podobnie jak istotne techniczne i marketingowe knowhow. Sprzedaż importowa uzupełniała zakres produktu podobnego i stąd nie wpływała na status Kolomana jako producenta wspólnotowego. Co do produkcji części na Węgrzech i następujące potem ich włączenie do produktu finalnego, dochodzenie ustaliło, że włączane części stanowiły jedynie mniejszą część kosztów produkcji produktu finalnego i stąd, wartości dodanej. Dlatego status producenta jako producenta wspólnotowego nie ucierpiał za sprawą tego przywozu.
(52) Dochodzenie potwierdziło, że jedyny współpracujący producent wspólnotowy reprezentował więcej niż 25 % wspólnotowej produkcji mechanizmów kołowych do segregatorów, spełniając w ten sposób wymagania art. 5 ust. 4 podstawowego rozporządzenia. Postanowiono więc ustalić, że przemysł wspólnotowy pozostanie w obrębie znaczenia art. 4 ust. 1 tego samego rozporządzenia i będzie dalej zwany jako "przemysł wspólnotowy".
b) Wydarzenia, które miały miejsce po okresie objętym dochodzeniem
(53) W listopadzie 2001 r., tj. po zakończeniu OD, współpracujący producent wspólnotowy Koloman znalazł się pod sekwestrem sądowym i w rezultacie procedury likwidacyjnej został przejęty przez spółkę austriacką, której spółka dominująca, znajdująca się w Zjednoczonym Królestwie, przyjęła także węgierski oddział Kolomana.
(54) Nabywcy potwierdzili wobec Komisji swoje ciągłe poparcie skargi.
c) Konsumpcja Wspólnoty
(55) Faktyczna konsumpcja Wspólnoty została ustalona na podstawie wielkości sprzedaży przemysłu wspólnotowego na rynku wspólnotowym, sprzedaży innych producentów wspólnotowych na rynku wspólnotowym, jak zostało to odnotowane w skardze, należycie dostosowanej do OD, informacji dostarczonych przez współpracującego producenta eksportującego oraz danych przywozowych Eurostatu. Wzięto pod uwagę fakt, że kod CN 8305 10 00 obejmuje również produkty, które nie zostały włączone do niniejszego postępowania. Jednakże w odniesieniu do Indonezji, z uwagi na brak współpracy eksporterów indonezyjskich, wzięto pod uwagę dostępne optymalne fakty, tj. dane Eurostatu. Pod tym względem, w oparciu o skargę jako najlepszy dostępny dowód, cały przywóz objęty wyżej wymienionym kodem został uznany za spełniający kryteria rozpatrywanego produktu. Niewspółpracujący eksporter indonezyjski twierdził, że jego wywóz na rynek wspólnotowy wynosił około 15 % mniej niż przyjęta wartość przywozu. Jednakże twierdzenie to nie mogło być zweryfikowane, a różnica była tego rodzaju, że mogła być wyjaśniona przez proporcję stosowaną do przeliczania danych liczbowych Eruostatu, które podawane są w tonach lub jednostkach. Na tej podstawie, konsumpcja Wspólnoty wzrosła o 5 % między 1998 r. a OD. Dokładniej, pozostawała ona stosunkowo stabilna w latach 1998-1999, a następnie stopniowo wzrastała aż do końca OD, kiedy to stwierdzono, że wyniosła około 348 milionów jednostek.
4. Przywóz z rozważanego kraju
(56) Przypomniano, że postępowanie przeciwko Indiom zostało zakończone, jedynie przywóz z Indonezji będzie analizowany jako przywóz pozostałego kraju rozważanego.
a) Wielkość przywozu dumpingowego
(57) Mimo, że wartość przywozu pochodzącego z Indonezji spadła w latach 1998-2000, a następnie nieznacznie wzrosła między 2000 r. a OD, należy odnotować, że nawet jeśli przywóz z rozważanego kraju rozpoczął się dopiero w 1997 r., to był już znaczący w 1998 r. i wynosił 32 miliony sztuk w OD.
b) Udział w rynku przywozu dumpingowego
(58) Przywóz indonezyjski określono na 8-13 % udziału w rynku; od 1998 r. zmniejszył się o około 2 punkty procentowe.
c) Ceny przywozu dumpingowego
i) Ewolucja ceny
(59) Średnia ważona cen importowych pochodzących z Indonezji zmniejszyła się o 5 % między 1998 r. a OD, tzn. że 105 ECU za tysiąc jednostek do 99 EUR za tysiąc jednostek. Obniżka była szczególnie wyraźna w latach 1998-1999, kiedy ceny spadły o 3 % i między 2000 r. a OD, kiedy spadły o 2 %.
ii) Podcięcie
(60) Przy braku współpracy ze strony eksporterów indonezyjskich, porównanie cen przeprowadzono na podstawie danych Eurostatu, odpowiednio dostosowanych o należności celne, koszty poprzywozowe i porównano, na tym samym poziomie handlu, z cenami ex-works producentów wspólnotowych.
(61) Na tej podstawie, podcięcie cenowe zostało ponownie rozpatrzone i poprawione tam, gdzie to konieczne, w oparciu o informacje dostarczone podczas dodatkowych wizytacji weryfikacyjnych. Ustalono, że przywóz z Indonezji podcina ceny przemysłu wspólnotowego o około 30-40 %. Należy również odnotować, że występowało tam również tłumienie cen, gdyż przemysł wspólnotowy nie był dochodowy.
5. Sytuacja przemysłu wspólnotowego
a) Produkcja
(62) Produkcja przemysłu wspólnotowego uległa w tym okresie tendencji spadkowej, zmniejszając się o 25 % między 1998 r. a OD. Znaczący spadek nastąpił w latach 1998-1999 (-15 %). Kolejny znaczący spadek miał miejsce w latach 1999-2000, a następnie wielkość produkcji pozostawała stabilna aż do końca OD.
b) Możliwości produkcyjne i poziom zużycia możliwości produkcyjnych
(63) Możliwości produkcyjne ulegały temu samej tendencji co produkcja i spadła o 26 % między 1998 r. a OD.
(64) Na tej podstawie poziom możliwości zużycia pozostał stabilny w rozpatrywanym okresie.
c) Zapasy
(65) Zapasy przemysłu wspólnotowego pod koniec roku spadły o 12 % między 1998 r. a OD.
d) Sprzedaż we Wspólnocie
(66) Pomimo wzrostu konsumpcji we Wspólnocie, wartość sprzedaży przemysłu wspólnotowego spadła znacząco między 1998 r. a OD, o 25 %. Spadek wystąpił w latach 1998-1999 (-10 %), a w latach 1999-2000 okazał się jeszcze wyraźniejszy (-15 %).
e) Udział w rynku
(67) Udział w rynku przemysłu wspólnotowego zmniejszył się o ponad 4 punkty procentowe od 1998 r. do OD, ulegając tej samej tendencji co wielkość sprzedana.
f) Ceny
(68) Przeciętne ceny sprzedaży netto przemysłu wspólnotowego spadły o 4 % od 1998 r. do OD. Spadek ten był szczególnie zauważalny w latach 1998-1999 (6 %), tj. gdy ceny importowe rozpatrywanego państwa znacząco spadły, jak zostało to wyjaśnione w motywie 59.
g) Rentowność
(69) Średnia ważona rentowności przemysłu wspólnotowego zmniejszyła się o 10 punktów procentowych między 1998 r. a OD i odnotowała straty od 2000 r. W wyniku tego niefortunnego rozwoju sytuacji, jak zostało to wymienione w motywie 53, przemysł wspólnotowy był zmuszony znaleźć się pod zarządem przymusowym.
h) Przepływ środków pieniężnych i zdolność podnoszenia kapitału
(70) Rozwój przepływu środków pieniężnych wytwarzanych przez przemysł wspólnotowy w odniesieniu do sprzedaży mechanizmów kołowych do segregatorów jest bardzo podobny do przebiegu rozwoju rentowności, tj. odnotował znaczący spadek między 1998 r. a OD.
(71) Dochodzenie ustaliło, że zdolność przemysłu wspólnotowego do podnoszenia kapitału stała się w tym okresie trudniejsza z uwagi na swoją sytuację finansową, w szczególności z uwagi na pogarszającą się rentowność.
i) Zatrudnienie, płace i produktywność
(72) Zatrudnienie w przemyśle wspólnotowym związane z produkcją mechanizmów kołowych do segregatorów spadło o 30 % między 1998 r. a OD. Całkowita suma płac jako całości ulegała tej samej tendencji, spadając o 27 % w tym samym okresie, co doprowadziło do podwyższenia średniego zarobku o 5 % między 1998 a OD. Produktywność siły roboczej przemysłu wspólnotowego, mierzona jako wielkość produkcji na zatrudnioną osobę, zwiększyła się o 8 % między 1998 r. a OD
j) Inwestycje i zwrot z inwestycji
(73) Poziom inwestycji obniżył się o 39 % między 1998 r. a OD Spadek był szczególnie odnotowany między 1999 r. a 2000 r. Dochodzenie wykazało, że większość tych wydatków kapitałowych dotyczyło wymiany i utrzymania istniejących urządzeń.
(74) Zwrot z inwestycji, określany jako stosunek między zyskiem netto przemysłu wspólnotowego a wartością księgową netto inwestycji bardzo ściśle odpowiadał tendencjom dotyczącym rentowności i był ujemny w 2000 r.
k) Wzrost
(75) Podczas gdy konsumpcja Wspólnoty wzrosła o 5 % między 1998 r. a OD, wielkość sprzedaży przemysłu wspólnotowego spadła o około 25 % a wielkość rozpatrywanego przywozu pozostała znacząca. Stąd, przemysł wspólnotowy nie był w stanie uzyskać minimalnego wzrostu popytu na rynku wspólnotowym.
l) Wielkość marginesu dumpingu
(76) Co do wpływu na przemysł wspólnotowy rozmiaru faktycznego marginesu dumpingu, biorąc pod uwagę wielkość i ceny przywozu z rozpatrywanego kraju, nie można uznać tego wpływu za nieistotny.
m) Ożywienie po skutkach poprzedniego dumpingu
(77) Przemysł wspólnotowy pozostaje wciąż w trakcie procesu ożywienia po skutkach poprzedniego przywozu dumpingowego mechanizmów kołowych do segregatorów pochodzącego z ChRL i Malezji. Jak wspomniano, rozporządzenie (WE) nr 119/97 nakładające ostateczne środki zostało zmienione rozporządzeniem Rady (WE) nr 2100/2000 w celu wzięcia pod uwagę ustaleń procedury antyabsorpcyjnej przeciwko ChRL. Ponadto, po wygaśnięciu środków przeciwko Malezji w styczniu 2002 r., zastosowano przegląd odnoszący się do chińskiego przywozu mechanizmów kołowych do segregatorów.
6. Przeniesienie części produkcji
(78) W celu sprawdzenia, czy pogorszenie sytuacji przemysłu wspólnotowego nie wynikało ze zmiany w modelu produkcji przemysłowej, badano również, czy przeniesienie części produkcji, wspomniane w motywie 51 (poprzez transfer maszyn z Austrii do Węgier), które miało miejsce na początku 2000 r., miało wpływ na sytuację przemysłu wspólnotowego. Zdarzało się bowiem, że podczas gdy tendencja spadkowa niektórych wskaźników szkody pogarszała się przy takim przeniesieniu (tzn. produkcja, możliwości produkcyjne oraz wielkość sprzedaży), poprawiała się tendencja poziomu możliwości zużycia i średnich cen sprzedaży, co prowadziło do ograniczenia strat. Na przykład, oszacowano, że około 60 % spadku produkcji i około 80 % spadku wielkości sprzedaży jest związane z przeniesieniem, podczas gdy bez przeniesienia spadek cen byłby trzykrotnie wyższy, a rentowność straciłaby 7 dodatkowych punktów procentowych. Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzono, że pogorszenie sytuacji przemysłu wspólnotowego nie wynikało ze zmiany organizacji produkcji wspólnotowej.
(79) Dowodzono, że podstawowa działalność przemysłu wspólnotowego nie ma już miejsca we Wspólnocie, gdyż przeniesienie na Węgry rzekomo wywołało 60 % spadek produkcji wspólnotowej i 80 % spadek sprzedaży produkcji wspólnotowej.
(80) Jak to już wyjaśniono w motywie 78, przeniesienie nie pociąga za sobą takiego zmniejszenia się produkcji przemysłu wspólnotowego, lecz jedynie spadek 15 % produkcji wspólnotowej i 20 % sprzedaży produkcji wspólnotowej. Tak więc, wniosek zawarty w motywie 51, dotyczący zasadniczej działalności przemysłu wspólnotowego, został potwierdzony.
7. Wniosek dotyczący szkody
(81) Pogorszenie sytuacji przemysłu wspólnotowego (po uwzględnieniu przeniesienia co wyjaśnione zostało w motywie 78 zostało określone przez odniesienie do rozważanego okresu.
(82) Środki antydumpingowe nałożone na przywóz mechanizmów kołowych do segregatorów pochodzących z ChRL i Malezji doprowadziły do istotnego spadku przywozu pochodzącego z tych krajów po 1998 r. Jednakże przemysł wspólnotowy nie mógł w pełni wykorzystać takiego rozwoju. Poczynając od 1998 r. większość wskaźników szkód, tj. produkcja, wielkość sprzedaży, ceny, udział w rynku, rentowność, zwrot z inwestycji, przepływ środków pieniężnych i zatrudnienie odnotowywały negatywny rozwój. W szczególności spadek cen sprzedaży przemysłu wspólnotowego wpłynął negatywnie na jego rentowność.
(83) Ponadto, podczas gdy sprzedaż przemysłu wspólnotowego obniżała się w okresie między 1998 r. a OD, przywóz pochodzący z Indonezji był znaczący. Dochodzenie wykazało, że w OD przywóz indonezyjski realizowany był z podcięciem cenowym w stosunku do przemysłu wspólnotowego w granicach 30-40 %. Ponadto, występowało tłumienie cen.
(84) Określono, że sytuacja przemysłu wspólnotowego pogorszyła się do tego stopnia, że stwierdzono, że przemysł wspólnotowy doznał istotnej szkody.
(85) Przypomniano, że po OD zła sytuacja finansowa doprowadziła przemysł wspólnotowy do znalezienia się pod zarządem przymusowym.
E. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY
1. Wprowadzenie
(86) Zgodnie z art. 3 ust. 6 i 7 podstawowego rozporządzenia, zbadano, czy przywóz pochodzący z Indonezji, pod względem jego wielkości i wpływu na ceny mechanizmów kołowych do segregatorów na rynku wspólnotowym, spowodował szkody na rzecz przemysłu wspólnotowego do stopnia pozwalającego na sklasyfikowanie ich jako istotne. Zbadano również znane czynniki inne niż przywóz dumpingowy, które w tym samym czasie mogły szkodzić przemysłowi wspólnotowemu, w celu upewnienia się, że możliwe szkody spowodowane przez te inne czynniki nie były związane z przywozem dumpingowym z Indonezji.
2. Skutek przywozu dumpingowego
(87) Wielkość przywozu dumpingowego spadła o 14 % między 1998 r. a OD, a odpowiedni udział w rynku wspólnotowym o 2 punkty procentowe w tym samym okresie. Jednakże przywóz ten pozostał znaczący i ciągle zachowywał udział w rynku w wysokości od 8 % do 13 % między 1998 r. a OD. Przywóz ten znacząco podciął ceny przemysłu wspólnotowego. Udział w rynku przemysłu wspólnotowego obniżył się o ponad 4 punkty procentowe. W tym samym czasie średnie ceny Wspólnoty spadły o 4 %. Faktyczny spadek cen był w rzeczywistości jeszcze większy niż zostało to przedstawione w motywie 78.
(88) W tym samym okresie, między 1998 r. a OD, sytuacja przemysłu wspólnotowego pogarszała się, co odzwierciedlało spadek wielkości sprzedaży i udziału w rynku, spadek cen i znaczące pogorszenie rentowności, co doprowadziło do strat. Tak więc, przemysł wspólnotowy nie był w stanie znacząco skorzystać z nałożenia powyżej wspomnianych środków wobec ChRL i Malezji.
(89) Indonezyjski eksporter dowodził, że wywóz indonezyjski nie mógł spowodować szkody, gdyż obniżył się w latach 1999-2000 i utrzymywał minimalny udział w rynku. Ta sama spółka utrzymywała, że przywóz z Indonezji nie mógł mieć istotnego wpływu na przemysł wspólnotowy, gdyż produkcja wspólnotowa była pięcio- ub sześciokrotnie wyższa od wielkości przywozu indonezyjskiego.
(90) Przypomniano jednakże że przywóz indonezyjski zmniejszył się między 1998 r. a 2000 r. oraz nieznacznie zwiększył się między 2000 r. a OD, nie osiągając poziomu z 1998 r. Dodatkowo, jak już wyjaśniono w motywie 58, między 1998 r. a OD przywóz indonezyjski miał udział w rynku w wysokości 8-13 %, który uznać należy za istotny i wyraźnie powyżej minimalnego. Wreszcie, przypomniano także, że przemysł wspólnotowy został jasno określony w motywie 52 oraz, że poziom jego produkcji jest znacznie niższy od tego, o którym mówiła spółka indonezyjska.
(91) Tak więc można wyciągnąć wniosek, że przywóz dumpingowy pochodzący z Indonezji podważył skutki zastosowania środków antydumpingowych przyjętych w 1997 r. wobec ChRL i Malezji, zmienionych w stosunku do ChRL w 2000 r., i że przywóz ten był istotną przyczyną negatywnego rozwoju sytuacji, jak zostało to podsumowane w poprzednich ustępach.
3. Skutek innych czynników
a) Przywóz z innych państw trzecich
(92) Zwrócono uwagę na czynniki inne niż przywóz dumpingowy z Indonezji, który mógł doprowadzić lub przyczynić się do szkód poniesionych przez przemysł wspólnotowy, w szczególności na to, czy przywóz z krajów innych niż Indonezja mógł przyczynić się do tej sytuacji.
(93) Wielkość przywozu z państw trzecich wzrosła o 17 % o między 1998 r. a OD, podczas gdy ich udział w rynku wzrósł o ponad 5 punktów procentowych w tym samym okresie. Wzrost ten wynika w dużej mierze ze wzrostu przywozu pochodzącego z Indii, Węgier i Tajlandii, podczas gdy w tym samym czasie przywóz pochodzący z ChRL i Malezji znacząco spadł z uwagi na wprowadzenie środków antydumpingowych, nałożonych w 1997 r.
(94) Średnia cena jednostkowa przywozu z państw trzecich spadła o 16 % między 1998 r. a OD. Ceny z prawie wszystkich państw trzecich spadły w tym okresie, prócz cen przywozu z ChRL, które z uwagi na skutek nałożonych środków antydumpingowych znacząco wzrosły, osiągając jednak ten sam poziom co ceny węgierskie jedynie w OD.
i) Indie
(95) Na początku zbadano, czy przywóz pochodzący z Indii mógł przyczynić się do szkód poniesionych przez przemysł wspólnotowy. Jednakże choć przywóz z Indii znacząco wzrósł między 1998 r. a OD stwierdzono, że ceny przywozu z Indonezji były zaniżone o 2-30 % w stosunku do cen przywozu pochodzącego z Indii między 1998 r. a OD. Należy także odnotować, że w chwili rozpoczęcia przywozu indyjskiego w 1998 r. jego cena była o ponad 40 % wyższa niż cena przywozu z Indonezji obejmującego porównywalną liczbę mechanizmów kołowych do segregatorów. Od tego czasu indyjskie ceny importowe stopniowo się obniżały, jednakże zawsze były wyższe niż ceny indonezyjskie, jak ustalono, o ponad 5 % powyżej cen indonezyjskich w OD. Dlatego stwierdzono, że przywóz z Indii negatywnie oddziaływał na sytuację przemysłu wspólnotowego, jednakże również duże znaczenie miał negatywny wpływ oddzielnego przywozu dumpingowego z Indonezji. Dodatkowo Indonezja była ważnym i wpływowym podmiotem we Wspólnocie. Wielkość jej wywozu do Wspólnoty była mniejsza od wywozu indyjskiego, jednakże pozostawała znacząca. Wywóz indonezyjski podcina ceny przemysłu wspólnotowego w większym nawet stopniu niż wywóz indyjski. Należy także odnotować, że wyżej wymienioną analizę znacznie utrudniał brak współpracy Indonezji, a co za tym idzie brak informacji na temat rodzajów produktu w sektorach rynku reprezentowanych przez wywóz z Indonezji.
ii) Chińska Republika Ludowa
(96) Rozpatrzono, czy przyjęcie środków antydumpingowych nałożonych w 1997 r. na przywóz z ChRL mogło doprowadzić lub przyczynić się do szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy. Należy odnotować, że pomimo że złagodzenie cła na przywóz z ChRL złagodziło oddziaływanie środków nałożonych w 1997 r. w odniesieniu do cen sprzedaży, to środki te nadal przyczyniały się do znaczącego ograniczenia wielkości przywozowych z ChRL w 1998 r. Należy ponadto odnotować, że przywóz z Indonezji, który rozpoczął się dopiero w 1997 r., osiągną już podobny poziom jak przywóz z ChRL przed 1998 r. Od tego czasu przywóz z ChRL gwałtownie się obniżył, podczas gdy przywóz indonezyjski spadał w znacznie mniejszym stopniu do chwili OD. Przywóz indonezyjski był wtedy ponad trzykrotnie wyższy niż przywóz z ChRL. Dlatego też z uwagi na fakt, że wielkość przywozu z ChRL była o wiele mniejsza niż wielkość przywozu z Indonezji w OD uznano, że przywóz ten nie miał tak poważnego wpływu na przemysł wspólnotowy jak przywóz dumpingowy z Indonezji.
iii) Węgry
(97) W celu ustalenia czy wyodrębniony przywóz z Węgier spowodował szkody w przemyśle wspólnotowym zbadano poziom przywozu i cen na rynku wspólnotowym.
(98) Analiza dotycząca przywozu węgierskiego między 1998 r. a OD została oparta na danych zawartych w kwestionariuszu dostarczonym przez producenta wspólnotowego, którego zakład na Węgrzech reprezentuje jedynego węgierskiego producenta.
(99) W rozpatrywanym okresie przywóz mechanizmów kołowych do segregatorów pochodzących z Węgier zwiększył się ilościowo. W odniesieniu do cen poniesionych przez przemysł wspólnotowy na rynku wspólnotowym dla produktów pochodzących z Węgier, to mimo obniżki w rozpatrywanym okresie pozostały one najwyższe pośród cen importowych z innych państw trzecich i były podcięte przez przywóz z Indonezji.
(100) Węgierska produkcja mechanizmów kołowych do segregatorów przemysłu wspólnotowego poddana została analizie oraz porównana do produkcji austriackiej. Stwierdzono, że modele produkowane w Austrii i na Węgrzech pokrywały się w małym stopniu.
(101) Biorąc pod uwagę mały procent modelów produkowanych zarówno w Austrii jak i na Węgrzech uznano, ze produkty węgierskie uzupełniały zakres produktów przemysłu wspólnotowego, oferując klientom szerszy wybór modeli i nie wpłynęły negatywnie na sytuację przemysłu wspólnotowego.
(102) W oparciu o powyższe uznano, ze przywóz z Węgier materialnie nie przyczynił się do pogorszenia sytuacji przemysłu wspólnotowego.
iv) Tajlandia
(103) Biorąc pod uwagę, jak już wspomniano w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2100/2000, "niektóre z towarów pochodzenia chińskiego zostały zgłoszone do krajowych organów celnych jako pochodzące z Tajlandii i dzięki temu uniknęły zapłacenia ceł antydumpingowych normalnie wymagalnych" uznano za właściwe, aby ocenić wpływ przywozu przesyłanego z Tajlandii.
(104) W tym względzie przywóz z Tajlandii wzrósł znacząco podczas rozpatrywanego okresu, poczynając od około miliona jednostek w 1998 r. do ponad 23 milionów jednostek w OD. Ponadto ustalono, w oparciu o dane z Eurostatu, że ceny sprzedaży przywozu tajlandzkiego utrzymywały się zasadniczo poniżej cen przywozu indonezyjskiego.
(105) Jednakże choć stwierdzono, że ceny tajlandzkie były o około 20 % niższe niż ceny przywozu indonezyjskiego, to przywóz z Indonezji jest większy o jedną trzecią od przywozu z Tajlandii. Tak więc, wziąwszy pod uwagę, że wielkości przywożone z Tajlandii są wciąż znacząco niższe od wielkości przywożonych z Indonezji, uznano, że przywóz tajlandzki nie mógł mieć znaczącego wpływu w porównaniu z wpływem przywozu dumpingowego z Indonezji.
(106) Analiza w odniesieniu do Tajlandii została zakwestionowana przez niewspółpracującego eksportera indonezyjskiego. Utrzymywał on, że poziom przywozu z Indonezji jest porównywalnie niższy, a ceny wyższe w porównaniu do przywozu tajlandzkiego. Należy jednak przypomnieć, że choć ceny tajlandzkie były niższe niż ceny przywozu z Indonezji, to wielkości przywożone z Indonezji były o ponad 30 % wyższe od przywozu z Tajlandii. Dlatego też, wniosek podany w motywie 105 został potwierdzony.
b) Dodatkowe czynniki
(107) Zbadano także, czy czynniki inne niż wspomniane powyżej mogły przyczynić się do szkody przemysłu wspólnotowego.
(108) Importerzy współpracujący dowodzili, że handel mechanizmami kołowymi do segregatorów jest bardzo wyczulony na ceny i dlatego producenci muszą sprzedawać duże ilości, aby być konkurencyjnymi. Niektórzy utrzymywali również, że przemysł wspólnotowy jest uzależniony tylko od rynku wspólnotowego, a nie rynku światowego, co pozwoliłoby mu być bardziej efektywnym pod względem kosztów. W tej sprawie, przypomniano, że stosunek sprzedaży przemysłu wspólnotowego w obrębie Wspólnoty i poza Wspólnotą nie zmienił się znacząco między 1998 r. a OD. Niezależnie od tego, pomimo, że przemysł wspólnotowy był silnie zorientowany na rynek wspólnotowy, sprzedaż eksportowa pozwalała przemysłowi wspólnotowemu pozostać opłacalnym w 1998 r., w czasie gdy przywóz z Indonezji pozostawał znaczący.
(109) Jeden z użytkowników dowodził, ze szkoda została spowodowana przez silną konkurencję w przemyśle artykułów biurowych. Konkurencja ta miała rzekomo skłaniać użytkowników omawianego produktu do wywierania nacisku cenowego na przemysł wspólnotowy, co prowadziło do spadku cen. W tym względzie podkreślono, że przywóz dumpingowy musiał znacząco wpływać na zwiększanie presji cenowej wywieranej przez użytkowników we Wspólnocie, a co za tym idzie powodować szkody dla przemysłu wspólnotowego.
(110) Sprawdzono ponadto, czy obniżenie cen nie mogło być związane z normalnym przebiegiem rozwoju handlu mechanizmami kołowymi do segregatorów, gdyż ceny prawie wszystkich źródeł zaopatrzenia spadły między 1998 r. a OD.
(111) W tym względzie przypomniano, że zasadniczy spadek cen powinien być postrzegany w świetle trwających nieuczciwych praktyk, przede wszystkim ze strony ChRL i Malezji, jak również ze strony Indonezji, które wpłynęły na przemysł wspólnotowy.
(112) Ponadto, jak wspomniano w motywie 108, rynek mechanizmów kołowych do segregatorów jest bardzo wrażliwy na ceny. Dlatego, biorąc pod uwagę, że ceny przywozu indonezyjskiego uznano za dumpingowe i niższe od przeciętnej ceny jednostkowej całego przywozu mechanizmów kołowych do segregatorów między 1998 r. a OD, uznano, że przywóz z Indonezji, który w OD miał od 8 % do 13 % udziału w rynku wspólnotowego miał negatywny wpływ cenowy na ten rynek.
(113) Na koniec, dokonano analizy, czy zachowania cenowe Krause'a, niewspółpracującego producenta wspólnotowego, mogły przyczynić się do szkód poniesionych przez przemysł wspólnotowy. Dodatkowe badanie danych dotyczących Krause'a wykazało, że ten producent wspólnotowy sam doznał pogorszenia sytuacji w omawianym okresie, w szczególności w odniesieniu do cen sprzedaży i rentowności. Jak się zatem zdaje nie przyczynił się on do szkód poniesionych przez przemysł wspólnotowy oraz sam w równym stopniu doznał negatywnego wpływu przywozu z Indonezji będąc w rezultacie zmuszonym do obniżenia swych cen, podobnie jak przemysł wspólnotowy.
(114) Biorąc pod uwagę wszystkie powyżej wymienione powody uznano, że spadek cen na rynku wspólnotowym nie powinien być uznany za normalny rozwój handlu, lecz raczej wynik nieuczciwych praktyk handlowych Indonezji.
(115) Władze indonezyjskie uznały, że wywóz z Indonezji ograniczał się do zaopatrywania włoskiego producenta segregatorów kołowych, w celu uzupełnienia zakresu jego produkcji.
(116) Jednakże twierdzenie to uznane zostało za stojące w sprzeczności z oświadczeniem złożonym przez jednego niewspółpracującego eksportera indonezyjskiego, który utrzymywał, że jedynym rynkiem, w którym producent indonezyjski posiadał znaczący udział był rynek Zjednoczonego Królestwa. Zostało to również potwierdzone przez Eurostat.
(117) Producent ten twierdził, że wywóz indonezyjski nie mógł spowodować szkód, gdyż jego głównym rynkiem jest Zjednoczone Królestwo, gdzie przemysł wspólnotowy nie prowadzi znaczącej aktywności. Jednakże prócz faktu, że przypuszczenie to stoi w sprzeczności z twierdzeniem władz indonezyjskich przypomniano także, że analiza szkód przeprowadzana jest na podstawach wspólnotowych, a nie na podstawach regionalnych.
4. Wniosek dotyczący związku przyczynowego
(118) W świetle powyższego stwierdzono, że istotne szkody poniesione przez przemysł wspólnotowy, które znalazły odzwierciedlenie w negatywnym rozwoju produkcji, wielkości sprzedaży, cenach, udziale w rynku, rentowności, zwrotu z inwestycji, przepływie środków pieniężnych oraz zatrudnieniu należycie dostosowanemu w celu uwzględnienia przeniesienia na Węgry, zostały spowodowane przez rozpatrywany przywóz dumpingowy. W istocie przywóz z Indii, Tajlandii oraz ChRL, jak również częściowe przeniesienie produkcji wspólnotowej miały łącznie ograniczony wpływ na sytuację przemysłu wspólnotowego.
(119) Indonezyjski eksporter niewspółpracujący utrzymywał, że istnieje sprzeczność między wnioskiem zawartym w motywie 118 oraz faktem, że istnieją wystarczające dowody na to, aby wszcząć postępowanie przeglądowe dotyczące wygaśnięcia środków dla ChRL.
(120) W tym względzie należy przypomnieć, że zakresem postępowania przeglądowego dotyczącego wygaśnięcia środków jest analiza sytuacji rynku wspólnotowego, w perspektywie prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody, czy obowiązujące środki można usunąć. W konsekwencji fakt, że pogorszenie przemysłu wspólnotowego zostało w okresie objętym dochodzeniem przypisane Indonezji nie wpływa na analizę przyszłego zachowania się chińskich eksporterów na rynku wspólnotowym i jego potencjalnego wpływu na sytuację przemysłu wspólnotowego. Przypomniano również, że chiński udział w rynku utrzymywał się na bardzo niskim poziomie podczas ostatnich dwóch lat rozpatrywanego okresu.
(121) Biorąc pod uwagę analizy, które w sposób właściwy rozróżniły i oddzieliły wpływ wszystkich znanych czynników na sytuację przemysłu wspólnotowego od szkodliwego wpływu przywozu dumpingowego podsumowano, że te wszystkie inne czynniki jako takie nie zmieniają faktu, że stwierdzone istotne szkody należy przypisać przywozowi dumpingowemu.
F. INTERES WSPÓLNOTY
1. Uwaga wstępna
(122) Zbadano, czy istniały przekonujące powody, które mogły prowadzić do wniosku, że wprowadzenie środków w tym konkretnym przypadku nie leżało w interesie Wspólnoty. W tym celu, zgodnie z art. 21 ust. 1 podstawowego rozporządzenia, na podstawie wszystkich przedłożonych dowodów rozważono wpływ możliwych środków na wszystkie strony zaangażowane w tę procedurę, a także konsekwencje powstrzymania się od przyjęcia takich środków.
(123) W celu dokonania oceny prawdopodobnego wpływu nałożenia bądź nie nakładania środków o informacje poproszono wszystkie zainteresowane strony. Kwestionariusze zostały wysłane do dwóch skarżących producentów wspólnotowych, dwóch innych spółek znanych jako producenci we Wspólnocie, dziewięciu nie powiązanych importerów, czterdziestu dziewięciu użytkowników i jednego stowarzyszenia użytkowników. Jeden skarżący producent wspólnotowy (Koloman), dwaj niepowiązani importerzy, a także jeden użytkownik powiązany z tymi importerami odpowiedzieli na ten kwestionariusz. Inny użytkownik przekazał opinię bez odpowiadania na kwestionariusz.
(124) Odpowiedzi te i opinie stworzyły podstawę dla analizy interesu Wspólnoty.
2. Interes przemysłu wspólnotowego
a) Uwaga wstępna
(125) Kilku producentów mechanizmów kołowych do segregatorów we Wspólnocie wstrzymało wytwarzanie rozpatrywanego produktu w okresie kilku ostatnich lat. Co do pozostałych spółek dochodzenie ustaliło, że jak wspomniano w motywie 49, spółka mieszcząca się w Zjednoczonym Królestwie również wstrzymała swoją produkcję kilka lat wcześniej. Co do spółki mieszczącej się we Włoszech stwierdzono, że nie stanowiła ona istotnej części produkcji mechanizmów kołowych do segregatorów we Wspólnocie i przywoziła znaczącą część swojej sprzedaży. Co do spółki hiszpańskiej stwierdzono, że należy rozpatrywać ją raczej jako importera niż producenta, jako że produkowała nieznaczną ilość rozpatrywanego produktu jednocześnie przywożąc ponad 90 % swojej sprzedaży z Indonezji. Stąd wniosek, że dwaj skarżący są jedynymi producentami wspólnotowymi mechanizmów kołowych do segregatorów ze znaczącą produkcją.
(126) Należy przypomnieć, że dwaj skarżący producenci wspólnotowi już w przeszłości ponieśli poważną szkodę z powodu przywozu mechanizmów kołowych do segregatorów pochodzących z ChRL i Malezji, który, jak to opisano w rozporządzeniu (WE) nr 119/97, doprowadził do, między innymi, 28 % spadku ich siły roboczej między 1992 r. a październikiem 1995 r. Jak wykazano to w motywie 72 między 1998 r. a OD nastąpiła dalsza redukcja o 30 % siły roboczej przemysłu wspólnotowego.
(127) W świetle istotnej szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy stwierdzono, że gdyby przemysł wspólnotowy nie ożywiłby się po nieuczciwym stosowaniu dumpingu to prawdopodobnie produkcja we Wspólnocie ustała by całkowicie, a użytkownicy byliby w sposób znaczący uzależnieni od przywozu.
b) Sytuacja finansowa przemysłu wspólnotowego
(128) Sytuacja finansowa Wspólnoty rozwijała się negatywnie w rozpatrywanym okresie do tego stopnia, że po OD przemysł wspólnotowy został poddany przymusowemu zarządowi, wymienionemu w motywie 53. Należy zauważyć, że powodująca straty sytuacja przemysłu wspólnotowego jest skutkiem jego trudności w konkurowaniu z przywozem dumpingowym po niskich cenach. Jednakże fakt, że współpracujący producent wspólnotowy został przejęty, wskazuje, że produkcja mechanizmów kołowych do segregatorów we Wspólnocie jest w trakcie procesu restrukturyzacji, a także, że uczyniono znaczny wysiłek na rzecz utrzymania tego przemysłu i aby uczynić go opłacalnym.
c) Możliwe efekty nałożenia/nienałożenia środków na przemysł wspólnotowy
(129) W następstwie nałożenia środków, przywrócenie uczciwych warunków rynkowych umożliwiłoby przemysłowi wspólnotowemu odzyskanie utraconego udziału w rynku oraz poprzez zwiększenie możliwości zużycia obniżenie kosztów produkcji jednostki oraz zwiększenie rentowności. Ponadto oczekuje się, że środki będą miały pozytywny wpływ na poziom cen przemysłu wspólnotowego. W konkluzji należy oczekiwać, że wzrost wielkości produkcji i wielkości sprzedaży z jednej strony, oraz dalszy spadek kosztów jednostki z drugiej strony, w połączeniu z umiarkowanym wzrostem cen pozwoli przemysłowi wspólnotowemu poprawić swoją sytuację finansową.
(130) Przeciwnie, w przypadku niezastosowania środków antydumpingowych prawdopodobne jest, że przemysł wspólnotowy będzie musiała dalej obniżyć swoje ceny i/lub tracić udział w rynku. W obu przypadkach sytuacja finansowa przemysłu wspólnotowego prawdopodobnie ulegnie pogorszeniu. W dalszej konsekwencji prawdopodobne jest, że produkcja wspólnotowa w krótkim czasie ostatecznie ustałaby.
(131) Ponadto biorąc pod uwagę, że przemysł wspólnotowy produkuje nie tylko rozpatrywany produkt, ale także inne produkty stanowiące około jedną trzecią jego obrotu, jest bardzo prawdopodobne, że zamknięcie linii produkcyjnych wytwarzających mechanizmy kołowe do segregatorów dotknęłoby także efektywności całej fabryki i doprowadziłoby do zamknięcia wszystkich linii produkcyjnych, co wywarłoby szerszy negatywny efekt na zatrudnienie i inwestycje.
d) Możliwe przeniesienie produkcji przemysłu wspólnotowego
(132) Zbadano czy jakiekolwiek środki mogą być uznane jako nieleżące w interesie Wspólnoty biorąc pod uwagę przeniesienie części produkcji przemysłu wspólnotowego do państwa trzeciego. Zbadano także możliwość jakiegokolwiek dalszego przeniesienia.
(133) Po pierwsze, jak wytłumaczono w motywie 78, przypomniano, że przeniesienie, które miało miejsce w 2000 r. pozwoliło przemysłowi wspólnotowemu ograniczyć straty. W tym względzie była to strategiczna decyzja celem udaremnienia praktyk dumpingowych. Ponadto jest prawdopodobne, że przeniesienie to poprzez poprawienie sytuacji przemysłu wspólnotowego miało pośredni wpływ na uczynienie go bardziej atrakcyjnym dla nowego inwestora, który go ostatnio przejął.
(134) Co do ryzyka jakiegokolwiek dodatkowego przeniesienia Komisja uzyskała satysfakcjonujące potwierdzenie, że przeniesienie takie nie jest przewidywane przez przemysł wspólnotowy. Ponadto nie ma powodu, aby uważać je za prawdopodobne, jako że wysiłki restrukturyzacyjne w połączeniu z nałożeniem cła antydumpingowego umożliwi przemysłowi Wspólnoty ponowne korzystanie z rentownej sytuacji.
3. Interes importerów
(135) Niektórzy importerzy, którzy nie nabywali mechanizmów kołowych do segregatorów z Indonezji wnieśli, że zmienne źródła zaopatrzenia mogą powodować dodatkowe koszty i przejściowe problemy. Podkreślali oni, że przez nałożone w 1997 r. środki antydumpingowe byli już zmuszeni do zmiany swego źródła zaopatrzenia.
(136) Przypomniano jednakże że celem środków antydumpingowych nie jest zmuszenie importerów lub użytkowników do zmiany źródła ich zaopatrzenia ale odbudowa uczciwej konkurencji na rynku wspólnotowym. Ponadto importerzy uznali również, że pewna liczba innych państw trzecich może łatwo produkować mechanizmy kołowe do segregatorów i nie przewidują trudności w zaopatrywaniu się w państwie nie objętym środkami antydumpingowymi. Ponadto mogą oni także handlować produktami producentów wspólnotowych. Dlatego jakiekolwiek problemy wynikające z możliwej zmiany zaopatrzenia są prawdopodobnie tymczasowe i mało prawdopodobne jest, by zmieniły pozytywny efekt środków antydumpingowych przeciwko dumpingowi wyrządzającemu szkodę na przemysł wspólnotowy.
4. Interes użytkowników i konsumentów
a) Użytkownicy
(137) Zarówno niepowiązani importerzy współpracujący, jak i użytkownik (producent segregatorów kołowych) stwierdzili, że nałożenie środków antydumpingowych wywrze poważny niepomyślny wpływ na sytuację finansową użytkowników.
(138) W tym zakresie ustalono prawdopodobny wpływ środków antydumpingowych nałożonych na Indonezję na koszt produkcji użytkowników. Dokonano oszacowania, jaki byłby wpływ środków zaproponowanych przeciwko Indonezji na użytkownika mającego jako jedyne źródło zaopatrzenia przywóz z Indonezji (najgorszy przypadek). Na tej podstawie wpływ środków zaproponowanych przeciwko Indonezji oceniono jako wzrost kosztów produkcji o ok. 4 %. Jak już wyjaśniono jest to całkowicie hipotetyczny przypadek jako że żaden z użytkowników nie współpracował lecz tylko zaopatrywał się w rozpatrywany produkt w Indonezji.
(139) W świetle powyższych ustaleń stwierdzono, że wpływ ceł antydumpingowych dla użytkowników będzie nieznaczny. Ogólniej rzecz ujmując, biorąc pod uwagę brak współpracy ze strony innych użytkowników prawdopodobne jest, że koszty wpływu na innych użytkowników będą podobnie nieznaczne.
(140) Użytkownik współpracujący twierdził, że jak to działo się w ostatnich trzech latach, gdy zmuszony był przenieść część swojej produkcji poza Wspólnotę i zamknąć trzy fabryki w efekcie nałożenia środków antydumpingowych na mechanizmy kołowe do segregatorów pochodzące z ChRL i Malezji, środki antydumpingowe na przywóz pochodzący z Indonezji przez zwiększenie cen jednej z części kosztów ich produkcji mogły spowodować dalsze przeniesienie produkcji segregatorów poza Wspólnotę i/lub zamknięcie istotnych zakładów. Stwarzałoby to ryzyko wpływu na całość jego działalności, tj. także wytwarzanie innych produktów, których zakłady wytwórcze zostałyby również przeniesione, powodując znaczne straty na rynku pracy we Wspólnocie.
(141) Jako uwagę ogólną należy odnotować, że ryzyko przeniesienia przemysłu z powodu środków antydumpingowych jest ograniczane przez fakt, że część rynku segregatorów odbywa się między przedsiębiorstwami oraz że jest sprawą zasadniczą, że użytkownicy są blisko swoich klientów, mają elastyczną produkcję gotową sprostać zapotrzebowaniu i dobrą znajomość rynku. Dochodzenie wykazało, że głównymi kryteriami klientów producentów segregatorów kołowych, którzy biorą pod uwagę w swoim wyborze, są cena, jakość, serwis a także szybka dostawa. Ponadto, jako wskazano to już w motywach 137 i 138 stwierdzono, że finansowy wpływ środków antydumpingowych na przemysł jest nieznaczny. Wreszcie fakt, że tylko jeden producent segregatorów w pełni współpracował w dochodzeniu zdaje się potwierdzać konkluzję, że środki antydumpingowe nie będą mieć decydującego wpływu na użytkowników.
(142) Ponadto niektóre zainteresowane strony wskazały, że przemieszczenie kilku użytkowników, które miało miejsce w latach ubiegłych, spowodowane było wysokimi kosztami produkcji we Wspólnocie. Potwierdza to, że jakiekolwiek przemieszczenie powinno być postrzegane w szerszym kontekście w całościowej strukturze kosztów, w której jak już wyjaśniono, środki antydumpingowe reprezentują nieznaczną część.
(143) W odniesieniu do szczególnej sytuacji użytkownika współpracującego, dochodzenie wykazało, że pomimo iż użytkownik ten przeniósł część swojej produkcji poza Wspólnotę między 1998 r. a OD, tzn. po nałożeniu środków antydumpingowych przeciwko ChRL i Malezji, użytkownik ten faktycznie zmienił źródło zaopatrzenia po nałożeniu środków antydumpingowych przeciwko ChRL i Malezji nabywając mechanizmy kołowe do segregatorów od importera współpracującego, który w zamian od 1998 r. rozpoczął przywóz z Indii, ze szkodą dla ChRL. Trudne wydaje się więc ustalenie związku między przeniesieniem produkcji segregatorów kołowych tego użytkownika poza Wspólnotę a nałożeniem ceł antydumpingowych na przywóz z ChRL i Malezji. Ponadto, jak ukazano w motywie 139, cła antydumpingowe miały znikomy wpływ na koszty produkcji użytkownika.
(144) Stwierdzono, że opisane powyżej przeniesienie powinno być raczej postrzegane jako konsekwencja na zewnątrz zorientowanej strategii tego użytkownika, który nabył pewną liczbę spółek w ciągu kilku ostatnich lat. Strategia ta doprowadziła ostatecznie do konsolidacji i restrukturyzacji różnych podmiotów w grupach, spośród których niektóre mogą być zamknięte. Przeniesienie niektórych zakładów poza Wspólnotę powinno być postrzegane jako część tej strategii, której celem jest umocnienie pozycji tego użytkownika na rynku wspólnotowym i rozwinięcie jego obecności w Europie Wschodniej.
(145) Mając na względzie powyższe fakty oraz w świetle niewielkiego potencjalnego wpływu poziomu ceł nałożonych na danego użytkownika mało prawdopodobne wydaje się, by środki antydumpingowe przeciwko Indonezji mogły jako takie pociągnąć za sobą dalsze przeniesienie produkcji segregatorów kołowych poza Wspólnotę.
(146) W zakresie zamykania zakładów i ryzyka dalszych zamknięć związane z nakładaniem środków antydumpingowych na Indonezję, stwierdzono, że współpracujący użytkownik zamknął trzy zakłady w ciągu ostatnich trzech lat, gdy obowiązywały środki nałożone na ChRL i Malezję. Biorąc pod uwagę niewielki wpływ, jakie środki miałyby na koszt produkcji i finansową sytuację danego użytkownika, jak wyjaśniono to w motywie 144, jest mało prawdopodobne, że środki na ChRL i Malezję same doprowadziłyby do zamknięcia tych zakładów, oraz że środki antydumpingowe na przywóz z Indonezji mogłyby spowodować zamknięcie innych zakładów.
b) Konsumenci
(147) Należy wspomnieć, że rozpatrywany produkt nie jest sprzedawany na poziomie detalicznym i że nie ujawniły się żadne organizacje konsumenckie, które uczestniczyłyby w dochodzeniu.
(148) Współpracujący użytkownik dowodził także, że środki antydumpingowe spowodowałyby wzrost ceny segregatorów kołowych płaconej przez końcowego klienta, tj. konsumentów. Jednakże w świetle powyższego wyjaśnienia dotyczącego wpływu na producentów segregatorów jakakolwiek podwyżka końcowej ceny sprzedaży dla konsumentów segregatorów nie będzie prawdopodobnie znacząca.
(149) Dodatkowo dochodzenie wykazało, że użytkownik współpracujący sprzedaje swój produkt głównie dystrybutorom. W najgorszym przypadku, gdyby podwyżka kosztów, która dotknąć może użytkowników w całości została przeniesiona na końcowego konsumenta, spowodowałoby to dla niego podwyżkę ceny o max 4 %. Jednakże jest nieprawdopodobne, by tak się stało, gdyż ogólne doświadczenie wskazuje, że każde ogniwo w łańcuchu dystrybucji prawdopodobnie wesprze część podwyżki swoich kosztów, aby pozostać konkurencyjnymi na swoim rynku.
(150) W oparciu o powyższe, wpływ na użytkowników mechanizmów kołowych do segregatorów i konsumentów segregatorów kołowych rozpatrywany był nie po to, by ustalić nieodparty powód przeciwko nakładaniu środków antydumpingowych, jako że możliwy negatywny efekt nie ma szans zredukować pozytywnego efektu nałożenia środków antydumpingowych przeciwko dumpingowi wyrządzającemu szkodę przemysłowi wspólnotowemu.
c) Wpływ na konkurencję
(151) Zbadano również, czy nałożenie środków antydumpingowych na przywóz z Indonezji może doprowadzić do sytuacji, w której przemysł wspólnotowy mógłby uzyskać pozycję dominującą na rynku wspólnotowym, w szczególności w świetle środków antydumpingowych nałożonych w 1997 r. na przywóz z ChRL i Malezji oraz w świetle restrukturyzacji przemysłu wspólnotowego.
(152) Przypomina się przede wszystkim, że przemysł wspólnotowy posiadał w OD udział w rynku, którego wielkość wahała się między 10 % a 15 %. Obydwaj skarżący producenci wspólnotowi razem mogliby osiągnąć w OD udział w rynku wynoszący między 32 % a 37 %. Nawet gdyby do udziału w rynku obydwu skarżących włączono przywóz Kolomana to wynosiłby on od 47 % do 52 % rynku wspólnotowego. Ponadto przypomina się, że pomimo, iż Komisja wszczęła postępowanie przeglądowe w sprawie środków przeciwko ChRL, to nie objęło ono przywozu z Malezji. Również mechanizmy kołowe do segregatorów mogą być nadal przywożone z Indii. Dlatego uważa się za bardzo mało prawdopodobne, aby nałożenie środków antydumpingowych przeciwko Indonezji wywołało negatywny skutek na konkurencję przemysłu wspólnotowego na rynku wspólnotowym. Na koniec przypomina się, że nałożenie środków antydumpingowych na przywóz z ChRL i Malezji nie wywołało żadnego rodzaju dominacji przemysłu wspólnotowego, nawet w sytuacji, gdy nie było w tym czasie innych źródeł zaopatrzenia, jak tylko z tych dwóch państw.
(153) Z drugiej strony, jak wspomniano w motywie 130, prawdopodobnym jest, że bez przyjęcia środków dla skorygowania skutków przywozu dumpingowego produkcja wspólnotowa w krótkim czasie przestałaby funkcjonować i ustałaby. Z cała pewnością nie byłoby w interesie użytkowników, aby przemysł wspólnotowy zaprzestał wytwarzania rozpatrywanego produktu. Rzeczywiście, z jednej strony pojedynczy użytkownik współpracujący nabywał między 20 % a 50 % mechanizmów kołowych do segregatorów od przemysłu wspólnotowego między 1998 r. a OD. Z drugiej strony, gdyby przemysł wspólnotowy ostatecznie zaprzestał produkcji mechanizmów kołowych do segregatorów, to użytkownicy w dużym stopniu uzależnieni byliby od przywozu.
(154) Gdyby środki zostały nałożone, pozostałoby wiele alternatywnych źródeł zaopatrzenia. Mechanizmy kołowe do segregatorów są i mogą być nabywane od przemysłu wspólnotowego, innych producentów wspólnotowych, Indii i Hongkongu. Ponadto przywóz z Malezji prawdopodobnie zostanie wznowiony, gdyż środki przeciwko temu państwu ostatnio wygasły. Ponadto, dochodzenie wykazało, że nałożenie środków antydumpingowych na przywóz z ChRL i Malezji nie pociągał za sobą żadnych braków rozpatrywanego produktu. Ostatecznie przypomina się, że, jak stwierdzono, wpływ środków na użytkowników był nieznaczny, oraz że omawiany produkt będzie prawdopodobnie nadal przywożony z Indonezji.
5. Wniosek dotyczący interesu Wspólnoty
(155) Biorąc pod uwagę powyższe powody podsumowano, ze nie istniały istotne względy przemawiające przeciwko nałożeniu ceł antydumpingowych.
G. OSTATECZNE ŚRODKI
1. Poziom zniesienia szkody
(156) Wziąwszy pod uwagę wnioski w odniesieniu do dumpingu, szkody, związku przyczynowego oraz interesu Wspólnoty nałożyć należy ostateczne środki antydumpingowe które zapobiegałyby ponoszenie przez przemysł wspólnotowy dalszej szkody spowodowanej przez przywóz dumpingowy.
(157) Zgodnie z art. 9 ust. 4 podstawowego rozporządzenia, Komisja zbadała jaki poziom ceł byłby odpowiedni dla usunięcia szkody spowodowanej przez dumping. W tym celu uznano, że należy obliczyć poziom cen opartych na kosztach produkcji producentów wspólnotowych oraz odpowiedniej marży zysku.
(158) Uznano, że marża zysku w wysokości 5 % obrotu powinna zostać uznana jako odpowiednie minimum, wziąwszy pod uwagę konieczność długoterminowych inwestycji, w szczególności marżę zysku, na którą przemysł wspólnotowy mógłby liczyć w sytuacji braku dumpingu wyrządzającego szkodę.
(159) Biorąc pod uwagę brak współpracy, uznano, że poziom usunięcia szkody powinien pokrywać różnicę między tą skalkulowaną ceną oraz ceną CIF ustaloną jak to wyjaśniono w motywie 60.
(160) Poziom zniesienia szkody ustalono na 42,30 % wobec przywozu z Indonezji.
2. Ostateczne środki antydumpingowe
(161) W świetle powyższego, a także zgodnie z art. 9 ust. 4 podstawowego rozporządzenia, ustalono, że ostateczne cła antydumpingowe powinny być nałożone na poziomie marginesu szkody poniesionej ze strony Indonezji.
(162) Jednakże w świetle prowadzonego równolegle postępowania antysubsydyjnego zgodnie z art. 24 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 2026/97(7) (podstawowe rozporządzenie antysubsydyjne) oraz art. 14 ust. 1 podstawowego rozporządzenia, wobec żadnego produktu nie powinno się stosować zasady nakładania jednocześnie cła antydumpingowego oraz cła wyrównawczego w odniesieniu do jednej i tej samej sytuacji wynikającej z dumpingu lub subsydiów wywozowych. W bieżącym dochodzeniu stwierdzono, że cła antydumpingowe powinny zostać nałożone na przywóz rozpatrywanego produktu pochodzącego z Indonezji, a zatem należy określić czy i do jakiego stopnia subsydium i marginesy dumpingu powstały z tej samej sytuacji.
(163) W równoległym postępowaniu antysubsydyjnym, w odniesieniu do Indonezji, nałożono cła wyrównawcze odpowiadające wielkości subsydium w wysokości 10 %, zgodnie z art. 15 ust. 1 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego. Niektóre z badanych subsydiów indonezyjskich stanowiły subsydia wywozowe w rozumieniu art. 3 ust. 4 lit. a) podstawowego rozporządzenie antysubsydyjnego. Jako takie subsydia te mogły wpłynąć jedynie na cenę eksportową producentów indonezyjskich prowadząc do zwiększania się marginesu dumpingu. Innymi słowy margines dumpingu ustalony dla producentów indonezyjskich częściowo wynika z faktu istnienia subsydiów wywozowych. Jednakże odnotowano, że margines szkody jest znacząco niższy niż margines dumpingu, nawet jeśli ten ostatni został skalkulowany z uwzględnieniem subsydium wywozowego. W tych okolicznościach nie wydaje się właściwe, aby cła wyrównawcze jak i cła antydumpingowe były nałożone w pełnym zakresie ustalonych odpowiednich subsydiów oraz marginesów dumpingu. Dlatego też łączny poziom ceł nie powinien przekroczyć marginesu szkody. Biorąc pod uwagę, że część marginesu szkody w wysokości 42,3 % będzie pokryta przez nałożenie ceł wyrównawczych w wysokości 10 % cła antydumpingowego, cło antydumpingowe nie powinno przekroczyć utrzymanego marginesu szkody w wysokości 32,3 %.
| Spółka |
Margines subsydium wywozowego |
Całkowity margines subsydium |
Margines szkody |
Cło wyrównawcze |
Cło antydumpingowe |
Suma nałożonego cła |
| Indonezja: |
5 % |
10 % |
42,3 % |
10 % |
32,3 % |
42,3 % |
| Wszystkie spółki |
|
(164) Dowodzono, że naruszony zostałby art. 14 ust. 1 podstawowego rozporządzenia, gdyż żaden produkt nie może być objęty zarówno cłem antydumpingowym jak i cłem wyrównawczym. Taka sama sytuacja ma miejsce w przypadku zastosowania subsydiów dumpingowych oraz wywozowych. Należy jednak przypomnieć, że, jak wyjaśniono w motywach 162 i 163, cła zostały ustalone zgodnie z art. 14 ust. 1 podstawowego rozporządzenia. Argument został więc odrzucony.
(165) W celu zachowania nieprzekraczalnego terminu określonego w art. 6 ust. 9 podstawowego rozporządzenia, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego publikacji,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
