WSTĘPUMAWIAJĄCE SIĘ STRONY,
i) świadome, jakie znaczenie dla społeczności międzynarodowej ma pewność, że wykorzystywanie energii jądrowej odbywa się w sposób bezpieczny, regulowany przepisami i niezagrażający środowisku;
ii) potwierdzając konieczność dalszego popierania wysokiego poziomu bezpieczeństwa jądrowego na całym świecie;
iii) potwierdzając, że odpowiedzialność za bezpieczeństwo jądrowe spoczywa na państwie, którego jurysdykcji podlega obiekt jądrowy;
iv) pragnąc propagować skuteczną kulturę bezpieczeństwa jądrowego;
v) świadome, że awarie w obiektach jądrowych mogą mieć potencjalnie skutki międzynarodowe;
vi) mając na względzie Konwencję o ochronie fizycznej materiałów jądrowych (1979), Konwencję o wczesnym powiadamianiu o awarii jądrowej (1986) oraz Konwencję o pomocy w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego (1986);
vii) potwierdzając znaczenie współpracy międzynarodowej dla umocnienia bezpieczeństwa jądrowego poprzez funkcjonowanie istniejących umów dwu- i wielostronnych oraz przez ustanowienie niniejszej Konwencji;
viii) uznając, że niniejsza Konwencja nakłada zobowiązanie do stosowania raczej podstawowych zasad bezpieczeństwa w odniesieniu do obiektów jądrowych niż szczegółowych norm bezpieczeństwa oraz że istnieją okresowo aktualizowane międzynarodowe wytyczne, które mogą wskazywać współczesne sposoby osiągania wysokiego poziomu bezpieczeństwa;
ix) potwierdzając potrzebę pilnego rozpoczęcia opracowania międzynarodowej Konwencji dotyczącej bezpiecznej gospodarki odpadami promieniotwórczymi, gdy tylko toczący się proces opracowania podstawowych zasad bezpieczeństwa odnoszących się do tego zagadnienia zakończy się osiągnięciem szerokiego, międzynarodowego porozumienia;
x) uznając pożyteczność dalszych prac technicznych, dotyczących bezpieczeństwa na innych stadiach jądrowego cyklu paliwowego oraz tego, że prace te mogą z czasem ułatwić rozwój istniejących lub przyszłych dokumentów międzynarodowych;
UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE: