Pierwsza dyrektywa ustanawiająca wspólnotowe metody pobierania próbek i dokonywania analizy do celów urzędowej kontroli pasz.

PIERWSZA DYREKTYWA KOMISJI

z dnia 1 marca 1976 r.

ustanawiająca wspólnotowe metody pobierania próbek i dokonywania analizy do celów urzędowej kontroli pasz

(76/371/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 15 kwietnia 1976 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady z dnia 20 lipca 1970 r. w sprawie wspólnotowych metod pobierania próbek i dokonywania analiz do celów urzędowej kontroli pasz ⁽¹⁾, ostatnio zmienioną Aktem Przystąpienia ⁽²⁾, w szczególności jego art. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

dyrektywa wymaga, aby urzędowa kontrola pasz była prowadzona przy zastosowaniu wspólnotowych metod pobierania próbek i analiz w celu sprawdzenia zgodności z wymaganiami wynikającymi z przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych dotyczących jakości i składu pasz;

w pierwszym rzędzie, że metody pobierania próbek powinny być ustanowione w celu kontroli składników pasz i ich dodatków oraz w celu kontroli niepożądanych substancji i produktów, z wyjątkiem pozostałości pestycydów i mikroorganizmów, które te pasze mogą zawierać;

środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

Państwa Członkowskie wymagają, aby pobieranie próbek do celów urzędowej kontroli pasz, w zakresie do oznaczania składników, dodatków oraz niepożądanych substancji i produktów, z wyjątkiem pozostałości pestycydów i mikroorganizmów, było wprowadzone zgodnie z metodami opisanymi w Załączniku do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne nie później niż dnia 1 stycznia 1977 r. niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Artykuł  3

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 1 marca 1976 r.

	W imieniu Komisji
	P. J. LARDINOIS
	Członek Komisji

^_______

⁽¹⁾ Dz.U. L 170 z 3.8.1970, str. 2.

⁽²⁾ Dz.U. 73 z 27.3.1972, str. 14

ZAŁĄCZNIK 

METODY POBIERANIA PRÓBEK

1.	CEL I ZAKRES
	Próbki przeznaczone do urzędowej kontroli pasz, obejmującej badania jakości i składu, powinny być pobierane zgodnie z metodami opisanymi poniżej. Próbki otrzymane w te sposób należy uważać za reprezentatywne dla kontrolowanych partii.
2.	INSPEKTORZY
	Próbki powinny być pobierane przez inspektorów upoważnionych przez Państwa Członkowskie.
3.	DEFINICJE
	Kontrolowana partia: Ilość produktu stanowiąca partię, posiadająca cechy wystarczające do uznania ją za jednolitą.
	Próbka pierwotna: Ilość produktu pobrana z jednego miejsca kontrolowanej partii.
	Próbka zbiorcza: Sumaryczna ilość pierwotnych próbek pobranych z tej samej kontrolowanej partii.
	Próbka zredukowana: Reprezentatywna część zbiorczej próbki otrzymana w później w procesie redukcyjnym.
	Próbka końcowa: Część zredukowanej próbki lub zhomogenizowana próbka zbiorcza.
4.	SPRZĘT
4.1	Sprzęt do pobierania próbek powinien być wykonany z materiałów, które nie zanieczyszczą kontrolowanego produktu. Taki sprzęt musi być urzędowo zatwierdzony przez Państwa Członkowskie.
4.2	Sprzęt zalecany do pobierania próbek pasz stałych
4.2.1	Ręczne pobieranie próbek
4.2.1.1	Szufla o płaskim spodzie z pionowymi bokami.
4.2.1.2	Próbnik z otwieranymi okienkami lub przegrodami. Wymiary przyrządu powinny być dostosowane do charakterystyki kontrolowanej partii (głebokość pojemnika, wymiary worka itp.) i do wielkości cząstek paszy.
4.2.2	Mechaniczne pobieranie próbek
	Zatwierdzone urządzenie mechaniczne może być użyte do pobierania próbek paszy w ruchu.
4.2.3	Rozdzielacz
	Urządzenie przeznaczone do dzielenia próbek w przybliżeniu na równe części może być stosowany do pobierania próbek pierwotnych oraz w celu przygotowania próbek zredukowanych i końcowych.
5.	WYMAGANIA ILOŚCIOWE
5.A.	W odniesieniu do kontroli substancji lub produktów jednolicie rozmieszczonych w paszy
5.A.1.	Kontrolowana partia
	Rozmiary kontrolowanej partii powinny być takie, aby każdy składnik znajdował się w pobieranej próbce.
5.A.2.	Pierwotne próbki
5.A.2.1.	Pasze sypkie:	Minimalna liczba pierwotnych próbek:
5.A.2.1.1.	kontrolowana partia nie większa niż 2,5 ton metrycznych	siedem
5.A.2.1.2.	kontrolowana partia większa niż 2,5 ton metrycznych
5.A.2.2.	Pasze pakowane:	Minimalna liczba opakowań, z których będą pobierane próbki (b):
5.A.2.2.1.	Opakowania większe niż jeden kg:
5.A.2.2.1.1.	kontrolowana partia od jednego do czterech opakowań	wszystkie opakowania
5.A.2.2.1.2.	kontrolowana partia od pięciu do 16 opakowań	cztery
5.A.2.2.1.3.	kontrolowana partia ponad 16 opakowań
5.A.2.2.2.	Opakowania nie większe niż 1 kg	cztery
5.A.2.3.	Pasze płynne lub półpłynne:	Minimalna liczba pojemników, z których będą pobierane próbki (b):
5.A.2.3.1.	Pojemniki o pojemności większej niż jeden litr:
5.A.2.3.1.1.	kontrolowana partia od jednego do czterech pojemników	wszystkie pojemniki
5.A.2.3.1.2.	kontrolowana partia od pięciu do 16 pojemników	cztery
5.A.2.3.1.3.	kontrolowana partia zawierająca więcej niż 16 pojemników
5.A.2.3.2.	Pojemniki o pojemności nie większej niż jeden litr	cztery
5.A.2.4.	Bloki paszy lub lizawki	Minimalna liczba bloków lub lizawek, z których będą pobierane próbki (b): od jednego bloku lub lizawki z kontrolowanej partii zawierają 25 jednostek do najwyżej czterech bloków lub lizawek
5.A.3.	Próbka zbiorcza
	Wymagane jest uzyskanie jednej próbki zbiorczej z kontrolowanej partii. Całkowita ilość próbek pierwotnych stanowiących próbkę zbiorczą nie powinna być mniejsza niż podano niżej:
5.A.3.1.	Pasze sypkie	4 kg
5.A.3.2.	Pasze opakowane:
5.A.3.2.1.	opakowania większe niż 1 kg	4 kg
5.A.3.2.2.	opakowania nie większe niż 1 kg	masa zawartości czterech oryginalnych opakowań
5.A.3.3.	Pasze płynne lub półpłynne
5.A.3.3.1.	pojemniki większe niż jeden litr	cztery litry
5.A.3.3.2.	pojemniki nie większe niż jeden litr	objętość zawartości czterech oryginalnych pojemników
5.A.3.4.	Bloki paszy lub lizawki:
5.A.3.4.1.	każdy ważący więcej niż 1 kg	4 kg
5.A.3.4.2.	każdy ważący nie więcej niż 1 kg	masa czterech oryginalnych bloków lub lizawek
5.A.4.	Próbka końcowa
	Z próbki zbiorczej, po jej zredukowaniu, gdy to niezbędne, uzyskuje się próbkę końcową. Wymaga się przeprowadzenia analizy, co najmniej jednej próbki końcowej. Ilość próbki końcowej do analizy powinna być nie mniejsza niż podano niżej:
	Pasze stałe	500 g
	Pasze płynne lub półpłynne	500 ml
5.B.	W odniesieniu do kontroli niepożądanych substancji lub produktów, które mogą być rozmieszczone niejednolicie w paszy, takich jak aflatoksyny, sporysz żyta, rącznik pospolity i krotalaria w materiałach paszowych (c)
5.B.1.	Kontrolowana partia: patrz 5.A.1.
5.B.2.	Próbki pierwotne
5.B.2.1.	Pasze sypkie: patrz 5.A.2.1.
5.B.2.2.	Pasze pakowane:	Minimalna liczba opakowań, z których pobiera się próbki:
5.B.2.2.1.	kontrolowane partie zawierające	wszystkie opakowania od jednego do czterech opakowań
5.B.2.2.2.	kontrolowane partie zawierające od pięciu do 16 opakowań	cztery
5.B.2.2.3.	kontrolowane partie zawierające więcej niż 16 opakowań
5.B.3.	Próbki zbiorcze
	Liczba próbek zbiorczych zmienia się zależnie od wielkości kontrolowanej partii. Minimalne liczby próbek zbiorczych z kontrolowanej partii podano niżej. Całkowita masa próbek pierwotnych stanowiących każdą próbkę zbiorczą nie może być mniejsza niż 4 kg.
5.B.3.1.	Pasze sypkie
	Wielkość kontrolowanej partii w tonach metrycznych:	Minimalna liczba próbek zbiorczych na kontrolowaną partię
	nie więcej niż 1	1
	więcej niż 1 i nie więcej niż 10	2
	więcej niż 10 i więcej niż 40	3
	więcej niż 40	4
5.B.3.2.	Wielkość partii pakowanej paszy kontrolowanej wyrażona liczbą opakowań zbiorczych	Minimalna ilość próbek na kontrolowaną partię:
	1-16	1
	17-200	2
	201-800	3
	więcej niż 800	4
5.B.4.	Próbka końcowa
	Każda próbka zbiorcza daje po zredukowaniu próbkę końcową. Wymaga się przeprowadzenia analizy, co najmniej jednej próbki końcowej z każdej próbki zbiorczej. Masa próbki końcowej do analizy nie powinna być mniejsza niż 500 g.
6.	INSTRUKCJE POBIERANIA, PRZYGOTOWANIA I PAKOWANIA PRÓBEK
6.1.	Uwaga ogólna
	Próbki powinny być pobierane i przygotowywane tak szybko jak to możliwe przy zachowaniu środków ostrożności gwarantujących, że produkt nie ulegnie zmianie lub zanieczyszczeniu. Sprzęt, a także powierzchnie i pojemniki przeznaczone na próbki powinny być czyste i suche.
6.2.	Próbki pierwotne
6.2.A.	W odniesieniu do kontroli substancji lub produktów jednolicie rozmieszczonych w paszy
	Próbki pierwotne należy pobrać losowo z całej partii przy zachowaniu w przybliżeniu jednakowej ich wielkości.
6.2.A.1.	Pasze sypkie
	Kontrolowaną partię należałoby podzielić na równe w przybliżeniu części. Liczbę części odpowiadająca liczbie próbek pierwotnych wymaganej zgodnie z 5.A.2. należałoby wybrać losowo i pobrać co najmniej jedną próbkę z każdej części
	W stosownych przypadkach, próbki mogą być pobierane, gdy kontrolowana partia paszy jest w ruchu (załadunek lub wyładunek).
6.2.A.2.	Pasze pakowane
	Po wybraniu wymaganej liczby opakowań w celu pobrania próbek zgodnie z 5.A.2, część zawartości każdego opakowania należy pobrać przy użyciu próbnika lub szufli. W miarę potrzeby, próbki należy pobierać po opróżnieniu każdego z opakowań oddzielnie.
6.2.A.3.	Jednorodne lub nadające się do homogenizacji pasze płynne lub półpłynne.
	Wybrawszy wymaganą liczbę pojemników w celu zbadania zgodnie z 5.A.2, należy w razie potrzeby zhomogenizować zawartość i pobrać próbkę z każdego pojemnika.
	Próbki pierwotne mogą być pobierane po opróżnieniu zawartości pojemnika.
6.2.A.4	Nienadające się do homogenizacji pasze płynne lub półpłynne
	Wybrawszy wymaganą liczbę pojemników do zbadania zgodnie z 5.A.2, należy pobrać próbki z różnych poziomów.
	Próbki mogą być także pobierane po opróżnieniu pojemników, lecz pierwsza frakcja powinna być odrzucona:
	W każdym przypadku całkowita pobrana objętość nie powinna być mniejsza niż 10 litrów.
6.2.A.5.	Bloki paszy i lizawki
	Wybrawszy wymaganą liczbę bloków i lizawek w celu próbkowania zgodnie z 5.A.2., należy pobrać część każdego bloku lub lizawki.
6.2.B.	W odniesieniu do kontroli niepożądanych substancji lub produktów, które mogą być rozmieszczone niejednolicie w paszy, takich jak aflatoksyny, sporysz żyta, rącznik pospolity i krotalaria w materiałach paszowych.
	Kontrolowaną partię należałoby podzielić na równą w przybliżeniu liczbę części, odpowiadającą liczbie próbek zbiorczych przewidzianych w 5.B.3. Jeżeli liczba jest większa niż jeden, całkowita liczba pierwotnych próbek przewidziana w 5.B.2. powinna być rozdzielona równo w przybliżeniu na wszystkie części. Następnie należałoby pobrać próbki o zbliżonej wielkości (d) tak aby całkowita masa próbek z każdej części była nie mniejsza niż 4 kg dla każdej próbki zbiorczej. Próbki pierwotne pobierane z różnych części nie powinny być łączone.
6.3.	Przygotowanie próbek zbiorczych.
6.3.A.	W odniesieniu do kontroli substancji rozmieszczonych jednolicie w paszy
	Próbki pierwotne należy zmieszać doprowadzając do postaci pojedynczej próbki zbiorczej.
6.3.B.	W odniesieniu do kontroli niepożądanych substancji lub produktów, które mogą być rozmieszczone niejednolicie w paszy takich jak aflatoksyny, sporysz żyta, rącznik pospolity i krotalaria w materiałach paszowych.
	Pierwotne próbki z każdej części kontrolowanej partii należy zmieszać w celu otrzymania próbek zbiorczych przewidzianych w 5.B.3 przy zachowaniu odrębności każdej próbki zbiorczej.
6.4.	Przygotowanie próbek końcowych.
	Materiał każdej zbiorczej próbki należy dokładnie wymieszać w celu otrzymania próbki jednolitej (e). Jeśli konieczne, zbiorcza próbka powinna być najpierw zredukowana, co najmniej do 2 kg lub dwóch litrów (próbka zredukowana) przy użyciu mechanicznego rozdzielacza lub metodą kwadratów.
	Należy przygotować, co najmniej trzy próbki końcowe, tej samej wielkości, dostosowane do ilościowych wymagań przewidzianych w 5.A.4 lub 5.B.4. Każdą próbkę należy umieścić w odpowiednim pojemniku. Należy podjąć wszelkie środki ostrożności w celu zapobieżenia zmianie składu próbki, zanieczyszczeniu lub sfałszowaniu, które mogą nastąpić w czasie transportu lub przechowywania.
6.5.	Pakowanie próbek końcowych
	Pojemniki opakowań należy opieczętować i oznakować (wszelkie etykiety muszą być opieczętowane) w taki sposób, aby nie można było otworzyć pojemnika bez naruszania pieczęci.
7.	REJESTR POBIERANIA PRÓBEK
	Protokół musi być sporządzony dla każdego rodzaju próbek umożliwiając ich jednoznaczną identyfikację.
8.	PRZEZNACZENIE PRÓBEK
	Z każdej zbiorczej próbki, co najmniej jedną próbkę końcową należy przesłać tak szybko jak to możliwe do zatwierdzonego laboratorium analitycznego wraz z informacją niezbędną dla analityka.

_______

(a) Gdy liczba pobranych próbek pierwotnych jest częścią liczby wymaganej.

(b) W przypadku opakowań lub pojemników, których zawartości nie przekraczają 1 kg lub jednego litra i w przypadku bloków lub lizawek o masie nie większej niż 1 kg, pierwotną próbkę stanowi zawartość oryginalnego opakowania lub pojemnika, jeden blok lub jedna lizawka.

(c) Metody przewidziane w 5.A. należy stosować przy kontroli aflatoksyn, sporyszu żyta, rącznika pospolitego i krotalaria w paszach pełnowartościowych i dodatkach.

(d) Dla pasz pakowanych, część materiału stanowiącego zawartość opakowania należy pobrać przy użyciu próbnika lub szufli, a w przypadku konieczności, po opróżnieniu każdego z opakowań oddzielnie.

(e) Wszelkie zbrylenia należy rozdrobnić (jeśli konieczne oddzielić a następnie z powrotem dołączyć rozdrobnione bryły do próbki) w każdej ze zbiorczych próbek oddzielnie.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1976.102.1
• Rodzaj: Dyrektywa
• Tytuł: Pierwsza dyrektywa ustanawiająca wspólnotowe metody pobierania próbek i dokonywania analizy do celów urzędowej kontroli pasz.
• Data aktu: 01/03/1976
• Data ogłoszenia: 15/04/1976
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 04/03/1976