Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 17 marca 2025 r.)
Strony
Strona skarżąca: Królestwo Hiszpanii (przedstawiciel: S. Núñez Silva, pełnomocnik)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- Stwierdzenie nieważności decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2024/2879 1 z dnia 13 listopada 2024 r. wyłączającej z finansowania Unii Europejskiej niektóre wydatki poniesione przez niektóre państwa członkowskie z tytułu Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW), w zakresie, w jakim dotyczy ona Królestwa Hiszpanii i wyłącza kwotę piętnastu milionów dziewięciuset czterdziestu tysięcy ośmiuset trzydziestu siedmiu euro i dwunastu centów (15 940 837,12 EUR);
- tytułem żądania ewentualnego, zgodnie z lit. C) drugiego zarzutu skargi, stwierdzenie częściowej nieważności zaskarżonej decyzji, skutkujące zmniejszeniem kwot korekt, przy czym w związku z kontrolą dotyczącą prawidłowego stosowania art. 30 ust. 9 rozporządzenia nr 1307/2013 2 kwota ta wyniesie 720 297,78 EUR ze względu na uznanie, że ma zastosowanie art. 54 ust. 3 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia nr 1306/2013 3 ;
- tytułem dalszego żądania ewentualnego, zgodnie z lit. C) drugiego zarzutu skargi, stwierdzenie częściowej nieważności zaskarżonej decyzji, skutkujące zmniejszeniem kwot korekt, przy czym w związku z kontrolą dotyczącą prawidłowego stosowania art. 30 ust. 9 rozporządzenia nr 1307/2013 kwota ta wyniesie 1 220 433,23 EUR ze względu na uznanie, że ma zastosowanie art. 23 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego nr 809/2014 4 ;
- obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.
1. Zarzut pierwszy, odnoszący się do kontroli dotyczących zgodności z definicją młodego rolnika i rolnika rozpoczynającego działalność rolniczą.
1.1. - Kontrola dotycząca podjęcia działalności po raz pierwszy w gospodarstwie rolnym jako kierujący tym gospodarstwem rolnym.
W zaskarżonej decyzji dokonano błędnej interpretacji uregulowań zawartych w rozporządzeniach nr 1307/2013 i nr 639/2014 ze względu na zawężającą interpretację pojęcia "młodego rolnika", co skutkuje bardziej restrykcyjną kontrolą młodych rolników w odniesieniu do podjęcia przez nich działalności jako kierujących gospodarstwem rolnym. Ów pierwszy zarzut składa się z kolei z dwóch dalszych zarzutów szczegółowych, w których wskazano naruszenie popełnione przez Komisję w drodze wydanej decyzji.
A. Naruszenie art. 30 ust. 6 i 11 oraz art. 50 rozporządzenia nr 1307/2013, a także art. 49 i 50 rozporządzenia nr 639/2014 5 . Komisja dopuściła się naruszenia wspomnianych przepisów:
i) Ponieważ z brzmienia art. 30 ust. 11 w związku z art. 50 rozporządzenia nr 1307/2013 nie wynika, że podjęcie działalności przez młodych rolników po raz pierwszy w gospodarstwie rolnym jako kierujących gospodarstwem uniemożliwia podjęcie jej wcześniej poza okresem pięciu ostatnich lat. ii) Ponieważ z wykładni systemowej wspomnianych przepisów w związku z art. 30 ust. 11 lit. b) rozporządzenia nr 1307/2013 wynika, że należy zrównać pojęcia "rozpoczęcia działalności" i "podjęcia działalności po raz pierwszy". iii) Ponieważ z wykładni celowościowej tych przepisów wynika, że prawodawca zamierzał zrównać młodych rolników z rolnikami, którzy rozpoczynają nową działalność, pod względem pierwszeństwa, jakie należy im przyznać w odniesieniu do rezerwy krajowej.
B. Naruszenie zasad pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań
Komisja dopuściła się naruszenia zasad pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań, ponieważ, biorąc pod uwagę to, że w roku 2016 było w toku uprzednie dochodzenie Komisji (NAC/2016/012/ES) oraz kontrola Europejskiego Trybunału Obrachunkowego zakończona sprawozdaniem specjalnym 10/2018, w żadnym momencie nie przedstawiono jakichkolwiek zastrzeżeń w tym znaczeniu, w jakim dokonano ich w zaskarżonej decyzji. Królestwo Hiszpanii w każdym razie działało zgodnie z uzasadnionymi oczekiwaniami co do tego, że dokonana przez nie interpretacja uregulowań Unii była właściwa, skutkiem czego kryterium przyjęte obecnie przez Komisję prowadzi do naruszenia wspomnianych uzasadnionych oczekiwań, które powstały po stronie władz hiszpańskich.
1.2. - Kontrola dotycząca spełnienia warunków podjęcia działalności po raz pierwszy w gospodarstwie rolnym i terminu złożenia wniosku o jednolitą płatność obszarową.
Naruszenie art. 30 ust. 11 i art. 50 ust. 2 rozporządzenia nr o1307/2013, art. 28 ust. 4, art. 49 i 50 rozporządzenia nr 639/2014. W zaskarżonej decyzji dokonano błędnej i nadmiernie zawężającej interpretacji uregulowań zawartych w rozporządzeniach nr 1307/2013 i nr 639/2014 ze względu na uznanie, że warunki kwalifikowalności "podjęcia działalności po raz pierwszy" jako kierujący gospodarstwem rolnym i "rozpoczęcia działalności rolniczej" powinny być spełnione najpóźniej w chwili złożenia wniosku o pomoc. Z łącznej lektury art. 72 ust. 1 rozporządzenia nr 1306/2013 i art. 15 rozporządzenia wykonawczego nr 809/2014 wynika, że do upływu ostatecznego terminu wprowadzania zmian do wniosków, nie można uznać, iż wniosek jest kompletny i że, mając na uwadze możliwość dodania lub dostosowania poszczególnych działek rolnych w przypadku podjęcia działalności przez młodych rolników, do upływu tego terminu nie można jednoznacznie stwierdzić, w którym gospodarstwie podejmą działalność i w związku z tym termin w odniesieniu do daty tego podjęcia działalności powinien być równoważny.
2. Zarzut drugi, odnoszący się do kontroli dotyczących prawidłowego stosowania art. 30 ust. 9 rozporządzenia nr 1307/2013.
Komisji dokonała w decyzji błędnej interpretacji art. 30 ust. 9 rozporządzenia nr 1307/2013, poprzez uznanie, że przydziały dokonane przez Królestwo Hiszpanii po dniu 1 kwietnia 2016 wynikały z bieżących kontroli administracyjnych i kontroli na miejscu, a zatem nie były one zgodne z celem wspomnianego przepisu. Ów drugi zarzut składa się z kolei z dwóch odrębnych zarzutów szczegółowych, do których dodano posiłkowo trzeci zarzut szczegółowy.
A. Naruszenie art. 30 ust. 9 rozporządzenia nr 1307/2013 i art. 18 rozporządzenia delegowanego nr 639/2014. Komisja dokonała błędnej interpretacji, ponieważ władze hiszpańskie dotrzymały określonego w art. 18 rozporządzenia delegowanego nr 639/2014 terminu dotyczącego przeprowadzenia wszystkich kontroli administracyjnych i kontroli na miejscu. Ponadto działania dokonane po dniu 1 kwietnia 2016 r. są całkowicie zgodne z pojęciem zawartym w art. 30 ust. 9 rozporządzenia nr 1307/2013, ponieważ odpowiadają przypadkom prawomocnych orzeczeń sądu lub aktów administracyjnych.
B. Naruszenie zasady pewności prawa. Komisja dopuściła się naruszenia zasady pewności prawa, ponieważ poprzez notę informacyjną z dnia 7 kwietnia 2016 r. zakomunikowała, że termin określony w art. 18 rozporządzenia delegowanego nr 639/2014 nie jest wiążący. W ten sposób następuje zmiana de facto aktu przyjętego przez instytucje z naruszeniem zasad dotyczących właściwości i zasad proceduralnych. Następuje to ze szkodą dla Królestwa Hiszpanii, które działając z przekonaniem, że wspomniany termin je wiąże, dotrzymały go. Gdyby wiedziano, że wspomniany termin nie jest wiążący, przekazano by informacje o liczbie i ostatecznej wartości uprawnień do płatności później, skutkiem czego wiele kontroli, które obecnie Komisja uznaje za spóźnione, przeprowadzono by w terminie. Komisja narusza również zasadę pewności prawa, ponieważ, biorąc pod uwagę to, że w roku 2016 było w toku uprzednie dochodzenie Komisji (NAC/2016/012/ES) oraz kontrola Europejskiego Trybunału Obrachunkowego zakończona sprawozdaniem specjalnym 10/2018, przedmiotem którego to dochodzenia było właśnie sprawdzenie, czy zarządzanie uprawnieniami do płatności i ich kontrola zostały przeprowadzone zgodnie z przepisami Unii, w żadnym momencie nie przedstawiono jakichkolwiek zastrzeżeń w tym znaczeniu, w jakim dokonano ich w zaskarżonej decyzji. Jest zatem sprzeczne z zasadą pewności prawa i wynikającą z niej przewidywalnością w stosowaniu przepisów, by wiele lat po owym sprawozdaniu i na jego podstawie, Komisja obecnie doszła do odmiennego wniosku, ponieważ działanie władz hiszpańskich zostało już poddane kontroli z tego samego powodu, przy czym nie podniesiono jakichkolwiek zastrzeżeń.
C. Naruszenie art. 54 ust. 3 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia nr 1306/2013 i art. 23 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego nr 809/2014. Posiłkowo skarżąca wskazuje, że Komisja dopuściła się w swej decyzji naruszenia art. 54 ust. 3 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia nr 1306/2013 i art. 23 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego nr 809/2014 w zakresie, w jakim przewidziano w nich, odpowiednio, możliwość zaniechania odzyskiwania kwot mniejszych niż 100 EUR i nieodzyskiwania nienależnych uprawnień do płatności, których wartość w postępowaniu wynosi mniej niż 50 EUR. W konsekwencji należałoby dokonać ponownej oceny ryzyka, skutkiem czego nie wynosiłoby ono 3 945 569,46 EUR, lecz w przypadku gdyby uznano, że ma zastosowanie art. 54 ust. 3 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia nr 1306/2013, ryzyko wynosiłoby 720 297,78 EUR, natomiast - jeśli zastosowanie ma art. 23 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego nro809/2014 - oznaczałoby to ryzyko w wysokości 1 220 433,23 EUR.
Nie będzie podwyższenia kar dla pracodawców, przewidzianych w Kodeksie pracy, za wykroczenia przeciwko prawom pracowników. W czwartek Sejm przyjął poprawkę Senatu wykreślającą z ustawy poprawkę Lewicy. Posłowie zgodzili się też na to, by agencje pracy tymczasowej mogły zatrudniać cudzoziemców także na podstawie umów cywilnoprawnych, a nie tylko na umowę o pracę.
20.03.2025Sejm przyjął w czwartek większość poprawek redakcyjnych i doprecyzowujących, które Senat wprowadził do ustawy o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Przewiduje ona reformę urzędów pracy, w tym m.in. podniesienie zasiłku dla bezrobotnych i ułatwienia w podnoszeniu kwalifikacji zawodowych. Ustawa trafi teraz do podpisu prezydenta.
20.03.2025Przedsiębiorcy rozliczający się według zasad ogólnych i skali podatkowej oraz liniowcy będą od 1 stycznia 2026 r. płacić składkę zdrowotną w wysokości 9 proc. od 75 proc. minimalnego wynagrodzenia, jeśli będą osiągali w danym miesiącu dochód do wysokości 1,5-krotności przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez prezesa GUS. Projekt po raz drugi wróci do komisji sejmowej.
19.03.2025Senat nie zgodził się w czwartek na zniesienie obowiązku zawierania umów o pracę z cudzoziemcami będącymi pracownikami tymczasowymi przez agencje pracy tymczasowej, ale umożliwił agencjom zawieranie umów cywilnoprawnych. Senatorowie zdecydowali natomiast o skreśleniu przepisu podnoszącego kary grzywny dla pracodawców przewidziane w kodeksie pracy. W głosowaniu przepadła też poprawka Lewicy podnosząca z 2 tys. zł do 10 tys. zł kary grzywny, jakie w postępowaniu mandatowym może nałożyć Państwowa Inspekcja Pracy.
13.03.2025Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
11.03.2025Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
27.02.2025Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2025.1547 |
Rodzaj: | Ogłoszenie |
Tytuł: | Sprawa T-20/25: Skarga wniesiona w dniu 15 stycznia 2025 r. - Hiszpania/Komisja |
Data aktu: | 17/03/2025 |
Data ogłoszenia: | 17/03/2025 |