Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 27 lutego 2024 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie detergentów i środków powierzchniowo czynnych, zmieniającego rozporządzenie (UE) 2019/1020 i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 648/2004 (COM(2023)0217 - C9-0154/2023 - 2023/0124(COD)) (Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

P9_TA(2024)0091

Detergenty i środki powierzchniowo czynne

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 27 lutego 2024 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie detergentów i środków powierzchniowo czynnych, zmieniającego rozporządzenie (UE) 2019/1020 i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 648/2004 (COM(2023) 0217 - C9-0154/2023 - 2023/0124(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

(C/2025/1354)

(Dz.U.UE C z dnia 17 marca 2025 r.)

Parlament Europejski,

– uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2023)0217),

– uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C9-0154/2023),

– uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

– uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 12 lipca 2023 r. ¹ ,

– uwzględniając art. 59 Regulaminu,

– uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów,

– uwzględniając sprawozdanie Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A9-0039/2024),

1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;

3. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

P9_TC1-COD(2023)0124

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 27 lutego 2024 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/... w sprawie detergentów i środków powierzchniowo czynnych, zmieniającego rozporządzenie (UE) 2019/1020 i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 648/2004

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ² ,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Warunki wprowadzania do obrotu i udostępniania na rynku detergentów i środków powierzchniowo czynnych stosowanych w detergentach zostały zharmonizowane rozporządzeniem (WE) nr 648/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady ³ .

(2) W przeprowadzonej przez Komisję ocenie rozporządzenia (WE) nr 648/2004 ⁴  stwierdzono, że ogólnie rzecz biorąc, rozporządzenie to w dużym stopniu osiągnęło stawiane przed nim cele. W ramach tej oceny zidentyfikowano jednak również szereg niedociągnięć i obszarów wymagających dalszej poprawy. W ostatnich latach ramy prawne dotyczące chemikaliów uległy radykalnej zmianie, powodując brak spójności i powielanie przepisów mających zastosowanie do detergentów; dotyczy to zwłaszcza wymogów informacyjnych. Konieczne jest zatem zapewnienie spójności i wyeliminowanie powielanych wymogów informacyjnych.

(3) Na rynku zaszły zmiany, które nie są objęte rozporządzeniem (WE) nr 648/2004 albo są nim objęte jedynie częściowo - chodzi tu w szczególności o wprowadzenie detergentów zawierających mikroorganizmy oraz sprzedaż detergentów do własnego napełniania. Z drugiej strony, cyfryzacja oferuje możliwości uproszczenia, zmniejszenia obciążenia oraz ułatwienia korzystania z informacji dotyczących bezpieczeństwa i użytkowania oraz poprawy zrozumiałości tych informacji, które to możliwości pozostają obecnie niewykorzystane. Należy zatem uwzględnić nowo powstałe produkty i praktyki oraz zintensyfikować działania w zakresie cyfryzacji zgodnie z nadrzędnymi celami Unii, zwłaszcza w zakresie zrównoważonego rozwoju oraz transformacji ekologicznej i cyfrowej.

(4) W ocenie adekwatności najistotniejszych przepisów dotyczących chemikaliów ⁵  (z wyłączeniem rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady ⁶ ) wykazano złożoność ram regulacyjnych Unii w zakresie chemikaliów oraz stwierdzono, że złożoność ta wynika z dużej liczby aktów prawnych, które dotyczą poszczególnych produktów i sektorów i są ze sobą wzajemnie powiązane. W ocenie tej wskazano również na konieczność uproszczenia informacji przekazywanych użytkownikom produktów za pomocą etykiet zawierających nadmierną ilość informacji oraz odnotowano, że możliwości wykorzystania innowacyjnych narzędzi do przekazywania informacji o produktach nie są obecnie wykorzystywane. Konieczne jest zatem uproszczenie obecnych przepisów w celu zmniejszenia obciążenia podmiotów gospodarczych, poprawy zrozumiałości informacji przekazywanych konsumentom i ułatwienia nadzoru rynku. Należy zatem zastąpić rozporządzenie (WE) nr 648/2004.

(5) Decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 768/2008/WE ⁷  ustanowiono wspólne zasady i przepisy odniesienia, które mają być stosowane w prawodawstwie sektorowym, aby zapewnić spójne podstawy dla zmiany tego prawodawstwa. Nowe ramy prawne dotyczące detergentów i środków powierzchniowo czynnych powinny być w miarę możliwości dostosowane do tych wspólnych zasad i przepisów odniesienia.

(6) Aby zapewnić pewność prawa i równe szanse dla podmiotów gospodarczych, definicja detergentu powinna obejmować wszystkie produkty wchodzące w zakres harmonizacji, w tym nowo opracowane detergenty zawierające celowo dodane mikroorganizmy. Definicja ta powinna obejmować również produkty do mycia warzyw i owoców.

(7) Ponieważ środki powierzchniowo czynne są głównie sprzedawane w obrocie między przedsiębiorstwami w celu wykorzystania do produkcji detergentów, nie muszą one podlegać tym samym wymogom co detergenty. Należy zatem ustanowić minimalne zasady dotyczące środków powierzchniowo czynnych, a mianowicie zasady dotyczące biodegradowalności całkowitej, minimalnego zestawu informacji umieszczanych na etykiecie oraz obowiązku sporządzenia przez podmioty gospodarcze dokumentacji technicznej i opracowania paszportu produktu.

(8) Niniejsze rozporządzenie powinno uzupełniać istniejące przepisy określone w innych instrumentach ustawodawczych i nie powinno wpływać na stosowanie obowiązujących przepisów Unii dotyczących aspektów odnoszących się do ochrony zdrowia, bezpieczeństwa i środowiska nieobjętych niniejszym rozporządzeniem. Niniejsze rozporządzenie powinno być w szczególności stosowane bez uszczerbku dla rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 ⁸  oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 ⁹ .

(9) Środki powierzchniowo czynne są substancjami, które powodują zmniejszenie napięcia powierzchniowego między wodą a olejami lub zanieczyszczeniami. Należą do głównych składników wykorzystywanych w detergentach. Środki powierzchniowo czynne mogą jednak stanowić zagrożenie dla środowiska, ponieważ są odprowadzane do kanalizacji lub bezpośrednio do wód powierzchniowych. Aby zapobiec niekorzystnemu wpływowi środków powierzchniowo czynnych na środowisko, konieczne jest ustanowienie wymagań zapewniających, by środki powierzchniowo czynne ulegały całkowitej biodegradacji zarówno wtedy, gdy są wprowadzane do obrotu samoistnie i w celu wykorzystania w detergentach, jak i wtedy, gdy wchodzą w skład detergentów.

(9a) W detergentach stosuje się substancje niebędące środkami powierzchniowo czynnymi, które po użyciu mogą pozostać w ściekach, a jeżeli nie zostaną usunięte przez operatorów oczyszczalni ścieków w kosztownych procesach, utrzymują się i gromadzą w środowisku. Aby ułatwić innowacje i przeciwdziałać potencjalnym zagrożeniom dla zdrowia i środowiska, trzeba wyznaczyć cel średniookresowy polegający na zapewnieniu, że detergenty będą w pełni biodegradowalne z natury. Aby dać producentom czas na dostosowanie składu produktów, należy wprowadzić wystarczająco długie okresy przejściowe i z dużym wyprzedzeniem określić kryteria testowania. [Popr. 1]

(10) Fosfor jest kluczowym składnikiem wykorzystywanym należy do składników wykorzystywanych w detergentach. Fosfor i jego związki mogą powodują jednak powodować znaczne szkody w ekosystemach i środowiskach wodnych, ponieważ przyczyniają się do eutrofizacji. W celu dalszego zapewnienia wysokiego poziomu ochrony środowiska i zmniejszenia wpływu detergentów na środowisko konieczne jest ustanowienie zharmonizowanych wartości granicznych zawartości fosforanów i związków fosforu w detergentach dla konsumentów przeznaczonych do prania oraz niektórych detergentach dla konsumentów przeznaczonych do automatycznych zmywarek do naczyń i dla przemysłu. Podobne ograniczenia nie są wymagane w odniesieniu do innych rodzajów detergentów, ponieważ ich wpływ nie jest znaczący albo nie są obecnie dostępne odpowiednie zamienniki. [Popr. 2]

(11) W ostatnich latach opracowano nowe produkty do czyszczenia, które zawierają żywe mikroorganizmy jako składniki aktywne. Mikroorganizmy charakteryzują się własną biologią i reakcją na oddziaływanie środowiska. Ze względu na zdolność mikroorganizmów do namnażania się istnieje wyraźna różnica między detergentami konwencjonalnymi a mikrobiologicznymi. Z tego względu zagrożenia nieodłącznie wiążące się z wykorzystaniem mikroorganizmów i powstające w związku z tym ryzyko niekoniecznie mają taki sam charakter jak zagrożenia związane z substancjami chemicznymi, zwłaszcza w odniesieniu do zdolności mikroorganizmów do bytowania i namnażania się w różnych środowiskach oraz do wytwarzania szeregu różnych metabolitów i toksyn, które potencjalnie mogą być istotne z toksykologicznego punktu widzenia.

(12) Mikroorganizmy nie podlegają rejestracji na mocy rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 ani żadnych innych przepisów Unii nakładających na producentów wymóg wykazania, że przewidziane zastosowanie jest bezpieczne, dlatego powinny one kwalifikować się do wykorzystania w detergentach wyłącznie w zakresie, w jakim zostały wyraźnie zidentyfikowane i poparte danymi wskazującymi, że ich stosowanie jest bezpieczne, oraz pod warunkiem spełnienia szczególnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa. Należy zatem ustanowić zharmonizowane przepisy regulujące bezpieczeństwo mikroorganizmów wchodzących w skład detergentów, jak również określić odpowiednie metody badań służące wykazaniu przez podmioty gospodarcze zgodności z tymi przepisami. Wymagane jest ustalenie ograniczeń dotyczących postaci, w jakiej detergenty zawierające mikroorganizmy są wprowadzane do obrotu, gdy w ich skład wchodzą składniki uczulające. W celu zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzi, również osób uczulonych, detergenty zawierające mikroorganizmy i wprowadzane do obrotu w postaci aerozolu powinny być uznane za bezpieczne do stosowania w tej postaci.

(12a) Zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/63/UE ¹⁰  trzeba zastąpić, ograniczyć lub udoskonalić badania na zwierzętach, by móc zaprzestać wykorzystywania zwierząt do badań najszybciej jak to możliwe z naukowego punktu widzenia. Należy zatem ogólnie zakazać wprowadzania do obrotu detergentów i środków powierzchniowo czynnych, które testowano na zwierzętach pod kątem spełniania wymogów niniejszego rozporządzenia, a jednocześnie nadal zapewniać ochronę zdrowia ludzkiego i umożliwiać korzystanie z danych historycznych. Komisja powinna w stosownych przypadkach walidować odpowiednie alternatywne metody badań i odstępstwa oraz zachęcać do wymiany informacji między wszystkimi odpowiednimi zainteresowanymi stronami, by wspierać opracowywanie metod badań niewymagających wykorzystania zwierząt, z uwzględnieniem mającego zastosowanie prawa Unii o ochronie niejawnych informacji handlowych i publicznym dostępie do informacji dotyczących środowiska. [Popr. 3]

(12b) Stosowanie oświadczenia "Nietestowane na zwierzętach" lub podobnych oświadczeń powinno być dozwolone tylko wtedy, gdy testów na zwierzętach w nie prowadzono w procesie produkcji ani w czasie testów zgodności. Podobnie producenci powinni móc oświadczyć, że produkt jest "wegański", lub wydać podobne oświadczenie, jeżeli przy wytwarzaniu lub opracowywaniu produktu nie wykorzystano żadnych składników pochodzenia zwierzęcego, np. żelatyny, cholesteryny czy kolagenu, ani żadnych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, np. miodu czy wosku pszczelego. [Popr. 4]

(13) Aby zapewnić wysoki poziom ochrony w zakresie aspektów dotyczących interesu publicznego oraz zagwarantować uczciwą konkurencję na rynku wewnętrznym, podmioty gospodarcze powinny odpowiadać za zgodność detergentów lub środków powierzchniowo czynnych z niniejszym rozporządzeniem, zgodnie z ich rolą w łańcuchu dostaw. We wszystkich stosownych przypadkach producenci i importerzy powinni w celu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa konsumentów oraz środowiska przeprowadzać badania próby detergentów i środków powierzchniowo czynnych, które udostępnili na rynku.

(14) Wszystkie podmioty gospodarcze uczestniczące w łańcuchu dostaw i sieci dystrybucji powinny wprowadzić właściwe i skuteczne środki w celu zapewnienia udostępniania przez nie na rynku Unii wyłącznie detergentów i środków powierzchniowo czynnych zgodnych z niniejszym rozporządzeniem. Konieczne jest określenie wyraźnego i proporcjonalnego podziału obowiązków stosownie do ról pełnionych przez poszczególne podmioty gospodarcze w łańcuchu dostaw i sieci dystrybucji. [Popr. 5]

(15) Aby umożliwić podmiotom gospodarczym wykazanie, a właściwym organom - zweryfikowanie, że detergenty i środki powierzchniowo czynne udostępniane na rynku spełniają wymogi niniejszego rozporządzenia, należy ustanowić procedurę oceny zgodności. Decyzją nr 768/2008/WE ustanowiono moduły procedur oceny zgodności - od najmniej rygorystycznej do najbardziej rygorystycznej - proporcjonalnie do poziomu występującego zagrożenia oraz wymaganego poziomu bezpieczeństwa. Aby zapewnić spójność między sektorami oraz uniknąć wariantów doraźnych, w decyzji nr 768/2008/WE określono, że procedury oceny zgodności powinny być wybierane spośród tych modułów.

(15a) Producenci powinni przechowywać dokumentację techniczną, paszport produktu, a w stosownych przypadkach również etykietę cyfrową przez 10 lat od daty wprowadzenia do obrotu ostatniej sztuki z danej partii lub danego modelu detergentu lub środka powierzchniowo czynnego objętego tą dokumentacją, paszportem produktu lub etykietą cyfrową. [Popr. 6]

(16) Do zapewnienia zgodności detergentu lub środka powierzchniowo czynnego z wymogami zawartymi w niniejszym rozporządzeniu najbardziej kompetentny jest producent, ponieważ ma on dokładną wiedzę o procesie projektowania i produkcji. Producenci powinni zatem ponosić wyłączną odpowiedzialność za przeprowadzenie procedury oceny zgodności detergentów i środków powierzchniowo czynnych. Do oceny zgodności detergentów i środków powierzchniowo czynnych powinien mieć zastosowanie moduł A. Producenci powinni również przygotować dokumentację techniczną wykazującą zgodność detergentu lub środka powierzchniowo czynnego z odpowiednimi przepisami i metodami badań.

(17) Aby ułatwić producentom wypełnianie ich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia, w przypadku producentów mających siedzibę w Unii należy przewidzieć możliwość wyznaczenia upoważnionego przedstawiciela, który będzie wykonywał określone zadania w ich imieniu. Wyznaczenie takie powinno być ważne jedynie wówczas, gdy zostanie zaakceptowane na piśmie przez tego upoważnionego przedstawiciela. Ponadto, aby zapewnić jasny i proporcjonalny podział obowiązków między producentem a upoważnionym przedstawicielem, konieczne jest określenie wykazu zadań, które producenci powinni móc powierzyć upoważnionemu przedstawicielowi. Aby wymagania dotyczące nadzoru rynku były możliwe do wyegzekwowania i skutecznie wypełniane, a także aby do obrotu w Unii wprowadzane były wyłącznie detergenty i środki powierzchniowo czynne spełniające wymagania, wyznaczenie upoważnionego przedstawiciela powinno być obowiązkowe, jeżeli producent ma siedzibę poza Unią. [Popr. 7]

(18) Aby ułatwić komunikację między podmiotami gospodarczymi, organami nadzoru rynku i konsumentami, podmioty gospodarcze powinny, w ramach swoich danych kontaktowych, podawać oprócz adresu pocztowego również numer telefonu i adres strony internetowej poczty elektronicznej. [Popr. 8]

(19) Aby zabezpieczyć funkcjonowanie rynku wewnętrznego i zapewnić osiągnięcie celu, jakim jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony zdrowia i środowiska, konieczne jest ustalenie, czy detergenty i środki powierzchniowo czynne pochodzące z państw trzecich i wprowadzane na rynek Unii są również zgodne z niniejszym rozporządzeniem. W szczególności konieczne jest zapewnienie, aby producenci przeprowadzili odpowiednie procedury oceny zgodności w odniesieniu do tych produktów. Należy również określić przepisy, zgodnie z którymi importerzy zapewniają, aby detergenty i środki powierzchniowo czynne wprowadzane przez nich do obrotu spełniały te wymagania oraz aby dokumentacja sporządzona przez producentów i, w stosownych przypadkach, oznakowanie CE były dostępne była dostępna na potrzeby kontroli ze strony właściwych organów krajowych. Należy również wprowadzić przepis zobowiązujący importerów do zapewnienia dostępności paszportu produktu w przypadku tych produktów. [Popr. 9]

(20) Ponieważ importerzy odgrywają kluczową rolę w zagwarantowaniu zgodności przywożonych detergentów i środków powierzchniowo czynnych na rynku unijnym, przy wprowadzaniu detergentu lub środka powierzchniowo czynnego do obrotu importerzy powinni umieścić na produkcie swoją nazwę, zarejestrowaną nazwę handlową lub zarejestrowany znak towarowy, a także adres pocztowy oraz, jeśli to możliwe, elektroniczne środki komunikacji, adres poczty elektronicznej i numer telefonu, za pomocą których można się z nimi kontaktować. [Popr. 10]

(21) Ponieważ dystrybutor udostępnia na rynku detergent lub środek powierzchniowo czynny po jego wprowadzeniu do obrotu przez producenta lub importera, dystrybutor powinien działać z należytą starannością w odniesieniu do mających zastosowanie wymogów. Dystrybutor powinien również zapewnić, aby stosowany przez niego sposób postępowania z detergentem lub środkiem powierzchniowo czynnym nie wpływał negatywnie na spełnienie wymagań niniejszego rozporządzenia przez ten detergent lub środek.

(22) Dystrybutorzy i importerzy, ze względu na bliski związek z rynkiem i ważną rolę w zapewnianiu zgodności produktów, powinni być zaangażowani w zadania związane z nadzorem rynku, realizowane przez właściwe organy krajowe, oraz powinni być przygotowani do aktywnego udziału w wykonywaniu tych zadań poprzez dostarczanie tym organom wszystkich niezbędnych informacji dotyczących danego detergentu lub środka powierzchniowo czynnego.

(23) Podmiot gospodarczy, który albo wprowadza do obrotu detergent lub środek powierzchniowo czynny pod własną nazwą lub znakiem towarowym, albo modyfikuje detergent lub środek powierzchniowo czynny w sposób, który może wpłynąć na jego zgodność z niniejszym rozporządzeniem, powinien zostać uznany za producenta i przejąć jego obowiązki. W innych przypadkach podmioty gospodarcze, które jedynie pakują lub przepakowują detergent lub środek powierzchniowo czynny już wprowadzony do obrotu przez inne podmioty gospodarcze, powinny być w stanie udowodnić, że zgodność z wymogami niniejszego rozporządzenia nie została naruszona, wskazując swoją tożsamość na opakowaniu i zachowując kopię informacji zawartych pierwotnie na etykiecie.

(24) Oznakowanie CE, wskazujące zgodność detergentu z niniejszym rozporządzeniem, jest widoczną konsekwencją całego procesu obejmującego ocenę zgodności w jej szerokim znaczeniu. Ogólne zasady oznakowania CE określono w rozporządzeniu (WE) nr 765/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady ¹¹ . Rozporządzenie to powinno mieć zastosowanie do detergentów objętych niniejszym rozporządzeniem, tak aby produkty korzystające ze swobodnego przepływu towarów w Unii spełniały wymogi zapewniające wysoki poziom ochrony interesów publicznych, takich jak zdrowie i ochrona środowiska. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 765/2008 oznakowanie CE powinno stanowić jedyne oznakowanie zgodności wskazujące na zgodność danego detergentu z unijnym prawodawstwem harmonizacyjnym. [Popr. 11]

(25) Aby zapewnić wysoki poziom ochrony zdrowia ludzi, producenci powinni być zobowiązani do dostarczania arkusza danych dotyczących składników dla detergentów niestwarzających zagrożenia. Mając na uwadze optymalizację skuteczności wypełniania odpowiednich wymogów oraz uwzględniając system reagowania na nagłe przypadki zagrożenia zdrowia, ustanowiony już na mocy rozporządzenia (WE) nr 1272/2008, producenci powinni przechowywać te informacje w celu udostępnienia ich na żądanie ośrodkom zatruć. [Popr. 12]

(26) Za pomocą etykiet użytkownikom przekazywane są ważne informacje dotyczące użytkowania, zdrowia i bezpieczeństwa, takie jak obecność substancji działających uczulająco na skórę lub drogi oddechowe (np. substancji zapachowych, środków konserwujących lub enzymów mogących powodować alergie) w detergentach i środkach powierzchniowo czynnych. Dzięki umieszczeniu informacji o obecności tych substancji na etykietach detergentów i środków powierzchniowo czynnych użytkownicy mający alergie lub skłonność do alergii mogą dokonywać świadomych wyborów, dzięki czemu ogranicza się możliwość wystąpienia potencjalnych reakcji związanych ze stosowaniem detergentów i środków powierzchniowo czynnych. Konieczne jest zatem ustanowienie wymogów dotyczących etykietowania detergentów i środków powierzchniowo czynnych. [Popr. 13]

(27) Ponieważ etykietowanie detergentów i środków powierzchniowo czynnych może podlegać wielu aktom prawnym Unii, informacje na etykietach detergentów i środków powierzchniowo czynnych należy uporządkować, tak aby w przypadku gdy na etykietach detergentów i środków powierzchniowo czynnych wymagane jest podanie podobnych informacji wynikających z różnych aktów prawnych Unii, informacje te były podawane tylko raz, zgodnie z bardziej rygorystycznymi przepisami. Przyczyni się to do poprawy z jednej strony czytelności i zrozumiałości etykiet detergentów i środków powierzchniowo czynnych dla użytkowników końcowych, a z drugiej strony do zmniejszenia obciążeń regulacyjnych dla producentów detergentów i środków powierzchniowo czynnych.

(28) Substancje zapachowe to związki organiczne o charakterystycznych, zwykle przyjemnych, zapachach, które są szeroko stosowane w detergentach, ale także w wielu innych produktach, takich jak perfumy i inne perfumowane kosmetyki. Substancje te mogą wywołać reakcję alergiczną przy kontakcie, zwłaszcza u osób uczulonych, nawet w niskich stężeniach. W związku z tym ważne jest informowanie o obecności poszczególnych substancji zapachowych w detergentach, tak by osoby uczulone mogły uniknąć kontaktu z substancją, na którą są uczulone. Konieczne jest zatem ustanowienie ścisłych wymogów dotyczących etykietowania substancji zapachowych mogących powodować alergie. Substancje te mogą być jednak objęte wymogiem umieszczenia informacji na etykiecie również na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1272/2008. Należy zatem ustanowić szczegółowe wymogi dotyczące etykietowania, które miałyby zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy nie są spełnione progi dotyczące etykietowania określone w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008. Pozwoli to nie tylko uniknąć niepotrzebnego obciążenia podmiotów gospodarczych, ale również zapewni przekazywanie tych informacji użytkownikom końcowym w jasny sposób, a tym samym wysoki poziom ochrony zdrowia ludzi także w przypadku osób uczulonych. Do nowych wymogów dotyczących etykietowania wprowadzonych w aktach delegowanych należy zastosować odpowiednie okresy przejściowe. [Popr. 14]

(29) W przypadku niektórych substancji, takich jak środki konserwujące, konieczne jest ustanowienie dodatkowych wymogów dotyczących etykietowania w celu zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia. Wymogi dotyczące etykietowania środków konserwujących powinny zatem obejmować nie tylko środki konserwujące celowo dodane przez producenta do detergentu, ale również te, których obecność wynika z obecności w mieszaninach wchodzących w skład detergentu i które są często określane jako "środki konserwujące pochodzące ze składników".

(30) Informacja o prawidłowej ilości detergentu, której konsumenci muszą użyć podczas wykonywania czynności związanych z czyszczeniem, czyli informacja o dozowaniu, powinna być umieszczona na etykietach detergentów dla konsumentów przeznaczonych do prania oraz detergentów dla konsumentów przeznaczonych do automatycznych zmywarek do naczyń, aby zapobiec potencjalnemu nadużywaniu detergentów, a tym samym zmniejszyć całkowitą ilość detergentu i środka powierzchniowo czynnego wprowadzanego do środowiska.

(31) Etykietowanie cyfrowe może usprawnić przekazywanie informacji na etykietach zarówno dzięki unikaniu umieszczania nadmiernej ilości informacji na etykietach fizycznych, jak i dzięki umożliwieniu użytkownikom korzystania z różnych możliwości odczytu dostępnych wyłącznie w postaci cyfrowej, takich jak zwiększona czcionka, automatyczne wyszukiwanie, odczyt przez głośnik lub tłumaczenie na inne języki. Wprowadzenie etykiet cyfrowych może również prowadzić do skuteczniejszego zarządzania przez podmioty gospodarcze obowiązkami w zakresie etykietowania, ułatwiając im aktualizowanie informacji na etykietach, obniżając koszty związane z etykietowaniem i umożliwiając przekazywanie użytkownikom bardziej ukierunkowanych informacji. Dlatego należy zezwolić podmiotom gospodarczym na dostarczanie niektórych informacji na etykietach wyłącznie za pomocą etykiety cyfrowej, z zastrzeżeniem pewnych warunków, aby zapewnić wysoki poziom ochrony użytkowników detergentów i środowiska. [Popr. 15]

(31a) Etykietowanie cyfrowe może zwiększyć czytelność i łatwość stosowania oraz ułatwić konsumentom zrozumienie etykiet, w tym konsumentom podatnym na zagrożenia i słabowidzącym. [Popr. 16]

(32) Aby uniknąć nakładania na podmioty gospodarcze niepotrzebnych obciążeń administracyjnych oraz z uwagi na fakt, że w większości przypadków etykieta cyfrowa stanowi jedynie uzupełnienie etykiety fizycznej, podmioty gospodarcze powinny mieć możliwość podjęcia decyzji o stosowaniu etykiet cyfrowych lub podawaniu wszystkich informacji wyłącznie na etykiecie fizycznej. Decyzja o wprowadzeniu etykiety cyfrowej powinna należeć do producentów i importerów, którzy są odpowiedzialni za dostarczenie poprawnego zestawu informacji na etykietach. [Popr. 17]

(33) Etykietowanie cyfrowe może również stwarzać wyzwania dla słabszych grup społecznych, nieposiadających umiejętności cyfrowych lub posiadających je w niewystarczającym stopniu, a tym samym skutkować pogłębieniem przepaści cyfrowej. Z tego powodu szczegółowe informacje podane wyłącznie na etykiecie cyfrowej powinny odzwierciedlać obecny stan cyfryzacji społeczeństwa i szczególną sytuację użytkowników detergentów oraz przygotowanie niezbędnej infrastruktury bezprzewodowej i innej pozwalającej na nieograniczony dostęp do informacji. Ponadto wszystkie informacje na etykiecie dotyczące ochrony zdrowia i środowiska, jak również minimalny zakres w tym instrukcji stosowania detergentów, powinny pozostać na etykiecie fizycznej, aby umożliwić wszystkim użytkownikom końcowym dokonanie świadomego wyboru przed zakupem detergentu i zapewnić bezpieczne postępowanie z nim. [Popr. 18]

(34) Należy jednak przewidzieć wyjątek dla W przypadku detergentów sprzedawanych użytkownikom końcowym do własnego napełniania. Aby w pełni wykorzystać nie tylko korzyści płynące z cyfryzacji, ale również istotne korzyści dla środowiska w postaci zmniejszenia ilości opakowań i związanych z nimi odpadów opakowaniowych, jakie niesie ze sobą praktyka sprzedaży produktów do własnego napełniania, należy zezwolić na podawanie w formie cyfrowej zapewnić dostępność wszystkich informacji zawartych na oddzielnie dostępnej etykiecie, z wyjątkiem sposobu dołączanej przez konsumentów do własnego opakowania w momencie napełniania. Powinno to obejmować sposób dozowania przeznaczonych do prania detergentów dla konsumentów przeznaczonych do prania. [Popr. 19]

(35) Aby zapewnić równe warunki działania podmiotom gospodarczym udostępniającym na rynku detergenty oraz chronić użytkowników końcowych, należy ustanowić ogólne wymogi dotyczące etykietowania cyfrowego. Na przykład podmioty gospodarcze powinny zapewnić swobodny i łatwy dostęp do etykiet cyfrowych, po naciśnięciu maksimum dwóch przycisków lub po maksimum dwóch kliknięciach, oraz oddzielenie obowiązkowych informacji, które zgodnie z wymogami niniejszego rozporządzenia muszą być umieszczone na etykiecie, od innych informacji. [Popr. 20]

(36) Biorąc pod uwagę obecny rozwój umiejętności cyfrowych, podmioty gospodarcze powinny również dostarczać informacje na etykietach za pomocą alternatywnych środków użytkownikom końcowym, którzy nie mają dostępu do etykiety cyfrowej. Obowiązek ten powinien zostać nałożony jako środek bezpieczeństwa w celu ograniczenia wszelkich potencjalnych zagrożeń wynikających z niedostępności informacji na etykiecie, w szczególności w odniesieniu do detergentów do własnego napełniania, w przypadku których wszystkie informacje mogą być dostarczane na etykiecie cyfrowej. [Popr. 21]

(37) Ponieważ detergenty mają takie samo zastosowanie i stwarzają takie samo zagrożenie niezależnie od postaci, w jakiej są udostępniane na rynku, podmioty gospodarcze udostępniające na rynku detergenty do własnego napełniania powinny zapewnić, aby spełniały one te same wymagania co detergenty w opakowaniach. Ponadto konsumenci powinni otrzymywać wymagane informacje na etykietach także wtedy, gdy decydują się oni na zakup detergentów do własnego napełniania. Fizyczna kopia etykiety powinna być również zawsze widoczna w punkcie napełniania. Sprzedaż detergentów do własnego napełniania powinna być zatem wyraźnie objęta niniejszym rozporządzeniem, aby zapewnić wysoki poziom ochrony zdrowia i środowiska oraz równe szanse dla podmiotów gospodarczych. Aby przyspieszyć przejście Unii na gospodarkę o obiegu zamkniętym, należy zachęcać do ponownego użycia i ponownego napełniania opakowań oraz propagować takie opakowania. Producenci i dystrybutorzy końcowi powinni w miarę możliwości umożliwiać i dalej rozwijać sprzedaż detergentów w formie powtórnego napełniania w punkcie sprzedaży oraz dążyć do udostępniania detergentów konsumentom w innych zrównoważonych formach sprzedaży, na przykład w miarę możliwości w opakowaniach nadających się do recyklingu i umożliwiających konsumentom ponowne napełnienie odpowiednich opakowań w domu, przy jednoczesnym zapewnieniu bezpieczeństwa konsumentów. [Popr. 22]

(38) Zapewnienie identyfikowalności detergentu lub środka powierzchniowo czynnego w całym łańcuchu dostaw upraszcza nadzór rynku i zwiększa jego skuteczność. Skuteczny system identyfikowalności ułatwia organom nadzoru rynku realizację zadania polegającego na zidentyfikowaniu podmiotów gospodarczych udostępniających na rynku detergenty lub środki powierzchniowo czynne niespełniające wymagań.

(39) Producenci powinni opracować paszport produktu, który będzie zawierał informacje o zgodności detergentów i środków powierzchniowo czynnych z niniejszym rozporządzeniem, a także z wszelkimi innymi przepisami, które musi spełniać dany detergent lub środek powierzchniowo czynny. Aby ułatwić kontrole detergentów lub środków powierzchniowo czynnych oraz umożliwić uczestnikom łańcucha dostaw i użytkownikom końcowym dostęp do niezbędnych informacji, takich jak składniki i instrukcje użycia, informacje zawarte w paszporcie produktu powinny być dostarczane cyfrowo i w bezpośrednio dostępny sposób, za pomocą nośnika danych umieszczonego na etykiecie detergentu lub środka powierzchniowo czynnego, na jego opakowaniu lub w dołączonej do niego dokumentacji. Organy nadzoru rynku, podmioty gospodarcze i użytkownicy końcowi powinni zatem mieć natychmiastowy dostęp do informacji na temat zgodności lub innych informacji dotyczących detergentu lub środka powierzchniowo czynnego za pośrednictwem nośnika danych.

(39a) Aby oszczędzić przedsiębiorstwom i obywatelom kosztów niewspółmiernych do szerszych korzyści, paszport produktu powinien domyślnie dotyczyć konkretnego modelu detergentu lub substancji powierzchniowo czynnej. W razie zmian w recepturze lub różnic w składzie między różnymi partiami produktu paszport produktu powinien dotyczyć danej partii produktu. [Popr. 23]

(40) Aby uniknąć powielania inwestycji w cyfryzację przez wszystkie zaangażowane podmioty, w tym producentów, organy nadzoru rynku i organy celne, paszport produktu ustanowiony na mocy niniejszego rozporządzenia powinien być w pełni interoperacyjny z paszportem produktu wymaganym na mocy innych przepisów Unii.

(41) W szczególności w rozporządzeniu [Parlamentu Europejskiego i Rady (UE).../... ustanawiającym ramy ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla zrównoważonych produktów i uchylającym dyrektywę 2009/125/WE] również określono wymogi i specyfikacje techniczne dotyczące cyfrowego paszportu produktu, ustanowienia centralnego rejestru Komisji, w którym przechowywane są informacje o paszportach, oraz wzajemnego połączenia tego rejestru z systemami informatycznymi organów celnych. Rozporządzenie to mogłoby w perspektywie średnioterminowej objąć swoim zakresem stosowania detergenty lub środki powierzchniowo czynne, co wymagałoby udostępnienia dla nich cyfrowego paszportu produktu.

(42) Paszport produktu dla detergentów i środków powierzchniowo czynnych sporządzany na podstawie niniejszego rozporządzenia powinien zatem spełniać te same wymogi i posiadać te same elementy techniczne, które określono w rozporządzeniu (UE).../... w sprawie wymogów dotyczących ekoprojektu dla zrównoważonych produktów, w tym jego techniczne, semantyczne i organizacyjne aspekty łączności typu koniec-koniec i przekazywania danych.

(43) W przypadku gdy inne przepisy Unii mające zastosowanie do detergentów lub środków powierzchniowo czynnych zawierają wymóg sporządzenia paszportu produktu, w odniesieniu do detergentów i środków powierzchniowo czynnych powinno się udostępniać wymagany powinien być jeden paszport produktu zawierający informacje wymagane na mocy niniejszego rozporządzenia i tych innych przepisów Unii. Ponadto wymogi dotyczące projektu technicznego paszportu produktu dla detergentów i środków powierzchniowo czynnych powinny być zgodne z odrębnymi kryteriami projektu technicznego ujętymi w innych przepisach Unii. [Popr. 24]

(44) Sprawą zasadniczą jest wyraźne wskazanie zarówno producentom, jak i użytkownikom, że opracowanie paszportu produktu dla detergentu lub środka powierzchniowo czynnego i, w stosownych przypadkach, umieszczenie oznakowania-CE, jest równoznaczne z zadeklarowaniem przez producenta, że detergent lub środek powierzchniowo czynny jest zgodny ze wszystkimi obowiązującymi wymaganiami i że producent ponosi za to pełną odpowiedzialność. [Popr. 25]

(45) W przypadku gdy niektóre informacje są przekazywane wyłącznie w formie cyfrowej, należy uściślić, że informacje te muszą być przekazywane oddzielnie i wyraźnie odróżnione od siebie, ale za pośrednictwem jednego nośnika danych. Ułatwi to pracę organom nadzoru rynku, ale także zapewni użytkownikom końcowym jasność co do różnych informacji, które są dla nich dostępne w postaci cyfrowej. [Popr. 26]

(46) Rozdział VII rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1020 ¹² , ustanawiający zasady kontroli produktów wprowadzanych na rynek Unii, ma zastosowanie do detergentów i środków powierzchniowo czynnych. Organy odpowiedzialne za te kontrole, którymi w niemal wszystkich państwach członkowskich są organy celne, mają je przeprowadzać na podstawie analizy ryzyka, o której mowa w art. 46 i 47 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ¹³ , jego przepisach wykonawczych i odpowiednich wytycznych. Niniejsze rozporządzenie nie powinno zatem w żaden sposób zmieniać rozdziału VII rozporządzenia (UE) 2019/1020 ani sposobu organizacji i wykonywania działań przez organy odpowiedzialne za kontrole produktów wprowadzanych na rynek Unii.

(47) Oprócz ram kontroli ustanowionych w rozdziale VII rozporządzenia (UE) 2019/1020 organy celne powinny mieć możliwość automatycznej weryfikacji, czy dla przywożonych detergentów i środków powierzchniowo czynnych podlegających niniejszemu rozporządzeniu istnieje paszport produktu, co pozwoli wzmocnić kontrole na granicach zewnętrznych Unii i zapobiec wprowadzaniu na rynek Unii detergentów i środków powierzchniowo czynnych niespełniających wymagań.

(48) Gdy detergenty i środki powierzchniowo czynne pochodzące z państw trzecich są zgłaszane do dopuszczenia do obrotu, organy celne powinny zapewnić, aby podmiot gospodarczy udostępnił organom celnym oznaczenie paszportu produktu i aby to oznaczenie można było powiązać z unikatowym identyfikatorem produktu, który jest przechowywany w rejestrze paszportów produktu ustanowionym przez Komisję na podstawie [art. 12 rozporządzenia (UE).../... w sprawie ekoprojektu dla zrównoważonych produktów]. Wzajemne połączenie między tym rejestrem a systemem informatycznym organów celnych, przewidziane w [art. 13 rozporządzenia (UE).../... w sprawie wymogów dotyczących ekoprojektu dla zrównoważonych produktów], powinno umożliwiać automatyczną weryfikację paszportu produktu przedstawionego organom celnym dla danego detergentu lub środka powierzchniowo czynnego, tak aby zapewnić, by do obrotu dopuszczane były wyłącznie detergenty i środki powierzchniowo czynne posiadające ważne oznaczenie odsyłające do unikatowego identyfikatora produktu zawartego w rejestrze.

(49) W przypadku gdy w rejestrze paszportów produktu ustanowionym na podstawie [art. 12 rozporządzenia (UE).../... w sprawie ekoprojektu dla zrównoważonych produktów] przechowywane są inne informacje oprócz unikatowego identyfikatora produktu i unikatowego identyfikatora podmiotu gospodarczego, Komisja powinna mieć możliwość wprowadzenia w akcie delegowanym przepisu, zgodnie z którym organy celne mogą zweryfikować zbieżność tych dodatkowych informacji z informacjami udostępnionymi organom celnym przez podmiot gospodarczy, w celu poprawy zgodności detergentów i środków powierzchniowo czynnych objętych procedurą celną dopuszczenia do obrotu z niniejszym rozporządzeniem.

(50) Informacje zawarte w paszporcie produktu mogą umożliwić organom celnym udoskonalenie i ułatwienie zarządzania ryzykiem oraz lepsze ukierunkowanie kontroli na granicach zewnętrznych Unii. Organy celne powinny mieć zatem możliwość wyszukiwania i wykorzystywania informacji zawartych w paszporcie produktu i odnośnym rejestrze do wykonywania swoich zadań zgodnie z przepisami Unii, w tym do zarządzania ryzykiem zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 952/2013.

(51) Należy zapewnić publikację w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zawiadomienia wskazującego datę rozpoczęcia funkcjonowania wzajemnego połączenia między rejestrem a unijnym systemem jednego okienka w dziedzinie ceł służącego do wymiany świadectw, o którym mowa w [art. 13 rozporządzenia (UE).../... w sprawie ekoprojektu dla zrównoważonych produktów], co ułatwi publiczny dostęp do tych informacji.

(52) Automatyczna weryfikacja przez organy celne oznaczenia paszportu produktu dla detergentów i środków powierzchniowo czynnych wprowadzanych a rynek Unii nie powinna skutkować zastąpieniem ani zmianą obowiązków organów nadzoru rynku, lecz jedynie uzupełniać ogólne ramy kontroli produktów wprowadzanych na rynek Unii. Organy nadzoru rynku powinny, zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2019/1020, przeprowadzać kontrole informacji zawartych w paszportach produktów, kontrole produktów znajdujących się na rynku oraz, w przypadku zawieszenia dopuszczenia do obrotu przez organy wyznaczone do kontroli na granicach zewnętrznych Unii, określać zgodność i poważne zagrożenia związane z produktami zgodnie z rozdziałem VII rozporządzenia (UE) 2019/1020.

(53) Nadzór rynku jest instrumentem istotnym o tyle, że zapewnia on właściwe i jednolite stosowanie przepisów Unii. W rozporządzeniu (UE) 2019/1020 określono ramy nadzoru rynku dla produktów podlegających unijnemu prawodawstwu harmonizacyjnemu. Państwa członkowskie powinny zatem zorganizować i prowadzić nadzór rynku detergentów i środków powierzchniowo czynnych zgodnie z tym rozporządzeniem.

(54) Rozporządzenie (UE) 2019/1020 ma już zastosowanie do detergentów i środków powierzchniowo czynnych, ponieważ rozporządzenie (WE) nr 648/2004 jest wymienione w jego załączniku I. W celu zapewnienia pewności prawa konieczne jest jednak jasne określenie, że przepisy dotyczące nadzoru rynku wewnętrznego i kontroli produktów wprowadzanych na rynek wewnętrzny, ustanowione rozporządzeniem (UE) 2019/1020, mają również zastosowanie do detergentów i środków powierzchniowo czynnych objętych zakresem niniejszego rozporządzenia. Niniejsze rozporządzenie nie powinno uniemożliwiać państwom członkowskim wyboru właściwych organów do wykonywania tych zadań. Należy zatem zmienić rozporządzenie (UE) 2019/1020, dodając do niego odesłanie do niniejszego rozporządzenia.

(55) W rozporządzeniu (WE) nr 648/2004 przewidziano procedurę ochronną, pozwalającą Komisji na zbadanie zasadności środka wprowadzonego przez państwo członkowskie w odniesieniu do detergentów i środków powierzchniowo czynnych, które państwo to uważa za stanowiące zagrożenie. W celu zwiększenia przejrzystości oraz skrócenia czasu rozpatrywania konieczne jest udoskonalenie poprzedniej procedury ochronnej, tak aby zwiększyć jej skuteczność oraz umożliwić wykorzystanie wiedzy specjalistycznej dostępnej w państwach członkowskich. Poprzedni system powinien zostać zastąpiony procedurą zapewniającą przekazywanie zainteresowanym stronom informacji na temat środków przewidzianych w odniesieniu do detergentów i środków powierzchniowo czynnych stwarzających ryzyko dla zdrowia lub środowiska. Organy nadzoru rynku powinny uzyskać możliwość podejmowania w odniesieniu do takich detergentów i środków powierzchniowo czynnych - we współpracy z zainteresowanymi podmiotami gospodarczymi - działań na wczesnym etapie. Komisja powinna, w drodze aktów wykonawczych oraz, z uwagi na ich specyficzny i techniczny charakter, działając bez stosowania rozporządzenia (UE) nr 182/2011, stwierdzić, czy uzasadnione jest wprowadzenie środka krajowego w odniesieniu do detergentu lub środka powierzchniowo czynnego stwarzającego zagrożenie.

(56) Doświadczenia zebrane podczas stosowania rozporządzenia (WE) nr 648/2004 wykazały, że detergenty i środki powierzchniowo czynne, które były zgodne z obowiązującymi wymogami, w niektórych przypadkach stanowiły zagrożenie dla zdrowia lub środowiska. Należy ustanowić przepisy zapewniające, aby organy nadzoru rynku podejmowały działania w odniesieniu do detergentów lub środków powierzchniowo czynnych stanowiących zagrożenie dla zdrowia lub środowiska, nawet jeśli spełniają one wymagania prawne. Komisja powinna, w drodze aktów wykonawczych oraz, z uwagi na ich specyficzny i techniczny charakter, działając bez stosowania rozporządzenia (UE) nr 182/2011, stwierdzić, czy uzasadnione jest wprowadzenie środka krajowego w odniesieniu do detergentów lub środków powierzchniowo czynnych, które spełniają wymagania, ale zdaniem państwa członkowskiego stanowią zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa ludzi lub środowiska naturalnego.

(57) W celu uwzględnienia postępu naukowo-technicznego lub nowych dowodów naukowych oraz poziomu gotowości cyfrowej należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do dalszego uzupełniania ogólnych wymogów dotyczących etykietowania cyfrowego, zmiany zakresu informacji na etykietach, które mogą być dostarczane wyłącznie w postaci cyfrowej, zmiany wartości granicznej substancji zapachowych mogących powodować alergie w przypadku ustanowienia w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 poszczególnych opartych na analizie ryzyka stężeń granicznych dla substancji zapachowych mogących powodować alergie, zmiany istniejących wymagań dotyczących biodegradowalności w celu wprowadzenia wymagań dotyczących biodegradowalności dla substancji i mieszanin - innych niż środki powierzchniowo czynne - wchodzących w skład detergentów (w tym detergentów w kapsułkach), gdy wymagają tego nowe dowody naukowe oraz zmiany załączników I-VII. Komisja powinna mieć również uprawnienia do zmiany zakresu informacji, które powinny być zawarte w paszporcie produktu, jak również informacji, które powinny być zawarte w rejestrze Komisji. Ponadto Komisja powinna być uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w drodze określenia dodatkowych informacji przechowywanych w rejestrze, nad którymi kontrolę mają sprawować organy celne. Dodatkowo, w celu ułatwienia pracy organów celnych w odniesieniu do detergentów i środków powierzchniowo czynnych oraz wymagań określonych w niniejszym rozporządzeniu, Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych w celu zmiany niniejszego rozporządzenia poprzez przedstawienie załącznika zawierającego wykaz kodów Nomenklatury scalonej określonych w załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87 oraz opisy produktów w odniesieniu do detergentów i środków powierzchniowo czynnych oraz poprzez aktualizację takiego załącznika.

(58) Podczas przyjmowania aktów delegowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia szczególnie ważne jest, by podczas swoich prac przygotowawczych Komisja prowadziła odpowiednie konsultacje, w tym konsultacje na poziomie ekspertów, oraz by konsultacje te były prowadzone zgodnie z zasadami ustanowionymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa ¹⁴ . W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup ekspertów Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.

(59) Aby zapewnić jednolite warunki wykonania niniejszego rozporządzenia, Komisji należy przyznać uprawnienia wykonawcze w celu ustanowienia szczegółowych wymagań technicznych dotyczących paszportu produktu dla detergentów i środków powierzchniowo czynnych. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 ¹⁵ .

(60) Z uwagi na konieczność zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zarówno zdrowia ludzi, jak i środowiska, a także konieczność uwzględnienia nowych osiągnięć opartych na faktach naukowych Komisja powinna przedstawić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie ze stosowania niniejszego rozporządzenia. Przedmiotem oceny Komisji w tym sprawozdaniu powinno być m.in. to, czy rozporządzenie osiąga stawiane przed nim cele, z uwzględnieniem skutków dla małych i średnich przedsiębiorstw. [Popr. 27]

(61) W celu zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia i środowiska, wspierania innowacji i zwiększania konkurencyjności Komisja powinna ocenić wymagania dotyczące bezpieczeństwa odnoszące się do detergentów zawierających mikroorganizmy oraz możliwość dopuszczenia stosowania nowych mikroorganizmów lub szczepów mikroorganizmów w detergentach lub, w razie potrzeby, ograniczenia obecności niektórych z nich. [Popr. 28]

(61a) Chcąc ułatwić przejście na gospodarkę o obiegu w pełni zamkniętym, Komisja powinna ocenić cele dotyczące zawartości zrównoważonych surowców odnawialnych i materiałów pochodzących z recyklingu w detergentach. [Popr. 29]

(62) Niniejsze rozporządzenie wprowadza możliwość podawania w pewnych sytuacjach wszystkich lub części obowiązkowych informacji, które mają być umieszczone na etykietach, wyłącznie na etykiecie cyfrowej i nakłada obowiązek opracowania cyfrowego paszportu produktu dla detergentów i środków powierzchniowo czynnych. Podmiotom gospodarczym należy zatem zapewnić wystarczającą ilość czasu na wypełnienie obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia, państwom członkowskim - na ustanowienie infrastruktury administracyjnej niezbędnej do jego stosowania, a Komisji - na przygotowanie wdrożenia wymagań technicznych dotyczących paszportu produktu. W związku z tym datę rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia należy przesunąć do czasu, kiedy te przygotowania będą mogły rozsądnie zostać zakończone.

(63) Aby zapewnić pewność prawa i zapobiec powstawaniu odpadów, podmioty gospodarcze muszą mieć możliwość sprzedaży zapasów, które znajdują się w sieci dystrybucji albo w magazynie w dniu rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia. Konieczne jest zatem wprowadzenie przepisów przejściowych, które umożliwią udostępnienie na rynku detergentów i środków powierzchniowo czynnych, które zostały wprowadzone do obrotu zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 648/2004 przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia, bez konieczności spełnienia przez te produkty wymagań dotyczących produktów, określonych w niniejszym rozporządzeniu. Dystrybutorzy powinni w związku z tym mieć możliwość dostarczania detergentów i środków powierzchniowo czynnych, które wprowadzono do obrotu przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia, czyli zapasów, które już trafiły do sieci dystrybucji.

(64) Należy również wprowadzić przepisy przejściowe, które umożliwią wprowadzenie do obrotu detergentów i środków powierzchniowo czynnych, które w dniu rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia jeszcze nie trafiły do sieci dystrybucji, bez konieczności spełnienia przez te produkty określonych w niniejszym rozporządzeniu wymagań dotyczących produktów, pod warunkiem że w chwili wprowadzania do obrotu nadal spełniają one wymogi rozporządzenia (WE) nr 648/2004. Producenci i importerzy powinni w związku z tym mieć możliwość wprowadzania do obrotu zapasów detergentów i środków powierzchniowo czynnych, które jeszcze nie trafiły do sieci dystrybucji, po dacie rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia.

(65) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie zagwarantowanie funkcjonowania rynku wewnętrznego, a jednocześnie zapewnienie spełniania przez znajdujące się w obrocie detergenty i środki powierzchniowo czynne wymagań zapewniających wysoki poziom ochrony zdrowia i środowiska, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na jego rozmiary i skutki możliwe jest lepsze jego osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ  I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł  1

Przedmiot

1. W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się przepisy dotyczące swobodnego przepływu detergentów i środków powierzchniowo czynnych na rynku wewnętrznym przy jednoczesnym zapewnieniu wysokiego stopnia ochrony zdrowia i środowiska naturalnego.

2. Niniejsze rozporządzenie nie wpływa na stosowanie następujących aktów prawnych:

a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1907/2006 ¹⁶ ;

b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 ¹⁷ ;

c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 ¹⁸ .

Artykuł  2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) "detergent" oznacza którekolwiek z poniższych:

– substancję, mieszaninę lub mikroorganizm, lub co najmniej dwa takie materiały w połączeniu, przeznaczone do czyszczenia tkanin, naczyń lub powierzchni,

– mieszaninę przeznaczoną do namaczania (prania wstępnego), płukania lub wybielania tkanin lub naczyń,

– mieszaninę przeznaczoną do zmiany chwytu lub zapachu tkaniny w procesach uzupełniających pranie tkanin;

2) "detergent dla konsumentów przeznaczony do prania" oznacza detergent przeznaczony do prania wprowadzony do obrotu w celu stosowania przez użytkowników prywatnych, w tym także w publicznych pralniach samoobsługowych;

3) "detergent dla konsumentów przeznaczony do automatycznych zmywarek do naczyń" oznacza detergent wprowadzony do obrotu w celu stosowania przez użytkowników prywatnych w automatycznych zmywarkach do naczyń;

3a) "produkt do czyszczenia twardych powierzchni" oznacza każdy uniwersalny środek czyszczący, środek czyszczący do powierzchni kuchennych, do okien lub do urządzeń sanitarnych; [Popr. 31]

3b) "przeznaczony dla konsumentów detergent do ręcznego zmywania naczyń" oznacza detergent stosowany do ręcznego czyszczenia naczyń, sztućców i innych utensyliów kuchennych, wprowadzany do obrotu dla użytkowników prywatnych; [Popr. 32]

3c) "detergent do prania przeznaczony dla przemysłu i instytucji" oznacza detergent do prania wprowadzony do obrotu do stosowania przez wyspecjalizowanych pracowników, poza sferą życia domowego; [Popr. 33]

3d) "detergent do zmywarek do naczyń dla przemysłu i instytucji" oznacza detergent wprowadzony do obrotu do stosowania przez wyspecjalizowanych pracowników w automatycznych zmywarkach do naczyń poza sferą życia domowego; [Popr. 34]

4) "detergent zawierający mikroorganizmy" oznacza detergent, do którego został celowo dodany co najmniej jeden mikroorganizm, osobno lub za pośrednictwem jednego ze składników detergentu;

5) "detergent do użytku profesjonalnego" oznacza detergent przeznaczony do czyszczenia poza sferą gospodarstw domowych, przeprowadzanego przez wyspecjalizowany personel używający specyficznych produktów;

6) "czyszczenie" oznacza proces, w którym niepożądany osad jest usuwany z podłoża lub z jego wnętrza, a następnie jest rozpuszczany lub rozpraszany, w tym z wykorzystaniem mikroorganizmów; [Popr. 35]

7) "substancja" oznacza substancję zgodnie z definicją w art. 3 pkt 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006;

8) "mieszanina" oznacza mieszaninę zgodnie z definicją w art. 3 pkt 2 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006;

9) "mikroorganizm" oznacza mikroorganizm zgodnie z definicją w art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 528/2012;

10) "mikroorganizmy zmodyfikowane genetycznie" oznaczają mikroorganizmy, w których materiał genetyczny został zmieniony przy użyciu technologii genowej lub komórkowej lub w jakikolwiek inny sposób, który nie zachodzi naturalnie przez krzyżowanie lub rekombinację naturalną;

11) "środek powierzchniowo czynny" oznacza każdą organiczną substancję lub mieszaninę używaną w detergentach, która wykazuje właściwości powierzchniowo czynne i w której skład wchodzi co najmniej jedna grupa hydrofilowa oraz co najmniej jedna grupa hydrofobowa takiego rodzaju i takiej wielkości, że środek jest w stanie wykonywać wszystkie następujące działania:

– zmniejszać napięcie powierzchniowe wody do poziomu poniżej 45 mN/m,

– powodować rozpraszanie lub adsorpcję warstw monocząsteczkowych na granicy faz woda-powietrze,

– tworzyć emulsje, mikroemulsje lub micele,

– powodować adsorpcję na granicy faz woda-ciało stałe;

12) "całkowita biodegradacja tlenowa" oznacza poziom biodegradacji osiągnięty wówczas, gdy substancja lub mieszanina zostaje całkowicie zużyta przez mikroorganizmy w obecności tlenu, czego efektem jest jej rozpad na dwutlenek węgla, wodę i sole mineralne różnych obecnych pierwiastków, co jest mierzone metodami badań wymienionymi w załączniku I, oraz na nowe elementy komórek mikroorganizmów;

13) "udostępnianie na rynku" oznacza dostarczanie w celu dystrybucji, konsumpcji lub stosowania na rynku unijnym w ramach działalności handlowej, odpłatnie lub nieodpłatnie;

14) "wprowadzenie do obrotu" oznacza pierwsze udostępnienie na rynku unijnym;

15) "producent" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która wytwarza detergent lub środek powierzchniowo czynny bądź zleca ich zaprojektowanie lub wytworzenie i wprowadza ten detergent lub środek powierzchniowo czynny do obrotu pod własną nazwą lub własnym znakiem towarowym;

16) "upoważniony przedstawiciel" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Unii i otrzymała pisemne pełnomocnictwo producenta do wykonywania w jego imieniu określonych zadań;

17) "importer" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Unii i wprowadza do obrotu w Unii detergent lub środek powierzchniowo czynny pochodzący z państwa trzeciego;

18) "dystrybutor" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną w łańcuchu dostaw, niebędącą producentem ani importerem, która udostępnia na rynku detergent lub środek powierzchniowo czynny;

19) "podmiot gospodarczy" oznacza producenta, upoważnionego przedstawiciela, importera lub dystrybutora;

20) "nadzór rynku" oznacza czynności wykonywane i środki stosowane przez organy nadzoru rynku w celu zapewnienia, aby produkty spełniały wymagania określone w niniejszym rozporządzeniu i w innym mającym zastosowanie unijnym prawodawstwie harmonizacyjnym, oraz w celu zapewnienia ochrony interesu publicznego określonego w tym prawodawstwie; [Popr. 36]

21) "organ nadzoru rynku" oznacza organ nadzoru rynku zgodnie z definicją w art. 3 pkt 4.3 pkt 4 rozporządzenia (UE) 2019/1020, odpowiedzialny za organizowanie i sprawowanie nadzoru rynku na terytorium danego państwa członkowskiego; [Popr. 37]

22) "odzyskanie produktu" oznacza odzyskanie produktu zgodnie z definicją w art. 3 pkt 22 rozporządzenia (UE) 2019/1020;

23) "wycofanie z obrotu" oznacza wycofanie z obrotu zgodnie z definicją w art. 3 pkt 23 rozporządzenia (UE) 2019/1020;

24) "oznakowanie CE" oznacza oznakowanie, za pomocą którego producent wskazuje, że detergent spełnia mające zastosowanie wymagania określone w unijnym prawodawstwie harmonizacyjnym przewidującym umieszczenie tego oznakowania; [Popr. 38]

25) "środek naprawczy działanie naprawcze " oznacza środek zgodnie z definicją działanie naprawcze zdefiniowane w art. 3 pkt 16 rozporządzenia (UE) 2019/1020 ¹⁹ ; [Popr. 39]

26) "dopuszczenie do obrotu" oznacza procedurę określoną w art. 201 rozporządzenia (UE) nr 952/2013;

27) "nośnik danych" oznacza liniowy symbol kodu kreskowego, symbol dwuwymiarowy lub inny nośnik danych służący do automatycznej identyfikacji, który może być odczytywany przez urządzenie;

28) "unikatowy identyfikator produktu" oznacza niepowtarzalny ciąg znaków umożliwiający identyfikację produktu i służący do identyfikacji produktów, który umożliwia również umieszczenie na stronie internetowej łącza do paszportu produktu; [Popr. 40]

29) "unikatowy identyfikator podmiotu" oznacza niepowtarzalny ciąg znaków służący do identyfikacji podmiotów gospodarczych uczestniczących w łańcuchu wartości produktów; [Popr. 41]

30) "organy celne" oznaczają organy celne zgodnie z definicją w art. 5 pkt 1 rozporządzenia (UE) nr 952/2013;

31) "unijny system jednego okienka w dziedzinie ceł służącego do wymiany świadectw" oznacza system, o którym mowa w art. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2399 ²⁰ ;

32) "opakowanie jednostkowe" oznacza opakowanie, w którym detergent lub środek powierzchniowo czynny jest udostępniany na rynku i które ma towarzyszyć zawartości do miejsca stosowania;

33) "napełnianie" oznacza czynność, w wyniku której detergent jest napełniany w punkcie sprzedaży z dużego pojemnika do własnych opakowań użytkowników końcowych, ręcznie lub za pomocą urządzenia automatycznego lub półautomatycznego konsument lub użytkownik profesjonalny napełnia opakowanie detergentem oferowanym przez dostawcę w ramach działalności handlowej, odpłatnie lub nieodpłatnie; [Popr. 42]

34) "partia" oznacza określoną ilość produktów gotowych, która spełnia następujące warunki:

– jest produkowana w jednym procesie wytwarzania lub w serii procesów w tym samym cyklu produkcyjnym,

– ma mieć jednolity skład podczas badań przeprowadzanych zgodnie z tymi samymi metodami badań, oraz

– jest wyraźnie określona za pomocą numeru typu, numeru partii lub innego elementu umożliwiającego jej identyfikację;

34a) "model" oznacza grupę detergentów lub substancji powierzchniowo czynnych, które spełniają następujące warunki:

– odpowiada za nie ten sam producent,

– mają taką samą zawartość, zgodnie z załącznikiem V część A, i są wytwarzane w takich samych procesach produkcyjnych;

– mają mieć jednolity skład w badaniach wykonywanych tymi samymi metodami, oraz

– są jednoznacznie oznaczone za pomocą numeru typu lub innego elementu umożliwiającego ich identyfikację. [Popr. 43]

35) "użytkownik końcowy" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Unii i której udostępniono detergent lub środek powierzchniowo czynny jako konsumentowi, bez związku z prowadzoną przez nią działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą lub zawodową, albo jako profesjonalnemu użytkownikowi końcowemu w ramach prowadzonej przez nią działalności przemysłowej lub zawodowej.

ROZDZIAŁ  II

WYMAGANIA DOTYCZĄCE PRODUKTÓW

Artykuł  3

Swobodny przepływ

1. Detergenty i środki powierzchniowo czynne mogą być wprowadzane do obrotu tylko wtedy, gdy są zgodne z niniejszym rozporządzeniem.

2. Państwa członkowskie nie mogą zakazywać, ograniczać lub utrudniać wprowadzania do obrotu detergentów lub środków powierzchniowo czynnych, które spełniają wymagania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  4

Biodegradowalność

1. Detergenty i środki powierzchniowo czynne spełniają wymagania dotyczące biodegradowalności określone w załączniku I.

2. Ust. 1 nie ma zastosowania do środków powierzchniowo czynnych, które są substancjami czynnymi zdefiniowanymi w art. 3 pkt 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 528/2012 i są stosowane jako środki dezynfekujące, jeżeli spełniają one którykolwiek z następujących warunków: [Popr. 44]

a) środków powierzchniowo są wpisane do unijnego wykazu zatwierdzonych substancji czynnych,-które są substancjami czynnymi w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. c) określonego w art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 528/2012 i które są stosowane jako środki dezynfekujące, jeżeli spełniają którykolwiek z następujących warunków:; [Popr. 45]

(i) środki powierzchniowo czynne są wpisane do unijnego wykazu zatwierdzonych substancji czynnych określonego w art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 528/2012; [Popr. 46]

(ii) środki powierzchniowo czynne są objęte programem przeglądu określonym w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1062/2014 ²¹ ; [Popr. 47]

b) środków powierzchniowo czynnych, które są składnikami produktów biobójczych dopuszczonych zgodnie z rozporządzeniem są objęte programem przeglądu określonym w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 528/20121062/2014 ²² ; [Popr. 48]

c) środków powierzchniowo czynnych, które są składnikami produktów biobójczych i które mogą być udostępniane na rynku lub stosowane zgodnie z art. 89 ust. 255 rozporządzenia (UE) nr 528/2012. [Popr. 49]

2a. Do... [cztery lata od wejścia w życie aktu delegowanego przyjętego zgodnie z akapitem drugim] organiczne

składniki detergentów inne niż środki powierzchniowo czynne muszą z natury ulegać biodegradacji.

Do... [dwa lata od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 27 uzupełniające załącznik I przez dodanie kryteriów biodegradowalności z natury składników innych niż środki powierzchniowo czynne i metod ich testowania.

W razie potrzeby Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 27, aby umożliwić stosowanie w detergentach substancji niespełniających kryteriów biodegradowalności ustalonych zgodnie z załącznikiem I.

Przyjmując akty delegowane zgodnie z akapitem drugim i trzecim, Komisja bierze pod uwagę praktyki produkcyjne, dostępność rozwiązań alternatywnych wykonalnych pod względem technicznym i ekonomicznym, skutki dla małych i średnich przedsiębiorstw oraz wpływ na zdrowie i środowisko. [Popr. 50]

2b. Do... [dwa lata od wejścia w życie aktu delegowanego przyjętego zgodnie z akapitem drugim] rozpuszczalne w wodzie osłonki detergentów muszą ulegać biodegradacji.

Do... [18 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 27 uzupełniające załącznik I przez dodanie kryteriów biodegradowalności rozpuszczalnych w wodzie osłonek detergentów i metod ich testowania. [Popr. 51]

Artykuł  5

Detergenty zawierające mikroorganizmy

Detergenty zawierające mikroorganizmy spełniają wymagania określone w załączniku II.

Artykuł  6

Ograniczenia dotyczące zawartości fosforanów i innych związków fosforu

Detergenty wymienione w załączniku III spełniają ograniczenia dotyczące zawartości fosforanów i innych związków fosforu określone w tym załączniku.

– Akapit pierwszy nie ma zastosowania do detergentów będących przemysłowymi produktami biobójczymi w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 528/2012 ani wyrobami medycznymi w rozumieniu rozporządzenia (UE) 2017/745 ²³ . [Popr. 52]

– Nieumyślną obecność fosforanów i innych związków fosforu w środkach powierzchniowo czynnych i detergentach, wynikającą z zanieczyszczenia składników, z procesu produkcyjnego, ze składowania lub z migracji z opakowań, toleruje się, jeżeli jest nieunikniona z technicznego punktu widzenia zgodnie z dobrą praktyką wytwarzania oraz, niezależnie od takiej obecności, jeżeli te środki powierzchniowo czynne i detergenty są bezpieczne. [Popr. 53]

Artykuł  6a

Testy na zwierzętach

1. Bezpieczeństwo detergentów i środków powierzchniowo czynnych oraz zgodność z niniejszym rozporządzeniem ustala się przy użyciu zwalidowanych i przyjętych na szczeblu Unii nowych metod, niewymagających wykorzystania zwierząt.

2. Bez uszczerbku dla obowiązków ogólnych wynikających z art. 1 ust. 1 niedozwolone jest:

a) wprowadzanie do obrotu detergentów i środków powierzchniowo czynnych, których ostateczną recepturę lub składniki lub kombinacje składników testowano na zwierzętach w celu spełnienia wymogów niniejszego rozporządzenia;

b) testowanie w Unii na zwierzętach gotowych detergentów i środków powierzchniowo czynnych lub składników lub kombinacji składników w celu spełnienia wymogów niniejszego rozporządzenia.

3. Ust. 1 i 2 mają zastosowanie bez uszczerbku dla odpowiednich przepisów prawa Unii i nie uniemożliwiają wykorzystania danych uzyskanych przed... [data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia].

4. W wyjątkowych okolicznościach, gdy pojawią się obawy co do bezpieczeństwa danego składnika detergentu, Komisja może przyjąć decyzję przyznającą odstępstwo od ust. 1 i 2. Komisja może działać z własnej inicjatywy lub na uzasadniony wniosek podmiotu gospodarczego lub państwa członkowskiego.

Jeżeli Komisja działa na podstawie uzasadnionego wniosku podmiotu gospodarczego lub państwa członkowskiego, wniosek ten zawiera ocenę sytuacji i wskazuje niezbędne środki. Na tej podstawie Komisja może, po konsultacji z odpowiednim komitetem naukowym, Agencją lub organem, przyjąć decyzję zezwalającą na odstępstwo.

Decyzja ta określa warunki stosowania odstępstwa, jeśli chodzi o konkretne cele, czas trwania oraz powiadamianie o wynikach. Odstępstwo można przyznać tylko wtedy, gdy:

a) dany składnik jest w powszechnym użyciu i nie może być zastąpiony innym składnikiem o podobnym działaniu;

b) wykazano szczególny problem dla zdrowia ludzi, a potrzebę przeprowadzenia testów na zwierzętach uzasadnia i potwierdza szczegółowy protokół badań, zgłaszany jako podstawa oceny. [Popr. 54]

ROZDZIAŁ  III

OBOWIĄZKI PODMIOTÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł  7

Obowiązki producentów

1. Producenci wprowadzający do obrotu detergenty lub środki powierzchniowo czynne zapewniają ich zaprojektowanie i wytworzenie zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

2. Producenci sporządzają dokumentację techniczną, o której mowa w załączniku IV, i przeprowadzają procedurę oceny zgodności, o której mowa w tym załączniku.

W przypadku wykazania zgodności detergentu lub środka powierzchniowo czynnego z obowiązującymi wymaganiami za pomocą procedury określonej w akapicie pierwszym producenci:

a) opracowują paszport produktu zgodnie z art. 18,

b) zapewniają, by na etykiecie lub na opakowaniu detergentu lub środka powierzchniowo czynnego został w widoczny i czytelny sposób nadrukowany lub w inny sposób umieszczony nośnik danych zgodnie z art. 18 ust. 3,

c) w stosownych przypadkach umieszczają oznakowanie CE zgodnie z art. 14, [Popr. 55]

d) przed wprowadzeniem detergentów lub środków powierzchniowo czynnych do obrotu producenci umieszczają oznaczenie paszportu produktu w rejestrze, o którym mowa w art. 20 ust. 1.

3. Producenci przechowują dokumentację techniczną oraz paszport produktu i w razie potrzeby uaktualniają je przez 10 lat od chwili wprowadzenia do obrotu detergentu lub środka powierzchniowo czynnego, którego dotyczy ta dokumentacja lub ten paszport produktu. [Popr. 56]

4. Producenci zapewniają stosowanie procedur mających na celu zapewnienie nieprzerwanej zgodności produkcji seryjnej. Uwzględnia się odpowiednio zmiany w projekcie lub cechach charakterystycznych wyrobu oraz zmiany w metodach badań stanowiących odniesienie dla stwierdzenia zgodności wyrobu.

W przypadku gdy zostanie to uznane za właściwe z uwagi na działanie detergentu lub środka powierzchniowo czynnego lub stwarzane przez niego zagrożenie, producenci przeprowadzają badania próby takich detergentów lub środków powierzchniowo czynnych, a także wyjaśniają - i w razie potrzeby ewidencjonują - skargi dotyczące niezgodnych detergentów lub środków powierzchniowo czynnych i przypadki odzyskania takich detergentów lub środków powierzchniowo czynnych, a ponadto informują dystrybutorów o wszelkich tego rodzaju działaniach w zakresie monitorowania.

5. Producenci wprowadzający na rynek detergenty lub środki powierzchniowo czynne zapewniają spełnienie wymogów dotyczących etykietowania, określonych w art. 15, 16 i 17.

6. Producenci wprowadzający do obrotu detergenty, które nie spełniają kryteriów klasyfikacji jako stwarzające zagrożenie w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1272/2008, dostarczają wyznaczonym organom państw członkowskich, o których to organach mowa w art. 45 tego rozporządzenia, arkusz danych składników, o którym mowa w załączniku IV pkt 2.2 lit. e).

Producenci dostarczają arkusz danych dotyczących składników wyznaczonym organom państw członkowskich, o których mowa w akapicie pierwszym, w następujących przypadkach:

a) na żądanie wyznaczonych organów państw członkowskich w momencie wprowadzania detergentu do obrotu; [Popr. 57]

b) gdy informacje o detergencie, w odniesieniu do którego już wystąpiono o dostarczenie arkusza dostarczono arkusz danych, nie są już zgodne z informacjami zawartymi w tym arkuszu. [Popr. 58]

Wyznaczony organ, o którym mowa w akapicie pierwszym, oraz personel medyczny, któremu dostarczono informacje zawarte w arkuszu danych, traktują je w sposób poufny i wykorzystują wyłącznie do celów medycznych.

7. Producenci, którzy uznają lub mają powody, by uważać, że wprowadzony przez nich do obrotu detergent lub środek powierzchniowo czynny nie jest zgodny z niniejszym rozporządzeniem, niezwłocznie wprowadzają środki działania naprawcze konieczne do zapewnienia zgodności danego detergentu lub środka powierzchniowo czynnego, wycofania go z obrotu lub odzyskania go, stosownie do okoliczności. Ponadto, jeżeli producenci uznają lub mają powody, by uważać, że detergent lub środek powierzchniowo czynny, który wprowadzili do obrotu, stanowi zagrożenie dla zdrowia lub dla środowiska, niezwłocznie informują o tym właściwe organy krajowe państw członkowskich, w których udostępnili dany detergent lub środek powierzchniowo czynny na rynku, podając szczegółowe informacje dotyczące w szczególności wszelkich niezgodności oraz wprowadzonych środków działań naprawczych. [Popr. 59]

7a. Na żądanie producenci przekazują w stosownym czasie odpowiednim podmiotom gospodarczym w danym łańcuchu dostaw, w tym dystrybutorom, importerom i upoważnionym przedstawicielom, odpowiednie informacje o wszelkich stwierdzonych przez nich problemach związanych ze zgodnością lub ryzyku dla zdrowia lub środowiska, a także o wszelkich zastosowanych w związku z tym działaniach naprawczych, wycofaniu od konsumentów lub wycofaniu z rynku. [Popr. 60]

8. Na uzasadnione żądanie właściwego organu krajowego producenci przekazują mu w formie papierowej lub elektronicznej formacie elektronicznym, a na żądanie również na papierze, wszelkie informacje i dokumentację niezbędne do wykazania zgodności detergentu lub środka powierzchniowo czynnego z niniejszym rozporządzeniem, w języku łatwo zrozumiałym dla tego organu. Odpowiednie informacje i dokumenty przekazuje się w ciągu 20 dni roboczych od otrzymania wniosku. Na żądanie właściwych organów podejmują z nimi współpracę we wszelkich działaniach ukierunkowanych na usunięcie zagrożeń, jakie stwarza detergent lub środek powierzchniowo czynny wprowadzony przez nich do obrotu. [Popr. 61]

8a. Producenci udostępniają publicznie swoje kanały komunikacji, takie jak numer telefonu, adres mejlowy lub specjalną sekcję na ich stronie internetowej, biorąc pod uwagę potrzebę dostępności dla osób z niepełnosprawnościami i umożliwiając użytkownikom końcowym zgłaszanie skarg lub uwag dotyczących potencjalnej niezgodności produktów lub bezpieczeństwa. [Popr. 62]

Artykuł  8

Upoważniony przedstawiciel

1. Producenci mogą wyznaczyć upoważnionego przedstawiciela na podstawie pisemnego pełnomocnictwa. Pełnomocnictwo dla upoważnionego przedstawiciela jest ważne jedynie wtedy, gdy zostanie przez niego przyjęte na piśmie. [Popr. 63]

2. Jeżeli producent nie ma siedziby w Unii, detergent lub środek powierzchniowo czynny może być wprowadzony do obrotu w Unii wyłącznie wtedy, gdy producent wyznaczy upoważnionego przedstawiciela na podstawie pisemnego pełnomocnictwa.

2a. Producenci, którzy nie mają siedziby w Unii, informują właściwe organy krajowe o adresie pocztowym i adresie mejlowym ich upoważnionego przedstawiciela. [Popr. 64]

3. Upoważniony przedstawiciel wykonuje zadania określone w pełnomocnictwie otrzymanym od producenta. Upoważniony przedstawiciel ma środki odpowiednie do wykonywania zadań określonych w pełnomocnictwie. Upoważniony przedstawiciel na żądanie właściwego organu przedstawia mu kopię swojego upoważnienia. [Popr. 65] Pełnomocnictwo umożliwia upoważnionemu przedstawicielowi wykonywanie co najmniej następujących obowiązków:

a) weryfikację, czy producent opracował paszport produktu zgodnie z art. 7 ust. 2 lit. a), sporządził dokumentację techniczną oraz przeprowadził procedurę oceny zgodności zgodnie z art. 7 ust. 2;

b) przechowywanie paszportu produktu i dokumentacji technicznej do dyspozycji krajowych organów nadzoru rynku przez 10 lat od chwili wprowadzenia do obrotu detergentu lub środka powierzchniowo czynnego, którego dotyczą te dokumenty;

c) na uzasadnione żądanie właściwego organu krajowego, przekazywanie mu wszelkich informacji i dokumentacji niezbędnych do wykazania zgodności detergentu lub środka powierzchniowo czynnego z wymaganiami określonymi w niniejszym rozporządzeniu w ciągu 20 dni roboczych od otrzymania wniosku, w języku łatwo zrozumiałym dla tego organu;

d) na żądanie właściwego organu krajowego podejmowanie z nim współpracy w działaniach ukierunkowanych na usunięcie zagrożeń, jakie stwarza detergent lub środek powierzchniowo czynny objęty pełnomocnictwem udzielonym upoważnionemu przedstawicielowi;

e) wypowiedzenie pełnomocnictwa, jeżeli producent nie przestrzega obowiązków producenta wynikających z niniejszego rozporządzenia., i w terminie 20 dni roboczych poinformowanie organu nadzoru rynku państwa członkowskiego, w którym producent ma siedzibę, o wypowiedzeniu pełnomocnictwa; [Popr. 67]

ea) jeżeli upoważniony przedstawiciel uważa lub ma powody, by sądzić, że dany detergent lub środek powierzchniowo czynny stanowi zagrożenie dla zdrowia lub środowiska - informowanie o tym producenta. [Popr. 68]

3a. W razie zmiany upoważnionego przedstawiciela szczegółowe ustalenia dotyczące tej zmiany określa się w upoważnieniu zgodnie z ust. 1, 2 i 3. [Popr. 69]

4. Obowiązki określone w art. 7 ust. 1 oraz obowiązek sporządzania dokumentacji technicznej, o której mowa w art. 7 ust. 2, nie wchodzą w zakres pełnomocnictwa upoważnionego przedstawiciela.

Artykuł  9

Obowiązki importerów

1. Importerzy wprowadzają do obrotu wyłącznie detergenty lub środki powierzchniowo czynne zgodne z wymogami.

2. Przed wprowadzeniem detergentu lub środka powierzchniowo czynnego do obrotu importerzy zapewniają, aby:

a) producent przeprowadził procedurę oceny zgodności i sporządził dokumentację techniczną, o której mowa w art. 7 ust. 2;

b) detergent posiadał oznakowanie CE, o którym mowa w art. 14; [Popr. 70]

c) producent opracował paszport produktu, o którym mowa w art. 7 ust. 2;

d) odpowiednie informacje dotyczące paszportu produktu zostały umieszczone w rejestrze, o którym mowa w art. 20 ust. 1.

3. W przypadku gdy importer uzna lub ma powody, by uważać, że detergent lub środek powierzchniowo czynny nie jest zgodny z niniejszym rozporządzeniem, importer nie wprowadza detergentu lub środka powierzchniowo czynnego do obrotu, dopóki nie zostanie zapewniona jego zgodność. Ponadto, jeżeli detergent lub środek powierzchniowo czynny stanowi zagrożenie dla zdrowia lub dla środowiska, importer informuje o tym producenta oraz organy nadzoru rynku.

4. Importerzy umieszczają na etykiecie detergentu lub środka powierzchniowo czynnego swoją nazwę, zarejestrowaną nazwę handlową lub zarejestrowany znak towarowy, a także oraz swój adres pocztowy i adres poczty elektronicznej oraz numer telefonu, za pomocą których można się z nimi kontaktować. Dane kontaktowe są podawane w języku łatwo zrozumiałym dla użytkowników końcowych i organów nadzoru rynku, i muszą być jasne, zrozumiałe i czytelne. [Popr. 71]

5. Importerzy zapewniają, aby wprowadzane przez nich do obrotu detergenty i środki powierzchniowo czynne spełniały wymogi dotyczące etykietowania, określone w art. 15, 16 i 17.

6. Importerzy zapewniają, aby w czasie gdy ponoszą odpowiedzialność za detergent lub środek powierzchniowo czynny, warunki jego przechowywania lub transportu nie wpływały ujemnie na jego zgodność z niniejszym rozporządzeniem.

7. W przypadku gdy zostanie to uznane za właściwe z uwagi na działanie detergentu lub środka powierzchniowo czynnego lub stwarzane przez niego zagrożenie, importerzy przeprowadzają badania próby takich detergentów i środków powierzchniowo czynnych, a także wyjaśniają - i w razie potrzeby ewidencjonują - skargi dotyczące niezgodnych detergentów i środków powierzchniowo czynnych i przypadki odzyskania takich detergentów i środków powierzchniowo czynnych, a ponadto informują dystrybutorów o wszelkich tego rodzaju działaniach w zakresie monitorowania.

8. Importerzy, którzy uznają lub mają powody, by uważać, że wprowadzony przez nich do obrotu detergent lub środek powierzchniowo czynny nie jest zgodny z niniejszym rozporządzeniem, informują o tym producenta i właściwe organy oraz współpracują z producentem i z i właściwymi organami, a także niezwłocznie wprowadzają środki podejmują działania naprawcze konieczne do zapewnienia zgodności danego detergentu lub środka powierzchniowo czynnego, wycofania go z obrotu lub odzyskania go, stosownie do okoliczności. Ponadto, jeżeli importerzy uznają lub mają powody, by uważać, że detergent lub środek powierzchniowo czynny, który wprowadzili do obrotu, stanowi zagrożenie dla zdrowia lub dla środowiska, niezwłocznie informują o tym producenta i właściwe organy krajowe państw członkowskich, w których udostępnili dany detergent lub środek powierzchniowo czynny na rynku, podając szczegółowe informacje dotyczące w szczególności wszelkich niezgodności oraz wprowadzonych środków działań naprawczych. [Popr. 72]

8a. Na wniosek organów nadzoru rynku importerzy przekazują w stosownym czasie odpowiednim podmiotom gospodarczym w danym łańcuchu dostaw, w tym dystrybutorom i upoważnionym przedstawicielom, odpowiednie informacje o wszelkich stwierdzonych przez nich w odniesieniu do danego produktu problemach związanych ze zgodnością lub ryzyku dla zdrowia lub środowiska, a także o wszelkich zastosowanych w związku z tym działaniach naprawczych, wycofaniu od konsumentów lub wycofaniu z rynku. [Popr. 73]

9. Importerzy przechowują oznaczenie unikatowego identyfikatora produktu do dyspozycji organów nadzoru rynku przez 10 lat od chwili wprowadzenia detergentu lub środka powierzchniowo czynnego do obrotu oraz zapewniają, aby dokumentacja techniczna była udostępniana tym organom na ich żądanie.

10. Na uzasadnione żądanie właściwego organu krajowego importerzy przekazują mu w formie papierowej lub elektronicznej formacie elektronicznym, a na żądanie również na papierze, wszelkie informacje i dokumentację niezbędne do wykazania zgodności detergentu lub środka powierzchniowo czynnego z niniejszym rozporządzeniem, w języku łatwo zrozumiałym dla tego organu. Odpowiednie informacje i dokumenty przekazuje się w ciągu 20 dni roboczych od otrzymania wniosku. Na żądanie właściwych organów podejmują z nimi współpracę we wszelkich działaniach ukierunkowanych na usunięcie zagrożeń, jakie stwarza detergent lub środek powierzchniowo czynny wprowadzony przez nich do obrotu. [Popr. 74]

10a. Importerzy sprawdzają, czy kanały komunikacji, o których mowa w art. 7 ust. 8a, są publicznie dostępne dla konsumentów, umożliwiając im zgłaszanie skarg lub obaw dotyczących potencjalnej niezgodności produktów. Jeżeli takie kanały nie są dostępne, importerzy zapewniają je, uwzględniając potrzeby dostępności dla osób z niepełnosprawnościami. [Popr. 75]

Artykuł  10

Obowiązki dystrybutorów

1. Udostępniając detergent lub środek powierzchniowo czynny na rynku, dystrybutorzy działają z należytą starannością w odniesieniu do wymagań niniejszego rozporządzenia.

2. Przed udostępnieniem na rynku detergentu lub środka powierzchniowo czynnego dystrybutorzy sprawdzają, czy spełniono następujące warunki:

a) do detergentu lub środka powierzchniowo czynnego dołączone są wymagane dokumenty i czy posiada on etykietę, która spełnia wymagania określone w art. 15, 16 i 17;

b) detergent posiada oznakowanie CE, o którym mowa w art. 14; [Popr. 76]

c) producent spełnił wymogi określone w art. 7 ust. 2 i 3 lub, w stosownych przypadkach, importer spełnił wymogi określone w art. 9 ust. 2.

3. W przypadku gdy dystrybutor uzna lub ma powody, by uważać, że detergent lub środek powierzchniowo czynny nie jest zgodny z niniejszym rozporządzeniem, dystrybutor nie udostępnia detergentu lub środka powierzchniowo czynnego na rynku, dopóki nie zostanie zapewniona jego zgodność. Ponadto, jeżeli detergent lub środek powierzchniowo czynny stanowi zagrożenie dla zdrowia lub dla środowiska, dystrybutor informuje o tym producenta oraz, w stosownych przypadkach, upoważnionego przedstawiciela lub importera, a także organy nadzoru rynku.

4. Dystrybutorzy zapewniają, aby w czasie gdy ponoszą odpowiedzialność za detergent lub środek powierzchniowo czynny, warunki jego przechowywania lub transportu nie wpływały ujemnie na jego zgodność z niniejszym rozporządzeniem.

5. Dystrybutorzy, którzy uznają lub mają powody, by uważać, że udostępniony przez nich na rynku detergent lub środek powierzchniowo czynny nie jest zgodny z niniejszym rozporządzeniem, zapewniają, by wprowadzone zostały środki niezwłocznie informują o tym producenta lub importera, w zależności od przypadku, oraz właściwe organy, a także współpracują z nimi wszystkimi oraz podejmują działania naprawcze konieczne do zapewnienia zgodności danego detergentu lub środka powierzchniowo czynnego, wycofania go z obrotu lub odzyskania go, stosownie do okoliczności. Ponadto, jeżeli dystrybutorzy uznają lub mają powody, by uważać, że detergent lub środek powierzchniowo czynny, który udostępnili na rynku, stanowi zagrożenie dla zdrowia lub dla środowiska, niezwłocznie informują o tym właściwe organy krajowe państw członkowskich, w których udostępnili dany detergent lub środek powierzchniowo czynny na rynku, podając szczegółowe informacje dotyczące w szczególności wszelkich niezgodności oraz wprowadzonych środków podjętych działań naprawczych. [Popr. 77]

6. Na uzasadnione żądanie uzasadniony wniosek właściwego organu krajowego dystrybutorzy przekazują mu w formie formacie elektronicznym, a na żądanie również w wersji papierowej lub elektronicznej, wszelkie informacje i dokumentację niezbędne do wykazania zgodności detergentu lub środka powierzchniowo czynnego z niniejszym rozporządzeniem. Odpowiednie informacje i dokumenty przekazuje się w ciągu 20 dni roboczych od otrzymania wniosku. Na żądanie właściwych organów podejmują z nimi współpracę we wszelkich działaniach ukierunkowanych na usunięcie zagrożeń, jakie stwarza detergent lub środek powierzchniowo czynny udostępniony przez nich na rynku. [Popr. 78]

Artykuł  11

Przypadki, w których obowiązki producentów mają zastosowanie do importerów i dystrybutorów

Importer lub dystrybutor jest uznawany za producenta na potrzeby niniejszego rozporządzenia i podlega obowiązkom producenta określonym w art. 7, w przypadku gdy ten importer lub dystrybutor wprowadza do obrotu detergent lub środek powierzchniowo czynny pod własną nazwą lub znakiem towarowym lub modyfikuje detergent lub środek powierzchniowo czynny już znajdujący się w obrocie w taki sposób, że może to mieć wpływ na zgodność z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł  12

Pakowanie i przepakowywanie przez importerów i dystrybutorów

W przypadku gdy importer lub dystrybutor pakuje lub przepakowuje detergent lub środek powierzchniowo czynny i nie podlega obowiązkom producenta zgodnie z art. 11, ten importer lub dystrybutor, zależnie od sytuacji, ma następujące obowiązki:

a) zapewnia, aby na opakowaniu znajdowały się jego nazwa, zarejestrowana nazwa handlowa lub zarejestrowany znak towarowy, a także oraz adres pocztowy i adres e-mail oraz numer telefonu, pod którymi można się z nimi skontaktować, poprzedzone słowami "opakowane przez" lub "przepakowane przez"; [Popr. 79]

b) zapewnia zgodność z art. 14-17;

c) przechowuje oznaczenie unikatowego identyfikatora produktu do dyspozycji organów nadzoru rynku przez 10 lat od chwili udostępnienia detergentu lub środka powierzchniowo czynnego na rynku.

Artykuł  13

Identyfikacja podmiotów gospodarczych

1. Na żądanie organów nadzoru rynku podmioty gospodarcze wskazują:

a) każdy podmiot gospodarczy, który dostarczył im detergent lub środek powierzchniowo czynny;

b) każdy podmiot gospodarczy, któremu dostarczyły detergent lub środek powierzchniowo czynny.

2. Podmioty gospodarcze muszą być w stanie przekazać informacje, o których mowa w ust. 1, przez 10 lat od chwili dostarczenia im detergentu lub środka powierzchniowo czynnego oraz przez 10 lat od chwili dostarczenia przez nie detergentu lub środka powierzchniowo czynnego.

ROZDZIAŁ  IV

OZNAKOWANIE CE I ETYKIETOWANIE

Artykuł  14

Reguły i warunki dotyczące umieszczania oznakowania CE

1. Oznakowanie CE podlega ogólnym zasadom określonym w art. 30 rozporządzenia (WE) nr 765/2008.

2. Oznakowanie CE umieszcza się na detergencie w sposób widoczny, czytelny i trwały przed jego wprowadzeniem do obrotu.

Oznakowanie CE umieszcza się na etykiecie albo na opakowaniu detergentu, albo-w przypadku gdy detergent jest dostarczany luzem-w dokumencie dołączonym do detergentu.

W przypadku gdy zgodnie z art. 16 ust. 2 podmioty gospodarcze mogą dostarczyć wyłącznie etykietę cyfrową, oznakowanie CE umieszcza się na etykiecie cyfrowej.

3. Państwa członkowskie korzystają z istniejących mechanizmów, aby zapewnić prawidłowe stosowanie systemu oznakowania CE, oraz podejmują odpowiednie działania w przypadku jego niewłaściwego wykorzystania. [Popr. 80]

Artykuł  15

Ogólne wymogi dotyczące etykietowania

1. Do detergentów i środków powierzchniowo czynnych udostępnianych na rynku w opakowaniach jednostkowych lub do własnego napełniania dołącza się etykietę.

2. Podmiot gospodarczy udostępniający na rynku detergent bezpośrednio użytkownikowi końcowemu do własnego napełniania dostarcza fizyczną etykietę lub oraz nośnik danych, za pomocą których etykieta cyfrowa jest dostępna dla użytkownika końcowego. [Popr. 81]

3. Etykieta detergentów i środków powierzchniowo czynnych musi zawierać następujące informacje:

a) numer typu, numer modelu, numer partii (w stosownych przypadkach) lub inny element umożliwiający ich identyfikację; [Popr. 82]

b) nazwę producenta, a w stosownych przypadkach również nazwę, zarejestrowaną nazwę handlową lub zarejestrowany znak towarowy oraz upoważnionego przedstawiciela producenta, a także adres pocztowy i adres poczty elektronicznej producenta oraz numer telefonu, za pomocą których można się z nim nimi kontaktować. Adres pocztowy wskazuje pojedynczy punkt, w którym można skontaktować się z producentem; [Popr. 83]

c) nazwę i nazwę handlową produktu;

d) zawartość detergentu lub środka powierzchniowo czynnego zgodnie z częścią A załącznika V;

e) instrukcje użytkowania i specjalne środki ostrożności, tam gdzie jest to konieczne i istotne.

Informacje, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a), b) i c), muszą być umieszczone na wszystkich dokumentach dołączonych do detergentów i środków powierzchniowo czynnych przewożonych luzem.

4. Oprócz informacji, o których mowa w ust. 3, etykieta detergentów dla konsumentów przeznaczonych do prania oraz detergentów dla konsumentów przeznaczonych do automatycznych zmywarek do naczyń musi zawierać informację o dozowaniu zgodnie z częścią B załącznika V.

5. Informacje, o których mowa w ust. 3 i 4, są podawane w języku łatwo zrozumiałym dla użytkowników końcowych, wskazanym przez zainteresowane państwo członkowskie, i muszą być jasne, zrozumiałe i czytelne oraz zgodne z wymogami określonymi w części 1 sekcje 1.2.1.4 i 1.2.1.5 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008. Etykieta musi być dostępna na potrzeby kontroli, gdy detergent lub środek powierzchniowo czynny jest udostępniany na rynku. [Popr. 84]

5a. Bez uszczerbku dla dyrektywy.../... [dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uzasadniania wyraźnych oświadczeń środowiskowych i informowania o nich (dyrektywa o oświadczeniach środowiskowych) COM/2023/166 final] etykiety detergentów lub środków powierzchniowo czynnych mogą wskazywać, że te detergenty lub środki powierzchniowo czynne nie były testowane na zwierzętach, tylko pod warunkiem, że producent i jego dostawcy - jeżeli producent może uzyskać takie informacje wszelkimi racjonalnymi środkami - nie wykonywali ani nie zlecali wykonania testów na zwierzętach gotowego detergentu ani środka powierzchniowo czynnego, ich prototypów ani żadnego z ich składników i nie zastosowali żadnych składników testowanych na zwierzętach przez inne podmioty w celu opracowania nowych detergentów lub środków powierzchniowo czynnych. Etykieta może wskazywać, że detergent lub środek powierzchniowo czynny jest "wegański" lub "nie zawiera substancji pochodzących od zwierząt", tylko pod warunkiem, że przy produkcji i opracowywaniu detergentu lub środka powierzchniowo czynnego nie wykorzystano żadnych składników ani produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego. [Popr. 85]

Artykuł  16

Formy etykietowania

1. W przypadku gdy detergenty lub środki powierzchniowo czynne są udostępniane na rynku, do produktów tych muszą być dołączone elementy etykiety określone w art. 15 ust. 3 i, w stosownych przypadkach, w art. 15 ust. 4 podane w następującej formie:

a) nanna etykiecie fizycznej lub; [Popr. 86]

b) na etykiecie cyfrowej i powielone na etykiecie fizycznej.

Na zasadzie odstępstwa od lit. b) akapitu pierwszego elementy etykiety określone w części C załącznika V nie muszą być powielane na etykiecie fizycznej. Ponadto, Jeżeli w przypadku detergentów dla konsumentów przeznaczonych do prania informacja o dozowaniu zgodnie z częścią B pkt 1 i 2 załącznika V jest podana na etykiecie cyfrowej, na etykiecie fizycznej można podać uproszczoną tabelę dozowania określoną w części D załącznika V. [Popr. 87]

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, Jeżeli detergenty są udostępniane na rynku bezpośrednio użytkownikowi końcowemu do własnego napełniania, elementy podmiot gospodarczy zapewnia umieszczenie na opakowaniu elementów etykiety określone określonych w art. 15 ust. 2, 3 i 4 mogą być podane tylko na etykiecie cyfrowej, z wyjątkiem informacji o dozowaniu w przypadku detergentów dla konsumentów przeznaczonych do prania zgodnie z częścią B pkt 1 i 2 załącznika V, które muszą być podane również na etykiecie fizycznej. [Popr. 88]

Artykuł  17

Wymogi dotyczące etykietowania cyfrowego

1. Jeżeli detergenty i środki powierzchniowo czynne posiadają etykietę cyfrową zgodnie z art. 16, do tej etykiety stosuje się następujące zasady:

a) wszystkie elementy etykiety, o których mowa w art. 15 ust. 3 i - w stosownych przypadkach - w art. 15 ust. 4, podaje się w jednym miejscu odrębnie od innych informacji;

b) informacje na etykiecie cyfrowej są możliwe do wyszukania można łatwo wyszukać; [Popr. 89]

c) informacje na etykiecie cyfrowej są dostępne dla wszystkich użytkowników w Unii;

d) etykieta cyfrowa jest dostępna bezpłatnie, bez konieczności wcześniejszej rejestracji, wcześniejszego pobierania lub instalowania aplikacji czy podawania hasła;

e) informacje na etykiecie cyfrowej są przedstawiane w sposób uwzględniający/"ormacie uwzględniającym potrzeby grup szczególnie wrażliwych, w tym osób z niepełnosprawnościami, i umożliwiają, w stosownych przypadkach, niezbędne dostosowania ułatwiające dostęp do informacji tym grupom; [Popr. 90]

f) etykieta cyfrowa jest dostępna za pośrednictwem powszechnie stosowanych technologii cyfrowych i kompatybilna ze wszystkimi głównymi systemami operacyjnymi i przeglądarkami;

g) jeżeli etykieta cyfrowa jest dostępna w więcej niż jednym języku, wybór języka nie jest uzależniony od lokalizacji geograficznej użytkownika końcowego;

h) etykieta cyfrowa pozostaje dostępna przez 10 lat od chwili wprowadzenia detergentu lub środka powierzchniowo czynnego do obrotu, również w przypadku niewypłacalności lub likwidacji podmiotu gospodarczego, który ją utworzył, lub zaprzestania przez ten podmiot działalności w Unii, lub przez dłuższy okres wymagany na mocy innych przepisów Unii dotyczących informacji, które zawiera;

i) informacje na etykiecie cyfrowej są łatwo dostępne za pośrednictwem nośnika danych. [Popr. 91]

2. Nośnik danych musi być fizycznie, nieusuwalnie, widocznie i czytelnie obecny na detergencie lub środku powierzchniowo czynnym, na ich opakowaniu lub w dokumentacji towarzyszącej tym produktom, w sposób umożliwiający jego automatyczne przetwarzanie za pomocą urządzeń cyfrowych. [Popr. 92]

Poza wymogiem określonym w akapicie pierwszym, jeżeli detergenty i środki powierzchniowo czynne udostępnia się na rynku do własnego napełniania, nośnik danych musi być obecny w punkcie napełniania.

Nośnik danych musi być wyraźnie widoczny dla użytkownika końcowego przed każdym zakupem oraz dla organów nadzoru rynku, w tym - w stosownych przypadkach - gdy detergent lub środek powierzchniowo czynny jest udostępniany w ramach sprzedaży na odległość.

3. W przypadku gdy podmioty gospodarcze udostępniają etykietę cyfrową, nośnikowi danych musi towarzyszyć informacja "Zeskanuj, aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje o tym produkcie są dostępne w internecie" lub podobna informacja. [Popr. 93]

4. Podmioty gospodarcze udostępniające etykietę cyfrową nie mogą śledzić, analizować ani wykorzystywać żadnych informacji o użytkowaniu do celów innych niż absolutnie niezbędne do dostarczania informacji na etykiecie cyfrowej online. [Popr. 94]

5. Podmioty gospodarcze udostępniające etykietę cyfrową przedstawiają informacje znajdujące się na etykiecie cyfrowej w inny sposób i bezpłatnie w każdym z następujących przypadków: [Popr. 95]

a) na ustny lub pisemny wniosek użytkownika końcowego;

b) gdy etykieta cyfrowa jest czasowo niedostępna, w tym w momencie zakupu.

Podmioty gospodarcze przedstawiają informacje, o których mowa z akapicie pierwszym, niezależnie od zakupu detergentu lub środka powierzchniowo czynnego i bezpłatnie.

ROZDZIAŁ  V

PASZPORT PRODUKTU

Artykuł  18

Paszport produktu

1. Przed wprowadzeniem detergentu lub środka powierzchniowo czynnego do obrotu producenci sporządzają paszport produktu w odniesieniu do tych produktów. Paszport produktu musi spełniać wymogi określone w niniejszym artykule i art. 19.

Obowiązek ten ma zastosowanie 18 miesięcy od wejścia w życie aktu wykonawczego przyjętego zgodnie z ust. 9. [Popr. 96]

2. Paszport produktu musi spełniać następujące wymogi:

a) musi odpowiadać konkretnemu modelowi, aktualizowanemu w razie zmian w wykazie składników, lub w stosownych przypadkach konkretnej partii detergentu lub środka powierzchniowo czynnego; [Popr. 97]

b) musi zawierać stwierdzenie, że wykazano zgodność detergentu lub środka powierzchniowo czynnego z wymogami określonymi w niniejszym rozporządzeniu, oraz, w stosownych przypadkach, informacje na temat zastosowanych metod badań;

c) musi zawierać co najmniej informacje zawarte w załączniku VI;

d) musi być aktualny, dokładny i pełny; [Popr. 98]

e) musi być dostępny w języku lub językach wymaganych przez państwo członkowskie, w którym detergent lub środek powierzchniowo czynny wprowadza się do obrotu lub udostępnia na rynku;

f) musi być łatwo dostępny dla konsumentów, użytkowników końcowych, producentów, importerów, dystrybutorów, właściwych organów krajowych, organów nadzoru rynku, organów celnych, Komisji i, innych podmiotów gospodarczych oraz innych odpowiednich zainteresowanych podmiotów, takich jak organizacje społeczeństwa obywatelskiego i badacze; [Popr. 99]

g) musi być dostępny przez 10 lat od chwili wprowadzenia detergentu lub środka powierzchniowo czynnego do obrotu, również w przypadku niewypłacalności lub likwidacji podmiotu gospodarczego, który utworzył paszport produktu, lub zaprzestania przez ten podmiot działalności w Unii;

h) musi być dostępny za pośrednictwem nośnika danych;

i) musi spełniać wymogi szczegółowe i techniczne określone na podstawie ust. 8 9. [Popr. 100]

3. Nośnik danych musi być fizycznie obecny na detergencie lub środku powierzchniowo czynnym, na ich opakowaniu lub w dokumentacji towarzyszącej tym produktom, zgodnie z aktem wykonawczym, o którym mowa w ust. 89. [Popr. 101]

Poza wymogiem określonym w akapicie pierwszym, jeżeli detergenty i środki powierzchniowo czynne udostępnia się na rynku do własnego napełniania, nośnik danych musi być obecny w punkcie napełniania.

Nośnik danych musi być wyraźnie widoczny dla użytkownika końcowego przed każdym zakupem oraz dla organów nadzoru rynku, w tym - w stosownych przypadkach - gdy detergent lub środek powierzchniowo czynny jest udostępniany w ramach sprzedaży na odległość na stronie głównej internetowej witryny produktu. [Popr. 102]

4. W przypadku gdy podmioty gospodarcze udostępniają etykietę cyfrową, do celów dostępu do paszportu produktu i etykiety cyfrowej stosuje się jeden nośnik danych.

5. Jeżeli inne przepisy Unii zawierają wymóg udostępnienia informacji dotyczących detergentu lub środka powierzchniowo czynnego za pośrednictwem nośnika danych, do celów dostarczenia informacji wymaganych na mocy niniejszego rozporządzenia i innych przepisów Unii stosuje się jeden nośnik danych.

6. W przypadku gdy inne przepisy Unii mające zastosowanie do detergentów i środków powierzchniowo czynnych zawierają wymóg sporządzenia paszportu produktu, w odniesieniu do detergentów i środków powierzchniowo czynnych tworzy się jeden paszport produktu zawierający informacje określone w ust. 2, jak również wszelkie inne informacje wymagane w odniesieniu do paszportu produktu na mocy tych innych przepisów Unii.

7. Oprócz informacji, o których mowa w ust. 5 i 6, podmioty gospodarcze mogą udostępnić inne informacje za pośrednictwem nośnika danych, o którym mowa w ust. 6. W takim przypadku informacje te muszą być wyraźnie oddzielone od informacji wymaganych na mocy niniejszego rozporządzenia i, w stosownych przypadkach, na mocy innych przepisów Unii.

8. Tworząc paszport produktu, producent przyjmuje na siebie odpowiedzialność za zapewnienie zgodności detergentu lub środka powierzchniowo czynnego z niniejszym rozporządzeniem.

9. Do... [12 miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] Komisja przyjmuje akt wykonawczy, w którym określa się wymogi szczegółowe i techniczne związane z paszportem produktu w odniesieniu do detergentów i środków powierzchniowo czynnych. W ramach tych wymogów określa się co najmniej następujące elementy: [Popr. 103]

a) rodzaje nośników danych, z których należy korzystać;

b) układ, w jakim należy przedstawić nośnik danych, oraz jego umiejscowienie;

c) elementy techniczne paszportu, w odniesieniu do których należy stosować określone normy europejskie lub międzynarodowe;

d) podmioty, które mogą wprowadzać informacje do paszportu produktu lub je aktualizować, w tym w przypadku konieczności stworzenia nowego paszportu produktu, z uwzględnieniem producentów, właściwych organów krajowych i Komisji lub jakiejkolwiek organizacji działającej w ich imieniu, a także rodzaje informacji, które mogą wprowadzać lub aktualizować;

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 28 ust. 2.

Artykuł  19

Projekt techniczny i funkcjonowanie paszportu produktu

Projekt techniczny i funkcjonowanie paszportu produktu muszą być zgodne z następującymi wymogami:

a) paszporty produktów stworzone na podstawie niniejszego rozporządzenia muszą być w pełni interoperacyjne z paszportami produktów wymaganymi na mocy innych przepisów Unii w odniesieniu do technicznych, semantycznych i organizacyjnych aspektów łączności typu koniec-koniec i przekazywania danych;

b) wszystkie informacje zawarte w paszporcie produktu muszą opierać się na standardach otwartych opracowanych w formie zapewniającej interoperacyjność i w stosownych przypadkach muszą nadawać się do odczytu maszynowego, mieć odpowiednią strukturę i muszą być możliwe do wyszukania oraz transferowalne za pomocą otwartej interoperacyjnej sieci wymiany danych bez uzależnienia od jednego dostawcy; [Popr. 104] ba) paszporty produktów muszą być projektowane i obsługiwane w sposób przyjazny dla użytkownika; [Popr. 105]

c) użytkownicy końcowi, podmioty gospodarcze i inne właściwe podmioty muszą mieć łatwy i bezpłatny dostęp do paszportu produktu, nie ograniczony wyłącznie do obecnych użytkowników; [Popr. 106]

d) dane zawarte w paszporcie produktu muszą być przechowywane i aktualizowane przez podmiot gospodarczy odpowiedzialny za stworzenie paszportu produktu lub podmioty upoważnione do działania w jego imieniu; [Popr. 107]

e) jeżeli dane zawarte w paszporcie produktu są przechowywane lub w inny sposób przetwarzane przez podmioty upoważnione do działania w imieniu podmiotów gospodarczych wprowadzających detergent lub środek powierzchniowo czynny do obrotu, podmioty te nie mogą sprzedawać, ponownie wykorzystywać ani przetwarzać takich danych, w całości ani w części, w zakresie wykraczającym poza to, co jest konieczne do świadczenia odpowiednich usług w zakresie przechowywania lub przetwarzania;

f) podmioty gospodarcze nie mogą śledzić, analizować ani wykorzystywać żadnych informacji o użytkowaniu do celów innych niż absolutnie niezbędne do dostarczania informacji zawartych w paszporcie produktu online.

Artykuł  20

Rejestr paszportów produktów

1. Przed wprowadzeniem detergentu lub środka powierzchniowo czynnego do obrotu podmioty gospodarcze umieszczają w rejestrze ustanowionym na podstawie art. 12 ust. 1 rozporządzenia (UE).../... w sprawie ekoprojektu dla zrównoważonych produktów unikatowy identyfikator produktu i unikatowy identyfikator podmiotu w odniesieniu do detergentu lub środka powierzchniowo czynnego.

2. Komisja, organy nadzoru rynku i organy celne mają dostęp do rejestru, o którym mowa w ust. 1, do celów wykonywania swoich obowiązków na podstawie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  21

Kontrole celne związane z paszportem produktu

1. Detergenty i środki powierzchniowo czynne wprowadzane na rynek Unii podlegają weryfikacji i innym środkom określonym w niniejszym artykule.

2. Zgłaszający, zgodnie z definicją podaną w art. 5 pkt 15 rozporządzenia (UE) nr 952/2013, uwzględniają unikatowy identyfikator produktu w zgłoszeniu celnym do dopuszczenia do obrotu każdego detergentu lub środka powierzchniowo czynnego.

3. Organy celne weryfikują zgodność unikatowego identyfikatora produktu wskazanego przez zgłaszającego zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu z unikatowym identyfikatorem produktu wpisanym do rejestru zgodnie z art. 20 ust. 1.

4. Oprócz weryfikacji, o której mowa w ust. 3, organy celne sprawdzają spójność informacji udostępnionych organom celnym przez zgłaszających z innymi informacjami przechowywanymi w rejestrze, o którym mowa w art. 20 ust. 1, wymienionymi w akcie delegowanym, o którym mowa w art. 26 ust. 3.

5. Weryfikacje, o których mowa w ust. 3 i 4, odbywają się drogą elektroniczną i automatycznie przed dopuszczeniem do obrotu.

6. Do celów ust. 3-5 stosuje się wzajemne połączenie między rejestrem, o którym mowa w art. 20 ust. 1, a unijnym systemem jednego okienka w dziedzinie ceł służącego do wymiany świadectw, o którym mowa w [art. 13 rozporządzenia (UE).../... w sprawie ekoprojektu dotyczącego zrównoważonych produktów].

7. Ust. 3, 4 i 5 stosuje się od dnia rozpoczęcia funkcjonowania wzajemnego połączenia między rejestrem a unijnym systemem jednego okienka w dziedzinie ceł służącego do wymiany świadectw, o którym mowa w [art. 13 rozporządzenia (UE).../... w sprawie ekoprojektu dotyczącego zrównoważonych produktów].

Komisja publikuje w tym celu zawiadomienie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, wskazując datę rozpoczęcia funkcjonowania wzajemnego połączenia.

8. Organy celne mają możliwość wyszukiwania i wykorzystywania informacji zawartych w paszporcie produktu i rejestrze, o którym mowa w art. 20 ust. 1, do wykonywania swoich obowiązków na podstawie przepisów Unii, w tym do zarządzania ryzykiem zgodnie z art. 46 i 47 rozporządzenia (UE) nr 952/2013.

9. Weryfikacje i inne środki określone w niniejszym artykule przeprowadza się na podstawie wykazu kodów Nomenklatury scalonej określonych w załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, w ramach których klasyfikowane są detergenty i środki powierzchniowo czynne, jak również na podstawie opisów produktów dotyczących tych detergentów i środków powierzchniowo czynnych.

10. Weryfikacje i środki określone w niniejszym artykule nie mają wpływu na stosowanie innych aktów prawnych Unii regulujących dopuszczenie produktów do obrotu, w tym art. 46, 47 i 134 rozporządzenia (UE) nr 952/2013, ani na kontrole, o których mowa w rozdziale VII rozporządzenia (UE) 2019/1020.

ROZDZIAŁ  VI

NADZÓR RYNKU

Artykuł  22

Procedura na poziomie krajowym dotycząca detergentów i środków powierzchniowo czynnych stwarzających zagrożenie

1. W przypadku gdy organy nadzoru rynku jednego państwa członkowskiego mają dostateczne powody, by sądzić, że dany detergent lub środek powierzchniowo czynny stwarza zagrożenie dla zdrowia, bezpieczeństwa lub środowiska, dokonują one oceny obejmującej dany detergent lub środek powierzchniowo czynny pod kątem spełnienia wszystkich odnośnych wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu. W tym celu odpowiednie podmioty gospodarcze współpracują w razie potrzeby z organami nadzoru rynku. [Popr. 108]

2. W przypadku gdy organy nadzoru rynku jednego państwa członkowskiego mają dostateczne powody, by sądzić, że wyniki badania przeprowadzonego zgodnie z metodami wymienionymi w załączniku I lub załączniku II były błędne, przeprowadzają one kontrole w celu sprawdzenia zgodności detergentu lub środka powierzchniowo czynnego z niniejszym rozporządzeniem, zgodnie z metodami referencyjnymi określonymi w załącznikach I, II i VII. Podmioty gospodarcze nie są zobowiązane do opłacania jakiegokolwiek powtórzonego lub dodatkowego badania, pod warunkiem że badanie początkowe wykazało zgodność detergentów lub środków powierzchniowo czynnych z niniejszym rozporządzeniem.

3. Jeśli w toku kontroli, o których mowa w ust. 1 lub ust. 2, organy nadzoru rynku stwierdzą, że detergent lub środek powierzchniowo czynny nie spełnia wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu, niezwłocznie wzywają zainteresowane podmioty gospodarcze do podjęcia wszelkich odpowiednich działań naprawczych, aby doprowadzić do zgodności detergentu lub środka powierzchniowo czynnego z tymi wymogami, do wycofania go z rynku lub odzyskania go w rozsądnym terminie, który jest współmierny określonym przez organy nadzoru rynku i współmiernym do charakteru zagrożenia, o którym mowa w ust. 1.

4. W przypadku gdy organy nadzoru rynku uznają, że niezgodność z wymogami nie ogranicza się do ich terytorium krajowego, informują Komisję oraz organy nadzoru rynku pozostałych państw członkowskich o wynikach oceny oraz o działaniach, których podjęcia zażądały od danego podmiotu gospodarczego.

5. Dany podmiot gospodarczy zapewnia podjęcie wszelkich odpowiednich działań naprawczych w odniesieniu do wszystkich odnośnych detergentów lub środków powierzchniowo czynnych, które podmiot gospodarczy udostępnił na rynku w Unii.

6. Jeżeli zainteresowany podmiot gospodarczy nie podejmie odpowiednich działań naprawczych w terminie, o którym mowa w ust. 3, organy nadzoru rynku wprowadzają wszelkie odpowiednie środki tymczasowe, aby zakazać lub ograniczyć udostępnianie danego detergentu lub środka powierzchniowo czynnego na ich rynku krajowym, wycofać go z tego rynku lub odzyskać go.

Organy nadzoru rynku niezwłocznie informują o tych środkach Komisję i organy nadzoru rynku pozostałych państw członkowskich.

Informacje, o których mowa w akapicie drugim, obejmują wszelkie dostępne szczegóły, przede wszystkim dane konieczne do identyfikacji detergentu lub środka powierzchniowo czynnego niezgodnego z wymogami, informacje na temat pochodzenia tego detergentu lub środka powierzchniowo czynnego, charakteru domniemanej niezgodności i związanego z nią zagrożenia, rodzaju i okresu obowiązywania wprowadzonych środków krajowych, a także stanowisko przedstawione przez zainteresowany podmiot gospodarczy.

7. Organy nadzoru rynku państw członkowskich innych niż państwo członkowskie, które wszczęło procedurę na podstawie niniejszego artykułu, niezwłocznie informują Komisję i organy nadzoru rynku pozostałych państw członkowskich o wszystkich przyjętych środkach, przekazują im wszelkie dodatkowe informacje dotyczące niezgodności danego detergentu lub środka powierzchniowo czynnego, którymi dysponują, i przedstawiają swoje zastrzeżenia, jeśli nie zgadzają się z przyjętym środkiem krajowym.

8. Jeżeli w terminie trzech miesięcy od otrzymania informacji, o których mowa w ust. 6 akapit drugi, żaden organ nadzoru rynku ani Komisja nie zgłoszą sprzeciwu wobec środka tymczasowego zastosowanego przez państwo członkowskie, środek ten uznaje się za uzasadniony.

9. Organy nadzoru rynku zapewniają niezwłoczne wprowadzenie właściwych środków ograniczających w odniesieniu do danego detergentu lub środka powierzchniowo czynnego, takich jak wycofanie z rynku detergentu lub środka powierzchniowo czynnego.

10. Jeżeli do celów ust. 4, 6, 7 i 8 informacje są przekazywane Komisji lub innym organom nadzoru rynku, informacje te przekazuje się za pośrednictwem systemu informacyjnego i komunikacyjnego, o którym mowa w art. 34 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/1020.

Artykuł  23

Unijna procedura ochronna

1. W przypadku gdy po zakończeniu procedury określonej w art. 22 ust. 3, 4 i 5 zgłaszane są sprzeciwy wobec środka zastosowanego przez organ nadzoru rynku lub w przypadku gdy Komisja uzna, że środek krajowy jest sprzeczny z przepisami Unii, Komisja niezwłocznie rozpoczyna konsultacje z organami nadzoru rynku i zainteresowanym podmiotem gospodarczym lub zainteresowanymi podmiotami gospodarczymi oraz dokonuje oceny tego środka krajowego. Na podstawie wyników tej oceny Komisja przyjmuje akt wykonawczy rozstrzygający, czy dany środek krajowy jest uzasadniony.

Komisja kieruje swoją decyzję do wszystkich państw członkowskich, niezwłocznie informując o niej państwa członkowskie i zainteresowany podmiot gospodarczy lub zainteresowane podmioty gospodarcze.

2. W przypadku uznania krajowego środka za uzasadniony wszystkie państwa członkowskie wprowadzają środki niezbędne do zapewnienia wycofania z ich rynku detergentu lub środka powierzchniowo czynnego niezgodnego z wymogami oraz informują o tych środkach Komisję.

3. Jeżeli środek krajowy zostanie uznany za nieuzasadniony, dane państwo członkowskie go wycofuje.

Artykuł  24

Detergenty i środki powierzchniowo czynne spełniające wymogi, lecz stwarzające zagrożenie dla zdrowia lub środowiska

1. W przypadku gdy po przeprowadzeniu oceny na podstawie art. 22 ust. 1 organ nadzoru rynku stwierdzi, że detergent lub środek powierzchniowo czynny spełniający wymogi niniejszego rozporządzenia mimo to stwarza zagrożenie dla zdrowia lub środowiska, wzywa on zainteresowany podmiot gospodarczy do wprowadzenia wszelkich odpowiednich środków w celu zapewnienia, aby wprowadzany do obrotu dany detergent lub środek powierzchniowo czynny nie stwarzał tego zagrożenia, lub w celu wycofania go z rynku lub jego odzyskania w rozsądnym terminie, określonym przez organy nadzory rynku i stosownym do charakteru zagrożenia. [Popr. 110]

2. Dany podmiot gospodarczy zapewnia podjęcie działań naprawczych w odniesieniu do wszystkich odnośnych detergentów lub środków powierzchniowo czynnych, które podmiot gospodarczy udostępnił na rynku w Unii.

3. Organ nadzoru rynku niezwłocznie informuje Komisję i organy nadzoru rynku pozostałych państw członkowskich. Informacje te obejmują wszelkie dostępne szczegóły, przede wszystkim dane konieczne do identyfikacji danego detergentu lub środka powierzchniowo czynnego, informacje na temat jego pochodzenia i łańcucha dostaw, charakteru występującego zagrożenia oraz rodzaju i okresu obowiązywania wprowadzonych środków krajowych.

4. Komisja niezwłocznie rozpoczyna konsultacje z organami nadzoru rynku i zainteresowanym podmiotem gospodarczym lub zainteresowanymi podmiotami gospodarczymi oraz dokonuje oceny wprowadzonych środków krajowych. Na podstawie wyników tej oceny Komisja przyjmuje akt wykonawczy rozstrzygający, czy dany środek krajowy jest uzasadniony, i - w stosownych przypadkach - proponuje odpowiednie środki.

Komisja kieruje swoją decyzję do wszystkich państw członkowskich, niezwłocznie informując o niej państwa członkowskie i zainteresowany podmiot gospodarczy lub zainteresowane podmioty gospodarcze.

W należycie uzasadnionych szczególnie pilnych przypadkach związanych z ochroną zdrowia lub środowiska Komisja przyjmuje akt wykonawczy zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 28 ust. 2a, i zapewnia jego natychmiastowe zastosowanie. [Popr. 111]

Artykuł  25

Niezgodność pod względem formalnym

1. Bez uszczerbku dla przepisów art. 22, w przypadku gdy organ nadzoru rynku dokona jednego z poniższych ustaleń, zobowiązuje on właściwy podmiot gospodarczy do usunięcia występującej niezgodności:

a) oznakowanie CE umieszczono z naruszeniem art. 14 lub go nie umieszczono; [Popr. 112]

b) paszport produktu nie został sporządzony zgodnie z art. 18 i 19;

c) dokumentacja techniczna, o której mowa w art. 7 ust. 2, jest niedostępna albo niekompletna;

d) nośnik danych, za pośrednictwem którego dostępny jest paszport produktu i - w stosownych przypadkach - etykieta cyfrowa, nie jest obecny, odpowiednio, na detergencie ani na środku powierzchniowo czynnym, ich opakowaniu, w dokumentacji towarzyszącej tym produktom lub w punkcie napełniania;

e) nie udostępniono etykiety lub informacje na etykiecie, o których mowa w art. 15 i załączniku V, są nieprawdziwe lub niekompletne;

ea) nie spełniono innego obowiązku administracyjnego przewidzianego w niniejszym rozporządzeniu. [Popr. 113]

2. W przypadku utrzymywania się niezgodności, o której mowa w ust. 1, zainteresowane państwo członkowskie wprowadza wszelkie odpowiednie środki w celu ograniczenia lub zakazania udostępniania danego detergentu lub środka powierzchniowo czynnego na rynku bądź zapewnienia jego odzyskania lub wycofania z rynku.

ROZDZIAŁ  VII

PRZEKAZANE UPRAWNIENIA I PROCEDURA KOMITETOWA

Artykuł  26

Przekazane uprawnienia

1. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 27 w celu zmiany załącznika VI w odniesieniu do informacji, które należy uwzględnić w paszporcie produktu, aby dostosować go do postępu technicznego i naukowego oraz do poziomu gotowości cyfrowej organów nadzoru rynku i użytkowników końcowych, z uwzględnieniem mającego zastosowanie prawa Unii o ochronie niejawnych informacji handlowych i publicznym dostępie do informacji dotyczących środowiska. [Popr. 114]

2. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 27 w celu zmiany art. 20 ust. 1 przez wprowadzenie wymogu przechowywania w rejestrze dodatkowych informacji wśród informacji wymienionych w załączniku VI.

Przyjmując akty delegowane zgodnie z akapitem pierwszym, Komisja bierze pod uwagę następujące kryteria:

a) w stosownych przypadkach spójność z innymi właściwymi aktami Unii;

b) konieczność umożliwienia weryfikacji, czy paszport produktu jest autentyczny;

c) znaczenie danych informacji dla poprawy wydajności i skuteczności kontroli w ramach nadzoru rynku oraz kontroli celnych detergentów i środków powierzchniowo czynnych;

d) konieczność uniknięcia nieproporcjonalnych obciążeń administracyjnych dla podmiotów gospodarczych.

3. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 27 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez określenie dodatkowych informacji przechowywanych w rejestrze, o którym mowa w art. 20 ust. 1, nad którymi kontrolę mają sprawować organy celne.

4. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 27 w celu zmiany niniejszego rozporządzenia poprzez przedstawienie załącznika zawierającego wykaz kodów Nomenklatury scalonej określonych w załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87 oraz opisy produktów w odniesieniu do detergentów i środków powierzchniowo czynnych oraz poprzez aktualizację takiego załącznika.

5. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 27 w celu zmiany załączników I-VII, aby uwzględnić postęp naukowo-techniczny.

6. Jeżeli z nowych dowodów naukowych wynika konieczność wprowadzenia wymagań dotyczących biodegradowalności w odniesieniu do substancji i mieszanin - innych niż środki powierzchniowo czynne - w detergentach, w tym detergentach w kapsułkach, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 27 w celu zmiany załącznika I, aby ustanowić kryteria w zakresie biodegradowalności w odniesieniu do tych substancji i mieszanin oraz metody badań służące weryfikacji zgodności ze wspomnianymi kryteriami.

Przyjmując akty delegowane zgodnie z akapitem pierwszym, Komisja bierze pod uwagę obecne praktyki produkcyjne, dostępność rozwiązań alternatywnych wykonalnych pod względem technicznym i ekonomicznym oraz skutki dla małych i średnich przedsiębiorstw.

6a. Jeżeli rozporządzenie Komisji (WE) nr 440/2008 ²⁴  przewiduje metody niewymagające wykorzystania zwierząt do badania uczulającego wpływu danych mikroorganizmów na drogi oddechowe, Komisja bez zbędnej zwłoki przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 27 w celu zmiany załącznika II do niniejszego rozporządzenia przez określenie wymogów dotyczących wprowadzania do obrotu zawierających mikroorganizmy detergentów w spryskiwaczu. [Popr. 115]

6b. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 27 w celu zmiany załącznika II przez aktualizację norm wyliczania mikroorganizmów w celu uwzględnienia postępu naukowo-technicznego. [Popr. 116]

7. W przypadku ustanowienia w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 ²⁵  indywidualnych opartych na analizie ryzyka stężeń granicznych dla substancji zapachowych mogących powodować alergie Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 27 w celu zmiany załącznika V, aby odpowiednio dostosować wartość stężeń granicznych substancji zapachowych mogących powodować alergie umieszczonych w wykazie w załączniku III do tego rozporządzenia.

8. Do dnia [Urząd Publikacji: proszę wstawić datę przypadającą pierwszego dnia miesiąca po upływie 30 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] r. Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 27 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez ustanowienie szczegółowych wymogów dotyczących cyfrowego etykietowania detergentów. W wymogach tych określa się co najmniej rodzaje rozwiązań informatycznych, z których podmioty gospodarcze mogą korzystać, oraz alternatywne sposoby przekazywania informacji na etykiecie cyfrowej, o których mowa w art. 17.

Przyjmując akt delegowany, o którym mowa w akapicie pierwszym, Komisja bierze pod uwagę następujące kryteria:

a) w stosownych przypadkach spójność z innymi właściwymi aktami Unii;

b) konieczność zachęcania do innowacji;

c) neutralność technologiczną charakteryzującą się brakiem ograniczeń lub zaleceń dotyczących wyboru technologii lub sprzętu, w granicach kompatybilności i unikania zakłóceń;

d) konieczność, aby etykietowanie cyfrowe nie zagrażało bezpieczeństwu użytkowników końcowych i środowiska;

e) poziom gotowości cyfrowej wśród wszystkich grup ludności w Unii.

9. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 27 w celu zmiany załącznika V w odniesieniu do informacji na etykiecie, które podmioty gospodarcze mogą przedstawiać jedynie w formie cyfrowej zgodnie z art. 16, aby dostosować ten załącznik do postępu technicznego i naukowego oraz do poziomu gotowości cyfrowej wśród końcowych użytkowników detergentów. Przyjmując te akty delegowane, Komisja bierze pod uwagę potrzebę zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia i środowiska.

Artykuł  27

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 26, powierza się Komisji na czas nieokreślony.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 26, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.

5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 26 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł  28

Procedura komitetowa

1. Komisję wspomaga komitet ds. detergentów. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2a. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 ²⁶  w związku z jego art. 5. [Popr. 117]

ROZDZIAŁ  VIII

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł  29

Kary

Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące kar mających zastosowanie w przypadku naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia i wprowadzają wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia ich wykonywania. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. W stosownych przypadkach mogą obejmować kary finansowe proporcjonalne do obrotów osoby prawnej, która dopuściła się naruszenia, z uwzględnieniem specyfiki małych i średnich przedsiębiorstw. Państwa członkowskie powiadamiają niezwłocznie Komisję o tych środkach, a także o wszelkich późniejszych zmianach, które ich dotyczą. [Popr. 118]

Państwa członkowskie zapewniają, by w karach ustalonych na podstawie niniejszego artykułu należycie uwzględniano w stosownych przypadkach następujące elementy:

a) charakter, wagę i skalę naruszenia;

b) umyślny charakter naruszenia lub naruszenie wynikające z zaniedbania;

c) szkody dla zdrowia ludzkiego lub środowiska spowodowane naruszeniem, na tyle, na ile można je ustalić;

d) stopień współpracy odpowiedzialnych osób fizycznych lub prawnych z właściwymi organami. [Popr. 119]

Artykuł  30

Zmiana w rozporządzeniu (UE) 2019/1020

W załączniku I do rozporządzenia (UE) 2019/1020 pkt 15 otrzymuje brzmienie:

"15. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE).../... z dnia... w sprawie udostępniania na rynku detergentów i środków powierzchniowo czynnych (Dz.U. L...);."

Artykuł  31

Sprawozdanie

Do dnia [Urząd Publikacji: proszę wstawić datę przypadającą pięć lat od daty rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia] r. Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat stosowania niniejszego rozporządzenia. Sprawozdanie to zawiera ocenę sposobu osiągania przez niniejsze rozporządzenie wyznaczonych w nim celów, w tym ocenę skutków dla małych i średnich przedsiębiorstw.;

a) sposobu osiągania przez niniejsze rozporządzenie wyznaczonych w nim celów, w tym skutków dla małych i średnich przedsiębiorstw;

b) ryzyka wywołania oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe w wyniku stosowania detergentów lub środków powierzchniowo czynnych o właściwościach biobójczych;

c) występowania nieuzasadnionych oświadczeń marketingowych, reklam i wzorów opakowań wprowadzających lub mogących wprowadzać konsumentów w błąd przez wywoływanie wrażenia, że są zdrowszymi lub bardziej przyjaznymi dla środowiska detergentami lub środkami powierzchniowo czynnymi;

d) wymogów dotyczących fizycznego i cyfrowego etykietowania detergentów, z uwzględnieniem bezpieczeństwa użytkowników końcowych i środowiska oraz poziomu gotowości cyfrowej wszystkich grup ludności w Unii;

e) wykonalności oraz środowiskowych i społeczno-gospodarczych kosztów i korzyści stopniowego wycofywania fosforu z detergentów przeznaczonych dla konsumentów oraz ograniczenia i w miarę możliwości wycofania fosforu z detergentów dla przemysłu i instytucji, zgodnie ze zobowiązaniami wynikającymi z bałtyckiego planu działania;

f) środowiskowych, zdrowotnych i społeczno-gospodarczych kosztów i korzyści z rozszerzenia ogólnego podejścia do zarządzania ryzykiem na detergenty i środki powierzchniowo czynne oraz stopniowego wycofywania substancji potencjalnie niebezpiecznych, w tym substancji powodujących nowotwory, mutacje genowe, wpływających na układ rozrodczy lub hormonalny, trwałych i wykazujących zdolność do bioakumulacji, wpływających na układ odpornościowy, neurologiczny lub oddechowy lub toksycznych dla określonego organu, z uwzględnieniem skutków połączenia różnych substancji, z myślą o osiągnięciu nietoksycznego środowiska.

W stosownych przypadkach sprawozdaniu towarzyszy wniosek ustawodawczy. [Popr. 120]

Artykuł  32

Ocena mikroorganizmów

Do dnia [Urząd Publikacji: proszę wstawić datę przypadającą trzy lata od daty rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia] r. Komisja ocenia skuteczność i adekwatność wymogów zawartych w niniejszym rozporządzeniu odnośnie do detergentów zawierających mikroorganizmy, zwłaszcza wykazu mikroorganizmów chorobotwórczych, o których mowa w załączniku II pkt 2, i skutków wpływu mikroorganizmów celowo dodanych do detergentów na procesy oczyszczania ścieków komunalnych, jak również możliwość włączenia nowych mikroorganizmów lub szczepów mikroorganizmów dopuszczalnych w detergentach zgodnie z załącznikiem II. [Popr. 121]

Do... [Urząd Publikacji: proszę wstawić datę = trzy lata od daty rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia], a następnie co trzy lata Komisja wykonuje przegląd wykazu mikroorganizmów chorobotwórczych ujętego w załączniku II pkt 2 i w razie potrzeby przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 27 dotyczące zmiany załącznika II w celu uwzględnienia postępu naukowo-technicznego. [Popr. 122]

Artykuł  32a

Przegląd zawartości składników ze źródeł odnawialnych

Do... [Urząd Publikacji: proszę wstawić datę - 3 lata od daty rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia] r. Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie oceniające potrzebę, wykonalność, konsekwencje techniczne i korzyści dla zdrowia i środowiska wynikające z wprowadzenia obowiązkowych celów dotyczących zawartości surowców odnawialnych i materiałów pochodzących z recyklingu w detergentach i środkach powierzchniowo czynnych. W sprawozdaniu tym Komisja uwzględnia zwłaszcza skutki społeczno-gospodarcze, konkurencyjność podmiotów gospodarczych w Unii, zrównoważone pozyskiwanie surowców oraz współczynnik globalnego ocieplenia, potencjał wykorzystywania odpadów spożywczych w detergentach, możliwą zmianę sposobu użytkowania gruntów w związku ze stosowaniem surowców alternatywnych oraz bezpieczeństwo żywnościowe w Unii. W stosownych przypadkach sprawozdaniu towarzyszy wniosek ustawodawczy. [Popr. 123]

Artykuł  33

Uchylenie rozporządzenia (WE) nr 648/2004

Rozporządzenie (WE) nr 648/2004 traci moc.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia zgodnie z tabelą korelacji znajdującą się w załączniku VIII.

Artykuł  34

Przepisy przejściowe

Państwa członkowskie nie utrudniają udostępniania na rynku detergentów i środków powierzchniowo czynnych, które wprowadzono do obrotu przed dniem [Urząd Publikacji: proszę wstawić datę przypadającą 30 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] r. zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 648/2004, zgodnie ze stanem mającym zastosowanie na dzień [Urząd Publikacji: proszę wstawić datę przypadającą dzień przed upływem 30 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] r.

Detergenty i środki powierzchniowo czynne, które wprowadzono do obrotu po dniu [Urząd Publikacji: proszę wstawić datę rozpoczęcia stosowania przypadającą dzień przed upływem 30 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] r. i które w momencie wprowadzenia do obrotu są zgodne z rozporządzeniem (WE) nr 648/2004, zgodnie z stanem mającym zastosowanie na dzień [Urząd Publikacji: proszę wstawić datę rozpoczęcia stosowania przypadającą dzień przed upływem 30 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] r., można udostępniać na rynku do dnia [Urząd Publikacji: proszę wstawić datę przypadającą 36 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] r.

Artykuł  35

Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia [Urząd Publikacji: proszę wstawić datę przypadającą 30 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w ... dnia [...] r.

ZAŁĄCZNIK  I

WYMOGI DOTYCZĄCE BIODEGRADOWALNOŚCI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 4

KRYTERIA I METODY BADANIA BIODEGRADOWALNOŚCI CAŁKOWITEJ ŚRODKÓW POWIERZCHNIOWO CZYNNYCH I ŚRODKÓW POWIERZCHNIOWO CZYNNYCH W DETERGENTACH

1. Metoda referencyjna laboratoryjnego badania biodegradowalności całkowitej środka powierzchniowo czynnego podana w niniejszym rozporządzeniu oparta jest na normie EN ISO 14593: 1999 (badanie CO₂ w przestrzeni nad cieczą).

2. Środki powierzchniowo czynne i środki powierzchniowo czynne zawarte w detergentach muszą ulegać biodegradacji całkowitej zgodnie z kryteriami określonymi w pkt 3.

3. Środki powierzchniowo czynne i środki powierzchniowo czynne zawarte w detergentach uznaje się za ulegające biodegradacji całkowitej, jeżeli spełniają jedno z następujących kryteriów:

a) poziom biodegradacji (mineralizacji) osiągnie w ciągu 28 dni co najmniej 60 % przy pomiarze zgodnie z jedną z podanych poniżej metod badawczych:

(i) norma EN ISO 14593: 1999 - Jakość wody - Oznaczanie całkowitej biodegradacji tlenowej związków organicznych w środowisku wodnym - Metoda oznaczania węgla nieorganicznego w naczyniach szczelnie zamkniętych (badanie CO₂ w przestrzeni nad cieczą);

(ii) metoda C.4-C, badanie wydzielania dwutlenku węgla (CO₂) (zmodyfikowane badanie Sturma), opisane w części C część IV załącznika do rozporządzenia Komisji (WE) nr 440/2008 ²⁷ ;

(iii) metoda C.4-D, badanie respirometrii manometrycznej, opisane w części C część V załącznika do rozporządzenia (WE) nr 440/2008;

(iv) metoda C.4-E, badanie "zamkniętej butli", opisane w części C część VI załącznika do rozporządzenia (WE) nr 440/2008;

(v) metoda C.4-F, badanie M.I.T.I. (Ministerstwo Handlu Międzynarodowego i Przemysłu -Japonia), opisane w części C część VII załącznika do rozporządzenia (WE) nr 440/2008;

(vi) ISO 10708: 1997 - Jakość wody - Oznaczanie całkowitej biodegradacji tlenowej związków organicznych w środowisku wodnym - Określanie biochemicznego zapotrzebowania na tlen w dwufazowym badaniu metodą zamkniętej butli;

b) poziom biodegradacji (mineralizacji) osiągnie w ciągu 28 dni co najmniej 70 % przy pomiarze zgodnie z jedną z podanych poniżej metod badawczych:

(i) metoda C.4-A, badanie metodą DOC "Die-Away", opisane w części C część II załącznika do rozporządzenia (WE) nr 440/2008;

(ii) metoda C.4-B, zmodyfikowane badanie przesiewowe OECD, opisane w części C część III załącznika do rozporządzenia (WE) nr 440/2008.

W żadnej z metod badawczych, o których mowa w lit. a) i b), nie stosuje się wstępnej adaptacji ani nie ma zastosowania zasada 10-dniowego okna.

4. Badania, o których mowa w pkt 3, muszą być przeprowadzane przez laboratoria spełniające którykolwiek z poniższych warunków:

a) laboratoria przestrzegają zasad dobrej praktyki laboratoryjnej przewidzianych w dyrektywie 2004/10/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ²⁸  lub w normach międzynarodowych uznanych za równoważne;

b) laboratoria są akredytowane zgodnie z normą dotyczącą laboratoriów, o której mowa w rozporządzeniu (WE) nr 765/2008.

ZAŁĄCZNIK  II

WYMOGI DOTYCZĄCE DETERGENTÓW ZAWIERAJĄCYCH MIKROORGANIZMY, O KTÓRYCH TO WYMOGACH MOWA W ART. 5

1. Mikroorganizmy celowo dodane do detergentów muszą spełniać następujące warunki:

a) muszą posiadać numer amerykańskiej kolekcji kultur typu (ATCC), należeć do kolekcji organu depozytu międzynarodowego (IDA) lub ich DNA musi być zidentyfikowane zgodnie z protokołem identyfikacji szczepu (przy użyciu sekwencjonowania rybosomalnego DNA 16S lub równoważnej metody); [Popr. 124]

b) muszą zaliczać się do obu poniższych grup:

(i) grupa ryzyka I zgodnie z dyrektywą 2000/54/WE - czynniki biologiczne w miejscu pracy;

(ii) wykaz dotyczący uznanego domniemania bezpieczeństwa (QPS) sporządzony przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA).

Niniejszy punkt nie ma zastosowania do mikroorganizmów celowo dodanych do detergentów wprowadzanych do obrotu do celów badań i rozwoju.

2. W żadnym ze szczepów zawartych w produkcie końcowym i zbadanych przy użyciu wskazanych metod badawczych lub równoważnych metod nie mogą występować wymienione poniżej czynniki chorobotwórcze:

a) E. Coli, metoda badawcza ISO 16649-3:2005;

b) Streptococcus (Enterococcus), metoda badawcza ISO 21528-1:2004;

c) Staphylococcus aureus, metoda badawcza ISO 6888-1;

d) Bacillus cereus, metoda badawcza ISO 7932:2004 lub ISO 21871;

e) Salmonella, metoda badawcza ISO 6579:2002 lub ISO 19250.

ea) Pseudomonas aeruginosa, metoda badawcza ISO 22717:2015; [Popr. 125]

eb) Candida albicans, metoda badawcza ISO 18416:2015; [Popr. 126]

ec) wszelkie inne mikroorganizmy wymienione w tabeli 4 załącznika 1 do rozporządzenia (UE) 2020/741 ²⁹ . [Popr. 127]

3. Celowo dodane mikroorganizmy nie mogą być mikroorganizmami zmodyfikowanymi genetycznie.

4. Celowo dodane mikroorganizmy muszą - z wyjątkiem oporności wrodzonej - być wrażliwe na każdą z głównych klas antybiotyków, a mianowicie aminoglikozydy, antybiotyki makrolidowe, antybiotyki beta-laktamowe, tetracyklinę i fluorochinolony, zgodnie z metodą krążkowo-dyfuzyjną Europejskiego Komitetu ds. Oznaczania Lekowrażliwości (EUCAST) lub równorzędną metodą.

5. Przy wprowadzaniu do obrotu detergenty zawierające mikroorganizmy muszą mieć standardową liczbę kolonii równą co najmniej 1x10⁵ jednostek tworzących kolonię (jtk) na ml zgodnie z ISO 21149 lub ISO 4833-1:2014. [Popr. 128]

6. Minimalny okres trwałości detergentu zawierającego mikroorganizmy nie może być krótszy niż 24 miesiące, a liczba drobnoustrojów nie może spadać o więcej niż 10 % co 12 miesięcy zgodnie z ISO 21149 lub ISO 4833-1:2014. [Popr. 129]

7. Zezwala się na wprowadzanie do obrotu zawierających mikroorganizmy zawarte w detergentach wprowadzanych do obrotu detergentów w spryskiwaczu muszą przejść pomyślnie badanie ostrej toksyczności inhalacyjnej po ustaleniu zgodnie z metodą badawczą-B.2-opisaną w części-B-załącznika-do-rozporządzenia-(WE) nr 440/2008- art. 26 ust. 6a odpowiednich metod testowania bez udziału zwierząt uczulającego działania danych mikroorganizmów na układ oddechowych. [Popr. 130]

8. Detergentów zawierających mikroorganizmy nie można wprowadzać do obrotu w postaci przeznaczonej do własnego napełniania.

9. Producent potwierdza odpowiednimi badaniami wszystkie twierdzenia producenta oświadczenia dotyczące działań działania lub skuteczności mikroorganizmów zawartych w produkcie muszą być poparte badaniami przeprowadzonymi. Badania te są weryfikowane przez niezależną stronę trzecią. [Popr. 131]

10. Zakazuje się deklarowania lub sugerowania na etykiecie lub w innej formie przekazu, że detergent ma działanie przeciwdrobnoustrojowe lub dezynfekujące, chyba że detergent jest zgodny z rozporządzeniem (UE) nr 528/2012.

11. Badania, o których mowa w pkt 2, 5, 6, 7 i 9, muszą być przeprowadzane przez laboratoria spełniające którykolwiek z poniższych warunków:

a) laboratoria przestrzegają zasad dobrej praktyki laboratoryjnej przewidzianych w dyrektywie 2004/10/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ³⁰  lub w normach międzynarodowych uznanych za równoważne;

b) laboratoria są akredytowane zgodnie z normą dotyczącą laboratoriów, o której mowa w rozporządzeniu (WE) nr 765/2008.

ZAŁĄCZNIK  III

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE ZAWARTOŚCI FOSFORANÓW I INNYCH ZWIĄZKÓW FOSFORU, O KTÓRYCH TO OGRANICZENIACH MOWA W ART. 6

Detergent	Ograniczenia
Detergenty dla konsumentów przeznaczone do prania	1. Nie mogą być wprowadzane do obrotu, jeśli całkowita zawartość fosforu jest równa lub większa niż 0,5 g w zalecanej ilości detergentu przeznaczonej dla głównego cyklu prania przy standardowym wsadzie pralki zgodnie z definicją w części B załącznika V dla wody twardej: - dla "średnio zabrudzonych" tkanin w przypadku detergentów przeznaczonych do prania intensywnego; - dla "lekko zabrudzonych" tkanin w przypadku detergentów przeznaczonych do prania delikatnego. 2. Nie mogą zawierać fosforanów. 3. Nie mogą być wprowadzane do obrotu, jeśli do... [cztery lata od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] łączna zawartość fosforu jest równa lub większa niż: - 0,1 g dla "lekko zabrudzonych" tkanin w przypadku detergentów przeznaczonych do prania delikatnego; - 0,25 g dla "średnio zabrudzonych" tkanin w przypadku detergentów przeznaczonych do prania intensywnego; - 0,045 g w przypadku odplamiaczy stosowanych podczas prania; - 0,023 g w przypadku odplamiaczy stosowanych przed praniem; w zalecanej ilości detergentu w głównym cyklu prania przy standardowym wsadzie pralki zgodnie z definicją w części B załącznika V.
Detergenty dla konsumentów przeznaczone do automatycznych zmywarek do naczyń	1. Nie mogą być wprowadzane do obrotu, jeśli całkowita zawartość fosforu jest równa lub większa niż 0,3 g na standardowe dozowanie zgodnie z definicją w części B załącznika V. 2. Nie mogą zawierać fosforanów. 3. Nie mogą być wprowadzane do obrotu, jeśli do... [cztery lata od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] łączna zawartość fosforu jest równa lub większa niż: - 0,2 g na jedno mycie w detergentach do zmywarek do naczyń; - 0,03 g na jedno mycie w dodatkach do płukania.
Detergenty dla konsumentów do ręcznego zmywania naczyń	Nie zawierają fosforanów ani innych związków fosforu do... [cztery lata od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia].
Przeznaczone dla konsumentów produkty do czyszczenia twardych powierzchni	1. Nie mogą zawierać fosforanów. 2. Uniwersalne środki czyszczące i środki do mycia szyb nie zawierają związków fosforu do... [cztery lata od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia].
	3. Środki do czyszczenia powierzchni kuchennych i urządzeń sanitarnych nie mogą być wprowadzane do obrotu, jeśli łączna zawartość fosforu jest równa lub większa niż: - 2 g/l roztworu czyszczącego do... [cztery lata od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] i - 1 g/l roztworu czyszczącego do... [siedem lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia].
Detergenty do prania przeznaczone dla przemysłu i instytucji	Nie mogą być wprowadzane do obrotu, jeśli do... [cztery lata od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] łączna zawartość fosforu jest równa lub większa niż: - 0,5 g/kg prania lekko zabrudzonego; - 1 g/kg prania średnio zabrudzonego; - 1,5 g/kg prania mocno zabrudzonego.
Detergenty do zmywarek do naczyń przeznaczone dla przemysłu i instytucji	Nie mogą być wprowadzane do obrotu, jeśli do... [siedem lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] łączna zawartość fosforu jest równa lub większa niż: - w przypadku detergentów i systemów wieloskładnikowych do zmywarek do naczyń: - - 0,3 g/l roztworu czyszczącego w wodzie miękkiej; - - 0,4 g/l roztworu czyszczącego w wodzie średnio twardej; - - 0,75 g/l roztworu czyszczącego w wodzie twardej; - w przypadku detergentów do namaczania: 1 g/l roztworu czyszczącego; - w przypadku dodatków do płukania: 0,02 g/l roztworu czyszczącego.

[Popr. 132]

ZAŁĄCZNIK  IV

PROCEDURA OCENY ZGODNOŚCI, O KTÓREJ MOWA W ART. 7 UST. 2

Moduł A - Wewnętrzny protokół produkcji

1. Opis modułu

Wewnętrzna kontrola produkcji to procedura oceny zgodności, według której producent wywiązuje się z obowiązków określonych w pkt 2, 3 i 4, oraz, na swoją wyłączną odpowiedzialność, zapewnia i oświadcza, że dany detergent lub środek powierzchniowo czynny spełnia wymogi niniejszego rozporządzenia mające do niego zastosowanie.

2. Dokumentacja techniczna

2.1. Producent sporządza dokumentację techniczną. Dokumentacja umożliwia ocenę detergentu lub środka powierzchniowo czynnego pod względem jego zgodności z odnośnymi wymogami oraz obejmuje odpowiednią analizę i ocenę ryzyka.

2.2. Dokumentacja techniczna zawiera mające zastosowanie wymogi i obejmuje, w stopniu odpowiednim dla takiej oceny, projekt, produkcję i zamierzone zastosowanie detergentu lub środka powierzchniowo czynnego. Dokumentacja techniczna zawiera, w stosownych przypadkach, co najmniej następujące elementy:

a) ogólny opis detergentu lub środka powierzchniowo czynnego oraz opis zamierzonego zastosowania;

b) sprawozdania z badań wykazujące zgodność z załącznikiem I oraz, w stosownych przypadkach, z załącznikami II i III;

c) wykaz metod badawczych stosowanych w celu wykazania zgodności z wymogami niniejszego rozporządzenia;

d) wyniki wykonanych obliczeń i przeprowadzonych badań;

e) arkusz danych dotyczących składników, który spełnia następujące wymogi:

(i) zawiera wykaz wszystkich celowo dodanych substancji i środków konserwujących, o których mowa w części A załącznika V;

(ii) dla każdego składnika podaje się zwyczajową nazwę chemiczną lub nazwę IUPAC, i, jeśli są dostępne, nazwę INCI, numer CAS oraz nazwę Farmakopei Europejskiej;

(iii) na arkuszu danych, w porządku malejącym według masy, umieszcza się wszystkie składniki, a wykaz jest podzielony na następujące zakresy procentowe masy:

1) 10 % lub więcej;

2) 1 % lub więcej, lecz mniej niż 10 %;

3) 0,1 % lub więcej, lecz mniej niż 1 %;

4) mniej niż 0,1 %.

Do celów lit. e) kompozycję zapachową, olejek eteryczny lub barwnik uznaje się za pojedynczy komponent.

3. Produkcja

Producent wprowadza wszelkie środki niezbędne do tego, aby proces produkcji i jego monitorowanie zapewniały zgodność detergentu lub środka powierzchniowo czynnego z dokumentacją techniczną, o której mowa w pkt 2, oraz z wymogami niniejszego rozporządzenia mającymi do niego zastosowanie.

ZAŁĄCZNIK  V

WYMOGI DOTYCZĄCE OZNAKOWANIA

CZĘŚĆ A - OZNAKOWANIE DOTYCZĄCE ZAWARTOŚCI

Informacje, które należy umieszczać na etykietach detergentów i środków powierzchniowo czynnych udostępnianych na rynku

1. Zakresy procentowe masy "mniej niż 5 %", "5 % lub więcej, lecz mniej niż 15 %", "15 % lub więcej, lecz mniej niż 30 %" oraz "30 % i więcej" stosuje się do wskazania zawartości wymienionych poniżej składników, gdy są one dodawane w stężeniu powyżej 0,2 % masy:

a) fosforany;

b) fosfoniany;

c) anionowe środki powierzchniowo czynne; [Popr. 133]

d) kationowe środki powierzchniowo czynne; [Popr. 134]

e) amfoteryczne środki powierzchniowo czynne; [Popr. 135]

f) niejonowe środki powierzchniowo czynne; [Popr. 136]

g) środki wybielające na bazie tlenu;

h) środki wybielające na bazie chloru;

i) EDTA (kwas etylenodiaminotetraoctowy) i jego sole;

j) NTA (kwas nitrylotrójoctowy) i jego sole;

k) fenole i halogenowane fenole;

l) paradichlorobenzen;

m) węglowodory aromatyczne;

n) węglowodory alifatyczne;

o) halogenowane węglowodory;

p) mydło;

q) zeolity;

r) polikarboksylany.

2. Następujące rodzaje składników, jeżeli są dodawane, należy umieścić w wykazie, niezależnie od ich stężenia:

a) enzymy;

b) mikroorganizmy;

c) rozjaśniacze optyczne;

d) kompozycje zapachowe.

3. W wykazie należy umieścić środki konserwujące, stosując w miarę możliwości system, o którym mowa w art. 33 rozporządzenia (WE) nr 1223/2009, niezależnie od ich stężenia, o ile spełniają następujące warunki:

a) przyczyniają się do zakwalifikowania detergentu jako wyrobu poddanego działaniu produktów biobójczych w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. l) rozporządzenia (UE) nr 528/2012;

b) są oznakowane jako składnik detergentu.

Warunek wymieniony w akapicie pierwszym w lit. b) nie musi być spełniony, jeżeli środki konserwujące nie przekraczają wartości granicznych wywołujących reakcję alergiczną, o których mowa w pkt 3.4.3.3 (w tabeli 3.4.6) w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 lub nie pełnią już funkcji konserwującej w produkcie końcowym, nawet w synergii z innymi środkami konserwującymi.

Jeżeli art. 16 ust. 1 niniejszego rozporządzenia przewiduje etykietę cyfrową, w wykazie należy umieścić środki konserwujące, stosując w miarę możliwości system, o którym mowa w art. 33 rozporządzenia (WE) nr 1223/2009, niezależnie od ich stężenia. [Popr. 137]

4. Jeżeli zostały dodane w stężeniach przekraczających 0,01 % masy, substancje zapachowe mogące powodować alergie, wymienione w pozycjach 45, 67-92 i [X]-[X] załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 1223/2009, oznakowuje się, stosując system, o którym mowa w art. 33 tego rozporządzenia. Zdanie pierwsze nie ma zastosowania do substancji zapachowych mogących powodować alergie, które to substancje spełniają progi dotyczące oznakowania określone w rozporządzeniu (WE) nr 1272/2008.

5. Wymogi, o których mowa w pkt 1-4, nie mają zastosowania do detergentów i środków powierzchniowo czynnych do użytku profesjonalnego, pod warunkiem że w sekcji 15 karty charakterystyki sporządzonej zgodnie z art. 31 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 podano informacje równoważne informacjom wymaganym w tych punktach.

6. Oprócz informacji wymienionych w pkt 1-5, stosownie do przypadku, etykieta detergentów zawierających mikroorganizmy musi zawierać następujące informacje:

a) wskazanie lub zwrot wskazujący środki ostrożności, zgodnie z którym produktu nie należy stosować na powierzchniach mających kontakt z żywnością;

b) wskazanie okresu trwałości produktu;

c) w stosownych przypadkach instrukcje stosowania lub informacje o specjalnych środkach ostrożności.

CZĘŚĆ B - OZNAKOWANIE DOTYCZĄCE INFORMACJI O DOZOWANIU

Informacje, które należy umieszczać na etykietach detergentów dla konsumentów, przeznaczonych do prania, i detergentów dla konsumentów, przeznaczonych do automatycznych zmywarek do naczyń

1. Etykieta detergentów dla konsumentów, przeznaczonych do prania, musi zawierać następujące informacje:

a) zalecane ilości lub sposób dozowania wyrażone w mililitrach lub gramach, lub w stosownych przypadkach w liczbie jednostek detergentu, odpowiednie dla standardowego wsadu pralki, dla wody o poziomach twardości: miękka, średnia oraz twarda z odniesieniem do prania jedno- i dwukąpielowego; [Popr. 138]

b) dla detergentów przeznaczonych do prania intensywnego - liczbę standardowych wsadów pralki dla "średnio zabrudzonych" tkanin oraz dla detergentów przeznaczonych do prania delikatnego - liczbę standardowych wsadów pralki dla "lekko zabrudzonych" tkanin, które mogą być wyprane ilością detergentu zawartą w opakowaniu, z użyciem wody o twardości średniej, odpowiadającej 2,5 milimolom CaCO₃/l;

c) objętość każdego kubka pomiarowego, jeśli go udostępniono, musi być wyrażona w mililitrach lub gramach, a także musi być widocznie oznaczona kolorem kontrastującym z kolorem kubka pomiarowego ilość detergentu właściwa dla standardowego wsadu pralki dla wody o poziomach twardości: miękka, średnia i twarda.; [Popr. 139]

ca) w przypadku detergentów w butelkach dawkę detergentu odpowiednią dla standardowego wsadu pralki przynajmniej dla wody miękkiej i średniej podaje się za pomocą wyraźnie widocznych oznaczeń na zakrętce, w kolorze kontrastującym z kolorem zakrętki. [Popr. 140]

2. Do celów pkt 1 standardowym wsadem pralki jest 4,5 kg suchej tkaniny dla detergentów do prania intensywnego i 2,5 kg suchej tkaniny dla detergentów do prania delikatnego. Dany detergent uznaje się za przeznaczony do prania intensywnego, chyba że producent deklaruje głównie dbałość o tkaniny, a mianowicie pranie niskotemperaturowe oraz troskę o delikatne włókna i kolory.

3. Na etykiecie detergentów dla konsumentów, przeznaczonych do automatycznych zmywarek do naczyń, wskazuje się standardowe dozowanie wyrażone w gramach lub mililitrach albo jako liczba tabletek jednostek w głównym cyklu mycia w przypadku średnio zabrudzonej zastawy stołowej dla w pełni załadowanej zmywarki o pojemności 12 kompletów, z dostosowaniem standardowego dozowania - w razie potrzeby - do twardości wody: miękkiej, średniej i twardej. [Popr. 141]

CZĘŚĆ C OZNAKOWANIE CYFROWE

Informacje dotyczące zawartości wymienionych poniżej składników, o których to informacjach mowa w części A, mogą być umieszczane tylko na etykiecie cyfrowej, zgodnie z art. 16 ust. 1 akapit drugi, w sposób określony w tejże części:

a) anionowe środki powierzchniowo czynne;

b) kationowe środki powierzchniowo czynne;

c) amfoteryczne środki powierzchniowo czynne;

d) niejonowe środki powierzchniowo czynne;

e) fosforany;

f) fosfoniany;

g) mydło. [Popr. 142]

CZĘŚĆ D - UPROSZCZONE INFORMACJE O DOZOWANIU DETERGENTÓW DLA KONSUMENTÓW, PRZEZNACZONYCH DO PRANIA

Uproszczona tabela dozowania musi zawierać następujące informacje:

a) podstawowe instrukcje stosowania, w stosownych przypadkach;

b) zalecane ilości w oparciu o średnią/przeciętną twardość wody i różne stopnie zabrudzenia tkaniny; oraz [Popr. 143]

c) wskazanie wsadu pralki.

Część B pkt 1 lit. c) i d) ma zastosowanie również do uproszczonych informacji o dozowaniu. [Popr. 144]

ZAŁĄCZNIK  VI

PASZPORT PRODUKTU

Paszport produktu musi zawierać następujące informacje:

a) unikatowy identyfikator produktu dla detergentu lub środka powierzchniowo czynnego;

b) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres pocztowy i adres poczty elektronicznej producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela, a także unikatowy identyfikator podmiotu dla producenta; [Popr. 145]

c) określenie detergentu lub środka powierzchniowo czynnego umożliwiające identyfikowalność, w tym kolorowy obraz wystarczająco wyraźny, aby umożliwić identyfikację detergentu lub środka powierzchniowo czynnego;

d) kod towaru, pod którym detergent lub środek powierzchniowo czynny jest sklasyfikowany w momencie utworzenia paszportu produktu, jak określono w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2658/87 ³¹ ;

e) odesłania do aktów prawnych Unii, z którymi detergent lub środek powierzchniowo czynny jest zgodny;

f) pełny wykaz substancji celowo dodanych do detergentu lub środka powierzchniowo czynnego oraz środków konserwujących oznakowanych zgodnie z częścią A pkt 3 akapit pierwszy lit. b) załącznika V, z użyciem Międzynarodowego nazewnictwa składników kosmetycznych lub, w przypadku gdy nazwa taka nie istnieje -nazwy w Farmakopei Europejskiej oraz, w przypadku gdy również tej nazwy nie ma- zwyczajowej nazwy chemicznej lub nazwy Międzynarodowej Unii Chemii Czystej i Stosowanej. [Popr. 146]

fa) dokumentacja techniczna i wyniki procedury oceny zgodności, o której mowa w art. 7 ust. 2; [Popr. 147]

fb) w stosownych przypadkach wyniki badania wykonanego przez producenta zgodnie z załącznikiem II pkt 9 oraz oświadczenie o weryfikacji tych badań przez stronę trzecią; [Popr. 148]

fc) w stosownych przypadkach link do etykiety cyfrowej, o której mowa w art. 16 ust. 1. [Popr. 149]

Informacje, o których mowa w lit. fa), są dostępne wyłącznie dla organów nadzoru rynku państw członkowskich i dla Komisji. [Popr. 150]

Obowiązek, o którym mowa w lit. f), nie ma zastosowania do detergentów do użytku profesjonalnego ani do środków powierzchniowo czynnych przeznaczonych do detergentów do użytku profesjonalnego, dla których dostępna jest karta charakterystyki, o której mowa w art. 31 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

ZAŁĄCZNIK  VII

METODY BADAWCZE, O KTÓRYCH MOWA W ART. 22 UST. 2

1. Metoda referencyjna (test potwierdzający)

1.1. Definicja

Niniejsza metoda dotyczy procesu badania biodegradacji prowadzonego w laboratoryjnym urządzeniu składającym się z reaktora z osadem czynnym oraz wtórnego osadnika zaprojektowanego do symulacji pracy komunalnej oczyszczalni ścieków. Możliwy do zastosowania w tej metodzie badawczej zmodernizowany sposób prowadzenia oznaczania opisano w normie EN ISO 11733.

1.2. Aparatura niezbędna do pomiarów

Przy prowadzeniu pomiaru stosuje się małogabarytową instalację z osadem czynnym przedstawioną schematycznie na rys. 1 i bardziej szczegółowo na rys. 2. Urządzenie to składa się ze zbiornika A na ściek syntetyczny, pompy dozującej B, zbiornika napowietrzającego C, osadnika D, powietrznego podnośnika cieczy E do recyrkulacji osadu czynnego i odbieralnika F do zbierania odpływu po oczyszczeniu.

Zbiorniki A i F muszą być wykonane ze szkła lub odpowiedniego tworzywa sztucznego i mieć pojemność co najmniej 24 litrów. Pompa B musi zapewniać stały przepływ ścieków syntetycznych do zbiornika napowietrzającego; zbiornik ten podczas normalnego działania zawiera trzy litry mieszanki płynów. Spiekana kostka napowietrzająca G jest zawieszana w zbiorniku C w wierzchołku stożka. Ilość powietrza wdmuchiwanego przez napowietrzacz musi być monitorowana przy pomocy przepływomierza H.

1.3. Ścieki syntetyczne

Do badania wykorzystuje się ścieki syntetyczne. Rozpuścić w każdym litrze wody wodociągowej:

– 160 mg peptonu,

– 110 mg ekstraktu mięsa,

– 30 mg mocznika, CO(NH2)2,

– 7 mg chlorku sodu, NaCl,

– 4 mg chlorku wapnia, CaCl2.2H2O,

– 2 mg siarczanu magnezu, MgSO4.7H2O,

– 28 mg wodorofosforanu dipotasu, K2HPO4

– oraz 10 ± 1 mg środka powierzchniowo czynnego.

Świeże ścieki syntetyczne przygotowuje się codziennie.

1.4. Przygotowanie próbek

Niespreparowane środki powierzchniowo czynne są badane w postaci oryginalnej. W celu przygotowania syntetycznych ścieków (pkt 1.3) należy oznaczyć aktywną zawartość w próbkach środka powierzchniowo czynnego.

1.5. Obsługiwanie sprzętu

Na wstępie należy napełnić zbiornik napowietrzający C i osadnik D ściekami syntetycznymi. Wysokość zbiornika D powinna być tak dobrana, aby objętość zawarta w zbiorniku napowietrzającym C wynosiła trzy litry. Zaszczepianie przebiega poprzez wprowadzenie 3 ml ścieków drugiego stopnia, dobrej jakości, świeżo zebranych z zakładu oczyszczania ścieków zajmującego się głównie ściekami domowymi. Odpływ należy przetrzymywać w warunkach tlenowych w okresie między dobraniem próbki a zastosowaniem. Następnie należy włączyć napowietrzacz G, podnośnik powietrzny E i urządzenie dozujące B. Ścieki syntetyczne muszą przechodzić przez zbiornik napowietrzający C z prędkością jednego litra na godzinę; daje to przeciętny czas retencji trzech godzin.

Szybkość napowietrzania powinna być taka, by zawartość zbiornika C utrzymywana była stale w zawiesinie, przy zawartości rozpuszczonego tlenu równej co najmniej 2 mg/l. Należy użyć właściwych metod zabezpieczających przed wytwarzaniem się piany. Nie wolno używać substancji przeciwpieniących, które hamują działanie osadu czynnego lub zawierają środki powierzchniowo czynne. Powietrzny podnośnik cieczy E musi być tak ustawiony, aby osad czynny z osadnika był w sposób ciągły i niezakłócony przenoszony do zbiornika napowietrzającego C. Osad, który zebrał się wokół górnej części zbiornika napowietrzającego C, na dnie osadnika D lub w obwodzie łączącym, należy ponownie wprowadzić do obiegu przynajmniej raz dziennie za pomocą szczotki lub innych odpowiednich sposobów. Jeżeli osadu nie udaje się oddzielić, jego opadalność można zwiększyć przez dodawanie porcji po 2 ml roztworu chlorku żelaza o stężeniu 5 %, powtarzane w razie potrzeby.

Odpływ z osadnika D gromadzi się w zbiorniku F przez 24 godziny, po czym po dokładnym wymieszaniu pobierana jest próbka. Zbiornik F musi następnie zostać dokładnie oczyszczony.

1.6. Kontrola urządzeń pomiarowych

Zawartość środka powierzchniowo czynnego (w mg/l) w ściekach syntetycznych jest określana bezpośrednio przed użyciem.

Zawartość środka powierzchniowo czynnego (w mg/l) w odpływie zebranym po 24 godzinach w zbiorniku F należy oznaczyć analitycznie przy użyciu tej samej metody, bezpośrednio po zebraniu: w przeciwnym razie próbki należy zabezpieczyć, najlepiej przez zamrożenie. Stężenia muszą być określone z dokładnością do 0,1 mg/l środka powierzchniowo czynnego.

W celu sprawdzenia wydajności procesu, co najmniej dwa razy w tygodniu, mierzy się chemiczne zapotrzebowanie tlenu (ChZT) lub rozpuszczony węgiel organiczny (RWO) w przefiltrowanym przez sączek z włókna szklanego odpływie zgromadzonym w zbiorniku F i w przefiltrowanych ściekach syntetycznych w zbiorniku A.

Zmniejszanie ChZT lub RWO powinno się wyrównać w sytuacji, kiedy uzyska się w miarę regularną dzienną degradację środka powierzchniowo czynnego pod koniec okresu rozruchu przedstawionego na rys. 3.

Zawartość suchej masy w osadzie czynnym zgromadzonym w zbiorniku napowietrzającym należy określać dwa razy w tygodniu w g/l. Jeżeli jest ona większa niż 2,5 g/l, należy odrzucić nadmiar osadu czynnego.

Badanie degradacji jest wykonywane w temperaturze pokojowej; powinna być ona stała i utrzymywana w przedziale 19-24 °C.

1.7. Obliczenie biodegradowalności

Procentową degradację środka powierzchniowo czynnego należy obliczać codziennie na podstawie zawartości środka powierzchniowo czynnego w ściekach syntetycznych, w mg/l, i w odpowiadającym im odpływie zgromadzonym w zbiorniku F.

Otrzymane w ten sposób wartości podatności na degradację powinny być przedstawione graficznie w sposób podany na rys. 3.

Podatność na degradację środka powierzchniowo czynnego należy obliczyć jako średnią arytmetyczną wartości otrzymanych w ciągu 21 dni od zakończenia okresu rozruchu i aklimatyzacji, w czasie których degradacja była regularna, a urządzenie działało bezawaryjnie. W żadnym przypadku okres rozruchu nie powinien przekroczyć sześciu tygodni.

Wartości dziennej degradacji są obliczane z dokładnością do 0,1 %, lecz ostateczny wynik podany jest w przybliżeniu do najbliższej liczby całkowitej.

W niektórych przypadkach można zezwolić na zredukowanie częstotliwości pobierania próbek, lecz przy obliczaniu średniej należy wykorzystać co najmniej 14 wyników uzyskanych w ciągu 21 dni następujących po okresie rozruchu.

2. Oznaczanie anionowych środków powierzchniowo czynnych w badaniach biodegradowalności

2.1. Zasada

Metoda opiera się na tym, iż błękit metylenowy jako barwnik kationowy tworzy niebieskie sole z anionowymi środkami powierzchniowo czynnymi (MBAS), które można ekstrahować chloroformem. W celu eliminacji zakłóceń w pierwszej fazie dokonuje się ekstrakcji z roztworu alkalicznego, a następnie ekstrakt jest wytrząsany z kwasowym roztworem błękitu metylenowego. Absorpcja oddzielonej fazy organicznej mierzona jest fotometrycznie przy długości fali maksymalnej absorpcji wynoszącej 650 nm.

2.2. Odczynniki i sprzęt

2.2.1. Roztwór buforowy pH 10

Rozpuścić 24 g wodorowęglanu sodu (NaHCO₃) (cz.d.a.) i 27 g bezwodnego węglanu sodu (Na2CO₃) (cz.d.a.) w wodzie dejonizowanej i rozcieńczyć do 1 000 ml.

2.2.2. Roztwór obojętny błękitu metylenowego

Rozpuścić 0,35 g błękitu metylenowego (cz.d.a.) w wodzie dejonizowanej i rozcieńczyć do 1 000 ml. Roztwór przygotować co najmniej 24 godziny przed użyciem. Absorpcja fazy czystego chloroformu mierzona w stosunku do chloroformu nie może przekroczyć 0,015 na 1 cm grubości warstwy przy 650 nm.

2.2.3. Roztwór kwasowy błękitu metylenowego

Rozpuścić 0,35 g błękitu metylenowego (cz.d.a.) w 500 ml wody dejonizowanej i zmieszać z 6,5 ml H₂SO₄ (d = 1,84 g/ml). Rozcieńczyć do 1 000 ml wodą dejonizowaną. Roztwór przygotować co najmniej 24 godziny przed użyciem. Absorpcja fazy czystego chloroformu mierzona w stosunku do chloroformu nie może przekroczyć 0,015 na 1 cm grubości warstwy przy 650 nm.

2.2.4. Chloroform (trichlorometan) (cz.d.a.) świeżo destylowany

2.2.5. Ester metylowy kwasu dodecylobenzenosulfonowego

2.2.6. Roztwór etanolowy wodorotlenku potasu, KOH 0,1 M

2.2.7. Czysty alkohol etylowy, C2H_5°H

2.2.8. Kwas siarkowy, H₂SO₄ 0,5 M

2.2.9. Roztwór fenoloftaleiny

Rozpuścić 1 g fenoloftaleiny w 50 ml etanolu i dodać 50 ml wody dejonizowanej, stale mieszając. Odfiltrować jakikolwiek wytrącony osad.

2.2.10. Roztwór metanolowy kwasu chlorowodorowego: 250 ml kwasu chlorowodorowego (cz.d.a.) i 750 ml metanolu

2.2.11. Rozdzielacz, 250 ml

2.2.12. Kolba miarowa, 50 ml

2.2.13. Kolba miarowa, 500 ml

2.2.14. Kolba miarowa, 1 000 ml

2.2.15. Kolba okrągłodenna ze szlifowanym korkiem szklanym i chłodnicą zwrotną, 250 ml; granulki ułatwiające wrzenie

2.2.16. Pehametr

2.2.17. Fotometr do wykonywania pomiarów przy 650 nm, z naczyńkami 1-5 cm

2.2.18. Bibuła filtracyjna jakościowa

2.3. Procedura

Próbki do analizy nie mogą być pobierane przez warstwę piany.

Po dokładnym umyciu wodą sprzęt używany do analizy musi być przed użyciem dokładnie przepłukany roztworem metanolowym kwasu chlorowodorowego (pkt 2.2.10), a następnie wodą dejonizowaną.

Przefiltrować strumienie dopływowy i odpływowy z instalacji z osadem czynnym, które są przeznaczone do analizy bezpośrednio po pobraniu próbek. Odrzucić pierwsze 100 ml filtratu.

PL

Umieścić odmierzoną objętość próbki, w razie p (pkt 2.2.11.) Objętość próbki powinna zawierać 2 do 100 ml próbki. Przy użyciu ilości mniejszej niż 1 próbki 10 ml roztworu buforowego (pkt 2.2.1), 5 m ml chloroformu (pkt 2.2.4). Potrząsać mieszaniną przenieść oddzieloną warstwę chloroformową dejonizowanej i 5 ml kwasowego roztworu błęki minutę. Przepuścić warstwę chloroformową przez do kolby miarowej (pkt 2.2.12).

Ekstrahować roztwory alkaliczne i kwasowe trzyk ekstrakcji. Przefiltrować połączone ekstrakty chloro na kolbie o objętości 50 ml (pkt 2.2.12) chlorofo Zmierzyć absorpcję roztworu chloroformu za p w stosunku do chloroformu. Przeprowadzić ślepą pr

2.4. Krzywa kalibracji

Przygotować roztwór kalibracyjny z substancji wzorcowej – estru metylowego kwasu dodecylobenzenosulfonowego (typu tetrapropylenowego o masie cząsteczkowej 340) po zmydleniu do soli potasowej. MBAS jest obliczane jako dodecylobenzenosulfonian sodu (o masie cząsteczkowej 348).

Z pipety wagowej odważyć 400–450 mg estru metylowego kwasu dodecylobenzenosulfonowego (pkt 2.2.5) z dokładnością do 0,1 mg do kolby okrągłodennej, dodać 50 ml etanolowego roztworu wodorotlenku potasu (pkt 2.2.6) i trochę granulek ułatwiających wrzenie. Po zamontowaniu chłodnicy zwrotnej gotować przez godzinę. Po ochłodzeniu umyć chłodnicę i szlif szklany za pomocą 30 ml etanolu, następnie dodać powstały w ten sposób płyn do zawartości kolby. Miareczkować roztwór za pomocą kwasu siarkowego wobec fenoloftaleiny, aż stanie się bezbarwny. Przenieść ten roztwór do kolby miarowej o objętości 1 000 ml (pkt 2.2.14), rozcieńczyć do kreski wodą dejonizowaną i wymieszać.

Część roztworu podstawowego środków powierzchniowo czynnych jest następnie dodatkowo rozcieńczana. Odlać 25 ml, przenieść do kolby miarowej o objętości 500 ml (pkt 2.2.13), rozcieńczyć do kreski wodą dejonizowaną i wymieszać.

Ten roztwór wzorcowy zawiera:

gdzie E jest masą próbki w mg.

W celu ustalenia krzywej kalibracji odlać porcje po 1, 2, 4, 6 i 8 ml roztworu wzorcowego i rozcieńczyć każdą do 100 ml wodą dejonizowaną. Następnie postępować według pkt 2.3, włączając ślepą próbę.

2.5. Obliczanie wyników

Sumę anionowych środków powierzchniowo czynnych (MBAS) w próbce odczytuje się z krzywej kalibracji (pkt 2.4). Zawartość MBAS w próbce oblicza się ze wzoru:

gdzie: V = objętość użytej próbki w ml.

Wyrazić wyniki jako dodecylobenzenosulfonian sodu (masa cząsteczkowa 348).

2.6. Przedstawienie wyników

Przedstawić wyniki jako MBAS w mg/l z dokładnością do 0,1.

3. Oznaczanie niejonowych środków powierzchniowo czynnych w cieczach badanych na biodegradację

3.1. Zasada

Środki powierzchniowo czynne są zatężane i wydzielane przez odpędzanie gazem. W użytej próbce ilość niejonowych środków powierzchniowo czynnych powinna być w zakresie 250-800 g.

Oddzielony środek powierzchniowo czynny rozpuszcza się w octanie etylu.

Po rozdzieleniu faz i odparowaniu rozpuszczalnika niejonowy środek powierzchniowo czynny jest wytrącany w roztworze wodnym za pomocą zmodyfikowanego odczynnika Dragendorffa (KBiI4 + BaCl2 + kwas octowy lodowaty).

Osad filtruje się, przemywa kwasem octowym lodowatym i rozpuszcza w roztworze winianu amonu. Bizmut w roztworze jest miareczkowany potencjometrycznie za pomocą roztworu pirolidynoditiokarbaminianu przy pH 4-5, z użyciem błyszczącej platynowej elektrody wskaźnikowej i kalomelowej lub chlorosrebrowej elektrody odniesienia. Metoda ma zastosowanie do niejonowych środków powierzchniowo czynnych zawierających 6-30 grup tlenku alkilenu.

Wynik miareczkowania mnoży się przez empiryczny współczynnik 54 w celu przeliczenia na substancję odniesienia, nonylofenol skondensowany z 10 molami tlenku etylenu (NP 10).

3.2. Odczynniki i sprzęt

Odczynniki należy przygotować w wodzie dejonizowanej.

3.2.1. Czysty octan etylu, świeżo destylowany.

3.2.2. Wodorowęglan sodu, NaHCO₃ (cz.d.a.).

3.2.3. Rozcieńczony kwas chlorowodorowy [20 ml stężonego kwasu (HCl) rozcieńczonego wodą do 1 000 ml].

3.2.4. Metanol (cz.d.a.), świeżo destylowany, przechowywany w szklanej butli.

3.2.5. Czerwień bromokrezolowa, 0,1 g w 100 ml metanolu.

3.2.6. Środek strącający osad: środek strącający jest mieszaniną dwóch objętości roztworu A i jednej objętości roztworu B. Mieszanina jest przechowywana w brązowej butli i może być użyta do tygodnia po zmieszaniu.

3.2.6.1. Roztwór A

Rozpuścić 1,7 g azotanu bizmutu, BiONO₃.H₂O (cz.d.a.), w 20 ml kwasu octowego lodowatego i dopełnić do 100 ml wodą. Następnie rozpuścić 65 g jodku potasu (cz.d.a.) w 200 ml wody. Zmieszać te dwa roztwory w kolbie miarowej o objętości 1 000 ml, dodać 200 ml kwasu octowego lodowatego (pkt 3.2.7) i dopełnić wodą do 1 000 ml.

3.2.6.2. Roztwór B

Rozpuścić 290 g chlorku baru, BaCl2.2H₂O (cz.d.a.), w 1 000 ml wody.

3.2.7. Kwas octowy lodowaty 99-100 % (niższe stężenia są nieodpowiednie).

3.2.8. Roztwór winianu amonu: zmieszać 12,4 g kwasu winowego (cz.d.a.) z 12,4 ml roztworu amoniaku (cz.d.a.) (d = 0,910 g/ml) i dopełnić wodą do 1 000 ml (lub użyć równoważną ilość winianu amonu (cz.d.a.)).

3.2.9. Rozcieńczony roztwór amoniaku: 40 ml roztworu amoniaku (cz.d.a.) (d = 0,910 g/ml) rozcieńczonego wodą do 1 000 ml.

3.2.10. Standardowy bufor octanowy: rozpuścić 40 g stałego wodorotlenku sodu (cz.d.a.) w 500 ml wody w zlewce i odstawić do ostygnięcia. Dodać 120 ml kwasu octowego lodowatego (pkt 3.2.7). Dokładnie wymieszać, ostudzić i przenieść do kolby miarowej o objętości 1 000 ml. Dopełnić wodą do kreski.

3.2.11. Roztwór pirolidynoditiokarbaminianu (znany jako "roztwór karbaminianu"): rozpuścić 103 mg pirolidynoditio- karbaminianu sodu, C5H8NNaS2.2H₂O, w około 500 ml wody, dodać 10 ml alkoholu n-amylowego (cz.d.a.) i 0,5 g NaHCO₃ (cz.d.a.), dopełnić wodą do 1 000 ml.

3.2.12. Roztwór siarczanu miedzi (do określenia miana roztworu z pkt 3.2.11).

ROZTWÓR PODSTAWOWY

Zmieszać 1,249 g siarczanu miedzi, CuSO₄.5H₂O (cz.d.a.), z 50 ml kwasu siarkowego 0,5 M i uzupełnić wodą do 1 000 ml.

ROZTWÓR WZORCOWY

Zmieszać 50 ml roztworu podstawowego z 10 ml H₂SO₄ 0,5 M i dopełnić wodą do 1 000 ml.

3.2.13. Chlorek sodu (cz.d.a.).

3.2.14. Aparat do odpędzania gazem (zob. rys. 5). Średnica spieku musi być taka sama jak średnica wewnętrzna cylindra.

3.2.15. Rozdzielacz, 250 ml.

3.2.16. Mieszadło magnetyczne z magnesem 25-30 mm.

3.2.17. Tygiel Goocha, średnica perforowanej podstawy = 25 mm, typ G4.

3.2.18. Okrągłe sączki z włókna szklanego, średnica 27 mm, średnica włókna 0,3-1,5 um.

3.2.19. Dwie kolby filtracyjne ze złączkami i pierścieniami gumowymi, o objętości odpowiednio 500 i 250 ml.

3.2.20. Potencjometr rejestrujący z błyszczącą platynową elektrodą wskaźnikową i kalomelową lub chlorosrebrową elektrodą odniesienia, o zakresie 250 mV, z automatyczną biuretą o pojemności 20-25 ml, lub alternatywne wyposażenie ręczne.

3.3. Metoda

3.3.1. Zatężanie i wydzielanie środka powierzchniowo czynnego

Przefiltrować próbkę wodną przez bibułę filtracyjną jakościową. Odrzucić pierwsze 100 ml filtratu.

W aparacie do odpędzania, uprzednio przepłukanym octanem etylu, umieścić odmierzoną ilość próbki, tak by zawierała 250-800 g niejonowego środka powierzchniowo czynnego.

Dla poprawy oddzielenia dodać 100 g chlorku sodu i 5 g wodorowęglanu sodu.

Jeżeli objętość próbki przekracza 500 ml, dodać te sole do aparatu do odpędzania w postaci stałej i rozpuścić za pomocą przepuszczanego azotu lub powietrza.

Jeżeli stosuje się mniejsze próbki, rozpuścić sole w 400 ml wody i następnie dodać do aparatu do odpędzania.

Dodać wody, tak by poziom płynu sięgał do górnego zaworu odcinającego.

Ostrożnie dodać 100 ml octanu etylu na górną powierzchnię wody.

Płuczkę zainstalowaną w linii przepływu gazu (azotu lub powietrza) napełnić w dwóch trzecich objętości octanem etylu.

Przepuścić przez aparat strumień gazu z prędkością 30-60 l/godz.; wskazane jest użycie przepływomierza. Na początku szybkość napowietrzania musi wzrastać stopniowo. Szybkość gazu musi być tak ustawiona, by fazy zostały zauważalnie oddzielone w celu zminimalizowania mieszania się faz i roztworu octanu etylu w wodzie. Po upływie pięciu minut przerwać przepływ gazu.

Jeżeli następuje zmniejszenie objętości fazy organicznej o więcej niż 20 % w wyniku rozpuszczania w wodzie, należy powtórzyć oddzielenie, zwracając szczególną uwagę na szybkość przepływu gazu.

Przenieść fazę organiczną do rozdzielacza. Zawrócić całą wodę z fazy wodnej znajdującą się w rozdzielaczu - powinno to być najwyżej kilka mililitrów - do aparatu do odpędzania. Przefiltrować fazę octanu etylu przez suchą bibułę filtracyjną jakościową do zlewki o objętości 250 ml.

Umieścić kolejne 100 ml octanu etylu w aparacie do odpędzania i ponownie przepuszczać przez niego azot lub powietrze przez pięć minut. Ściągnąć fazę organiczną do rozdzielacza używanego przy pierwszym oddzielaniu, odrzucić fazę wodną i przepuścić fazę organiczną przez ten sam filtr jak przy pierwszej porcji octanu etylu. Przepłukać zarówno rozdzielacz, jak i filtr, używając do tego około 20 ml octanu etylu.

Odparować ekstrakt octanu etylu do sucha, stosując łaźnię wodną (dygestorium). Skierować delikatny strumień powietrza nad powierzchnię roztworu dla przyśpieszenia odparowania.

3.3.2. Strącanie osadu i filtracja

Rozpuścić suchą pozostałość z pkt 3.3.1 w 5 ml metanolu, dodać 40 ml wody i 0,5 ml rozcieńczonego HCl (pkt 3.2.3) i mieszać mieszaninę na mieszadle magnetycznym.

Do tego roztworu dodać 30 ml środka strącającego (pkt 3.2.6) z cylindra miarowego. Osad tworzy się po powtarzaniu mieszania. Po mieszaniu przez dziesięć minut odstawić mieszaninę na co najmniej pięć minut.

Przefiltrować mieszaninę przez tygiel Goocha, którego podstawa jest pokryta sączkiem z włókna szklanego. Najpierw przemyć filtr, stosując podciśnienie i używając około 2 ml kwasu octowego lodowatego. Następnie dokładnie przemyć zlewkę, magnes i tygiel za pomocą kwasu octowego lodowatego, którego ilość potrzebna do tego celu wynosi około 40-50 ml. Nie jest konieczne ilościowe przeniesienie do filtra osadu przywierającego do ścianek zlewki, ponieważ roztwór osadu do miareczkowania jest zawracany do zlewki, w której zachodzi wytrącanie, zatem pozostałości osadu są rozpuszczane.

3.3.3. Rozpuszczanie osadu

Rozpuścić osad w tyglu filtracyjnym poprzez dodanie gorącego roztworu winianu amonu (około 80 °C) (pkt 3.2.8) w trzech porcjach po 10 ml każda. Pozwolić każdej porcji na pozostanie w tyglu przez kilka minut przed odsączeniem za pomocą podciśnienia przez filtr do kolby.

Umieścić zawartość kolby filtracyjnej w zlewce używanej do wytrącania osadu. Przepłukać ścianki zlewki za pomocą kolejnych 20 ml roztworu winianu w celu rozpuszczenia reszty osadu.

Starannie umyć tygiel, złączkę i kolbę filtracyjną przy pomocy 150-200 ml wody i zawrócić wodę użytą do płukania do zlewki używanej do strącania osadu.

3.3.4. Miareczkowanie

Mieszać roztwór przy pomocy mieszadła magnetycznego (pkt 3.2.16), dodać kilka kropli czerwieni bromokrezolowej (pkt 3.2.5) i dodawać rozcieńczony roztwór amoniaku (pkt 3.2.9) do momentu zmiany barwy na fioletową (początkowo roztwór jest słabo kwasowy z powodu pozostałości kwasu octowego użytego do przepłukania).

Następnie dodać 10 ml standardowego buforu octanowego (pkt 3.2.10), zanurzyć elektrody w roztworze i miareczkować potencjometrycznie mianowanym "roztworem karbaminianu" (pkt 3.2.11), z końcówką biurety zanurzoną w roztworze.

Szybkość miareczkowania nie powinna przekraczać 2 ml/min.

Punktem końcowym miareczkowania jest punkt przecięcia stycznych do dwóch gałęzi krzywej potencjału.

Sporadycznie obserwuje się, że przegięcie krzywej potencjału spłaszcza się; można to wyeliminować przez staranne oczyszczenie elektrody platynowej (przez polerowanie papierem ściernym).

3.3.5. Ślepa próba

W tym samym czasie przeprowadzić ślepą próbę poprzez całą procedurę, stosując 5 ml metanolu i 40 ml wody zgodnie z instrukcjami przedstawionymi w pkt 3.3.2. Ślepe miareczkowanie powinno być poniżej 1 ml, w przeciwnym razie podejrzana jest czystość odczynników (pkt 3.2.3, 3.2.7, 3.2.8, 3.2.9, 3.2.10), zwłaszcza zawartość w nich metali ciężkich, i należy je wymienić. Wyniki ślepego miareczkowania muszą być wzięte pod uwagę przy obliczaniu wyników.

3.3.6. Kontrola współczynnika "roztworu karbaminianu"

Miano roztworu karbaminianu powinno być sprawdzone w dniu użycia. W tym celu należy zmiareczkować 10 ml roztworu siarczanu miedzi (pkt 3.2.12) za pomocą "roztworu karbaminianu" po dodaniu 100 ml wody i 10 ml standardowego buforu octanowego (pkt 3.2.10). Jeżeli użyta ilość w mililitrach równa się a, to współczynnik f wynosi:

a wszystkie wyniki miareczkowania należy pomnożyć przez ten współczynnik.

3.4. Obliczanie wyników

Wszystkie niejonowe środki powierzchniowo czynne posiadają swój własny współczynnik, który zależy od ich składu, szczególnie od długości łańcucha tlenku alkenu. Stężenie niejonowego środka powierzchniowo czynnego jest wyrażone w stosunku do substancji wzorcowej - nonylofenolu z dziesięcioma cząsteczkami tlenku etylenu (NP 10) - dla którego współczynnik przeliczeniowy wynosi 0,054.

Stosując ten współczynnik, ilość środka powierzchniowo czynnego obecnego w próbce znajduje się, wyrażając ją w mg równoważnika NP 10 w następujący sposób:

(b - c) x f x 0,054 = mg niejonowego środka powierzchniowo czynnego jako NP 10

gdzie:

b	=	objętość "roztworu karbaminianu" użytego w próbce (ml),
c	=	objętość "roztworu karbaminianu" użytego w ślepym oznaczeniu (ml),
f	=	współczynnik "roztworu karbaminianu".

3.5. Przedstawienie wyników

Przedstawić wyniki w mg/l jako NP 10 z dokładnością do 0,1.

Rys. 1 -

Instalacja z osadem czynnym: schemat

grafika

A	Zbiornik
B	Dozownik
C	Komora napowietrzająca (objętość trzy litry)
D	Osadnik
E	Powietrzny podnośnik cieczy
F	Kolektor
G	Napowietrzacz ze spiekanego szkła
H	Przepływomierz powietrza
I	Powietrze

Rys. 2 -

Instalacja z osadem czynnym: szczegóły (wymiary w milimetrach)

grafika

A	Poziom cieczy
B	Twarde PVC
C	Szkło lub wodoodporne tworzywo sztuczne (twarde PVC)

Rys. 3 -

Obliczenie biodegradowalności - test potwierdzający

grafika

A	Okres rozruchu
B	Okres przyjęty do obliczeń (21 dni)
C	Łatwo biodegradowalny środek powierzchniowo czynny
D	Środek powierzchniowo czynny trudno biodegradowalny
E	Biodegradacja (%)
F	Czas (dni)

ZAŁĄCZNIK  VIII

TABELA KORELACJI

Rozporządzenie (WE) nr 648/2004	Niniejsze rozporządzenie
Art. 1 ust. 1	Art. 1 ust. 1
Art. 1 ust. 2	-
Art. 2 pkt 1	Art. 2 pkt 1
Art. 2 pkt 1a	Art. 2 pkt 2
Art. 2 pkt 1b	Art. 2 pkt 3
Art. 2 pkt 2	-
Art. 2 pkt 3	Art. 2 pkt 6
Art. 2 pkt 4	Art. 2 pkt 7
Art. 2 pkt 5	Art. 2 pkt 8
Art. 2 pkt 6	Art. 2 pkt 11
Art. 2 pkt 7	-
Art. 2 pkt 8	Art. 2 pkt 12
Art. 2 pkt 9	Art. 2 pkt 14
Art. 2 pkt 9a	Art. 2 pkt 13
Art. 2 pkt 10	Art. 2 pkt 15
Art. 2 pkt 11	-
Art. 2 pkt 12	Art. 2 pkt 5
Art. 3 ust. 1	Art. 3 ust. 1 oraz art. 4 ust. 2
Art. 3 ust. 2	-
Art. 3 ust. 3	Art. 7 ust. 1
Art. 4 ust. 1	Art. 4 ust. 1
Art. 4 ust. 2	-
Art. 4 ust. 3	-
Art. 4a	Art. 6
Art. 5 ust. 1	-
Art. 5 ust. 2	-
Art. 5 ust. 3	-
Art. 5 ust. 4	-
Art. 5 ust. 5	-
Art. 5 ust. 6	-
Art. 6 ust. 1	-
Art. 6 ust. 2	-
Art. 6 ust. 3	-
Art. 6 ust. 4	-
Art. 7	-
Art. 8 ust. 1	-
Art. 8 ust. 2	-
Art. 8 ust. 3	-
Art. 8 ust. 4	-
Art. 9 ust. 1	Art. 8 ust. 2
Art. 9 ust. 2	-
Art. 9 ust. 3	Art. 7 ust. 6
Art. 10 ust. 1	-
Art. 10 ust. 2	Art. 22 ust. 2
Art. 11 ust. 1	Art. 1 ust. 2 lit. b)
Art. 11 ust. 2 i 3	Art. 15 ust. 3
Art. 11 ust. 4	Art. 15 ust. 4
Art. 11 ust. 5	Art. 15 ust. 5
Art. 11 ust. 6	-
Art. 12	Art. 28
Art. 13	Art. 26
Art. 13a ust. 1	Art. 27 ust. 1
Art. 13a ust. 2	Art. 27 ust. 2
Art. 13a ust. 3	Art. 27 ust. 3
Art. 13a ust. 4	Art. 27 ust. 5
Art. 13a ust. 5	Art. 27 ust. 6
Art. 14 ust. 1	Art. 3 ust. 2
Art. 14 ust. 2	-
Art. 14 ust. 3	-
Art. 14 ust. 4	-
Art. 14 ust. 5	-
Art. 15 ust. 1 akapit pierwszy	Art. 24 ust. 1
Art. 15 ust. 1 akapit drugi	Art. 24 ust. 3
Art. 15 ust. 2	Art. 25 ust. 4
Art. 16 ust. 1	-
Art. 16 ust. 2	-
Art. 17	Art. 33
Art. 18	Art. 29
Art. 19	Art. 35

1 Dz.U. C 349 z 29.9.2023, s. 121.

2 Dz.U. C [...] z [.], s. [_].

3 Rozporządzenie (WE) nr 648/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie detergentów (Dz.U. L 104 z 8.4.2004, s. 1).

4 Ocena rozporządzenia (WE) nr 648/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie detergentów (SWD(2019) 298).

5 Ocena adekwatności najistotniejszych przepisów dotyczących chemikaliów (z wyłączeniem REACH), SWD(2019)199.

6 Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r.w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak równieżdyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1).

7 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 768/2008/WE z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie wspólnych ram dotyczących wprowadzania produktów do obrotu, uchylająca decyzję Rady 93/465/EWG (Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 82).

8 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1).

9 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).

10 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/63/UE z dnia 22 września 2010 r. w sprawie ochrony zwierząt wykorzystywanych do celów naukowych (Dz.U. L 276 z 20.10.2010, s. 33).

11 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiające wymagania w zakresie akredytacji i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 339/93 (Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 30).

12 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1020 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie nadzoru rynku i zgodności produktów oraz zmieniające dyrektywę 2004/42/WE oraz rozporządzenia (WE) nr 765/2008 i (UE) nr 305/2011 (Dz.U. L 169 z 25.6.2019, s. 1).

13 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).

14 Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.

15 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

16 Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1).

17 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).

18 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1).

19 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1020 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie nadzoru rynku i zgodności produktów oraz zmieniające dyrektywę 2004/42/WE oraz rozporządzenia (WE) nr 765/2008 i (UE) nr 305/2011 (Dz.U. L 169 z 25.6.2019, s. 1).

20 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2399 z dnia 23 listopada 2022 r. ustanawiające unijne środowisko jednego okienka w dziedzinie ceł oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 952/2013 (Dz.U. L 317 z 9.12.2022, s. 1).

21 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1062/2014 z dnia 4 sierpnia 2014 r. w sprawie programu pracy, którego celem jest systematyczne badanie wszystkich istniejących substancji czynnych zawartych w produktach biobójczych, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 (Dz.U. L 294 z 10.10.2014, s. 1).

22 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1062/2014 z dnia 4 sierpnia 2014 r. w sprawie programu pracy, którego celem jest systematyczne badanie wszystkich istniejących substancji czynnych zawartych w produktach biobójczych, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 (Dz.U. L 294 z 10.10.2014, s. 1).

23 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/745 z dnia 5 kwietnia 2017 r. w sprawie wyrobów medycznych, zmiany dyrektywy 2001/83/WE, rozporządzenia (WE) nr 178/2002 i rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 oraz uchylenia dyrektyw Rady 90/385/EWG i 93/42/EWG (Dz.U. L 117 z 5.5.2017, s. 1).

24 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 440/2008 z dnia 30 maja 2008 r. ustalające metody badań zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) (Dz.U. L 142 z 31.5.2008, s. 1).

25 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. dotyczące produktów kosmetycznych (Dz.U. L 342 z 22.12.2009, s. 59).

26 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

27 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 440/2008 z dnia 30 maja 2008 r. ustalające metody badań zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) (Dz.U. L 142 z 31.5.2008, s. 1).

28 Dyrektywa 2004/10/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie harmonizacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do stosowania zasad dobrej praktyki laboratoryjnej i weryfikacji jej stosowania na potrzeby badań substancji chemicznych (Dz.U. L 50 z 20.2.2004, s. 44).

29 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/741 z dnia 25 maja 2020 r. w sprawie minimalnych wymogów dotyczących ponownego wykorzystania wody (Dz.U. L 177 z 5.6.2020, s. 32).

30 Dyrektywa 2004/10/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie harmonizacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do stosowania zasad dobrej praktyki laboratoryjnej i weryfikacji jej stosowania na potrzeby badań substancji chemicznych (Dz.U. L 50 z 20.2.2004, s. 44).

31 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2025.1354
• Rodzaj: Rezolucja
• Tytuł: Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 27 lutego 2024 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie detergentów i środków powierzchniowo czynnych, zmieniającego rozporządzenie (UE) 2019/1020 i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 648/2004 (COM(2023)0217 - C9-0154/2023 - 2023/0124(COD)) (Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)
• Data aktu: 27/02/2024
• Data ogłoszenia: 17/03/2025