Zakładając bezpłatne konto, uzyskasz:| Doradczynie i doradcy | Iratxe GURPEGUI (z ramienia sprawozdawczyni) |
| Decyzja Zgromadzenia Plenarnego | 15.2.2024 |
| Podstawa prawna | Art. 52 ust. 2 regulaminu wewnętrznego |
| Sekcja odpowiedzialna | Sekcja Jednolitego Rynku, Produkcji i Konsumpcji |
| Data przyjęcia przez sekcję | 12.12.2024 |
| Data przyjęcia na sesji plenarnej | 22.1.2025 |
| Sesja plenarna nr | 593 |
| Wynik głosowania (za/przeciw/wstrzymało się) | 222/3/2 |
1. Wnioski i zalecenia
1.1. W niniejszej opinii Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny (EKES) podkreśla duże znaczenie polityki konkurencji w podnoszeniu konkurencyjności UE i proponuje sposoby dostosowania reguł konkurencji do nowych realiów gospodarczych.
1.2. Jeżeli chodzi o kontrolę połączeń, w ich ocenie można by zacząć uwzględniać specyfikę rynków, na których zasadniczą rolę odgrywają inwestycje w infrastrukturę, innowacje lub zrównoważony rozwój. Ponadto należy również wprowadzić rozwiązanie umożliwiające kontrolę połączeń podyktowanych innowacją, których obecnie nie obejmują progi wyznaczone w rozporządzeniu Komisji w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Połączenia nie powinny być nigdy pretekstem do obrony interesów krajowych, a w ich analizie trzeba brać pod uwagę poglądy wszystkich zainteresowanych stron.
1.3. Pomoc państwa może być niezawodnym wsparciem dla przedsiębiorstw UE w dążeniu do transformacji, gdyż umożliwi uruchomienie ogromnych inwestycji potrzebnych do realizacji tego wspólnego celu. Aby uniknąć negatywnego wpływu rozproszenia pomocy państwa między państwami członkowskimi na konkurencyjność UE, należy dołożyć starań, by wsparcie publiczne zostało wykorzystane jak najskuteczniej, w sposób zwiększający efekty rozlewania się oraz wzmacniający europejskie łańcuchy wartości.
1.4. W tym celu w ramach przeglądu przepisów dotyczących ważnych projektów stanowiących przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania (IPCEI) trzeba stworzyć narzędzie oparte na prawdziwie europejskim podejściu, które zapewni rzeczywistą przełomowość takich narzędzi, a także trzeba zaprojektować i wdrożyć Europejski Fundusz Konkurencyjności z europejskiej perspektywy. Ponadto należy zwiększyć zdolności administracji krajowej oraz Komisji, a także koordynację między nimi w celu usprawnienia procedur oraz zapewnienia skutecznego wykorzystania już istniejących i nowych rozwiązań.
1.5. Ponadto przedsiębiorstwa potrzebują widoczności i pewności prawa. Chociaż opracowuje się nowe podejścia do konkurencji, to należy podjąć dalsze wysiłki na rzecz usprawnienia postępowań antymonopolowych oraz procedur dotyczących połączeń i pomocy państwa, a także na rzecz sporządzenia jasnych wytycznych. Trzeba położyć nacisk na podejście oparte na już istniejących narzędziach, by pogłębić jednolity rynek.
2. Uwagi ogólne
2.1. Niniejsza opinia z inicjatywy własnej wnosi wkład w obecną debatę na temat roli, jaką polityka konkurencji powinna odgrywać w zwiększaniu konkurencyjności UE, przy jednoczesnym utrzymaniu europejskiego modelu społecznej gospodarki rynkowej, który dotychczas zapewniał wysoki poziom dobrobytu, wzrostu gospodarczego i spójności społecznej.
2.2. W ostatnich dziesięcioleciach sytuacja gospodarcza na świecie uległa diametralnej zmianie. Kryzys finansowy z 2008 r. i pandemia COVID-19 wywarły poważny wpływ na nasze systemy finansowe, gałęzie przemysłu oraz systemy ochrony socjalnej. W tych okolicznościach interwencja publiczna miała zasadnicze znaczenie dla przetrwania trudnych czasów.
2.3. Ponadto gospodarka UE, która pod względem wydajności pozostaje w tyle za gospodarkami USA i Azji, musi obecnie zmierzyć się z trojakim wyzwaniem: cyfryzacją, zmianą klimatu i potrzebą zwiększenia odporności. UE przyjmuje stopniowo szereg inicjatyw politycznych i budżetowych w celu przygotowania gospodarek i społeczeństwa UE na epokę cyfrową i przeciwdziałania zmianie klimatu.
2.4. Chociaż egzekwowanie prawa konkurencji było przez dziesiątki lat nieodzownym narzędziem gwarantującym dobrobyt konsumentów oraz równe warunki działania w UE i chociaż panuje powszechna zgoda co do jego kapitalnej roli w przyszłej konkurencyjności UE, to poglądy na temat sposobu osiągnięcia tego celu są różne. Enrico Letta 1 proponuje stworzenie silniejszego i bardziej zintegrowanego jednolitego rynku umożliwiającego przedsiębiorstwom zwiększenie skali i konsolidację zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji oraz ochrony konsumentów: rzeczywista integracja rynkowa w sektorach łączności elektronicznej, finansów i energii ma pierwszoplanowe znaczenie dla prężnego rozwoju gospodarki UE. Mario Draghi wzywa do poprawienia reguł konkurencji, aby umożliwić przedsiębiorstwom z UE dostosowanie się do obecnie zmieniającego się świata. Wyraża zaniepokojenie, że europejskie przedsiębiorstwa nie są w stanie konkurować z przedsiębiorstwami spoza UE, gdyż nie mają podobnych możliwości zwiększenia skali, i podkreśla rolę, jaką prawo konkurencji powinno odgrywać w niwelowaniu różnic w innowacyjności i wydajności.
2.5. W wytycznych politycznych Ursuli von der Leyen na drugą kadencję 2 zaapelowano o nowe podejście do polityki konkurencji, które będzie sprzyjać zwiększaniu skali przedsiębiorstw na rynkach światowych i zarazem zapewniać równe warunki działania. Powinno to znaleźć odzwierciedlenie w ocenie połączeń, tak aby w pełni uwzględnić innowacje i odporność. Trzeba przy tym zaznaczyć, że należy wystrzegać się koncentracji na rynku, która prowadzi do podwyższenia cen czy też obniżenia jakości.
2.6. Istnieją również różne poglądy na temat roli pomocy publicznej w stawieniu czoła obecnym wyzwaniom oraz sposobu jej kształtowania. Enrico Letta proponuje stopniowe poszerzanie wsparcia finansowego UE poprzez stworzenie mechanizmu wkładu pomocy państwa, który wymagać będzie od państw członkowskich przeznaczenia części finansowania krajowego na ogólnoeuropejskie inicjatywy oraz inwestycje.
2.7. Niedawno przyjęte instrumenty - akt o rynkach cyfrowych (DMA) oraz rozporządzenie w sprawie subsydiów zagranicznych - pełnią pierwszoplanową funkcję we wspieraniu konkurencyjności UE, gdyż wprowadzono w nich nowe zasady w celu zwiększenia kontestowalności na rynkach cyfrowych oraz zaradzenia zakłóceniom wywołanym przez subsydia zagraniczne na jednolitym rynku UE.
2.8. Komisja 3 i organy krajowe śledzą obecną debatę oraz postulaty przyjęcia nowego podejścia do polityki konkurencji. Podjęły już znaczne wysiłki na rzecz uwzględnienia nowych wyzwań gospodarczych, występujących szczególnie w gospodarce cyfrowej, oraz na rzecz usprawnienia procedur, borykając się zarazem z coraz większą redukcją etatów i cięciami środków.
2.9. Na forach międzynarodowych uważnie obserwuje się unijne inicjatywy w zakresie egzekwowania reguł konkurencji i inicjatywy polityczne i często uznaje je za najlepsze praktyki. Ma to bardzo pozytywny wpływ na unijne przedsiębiorstwa konkurujące za granicą. UE powinna w większym stopniu wykorzystywać swoją międzynarodową rolę w obecnej transformacji gospodarczej i klimatycznej.
2.10. EKES apeluje o głęboki namysł nad tymi kwestiami.
3. Uwagi szczegółowe
3.1. Kontrola połączeń i horyzontalne porozumienia kooperacyjne
3.1.1. Aby ułatwić przedsiębiorstwom konkurującym na rynkach światowych zwiększanie skali, zapewniając przy tym niezbędną ochronę konkurencji oraz przemiany potrzebne do pomyślnego przebiegu trojakiej transformacji, Komisja mogłaby rozważyć dostosowanie swoich standardów oceny połączeń do szczególnych potrzeb rynków.
3.1.2. Na przykład na rynkach wymagających rozbudowanej infrastruktury, takich jak telekomunikacja, oszczędność kosztów stałych wynikająca z połączenia mogłaby zwiększyć przepływy środków pieniężnych, co umożliwiłoby dokonywanie inwestycji w zdolność przepustową i jakość infrastruktury z korzyścią dla konsumentów. O ile Komisja zasadniczo nie odrzuciła tego argumentu, o tyle wyznaczyła wysoki standard dowodu dla stron w celu wykazania takiego pozytywnego wpływu. Obecne ramy prawne dotyczące oceny efektywności są jednak wystarczająco elastyczne, aby uwzględnić takie postulaty i sprawić, że ich zgłaszanie będzie dla stron mniej uciążliwe. Komisja mogłaby rozważyć:
- Wydłużenie dwuletniego okresu oceny efektywności połączeń do 4 lat. Dłuższy okres oceny dla sektorów, w których są długie cykle życia inwestycji, umożliwiłby wykorzystanie wydajności wynikającej z korzyści skali. Podniósłby jakość infrastruktury i zwiększył zasięg, umożliwiając europejskim konsumentom i przedsiębiorstwom dostęp do innowacyjnych usług.
- Dłuższe ramy czasowe zwiększyłyby niepewność, która jest już nieodłącznie związana z analizą ex ante. W związku z tym przydatne byłoby uzgodnienie obowiązujących modeli kwantyfikacji i oceny dowodów dotyczących długoterminowej poprawy jakości wynikającej z innowacji lub poprawy infrastruktury. Umożliwiłoby to łączącym się stronom wysuwanie mocnych, rozsądnych i skutecznych argumentów związanych z korzyściami pozacenowymi.
- W ocenie połączeń należy również uwzględnić argumenty dotyczące odporności w łańcuchu dostaw, gdyż jest to czynnik zwiększający wydajność.
3.1.3. Monitorując środki zaradcze dotyczące połączeń, trzeba zwrócić szczególną uwagę na zapewnienie pełnego wdrożenia środków zaradczych w zakresie planów inwestycyjnych i przemysłowych, a także na zapewnienie działań naprawczych w sytuacji, gdy nie doszło do pełnego wdrożenia. Równie istotne jest zadbanie o dialog z zainteresowanymi stronami za pośrednictwem utrwalonych kanałów, by uwzględnić wszystkie poglądy w tym zakresie.
3.1.4. Komisja mogłaby również rozważyć mniej restrykcyjne podejście do wydajności osiągniętej poza rynkiem, która wynika z dążenia do celów zrównoważonego rozwoju w połączeniach lub umowach o współpracy. Oprócz rozwiązań przewidzianych w ostatnich wytycznych w sprawie horyzontalnych porozumień kooperacyjnych można by rozważyć podejście podobne do tego przyjętego przez niderlandzki Organ Ochrony Konsumentów i Rynków (ACM) (brak interwencji wobec porozumień zapobiegających szkodom w środowisku, które przynoszą korzyści większej grupie konsumentów niż grupa odczuwająca skutki ograniczenia konkurencji) 4 .
3.1.5. Jeżeli chodzi o przejmowanie europejskich przedsiębiorstw typu startup przez przedsiębiorstwa zagraniczne i jego wpływ na innowacje w UE, Komisja mogłaby zastanowić się nad przyjęciem przepisów lub szczególnych środków zaradczych z myślą o ochronie europejskich innowacji. Pewne fakty wskazują na to, że lokalne efekty rozlewania się związane z innowacją (tzn. wprowadzone przez dane przedsiębiorstwo innowacje, które sprzyjają innowacjom w okolicznych przedsiębiorstwach) szybko maleją wraz z odległością 5 , w związku z czym stosowanie środków zaradczych mogłoby wymagać tego, by centrum innowacji pozostało w UE. Komisja mogłaby również rozważyć ustanowienie wzruszalnego domniemania szkody w przypadku przejęcia przedsiębiorstwa typu startup przez przedsiębiorstwo o silnej pozycji dominującej: łączące się strony musiałyby przedstawić dowody, że połączenie nie rodzi żadnych istotnych problemów związanych z konkurencją lub że oczekiwany przyrost wydajności jest wystarczający do uzasadnienia przejęcia 6 .
3.1.6. W następstwie wyroku w sprawie Illumina/Grail 7 Komisja nie będzie w stanie wykorzystywać mechanizmu odesłania do kontroli połączeń podyktowanych innowacją, które wykraczają poza unijne progi dotyczące połączeń. Powinna znaleźć sposób na dokonanie przeglądu tych połączeń, by nie niweczyć strategii na rzecz innowacji.
3.1.7. Koncentracja może być jednak uznawana za konieczną w strategicznych sektorach borykających się z silną konkurencją ze strony rynków światowych. Niektóre zainteresowane strony proponują, aby w pewnych przypadkach zatwierdzenie lub wetowanie połączeń podlegało decyzji politycznej na szczeblu UE, a nie decyzji opartej wyłącznie na analizie konkurencji (jest to już możliwe w niektórych jurysdykcjach UE). Szereg ekspertów zakwestionowało to rozwiązanie, lecz gdyby jednak zostało utrzymane, konieczne byłyby środki zabezpieczające, ograniczające je do bardzo wyjątkowych okoliczności i bardzo szczególnych powodów. Ponadto nie należy go wykorzystywać do ochrony interesów narodowych przed postępem i integracją na jednolitym rynku UE.
3.2. Przeciwdziałanie praktykom monopolistycznym (art. 101 i 102 TFUE)
3.2.1. Zatrzymanie talentów ma zasadnicze znaczenie dla odporności gospodarczej, zdolności innowacji, strategicznej niezależności i dobrobytu społecznego Europy i powinno być jednym z priorytetów. Mobilność talentów jest również nieodzowna dla rozpowszechniania wiedzy wśród przedsiębiorstw i sektorów, a tym samym dla wspierania innowacji i wydajności, przy czym należy zapewnić niwelowanie różnic w traktowaniu kobiet i mężczyzn na europejskich rynkach pracy 8 . W ciągu kilku ostatnich lat dla wielu organów ochrony konkurencji pierwszorzędną kwestią stało się zwalczanie restrykcyjnych praktyk na rynkach pracy, a mianowicie porozumień o ustalaniu płac oraz o zakazie przejmowania pracowników 9 . Organy ds. egzekwowania prawa konkurencji powinny uważnie monitorować agresywne strategie mające na celu podkradanie pracowników przez przedsiębiorstwa dominujące, które to strategie uniemożliwiają konkurentom zatrudnianie pracowników i - co za tym idzie - skuteczną konkurencję na rynku.
3.2.2. Program łagodzenia kar jest dla organów ochrony konkurencji potężnym narzędziem wykrywania w walce z kartelami (które są najbardziej szkodliwe dla konkurencji i konkurencyjności). Pomimo wcześniejszego spadku liczby wniosków o złagodzenie kary ich liczba wzrosła od 2020 r. Zdaniem Komisji stało się tak głównie ze względu na wzrost liczby spraw wszczynanych z urzędu. Komisja przeznaczyła środki na szkolenie urzędników publicznych ds. trybu niekonkurencyjnego (tzn. urzędników zajmujących się zamówieniami publicznymi lub kontrolami wewnętrznymi) w celu wykrywania zachowań antykonkurencyjnych, a także opracowała nowe techniki wykrywania, takie jak automatyczne pobieranie danych oraz zastosowanie algorytmów do ujawniania podejrzanych wzorców. Należy przeznaczyć dalsze zasoby na nowe techniki wykrywania, w tym na sztuczną inteligencję.
3.3. Pomoc państwa
3.3.1. Pomoc państwa może być niezawodnym wsparciem dla przedsiębiorstw UE w dążeniu do transformacji, gdyż umożliwi uruchomienie ogromnych inwestycji potrzebnych w tym wspólnym celu. Dlatego też musi chronić równe warunki działania na jednolitym rynku, a zarazem być dobrze ukierunkowana, przejrzysta, proporcjonalna, ograniczona w czasie i uważnie monitorowana. Opracowywanie i przyznawanie środków pomocy państwa musi opierać się na efektywności. Należy zadbać o to, by wywoływały one efekt zachęty i mogły - w stosownych przypadkach - opierać się na kryterium doskonałości z myślą o lepszej realizacji związanych z nimi zamierzeń. Aby osiągnąć te cele, UE musi dążyć do usprawnienia, poprawienia i przyspieszenia procedur dotyczących pomocy państwa poprzez zmniejszenie obciążeń administracyjnych i przyspieszenie procesu decyzyjnego.
3.3.2. Złagodzenie unijnych ram pomocy państwa podczas niedawnego kryzysu związanego z COVID-19 i kryzysu energetycznego znacznie pomogło państwom członkowskim w odbudowie po wstrząsach gospodarczych. Odbiło się też jednak z pewnością na równych warunkach działania między państwami członkowskimi, czego należy unikać w przyszłości 10 . Chociaż należy wyraźnie odróżnić ramy zwykłe od kryzysowych, to obecna sytuacja geopolityczna i globalne konkurencyjne środowisko wymagają dostosowania istniejących zasad pomocy państwa oraz zmiany podejścia w tym zakresie. Jednolity rynek i odporność UE należy wzmocnić za pomocą środków pomocy państwa, które wywołają efekty rozlewania się oraz wzmocnią europejskie łańcuchy wartości i klastry przemysłowe.
3.3.3. Rozproszenie pomocy państwa między państwami członkowskimi ma również negatywny wpływ na europejską konkurencyjność. Ostatnie badania pokazują, że brak koordynacji dotacji w UE zmniejsza ich potencjalny pozytywny wpływ, podczas gdy skoordynowane dotacje prowadzą do wzrostu wydajności o ponad 30 % 11 . Analizy dowodzą również, że pomoc państwa udzielana równocześnie przez wiele państw członkowskich w celu wsparcia przemysłu neutralnego emisyjnie wywiera bardziej pozytywne skutki gospodarcze 12 . Dlatego też należy się obecnie zastanowić nad opracowaniem narzędzi, które umożliwiałyby między innymi ściślejszą koordynację na szczeblu UE w celu ograniczenia do minimum niewłaściwej alokacji zasobów i zwiększenia wydajności, przy jednoczesnym zwiększeniu integracji gospodarek krajów UE.
3.3.4. Można to osiągnąć za pomocą różnych środków. Enrico Letta proponuje system wyrównania. W ramach tego systemu pod koniec każdego roku państwa członkowskie, które przyznały pomoc powyżej określonego progu, musiałyby wnieść wkład do wspólnego funduszu z myślą o realizacji celów UE. Inni zalecają natomiast stworzenie funduszu finansowanego z budżetu UE. Nowy Europejski Fundusz Konkurencyjności, który został ogłoszony 18 lipca przez nowo wybraną przewodniczącą Ursulę von der Leyen, wydaje się krokiem we właściwym kierunku. Fundusz powinien mieć na celu wspieranie wspólnych celów UE (zwłaszcza w sektorach o wysokiej wartości dodanej) i należy nim zarządzać na szczeblu UE, by wzmocnić europejskie łańcuchy wartości i usprawnić procedury. Nadal potrzebne byłoby wsparcie na szczeblu krajowym, aby uwzględnić szczególną sytuację krajową i lokalną.
3.3.5. Projekty IPCEI przekształcały się stopniowo z narzędzia dla konkretnych transgranicznych projektów infrastrukturalnych i innowacyjnych w narzędzie dla realizowanych na dużą skalę inicjatyw sektorowych służących rozwijaniu zdolności przemysłowych. Pomimo europejskich ram te projekty są jednak nadal opracowywane zgodnie z celami krajowymi i finansowaniem krajowym, co sprawia, że niektóre aktywne państwa członkowskie zawsze odgrywają wiodącą rolę. Należy udoskonalić niektóre elementy, aby te narzędzia przynosiły prawdziwy przełom i były tworzone z naprawdę europejskiej perspektywy:
- Komisja powinna zaproponować, by ich zakres wykraczał poza projekty w zakresie najnowocześniejszych innowacji, wskazać konkretne sektory strategiczne, w których można by przewidzieć wspólne finansowanie, i zachęcać do udziału jak największą liczbę państw członkowskich. Alternatywnym rozwiązaniem mogłoby być tworzenie projektów IPCEI od szczebla oddolnego: począwszy od sojuszu przemysłowego między przedsiębiorstwami w UE, które następnie współpracowałyby wspólnie z Komisją i państwami członkowskimi.
- Wszystkie przedsiębiorstwa w UE lub co najmniej wszystkie przedsiębiorstwa w uczestniczących państwach członkowskich powinny mieć dostęp do finansowania projektów IPCEI. Przerwałoby to związek między finansowaniem a alokacją, który utrudnia uzyskanie efektu rozlewania się w Europie, przy jednoczesnym położeniu nacisku na produktywność i wydajność.
3.3.6. Jeżeli chodzi o potrzebę usprawnienia procedur pomocy państwa, można wyciągnąć konstruktywne wnioski z niektórych elementów pierwotnych tymczasowych ram kryzysowych. Ponadto obecne tendencje w zakresie kontroli pomocy państwa wymagają od państw członkowskich większych zdolności w tej dziedzinie. Dzięki temu uzupełniono by kompetencje Komisji, usprawniono by procedury, zwiększono elastyczność i koordynację, a także poprawiono monitorowanie, zwiększając zarazem zasoby i efektywność unijnej kontroli pomocy państwa. Jednym z rozwiązań mogłoby być wyznaczenie pojedynczych punktów kontaktowych. Dzięki większym zdolnościom krajowym Komisja mogłaby skupić się na większych sprawach, a państwa członkowskie mogłyby pracować nad usprawnieniem zgłoszeń poprzez ich ujednolicenie i uspójnienie oraz ogólnie lepsze wykorzystanie zasobów publicznych.
3.3.7. Usługi świadczone w ogólnym interesie gospodarczym (UOIG) mają duży wpływ na konkurencyjność UE, gdyż są to kluczowe czynniki spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej. Nowe strategie na rzecz konkurencyjności muszą uwzględniać modernizację warunków ramowych w strategicznych sektorach UOIG, takich jak energetyka i surowce, mobilność i transport publiczny oraz telekomunikacja i dostępność cyfrowa 13 . Należy położyć nacisk nie tylko na ceny dla użytkowników końcowych UOIG, lecz również na jakość i dostępność tych usług dla nich. Istotne jest większe wykorzystanie istniejących narzędzi przez administracje krajowe, regionalne i lokalne, przy czym trzeba również wzmacniać ich zdolności.
3.4. Nowe instrumenty
3.4.1. Celem rozporządzenia w sprawie subsydiów zagranicznych jest rozwiązanie problemu subsydiów zagranicznych, które zakłócają europejski jednolity rynek. Przewidziano w nim trzy główne elementy kontroli subsydiów zagranicznych: (i) uprzednie zgłoszenie określonej wielkości transakcji połączenia przy znacznym wsparciu ze strony obcego państwa; (ii) odnośnie do zamówień publicznych UE - uprzednie zgłoszenie jakichkolwiek subsydiów zagranicznych otrzymanych w ciągu 3 wcześniejszych lat oraz (iii) dochodzenia z urzędu prowadzone z własnej inicjatywy Komisji. Akt o rynkach cyfrowych (DMA) został przyjęty w celu zapewnienia uczciwych i kontestowalnych rynków cyfrowych. Zawiera zbiór przepisów mających zastosowanie do dużych operatorów cyfrowych wyznaczonych na strażników dostępu.
3.4.2. Zarówno rozporządzenie w sprawie subsydiów zagranicznych, jak i DMA weszły w życie niedawno. Komisja Europejska będzie teraz potrzebować wystarczających zasobów, aby skutecznie egzekwować te dwa instrumenty, choć nadal brakuje pewności prawa odnośnie do konkretnych, zgodnych ze standardami Komisji środków i inicjatyw zapewniających zgodność z przepisami. Co do rozporządzenia w sprawie subsydiów zagranicznych, choć niezbędne jest przeciwdziałanie subsydiom zagranicznym zakłócającym równe warunki działania w UE, to Komisja powinna zwrócić uwagę na usprawnienie procedur oraz zapobieganie uciążliwym wymogom dotyczącym zgłoszeń.
3.4.3. Mario Draghi proponuje stworzenie kolejnego narzędzia ochrony konkurencji, które umożliwiłoby Komisji prowadzenie badań rynku w celu diagnozowania strukturalnych problemów w zakresie konkurencji oraz wskazywania - wraz z przedsiębiorstwami - środków zaradczych. Przed przyjęciem nowego narzędzia ochrony konkurencji, które wymagałoby dodatkowych zasobów i zwiększyłoby obciążenia regulacyjne dla przedsiębiorstw, Komisja powinna skupić się na dostosowaniu istniejących narzędzi do nowych realiów gospodarczych oraz do potrzeb konkretnych sektorów.
Bruksela, dnia 22 stycznia 2025 r.
Z początkiem kwietnia na liście refundacyjnej znajdzie się 29 nowych leków, z czego 7 stosowanych w chorobach rzadkich. Znalazły się na niej m.in. terapia dla dzieci od drugiego roku życia chorych na mukowiscydozę i szczepionki dla seniorów na półpaśca i RSV. Ogólnie na liście znajdzie się 10 nowych terapii onkologicznych i 19 z innych kategorii.
01.04.2025
1 kwietnia br. nowelizacja ustawy o Krajowej Sieci Onkologicznej wchodzi w życie. Wprowadza ona zmiany w zakresie terminów pierwszej kwalifikacji podmiotów leczniczych na poszczególne poziomy zabezpieczenia opieki onkologicznej Krajowej Sieci Onkologicznej oraz wdrażania elementów KSO. Wcześniej wejście w życie większości elementów reformy przesunięto o ponad rok.
01.04.2025
Nie będzie podwyższenia kar dla pracodawców, przewidzianych w Kodeksie pracy, za wykroczenia przeciwko prawom pracowników. W czwartek Sejm przyjął poprawkę Senatu wykreślającą z ustawy poprawkę Lewicy. Posłowie zgodzili się też na to, by agencje pracy tymczasowej mogły zatrudniać cudzoziemców także na podstawie umów cywilnoprawnych, a nie tylko na umowę o pracę.
20.03.2025
Sejm przyjął w czwartek większość poprawek redakcyjnych i doprecyzowujących, które Senat wprowadził do ustawy o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Przewiduje ona reformę urzędów pracy, w tym m.in. podniesienie zasiłku dla bezrobotnych i ułatwienia w podnoszeniu kwalifikacji zawodowych. Ustawa trafi teraz do podpisu prezydenta.
20.03.2025
Przedsiębiorcy rozliczający się według zasad ogólnych i skali podatkowej oraz liniowcy będą od 1 stycznia 2026 r. płacić składkę zdrowotną w wysokości 9 proc. od 75 proc. minimalnego wynagrodzenia, jeśli będą osiągali w danym miesiącu dochód do wysokości 1,5-krotności przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez prezesa GUS. Projekt po raz drugi wróci do komisji sejmowej.
19.03.2025
Senat nie zgodził się w czwartek na zniesienie obowiązku zawierania umów o pracę z cudzoziemcami będącymi pracownikami tymczasowymi przez agencje pracy tymczasowej, ale umożliwił agencjom zawieranie umów cywilnoprawnych. Senatorowie zdecydowali natomiast o skreśleniu przepisu podnoszącego kary grzywny dla pracodawców przewidziane w kodeksie pracy. W głosowaniu przepadła też poprawka Lewicy podnosząca z 2 tys. zł do 10 tys. zł kary grzywny, jakie w postępowaniu mandatowym może nałożyć Państwowa Inspekcja Pracy.
13.03.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2025.1182 |
| Rodzaj: | Opinia |
| Tytuł: | Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego - Polityka konkurencji w samym centrum konkurencyjności UE (opinia z inicjatywy własnej) |
| Data aktu: | 21/03/2025 |
| Data ogłoszenia: | 21/03/2025 |
