Sprawa T-635/24: Skarga wniesiona w dniu 9 grudnia 2024 r. - Novis/EIOPA

Skarga wniesiona w dniu 9 grudnia 2024 r. - Novis/EIOPA.

(Sprawa T-635/24)

Język postępowania: angielski

(C/2025/1111)

(Dz.U.UE C z dnia 24 lutego 2025 r.)

Strony

Strona skarżąca: Novis Insurance Company, Novis Versicherungsgesellschaft, Novis Compagnia di Assicurazioni, Novis

Poistovna a.s. (Bratisła, Słowacja) (przedstawiciele: A. Börner, S. Förster i S. Henrich, avocats)

Strona pozwana: Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności wydanej przez EIOPA decyzji nr EIOPA-23-684-REV1 z dnia 27 września 2024 r. w sprawie odmowy dostępu do niektórych dokumentów;

- obciążenie pozwanego wszystkimi kosztami postępowania;

zobowiązując pozwanego do podjęcia środków niezbędnych do wykonania wyroku Sądu (art. 266 TFUE), a mianowicie do przyznania dostępu do wszystkich istotnych dokumentów objętych zakresem wniosku skarżącej.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi osiem zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia prawa Unii Europejskiej przez pozwanego poprzez błędne powołanie się na wyjątek dotyczący ochrony postępowania sądowego [art. 4 ust. 2 tiret drugie rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady] ¹ . W szczególności:

- pozwany błędnie powołał się na postępowanie sądowe, które nie toczyło się w chwili udzielenia pierwotnej odpowiedzi potwierdzającej, a które było przedmiotem decyzji Izby Odwoławczej i zrodziło po stronie pozwanego obowiązek wydania zmienionej decyzji w przedmiocie dostępu do dokumentów;

- pozwany błędnie założył, że ujawnienie dokumentów poważnie zaszkodzi niektórym krajowym postępowaniom sądowym lub potencjalnym postępowaniom, w których pozwany lub Komisja Europejska mogą stać się stroną.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia prawa Unii Europejskiej przez pozwanego poprzez błędne powołanie się na wyjątek dotyczący ochrony dochodzeń [art. 4 ust. 2 tiret trzecie rozporządzenia nr 1049/2001].

W szczególności pozwany błędnie przyjął, że postępowanie na podstawie art. 17 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 ²  toczy się nawet po przyjęciu przez pozwanego i Komisję Europejską aktów na podstawie art. 17 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia oraz potwierdzeniu przez właściwy organ krajowy zamiaru zastosowania się do tych aktów.

3. Zarzut trzeci dotyczący tego, że pozwany naruszył prawo Unii Europejskiej poprzez błędne powołanie się na wyjątek dotyczący ochrony opinii do użytku wewnętrznego [art. 4 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia nr 1049/2001].

W szczególności pozwany błędnie twierdził, że ma prawo do zachowania w tajemnicy wszystkich dokumentów sporządzonych i wymienianych w ramach postępowań dotyczących konkretnych przedsiębiorstw na podstawie art. 17 rozporządzenia nr 1094/2010, ze względu na rzekomy wewnętrzny i poufny charakter tych procedur w ramach Europejskiego Systemu Nadzoru Finansowego.

4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia przez pozwaną prawa Unii Europejskiej poprzez pominięcie istnienia nadrzędnego interesu publicznego w ujawnianiu informacji przy powoływaniu się na art. 4 ust. 2 tiret drugie i trzecie oraz art. 4 ust. 3 rozporządzenia nr 1049/2001.

W szczególności pozwany zignorował równoważność niektórych standardów Wypłacalność II ze standardami technicznymi, wymagającymi publicznego ujawnienia.

5. Zarzut piąty, zgodnie z którym pozwany naruszył prawo Unii Europejskiej, ponieważ zlekceważył ogólną zasadę proporcjonalności potwierdzoną w art. 4 ust. 6 rozporządzenia nr 1049/2001, udzielając dostępu wyłącznie do mocno utajnionych wersji jedynie dwóch dokumentów.

6. Zarzut szósty dotyczący naruszenia przez pozwanego prawa Unii Europejskiej poprzez zlekceważenie obowiązku zastosowania się do decyzji Komisji Odwoławczej [art. 60 ust. 5 rozporządzenia nr 1094/2010].

W szczególności pozwany zlekceważył wiążący charakter decyzji Komisji Odwoławczej, wyraźnie sprzeciwiając się ustaleniom Komisji Odwoławczej i wydając całkowicie nową decyzję, opartą na nowych faktach, zamiast zmienić swoją wcześniejszą decyzję z zastrzeżeniem decyzji Komisji Odwoławczej.

7. Zarzut siódmy dotyczący naruszenia przez pozwanego prawa skarżącej do dostępu do żądanych dokumentów stanowiących część akt pozwanego mających istotne znaczenie dla skarżącej na podstawie art. 41 ust. 2 lit. b) Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "kartą").

8. Zarzut ósmy dotyczący tego, że pozwany naruszył prawo skarżącej do dobrej administracji i rzetelnego postępowania administracyjnego na podstawie art. 41 ust. 1 karty.

1 Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. 2001 L 145, s. 43).

2 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/79/WE (Dz.U. 2010 L 331, s. 48).

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2025.1111
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Sprawa T-635/24: Skarga wniesiona w dniu 9 grudnia 2024 r. - Novis/EIOPA
• Data aktu: 24/02/2025
• Data ogłoszenia: 24/02/2025