Sprawa C-866/24 P: Odwołanie od wyroku Sądu (wielka izba) wydanego w dniu 2 października 2024 r. w sprawie T-798/22, Ordre des avocats à la cour de Paris i Couturier/Rada, wniesione w dniu 12 grudnia 2024 r. przez Ordre des avocats à la cour de Paris i Julie Couturier

Odwołanie od wyroku Sądu (wielka izba) wydanego w dniu 2 października 2024 r. w sprawie T-798/22, Ordre des avocats à la cour de Paris i Couturier/Rada, wniesione w dniu 12 grudnia 2024 r. przez Ordre des avocats à la cour de Paris i Julie Couturier

(Sprawa C-866/24 P)

(C/2025/1084)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 24 lutego 2025 r.)

Strony

Wnosząca odwołanie: Ordre des avocats à la cour de Paris; Julie Couturier (przedstawiciel: L. Donnedieu de Vabres, adwokat)

Druga strona postępowania: Ordre des avocats de Genève, Rada Unii Europejskiej, Republika Estońska, Komisja Europejska, Wysoki przedstawiciel Unii Europejskiej ds. polityki zagranicznej i bezpieczeństwa

Żądania

Wnoszący odwołanie wnoszą do Trybunału o:

- uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 2 października 2024 r. w sprawie T-798/22 w zakresie, w jakim Sąd naruszył w nim:

- obowiązek uzasadnienia przewidziany w art. 296 akapit drugi TFUE poprzez zatwierdzenie uzasadnienia przedstawionego przez Radę w toku postępowania, a nie uzasadnienia, które powinno było znaleźć się w samym akcie;

- prawo do skutecznego środka prawnego, poprzez uznanie, że prawo do "uzyskania porady" adwokata w "postępowaniu sądowym", które "już zostało wszczęte lub którego wszczęciu można przeciwdziałać bądź którego wszczęcia można się spodziewać", chronione na mocy art. 47 akapit drugi zdanie drugie Karty w związku z art. 2 TUE, mogło zostać dodane do wyjątków od ogólnego zakazu świadczenia usług doradztwa prawnego;

- artykuł 52 ust. 1 Karty: tytułem żądania głównego, Sąd naruszył istotę prawa do skutecznego środka prawnego; tytułem żądania ewentualnego, Sąd naruszył art. 52 ust. 1 Karty, ponieważ nie zbadał, czy spełnione zostały trzy pozostałe przesłanki ważności nałożonych na to prawo ograniczeń.

- obciążenie Rady kosztami postępowania zgodnie z art. 184 § 2 regulaminu postępowania przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

- wydanie ostatecznego orzeczenia w sprawie poprzez stwierdzenie nieważności, po pierwsze, art. 1 pkt 12) rozporządzenia Rady (UE) 2022/1904 z dnia 6 października 2022 r. w sprawie zmiany rozporządzenia (UE) nr 833/2014 dotyczącego środków ograniczających w związku z działaniami Rosji destabilizującymi sytuację na Ukrainie (Dz.U. 2022, L 259 I, s. 3) w zakresie, w jakim zmienia i zastępuje art. 5n ust. 2 i art. 5n ust. 4-12 rozporządzenia Rady (UE) nr 833/2014 z dnia 31 lipca 2014 r. dotyczącego środków ograniczających w związku z działaniami Rosji destabilizującymi sytuację na Ukrainie (Dz.U. 2014, L 229, s. 1) w odniesieniu do świadczenia usług doradztwa prawnego; po drugie, art. 1 pkt 13) rozporządzenia Rady (UE) 2022/2474 z dnia 16 grudnia 2022 r. zmieniającego rozporządzenie nr 833/2014 (Dz.U. 2022, L 322 I, s. 1) w zakresie, w jakim zmienia art. 5n ust. 2 i art. 5n ust. 4-11 rozporządzenia Rady nr 833/2014 w odniesieniu do świadczenia usług doradztwa prawnego; oraz po trzecie, art. 1 pkt 13) rozporządzenia Rady (UE) 2023/427 z dnia 25 lutego 2023 r. w sprawie zmiany rozporządzenia (UE) nr 833/2014 (Dz.U. 2023, L 59 I, s. 6) w zakresie, w jakim dodaje art. 12b ust. 2a do rozporządzenia nr 833/2014 w odniesieniu do świadczenia usług doradztwa prawnego, ze względu na to, że owa artykuły:

- naruszają obowiązek uzasadnienia przewidziany w art. 296 TFUE,

- naruszają prawo do uzyskania "porady prawnej" adwokata, chronione na mocy art. 47 akapit drugi zdanie drugie Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, nie przestrzegając warunków ważności ograniczeń w korzystaniu z prawa uznanego w Karcie, o których mowa w art. 52 ust. 1 Karty;

- obciążenie Rady kosztami postępowania również w związku ze skargą wniesioną pierwotnie do Sądu Unii Europejskiej.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi wnoszący odwołanie podnoszą trzy zarzuty.

Zarzut pierwszy: Sąd naruszył obowiązek uzasadnienia przewidziany w art. 296 akapit drugi TFUE poprzez zatwierdzenie uzasadnienia przedstawionego przez Radę w jej pismach procesowych, a nie uzasadnienia, które powinno było znaleźć się w samym akcie. W tym względzie wnoszący odwołanie twierdzą, że żaden z motywów rozporządzeń 2022/1904, 2022/2474 i 2023/427 oraz decyzji 2022/1909 nie zawiera wyjaśnienia ogólnych celów zakazu świadczenia usług doradztwa prawnego, a zatem powodów, dla których Rada postanowiła konkretnie zakazać świadczenia usług doradztwa prawnego, i w jakim zakresie zakaz ten pozwoliłby na realizację ogólnych celów polegających na zakończeniu wojny wywołanej rosyjską agresją.

Zarzut drugi: Sąd naruszył prawo do skutecznego środka prawnego, poprzez uznanie, że prawo do "uzyskania porady" adwokata w "postępowaniu sądowym", chronione na mocy art. 47 akapit drugi zdanie drugie Karty w związku z art. 2 TUE, mogło zostać dodane do wyjątków od ogólnego zakazu świadczenia usług doradztwa prawnego. Takie obniżenie rangi prawa podstawowego oznacza umniejszenie ochrony podstawowych wartości państwa prawnego, któremu sprzeciwia się art. 2 TUE. Zarzut ten dzieli się dwie części:

Część pierwsza: Sąd uznał, że prawo do "uzyskania porady" adwokata w "postępowaniu sądowym", które "już zostało wszczęte lub którego wszczęciu można przeciwdziałać bądź którego wszczęcia można się spodziewać" (pkt 55 zaskarżonego wyroku) mogło zostać dodane do wyjątków od ogólnego zakazu świadczenia usług doradztwa prawnego; Dostęp do tego rodzaju usług musi być regułą, a nie wyjątkiem. Nie jest to kwestia czysto formalna: owe "obniżenie rangi" prawa podstawowego, z którym łączy się niepewność towarzysząca zakresowi zastosowania wyjątków, prowadzi do tego, że adwokaci z góry muszą odmawiać udzielenia podmiotom rosyjskim jakichkolwiek porad prawnych, nawet wstępnych.

Część druga: odmawiając stwierdzenia nieważności zaskarżonych rozporządzeń oraz przyjmując swoiste rozumienie porady prawnej, Sąd dokonał wykładni art. 47 akapit drugi zdanie drugie Karty bez uwzględnienia celu tego postanowienia. Sąd wydaje się zatem ustanawiać kryterium czasowe w kontekście związku porady prawnej ze sporem, które nie jest zawarte w tym przepisie. Spór ten może bowiem toczyć się równolegle, rozpocząć się wkrótce po udzieleniu porady prawnej, długo po jej zasięgnięciu, a nawet nie rozpocząć się nigdy. Porada prawna udzielana przez adwokata polegająca na poinformowaniu klienta o jego sytuacji prawnej i związanych z nią obszarach ryzyka służy właśnie, dzięki udzielonej poradzie, przeciwdziałaniu zaistnieniu sporu, co nie wyklucza jednak rzeczonej porady z zakresu art. 47 akapit drugi zdanie drugie Karty.

Zarzut trzeci: Sąd naruszył art. 52 ust. 1 Karty. Zarzut ten dzieli się dwie części:

Część pierwsza: tytułem zarzutu głównego Sąd naruszył istotę prawa do skutecznego środka prawnego.

Część druga: tytułem żądania ewentualnego, Sąd naruszył art. 52 ust. 1 Karty, ponieważ nie zbadał, czy spełnione zostały trzy pozostałe przesłanki ważności nałożonych na to prawo ograniczeń.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2025.1084
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Sprawa C-866/24 P: Odwołanie od wyroku Sądu (wielka izba) wydanego w dniu 2 października 2024 r. w sprawie T-798/22, Ordre des avocats à la cour de Paris i Couturier/Rada, wniesione w dniu 12 grudnia 2024 r. przez Ordre des avocats à la cour de Paris i Julie Couturier
• Data aktu: 24/02/2025
• Data ogłoszenia: 24/02/2025