Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 12 marca 2024 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1406/2002 (COM(2023)0269 - C9-0190/2023 - 2023/0163(COD)) (Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

P9_TA(2024)0134

Europejska Agencja Bezpieczeństwa Morskiego i uchylenie rozporządzenia (WE) nr 1406/2002

Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 12 marca 2024 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1406/2002 (COM(2023)0269 - C9-0190/2023 - 2023/0163(COD))

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

(C/2025/1026)

(Dz.U.UE C z dnia 27 lutego 2025 r.)

Parlament Europejski,

– uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2023)0269),

– uwzględniając art. 294 ust. 2 oraz art. 100 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C9-0190/2023),

– uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

– uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 20 września 2023 r. ¹ ,

– po konsultacji z Komitetem Regionów,

– uwzględniając art. 59 Regulaminu,

– uwzględniając opinie przedstawione przez Komisję Budżetową i Komisję Rybołówstwa,

– uwzględniając sprawozdanie Komisji Transportu i Turystyki (A9-0423/2023),

1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;

2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;

3. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.

P9_TC1-COD(2023)0163

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 12 marca 2024 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/... w sprawie Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1406/2002

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ² ,

uwzględniając opinię Komitetu Regionów ³ ,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Unia przyjęła szereg środków legislacyjnych w celu poprawy bezpieczeństwa morskiego i ochrony na morzu, promowania zrównoważonego rozwoju, w tym zapobiegania zanieczyszczeniom, oraz obniżenia emisyjności żeglugi, a także ułatwienia wymiany informacji i cyfryzacji sektora morskiego. Aby takie ustawodawstwo było skuteczne, powinno ono być odpowiednio i jednolicie stosowane w całej Unii. Zapewniłoby to równe warunki działania, zredukowało zakłócenia konkurencji wynikające z przewagi ekonomicznej statków niestosujących się do tych przepisów i wynagrodziło poważne podmioty związane z morzem.

(1a) W sektorze rybołówstwa wskaźniki wypadków są wysokie, a śmiertelność w wypadkach jest duża, dlatego ważną rolę odgrywa szkolenie rybaków w zakresie bezpieczeństwa pracy. [Popr. 1]

(2) Dążenie do osiągnięcia tych celów wymaga znacznego zakresu prac o charakterze technicznym prowadzonych przez specjalistyczny organ. Dlatego konieczne okazało się stworzenie - w ramach drugiego "pakietu Erika" z 2002 r., w istniejących ramach instytucjonalnych oraz z poszanowaniem obowiązków i praw państw członkowskich jako państw bandery, państw portu i państw nadbrzeżnych - europejskiej agencji w celu zapewnienia wysokiego, jednolitego i skutecznego poziomu bezpieczeństwa morskiego i zapobiegania zanieczyszczeniu ze statków.

(3) Na mocy rozporządzenia (WE) nr 1406/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady ⁴  ustanowiono Europejską Agencję Bezpieczeństwa Morskiego ("Agencja") w celu wspomagania Komisji i państw członkowskich w skutecznym wdrażaniu na szczeblu unijnym prawodawstwa w dziedzinie bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniu przez odbywanie odpowiednich wizyt w państwach członkowskich w celu monitorowania odnośnego prawodawstwa oraz zapewniania szkoleń i budowania zdolności.

(4) Po utworzeniu Agencji w 2002 r. przepisy Unii w dziedzinie bezpieczeństwa morskiego, zrównoważonego rozwoju i zapobiegania zanieczyszczeniu oraz ochrony na morzu zostały znacznie rozszerzone, co pociągnęło za sobą pięciokrotne wprowadzenie zmian do mandatu Agencji.

(5) Od 2013 r. Agencja w dalszym ciągu znacznie rozszerza zakres swoich zadań przez podejmowanie odpowiednich zadań dodatkowych określonych w art. 2a rozporządzenia (WE) nr 1406/2002 albo przez badanie wniosków o pomoc techniczną ze strony Komisji i państw członkowskich, zwłaszcza w obszarze obniżenia emisyjności i cyfryzacji sektora morskiego. Ponadto bezpośredni wpływ na zadania Agencji mają zmiany w dyrektywach Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/35/WE ⁵ , 2009/16/WE ⁶ , 2009/18/WE ⁷  i 2009/21/WE ⁸ . W dyrektywach tych przewidziano w szczególności wykonywanie przez Agencję zadań związanych z zanieczyszczeniami pochodzącymi ze statków, systemem kontroli przeprowadzanej przez państwo portu na szczeblu Unii, działaniami państw członkowskich w zakresie dochodzeń w sprawach wypadków morskich na wodach Unii oraz obowiązkami państw członkowskich jako państw bandery.

(6) Ponadto należy dostosować zarządzanie administracyjne i finansowe Agencji do porozumienia międzyinstytu- cjonalnego w sprawie zarządzania agencjami zdecentralizowanymi ⁹  oraz ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów zdecentralizowanych Unii ¹⁰ .

(7) Ze względu na znaczącą liczbę zmian w związku z opisanym rozwojem sytuacji rozporządzenie (WE) nr 1406/2002 należy uchylić i zastąpić nowym aktem prawnym.

(8) Agencję powołano początkowo jako organ, który miał przyczyniać się do zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa morskiego w całej Unii, a także pomagać w zapobieganiu zanieczyszczeniom pochodzącym ze statków, a później także z instalacji naftowych i gazowych. Mimo że cele te zostały dodatkowo poszerzone o promowanie ochrony na morzu, uwaga poświęcana przez Agencję w ostatnich latach na wspieranie zmian regulacyjnych w obszarze obniżenia emisyjności i cyfryzacji żeglugi, w tym obszarów portowych, zasługuje na dodanie tych dziedzin do ogólnych celów Agencji, dzięki czemu może ona przyczynić się do osiągania celów dwojakiej transformacji - ekologicznej i cyfrowej sektora. Także kluczowa rola Agencji w zapewnianiu morskiej orientacji sytuacyjnej za pośrednictwem zdjęć satelitarnych i przez obsługę zdalnie kierowanych bezzałogowych systemów powietrznych uzasadnia dodanie odpowiedniego celu ogólnego Agencji. [Popr. 2]

(9) Cele te powinny definiować obszary zaangażowania Agencji we wspieranie Komisji i państw członkowskich poprzez udzielanie pomocy technicznej i operacyjnej w celu wdrażania polityki Unii dotyczącej obszarów morskich.

(10) Aby we właściwy sposób osiągnąć te cele, Agencja powinna realizować konkretne zadania w obszarze bezpieczeństwa morskiego, zapobiegania zanieczyszczeniom pochodzącym ze statków, zrównoważonego rozwoju, obniżenia emisyjności sektora morskiego, ochrony na morzu i cyberbezpieczeństwa, nadzoru morskiego i sytuacji kryzysowych na morzu oraz promowania cyfryzacji i ułatwiania wymiany danych związanych z sektorem morskim. Wykonując te zadania, Agencja powinna zwrócić uwagę na specyfikę różnych rodzajów działalności morskiej, ze szczególnym uwzględnieniem warunków mających zastosowanie do sektora rybołówstwa. [Popr. 3]

(11) Oprócz konkretnych zadań Agencja powinna na wniosek Komisji lub państw członkowskich zapewniać horyzontalne wsparcie techniczne w realizacji wszelkich zadań wchodzących w zakres jej kompetencji i celów, wynikających z przyszłych potrzeb i rozwoju sytuacji na szczeblu Unii w obrębie prawodawstwa morskiego. Takie dodatkowe zadania podlegają analizie dostępnych zasobów ludzkich i finansowych, które zarząd Agencji powinien wziąć pod uwagę przed podjęciem decyzji o włączeniu takich zadań do jednolitego dokumentu programowego Agencji w ramach rocznego lub wieloletniego programu prac. Dlatego nowym dodatkowym zadaniom powinna towarzyszyć ocena skutków finansowych regulacji przedstawiona organom ustawodawczym i budżetowym. Jest to niezbędne do zapewnienia, by niektóre zadania stanowiące główny obszar działalności Agencji mogły być w razie potrzeby traktowane priorytetowo. [Popr. 4]

(11a) Wykonując swoje zadania, Agencja powinna zwracać szczególną uwagę na sektor rybołówstwa, ponieważ wywiera on istotny wpływ gospodarczy i społeczny w UE. W szczególności statki rybackie i pracownicy ponoszą wysokie ryzyko związane z bezpieczeństwem morskim i odgrywają istotną rolę w transformacji ekologicznej. [Popr. 5]

(12) Agencja zajmuje wiodącą pozycję w zakresie technicznej wiedzy eksperckiej w dziedzinach wchodzących w zakres jej kompetencji, a zatem powinna zapewniać państwom członkowskim szkolenia i działania w zakresie budowania zdolności, opracowując kursy oparte na wspólnych podstawowych programach szkoleń i wykorzystując w ramach ich realizacji narzędzia o najwyższym stopniu zaawansowania technologicznego. Agencja powinna między innym wspierać szkolenie inspektorów kontroli przeprowadzanej przez państwo portu w państwach członkowskich i urzędników administracji państwa bandery w celu prowadzenia ukierunkowanych inspekcji w zakresie wdrażania i egzekwowania Konwencji o pracy na morzu z 2006 r. w kwestii przestrzegania praw marynarzy oraz warunków pracy i życia na statkach. Aby zwiększyć atrakcyjność zawodów związanych z morzem, Agencja powinna ocenić, czy warto utworzyć sieć, w której uczestniczyłyby środowiska akademickie i wszelkie inne instytucje umożliwiające zdobywanie odpowiednich kwalifikacji, w celu zaspokojenia potrzeb w zakresie uczenia się przez całe życie. [Popr. 6]

(13) Ta techniczna wiedza ekspercka Agencji powinna być dalej rozwijana przez prowadzenie badań w dziedzinie zagadnień związanych z morzem i angażowanie się w odpowiednie działania Unii w tym obszarze. Agencja powinna aktywnie przyczyniać się do osiągania celów związanych z poprawą bezpieczeństwa morskiego i ochrony na morzu, obniżeniem emisyjności żeglugi i portów morskich oraz zapobieganiem zanieczyszczeniom pochodzącym ze statków. W związku z tym Agencja mogłaby wydawać odpowiednie niewiążące wytyczne, zalecenia lub podręczniki, które mogłyby wspierać Komisję, państwa członkowskie lub sektor morski w osiąganiu tych celów. [Popr. 7]

(14) Jeśli chodzi o bezpieczeństwo morskie, Agencja powinna wypracować aktywne podejście do określania zagrożeń i wyzwań związanych z bezpieczeństwem, co powinno służyć jako podstawa do przedstawiania Komisji co trzy lata sprawozdania z postępów w zakresie bezpieczeństwa na morzu. Ponadto Agencja powinna nadal wspierać Komisję i państwa członkowskie we wdrażaniu odpowiednich przepisów Unii, zwłaszcza dotyczących obowiązków państwa bandery i państwa portu, badania bezpośrednio wspomagających badanie wypadków na morzu, przepisów dotyczących bezpieczeństwa statków pasażerskich, uznanych organizacji i wyposażenia morskiego. Ponadto Agencja powinna odgrywać aktywną rolę we wspieraniu wykorzystywania autonomicznych i zautomatyzowanych nawodnych statków morskich, przy czym ważne jest również gromadzenie dalszych danych na temat szkolenia i certyfikacji marynarzy oraz Konwencji o pracy na morzu z 2006 r. [Popr. 8]

(14a) Wzywa Komisję do transpozycji do prawa UE Międzynarodowej konwencji MOP o wymaganiach w zakresie wyszkolenia, wydawania świadectw oraz pełnienia wacht dla załóg statków rybackich (STCW-F 1995) w celu osiągnięcia zharmonizowanych ram określających minimalny poziom wyszkolenia rybaków w Europie. [Popr. 9]

(15) Od czasu ostatniej istotnej zmiany rozporządzenia w 2013 r. w sektorze morskim nastąpiły znaczące zmiany legislacyjne związane ze zrównoważonym rozwojem. Oprócz zadań, które do tej pory wchodziły w zakres mandatu Agencji, takich jak zapobieganie zanieczyszczeniom pochodzącym ze statków oraz instalacji naftowych i gazowych, głównie przez prowadzenie systemu CleanSeaNet, Agencja powinna nadal wspierać Komisję we wdrażaniu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/883 ¹¹  i zadanie to należy uwzględnić w zaktualizowanym mandacie Agencji. Ponadto zachodzi zwiększona potrzeba, aby Agencja nadal służyła wsparciem we wdrażaniu dotyczących żeglugi elementów dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE ¹²  i (UE) 2016/802 ¹³ . Te dwa obszary, wraz z zaangażowaniem Agencji w gromadzenie, analizę i udostępnianie danych dotyczących emisji tlenków azotu (NOx) ze statków, mają znaczenie dla promowania zrównoważonego rozwoju w sektorze morskim, co powinno być przedmiotem przestawianego przez Agencję co trzy lata sprawozdania z postępów.

(16) W dziedzinie obniżenia emisyjności sektora żeglugi morskiej Międzynarodowa Organizacja Morska (IMO) podejmuje działania na rzecz ograniczenia globalnych emisji generowanych przez transport morski i działania te wymagają wspierania, między innymi przez szybkie wdrożenie przyjętej w 2018 r. wstępnej strategii IMO w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych ze statków. Obecnie trwają debaty nad sposobami praktycznej realizacji tych ambicji, w tym nad zmianą tej. Dyskusje te obejmują możliwość zmiany wstępnej strategii i stanowią okazję, by zastanowić się nad ambicjami Unii na szczeblu międzynarodowym oraz nad znaczeniem zapewnienia globalnych równych warunków działania, co doprowadziłoby do wzmocnienia konkurencyjności UE w sektorze morskim. Na szczeblu unijnym opracowano zestaw polityk i wniosków ustawodawczych mających na celu wspieranie obniżenia emisyjności i dalsze promowanie zrównoważonego rozwoju w sektorze morskim, co znalazło odzwierciedlenie w szczególności w Europejskim Zielonym Ładzie, kompleksowej strategii na rzecz zrównoważonej i inteligentnej mobilności, pakiecie "Gotowi na 55" oraz dążeniu do osiągnięcia zerowego poziomu emisji zanieczyszczeń. W związku z tym w mandacie Agencji należy uwzględnić potrzebę ograniczenia emisji gazów cieplarnianych z sektora morskiego. [Popr. 10]

(17) W związku z tym, podczas gdy Agencja powinna nadal wspierać Komisję i państwa członkowskie we wdrażaniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/757 ¹⁴ , powinna dalej uczestniczyć we wdrażaniu nowych środków regulacyjnych mających na celu obniżenie emisyjności sektora żeglugi, wynikających z pakietu legislacyjnego "Gotowi na 55", takich jak rozporządzenie [...] w sprawie stosowania paliw odnawialnych i niskoemisyjnych w transporcie morskim oraz związanych z żeglugą elementów dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ¹⁵  ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie. Obejmuje to monitorowanie i sprawozdawczość w odniesieniu do skutków morskiego systemu EU ETS i inicjatywy FuelEU Maritime na ruch portowy, omijanie portów i przenoszenie ruchu do portów przeładunkowych w państwach trzecich ze szkodą dla portów w UE. Agencja powinna nadal zajmować wiodącą pozycję w zakresie wiedzy eksperckiej na szczeblu unijnym, aby wspierać proces przechodzenia sektora na paliwa odnawialne i niskoemisyjne, prowadząc badania i zapewniając wytyczne dotyczące przyjmowania i wdrażania zrównoważonych alternatywnych źródeł energii dla statków, w tym i odpowiedniej infrastruktury na obszarach portowych, zasilania statków energią elektryczną z lądu oraz w odniesieniu do wdrażania rozwiązań w zakresie efektywności energetycznej i wspomagającego wykorzystania napędu wiatrowego, słonecznego i energii kinetycznej fal. Obejmuje to również nowe technologie redukcji emisji gazów cieplarnianych, np. wychwytywanie dwutlenku węgla na statkach, a także praktyki w zakresie efektywności energetycznej, np. redukcję prędkości eksploatacyjnej statku. Ponadto powinna też dzielić się wiedzą ekspercką o zagrożeniach dla bezpieczeństwa portów, bunkrowaniu i magazynowaniu, wprowadzaniu zrównoważonych paliw alternatywnych, a także barierach technologicznych i regulacyjnych. Aby monitorować i ułatwiać postępy w zakresie obniżenia emisyjności sektora żeglugi i obszarów portowych, Agencja powinna co trzy lata składać Komisji i Parlamentowi sprawozdanie z działań na rzecz redukcji emisji gazów cieplarnianych wraz z ewentualnymi zaleceniami. Agencja powinna również informować o wszystkich trudnościach administracyjnych i praktycznych napotykanych przez państwa członkowskie przy wdrażaniu odnośnych aktów ustawodawczych. [Popr. 11]

(18) W obszarze ochrony na morzu Agencja powinna nadal zapewniać pomoc techniczną na potrzeby inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w ramach rozporządzenia (WE) nr 725/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady ¹⁶  w sprawie wzmocnienia ochrony statków i obiektów portowych. Ze względu na fakt, że w ostatnich latach znacznie wzrosła liczba cyberincydentów w sektorze morskim, Agencja powinna wspierać działania Unii zmierzające do zapobiegania cyberincydentom i do zwiększenia odporności na cyberincydentycyberodporności w sektorze morskim przez przygotowywanie wytycznych i ułatwianie wymiany najlepszych praktyk i informacji na temat cyberincydentów między państwami członkowskimi. [Popr. 12]

(19) Agencja powinna nadal prowadzić system monitorowania i informacji o ruchu statków utworzony na mocy dyrektywy 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ¹⁷  wraz z innymi systemami służącymi do budowania morskiej orientacji sytuacyjnej. W związku z tym Agencja powinna nadal odgrywać istotną rolę w zarządzaniu komponentem programu Copernicus dotyczącym ochrony na morzu, a także nadal korzystać z dostępnych najnowszych technologii, takich jak zdalnie kierowane bezzałogowe system powietrzne, które zapewniają państwom członkowskim i innym organom Unii użyteczne narzędzie nadzoru i monitorowania. Oprócz tych usług Agencja udowodniła swoją strategiczną rolę w zapewnianiu morskiej orientacji sytuacyjnej w różnych sytuacjach kryzysowych, takich jak pandemia COVID-19 i agresja Rosji na Ukrainę. W związku z tym Agencja powinna prowadzić centrum, które będzie działać 24 godziny na dobę i 7 dni w tygodniu oraz będzie udzielać wsparcia Komisji i państwom członkowskim w takich sytuacjach i przekazywać informacje dotyczące potencjalnych i faktycznych sytuacji kryzysowych. Wspierając zdecydowaną i zjednoczoną reakcję Unii i jej państw członkowskich na rosyjską wojnę napastniczą przeciwko Ukrainie, Agencja powinna m.in. monitorować podejrzane zachowania w odniesieniu do rurociągów i wykrywać uchylanie się od sankcji w sektorze morskim. [Popr. 13]

(20) Cyfryzacja danych wpisuje się w naturalny sposób w postępy technologiczne w zakresie gromadzenia i przekazywania danych, mając na celu przyczynienie się do oszczędności kosztów, ograniczenia obciążeń administracyjnych i efektywnego wykorzystania zasobów ludzkich. Wdrożenie i eksploatacja autonomicznych nawodnych statków morskich oraz nowe rozwiązania cyfrowe i technologiczne zapewniają szeroki zakres nowych możliwości w zakresie gromadzenia danych i zarządzania zintegrowanymi systemami. Stwarza to możliwości potencjalnej cyfryzacji, automatyzacji i standaryzacji szeregu procesów, co ułatwiłoby zapewnienie bezpieczeństwa, ochrony, zrównoważonego rozwoju i efektywności operacji morskich, w tym mechanizmów nadzoru, na szczeblu Unii, przy jednoczesnym zmniejszeniu obciążeń administracyjnych spoczywających na państwach członkowskich. W związku z tym Agencja powinna m.in. upowszechniać i promować korzystanie z certyfikatów elektronicznych, zbieranie, zapisywanie i ocenę danych technicznych, systematyczne wykorzystywanie istniejących baz danych, łącznie z ich wymianą dzięki wykorzystaniu innowacyjnych narzędzi informatycznych i sztucznej inteligencji, oraz, w stosownych przypadkach, tworzenie dodatkowych interoperacyjnych baz danych. [Popr. 14]

(21) W celu właściwego wykonywania zadań powierzonych Agencji jej urzędnicy powinni odwiedzać państwa członkowskie, aby monitorować ogólne funkcjonowanie unijnego systemu bezpieczeństwa morskiego i zapobiegania zanieczyszczeniu. Agencja powinna również przeprowadzać inspekcje w celu wspierania Komisji w ocenie skutecznego wdrażania prawa Unii.

(22) Komisja i państwa członkowskie mogą potrzebować pomocy technicznej i wiedzy eksperckiej w kontekście IMO, Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) i memorandum paryskiego w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu, podpisanego w Paryżu w dniu 26 stycznia 1982 r. ("memorandum paryskie"), dlatego należy wzmocnić rolę EMSA, w szczególności na forum IMO, gdzie EMSA powinna być obecna podczas dyskusji i uczestniczyć w nich. Komisja może również potrzebować pomocy technicznej Agencji we wspieraniu państw trzecich w dziedzinie gospodarki morskiej, w szczególności w zakresie budowania zdolności oraz środków zapobiegania zanieczyszczeniom i reagowania na nie. Należy powierzyć zarządowi Agencji zadanie przyjęcia strategii stosunków międzynarodowych Agencji w kwestiach podlegających jej kompetencjom w ramach jednolitego dokumentu programowego. [Popr. 15]

(23) Organy krajowe pełniące funkcje straży przybrzeżnej są odpowiedzialne za szerokie spektrum zadań, które mogą obejmować bezpieczeństwo morskie, ochronę na morzu, działania poszukiwawcze i ratownicze na morzu, kontrolę granic morskich, kontrolę rybołówstwa morskiego, kontrolę celną na morzu, ogólne ściganie przestępstw na morzu i ochronę środowiska morskiego. Agencja, Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej, ustanowiona rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1896 ¹⁸  oraz Europejska Agencja Kontroli Rybołówstwa, ustanowiona rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/473 ¹⁹  powinny zacieśnić, w ramach ich mandatów, wzajemną współpracę, a także współpracę z organami krajowymi pełniącymi funkcje straży przybrzeżnej w celu poprawienia morskiej orientacji sytuacyjnej oraz wspierania spójnych i oszczędnych działań poprzez świadczenie usług oraz zapewnianie informacji, technologii, sprzętu i szkoleń, a także poprzez koordynację operacji wielozadaniowych, gromadzenie danych na potrzeby badań naukowych, monitorowanie wód europejskich oraz wdrażanie programów współpracy z państwami trzecimi. [Popr. 16]

(24) Wdrożenie niniejszego rozporządzenia nie powinno wpływać na podział kompetencji między Unią i państwami członkowskimi ani na obowiązki państw członkowskich wynikające z konwencji międzynarodowych, takich jak Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza, Międzynarodowa konwencja o bezpieczeństwie życia na morzu, Międzynarodowa konwencja o poszukiwaniu i ratownictwie morskim, Międzynarodowa konwencja o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, Międzynarodowa konwencja o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht i inne stosowne instrumenty międzynarodowe dotyczące morza.

(25) Aby usprawnić proces decyzyjny w Agencji i przyczynić się do zwiększenia sprawności i skuteczności, należy wprowadzić dwupoziomową strukturę zarządzania. W tym celu państwa członkowskie i Komisja powinny być reprezentowane w zarządzie, który powinien dysponować niezbędnymi uprawnieniami, w tym uprawnieniem do ustanawiania budżetu i zatwierdzania dokumentu programowego. Parlament Europejski powinien być reprezentowany w charakterze obserwatora. Zarząd powinien nadawać ogólny kierunek działaniom Agencji i ściślej uczestniczyć w monitorowaniu działań Agencji, aby wzmocnić nadzór nad kwestiami administracyjnymi i budżetowymi. Należy powołać mniejszą radę wykonawczą, której zadaniem będzie właściwie przygotowywanie posiedzeń zarządu i wspomaganie jego procesu decyzyjnego. Uprawnienia rady wykonawczej należy określić w mandacie, który zostanie przyjęty przez zarząd i który w razie potrzeby powinien obejmować opinie i tymczasowe decyzje, z zastrzeżeniem ostatecznego zatwierdzenia ich przez zarząd. Na czele Agencji powinien stać dyrektor wykonawczy. [Popr. 17]

(26) Aby zagwarantować przejrzystość decyzji zarządu, w jego posiedzeniach powinni uczestniczyć przedstawiciele zainteresowanych sektorów, ale bez prawa głosu. Przedstawiciele poszczególnych zainteresowanych stron powinni być powoływani przez Komisję na podstawie ich reprezentatywności na szczeblu unijnym.

(27) W celu właściwego wykonywania swoich zadań Agencja powinna mieć osobowość prawną i autonomiczny budżet, finansowany głównie przez wkład unijny i przez proporcjonalne honoraria i opłaty wnoszone przez państwa trzecie lub inne podmioty. Wszelkie wkłady finansowe wnoszone przez państwa członkowskie, państwa trzecie lub inne podmioty nie powinny naruszać niezależności i bezstronności Agencji. Aby zapewnić niezależność Agencji pod kątem jej zarządzania i w wydawanych przez nią opiniach, zaleceniach i decyzjach, struktura Agencji powinna być przejrzysta, a pełna odpowiedzialność powinna spocząć na dyrektorze wykonawczym. Pracownicy Agencji powinni być niezależni i powinni być zatrudnieni na umowy krótko- i długoterminowe, tak aby utrzymać strukturę merytoryczną organizacji i ciągłość jej działalności, prowadząc jednocześnie stałą niezbędną wymianę wiedzy eksperckiej z sektorem morskim. Wydatki Agencji powinny obejmować wydatki związane z personelem, administracją, infrastrukturą i działalnością. [Popr. 18]

(28) W odniesieniu do zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi Agencja powinna zapewnić bezstronność, integralność i wysokie standardy zawodowe. Nigdy nie powinien pojawić się żaden uzasadniony powód do podejrzeń, że wpływ na decyzje mogły mieć interesy sprzeczne z rolą Agencji jako organu służącego całej Unii, prywatne interesy lub powiązania dowolnego członka zarządu, które to interesy prowadziłyby lub mogły prowadzić do powstania konfliktu z właściwym wykonywaniem oficjalnych obowiązków przez daną osobę. Zarząd powinien zatem przyjąć i podać do wiadomości publicznej szczegółowe zasady dotyczące konfliktów interesów, należycie uwzględniając zalecenia Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich. [Popr. 19]

(29) Szersza perspektywa strategiczna dotycząca działalności Agencji pomogłaby skuteczniej planować jej zasoby i zarządzanie nimi oraz przyczyniłaby się do podniesienia jakości jej wyników. Zostało to potwierdzone i podkreślone rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2019/715. Dlatego też zarząd powinien przyjąć i okresowo aktualizować jednolity dokument programowy zawierający roczny i wieloletnie programy prac, skonsultowawszy go wcześniej należycie z odpowiednimi zainteresowanymi stronami.

(30) Jeżeli Agencja otrzyma wniosek o wykonywanie nowych zadań, które nie zostały wyraźnie przewidziane w jej mandacie, lub niektórych zadań, w przypadku których zgodnie z jej mandatem konieczne jest rozważenie i przeanalizowanie wpływu na jej zasoby ludzkie i budżetowe, zarząd powinien uwzględnić takie zadania w dokumencie programowym dopiero po przeprowadzeniu takiej analizy. W analizie tej należy określić niezbędne zasoby, za pomocą których Agencja mogłaby wykonywać te nowe zadania, oraz czy będzie to negatywny wpływ na istniejące zadania Agencji.

(31) Agencja powinna dysponować odpowiednimi zasobami oraz niezależnym budżetem, aby móc realizować swoje zadania. Należy ją finansować głównie za pomocą wkładu z budżetu ogólnego Unii. Procedura budżetowa Unii powinna mieć zastosowanie do wkładu Unii i wszelkich innych dotacji, którymi obciążany jest budżet ogólny. Badanie sprawozdania finansowego powinien przeprowadzać Trybunał Obrachunkowy Unii.

(32) Opłaty poprawiają finansowanie agencji i można je rozważyć w odniesieniu do konkretnych usług wchodzących w zakres kompetencji Agencji i świadczonych przez nią na rzecz państw trzecich lub sektora. Wszelkie opłaty pobierane przez Agencję powinny pokrywać koszty świadczenia przez nią odpowiednich usług.

(33) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do honorariów i opłat należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w zakresie ustalania honorariów i opłat za świadczenie usług. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 ²⁰ . [Popr. 20]

(33a) W celu określenia metodyki obliczania tych honorariów i opłat należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z 290 *ه Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do ... [treść i zakres]. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa ²¹ . W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych. [Popr. 21]

(34) Na przestrzeni minionych lat utworzono szereg nowych agencji zdecentralizowanych, poprawiła się przejrzystość i poziom kontroli nad sposobem dysponowania funduszami Unii przyznawanymi tym agencjom, w szczególności w zakresie budżetowania pobieranych opłat, kontroli finansowej, uprawnień do udzielania absolutorium, składek emerytalnych i wewnętrznej procedury budżetowej (kodeks postępowania). W podobny sposób rozporządzenie (UE, Euratom) nr 883/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady ²²  powinno być stosowane bez ograniczeń w stosunku do Agencji, która powinna przystąpić do międzyinstytucjonalnego porozumienia z dnia 25 maja 1999 r. zawartego między Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Wspólnot Europejskich, dotyczącego wewnętrznych dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) ²³ .

(34a) Proponowane zwiększenie zasobów EMSA jest niewystarczające z uwagi na zakres proponowanego zwiększenia zadań Agencji oraz skalę ambicji UE w zakresie polityki morskiej. Kwota zasobów finansowych przeznaczonych na niniejszy wniosek powinna zatem pochodzić z nieprzydzielonych marginesów w ramach pułapów WRF lub zostać uruchomiona za pośrednictwem nietematycznych szczególnych instrumentów WRF. Ponieważ wniosek Komisji w sprawie rewizji WRF nie wzmocnił budżetu EMSA, zwiększenia środków dla EMSA nie można zrównoważyć kompensacyjnym zmniejszeniem zaprogramowanych wydatków w ramach instrumentu "Łącząc Europę" - Transport ani 4196ر do zmniejszenia finansowania wszelkich innych programów unijnych. [Popr. 22]

(35) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia, czyli ustanowienie wyspecjalizowanego organu, który może wspierać Komisję i państwa członkowskie w stosowaniu i monitorowaniu przepisów Unii w dziedzinie bezpieczeństwa morskiego, a także w ocenie jego skuteczności, nie mogą zostać w wystarczającym stopniu zrealizowane przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na konieczność podjęcia współpracy mogą być lepiej zrealizowane na szczeblu unijnym, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości ustanowioną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(36) Aby zapewnić właściwe funkcjonowanie Agencji, konieczne jest wdrożenie określonych zasad dotyczących zarządzania Agencją, aby wypełnić wymagania wspólnego oświadczenia i wspólnego podejścia uzgodnionych w ramach międzyinstytucjonalnej grupy roboczej ds. agencji zdecentralizowanych UE w lipcu 2012 r., których celem jest usprawnienie działań agencji i zwiększenie ich skuteczności.

(37) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej.

(38) Europejska Agencja Bezpieczeństwa Morskiego ustanowiona rozporządzeniem (WE) nr 1406/2022 pozostaje tą samą osobą prawną i będzie kontynuować wszystkie prowadzone przez siebie działania i procedury,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ  I

PRZEDMIOT, ZAKRES STOSOWANIA I CELE

Artykuł  1

Ustanowienie, przedmiot i zakres

1. Niniejsze rozporządzenie zawiera kompleksowe przepisy dotyczące zadań i funkcjonowania Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego ustanowionej rozporządzeniem (WE) nr 1406/2002 ("Agencja") oraz zarządzania nią.

2. Agencja wspiera państwa członkowskie i Komisję w skutecznym stosowaniu i wdrażaniu prawa Unii dotyczącego transportu morskiego w całej Unii. W tym celu Agencja współpracuje z państwami członkowskimi i z Komisją oraz zapewnia im pomoc techniczną, operacyjną i naukową w zakresie celów i zadań Agencji określonych w art. 2 oraz w rozdziałach II i III.

3. Świadcząc pomoc, o której mowa w ust. 2, Agencja zapewnia w szczególności wsparcie państwom członkowskim i Komisji w prawidłowym stosowaniu odpowiednich aktów prawnych Unii, przyczyniając się jednocześnie do ogólnej skuteczności ruchu morskiego i transportu morskiego, jak określono w niniejszym rozporządzeniu, tak aby ułatwić osiągnięcie celów Unii w dziedzinie transportu morskiego.

4. Wszelkie wsparcie udzielane przez Agencję pozostaje bez uszczerbku dla praw i obowiązków państw członkowskich jako państw bandery, państw portu lub państw nadbrzeżnych.

Artykuł  2

Cele Agencji

1. Celem Agencji jest promowanie i ustanowienie wysokiego, jednolitego i skutecznego poziomu bezpieczeństwa morskiego, zmierzającego do wyeliminowaniamaksymalnego ograniczenia wypadków, zapewnienia ochrony na morzu, redukcji emisji gazów cieplarnianych ze statków oraz zrównoważonego rozwoju sektora morskiego, a także zapobieganie zanieczyszczeniom pochodzącym ze statków i reagowanie na nie oraz reagowanie na zanieczyszczenia morza spowodowane przez instalacje naftowe i gazowe. [Popr. 23]

2. Dalsze cele Agencji obejmują promowanie cyfryzacji sektora morskiego poprzez ułatwianie elektronicznej transmisji danych wspierającej uproszczenie, ograniczenie obciążeń administracyjnych, a także dostarczanie Komisji i państwom członkowskim zintegrowanych systemów i usług w zakresie nadzoru morskiego i morskiej orientacji sytuacyjnej. [Popr. 24]

ROZDZIAŁ  II

ZADANIA AGENCJI

Artykuł  3

Horyzontalne wsparcie techniczne

1. Agencja wspomaga Komisję i państwa członkowskie: [Popr. 25]

a) w kontroli skutecznego wdrażania odnośnych obowiązujących aktów prawnych Unii, objętych celami Agencji, w szczególności przez przeprowadzanie wizyt i inspekcji, o których mowa w art. 10. W związku z tym Agencja może przedstawiać Komisji sugestie dotyczące ewentualnych ulepszeń;

b) w pracach przygotowawczych na potrzeby uaktualniania i tworzenia stosownych aktów prawnych Unii wchodzących w zakres celów Agencji, w szczególności zgodnie z rozwojem prawa międzynarodowego;

c) w wykonywaniu wszelkich innych zadań powierzonych Komisji w aktach ustawodawczych Unii dotyczących celów Agencji.

2. Agencja współpracuje z państwami członkowskimi w celu:

a) organizowania, w stosownych przypadkach, odpowiednich działań z zakresu budowania zdolności oraz działań szkoleniowych wchodzących w zakres celów Agencji i leżących w zakresie odpowiedzialności państw członkowskich. W związku z tym Agencja buduje odpowiednie zdolności w celu opracowywania, wdrażania i koordynowania działań szkoleniowych związanych z celami Agencji, w tym poprzez opracowywanie kursów, seminariów, konferencji i warsztatów opartych na wspólnym podstawowym programie szkoleń, a także szkoleń internetowych, e-uczenia się oraz innych innowacyjnych i zaawansowanych narzędzi szkoleniowych. Szczegóły takich działań szkoleniowych prowadzonych poza kształceniem formalnym są opracowywane w ścisłym porozumieniu z państwami członkowskimi i Komisją oraz zatwierdzane przez zarząd zgodnie z art. 17 niniejszego rozporządzenia, przy pełnym poszanowaniu art. 166 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE);

b) opracowywania rozwiązań technicznych, w tym zapewniania odpowiednich usług operacyjnych, oraz świadczenia pomocy technicznej, tak by stworzyć potencjał krajowy niezbędny do wykonywania odnośnych aktów prawnych Unii dotyczących celów Agencji.

3. Agencja promuje i ułatwia współpracę między państwami członkowskimi oraz między nimi a Komisją w zakresie wdrażania przepisów Unii przez wspieranie wymiany i upowszechniania doświadczeń i dobrych praktyk.

4. Na wniosek Komisji lub z własnej inicjatywy z zastrzeżeniem uzyskania zgody zarządu zgodnie z art. 17 Agencja bierze udział w zgodnych z jej celami działaniach badawczych w dziedzinie problematyki morskiej na szczeblu Unii. W związku z tym, bez uszczerbku dla innych działań badawczych na szczeblu Unii, Agencja wspiera Komisję i państwa członkowskie w określaniu kluczowych tematów badawczych oraz w analizowaniu prowadzonych i zakończonych projektów badawczych powiązanych z celami Agencji. W stosownych przypadkach, z zastrzeżeniem mających zastosowanie przepisów dotyczących własności intelektualnej i względów dotyczących ochrony, Agencja może - po uzyskaniu zgody Komisji - upowszechniaćupowszechnia wyniki swoich działań w zakresie badań naukowych i innowacji, wnosząc tym samym wkład w tworzenie synergii między działaniami w zakresie badań naukowych i innowacji prowadzonych przez inne organy Unii i państwa członkowskie. [Popr. 26]

5. W przypadku gdy jest to wymagane do wykonywania jej zadań, Agencja prowadzi badania z udziałem Komisji i, w stosownych przypadkach, za pośrednictwem konsultacyjnych grup sterujących, państw członkowskich oraz, w stosownych przypadkach, partnerów społecznych i przedstawicieli sektora posiadających wiedzę ekspercką w odpowiednich dziedzinach.

6. Na podstawie badań i analiz przeprowadzonych przez Agencję, ale także na podstawie doświadczenia zdobytego w wyniku własnych działań, w szczególności wizyt i inspekcji, oraz wymiany informacji i dobrych praktyk z państwami członkowskimi i Komisją, Agencja może wydawać, po uprzedniej konsultacji z Komisją, odpowiednie niewiążące zalecenia, wytyczne lub podręczniki w celu wspierania i ułatwiania państwom członkowskim, a w stosownych przypadkach przedstawicielom sektora, wykonywania przepisów Unii.

Artykuł  4

Zadania związane z bezpieczeństwem morskim

1. Agencja monitoruje postępy w zakresie bezpieczeństwa transportu morskiego w Unii, przeprowadza analizę ryzyka na podstawie dostępnych danych i opracowuje modele oceny ryzyka w zakresie bezpieczeństwa w celu określenia wyzwań i zagrożeń dla bezpieczeństwa. Co trzy lata Agencja przedstawia Komisji sprawozdanie z postępów w zakresie zapewniania bezpieczeństwa morskiego wraz z ewentualnymi zaleceniami technicznymi, które mogłyby zostać uwzględnione na szczeblu unijnym lub międzynarodowym. W związku z tym Agencja w szczególności analizuje i proponuje odpowiednie wytyczne lub zalecenia w odniesieniu do potencjalnych zagrożeń dla bezpieczeństwa wynikających z wdrażania i wykorzystywania zrównoważonych alternatywnych źródeł energii dla statków, w tym zasilania statków zacumowanych w porcie energią elektryczną z lądu, technologii bateryjnych stosowanych w napędach, technologii bezemisyjnych zdefiniowanych w [FuelEU Maritime] lub innych przyszłych technologii stosowanych na pokładach statków lub na obszarach portowych. [Popr. 27]

2. Agencja wspomaga Komisję i państwa członkowskie we wdrażaniu dyrektywy 2009/21/WE. W szczególności Agencja opracowuje i prowadzi bazę danych wyników inspekcji zgodnie z [art. 6a] tej dyrektywy, wprowadza elektroniczne narzędzie sprawozdawcze, o którym mowa w [art. 9b] tej dyrektywy, prowadzi publiczną stronę internetową, o której mowa w art. 8 ust. 2c, oraz przedstawia Komisji zalecenia na podstawie zgromadzonych danych.

Agencja wspomaga Komisję w pełnieniu roli obserwatora w procesie audytu Międzynarodowej Organizacji Morskiej zgodnie z [art. 7] dyrektywy 2009/21/WE. Agencja opracowuje również odpowiednie narzędzia i usługi, które na wniosek państw członkowskich wspomagają je w wypełnianiu obowiązków wynikających z dyrektywy 2009/21/WE.

Agencja zapewnia również wspólny system budowania zdolności dla rzeczoznawców państwa członkowskiego i inspektorów państwa bandery państw członkowskich, o którym mowa w [art. 4c] wyżej wymienionej dyrektywy.

3. Agencja wspomaga Komisję i państwa członkowskie w opracowywaniu i prowadzeniu baz danych przewidzianych w art. 24 i 24a dyrektywy 2009/16/WE. Na podstawie zebranych danych Agencja wspomaga Komisję w analizowaniu odnośnych informacji i publikowaniu informacji dotyczących statków i przedsiębiorstw o niskim i bardzo niskim poziomie działalności zgodnie z dyrektywą 2009/16/WE. [Popr. 28]

Agencja opracowuje odpowiednie narzędzia i usługi, które na wniosek państw członkowskich wspomagają je w wypełnianiu obowiązków wynikających z dyrektywy 2009/16/WE.

Agencja zapewnia również program rozwoju zawodowego i szkoleń dla inspektorów kontroli przeprowadzanej przez państwo portu w państwach członkowskich zgodnie z [art. 22 ust. 7] wyżej wymienionej dyrektywy 2009/16/WE.

4. Agencja wspomaga Komisję w opracowywaniu i prowadzeniu bazy danych przewidzianej w art. 17 dyrektywy 2009/18/WE. Na podstawie zebranych danych Agencja opracowuje roczny przegląd wypadków i incydentów morskich. Agencja, na wniosek odnośnych państw członkowskich i przy założeniu braku konfliktu interesów, udzielaPaństwa członkowskie mogą zwrócić się do Agencji o udzielenie wsparcia operacyjnego tym państwom członkowskim i technicznego w zakresie dochodzeń w sprawie bezpieczeństwa. Agencja pozytywnie odpowiada na takie wnioski, jeżeli nie zachodzi konflikt interesów. Agencja dokonuje również analizy sprawozdań z dochodzeń w sprawie bezpieczeństwa, aby określić wartość dodaną na poziomie Unii w zakresie wszelkich nabywanych doświadczeń. [Popr. 29]

Agencja zapewnia program rozwoju zawodowego i szkoleń dla właściwych organów ds. badania wypadków morskich.

5. Agencja wspomaga Komisję i państwa członkowskie we wdrażaniu dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/45/WE ²⁴  i 2003/25/WE ²⁵  oraz dyrektywy Rady 98/41/WE ²⁶ . Agencja w szczególności opracowuje i prowadzi bazę danych służącą do rejestrowania środków przewidzianych w art. 9 dyrektywy 2009/45/WE i art. 9

dyrektywy 98/41/WE oraz wspiera Komisję w ocenie takich środków.

6. Agencja ułatwia współpracę i wymianę informacji między Komisją a państwami członkowskimi w celu oceny uznanych organizacji wykonujących zadania w zakresie certyfikacji i przeglądów zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 391/2009 ²⁷ . Agencja w szczególności:

a) przekazuje Komisji opinię na temat oceny uznanych organizacji zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 391/2009;

b) przekazuje państwom członkowskim odpowiednie informacje w kontekście inspekcji przeprowadzonych w celu wsparcia oceny Komisji na podstawie art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 391/2009, aby wspierać monitorowanie uznanych organizacji i nadzór nad nimi zgodnie z art. 9 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/15/WE ²⁸ , wspierając państwa członkowskie w wypełnianiu ich unijnych i międzynarodowych zobowiązań jako państw bandery. W związku z tym Agencja wspomaga Komisję w zarządzaniu grupą wysokiego szczebla ds. państw bandery na mocy [art. 9 ust. 1] dyrektywy 2009/21/WE.

c) przekazuje Komisji, z własnej inicjatywy lub na wniosek Komisji, zalecenia i pomoc techniczną w zakresie ewentualnych środków naprawczych lub nakładania grzywien na uznane organizacje zgodnie z art. 5 i 6 rozporządzenia (WE) nr 391/2009.

7. Agencja wspomaga Komisję i państwa członkowskie we wdrażaniu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/90/UE ²⁹  przez dokonywanie oceny technicznej aspektów bezpieczeństwa, przedstawianie zaleceń wraz z wykazami odpowiednich wymogów projektowych, konstrukcyjnych i eksploatacyjnych oraz norm testowych, opracowanie i prowadzenie bazy danych przewidzianej w art. 35 ust. 4 tej dyrektywy oraz ułatwianie współpracy między oceniającymi jednostkami notyfikowanymi, pełniąc rolę sekretariatu technicznego ich grupy koordynacyjnej. [Popr. 30]

8. Agencja wspomaga Komisję i państwa członkowskie w identyfikacji zagrożeń dla bezpieczeństwa związanych z rozwojem autonomicznych i zautomatyzowanych nawodnych statków morskich (MASS) oraz wspomaga państwa członkowskie poprzez ułatwianie zatwierdzania projektów lub operacji MASS w drodze prowadzenia badań i opracowywania odpowiednich narzędzi cyfrowych, wytycznych i podręczników.

9. Agencja gromadzi i analizuje dane dotyczące marynarzy dostarczane i wykorzystywane zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/993 ³⁰ . Może również gromadzić i analizować dane dotyczące wdrażania Konwencji o pracy na morzu z 2006 r. (MLC 2006), aby przyczyniać się do poprawy warunków pracy i życia marynarzy na pokładzie. Komisja wykorzystuje te dane - wraz z danymi wygenerowanymi przez system informacyjny przewidziany w Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht (STCW) - do wypracowania odpowiednich reakcji strategicznych w celu rekrutacji marynarzy i zatrzymywania ich w branży. [Popr. 31]

Artykuł  5

Zadania związane ze zrównoważonym rozwojem

1. Agencja wspiera państwa członkowskie w sposób efektywny pod względem kosztów dodatkowymi środkami reagowania na zanieczyszczenia w razie zanieczyszczenia spowodowanego przez statki, a także zanieczyszczenia morza spowodowanego przez instalacje naftowe i gazowe. Agencja podejmuje takie działania na wniosek poszkodowanego państwa członkowskiego, pod którego kierownictwem prowadzone są działania mające na celu usunięcie zanieczyszczeń. Takie wsparcie pozostaje bez uszczerbku dla odpowiedzialności państw nadbrzeżnych w zakresie funkcjonujących w nich właściwych mechanizmów reagowania na zanieczyszczenia oraz jest udzielane z poszanowaniem istniejących zasad współpracy pomiędzy państwami członkowskimi w tej dziedzinie. Środki operacyjne, które Agencja udostępnia państwom członkowskim, uwzględniają i umożliwiają przejście sektora na korzystanie ze zrównoważonych alternatywnych źródeł energii dla statków. W stosownych przypadkach wnioski o podjęcie działań zmierzających do zwalczania zanieczyszczeń przekazuje się za pośrednictwem Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności ustanowionego decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1313/2013/UE ³¹ .

2. Agencja wspomaga Komisję i państwa członkowskie w wykrywaniu możliwych zanieczyszczeń i ściganiu statków dokonujących nielegalnych zrzutów zgodnie z dyrektywą 2005/35/WE. Agencja w szczególności pomaga we wdrażaniu art. [10, 10a, 10b, 10c i 10d] tej dyrektywy przez:

a) opracowanie i prowadzenie niezbędnego systemu informacyjnego (CleanSeaNet) w ramach unijnego systemu SafeSeaNet oraz baz danych;

b) gromadzenie, analizowanie i rozpowszechnianie istotnych informacji na temat wdrażania i egzekwowania dyrektywy 2005/35/WE;

c) budowanie zdolności właściwych organów krajowych i usprawnianie wymiany najlepszych praktyk;

d) utworzenie i prowadzenie internetowego kanału zewnętrznego zgłaszania nieprawidłowości, służącego do przyjmowania i przetwarzania zgłaszanych przez załogę informacji o potencjalnych nielegalnych zrzutach, oraz przekazywanie takich informacji zainteresowanemu państwu członkowskiemu lub zainteresowanym państwom członkowskim.

da) przekazywanie istotnych informacji innym agencjom UE, takim jak EFCA, i otrzymywanie od nich takich informacji, zwłaszcza w odniesieniu do utraconych narzędzi połowowych. [Popr. 32]

3. Agencja zapewnia usługę CleanSeaNet i wszelkie inne narzędzia wspomagające Komisję i państwa członkowskie, na ich wniosek, w monitorowaniu zakresu i wpływu na środowisko wycieków ropy naftowej z instalacji naftowych i gazowych.

4. Agencja wspomaga Komisję i państwa członkowskie we wdrażaniu dyrektywy (UE) 2019/883 w sprawie portowych urządzeń do odbioru odpadów ze statków. W szczególności Agencja wspomaga Komisję w opracowywaniu i prowadzeniu bazy danych wyników inspekcji, przewidzianej w art. 14 tej dyrektywy.

5. Agencja wspiera Komisję i państwa członkowskie w kontekście wdrażania dyrektywy 2008/56/WE, uczestnicząc w realizacji celu w zakresie osiągnięcia dobrego stanu środowiska wód morskich wraz z kwestiami związanymi z żeglugą i przy wykorzystaniu wyników uzyskanych przy pomocy istniejących narzędzi, takich jak zintegrowane usługi morskie. W związku z tym Agencja prowadzi dalsze badania w kwestiach związanych z kontenerami zagubionymi na morzu, w tym granulatami tworzyw sztucznych, i hałasem podwodnym oraz przedstawia zalecenia Komisji i państwom członkowskim.

Jeżeli chodzi o kontenery zagubione na morzu, Agencja przedstawia zainteresowanym stronom z sektora i państwu bandery wytyczne w sprawie uzgodnionych przez IMO wymogów dotyczących obowiązkowego zgłaszania zagubionych kontenerów. Bada się również możliwość wprowadzenia wspólnych i skoordynowanych mechanizmów reagowania na szczeblu unijnym i międzynarodowym. [Popr. 33]

6. Agencja wspomaga Komisję i państwa członkowskie, w tym za pośrednictwem narzędzi i usług operacyjnych, we wdrażaniu związanych z żeglugą elementów dyrektywy (UE) 2016/802. W związku z tym działania Agencji obejmują również rozbudowę i prowadzenie bazy danych zapewniającej pomoc państwom członkowskim w zakresie odpowiedniego typowania i priorytetowego traktowania statków, które należy poddać inspekcji w związku z ryzykiem nieprzestrzegania przepisów tej dyrektywy.

7. Agencja wspomaga Komisję i państwa członkowskie, na ich wniosek, odpowiednimi narzędziami i usługami operacyjnymi w monitorowaniu i gromadzeniu danych dotyczących emisji tlenków azotu (NOx) ze statków.

8. Agencja wspiera Komisję i państwa członkowskie we wdrażaniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1257/2013 ³²  przez wydawanie odpowiednich wytycznych oraz gromadzenie i analizę danych dotyczących zgodności z przepisami tego rozporządzenia.

9. Agencja co trzy lata przedstawia Komisji sprawozdanie z postępów w ograniczaniu wpływu transportu morskiego na środowisko na szczeblu Unii.

Artykuł  6

Zadania związane z obniżeniem emisyjności

1. Agencja monitoruje postępy w zakresie środków operacyjnych i technicznych wprowadzanych w celu zwiększenia efektywności energetycznej statków i portów oraz wykorzystywania zrównoważonych paliw alternatywnych, systemów energetycznych i systemów zasilania dla statków, w tym zasilania energią elektryczną z lądu i wspomagającego wykorzystania napędu wiatrowego, a także wychwytywania dwutlenku węgla na statku, co ma służyć ograniczaniu emisji gazów cieplarnianych ze statków. [Popr. 34]

1a. Agencja ocenia, czy potrzebne jest wdrożenie dodatkowych modułów szkoleniowych dla specjalistów z sektora morskiego zajmujących się nowymi i często złożonymi systemami hybrydowymi i bezemisyjnymi. [Popr. 35]

2. Agencja zapewnia pomoc techniczną Komisji i państwom członkowskim, na ich wniosek, w odniesieniu do działań regulacyjnych mających na celu ograniczenie emisji gazów cieplarnianych ze statków i portów. W związku z tym Agencja może korzystać z wszelkich narzędzi lub usług operacyjnych odpowiednich do zadania. W związku z tym Agencja w szczególności bada, analizuje i proponuje odpowiednie wytyczne lub zalecenia w odniesieniu do wdrażania i wykorzystywania zrównoważonych paliw alternatywnych, systemów energetycznych i systemów zasilania dla statków, w tym zasilania energią elektryczną z lądu i wspomagającego, wykorzystania napędu wiatrowego, słonecznego i energii kinetycznej fal oraz wychwytywania dwutlenku węgla na statku, przy zapewnieniu przestrzegania zasady neutralności technologicznej, jak również w odniesieniu do środków efektywności energetycznej, obejmujących praktyki takie jak redukcja prędkości eksploatacyjnej statku i optymalizacja prędkości. [Popr. 36]

3. Agencja wspomaga Komisję i państwa członkowskie we wdrażaniu rozporządzenia (UE) [... w sprawie stosowania paliw odnawialnych i niskoemisyjnych w transporcie morskim]. W szczególności Agencja wspomaga Komisję w opracowaniu i prowadzeniu bazy danych FuelEU i innych odpowiednich narzędzi informatycznych, o których mowa w [art. 16] tego rozporządzenia, w opracowaniu odpowiednich narzędzi monitorowania, wytycznych i ukierunkowanych narzędzi opartych na analizie ryzyka w celu usprawniania weryfikacji i wykonywania działań, o których mowa w [art. 15 ter] tego rozporządzenia, oraz w analizie odpowiednich danych i przygotowywaniu sprawozdań zgodnie z [art. 28] tego rozporządzenia.

4. Agencja wspomaga Komisję i państwa członkowskie we wdrażaniu rozporządzenia (UE) 2015/757. W szczególności Agencja wspomaga Komisję w opracowywaniu, aktualizowaniu i utrzymywaniu odpowiednich narzędzi informatycznych, baz danych i wytycznych do celów wdrażania tego rozporządzenia i ułatwiania działań w zakresie egzekwowania przepisów, wspomaga Komisję w analizie odpowiednich danych zgłaszanych na podstawie tego rozporządzenia oraz wspiera Komisję w działaniach mających na celu wypełnienie obowiązków wynikających z art. 21 tego rozporządzenia.

5. Agencja wspomaga Komisję i państwa członkowskie we wdrażaniu dyrektywy 2003/87/WE w zakresie mającym zastosowanie do sektora morskiego. W szczególności Agencja wspomaga Komisję w opracowywaniu odpowiednich informatycznych narzędzi wdrożeniowych, narzędzi monitorowania, wytycznych i ukierunkowanych narzędzi opartych na analizie ryzyka w celu usprawniania weryfikacji, wykonywania i wdrażania działań związanych z dyrektywą 2003/87/WE w odniesieniu do sektora morskiego, przy jednoczesnym wykorzystaniu wyników istniejących odpowiednich narzędzi, usług i baz danych.

Taka pomoc obejmuje również monitorowanie i sprawozdawczość w zakresie wpływu na ruch portowy, omijanie portów i przekierowywanie ruchu do sąsiadujących portów przeładunku kontenerów ze szkodą dla portów UE. [Popr. 37]

6. Agencja co trzy lata przedstawia Komisji sprawozdanie z postępów w obniżeniem emisyjności transportu morskiego na szczeblu Unii. Tam, gdzie to możliwe, sprawozdanie powinno zawierać analizę techniczną zidentyfikowanych kwestii, którymi można się zająć na szczeblu unijnym. Sprawozdanie jest udostępniane publicznie na stronie internetowej Agencji w formacie umożliwiającym wyszukiwanie i w sposób zdezagregowany. [Popr. 38]

Artykuł  7

Zadania związane z ochroną na morzu i cyberbezpieczeństwem

1. Agencja zapewnia Komisji i państwom członkowskim pomoc techniczną pod względem wykonywania zadań w zakresie inspekcji, powierzonych jej zgodnie z art. 9 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 725/2004. [Popr. 39]

2. Agencja wspiera Komisję i państwa członkowskie, wraz z wszelkimi innymi właściwymi organami Unii, w rozwijaniu odporności na cyberincydenty w sektorze morskim, w szczególności przez wydawanie wytycznych, ułatwianie wymiany najlepszych praktyk i informacji na temat cyberincydentów między państwami członkowskimi. [Popr. 40]

Artykuł  8

Zadania związane z nadzorem morskim i sytuacjami kryzysowymi na morzu

1. Agencja świadczy na rzecz Komisji i państw członkowskich, na ich wniosek, usługi w zakresie nadzoru morskiego i łączności morskiej, oparte na najnowszej technologii, w tym na infrastrukturze kosmicznej i naziemnej oraz czujnikach umieszczonych na wszelkiego rodzaju platformach, przyczyniając się w ten sposób do poprawy morskiej orientacji sytuacyjnej, w tym w odniesieniu do nowych problemów geopolitycznych, takich jak wojna napastnicza Rosji przeciwko Ukrainie i związane z nią zagrożenia dla bezpieczeństwa poszczególnych państw członkowskich i całej Unii. [Popr. 41]

2. W obszarze monitorowania ruchu, objętym dyrektywą 2002/59/WE, Agencja promuje w szczególności współpracę między państwami nadbrzeżnymi w odnośnych rejonach żeglugi, jak również opracowuje, prowadzi i obsługuje Centrum Danych systemu identyfikacji i śledzenia statków dalekiego zasięgu Unii Europejskiej oraz system wymiany informacji morskich (SafeSeaNet), o którym mowa w art. 6b oraz 22a tej dyrektywy, jak również międzynarodowy system wymiany danych z systemu identyfikacji i śledzenia statków dalekiego zasięgu, zgodnie z zobowiązaniem podjętym na forum Międzynarodowej Organizacji Morskiej.

3. Agencja zapewnia Komisji, właściwym organom krajowym i instytucjom unijnym w zakresie ich kompetencji, na wniosek i bez uszczerbku dla przepisów prawa krajowego i unijnego, odpowiednie informacje o pozycji statków i dane z obserwacji Ziemi, by ułatwić im stosowanie środków przeciwko piractwu i umyślnym aktom bezprawnym, zgodnie z mającym zastosowanie prawem Unii lub na mocy uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym instrumentów prawnych w obszarze transportu morskiego, z zastrzeżeniem mających zastosowanie przepisów o ochronie danych i zgodnie z procedurami administracyjnymi, które mają zostać ustanowione, w stosownych przypadkach, przez grupę sterującą wysokiego szczebla ustanowioną na mocy dyrektywy 2002/59/WE. Dostarczanie danych systemu identyfikacji i śledzenia statków dalekiego zasięgu odbywa się za zgodą danego państwa bandery.

4. Agencja prowadzi dostępne 24 godziny na dobę i 7 dni w tygodniu, na wniosek i bez uszczerbku dla przepisów prawa krajowego i prawa Unii, centrum zapewniające Komisji, właściwym organom krajowym, bez uszczerbku dla ich praw i obowiązków jako państw bandery, państw nadbrzeżnych i państw portu, oraz odpowiednim organom Unii w ramach ich mandatu, morską orientację sytuacyjną i dane analityczne, w stosownych przypadkach, w zakresie: [Popr. 42]

a) bezpieczeństwa i ochrony na morzu oraz zanieczyszczenia mórz;

b) sytuacji kryzysowych na morzu;

c) wykonywania wszelkich przepisów Unii, zgodnie z którymi wymagane jest monitorowanie ruchu statków i kontenerów utraconych na morzu; [Popr. 43]

d) środków przeciwko piractwu i umyślnym aktom bezprawnym, zgodnie z mającym zastosowanie prawem Unii lub na mocy uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym instrumentów prawnych w obszarze transportu morskiego;

e) wykorzystania MASS i ich interakcji ze statkami konwencjonalnymi.

Takie informacje przekazywane są z zastrzeżeniem mających zastosowanie przepisów o ochronie danych i zgodnie z procedurami administracyjnymi, które mają zostać ustanowione, w stosownych przypadkach, przez grupę sterującą wysokiego szczebla ustanowioną na mocy dyrektywy 2002/59/WE. Dostarczanie danych systemu identyfikacji i śledzenia statków dalekiego zasięgu odbywa się za zgodą danego państwa bandery.

5. W ramach swoich kompetencji Agencja przyczynia się do szybkiego reagowania na sytuacje kryzysowe i łagodzenia ich skutków, pomagając państwom członkowskim i Komisji, na ich wniosek, w realizacji planów awaryjnych oraz ułatwiając wymianę informacji i najlepszych praktyk.

6. Agencja wspiera Komisję w obsłudze komponentu nadzoru morskiego wchodzącego w skład usługi programu Copernicus w zakresie bezpieczeństwa w ramach zarządczych i finansowych programu Copernicus.

7. Agencja wspomaga Komisję i państwa członkowskie w opracowywaniu i utrzymywaniu dobrowolnego wspólnego mechanizmu wymiany informacji (CISE), interoperacyjnego rozwiązania mającego na celu ułatwienie wymiany informacji między różnymi systemami wykorzystywanymi przez organy cywilne i wojskowe odpowiedzialne za obszary morskie, uzupełniającego informacje już udostępniane za pośrednictwem obowiązkowych systemów informacyjnych.

Artykuł  9

Zadania związane z cyfryzacją i uproszczeniem

1. Agencja, w stosownych przypadkach, gromadzi i zapewnia, w obszarach prawa Unii wchodzących w zakres jej kompetencji, obiektywne, wiarygodne i porównywalne statystyki, informacje oraz dane, aby umożliwić Komisji i państwom członkowskim podejmowanie niezbędnych kroków w celu poprawy ich działań oraz oceny skuteczności i efektywności kosztowej istniejących środków. Tego rodzaju zadania obejmują upowszechnianie i promowanie korzystania z certyfikatów elektronicznych, zbieranie, zapisywanie i ocenę danych technicznych, systematyczne wykorzystywanie istniejących baz danych, łącznie z ich wymianą dzięki wykorzystaniu innowacyjnych narzędzi informatycznych i sztucznej inteligencji, oraz, w stosownych przypadkach, tworzenie dodatkowych interoperacyjnych baz danych. W związku z tym Agencja wnosi również wkład w aspekt związany z obszarami morskimi w ramach wspólnej europejskiej przestrzeni danych dotyczących mobilności, badając powiązania z systemami innych rodzajów transportu.

2. Agencja wspomaga Komisję we wdrażaniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1239 ³³ , wykonując następujące zadania:

a) opracowywanie, udostępnianie i utrzymywanie wspólnych komponentów i usług informatycznych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych pod nadzorem Komisji;

b) utrzymywanie zbioru danych europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych, Przewodnika dotyczącego wdrażania komunikatów oraz wzorów cyfrowych arkuszy kalkulacyjnych;

c) udzielanie państwom członkowskim wskazówek technicznych dotyczących wdrażania europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych;

d) ułatwianie i poprawa ponownego wykorzystania i udostępniania danych wymienianych w ramach europejskiego systemu morskich pojedynczych punktów kontaktowych za pośrednictwem SafeSeaNet. [Popr. 44]

3. Agencja zapewnia pomoc techniczną państwom członkowskim pomoc techniczną i operacyjną, a także regularne programy szkoleń i certyfikacji, na ich wniosek i bez uszczerbku dla ich praw i obowiązków jako państw bandery, w zakresie cyfryzacji ich rejestrów i procedur umożliwiającychułatwiających wprowadzenie certyfikatów elektronicznych oraz w zakresie cyfryzacji wszelkich innych procedur, co może mieć pozytywny wpływ na zmniejszenie obciążenia administracyjnego organów państwa bandery, portu lub państwa nadbrzeżnego. [Popr. 45]

Artykuł  10

Wizyty w państwach członkowskich i inspekcje

1. Aby pomóc Komisji w wypełnianiu jej obowiązków wynikających z TFUE, w szczególności w ocenie skuteczności wykonania odnośnego prawa Unii, Agencja odbywa wizyty w państwach członkowskich zgodnie z metodami określonymi przez zarząd. W takich metodach uwzględnia się zintegrowane podejście w ramach każdej wizyty mającej na celu weryfikację za każdym razem więcej niż jednego aktu prawnego związanego z funkcją państwa bandery, państwa portu lub państwa nadbrzeżnego badanego państwa członkowskiego.

2. Agencja z odpowiednim wyprzedzeniem informuje odnośne państwo członkowskie o planowanej wizycie, nazwiskach upoważnionych urzędników oraz o dacie rozpoczęcia wizyty i oczekiwanym czasie jej trwania. Urzędnicy Agencji delegowani do odbycia tych wizyt dokonują tego na podstawie przedstawionej pisemnej decyzji dyrektora wykonawczego Agencji, wyszczególniającej przeznaczenie i cele misji.

3. Agencja może przeprowadzać inspekcje w imieniu Komisji, zgodnie z wymogami wiążących aktów prawnych Unii, dotyczące organizacji uznanych przez Unię, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 391/2009, oraz dotyczące szkoleń i certyfikacji marynarzy w państwach trzecich, zgodnie z dyrektywą (UE) 2022/993.

4. Agencja może również przeprowadzać inspekcje w imieniu Komisji zgodnie z wymogami wszelkich innych wiążących aktów prawnych Unii, jeżeli Komisja podejmie decyzję o przekazaniu takiego zadania Agencji.

5. Na zakończenie każdej wizyty lub inspekcji Agencja opracowuje sprawozdanie i przesyła je Komisji i danemu państwu członkowskiemu. Sprawozdanie opracowuje się zgodnie ze wzorem ustanowionym wcześniej przez Komisję.

6. W stosownych przypadkach, a w każdym razie po zakończeniu każdego cyklu wizyt lub inspekcji, Agencja dokonuje analizy sprawozdań z tego cyklu w celu określenia ustaleń o charakterze horyzontalnym oraz ogólnych wniosków dotyczących skuteczności i efektywności kosztowej stosowanych środków. Agencja przedstawia tę analizę Komisji do dalszej dyskusji z państwami członkowskimi, aby wyciągnąć wszelkie stosowne wnioski i ułatwić rozpowszechnianie dobrych metod pracy, w szczególności w odniesieniu do wykonania prawa Unii. [Popr. 46]

ROZDZIAŁ  III

INNE ZADANIA AGENCJI DOTYCZĄCE STOSUNKÓW MIĘDZYNARODOWYCH I WSPÓŁPRACY EUROPEJSKIEJ STRAŻY PRZYBRZEŻNEJ

Artykuł  11

Stosunki międzynarodowe

1. Agencja zapewnia pomoc techniczną niezbędną państwom członkowskim i Komisji, na ich wniosek, do dokonania wkładu w odpowiednie prace organów technicznych IMO, gdzie EMSA powinna, w ramach delegacji Komisji, być obecna podczas dyskusji i w nich uczestniczyć, Międzynarodowej Organizacji Pracy - w zakresie żeglugi, oraz memorandum paryskiego odpowiednich memorandów w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu ("memorandum paryskie") oraz odpowiednich organizacji regionalnych, do których Unia przystąpiła, w sprawach wchodzących w zakres kompetencji Unii. [Popr. 47]

W celu skutecznego i efektywnego wykonywania tych zadań dyrektor wykonawczy może podjąć decyzję o umieszczeniu personelu w delegaturach Unii w państwach trzecich, z zastrzeżeniem odpowiednich umów z Europejską Służbą Działań Zewnętrznych. Decyzja ta wymaga uprzedniej zgody Komisji i zarządu. W decyzji tej określa się zakres działań prowadzonych przez umieszczony personel w sposób pozwalający uniknąć niepotrzebnych kosztów i powielania administracyjnych funkcji Agencji.

2. Agencja może, na wniosek Komisjiw konsultacji z Komisją, zapewniać pomoc techniczną, w tym organizację odpowiednich działań szkoleniowych, w zakresie odnośnych aktów prawnych UE, skierowaną do państw ubiegających się o przystąpienie do Unii oraz, w stosownych przypadkach, do krajów partnerskich objętych europejską polityką sąsiedztwa oraz krajów, które przystąpiły do memorandum paryskiego. [Popr. 48]

3. Agencja może, na wniosek Komisji lub Europejskiej Służbyw konsultacji z Komisją lub Europejską Służbą Działań Zewnętrznych lub obu tych-instytucji obiema tymi instytucjami, świadczyć pomoc w razie zanieczyszczenia spowodowanego przez statki oraz zanieczyszczenia morza spowodowanego przez instalacje naftowe i gazowe, w wyniku którego poszkodowane są państwa trzecie dzielące regionalny basen morski z Unią. Agencja udziela pomocy zgodnie z Unijnym Mechanizmem Ochrony Ludności ustanowionym decyzją nr 1313/2013/UE i zgodnie z warunkami mającymi zastosowanie do państw członkowskich, o których mowa w art. 5 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, stosowanymi analogicznie do państw trzecich. Zadania te są koordynowane z istniejącymi ustaleniami w zakresie współpracy regionalnej w zakresie zanieczyszczenia morza. [Popr. 49]

4. Bez uszczerbku dla art. 24 Agencja może, na wniosek Komisjiw konsultacji z Komisją, udzielać pomocy technicznej państwom trzecim w kwestiach wchodzących w zakres jej kompetencji. [Popr. 50]

5. Agencja może, po uzyskaniu zgody Komisji, zawierać porozumienia administracyjne i współpracować z innymi organami Unii zajmującymi się kwestiami wchodzącymi w zakres kompetencji Agencji. Takie porozumienia i współpraca podlegają opinii Komisji, która otrzymuje na ich temat okresowe sprawozdania. [Popr. 51]

6. Zarząd przyjmuje strategię stosunków międzynarodowych Agencji w kwestiach podlegających jej kompetencjom. Strategia ta jest zgodna z priorytetami politycznymi Komisji i ma na celu wspieranie Komisji i Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych w realizacji tych priorytetów Unii. Zostaje ona uwzględniona w dokumencie programowym Agencji, wraz z określeniem przeznaczonych na nią zasobów. [Popr. 52]

Artykuł  12

Współpraca europejska w zakresie funkcji straży przybrzeżnej

1. Agencja, we współpracy z Europejską Agencją Straży Granicznej i Przybrzeżnej, ustanowioną rozporządzeniem (UE) 2019/1896, oraz Europejską Agencją Kontroli Rybołówstwa, ustanowioną rozporządzeniem (UE) 2019/473, każda z nich w ramach swojego mandatu, wspiera organy krajowe pełniące funkcje straży przybrzeżnej na poziomie krajowym i unijnym oraz, w stosownych przypadkach, na poziomie międzynarodowym poprzez:

a) udostępnianie, łączenie i analizę informacji dostępnych w systemach zgłaszania statków i innych systemach informacyjnych prowadzonych przez te agencje lub im udostępnianych, zgodnie z ich odpowiednimi podstawami prawnymi i z zastrzeżeniem prawa własności państw członkowskich dotyczącego danych;

b) świadczenie usług w zakresie nadzoru i łączności opartych na najnowszej technologii, w tym infrastrukturze kosmicznej i naziemnej oraz czujnikach umieszczonych na wszelkiego rodzaju platformach;

c) budowanie potencjału przez opracowywanie wytycznych i zaleceń oraz ustanawianie najlepszych praktyk, a także organizowanie szkoleń i wymiany pracowników;

d) wzmacnianie wymiany informacji i współpracy w zakresie funkcji straży przybrzeżnej, w tym przez analizowanie wyzwań operacyjnych i zagrożeń pojawiających się na obszarach morskich, między innymi poprzez wykorzystanie cyfrowych narzędzi symulacji do badania skutków wypadków; [Popr. 53]

e) udostępnianie potencjałów przez planowanie i realizację operacji wielofunkcyjnych oraz przez udostępnianie aktywów i innych zdolności w zakresie, w jakim działania te są koordynowane przez te agencje i przeprowadzane za zgodą właściwych organów zainteresowanych państw członkowskich.

ea) dzielenie się odpowiednimi wynikami badań naukowych, osiągnięciami i technologiami, w tym w dziedzinie sztucznej inteligencji, w sposób elastyczny i oparty na współpracy, w celu znalezienia rozwiązań dla wyzwań w różnych obszarach; [Popr. 54]

eb) zacieśnienie współpracy z myślą o gromadzeniu danych do celów morskich badań naukowych w zakresie ekosystemów morskich, oceanografii fizycznej, chemii morskiej, biologii morskiej, rybołówstwa, oceanicznych odwiertów naukowych i rdzeniowania naukowego, badań geologicznych i geofizycznych oraz innych działań; [Popr. 55]

ec) realizacja projektów współpracy z państwami trzecimi w celu poprawy bezpieczeństwa morskiego, zapobiegania zanieczyszczeniom powodowanym przez statki, bezpieczeństwa morskiego i ochrony środowiska morskiego; [Popr. 56]

2. Bez uszczerbku dla uprawnień zarządu Agencji, określonych w art. 15, konkretne formy współpracy w zakresie funkcji straży przybrzeżnej między Agencją, Europejską Agencją Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz Europejską Agencją Kontroli Rybołówstwa są określane w porozumieniu roboczym zgodnie z przyznanymi im mandatami oraz przepisami finansowymi mającymi zastosowanie do tych agencji. Takie porozumienie podlega zatwierdzeniu przez zarząd Agencji, zarząd Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa oraz zarząd Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej.

3. Komisja, w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi, Agencją oraz Europejską Agencją Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz Europejską Agencją Kontroli Rybołówstwa, udostępnia praktyczny podręcznik dotyczący współpracy europejskiej w zakresie funkcji straży przybrzeżnej. Podręcznik ten zawiera wskazówki, zalecenia i najlepsze praktyki w zakresie wymiany informacji. Komisja przyjmuje podręcznik w postaci zalecenia.

4. Zadania określone w niniejszym artykule pozostają bez uszczerbku dla zadań Agencji, o których mowa w art. 4-12, oraz nie naruszają praw i obowiązków państw członkowskich, w szczególności jako państw bandery, państw portu lub państw nadbrzeżnych.

Artykuł  13

Informacje i upowszechnianie rezultatów

Agencja może z własnej inicjatywy włączać się w działania komunikacyjne w dziedzinach mieszczących się w jej mandacie. Działania komunikacyjne nie są sprzeczne z pozostałymi zadaniami, o których mowa w art. 4-13, i są wykonywane zgodnie z właściwymi planami komunikacji i rozpowszechniania informacji, przyjętymi przez zarząd. Plany te są regularnie aktualizowane przez zarząd w oparciu o analizę potrzeb.

ROZDZIAŁ  IV

ORGANIZACJA AGENCJI

Artykuł  14

Struktura administracyjna i kierownicza

Strukturę administracyjną i kierowniczą Agencji tworzą:

a) zarząd, który pełni funkcje określone w art. 16;

b) rada wykonawcza, która pełni funkcje określone w art. 21;

c) dyrektor wykonawczy, który wykonuje obowiązki określone w art. 23.

Artykuł  15

Skład zarządu

1. W skład zarządu wchodzą przedstawiciele państw członkowskich, po jednym z każdego państwa, oraz czterech przedstawicieli Komisji, a każdy z nich ma prawo głosu.

W skład zarządu wchodzi również czterech specjalistów z najbardziej zainteresowanych sektorów, o których mowa w art. 2, powoływanych przez Komisję, którzy nie mają prawa głosu. [Popr. 57]

W skład zarządu wchodzi również dwóch przedstawicieli Parlamentu Europejskiego, w charakterze obserwatorów bez prawa głosu. [Popr. 58]

Wszyscy członkowie zarządu są powoływani na podstawie odpowiedniego doświadczenia i wiedzy specjalistycznej w dziedzinach, o których mowa w art. 2. Zarówno państwa członkowskie, jak i Komisja dbają o zrównoważoną reprezentację kobiet i mężczyzn w zarządzie. Jeden z czterech specjalistów jest przedstawicielem ram stałej współpracy organów ds. badania wypadków zgodnie z art. 10 dyrektywy 2009/18/WE.

2. Każde państwo członkowskie, Parlament Europejski i Komisja powołujepowołują swoich członków zarządu, a także zastępcę, który reprezentuje członka pod jego nieobecność. [Popr. 59]

3. Okres kadencji wynosi cztery lata. Kadencja może być przedłużana.

4. W chwili obejmowania stanowiska każdy członek zarządu i jego zastępca podpisuje pisemne oświadczenie, że nie znajduje się w sytuacji konfliktu interesów. Każdy członek zarządu i jego zastępca uaktualnia swoje oświadczenie w przypadku zmiany okoliczności w odniesieniu do konfliktu interesów. Agencja publikuje oświadczenia i ich aktualizacje na swojej stronie internetowej.

Artykuł  16

Funkcje zarządu

1. Aby zapewnić wykonywanie zadań przez Agencję, zarząd:

a) wyznacza ogólne i strategiczne kierunki działań Agencji;

b) corocznie przyjmuje, większością dwóch trzecich głosów członków z prawem głosu, po otrzymaniu opinii Komisji oraz zgodnie z art. 17, jednolity dokument programowy Agencji;

c) przyjmuje, większością dwóch trzecich głosów członków z prawem głosu, roczny budżet Agencji i plan zatrudnienia oraz pełni inne funkcje związane z budżetem Agencji na podstawie rozdziału VI;

d) przyjmuje, większością dwóch trzecich głosów członków z prawem głosu, skonsolidowane roczne sprawozdanie z działalności Agencji i przekazuje je każdego roku najpóźniej do dnia 1 lipca Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji, Trybunałowi Obrachunkowemu i państwom członkowskim. Sprawozdanie podawane jest do wiadomości publicznej;

e) przyjmuje przepisy finansowe mające zastosowanie do Agencji zgodnie z art. 25;

f) wydaje opinię na temat końcowego sprawozdania finansowego Agencji;

g) określa metody przeprowadzania wizyt przewidzianych w art. 10. W przypadku wyrażenia przez Komisję- w terminie 15 dni od daty przyjęcia metod-sprzeciwu w sprawie tych metod zarząd ponownie bada je i przyjmuje je z ewentualnymi poprawkami w drugim czytaniu albo większością dwóch trzecich głosów, włącznie z przedstawicielami Komisji, albo przy jednomyślności przedstawicieli państw członkowskich; [Popr. 60]

h) rozpatruje i zatwierdza porozumienia administracyjne, o których mowa w art. 11 ust. 5;

i) przyjmuje strategię zwalczania nadużyć finansowych, odpowiednią w stosunku do ryzyka takich nadużyć, uwzględniając koszty i korzyści związane ze środkami, które mają być zastosowane;

j) przyjmuje i podaje do wiadomości publicznej zasady dotyczące zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi w odniesieniu do swoich członków oraz co roku publikuje na swojej stronie internetowej deklarację interesów członków zarządu; [Popr. 61]

k) na podstawie analizy potrzeb przyjmuje i regularnie aktualizuje plany komunikacji i rozpowszechniania informacji określone w art. 13;

l) przyjmuje i podaje do wiadomości publicznej swój regulamin wewnętrzny; [Popr. 62]

m) powołuje członków rady wykonawczej większością dwóch trzecich głosów członków z prawem głosu zgodnie z art. 21;

n) przyjmuje mandat dotyczący zadań rady wykonawczej, o którym mowa w art. 21;

o) zgodnie z ust. 2 wykonuje - w odniesieniu do pracowników Agencji - uprawnienia powierzone organowi powołującemu na mocy regulaminu pracowniczego oraz uprawnienia powierzone organowi uprawnionemu do zawierania umów o pracę na mocy warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej ³⁴ ;

p) przyjmuje przepisy wykonawcze w celu nadania skuteczności regulaminowi pracowniczemu i warunkom zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej zgodnie z art. 110 ust. 2 regulaminu pracowniczego;

q) powołuje dyrektora wykonawczego, udziela mu wskazówek i monitoruje jego pracę, a w stosownych przypadkach przedłuża jego kadencję lub odwołuje go ze stanowiska zgodnie z art. 22;

r) ustanawia procedury podejmowania decyzji przez dyrektora wykonawczego;

s) w stosownych przypadkach powołuje księgowego podlegającego regulaminowi pracowniczemu i warunkom zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej, który musi być całkowicie niezależny w wykonywaniu swoich obowiązków;

t) zapewnia odpowiednie działania następcze w odniesieniu do ustaleń i zaleceń wynikających ze sprawozdań z wewnętrznych lub zewnętrznych audytów oraz ocen, jak również z dochodzeń przeprowadzanych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) i Prokuraturę Europejską (EPPO);

u) podejmuje wszystkie decyzje dotyczące ustanowienia wewnętrznej struktury Agencji, w tym powoływania grup doradczych lub roboczych, oraz, w razie potrzeby, jej modyfikacji, uwzględniając potrzeby Agencji w zakresie działalności i mając na uwadze należyte zarządzanie budżetem; [Popr. 63]

v) podejmuje decyzje w sprawie usług, za świadczenie których Agencja może pobierać honoraria i opłaty, i przyjmuje ramowy model podziału finansowego środków pochodzących z honorariów i opłat, o których mowa w art. 26 ust. 3 lit. c). W przypadku wyrażenia przez Komisję-w czasie 15 dni od daty przyjęcia przez zarząd decyzji dotyczącej usług świadczonych odpłatnie lub ramowego modelu sprzeciwu w sprawie tej decyzji zarząd ponownie bada ją i przyjmuje ją z ewentualnymi poprawkami w drugim czytaniu albo większością dwóch trzecich głosów, włącznie z przedstawicielami Komisji, albo przy jednomyślności przedstawicieli państw członkowskich; [Popr. 64]

w) przyjmuje strategię osiągnięcia przyrostu wydajności i synergii;

x) przyjmuje strategię współpracy z państwami trzecimi lub organizacjami międzynarodowymi albo strategię współpracy z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi, o której mowa w art. 11 ust. 6. W przypadku wyrażenia przez Komisję-w terminie 15 dni od daty przyjęcia strategii-sprzeciwu w sprawie tej strategii zarząd ponownie bada ją i przyjmuje ją z ewentualnymi poprawkami w drugim czytaniu albo większością dwóch trzecich głosów, włącznie z przedstawicielami Komisji, albo przy jednomyślności przedstawicieli państw członkowskich; [Popr. 65]

y) przyjmuje wewnętrzne przepisy Agencji dotyczące bezpieczeństwa, o których mowa w art. 41;

z) powołuje inspektora ochrony danych Agencji.

2. Zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 110 ust. 2 regulaminu pracowniczego zarząd przyjmuje - na podstawie art. 2 ust. 1 regulaminu pracowniczego i art. 6 warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej - decyzję przekazującą odpowiednie uprawnienia organu powołującego dyrektorowi wykonawczemu i określającą warunki, zgodnie z którymi możliwe jest zawieszenie przekazania tych uprawnień. Dyrektor wykonawczy jest upoważniony do dalszego przekazywania tych uprawnień.

Jeżeli wymagają tego szczególne okoliczności, zarząd może - w drodze decyzji - zawiesić tymczasowo przekazanie uprawnień organu powołującego dyrektorowi wykonawczemu i uprawnień dalej przez niego przekazanych oraz wykonywać je samodzielnie lub przekazać je jednemu ze swoich członków lub członkowi personelu innemu niż dyrektor wykonawczy.

Artykuł  17

Programowanie roczne i wieloletnie

1. Do dnia 30 listopada każdego roku zarząd przyjmuje jednolity dokument programowy zawierający założenia programowania rocznego i wieloletniego w oparciu o projekt przedstawiony przez dyrektora wykonawczego, biorąc pod uwagę opinię Komisji, a w odniesieniu 40 programowania wieloletniego - po konsultacji z Parlamentem Europejskim. Jeżeli zarząd podejmie decyzję o nieuwzględnianiu elementów opinii Komisji, musi to szczegółowo uzasadnić. Obowiązek szczegółowego uzasadnienia dotyczy również elementów poruszonych przez Parlament Europejski podczas konsultacji. Zarząd przekazuje هعjednolity dokument programowy Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji do 31 stycznia następnego roku. [Popr. 66]

W przypadku wyrażenia przez Komisję w terminie 15 dni od daty przyjęcia jednolitego dokumentu programowego sprzeciwu w sprawie tego dokumentu zarząd ponownie bada go i przyjmuje go z ewentualnymi poprawkami w ciągu dwóch miesięcy w drugim czytaniu albo większością dwóch trzecich głosów, włącznie z przedstawicielami Komisji, albo przy jednomyślności przedstawicieli państw członkowskich. [Popr. 67]

2. Jednolity dokument programowy staje się ostateczny po ostatecznym przyjęciu budżetu ogólnego, a w razie konieczności jest odpowiednio dostosowywany.

3. Roczny program prac zawiera szczegółowe cele oraz oczekiwane wyniki, a także wskaźniki skuteczności. Zawiera również opis działań, które mają być finansowane, oraz wskazanie zasobów finansowych i ludzkich przeznaczonych na każde działanie zgodnie z zasadami budżetowania zadaniowego i zarządzania kosztami działań. Roczny program prac jest spójny z wieloletnim programem prac, o którym mowa w ust. 7. Jednoznacznie określa on zadania, które dodano, zmieniono lub usunięto w stosunku do poprzedniego roku budżetowego. Programowanie roczne lub wieloletnie albo programowanie roczne i wieloletnie obejmuje strategię dotyczącą stosunków z państwami trzecimi lub organizacjami międzynarodowymi, o których mowa w art. 11, oraz działania związane z tą strategią.

4. Zarząd dokonuje zmiany przyjętego rocznego programu prac w przypadku przekazania Agencji nowego zadania. Dodanie takiego nowego zadania uwarunkowane jest przeprowadzeniem analizy skutków, jakie niesie ono ze sobą pod kątem zasobów ludzkich i budżetowych, oraz może wiązać się z decyzją o opóźnieniu realizacji innych zadań.

5. Zarząd analizuje i zatwierdza, w ramach przygotowywania jednolitego dokumentu programowego, wnioski Komisji lub państw członkowskich o pomoc techniczną, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. c), art. 3 ust. 2 lit. b), art. 5 ust. 5-8, art. 8 ust. 6 i 7, art. 9 ust. 3, art. 10 ust. 4 oraz art. 11 ust. 2 i 4. Zatwierdzenie takich wniosków:

a) nie może mieć negatywnego wpływu na pozostałe zadania Agencji;

b) pozwala uniknąć powielania podejmowanych działań;

c) podlega analizie skutków, jakie niosą ono ze sobą pod kątem zasobów ludzkich i budżetowych; oraz

d) może wiązać się z decyzją o opóźnieniu realizacji innych zadań.

6. Wszelkie istotne zmiany w rocznym programie prac przyjmuje się w drodze tej samej procedury co pierwotny roczny program prac. Zarząd może przekazać dyrektorowi wykonawczemu uprawnienia do dokonywania w rocznym programie prac zmian innych niż istotne.

7. Wieloletni program prac określa ogólne założenia programowania strategicznego, w tym cele, oczekiwane wyniki i wskaźniki skuteczności działania. Obejmuje on również programowanie w zakresie zasobów, w tym budżetu wieloletniego i personelu.

8. Programowanie w zakresie zasobów jest aktualizowane co roku. Programowanie strategiczne jest aktualizowane w stosownych przypadkach, a w szczególności w celu uwzględnienia wyników oceny, o której mowa w art. 41.

Artykuł  18

Przewodniczący zarządu

1. Zarząd wybiera przewodniczącego i zastępcę przewodniczącego spośród swoich członków z prawem głosu. Przewodniczący i zastępca przewodniczącego wybierani są większością dwóch trzecich głosów członków zarządu z prawem głosu.

2. Zastępca przewodniczącego automatycznie zajmuje miejsce przewodniczącego, jeśli niemożliwe jest pełnienie przez niego swoich obowiązków.

3. Kadencja przewodniczącego i zastępcy przewodniczącego trwa cztery lata. Ich kadencja może być przedłużona jeden raz. Jeżeli jednak w którymkolwiek momencie swojej kadencji tracą oni status członków zarządu, ich kadencja kończy się automatycznie w tym samym dniu.

Artykuł  19

Posiedzenia zarządu

1. Posiedzenia zarządu są prowadzone zgodnie z jego regulaminem wewnętrznym oraz są zwoływane przez przewodniczącego zarządu.

2. Dyrektor wykonawczy Agencji bierze udział w obradach oprócz sytuacji, kiedy jego udział mógłby doprowadzić do konfliktu interesów, zgodnie z decyzją przewodniczącego, lub kiedy zarząd ma podjąć decyzję zgodnie z art. 35.

3. Zarząd odbywa posiedzenie zwyczajne dwa razy do roku. Dodatkowo zbiera się z inicjatywy przewodniczącego lub na wniosek Komisji albo jednej trzeciej państw członkowskich swoich członków. [Popr. 68]

4. W przypadku zaistnienia kwestii poufności lub konfliktu interesów zarząd może podjąć decyzję o zbadaniu określonych punktów porządku obrad bez obecności zainteresowanych członków. Nie narusza to prawa państw członkowskich i Komisji do bycia reprezentowanym przez zastępcę lub jakąkolwiek inną osobę. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego przepisu zostają określone w regulaminie wewnętrznym zarządu.

5. Zarząd może zaprosić każdą osobę, której opinia może być interesująca, do uczestniczenia w posiedzeniu jako obserwator.

6. Z zastrzeżeniem przepisów regulaminu wewnętrznego członkowie zarządu mogą korzystać z pomocy doradców lub ekspertów.

7. Obsługę sekretariatu zarządu zapewnia Agencja.

Artykuł  20

Zasady głosowania zarządu

1. Jeżeli niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, zarząd podejmuje decyzje bezwzględną większością głosów członków z prawem głosu.

2, Decyzje, o których mowa w art. 16 ust. 1 lit. c) e) i w lit. i), j), n, o), p), q), t), u) oraz w art. 16 ust. 2 mogą zostać podjęte tylko wtedy, gdy przedstawiciele Komisji zagłosują za nimi. Do celów podejmowania decyzji, o których mowa w art. 16 ust. 1 lit. b), głos poparcia przedstawiciela Komisji jest wymagany tylko w odniesieniu do elementów decyzji niezwiązanych z rocznym i wieloletnim programem prac Agencji. [Popr. 69]

3. Każdy członek z prawem głosu ma jeden głos. Dyrektor wykonawczy Agencji nie bierze udziału w głosowaniu. [Popr. 70]

4. W przypadku nieobecności członka do wykonywania jego prawa głosu uprawniony jest jego zastępca.

5. Regulamin ustanawia bardziej szczegółowe ustalenia dotyczące głosowania, w tym warunki działania jednego członka w imieniu innego członka.

Artykuł  21

Rada wykonawcza

1. Zarząd wspierany jest przez radę wykonawczą.

2. Rada wykonawcza:

a) nadzoruje wykonywanie decyzji zarządu w zakresie zarządzania administracyjnego i budżetowego;

aa) podejmuje decyzje w kwestiach przewidzianych w przepisach finansowych przyjętych zgodnie z art. 25, które nie są zarezerwowane dla zarządu na mocy niniejszego rozporządzenia; [Popr. 71]

b) przygotowuje decyzje, które mają zostać przyjęte przez zarząd;

c) zapewnia, wraz z zarządem, podjęcie odpowiednich działań następczych w odniesieniu do ustaleń i zaleceń wynikających ze sprawozdań z wewnętrznych lub zewnętrznych audytów oraz ocen, jak również z dochodzeń OLAF-u i EPPO.

3. W przypadku pilnej potrzeby rada wykonawcza może podejmować określone decyzje tymczasowe w imieniu zarządu, w szczególności w kwestiach zarządzania administracyjnego, w tym w zakresie zawieszenia przekazania uprawnień organu powołującego oraz w kwestiach związanych z budżetem.

4. W skład rady wykonawczej wchodzą: przewodniczący i wiceprzewodniczący zarządu, jeden przedstawiciel Komisji w zarządzie i trzech innych członków mianowanych przez zarząd spośród jego członków z prawem głosu. Przewodniczący zarządu jest również przewodniczącym rady wykonawczej. Dyrektor wykonawczy bierze udział w posiedzeniach rady wykonawczej, ale nie ma prawa głosu. Rada wykonawcza może zapraszać innych obserwatorów do udziału w swoich posiedzeniach. [Popr. 72]

5. Kadencja członków rady wykonawczej trwa cztery lata z możliwością przedłużenia. Kadencja członków rady wykonawczej kończy się wraz z zakończeniem ich członkostwa w zarządzie.

6. Rada wykonawcza odbywa co najmniej jedno posiedzenie zwyczajne co trzy miesiące. Ponadto zbiera się z inicjatywy przewodniczącego lub na wniosek jej członków.

6a. Rada wykonawcza podejmuje decyzje w drodze konsensusu. Jeżeli rada wykonawcza nie może podjąć decyzji w drodze konsensusu, sprawa jest kierowana do zarządu. [Popr. 73]

7. Zarząd ustanawia regulamin wewnętrzny rady wykonawczej.

ROZDZIAŁ  V

DYREKTOR WYKONAWCZY

Artykuł  22

Powołanie, przedłużenie kadencji i odwołanie ze stanowiska

1. Dyrektor wykonawczy jest powoływany przez zarząd w oparciu o posiadane przez niego kompetencje merytoryczne, umiejętności, wiedzę ekspercką oraz dowiedzione kompetencje i doświadczenie związane z sektorem morskim spośród kandydatów z listy zaproponowanej przez Komisję po przeprowadzeniu otwartego i przejrzystego postępowania rekrutacyjnego, w toku którego zapewniono poszanowanie zasady równowagi płci. [Popr. 74]

1a. Dyrektor wykonawczy jest powoływany przez zarząd w oparciu o posiadane przez niego kompetencje merytoryczne, umiejętności, wiedzę ekspercką oraz dowiedzione kompetencje i doświadczenie związane z sektorem morskim spośród kandydatów z listy zaproponowanej przez Komisję po przeprowadzeniu otwartego i przejrzystego postępowania rekrutacyjnego, w toku którego zapewniono poszanowanie zasady równowagi płci. [Popr. 75]

2. Do celu zawarcia umowy z dyrektorem wykonawczym Agencję reprezentuje przewodniczący zarządu.

3. Kadencja dyrektora wykonawczego trwa pięć lat. W odpowiednim czasie przed upływem tego okresu Komisja przeprowadza ocenę, w której uwzględnia się wyniki oceny pracy dyrektora wykonawczego oraz przyszłe zadania i wyzwania stojące przed Agencją.

4. Zarząd - działając na wniosek Komisji i z uwzględnieniem oceny, o której mowa w ust. 3 - może przedłużyć kadencję dyrektora wykonawczego jeden raz, na okres nie dłuższy niż pięć lat. Zarząd informuje Parlament Europejski i Radę o zamiarze przedłużenia mandatu dyrektora wykonawczego. Zanim zarząd podejmie decyzję o przedłużeniu mandatu, dyrektor wykonawczy może zostać poproszony o złożenie oświadczenia przed właściwą komisją Parlamentu Europejskiego i o udzielenie odpowiedzi na pytania jej członków. [Popr. 76]

5. Dyrektor wykonawczy, którego kadencję przedłużono, nie może brać udziału w kolejnej procedurze wyboru na to samo stanowisko.

6. Dyrektor wykonawczy może zostać odwołany ze stanowiska jedynie decyzją zarządu działającego na wniosek Komisji. Parlament Europejski i Rada są informowane o powodach takiej decyzji w sposób zgodny z obowiązującymi wymogami dotyczącymi poufności. [Popr. 77]

6a. Zarząd podejmuje decyzje w sprawie powołania, przedłużenia kadencji lub odwołania ze stanowiska dyrektora wykonawczego większością dwóch trzecich głosów swoich członków z prawem głosu. [Popr. 78]

7. Dyrektor wykonawczy zostaje zaangażowany jako pracownik Agencji zatrudniony na czas określony zgodnie z art. 2 lit. a) warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej.

Artykuł  23

Zadania i zakres obowiązków dyrektora wykonawczego

1. Dyrektor wykonawczy zarządza Agencją zgodnie z decyzjami zarządu i odpowiada przed zarządem.

2. Bez uszczerbku dla uprawnień Komisji, zarządu i rady wykonawczej, dyrektor wykonawczy jest niezależny w wykonywaniu swoich obowiązków i nie zwraca się o instrukcje ani ich nie przyjmuje od żadnego rządu ani jakiegokolwiek innego podmiotu.

3. Dyrektor wykonawczy na wezwanie Parlamentu Europejskiego informuje go o wykonywaniu swoich obowiązków. Rada może wezwać dyrektora wykonawczego do poinformowania jej o wykonywaniu powierzonych mu obowiązków.

4. Dyrektor wykonawczy jest przedstawicielem prawnym Agencji. A zatem dyrektor wykonawczy: [Popr. 79]

a) zapewnia Komisji i państwom członkowskim pomoc techniczną i wiedzę fachową w kontekście posiedzeń IMO; [Popr. 80]

b) ponosi odpowiedzialność przed zarządem Agencji przy podejmowaniu trudnych politycznie decyzji w interesie Unii. [Popr. 81]

5. Dyrektor wykonawczy odpowiada za realizację zadań powierzonych Agencji na mocy niniejszego rozporządzenia. Dyrektor wykonawczy w szczególności:

a) zapewnia zrównoważone i skuteczne bieżące kierowanie Agencją; [Popr. 82]

b) organizuje, prowadzi i nadzoruje działalność i personel Agencji w granicach decyzji podejmowanych przez zarząd;

c) przygotowuje i wykonuje decyzje przyjęte przez zarząd;

d) przygotowuje projekty przepisów finansowych mających zastosowanie do Agencji i przedkłada je do przyjęcia przez zarząd;

e) opracowuje preliminarz dochodów i wydatków Agencji zgodnie z art. 27 i wykonuje budżet zgodnie z art. 28;

f) przygotowuje projekt jednolitego dokumentu programowego i przedkłada go do przyjęcia przez zarząd po konsultacji z Komisją co najmniej cztery tygodnie przed odpowiednim posiedzeniem zarządu;

g) wdraża jednolity dokument programowy, dokonuje oceny postępów w stosunku do odpowiednich wskaźników i składa sprawozdania z jego wdrażania zarządowi;

h) przygotowuje skonsolidowane roczne sprawozdanie z działalności Agencji oraz przedstawia je do oceny i przyjęcia przez zarząd;

i) odpowiada na wszelkie wnioski o pomoc zgodnie z art. 17 ust. 5;

j) podejmuje decyzje o przeprowadzaniu wizyt i inspekcji przewidzianych w art. 10, po konsultacji z Komisją i zgodnie z metodami przeprowadzania wizyt określonymi przez zarząd zgodnie z art. 16 ust. 1 lit. g);

k) podejmuje decyzje o zawieraniu porozumień administracyjnych z innymi organami Unii działającymi w tych samych obszarach co Agencja, pod warunkiem że projekt porozumienia został najpierw przedstawiony do konsultacji Komisji i zarządowi zgodnie z art. 11 ust. 5 oraz że zarząd nie zgłosi sprzeciwu w ciągu czterech tygodni;

l) podejmuje wszelkie niezbędne kroki, włączając w to przyjęcie wewnętrznych instrukcji administracyjnych oraz publikację komunikatów w celu zapewnienia funkcjonowania Agencji zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia;

m) organizuje skuteczny system monitorowania, aby umożliwić porównywanie osiągnięć Agencji z jej celami i zadaniami określonymi w niniejszym rozporządzeniu. W tym celu opracowuje, w porozumieniu z Komisją i zarządem, odpowiednio dostosowane wskaźniki wyników pozwalające na skuteczną ocenę osiągniętych rezultatów. Zapewnia regularne dostosowywanie struktury organizacyjnej Agencji do zmieniających się potrzeb w ramach dostępnych zasobów finansowych i ludzkich. W związku z tym dyrektor wykonawczy ustanawia procedury przeprowadzania regularnych ocen, spełniające uznane normy zawodowe;

n) ustanawia skuteczny i wydajny system kontroli wewnętrznej i zapewnia jego funkcjonowanie oraz zgłasza zarządowi wszelkie istotne zmiany w tym systemie;

o) zapewnia przeprowadzanie ocen ryzyka i zarządzania ryzykiem na potrzeby Agencji;

p) przygotowuje plan działań następczych w następstwie wniosków ze sprawozdań z audytu wewnętrznego lub zewnętrznego oraz ocen, a także z dochodzeń przeprowadzonych przez OLAF i EPPO, o których mowa w art. 38, oraz składa dwa razy w roku Komisji, a regularnie - zarządowi, sprawozdania z postępów;

q) zapewnia ochronę interesów finansowych Unii poprzez stosowanie środków zapobiegających nadużyciom finansowym, korupcji i wszelkiej innej nielegalnej działalności, bez uszczerbku dla kompetencji OLAF-u i EPPO w zakresie prowadzenia dochodzeń, poprzez skuteczne kontrole oraz - w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości - odzyskiwanie kwot nienależnie wypłaconych, a także w razie potrzeby stosowanie skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających kar administracyjnych, w tym kar pieniężnych;

r) przygotowuje strategię zwalczania nadużyć finansowych, strategię osiągnięcia przyrostu wydajności i synergii, strategię współpracy z państwami trzecimi lub organizacjami międzynarodowymi albo strategię współpracy z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi oraz strategię zarządzania organizacyjnego i systemów kontroli wewnętrznej na potrzeby Agencji i przedstawia ją do zatwierdzenia przez zarząd;

s) promuje różnorodność i zapewnia równowagę płci w zakresie rekrutacji pracowników Agencji;

t) rekrutuje pracowników przy uwzględnieniu możliwie największego zasięgu geograficznego;

u) opracowuje i wdraża politykę komunikacyjną Agencji;

v) wykonuje wszelkie inne zadania powierzone lub przekazane mu przez zarząd lub wymagane zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł  24

Uczestnictwo państw trzecich

1. Agencja pozostaje otwarta na uczestnictwo państw trzecich, które zawarły porozumienia z Unią, według których przyjęły i stosują się do prawa Unii w zakresie bezpieczeństwa morskiego, ochrony na morzu, zapobiegania zanieczyszczeniom powodowanym przez statki oraz działania w odpowiedzi na zanieczyszczenia powodowane przez statki.

2. Zgodnie z odpowiednimi przepisami takich umów Agencja po uzyskaniu opinii Komisji zawiera uzgodnienia określające rodzaj i zakres szczegółowych zasad uczestnictwa tych państw w działaniach Agencji, łącznie z przepisami dotyczącymi wkładów finansowych i pracowników.

ROZDZIAŁ  VI

POSTANOWIENIA FINANSOWE

Artykuł  25

Przepisy finansowe

Przepisy finansowe mające zastosowanie do Agencji przyjmuje zarząd po konsultacji z Komisją. Przepisy finansowe nie odbiegają od rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/715, chyba że takie odstępstwo jest niezbędne ze względu na szczególne wymogi działalności Agencji i uzyskano wcześniejszą zgodę Komisji.

Artykuł  26

Budżet

1. Preliminarz wszystkich dochodów i wydatków Agencji jest przygotowywany w każdym roku budżetowym odpowiadającym rokowi kalendarzowemu i jest wykazywany w budżecie Agencji.

2. Dochody i wydatki wykazane w budżecie Agencji muszą się równoważyć.

3. Bez uszczerbku dla innych zasobów dochody Agencji obejmują:

a) wkład Unii wpisany do budżetu ogólnego Unii Europejskiej i dotacje od organów unijnych;

b) ewentualne wkłady państwa trzeciego, które uczestniczy w działaniach Agencji zgodnie z art. 24;

c) wszelkie honoraria i opłaty za udostępnianie infrastruktury, przygotowywanie publikacji, prowadzenie szkoleń lub wszelkie inne usługi wchodzące w zakres niniejszego rozporządzenia, świadczone przez Agencję zgodnie z aktami delegowanymi i wykonawczymi przyjętymi zgodnie z, o których mowa w art. 33; [Popr. 83]

d) wszelkie dobrowolne wkłady finansowe państw członkowskich, państw trzecich lub innych podmiotów, o ile wkłady takie są przejrzyste, jasno oznaczone w budżecie i nie zagrażają niezależności i bezstronności Agencji.

4. Wydatki Agencji obejmują wynagrodzenia pracowników, koszty administracyjne, koszty infrastruktury oraz koszty operacyjne.

Artykuł  27

Ustanawianie budżetu

1. Co roku dyrektor wykonawczy sporządza projekt preliminarza dochodów i wydatków Agencji na kolejny rok budżetowy, obejmujący również plan zatrudnienia, i przesyła go zarządowi.

2. Na podstawie tego projektu zarząd przyjmuje wstępny projekt preliminarza dochodów i wydatków Agencji na następny rok budżetowy.

3. Wstępny projekt preliminarza dochodów i wydatków Agencji przesyłany jest Komisji do dnia 31 stycznia każdego roku. Zarząd przesyła Komisji ostateczny projekt preliminarza do dnia 31 marca tegoż roku.

4. Preliminarz przesyłany jest przez Komisję władzy budżetowej wraz z projektem budżetu ogólnego Unii Europejskiej.

5. Na podstawie preliminarza Komisja wpisuje do projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej szacowane kwoty, jakie uważa za konieczne w odniesieniu do planu zatrudnienia, oraz kwotę dotacji, która obciąży budżet ogólny przedkładany władzy budżetowej zgodnie z art. 313 i 314 TFUE.

6. Władza budżetowa zatwierdza środki przewidziane na wkład dla Agencji.

7. Władza budżetowa przyjmuje też plan zatrudnienia dla Agencji.

8. Budżet Agencji jest przyjmowany przez zarząd większością dwóch trzecich głosów członków uprawnionych do głosowania. Ostateczne jego zatwierdzenie następuje po ostatecznym przyjęciu budżetu ogólnego Unii Europejskiej. W stosownych przypadkach budżet jest odpowiednio dostosowywany. [Popr. 84]

9. W przypadku projektów budowlanych, które mogą mieć znaczący wpływ na budżet Agencji, zastosowanie mają przepisy rozporządzenia delegowanego (UE) nr 2019/715.

Artykuł  28

Wykonanie budżetu

1. Dyrektor wykonawczy wykonuje budżet Agencji.

2. Co roku dyrektor wykonawczy przesyła władzy budżetowej wszelkie informacje istotne z punktu widzenia ustaleń procedur oceny.

Artykuł  29

Przedstawienie sprawozdania finansowego i absolutorium

1. Do dnia 1 marca następnego roku budżetowego księgowy Agencji przesyła wstępne sprawozdanie finansowe księgowemu Komisji oraz Trybunałowi Obrachunkowemu.

2. Do dnia 31 marca następnego roku budżetowego Agencja przesyła sprawozdanie z zarządzania budżetem i finansami Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Trybunałowi Obrachunkowemu.

3. Do dnia 31 marca następnego roku budżetowego księgowy Komisji przesyła Trybunałowi Obrachunkowemu wstępne sprawozdanie finansowe Agencji skonsolidowane ze sprawozdaniem finansowym Komisji.

4. Po otrzymaniu uwag Trybunału Obrachunkowego dotyczących wstępnego sprawozdania finansowego Agencji, zgodnie z art. 246 rozporządzenia finansowego, dyrektor wykonawczy sporządza na własną odpowiedzialność końcowe sprawozdanie finansowe Agencji i przedkłada je zarządowi w celu uzyskania jego opinii.

5. Zarząd wydaje opinię na temat końcowego sprawozdania finansowego Agencji.

6. Do dnia 1 lipca następującego po zakończeniu roku budżetowego księgowy przesyła końcowe sprawozdanie finansowe wraz z opinią zarządu Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu.

7. Końcowe sprawozdanie finansowe publikuje się w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej do dnia 15 listopada następnego roku budżetowego.

8. Do dnia 30 września dyrektor wykonawczy przesyła Trybunałowi Obrachunkowemu odpowiedź na jego uwagi. Dyrektor wykonawczy przesyła tę odpowiedź również zarządowi.

9. Dyrektor wykonawczy przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, na jego wniosek, wszelkie informacje niezbędne do sprawnego zastosowania procedury udzielania absolutorium za dany rok budżetowy, zgodnie z art. 261 ust. 3 rozporządzenia finansowego.

10. Na zalecenie Rady, stanowiącej większością kwalifikowaną, do dnia 15 maja roku N + 2 Parlament Europejski udziela dyrektorowi wykonawczemu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy N.

ROZDZIAŁ  VII

PERSONEL

Artykuł  30

Przepisy ogólne

Do personelu Agencji mają zastosowanie Regulamin pracowniczy urzędników Unii Europejskiej i warunki zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej oraz przepisy przyjęte w drodze porozumienia między instytucjami Unii w celu nadania skuteczności temu regulaminowi pracowniczemu i warunkom zatrudnienia innych pracowników.

Artykuł  31

Oddelegowani eksperci krajowi i inny personel

1. Agencja może korzystać z pomocy oddelegowanych ekspertów krajowych lub innych pracowników niezatrudnionych przez Agencję.

2. Zarząd przyjmuje decyzję określającą zasady oddelegowania ekspertów krajowych do Agencji.

ROZDZIAŁ  VIII

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł  32

Status prawny i siedziba

1. Agencja jest organem Unii i ma osobowość prawną.

2. W każdym państwie członkowskim Agencja korzysta ze zdolności prawnej i zdolności do czynności prawnych w najszerszym zakresie przyznawanym osobom prawnym przez prawo krajowe. Agencja może w szczególności nabywać oraz zbywać ruchomości i nieruchomości, a także może występować jako strona w postępowaniach sądowych.

3. Agencję reprezentuje dyrektor wykonawczy.

4. Siedziba Agencji znajduje się w Lizbonie w Republice Portugalskiej.

4a. W celu uzyskania oszczędności finansowych Agencja, w stosownych przypadkach, ściśle współpracuje z innymi instytucjami, agencjami i organami Unii, w szczególności z tymi, które mają siedzibę w tym samym państwie członkowskim. [Popr. 85]

5. Na wniosek Komisji zarząd może podjąć decyzję, po poinformowaniu właściwej komisji Parlamentu Europejskiego, za zgodą zainteresowanych państw członkowskich, we współpracy z nimi oraz z należytym uwzględnieniem wpływu na budżet, w tym jakichkolwiek wkładów, których mogą dokonać zainteresowane państwa członkowskie, o utworzeniu centrów regionalnych niezbędnych do realizacji zadań Agencji w najbardziej skuteczny i efektywny sposób. Podejmując taką decyzję, zarząd precyzyjnie określa zakres działań centrum regionalnego, unikając niepotrzebnych kosztów finansowych i wzmacniając współpracę z istniejącymi sieciami regionalnymi i krajowymi. [Popr. 86]

Artykuł  33

Akty wykonawcze dotyczące honorariów i opłatHonoraria i opłaty [Popr. 87]

1 Zgodnie z zasadami określonymi w ust. 2, 3 i 4 Komisja przyjmuje akty wykonawcze określające:

a) honoraria i opłaty pobierane przez Agencję, w szczególności w drodze stosowania art. 26 ust. 3 lit. c); oraz

b) warunki płatności.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 34 ust. 2. [Popr. 88]

2. Za ewentualne usługi świadczone przez Agencję, w szczególności za wykonywanie zadań wchodzących w zakres jej kompetencji na rzecz państw trzecich i sektora, pobiera się honoraria i opłaty.

3. Wszelkie honoraria i opłaty są wyrażane i pobierane w euro. Honoraria i opłaty są ustalane w sposób przejrzysty, uczciwy i jednolity. W stosownych przypadkach uwzględnia się szczególne potrzeby małych i średnich przedsiębiorstw, w tym możliwość rozbicia płatności na kilka rat i etapów. Podział honorariów jest jasno odzwierciedlony w księgach rachunkowych. Termin uiszczenia honorariów i opłat jest ustalany w rozsądnej długości.

4. Kwotę honorariów i opłat ustala się na takim poziomie, by zapewnić, aby związany z nimi przychód był wystarczający do pokrycia pełnego kosztu świadczonych usług. W kosztach tych uwzględnia się w szczególności wszelkie wydatki Agencji związane z pracownikami zaangażowanymi w realizację czynności, o których mowa w ust. 2, w tym proporcjonalne składki wnoszone przez pracodawcę na rzecz programu emerytalnego. Jeżeli w wyniku świadczenia usług, z tytułu których pobierane są honoraria i opłaty, regularnie generowane jest dodatnie lub ujemne saldo środków, wysokość tych honorariów i opłat musi zostać obowiązkowo poddana weryfikacji. Te honoraria i opłaty stanowią dochody Agencji przeznaczone na określony cel.

4a. Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 33a w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia przez określenie metodyki obliczania honorariów i opłat, o których mowa w ust. 2. Metodyka ta opiera się na zasadach określonych w ust. 3 i 4. [Popr. 89]

4b. Na podstawie metodyki określonej na podstawie ust. 4a Komisja przyjmuje akty wykonawcze określające honoraria i opłaty za świadczenie usług. Akty te przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 34 ust. 2. [Popr. 90]

Artykuł  33a

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 33 ust. 4a, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia ... [data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia]. / na okres ... lat od dnia ...

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 33 ust. 4a, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.

5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 33 ust. 4a wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady. [Popr. 91]

Artykuł  34

Procedura komitetowa

1. Komisja jest wspierana przez Komitet ds. Bezpiecznych Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniom Morza przez Statki (COSS) ustanowiony na mocy rozporządzenia (WE) nr 2099/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady ³⁵ . Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł  35

Przywileje i immunitety

Do Agencji i jej pracowników stosuje się Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej.

Artykuł  36

System językowy

1. Do Agencji mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Rady nr 1 ³⁶ .

2. Usługi tłumaczeniowe niezbędne do funkcjonowania Agencji świadczy Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej.

Artykuł  37

Przejrzystość

1. Do dokumentów posiadanych przez Agencję stosuje się rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady ³⁷ .

2. W terminie sześciu miesięcy od daty pierwszego posiedzenia zarząd przyjmuje szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia (WE) nr 1049/2001.

3. Decyzje podjęte przez Agencję na mocy art. 8 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 mogą być przedmiotem skargi do Rzecznika Praw Obywatelskich lub może zostać przeciwko nim wniesiona skarga do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej na warunkach określonych, odpowiednio, w art. 228 i 263 TFUE.

4. Przetwarzanie danych osobowych przez Agencję podlega rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 ³⁸ .

Artykuł  38

Zwalczanie nadużyć finansowych

1. Aby ułatwić zwalczanie nadużyć finansowych, korupcji, nadużyć stanowiska i innych nielegalnych działań zgodnie

z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 883/2013, Agencja przyjmuje odpowiednie przepisy mające zastosowanie do wszystkich pracowników Agencji. [Popr. 92]

2. Europejski Trybunał Obrachunkowy jest uprawniony do przeprowadzania kontroli, na podstawie dokumentów i na miejscu, obejmujących wszystkich beneficjentów dotacji, wykonawców i podwykonawców, którzy otrzymują od Agencji unijne środki finansowe.

3. Zgodnie z przepisami i procedurami określonymi w rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 883/2013 OLAF może prowadzić dochodzenia, w tym kontrole na miejscu i inspekcje, w celu ustalenia, czy doszło do nadużyć finansowych, korupcji, nadużyć stanowiska lub jakichkolwiek innych nielegalnych działań naruszających interesy finansowe Unii w związku z dotacją lub zamówieniem finansowanymi przez Agencję. [Popr. 93]

4. Bez uszczerbku dla przepisów ust. 1, 2 i 3 zawierane przez Agencję umowy o współpracy z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi, składane przez nią zamówienia, zawierane przez nią umowy o udzielenie dotacji oraz decyzje o udzieleniu przez nią dotacji zawierają postanowienia wyraźnie upoważniające Europejski Trybunał Obrachunkowy, OLAF i EPPO do prowadzenia takich kontroli i dochodzeń zgodnie z ich odpowiednimi kompetencjami.

Artykuł  39

Przepisy bezpieczeństwa dotyczące ochrony informacji niejawnych oraz informacji szczególnie chronionych niebędących informacjami niejawnymi

Agencja przyjmuje własne przepisy bezpieczeństwa równoważne z przepisami bezpieczeństwa Komisji dotyczącymi ochrony informacji niejawnych UE (EUCI) oraz szczególnie chronionych informacji jawnych, zgodnie z decyzjami Komisji (UE, Euratom) 2015/443 ³⁹  i 2015/444 ⁴⁰ . Przepisy Agencji w zakresie bezpieczeństwa muszą obejmować przepisy dotyczące wymiany, przetwarzania i przechowywania takich informacji.

Artykuł  40

Odpowiedzialność

1. Umowną odpowiedzialność Agencji określa ustawodawstwo mające zastosowanie do danej umowy.

2. Do wydawania wyroków na podstawie klauzuli arbitrażowej zamieszczonej w umowie zawartej przez Agencję właściwy jest Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

3. W przypadku odpowiedzialności pozaumownej Agencja naprawia szkodę wyrządzoną przez jej jednostki lub jej pracowników przy wykonywaniu ich obowiązków zgodnie z zasadami ogólnymi wspólnymi dla ustawodawstw państw członkowskich.

4. Do orzekania w sporach dotyczących odszkodowania za szkody, o których mowa w ust. 3, właściwy jest Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

5. Odpowiedzialność osobistą personelu wobec Agencji regulują przepisy określone w regulaminie pracowniczym lub warunkach zatrudnienia mające do niego zastosowanie.

Artykuł  41

Ocena i przegląd

1. Nie później niż 5 lat od dnia [data wejścia w życie], a następnie co 5 lat Komisja przeprowadza ocenę w celu zbadania w szczególności wpływu, skuteczności i efektywności Agencji oraz analizę kosztów i korzyści w odniesieniu do Agencji i jej metod pracy. W ramach tej oceny uwzględnia się w szczególności ewentualną potrzebę zmodyfikowania mandatu Agencji i skutki finansowe takich modyfikacji. [Popr. 94]

2. Komisja przekazuje sprawozdanie z oceny wraz z wnioskami dotyczącymi sprawozdania do Parlamentu Europejskiego, Rady i zarządu. Ustalenia z oceny podaje się do wiadomości publicznej.

3. W ramach co drugiej oceny dokonuje się także oceny wyników osiągniętych przez Agencję z uwzględnieniem jej celów, mandatu i zadań. Jeśli Komisja uzna, że dalsze działanie Agencji w odniesieniu do powierzonych jej celów, mandatu i zadań nie jest już uzasadnione, może wnioskować o stosowną zmianę lub uchylenie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  42

Dochodzenia administracyjne prowadzone przez Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich

Działania Agencji podlegają dochodzeniom prowadzonym przez Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich zgodnie z postanowieniami art. 228 TFUE.

Artykuł  43

Przepisy przejściowe

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 15 niniejszego rozporządzenia członkowie rady administracyjnej powołani na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1406/2002 przed dniem [data wejścia w życie] pozostają na swoim stanowisku jako członkowie zarządu do czasu wygaśnięcia ich kadencji, bez uszczerbku dla praw każdego z państw członkowskich w zakresie mianowania nowych przedstawicieli.

2. Dyrektor wykonawczy Agencji mianowany na podstawie art. 16 rozporządzenia (WE) nr 1406/2002 pozostaje na powierzonym mu stanowisku dyrektora wykonawczego, pełniąc zadania i obowiązki przewidziane w art. 23 niniejszego rozporządzenia. Jeżeli decyzja w sprawie przedłużenia mandatu dyrektora wykonawczego zgodnie z art. 16 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1406/2002 zostanie przyjęta przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, czas trwania rozszerzonego mandatu wyniesie 5 lat. Pozostałe warunki umowy pozostają niezmienione.

3. Wejście w życie niniejszego rozporządzenia pozostaje bez uszczerbku dla wszystkich umów o pracę obowiązujących w dniu [data wejścia w życie].

Artykuł  44

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 1406/2002 traci moc.

Artykuł  45

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w ... dnia [...] r.

1 Dz.U. C, C/2023/873, 8.12.2023, ELI: http://data.europa.eu/eli/C/2023/873/oj.

2 Dz.U. C z, s..

3 Dz.U. C z, s..

4 Rozporządzenie (WE) nr 1406/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiające Europejską Agencję Bezpieczeństwa Morskiego (Dz.U. L 208 z 5.8.2002, s. 1).

5 Dyrektywa 2005/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie zanieczyszczeń pochodzących ze statków oraz wprowadzenia sankcji, w tym sankcji karnych, za przestępstwa związane z zanieczyszczeniami (Dz.U. L 255 z 30.9.2005, s. 11).

6 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu (Dz.U. L 131 z 28.5.2009, s. 57).

7 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/18/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. ustanawiająca podstawowe zasady regulujące dochodzenia w sprawach wypadków w sektorze transportu morskiego i zmieniająca dyrektywę Rady 1999/35/WE oraz dyrektywę 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 131 z 28.5.2009, s. 114).

8 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/21/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie zgodności z wymaganiami dotyczącymi państwa bandery (Dz.U. L 131 z 28.5.2009, s. 132).

9 https://european-union.europa.eu/system/files/2022-06/joint_statement_on_decentralised_agencies_en.pdf

10 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/715 z dnia 18 grudnia 2018 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów utworzonych na podstawie TFUE oraz Traktatu Euratom, o których mowa w art. 70 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (Dz.U. L 122 z 10.5.2019, s. 1).

11 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/883 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie portowych urządzeń do odbioru odpadów ze statków, zmieniająca dyrektywę 2010/65/UE i uchylająca dyrektywę 2000/59/WE (Dz.U. L 151 z 7.6.2019, s. 116).

12 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiająca ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej) (Dz.U. L 164 z 25.6.2008, s. 19).

13 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/802 z dnia 11 maja 2016 r. odnosząca się do redukcji zawartości siarki w niektórych paliwach ciekłych (Dz.U. L 132 z 21.5.2016, s. 58).

14 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/757 z dnia 29 kwietnia 2015 r. w sprawie monitorowania, raportowania i weryfikacji emisji dwutlenku węgla z transportu morskiego oraz zmiany dyrektywy 2009/16/WE (Dz.U. L 123 z 19.5.2015, s. 55).

15 Dyrektywa 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz zmieniająca dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32).

16 Rozporządzenie (WE) nr 725/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie wzmocnienia ochrony statków i obiektów portowych, Dz.U. L 129 z 29.4.2004, s. 6.

17 Dyrektywa 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiająca wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków i uchylająca dyrektywę Rady 93/75/EWG (Dz.U. L 208 z 5.8.2002, s. 10).

18 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1896 z dnia 13 listopada 2019 r. w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz uchylenia rozporządzeń (UE) nr 1052/2013 i (UE) 2016/1624 (Dz.U. L 295 z 14.11.2019, s. 1).

19 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/473 z dnia 19 marca 2019 r. w sprawie Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa (Dz.U. L 83 z 25.3.2019, s. 18).

20 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

21 Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.

22 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1).

23 Dz.U. L 136 z 31.5.1999, s. 15.

24 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/45/WE z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie reguł i norm bezpieczeństwa statków pasażerskich (Dz.U. L 163 z 25.6.2009, s. 1).

25 Dyrektywa 2003/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 kwietnia 2003 r. w sprawie szczególnych wymogów stateczności dotyczących statków pasażerskich typu ro-ro (Dz.U. L 123 z 17.5.2003, s. 22).

26 Dyrektywa Rady 98/41/WE z dnia 18 czerwca 1998 r. w sprawie rejestracji osób podróżujących na pokładzie statków pasażerskich płynących do portów Państw Członkowskich Wspólnoty lub z portów Państw Członkowskich Wspólnoty (Dz.U. L 188 z 2.7.1998, s. 35).

27 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 391/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach (Dz.U. L 131 z 28.5.2009, s. 11).

28 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/15/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach oraz odpowiednich działań administracji morskich (Dz.U. L 131 z 28.5.2009, s. 47).

29 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/90/UE z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie wyposażenia morskiego i uchylająca dyrektywę Rady 96/98/WE (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 146).

30 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/993 z dnia 8 czerwca 2022 r. w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy (Dz.U. L 169 z 27.6.2022, s. 45).

31 Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1313/2013/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 924).

32 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1257/2013 z dnia 20 listopada 2013 r. w sprawie recyklingu statków oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 i dyrektywę 2009/16/WE (Dz.U. L 330 z 10.12.2013, s. 1).

33 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1239 z dnia 20 czerwca 2019 r. ustanawiające europejski system morskich pojedynczych punktów kontaktowych i uchylające dyrektywę 2010/65/UE (Dz.U. L 198 z 25.7.2019, s. 64).

34 Rozporządzenie Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiające regulamin pracowniczy urzędników Wspólnot Europejskich i warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot oraz ustanawiające specjalne środki stosowane tymczasowo wobec urzędników Komisji (Dz.U. L 56 z 4.3.1968, s. 1).

35 Rozporządzenie (WE) nr 2099/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 listopada 2002 r. ustanawiające Komitet ds. Bezpiecznych Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniu Morza przez Statki (COSS) i zmieniające rozporządzenia dotyczące bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniom morza przez statki (Dz.U. L 324 z 29.11.2002, s. 1).

36 Dz.U. 17 z 6.10.1958, s. 385/58. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1791/2006 z dnia 20 listopada 2006 r. dostosowującym niektóre rozporządzenia i decyzje w związku z przystąpieniem Bułgarii i Rumunii.

37 Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).

38 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

39 Decyzja Komisji (UE, Euratom) 2015/443 z dnia 13 marca 2015 r. w sprawie bezpieczeństwa w Komisji (Dz.U. L 72 z 17.3.2015, s. 41).

40 Decyzja Komisji (UE, Euratom) 2015/444 z dnia 13 marca 2015 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (Dz.U. L 72 z 17.3.2015, s. 53).

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2025.1026
• Rodzaj: Rezolucja
• Tytuł: Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 12 marca 2024 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1406/2002 (COM(2023)0269 - C9-0190/2023 - 2023/0163(COD)) (Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)
• Data aktu: 12/03/2024
• Data ogłoszenia: 27/02/2025