(C/2024/2144)Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 25 marca 2024 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: I. Galindo Martin i E.E. Schmidt, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Królestwo Hiszpanii
Żądania strony skarżącej
- Stwierdzenie, że nie przyjmując wszystkich przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych w celu zastosowania się do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1158 z dnia 20 czerwca 2019 r. 1 , a w każdym razie nie powiadamiając o nich Komisji, Królestwo Hiszpanii uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 20 ust. 1 tej dyrektywy;
- Zasądzenie od Królestwa Hiszpanii na rzecz Komisji zapłaty ryczałtu w wysokości wyższej z następujących kwot: (i) dziennej kwoty 9 760 EUR pomnożonej przez liczbę dni, w których naruszenie trwało od dnia następującego po dniu upływu terminu transpozycji przewidzianego w art. 20 ust. 1 przedmiotowej dyrektywy do dnia, w którym Królestwo Hiszpanii położy kres naruszeniu, lub, w przypadku niepołożenia kresu naruszeniu, do dnia wydania wyroku na podstawie art. 260 ust. 3 TFUE; (ii) minimalnej kwoty ryczałtu w wysokości 6 832 000 EUR;
- Jeżeli uchybienie, o którym mowa w pkt 1, utrzyma się do dnia wydania wyroku w niniejszym postępowaniu, zasądzenie od Królestwa Hiszpanii na rzecz Komisji zapłaty okresowej kary pieniężnej w wysokości 43 920 EUR za każdy dzień zwłoki od dnia wydania wyroku w niniejszym postępowaniu do czasu, aż Królestwo Hiszpanii wywiąże się z ciążącego na nim na mocy art. 20 ust. 1 dyrektywy (UE) 2019/1158 obowiązku powiadomienia o środkach transpozycji tej dyrektywy;
- obciążenie Królestwa Hiszpanii kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1158 z dnia 20 czerwca 2019 r. określono minimalne wymagania mające na celu osiągnięcie równości kobiet i mężczyzn pod względem szans na rynku pracy i traktowania w miejscu pracy poprzez ułatwienie pracownikom będącym rodzicami lub opiekunami godzenia życia zawodowego z rodzinnym. Zgodnie z art. 20 ust. 1 tej dyrektywy i z zastrzeżeniem jej ust. 2 państwa członkowskie są zobowiązane dokonać transpozycji przepisów tej dyrektywy do swojego prawa krajowego do dnia 2 sierpnia 2022 r. i niezwłocznie poinformować o tym Komisję.
Królestwo Hiszpanii nie wywiązało się z tego obowiązku; w związku z tym w dniu 21 września 2022 r. Komisja skierowała do Królestwa Hiszpanii wezwanie do usunięcia uchybienia. W dniu 18 listopada 2022 r. Królestwo Hiszpanii odpowiedziało na to wezwanie do usunięcia uchybienia, wyjaśniając, że transpozycja dyrektywy przybierze formę zarówno ustawy, jak i dekretu królewskiego oraz że jeżeli chodzi o ustawę, podjęte przez rząd działania znajdują się w końcowej fazie. W dniu 19 kwietnia 2023 r. Komisja przekazała Królestwu Hiszpanii uzasadnioną opinię, na którą Królestwo Hiszpanii odpowiedziało w dniu 6 czerwca 2023 r. w piśmie, w którym przyznało, że dyrektywa (UE) 2019/1158 nie została transponowana w wyznaczonym terminie, i wskazało, że transpozycja dyrektywy została włączona do projektu ustawy o rodzinie przyjętego przez Radę Ministrów w dniu 28 marca 2023 r., nad którym prace legislacyjne uległy przerwaniu wraz z rozwiązaniem Cortes Generales.
Dyrektywa (UE) 2019/1158 została przyjęta zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, a zatem wchodzi w zakres stosowania art. 260 ust. 3 TFUE. Królestwo Hiszpanii uchybiło ciążącemu na nim na mocy art. 20 ust. 1 dyrektywy (UE) 2019/1158 obowiązkowi wprowadzenia w życie, z zastrzeżeniem ust. 2 tego przepisu, przepisów ustawodawczych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych do wykonania tej dyrektywy najpóźniej do dnia 2 sierpnia 2022 r. W konsekwencji przesłanki stosowania art. 260 ust. 3 TFUE są spełnione.
W tym kontekście Komisja wnosi do Trybunału o zasądzenie od Królestwa Hiszpanii zapłaty ryczałtu i okresowej kary pieniężnej na podstawie art. 260 ust. 3 TFUE, których kwota została obliczona przez Komisję zgodnie z komunikatem w sprawie sankcji finansowych w postępowaniu w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego 2 .