(2018/C 251/07)(Dz.U.UE C z dnia 18 lipca 2018 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z art. 168 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej państwa członkowskie, w porozumieniu z Komisją, mają obowiązek koordynacji swoich strategii i programów w obszarach, o których mowa w ust. 1 tego artykułu. Komisja może podjąć, w ścisłym kontakcie z państwami członkowskimi, każdą użyteczną inicjatywę w celu wsparcia tej koordynacji, w szczególności inicjatywy mające na celu określenie wytycznych i wskaźników, organizowanie wymiany najlepszych praktyk i przygotowanie elementów niezbędnych do prowadzenia okresowego nadzoru i oceny.
(2) W dniu 7 grudnia 2010 r. Rada przyjęła konkluzje "Innowacyjne podejścia do chorób przewlekłych w systemach zdrowia publicznego i opieki zdrowotnej" 1 , w których wezwała państwa członkowskie, by identyfikowały i wymieniały dobre praktyki w zakresie chorób przewlekłych.
(3) W dniu 4 kwietnia 2014 r. Komisja przyjęła komunikat w sprawie skutecznych, dostępnych i odpornych systemów opieki zdrowotnej 2 , który stanowi, że inicjatywy, za pomocą których Unia może wspierać osoby odpowiedzialne za wyznaczanie kierunków polityki w państwach członkowskich, będą koncentrować się na metodach i narzędziach umożliwiających państwom członkowskim osiągnięcie większej skuteczności, dostępności i odporności ich systemów opieki zdrowotnej.
(4) W dniu 22 listopada 2016 r. Komisja przyjęła komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów "Kolejne kroki w kierunku zrównoważonej przyszłości Europy: Europejskie działania na rzecz zrównoważonego rozwoju" 3 , w którym stwierdzono, że Unia w pełni angażuje się we wdrażanie agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 i jej celów w zakresie zrównoważonego rozwoju przyjętych w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych. W szczególności w odniesieniu do celu zrównoważonego rozwoju nr 3 "Zapewnić wszystkim ludziom w każdym wieku zdrowe życie oraz promować dobrobyt" Unia uzupełnia działania państw członkowskich poprzez prawodawstwo i inne inicjatywy w dziedzinie zdrowia publicznego, systemów opieki zdrowotnej i problemów zdrowotnych związanych ze środowiskiem. Komisja pomoże państwom członkowskim osiągnąć cele w ramach tego celu zrównoważonego rozwoju, w szczególności zmniejszenie umieralności spowodowanej chorobami przewlekłymi.
(5) Rozporządzenie (UE) nr 282/2014 Parlamentu Europejskiego i Rady 4 , którym ustanowiono Trzeci Program działań Unii w dziedzinie zdrowia (2014-2020), stanowi, że jednym z priorytetów tematycznych programu jest promowanie zdrowia, zapobieganie chorobom i wspieranie środowiska sprzyjającego zdrowemu trybowi życia. Działania w ramach tego priorytetu obejmują: wsparcie współpracy i tworzenia sieci w Unii w odniesieniu do profilaktyki oraz poprawy reagowania na choroby przewlekłe, w tym raka, choroby związane z wiekiem oraz choroby neurodegeneracyjne, poprzez wzajemne udostępnianie wiedzy i dobrych praktyk oraz opracowywanie wspólnych działań w zakresie profilaktyki, wczesnego wykrywania chorób niezakaźnych i zarządzania nimi.
(6) Z uwagi na te zobowiązania i obowiązki w obszarze zdrowia publicznego konieczne jest powołanie grupy ekspertów w dziedzinie promocji zdrowia, profilaktyki chorób niezakaźnych i zarządzania nimi oraz określenie jej zadań i struktury.
(7) W decyzji Komisji C(2016) 3301 5 określono zmieniony zestaw przepisów dotyczących wszystkich grup ekspertów Komisji. Nowe przepisy mają na celu zwiększenie jasności i przejrzystości w odniesieniu do składu grup ekspertów. W związku z tym zadania i strukturę grupy ekspertów ds. promocji zdrowia, profilaktyki chorób i zarządzania chorobami niezakaźnymi należy określić zgodnie z tą decyzją.
(8) Grupa ekspertów powinna zapewniać Komisji doradztwo i wiedzę fachową przy formułowaniu i realizacji działań Unii w dziedzinie promocji zdrowia, profilaktyki chorób i zarządzania chorobami niezakaźnymi oraz wspierać wymianę odpowiednich doświadczeń, polityk i praktyk między państwami członkowskimi i różnymi zaangażowanymi stronami.
(9) Grupa ekspertów powinna doradzać Komisji przy wyborze dobrych i najlepszych praktyk w celu wspierania ich przekazywania i stosowania na szeroką skalę w państwach członkowskich poprzez wykorzystanie unijnego programu w dziedzinie zdrowia lub innych instrumentów finansowych Unii.
(10) Grupa ekspertów powinna pomóc państwom członkowskim w osiągnięciu celu zrównoważonego rozwoju nr 3, w szczególności zmniejszeniu przedwczesnej umieralności z powodu chorób niezakaźnych.
(11) Grupa ekspertów powinna doradzać Komisji w jej staraniach na rzecz koordynacji działań, które przyczyniają się do ograniczenia przedwczesnej umieralności z powodu chorób niezakaźnych.
(12) Grupa ekspertów powinna doradzać Komisji w zakresie upowszechniania wyników badań w dziedzinie promocji zdrowia, profilaktyki chorób i zarządzania chorobami niezakaźnymi.
(13) Grupa ekspertów powinna koordynować swoje działania z grupą ekspertów ds. informacji dotyczących zdrowia (EGHI), która doradza Komisji w zakresie potrzeb w dziedzinie informacji dotyczących zdrowia, rozwiązań technicznych i priorytetów w zakresie kształtowania opartej na dowodach polityki zdrowotnej. W szczególności grupa ekspertów powinna wykorzystać wiedzę EGHI przy ocenie procesu i wyników przekazywania i wdrażania najlepszych praktyk.
(14) W celu zapewnienia skutecznego przekazywania i wdrażania najlepszych praktyk oraz interwencji politycznych między państwami grupa ekspertów powinna składać się z organów państw członkowskich.
(15) Należy określić zasady ujawniania informacji przez członków grupy ekspertów.
(16) Dane osobowe powinny być przetwarzane przez grupę ekspertów zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady 6 .
(17) Ponieważ grupa ekspertów Komisji "Grupa Sterująca ds. Promocji Zdrowia, Profilaktyki Chorób i Zarządzania Chorobami Niezakaźnymi" będzie zajmowała się kwestiami obecnie objętymi mandatem grupy ekspertów ds. chorób rzadkich, powołanej decyzją Komisji z dnia 30 lipca 2013 r. w sprawie powołania grupy ekspertów Komisji ds. chorób rzadkich oraz uchylenia decyzji 2009/872/WE ("decyzja w sprawie powołania grupy ekspertów Komisji ds. chorób rzadkich") 7 oraz grupy ekspertów ds. walki z rakiem, ustanowionej decyzją Komisji z dnia 3 czerwca 2014 r. ustanawiającą grupę ekspertów Komisji ds. walki z rakiem oraz uchylającą decyzję 96/469/WE ("decyzja ustanawiająca grupę ekspertów Komisji ds. walki z rakiem") 8 , decyzje te należy uchylić.
(18) Należy ustalić okres stosowania niniejszej decyzji. W odpowiednim czasie Komisja rozważy celowość przedłużenia tego okresu,
STANOWI, CO NASTĘPUJE:
Sporządzono w Brukseli dnia 17 lipca 2018 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Vytenis ANDRIUKAITIS |
|
Członek Komisji |
1 Dz.U. C 74 z 8.3.2011, s. 4.
2 COM(2014) 215 final z 4.4.2014.
3 COM(2016) 739 final z 22.11.2016.
4 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 282/2014 z dnia 11 marca 2014 r. w sprawie ustanowienia Trzeciego Programu działań Unii w dziedzinie zdrowia (2014-2020) oraz uchylające decyzję nr 1350/2007/WE (Dz.U. L 86 z 21.3.2014, s. 1).
5 Decyzja Komisji C(2016) 3301 final z 30.5.2016 ustanawiająca przepisy horyzontalne dotyczące tworzenia i funkcjonowania grup ekspertów Komisji.
6 Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).
7 Decyzja Komisji z dnia 30 lipca 2013 r. w sprawie powołania grupy ekspertów Komisji ds. chorób rzadkich oraz uchylenia decyzji 2009/872/WE (Dz.U. C 219 z 31.7.2013, s. 4).
8 Decyzja Komisji z dnia 3 czerwca 2014 r. ustanawiająca grupę ekspertów Komisji ds. walki z rakiem oraz uchylająca decyzję 96/469/WE (Dz.U. C 167 z 4.6.2014, s. 4).
9 Decyzja Komisji (UE, Euratom) 2015/443 z dnia 13 marca 2015 r. w sprawie bezpieczeństwa w Komisji (Dz.U. L 72 z 17.3.2015, s. 41).
10 Decyzja Komisji (UE, Euratom) 2015/444 z dnia 13 marca 2015 r. w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (Dz.U. L 72 z 17.3.2015, s. 53).
11 Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).