Język postępowania: niemiecki(2017/C 095/10)
(Dz.U.UE C z dnia 27 marca 2017 r.)
Sąd odsyłający
Bundesfinanzgericht
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Kreuzmayr GmbH
Pytania prejudycjalne
Pytanie 1:
Czy w przypadkach takich jak w postępowaniu przed sądem krajowym, w których podatnik X1 rozporządzał towarami składowanymi w państwie członkowskim A i sprzedał te towary podatnikowi X2, a X2 wyraził wobec X1 zamiar przewiezienia towarów do państwa członkowskiego B i X2 przedstawił X1 numer identyfikacyjny do celów VAT nadany mu przez państwo członkowskie B,
X2 odsprzedał te towary podatnikowi X3, X2 uzgodnił z X3, że X3 zleci lub zrealizuje transport towarów z państwa członkowskiego A do państwa członkowskiego B i X3 zlecił lub zrealizował transport towarów z państwa członkowskiego A do państwa członkowskiego B, a X3 mógł rozporządzać towarami jak właściciel już w państwie członkowskim A,
X2 nie poinformował jednak X1, że sprzedał już towary, zanim opuszczą one państwo członkowskie A,
i X1 nie mógł również rozpoznać, że to nie X2 będzie zlecał lub realizował transport towarów z państwa członkowskiego A do państwa członkowskiego B,
prawo Unii należy interpretować w ten sposób, że miejsce dostawy towaru przez X1 do X2 ustalane jest zgodnie z art. 32 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE 1 , i że w związku z tym dostawa towarów przez X1 do X2 stanowi dostawę wewnątrzwspólnotową (tak zwaną dostawę z transportem)?
Pytanie 2:
W razie udzielenia na pytanie pierwsze odpowiedzi przeczącej, czy wówczas prawo Unii należy interpretować w ten sposób, że X3 może mimo to odliczyć VAT państwa członkowskiego B wykazany na fakturze wystawionej mu przez X2, jeżeli X3 wykorzystuje otrzymane towary na potrzeby swoich opodatkowanych transakcji w państwie członkowskim B i X3 nie można zarzucić noszącego znamiona oszustwa skorzystania z prawa do odliczenia?
Pytanie 3:
W razie udzielenia na pytanie pierwsze odpowiedzi twierdzącej i jeżeli X1 następnie dowie się, że X3 zlecił transport i mógł rozporządzać towarami jak właściciel już w państwie członkowskim A, czy wówczas prawo Unii należy interpretować w ten sposób, że dostawa towarów przez X1 do X2 traci z mocą wsteczną swój charakter wewnątrzwspólntowy (że należy ją więc oceniać z mocą wsteczną jako tak zwaną dostawę spoczywającą)?