P7_TC1-COD(2013)0119 Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 4 lutego 2014 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr …/2014 w sprawie promowania swobodnego przepływu obywateli i przedsiębiorstw poprzez uproszczenie przyjmowania określonych dokumentów urzędowych w Unii Europejskiej i zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1024/2012.

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 4 lutego 2014 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr .../2014 w sprawie promowania swobodnego przepływu obywateli i przedsiębiorstw poprzez uproszczenie przyjmowania określonych dokumentów urzędowych w Unii Europejskiej i zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1024/2012

P7_TC1-COD(2013)0119

(Dz.U.UE C z dnia 24 marca 2017 r.)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a w szczególności jego art. 21 ust. 2 i art. 114 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ¹ ,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą ² , a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Unia wyznaczyła sobie cel polegający na utrzymaniu i rozwijaniu obszaru wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości bez wewnętrznych granic, w którym zapewniony jest swobodny przepływ osób. Unia wyznaczyła sobie również cel polegający na ustanowieniu i zapewnieniu funkcjonowania rynku wewnętrznego. Aby obywatele i spółki lub inne przedsiębiorstwa UE mogły korzystać z przysługującego im prawa do swobodnego przepływu w ramach rynku wewnętrznego, Unia powinna przyjąć konkretne środki upraszczające istniejące formalności administracyjne związane z transgranicznym przyjmowaniem określonych dokumentów urzędowych.

(2) Legalizacja i apostille są formalnościami administracyjnymi, których dopełnienie jest obecnie konieczne, aby można było zastosować dokument urzędowy wydany w jednym państwie członkowskim do celów urzędowych w innym państwie członkowskim.

(3) Legalizacja i apostille to przestarzałe i nieproporcjonalne mechanizmy ustalania autentyczności dokumentów urzędowych. Należy wprowadzić prostsze ramy. Jednocześnie powinien być dostępny skuteczniejszy mechanizm współpracy administracyjnej między państwami członkowskimi w przypadkach uzasadnionych wątpliwości co do autentyczności dokumentu urzędowego. Mechanizm taki powinien wzmacniać wzajemne zaufanie między państwami członkowskimi w obrębie rynku wewnętrznego.

(4) Kwestię uwierzytelniania weryfikacji prawdziwości dokumentów urzędowych w kontaktach między państwami członkowskimi regulują różne międzynarodowe konwencje i umowy. Wspomniane konwencje i umowy zawarto przed ustanowieniem współpracy sądowej na szczeblu unijnym oraz przed przyjęciem sektorowych przepisów unijnego prawa, które regulują kwestię transgranicznego przyjmowania określonych dokumentów urzędowych. Wymogi nakładane tymi przepisami mogą być obciążające dla obywateli i spółek lub innych przedsiębiorstw oraz nie zapewniają zadowalających rozwiązań ułatwiających przyjmowanie dokumentów urzędowych w kontaktach między państwami członkowskimi. [Popr. 1]

(5) Zakres niniejszego rozporządzenia powinien obejmować określone dokumenty urzędowe sporządzone przez organy państw członkowskich i posiadające formalną wartość dowodową w odniesieniu do narodzin, zgonu, imienia i nazwiska, związku małżeńskiego lub zarejestrowanego związku partnerskiego, pochodzenia dziecka, adopcji, miejsca pobytu, obywatelstwa, narodowości, nieruchomości, statusu prawnego i reprezentacji spółki lub innego przedsiębiorstwa, praw własności intelektualnej i braku wpisu w rejestrze karnym. Uproszczenie przyjmowania tych kategorii dokumentów urzędowych w kontaktach między państwami członkowskimi powinno przynieść wymierne korzyści obywatelom Unii oraz spółkom lub innym przedsiębiorstwom UE. Ze względu na ich odmienny charakter prawny dokumenty sporządzone przez podmioty prywatne powinny być wyłączone z zakresu rozporządzenia. Podobnie dokumenty sporządzone przez organy państw trzecich powinny znaleźć się poza zakresem niniejszego rozporządzenia. Zakres niniejszego rozporządzenia nie powinien obejmować dokumentów, które zawierają porozumienie między dwiema stronami lub ich większą liczbą. [Popr. 2]

(6) Celem niniejszego rozporządzenia nie jest zmiana Niniejsze rozporządzenie nie zmienia prawa materialnego państw członkowskich dotyczącego narodzin, zgonu, imienia i nazwiska, związku małżeńskiego, zarejestrowanego związku partnerskiego, pochodzenia dziecka, adopcji, miejsca pobytu, obywatelstwa lub narodowości, nieruchomości, statusu prawnego spółki lub innego przedsiębiorstwa, praw własności intelektualnej czy braku wpisu w rejestrze karnym różnorodnych faktów prawnych i statusu prawnego osób fizycznych lub prawnych. Należy wykluczyć dokumenty, które zawierają porozumienie między dwiema stronami lub ich większą liczbą. [Popr. 3]

(7) W celu promowania swobodnego przepływu obywateli i spółek lub innych przedsiębiorstw na terytorium Unii należy zwolnić określone kategorie dokumentów urzędowych z wszelkich form legalizacji lub podobnych formalności apostille.

(8) Należy uprościć również inne formalności związane z transgranicznym przepływem dokumentów urzędowych, mianowicie wymóg przedstawiania kopii poświadczonych za zgodność z oryginałem i tłumaczeń uwierzytelnionych, w celu dalszego ułatwienia przyjmowania dokumentów urzędowych w kontaktach między państwami członkowskimi.

(9) Aby zapewnić pewność prawa w Unii, należy ustanowić odpowiednie środki ochrony w celu zapobiegania nadużyciom i podrabianiu dokumentów urzędowych znajdujących się w obiegu między państwami członkowskimi.

[Popr. 4]

(10) W celu umożliwienia szybkiej i bezpiecznej transgranicznej wymiany informacji oraz ułatwienia wzajemnej pomocy należy ustanowić w niniejszym rozporządzeniu współpracę administracyjną między organami wyznaczonymi przez państwa członkowskie. Podstawą takiej współpracy administracyjnej powinien być system wymiany informacji na rynku wewnętrznym ("IMI"), ustanowiony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1024/ 2012 ³ .

(11) Należy zmienić zatem rozporządzenie (UE) nr 1024/2012, aby dodać niniejsze rozporządzenie do wykazu przepisów wdrażanych za pomocą systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym.

(12) Organy państwa członkowskiego, w którym przedstawiono dokument urzędowy lub jego kopię poświadczoną za zgodność z oryginałem, powinny mieć - w razie uzasadnionych wątpliwości co do autentyczności tych dokumentów - możliwość wystosowania wniosków o udzielenie informacji do odpowiednich organów państwa członkowskiego, w którym wydano takie dokumenty, korzystając bezpośrednio z systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym, albo kontaktując się z organem centralnym swojego państwa członkowskiego. Taką samą możliwość powinny mieć podmioty upoważnione na mocy ustawy lub decyzji administracyjnej do wykonywania funkcji publicznych. Organy, do których skierowano wniosek, powinny udzielić odpowiedzi w jak najkrótszym czasie, w żadnym wypadku nieprzekraczającym jednego miesiąca. Jeżeli odpowiedź organów, do których skierowano wniosek, nie potwierdza autentyczności dokumentu urzędowego lub jego kopii poświadczonej za zgodność z oryginałem, wnioskujący organ nie powinien być zobowiązany do przyjęcia takich dokumentów.

(13) Organy powinny czerpać korzyści z dostępnych funkcji IMI, takich jak zapewnienie wielojęzycznego systemu komunikacji, stosowanie wstępnie przetłumaczonych i standardowych pytań i odpowiedzi, a także z repozytorium wzorów dokumentów urzędowych stosowanych na rynku wewnętrznym.

(14) Organy centralne państw członkowskich powinny udzielać pomocy w odniesieniu do wniosków o udzielenie informacji, w szczególności w zakresie przesyłania i otrzymywania takich wniosków oraz dostarczania wszelkich niezbędnych informacji w związku z takimi wnioskami.

(15) Organy centralne powinny podjąć wszelkie inne środki konieczne do ułatwienia stosowania niniejszego rozporządzenia, w szczególności do wymiany najlepszych praktyk w zakresie przyjmowania dokumentów urzędowych w kontaktach między państwami członkowskimi, do zapewniania i regularnego aktualizowania najlepszych praktyk w zakresie zapobiegania nadużywaniu dokumentów urzędowych oraz w zakresie promowania stosowania elektronicznych wersji dokumentów urzędowych. Powinny one również ustanowić wzory krajowych dokumentów urzędowych za pomocą repozytorium w systemie wymiany informacji na rynku wewnętrznym. W tym celu należy skorzystać z europejskiej sieci sądowej w sprawach cywilnych i handlowych ustanowionej decyzją Rady 2001/470/WE ⁴ .

(15a) Możliwie jak najprędzej Komisja powinna rozpocząć tłumaczenie standardowych sformułowań zawartych w dokumentach urzędowych stosowanych wspólnie przez państwa członkowskie, aby w większym stopniu ułatwić ich trasgraniczny przepływ. Takie tłumaczenia powinny następnie zostać udostępnione zarówno społeczeństwu, jak i organom w celu uniknięcia nieporozumień i ułatwienia komunikacji, na wzór bazy danych PRADO mającej już zastosowanie do dowodów tożsamości. W wielu przypadkach przyspieszą one korzystanie z systemu IMI do celów komunikacji między organami centralnymi w przypadkach wystąpienia wątpliwości. [Popr. 5]

(16) Należy ustanowić wielojęzyczne formularze standardowe UE we wszystkich językach urzędowych Unii dla dokumentów urzędowych dotyczących narodzin, zgonu, związku małżeńskiego, zarejestrowanego związku partnerskiego oraz różnorodnych faktów prawnych i statusu prawnego i reprezentacji spółki lub innego przedsiębiorstwa osób fizycznych lub prawnych w celu uniknięcia konieczności przedstawiania tłumaczeń przez obywateli Unii oraz spółki lub inne przedsiębiorstwa UE w sytuacjach, w których w przeciwnym razie byłoby to od nich wymagane. [Popr. 6]

(17) Wielojęzyczne formularze standardowe UE należy wydawać na wniosek obywateli i spółek lub innych przedsiębiorstw uprawnionych do otrzymania równorzędnych dokumentów urzędowych obowiązujących w wydającym państwie członkowskim wydającego państwa członkowskiego, jako poświadczenie danych faktów i czynności prawnych, o których jest w nich mowa, i na takich samych warunkach. Formularze standardowe powinny mieć taką samą wartość dowodową jak równorzędne dokumenty urzędowe sporządzone przez organy wydającego państwa członkowskiego, w związku z czym wybór między nimi a równorzędnymi dokumentami krajowymi należy w każdym indywidualnym przypadku do obywateli Unii oraz spółek lub innych przedsiębiorstw UE. Wielojęzyczne formularze standardowe UE nie powinny powodować skutków prawnych, jeżeli chodzi o uznawanie ich treści w państwach członkowskich, w których zostaną przedstawione. Komisja powinna opracować szczegółowe wytyczne dotyczące ich stosowania, nawiązując w tym celu współpracę z organami centralnymi. [Popr. 7]

(18) Aby umożliwić zastosowanie nowoczesnych technologii komunikacyjnych, Komisja powinna opracować elektroniczne wersje wielojęzycznych formularzy standardowych UE lub inne formaty odpowiednie do wymiany drogą elektroniczną.

(19) Należy wyjaśnić związek między niniejszym rozporządzeniem a obowiązującym prawem unijnym. W tym względzie niniejsze rozporządzenie nie powinno naruszać stosowania prawa unijnego, które zawiera przepisy dotyczące legalizacji, podobnej formalności apostille lub innych formalności, lecz powinno je uzupełniać. Niniejsze rozporządzenie nie powinno również naruszać stosowania prawa unijnego dotyczącego podpisów elektronicznych i identyfikacji elektronicznej. Ponadto niniejsze rozporządzenie nie powinno naruszać stosowania innych systemów współpracy administracyjnej ustanowionych prawem unijnym, które przewidują wymianę informacji między państwami członkowskimi w określonych dziedzinach. Niniejsze rozporządzenie można stosować w synergii z innymi takimi systemami.

(20) Spójność z celami ogólnymi niniejszego rozporządzenia wymaga, aby w stosunkach między państwami członkowskimi miało ono pierwszeństwo przed dwustronnymi lub wielostronnymi konwencjami, których państwa członkowskie są stroną i które dotyczą kwestii objętych rozporządzeniem.

(21) Aby ułatwić stosowanie niniejszego rozporządzenia, państwa członkowskie powinny przekazać Komisji szczegółowe dane kontaktowe swoich organów centralnych. Informacje te należy udostępnić opinii publicznej, w szczególności za pośrednictwem europejskiej sieci sądowej w sprawach cywilnych i handlowych.

(21a) Ponieważ instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii, a także Szkoły Europejskie coraz częściej pełnią również bezpośrednio funkcje administracyjne, w odniesieniu do sporządzania i przyjmowania dokumentów urzędowych należy je traktować na równi z organami państw członkowskich. [Popr. 8]

(22) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i przestrzega zasad uznanych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego (art. 7), prawa do ochrony danych osobowych (art. 8), prawa do zawarcia związku małżeńskiego i prawa do założenia rodziny (art. 9), wolności wyboru zawodu i prawa do podejmowania pracy (art. 15), wolności prowadzenia działalności gospodarczej (art. 16) oraz swobody przemieszczania się i pobytu (art. 45). Niniejsze rozporządzenie należy stosować zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(23) Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ⁵  reguluje przetwarzanie danych osobowych przeprowadzane w państwach członkowskich w kontekście niniejszego rozporządzenia oraz pod nadzorem niezależnych organów publicznych wyznaczonych przez państwa członkowskie. Każda wymiana lub każde przekazanie informacji i dokumentów przez organy państw członkowskich powinny przebiegać zgodnie z dyrektywą 95/46/WE. Ponadto takie wymiany i przekazania powinny służyć szczególnemu celowi polegającemu na weryfikacji autentyczności dokumentów urzędowych przez organy za pośrednictwem systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym i wyłącznie w zakresie ich kompetencji w każdym indywidualnym przypadku.

(24) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia nie mogą zostać w wystarczającym stopniu osiągnięte przez państwa członkowskie, mogą natomiast zostać w większym stopniu osiągnięte na poziomie unijnym, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co niezbędne dla osiągnięcia tego celu,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Rozdział  I

Przedmiot, zakres i definicje

Artykuł  1

Przedmiot

W niniejszym rozporządzeniu przewiduje się zwolnienie określonych dokumentów urzędowych wydawanych przez organy państw członkowskich z legalizacji lub podobnej formalności apostille oraz uproszczenie innych formalności związanych z przyjmowaniem określonych dokumentów urzędowych wydawanych przez organy państw członkowskich.

W rozporządzeniu ustanawia się również wielojęzyczne formularze standardowe UE dotyczące narodzin, zgonu, związku małżeńskiego, zarejestrowanego związku partnerskiego oraz faktów prawnych i statusu prawnego i reprezentacji spółki lub innego przedsiębiorstwa osób fizycznych lub prawnych. [Popr. 9]

Artykuł  2

Zakres

1. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do przyjmowania dokumentów urzędowych, które należy przedstawić organom w innym państwie członkowskim. [Poprawka nie dotyczy wszystkich wersji językowych]

2. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do uznawania treści dokumentów urzędowych wydawanych przez organy innego państwa członkowskiego.

Artykuł  3

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia:

1) "dokumenty urzędowe" oznaczają dokumenty wydawane przez organy państwa członkowskiego lub organy unijne, w tym unijne wielojęzyczne standardowe formularze zgodnie z art. 11, oraz posiadające formalną wartość dowodową w odniesieniu do:

a) narodzin tożsamości osoby fizycznej;

b) zgonu podpisu osoby fizycznej;

c) imienia i nazwiska stanu cywilnego i więzów pokrewieństwa osoby fizycznej;

d) związku małżeńskiego i zarejestrowanego związku partnerskiego;

e) pochodzenia dziecka;

f) adopcji;

g) miejsca pobytu;

ga) praw obywatelskich i praw wyborczych;

gb) statusu imigracyjnego;

gc) kwalifikacji oraz dokumentacji nauki szkolnej i dalszego kształcenia;

gd) stanu zdrowia, w tym urzędowo potwierdzonej niepełnosprawności;

ge) prawa jazdy upoważniającego do prowadzenia lub nawigacji pojazdów naziemnych, lotniczych lub morskich;

h) obywatelstwa i narodowości;

i) nieruchomości;

j) statusu prawnego i reprezentacji spółki lub innego przedsiębiorstwa;

ja) statusu prawnego i reprezentacji pozostałych osób prawnych;

jb) zobowiązań podatkowych i statusu podatkowego osoby fizycznej lub prawnej;

jc) opodatkowania i statusu celnego majątku;

jd) wszelkich rodzajów uprawnień w zakresie ubezpieczenia społecznego;

k) praw własności intelektualnej;

l) braku wpisu niekaralności lub wpisów w rejestrze karnym; [Popr. 11]

2) "organ" oznacza organ publiczny państwa członkowskiego lub podmiot upoważniony na mocy ustawy lub decyzji administracyjnej do wykonywania funkcji publicznych, w tym sądy lub notariuszy, którzy wydają dokumenty urzędowe, o których mowa w pkt 1, lub organ unijny; [Popr. 12]

2a) "organy unijne" oznaczają instytucje, organy, biura i agencje Unii, a także Szkoły Europejskie; [Popr. 13]

3) "legalizacja" oznacza formalną procedurę poświadczania autentyczności podpisu osoby zajmującej urząd publiczny, charakteru, w jakim działała osoba podpisująca dokument, oraz, w stosownych przypadkach, tożsamości pieczęci lub stempla;

4) "podobna formalność" "apostille" oznacza dodanie zaświadczenia przewidzianego w konwencji haskiej z 1961 r. znoszącej wymóg legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych; [Popr. 14. Poprawka ta ma zastosowanie do całego dokumentu.]

5) "inna formalność" oznacza wydanie kopii poświadczonych za zgodność z oryginałem i uwierzytelnionych tłumaczeń dokumentów urzędowych;

6) "organ centralny" oznacza organ, który państwa członkowskie wyznaczyły zgodnie z art. 9 do pełnienia funkcji związanych ze stosowaniem niniejszego rozporządzenia.

Rozdział  II

Zwolnienie z legalizacji, uproszczenie innych formalności i wnioski o udzielenie informacji

Artykuł  4

Zwolnienie z legalizacji i podobnej formalnościapostille

Organy przyjmują przedstawiane im dokumenty urzędowe zwalnia się z wszelkich form, wydane przez organy innego państwa członkowskiego lub przez organy unijne, bez legalizacji i podobnej formalności lub bez apostille. [Popr. 15]

Artykuł  5

Kopie poświadczone za zgodność z oryginałem i oryginały dokumentów urzędowych

1. Organy nie wymagają jednoczesnego przedstawiania Zamiast oryginału dokumentu urzędowego i jego kopii poświadczonej za zgodność z oryginałem wydanej wydanego przez organy innych państw członkowskich lub przez organy unijne, organy przyjmują jego kopię poświadczoną lub niepoświadczoną za zgodność z oryginałem. [Popr. 16]

2. Jeżeli oryginał organ ma w określonym przypadku uzasadnione wątpliwości co do autentyczności przedstawionej mu niepoświadczonej za zgodność z oryginałem kopii dokumentu urzędowego wydanego przez organy jednego innego państwa członkowskiego przedstawia się wraz z lub przez organy unijne, może on wymagać przedstawienia oryginału tego dokumentu lub jego kopią, organy innych państw członkowskich przyjmują taką kopię bez poświadczenia kopii poświadczonej za zgodność z oryginałem, w zależności od wyboru osoby przedstawiającej ten dokument.

Jeżeli kopia takiego dokumentu urzędowego niepoświadczona za zgodność z oryginałem przedstawiana jest w związku z wpisem do rejestru publicznego faktu prawnego lub czynności prawnej, za których poprawność państwo ponosi odpowiedzialność finansową, dany organ może również bez uzasadnionych wątpliwości co do autentyczności tej kopii wymagać przedstawienia oryginału tego dokumentu lub jego kopii poświadczonej za zgodność z oryginałem, w zależności od wyboru osoby przedstawiającej ten dokument. [Popr. 17]

3. Organy przyjmują kopie poświadczone za zgodność z oryginałem wydane w innych państwach członkowskich.

Artykuł  6

Tłumaczenia nieuwierzytelnione

1. Organy przyjmują nieuwierzytelnione tłumaczenia dokumentów urzędowych wydawanych przez organy innych państw członkowskich lub organy unijne.

1a. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 organy mogą wymagać, by określone dokumenty urzędowe podlegające art. 3 pkt 1 lit. i), j) i ja), inne niż wielojęzyczne unijne formularze standardowe, były przedkładane wraz z ich tłumaczeniem uwierzytelnionym.

2. Jeżeli w indywidualnym przypadku organ ma uzasadnione wątpliwości co do poprawności lub jakości przedstawionego tłumaczenia dokumentu urzędowego, może zażądać zlecić wykonanie uwierzytelnionego lub urzędowego tłumaczenia takiego dokumentu urzędowego. W takim przypadku gdy między przedstawionym tłumaczeniem a zleconym przez organ przyjmuje uwierzytelnionym lub urzędowym tłumaczeniem istnieją znaczące rozbieżności, tj. tłumaczenie jest niepełne, niezrozumiałe lub wprowadzające w błąd, organ może wymagać od osoby przedstawiającej dokument zwrotu kosztów tłumaczenia uwierzytelnione w innych państwach członkowskich.

2a. Organy przyjmują tłumaczenia uwierzytelnione wykonane w innych państwach członkowskich. [Popr. 18]

Artykuł  7

Wniosek o udzielenie informacji w przypadku uzasadnionych wątpliwości

1. Jeżeli organy państwa członkowskiego, w którym przedstawiono dokument urzędowy lub jego kopię poświadczoną lub niepoświadczoną za zgodność z oryginałem, na podstawie dokładnej i obiektywnej analizy, mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności tych dokumentów, których nie można rozwiać w żaden inny sposób tego dokumentu urzędowego, wówczas organy te mogą zwrócić się do odpowiednich organów państwa członkowskiego, w którym wydano te dokumenty ten dokument, o udzielenie informacji, korzystając bezpośrednio z systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym, o którym mowa w art. 8, albo kontaktując się z organem centralnym swojego państwa członkowskiego. [Popr. 19]

2. Opierające się na dokładnej i obiektywnej analizie uzasadnione wątpliwości, o których mowa w ust. 1, mogą odnosić się w szczególności do: [Popr. 20]

a) autentyczności podpisu;

b) charakteru, w jakim działała osoba podpisująca dokument;

c) tożsamości pieczęci lub stempla.

3. W każdym przypadku we wnioskach o udzielenie informacji wskazuje się powody takiego wniosku. Powody te odnoszą się bezpośrednio do okoliczności danego przypadku i nie opierają się na względach ogólnych.

4. Do wniosków o udzielenie informacji dołącza się skan kopii kopię przedmiotowego dokumentu urzędowego lub jego kopii poświadczonej kopię poświadczoną za zgodność z oryginałem. Wnioski i wszelkie odpowiedzi na wnioski nie są obciążone żadnymi podatkami, cłami czy też opłatami. [Popr. 21]

5. Organy udzielają odpowiedzi w jak najkrótszym czasie, w żadnym wypadku nieprzekraczającym jednego miesiąca.

Nieudzielenie odpowiedzi jest równoznaczne z potwierdzeniem autentyczności dokumentu urzędowego lub jego uwierzytelnionego odpisu. [Popr. 22]

6. Jeżeli odpowiedź organów na wnioski o udzielenie informacji nie potwierdza autentyczności dokumentu urzędowego lub jego kopii poświadczonej za zgodność z oryginałem, organ wnioskujący nie jest zobowiązany do przyjęcia tych dokumentów tego dokumentu ani jego kopii. [Popr. 23]

Rozdział  III

Współpraca administracyjna

Artykuł  8

System wymiany informacji na rynku wewnętrznym

Na potrzeby art. 7 stosuje się system wymiany informacji na rynku wewnętrznym ustanowiony rozporządzeniem (UE) nr 1024/2012.

Komisja dopilnowuje, by system wymiany informacji na rynku wewnętrznym spełniał wymogi techniczne i wymogi dotyczące ochrony danych osobowych do celów wymiany informacji, których mowa w art. 7. [Popr. 24]

Artykuł  9

Wyznaczenie organów centralnych

1. Każde państwo członkowskie wyznacza co najmniej jeden organ centralny.

2. W przypadku wyznaczenia więcej niż jednego organu centralnego państwo członkowskie wyznacza organ centralny, do którego można kierować wszelkie informacje do przekazania właściwemu organowi centralnemu w tym państwie członkowskim.

3. Państwa członkowskie informują Komisję o wyznaczeniu jednego organu centralnego lub większej ich liczby oraz przekazują jej szczegółowe dane kontaktowe takich organów zgodnie z art. 20. [Popr. 25]

Artykuł  10

Funkcje organów centralnych

1. Organy centralne zapewniają wsparcie w związku z wnioskami o udzielenie informacji na mocy art. 7, w szczególności:

a) przekazują i otrzymują takie wnioski;

b) zapewniają wszelkie konieczne informacje w odniesieniu do tych wniosków.

2. Organy centralne podejmują wszelkie inne środki konieczne do ułatwienia stosowania niniejszego rozporządzenia, w szczególności:

a) wymieniają najlepsze praktyki w zakresie przyjmowania dokumentów urzędowych pomiędzy państwami członkowskimi;

b) zapewniają i regularnie aktualizują najlepsze praktyki w zakresie zapobiegania nadużywaniu dokumentów urzędowych, kopii poświadczonych za zgodność z oryginałem i tłumaczeń uwierzytelnionych;

c) zapewniają i regularnie aktualizują najlepsze praktyki w zakresie promowania stosowania elektronicznych wersji dokumentów urzędowych;

d) ustanawiają wzory dokumentów urzędowych za pomocą repozytorium w systemie wymiany informacji na rynku wewnętrznym.

3. Na potrzeby ust. 2 wykorzystuje się europejską sieć sądową w sprawach cywilnych i handlowych ustanowioną decyzją 2001/470/WE.

Rozdział  IV

Wielojęzyczne formularze standardowe UE

Artykuł  11

Wielojęzyczne formularze standardowe UE dotyczące narodzin, zgonu, związku małżeńskiego, zarejestrowanego związku partnerskiego orazfaktów prawnych i statusu prawnego i reprezentacji spółki lub innego przedsiębiorstwa osób fizycznych lub prawnych

Niniejszym ustanawia się wielojęzyczne formularze standardowe UE dotyczące narodzin, zgonu, związku małżeńskiego, zarejestrowanego związku partnerskiego oraz faktów prawnych i statusu prawnego i reprezentacji spółki lub innego przedsiębiorstwa osób fizycznych lub prawnych. [Popr. 26]

Wielojęzyczne formularze standardowe UE są określone w załącznikach.

Artykuł  12

Wydawanie wielojęzycznych formularzy standardowych UE

1. Organy państwa członkowskiego udostępniają wielojęzyczne formularze standardowe UE obywatelom i spółkom lub innym przedsiębiorstwom jako alternatywę dla równorzędnych dokumentów urzędowych obowiązujących w danym państwie członkowskim.

2. Wielojęzyczne formularze standardowe UE wydaje się na wniosek obywateli i spółek lub przedsiębiorstw uprawnionych do otrzymania równorzędnych dokumentów urzędowych obowiązujących w wydającym państwie członkowskim i na takich samych warunkach. Opłata za wydanie formularza standardowego UE nie może być wyższa niż opłata za wydanie równorzędnego dokumentu urzędowego obowiązującego w państwie członkowskim. [Popr. 27]

3. Organy państwa członkowskiego wydają wielojęzyczne formularze standardowe UE, jeżeli w tym państwie członkowskim obowiązuje równorzędny dokument urzędowy istnieje organ, który jest w stanie potwierdzić poprawność danych informacji. Wielojęzyczne formularze standardowe UE wydaje się niezależnie od nazwy równorzędnych dokumentów urzędowych w danym państwie członkowskim. [Popr. 28]

3a. Państwa członkowskie informują Komisję, jaki organ jest odpowiedzialny za wydawanie poszczególnych wielojęzycznych unijnych formularzy standardowych. W stosownych przypadkach państwa członkowskie informują Komisję, jakie formularze nie mogą być wydawane zgodnie z ust. 3. Informują Komisję bezzwłocznie o wszelkich późniejszych zmianach w odniesieniu do tych informacji.

Komisja, w odpowiedni sposób, przekazuje otrzymane informacje do wiadomości publicznej. [Popr. 29]

4. Wielojęzyczne formularze standardowe UE zawierają datę wydania oraz podpis i pieczęć organu wydającego.

Artykuł  13

Wytyczne dotyczące stosowania wielojęzycznych formularzy standardowych UE

Komisja opracowuje szczegółowe wytyczne dotyczące stosowania wielojęzycznych formularzy standardowych UE i nawiązuje w tym celu współpracę z organami krajowych w sposób, o którym mowa w art. 10.

Artykuł  14

Elektroniczne wersje wielojęzycznych formularzy standardowych UE

Komisja opracowuje elektroniczne wersje wielojęzycznych formularzy standardowych UE lub inne formaty odpowiednie do wymiany drogą elektroniczną.

Artykuł  15

Stosowanie i przyjmowanie wielojęzycznych formularzy standardowych UE

1. Wielojęzyczne formularze standardowe UE mają taką samą formalną wartość dowodową jak równorzędne dokumenty urzędowe wydawane przez organy wydającego państwa członkowskiego.

2. Niezależnie od przepisów ust. 1 wielojęzyczne formularze standardowe UE nie powodują skutków prawnych, jeżeli chodzi o uznawanie ich treści, w przypadku przedstawienia w innym państwie członkowskim niż państwo członkowskie, w którym je wydano. [Popr. 30]

3. Organy państw członkowskich przyjmują wielojęzyczne formularze standardowe UE, w przypadku gdy są one przedstawione bez dopełnienia legalizacji lub podobnej formalności tłumaczenia ich treści. [Popr. 31]

4. Stosowanie wielojęzycznych formularzy standardowych UE nie jest obowiązkowe i nie narusza równorzędnych dokumentów urzędowych wydawanych przez organy wydającego państwa członkowskiego lub innych dokumentów urzędowych bądź środków dowodowych.

Rozdział  V

Związki z innymi instrumentami

Artykuł  16

Związki z innymi instrumentami prawa Unii

1. Niniejsze rozporządzenie nie narusza stosowania prawa Unii, które w odniesieniu do poszczególnych obszarów zawiera szczegółowe przepisy dotyczące legalizacji, podobnej formalności apostille i innych formalności, lecz je uzupełnia. [Popr. 32]

2. Niniejsze rozporządzenie nie narusza także stosowania prawa Unii dotyczącego podpisów elektronicznych i identyfikacji elektronicznej.

3. Niniejsze rozporządzenie nie narusza stosowania innych systemów współpracy administracyjnej ustanowionych prawem Unii, które przewidują wymianę informacji między państwami członkowskimi w określonych dziedzinach.

Artykuł  17

Zmiana rozporządzenia (UE) nr 1024/2012

W załączniku do rozporządzenia (UE) nr 1024/2012 dodaje się następujący pkt 6:

"6. Rozporządzenie (UE) nr .../2014 (*) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia ... (+) w sprawie promowania swobodnego przepływu obywateli i przedsiębiorstw poprzez uproszczenie przyjmowania określonych dokumentów urzędowych w Unii Europejskiej i zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1024/2012: art. 7."

___________

(*) Dz.U. L [...] z [...], s. [...]. (++)".

(+) Numer i data przyjęcia rozporządzenia w procedurze 2013/0119(COD).

(++) odniesienie do Dziennika Ustaw rozporządzenia w procedurze 2013/0119(COD).

Artykuł  18

Związki z istniejącymi konwencjami międzynarodowymi

1. Niniejsze rozporządzenie nie ma wpływu na stosowanie konwencji międzynarodowych, których co najmniej jedno państwo członkowskie jest stroną w momencie przyjęcia niniejszego rozporządzenia i które dotyczą kwestii objętych niniejszym rozporządzeniem.

2. Niezależnie od przepisów ust. 1 niniejsze rozporządzenie ma w stosunkach między państwami członkowskimi pierwszeństwo przed konwencjami zawartymi wyłącznie pomiędzy nimi w takim zakresie, w jakim dotyczą one spraw regulowanych przepisami niniejszego rozporządzenia.

Rozdział  VI

Postanowienia ogólne i końcowe

Artykuł  19

Ochrona danych

Wymiana i przekazywanie informacji oraz dokumentów przez państwa członkowskie na mocy niniejszego rozporządzenia służy szczególnemu celowi polegającemu na umożliwieniu weryfikacji autentyczności dokumentów urzędowych przez organy za pośrednictwem systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym i wyłącznie w zakresie ich kompetencji w każdym indywidualnym przypadku.

Artykuł  20

Informacje dotyczące organów centralnych i szczegółowe dane kontaktowe

1. Do dnia ... ^*  państwa członkowskie informują Komisję o wyznaczeniu jednego organu centralnego lub większej ich liczby oraz przekazują szczegółowe dane kontaktowe takich organów, o których mowa w art. 9 ust 3. Państwa członkowskie informują Komisję o wszelkich późniejszych zmianach dotyczących tych informacji. [Popr. 33]

2. Komisja udostępnia wszystkie informacje, o których mowa w ust. 1, za pomocą odpowiednich środków, w szczególności za pośrednictwem europejskiej sieci sądowej w sprawach cywilnych i handlowych.

Artykuł  21

Przegląd

1. Do dnia ... ^** , a następnie najpóźniej co trzy lata, Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie ze stosowania niniejszego rozporządzenia, zawierające ocenę wszelkich praktycznych doświadczeń związanych ze współpracą między organami centralnymi. Sprawozdanie zawiera również ocenę konieczności

a) rozszerzenia zakresu niniejszego rozporządzenia na dodatkowe dokumenty urzędowe dotyczące innych kategorii niż opisane w art. 3 ust .1 lit. a)-l); [Popr. 34]

b) ustanowienia dodatkowych wielojęzycznych formularzy standardowych UE dotyczących pochodzenia dziecka, adopcji, miejsca pobytu, obywatelstwa i narodowości, nieruchomości, praw własności intelektualnej oraz braku wpisu w rejestrze karnym; [Popr. 35]

c) w przypadku rozszerzenia zakresu, o którym mowa w lit. a) - ustanowienia wielojęzycznych formularzy standardowych UE dotyczących pozostałych kategorii dokumentów urzędowych usunięcie odstępstwa przewidzianego w artykule 6 ustęp 1 lit. a). [Popr. 36]

2. W stosownych przypadkach do sprawozdania dołącza się wnioski o dostosowania, w szczególności dotyczące rozszerzenia zakresu niniejszego rozporządzenia na dokumenty urzędowe dotyczące nowych kategorii, o których mowa w ust. 1 lit. a), lub ustanowienia nowych wielojęzycznych formularzy standardowych UE bądź modyfikacji istniejących, o których mowa w ust. 1 lit. b) i c).

Artykuł  22

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Rozporządzenie obowiązuje od dnia ... ^* , z wyjątkiem art. 20, który obowiązuje od dnia ... ^** .

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w...

W imieniu Parlamentu Europejskiego	Przewodniczący
W imieniu Rady	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

WIELOJĘZYCZNY FORMULARZ STANDARDOWY UNII EUROPEJSKIEJ DOTYCZĄCY NARODZIN

grafika

ZAŁĄCZNIK  Ia

WIELOJĘZYCZNY FORMULARZ STANDARDOWY UNII EUROPEJSKIEJ DOTYCZĄCY NAZWISKA

grafika

ZAŁĄCZNIK  Ib

WIELOJĘZYCZNY FORMULARZ STANDARDOWY UNII EUROPEJSKIEJ DOTYCZĄCY RODZICÓW

grafika

ZAŁĄCZNIK  Ic

WIELOJĘZYCZNY FORMULARZ STANDARDOWY UNII EUROPEJSKIEJ DOTYCZĄCY ADOPCJI

grafika

ZAŁĄCZNIK  II

WIELOJĘZYCZNY FORMULARZ STANDARDOWY UNII EUROPEJSKIEJ DOTYCZĄCY ZGONU

grafika

ZAŁĄCZNIK  IIa

WIELOJĘZYCZNY FORMULARZ STANDARDOWY UNII EUROPEJSKIEJ POTWIERDZAJĄCY STAN WOLNY

grafika

ZAŁĄCZNIK  III

WIELOJĘZYCZNY FORMULARZ STANDARDOWY UNII EUROPEJSKIEJ DOTYCZĄCY ZAWARCIA ZWIĄZKU MAŁŻEŃSKIEGO

grafika

ZAŁĄCZNIK  IIIa

WIELOJĘZYCZNY FORMULARZ STANDARDOWY UNII EUROPEJSKIEJ DOTYCZĄCY ROZWODU

grafika

ZAŁĄCZNIK  IV

WIELOJĘZYCZNY FORMULARZ STANDARDOWY UNII EUROPEJSKIEJ DOTYCZĄCY ZAREJESTROWANIA ZAREJESTROWANEGO ZWIĄZKU PARTNERSKIEGO

grafika

ZAŁĄCZNIK  IVa

grafika

ZAŁĄCZNIK  IVb

WIELOJĘZYCZNY FORMULARZ STANDARDOWY UNII EUROPEJSKIEJ DOTYCZĄCY OBYWATELSTWA UNII I OBYWATELSTWA KRAJOWEGO

grafika

ZAŁĄCZNIK  IVc

WIELOJĘZYCZNY FORMULARZ STANDARDOWY UNII EUROPEJSKIEJ DOTYCZĄCY NIEKARALNOŚCI

grafika

ZAŁĄCZNIK  IVd

WIELOJĘZYCZNY FORMULARZ STANDARDOWY UNII EUROPEJSKIEJ DOTYCZĄCY MIEJSCA ZAMIESZKANIA

grafika

ZAŁĄCZNIK  IVe

WIELOJĘZYCZNY FORMULARZ STANDARDOWY UNII EUROPEJSKIEJ DOTYCZĄCY ŚWIADECTWA POTWIERDZAJĄCEGO WYKSZTAŁCENIE

grafika

ZAŁĄCZNIK  IVf

WIELOJĘZYCZNY FORMULARZ STANDARDOWY UNII EUROPEJSKIEJ DOTYCZĄCY NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI

grafika

ZAŁĄCZNIK  V

WIELOJĘZYCZNY FORMULARZ STANDARDOWY UNII EUROPEJSKIEJ DOTYCZĄCY STATUSU PRAWNEGO I REPREZENTACJI SPÓŁKI LUB INNEGO PRZEDSIĘBIORSTWA

grafika

1 Dz.U. C 327 z 12.11.2013, s. 52.

2 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 4 lutego 2014 r.

3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1024/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie współpracy administracyjnej za pośrednictwem systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym i uchylające decyzję Komisji 2008/49/WE (Dz.U. L 316 z 14.11.2012, s. 1).

4 Decyzja Rady 2001/470/WE z dnia 28 maja 2001 r. ustanawiająca Europejską Sieć Sądową w sprawach cywilnych i handlowych (Dz.U. L 174 z 27.6.2001, s. 25).

5 Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 319).

* Sześć miesięcy przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia.

** Trzy lata od daty rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia.

* Jeden rok od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

** Sześć miesięcy przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2017.93.165/2
• Rodzaj: Akt przygotowawczy
• Tytuł: P7_TC1-COD(2013)0119 Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 4 lutego 2014 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr …/2014 w sprawie promowania swobodnego przepływu obywateli i przedsiębiorstw poprzez uproszczenie przyjmowania określonych dokumentów urzędowych w Unii Europejskiej i zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1024/2012.
• Data aktu: 04/02/2014
• Data ogłoszenia: 24/03/2017