Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 kwietnia 2014 r. w sprawie nowych technologii i otwartych zasobów edukacyjnych...

A.

mając na uwadze, że systemy kształcenia i szkolenia należy ukierunkować na osiąganie równych szans w procesie uczenia się oraz na zaspokajanie coraz silniejszej potrzeby ciągłej aktualizacji wiedzy i umiejętności oraz na coraz bardziej międzynarodowy rynek pracy, przy jednoczesnym zmierzaniu do zwiększenia wydajności i równości;

B.

mając na uwadze, że strategia "Europa 2020" ma na celu pobudzenie innowacji, stworzenie nowych możliwości pracy, poprawę spójności społecznej oraz położenie solidnego fundamentu pod zrównoważony i sprzyjający włączeniu społecznemu wzrost w UE poprzez wysoko wykwalifikowanych pracowników korzystających z równego dostępu do edukacji;

C.

mając na uwadze, że przy wysokich stopach bezrobocia w Europie, zwłaszcza wśród ludzi młodych, w tym absolwentów wyższych uczelni, istnieje jednocześnie wiele wakatów, których nie można obsadzić z powodu wyraźnego niedoboru kwalifikacji, do usunięcia którego najbardziej odpowiednie byłyby m.in. modele dualnego kształcenia zawodowego; mając na uwadze, że w 2012 r. 15,8 % młodzieży w UE nie pracowało, nie kształciło się ani nie szkoliło się (młodzież NEET), a tym samym młodzież ta była zagrożona wykluczeniem z rynku pracy ze względu na zwiększone niedopasowanie umiejętności;

D.

mając na uwadze, że wedle prognoz do 2020 r. 90 % miejsc pracy wymagać będzie umiejętności cyfrowych, a do 2015 r. w UE powstanie do 900 000 nieobsadzonych wakatów powiązanych z technologiami informacyjno-komunikacyjnymi (ICT);

E.

mając na uwadze, że liczba absolwentów uniwersytetów zwiększy się do 2030 r. najprawdopodobniej czterokrotnie;

F.

mając na uwadze, że od 18 % do 28 % uczniów w UE ma ograniczony dostęp do internetu i niewiele możliwości korzystania z niego w szkole lub w domu; mając na uwadze, że 30 % uczniów w UE można uznać za posiadających kompetencje informatyczne; mając na uwadze, że jedynie 20 % uczniów w UE uczą nauczyciele posiadający wystarczające umiejętności cyfrowe i wspierający nauczanie z wykorzystaniem treści cyfrowych; mając na uwadze, że 70 % nauczycieli w UE chciałoby bardziej rozwinąć swoje umiejętności w zakresie ICT; mając na uwadze, że 40 % Europejczyków w wieku 16-74 lat posiada niskie umiejętności ICT lub nie posiada ich wcale;

G.

mając na uwadze, że otwarte zasoby edukacyjne (OER) mogą odgrywać istotną rolę w umożliwieniu uczenia się przez całe życie wszystkim uczącym się, a także w poprawie jakości treści i usprawnieniu dystrybucji formalnych i nieformalnych organizatorów kształcenia, oraz że jednocześnie system edukacyjny posiadający braki w zakresie treści cyfrowych może stanowić hamulec dla rozwijania wiedzy i kompetencji uczących się;

H.

mając na uwadze, że UE nie przeanalizowała dotąd w wystarczającym stopniu potencjału, którym dysponują ICT w zakresie bogactwa i różnorodności kulturowo-edukacyjnej, dostępu do informacji i wymiany dobrych praktyk;

I.

mając na uwadze, że modernizacja systemów kształcenia w Europie wymaga inwestycji w infrastrukturę edukacyjną bogato wyposażoną w technologie informacyjno-komunikacyjne;

J.

mając w związku z tym na uwadze, że rozpowszechnianie łączności szerokopasmowej (również na wiejskich, górskich i oddalonych obszarach państw członkowskich) odgrywa kluczową rolę;

K.

mając na uwadze, że zadaniem szkoły jest również uczenie małoletnich praktycznego i krytycznego korzystania z technologii cyfrowych i z sieci;

1.

z zadowoleniem przyjmuje komunikat Komisji, w którym ustanowiono unijny program w zakresie OER oraz skupiono się na potencjale tych zasobów umożliwiającym zwiększenie dostępu do edukacji i równości dostępu do edukacji oraz jej różnicowania, oraz dostrzega znaczenie OER w coraz bardziej ulegającym cyfryzacji społeczeństwie; uważa, że stworzenie europejskich ram opracowywania OER może umożliwić usprawnienie systemów edukacyjnych państw członkowskich;

2.

zauważa, że, aby urzeczywistnić korzystanie z OER, należy wspierać działania prowadzące do powszechnej edukacji cyfrowej, skupiać informacje o dobrych praktykach oraz propagować je w różnych środowiskach;

3.

podkreśla, że OER stwarzają zarówno osobom, takim jak nauczyciele, studenci, uczniowie i uczący się w każdym wieku, jak i instytucjom zajmującym się kształceniem i szkoleniem, możliwości nauczania i uczenia się w innowacyjny sposób; wzywa instytucje zajmujące się kształceniem, by dalej oceniały potencjalne korzyści wynikające z OER w odpowiednich systemach edukacji oraz w celu ewentualnego stworzenia organizacyjnego otoczenia, w którym takie innowacje będą chętnie przyjmowane, staną się integralną częścią systemu, którą się stosuje i upowszechnia; wzywa w związku z tym państwa członkowskie i regiony, w ramach strategii dotyczących inteligentnej specjalizacji, do uruchomienia centrów doskonałości w zakresie innowacji i twórczości wykorzystujących w pełni potencjał ICT;

4.

ubolewa z powodu braku rozróżnienia w komunikacie Komisji między poziomami kształcenia w odniesieniu do wykorzystywania nowych technologii i treści cyfrowych dla potrzeb uczenia się i nauczania; podkreśla, że osoby uczące się nabywają różne umiejętności i kompetencje w zależności od wieku oraz że w związku z tym programy i metody nauczania różnią się w zależności od poziomu kształcenia;

5.

zauważa, że zapewnienie jakości odgrywa istotną rolę w zwiększaniu zaufania do OER i ich wykorzystywania; zachęca do prowadzenia badań i do rozpowszechniania dobrych praktyk, ułatwiających skuteczne korzystanie z OER, w szczególności poprzez inwestycje w obszarze doświadczeń metodologicznych, metakompetencji (refleksyjność, proaktywność i umiejętność krytycznego myślenia) oraz umiejętności miękkich; ponadto zauważa, że należy wspierać badania w zakresie metod oceny kompetencji zdobytych w ramach tych ścieżek, która nie może się ograniczać do oceny wzajemnej lub do zautomatyzowanych systemów, jak ma to miejsce we wspólnotach praktyków;

6.

przyjmuje do wiadomości fakt, że OER są z zasady tworzone w ograniczonej liczbie języków, głównie, choć nie wyłącznie, przez instytucje szkolnictwa wyższego [przede wszystkim jeśli chodzi o masowe, otwarte kursy internetowe (MOOC)]; zachęca instytucje zajmujące się kształceniem i szkoleniem, na wszystkich poziomach, w państwach członkowskich, a także inne właściwe zainteresowane podmioty, do tworzenia OER we własnych językach w celu wykorzystania pełnego potencjału technologii cyfrowej i wielojęzyczności; przypomina, że dostępność materiałów, możliwość uzyskania do nich dostępu oraz ich innowacyjność odgrywają kluczową rolę w procesie kształcenia w zakresie korzystania z materiałów służących e-uczeniu się;

7.

zauważa, że ICT i OER są aktualnie wykorzystywane głównie w szkolnictwie wyższym; zachęca w stosownych przypadkach do ich stosowania w ramach kształcenia podstawowego i średniego oraz kształcenia zawodowego i w innych kontekstach uczenia się nieformalnego, w których połączony z ICT proces uczenia się, którego centrum jest uczeń, również posiada ogromny potencjał;

8.

zauważa, że właściwa kontekstualizacja jest czynnikiem rozstrzygającym podczas zapewniania skuteczności oprogramowania edukacyjnego; zwraca uwagę, że ten proces musi być stosownie zakorzeniony w procesach nauczania i uczenia się oraz że musi on uwzględniać pedagogiczne i programowe cele, narzędzia oraz indywidualne toki nauczania;

9.

podkreśla potrzebę umożliwienia uznawania wiedzy i umiejętności nabytych za pomocą OER w drodze dalszego dialogu z zainteresowanymi podmiotami i wzywa państwa członkowskie do wprowadzenia odpowiednich środków w krajowych ramach kwalifikacji w zakresie walidacji takiego uczenia się;

10.

podkreśla potrzebę ułatwienia uznawania kwalifikacji uzyskanych za granicą, żeby zwiększyć i ułatwić korzystanie z OER i MOOC poprzez zredukowanie struktur biurokratycznych;

11.

podkreśla, że kluczowa jest dostępność i dostęp do bezpłatnego, charakteryzującego się wysoką jakością i odpowiedniego materiału edukacyjnego online;

12.

podkreśla konieczność dokonania harmonizacji istniejących ograniczeń i wyjątków w dziedzinie praw autorskich dla celów stosowania ilustracji w ramach niekomercyjnego nauczania, aby ułatwić korzystanie z OER i kształcenia na odległość ponad granicami oraz aby dać europejskim platformom możliwość globalnego konkurowania poprzez tworzenie korzyści skali;

13.

wzywa Komisję do przedstawienia wniosku dotyczącego przeglądu dyrektywy 2001/29/WE w celu ustanowienia zharmonizowanego i elastycznego systemu praw autorskich i praw pokrewnych w UE dostosowanego do potrzeb ery cyfrowej oraz uwzględniającego publiczną wartość dostępu do wiedzy;

14.

zachęca państwa członkowskie do przeanalizowania oczekiwanego potencjału OER w zakresie obniżania publicznych i prywatnych kosztów kształcenia, zwłaszcza kosztów materiałów edukacyjnych, bez spychania na dalszy plan jego jakości;

15.

zauważa znaczenie zapewnienia zrównoważonych modeli tworzenia OER i MOOC; wzywa Komisję do wspierania - w ramach dialogu z zainteresowanymi podmiotami - dalszych badań nad ich tworzeniem, wykorzystaniem i recepcją;

16.

uznaje, że przyjęcie OER powinno dokonać się w sposób sprzyjający rozwojowi rozwiązań w obszarze kształcenia dostosowanych do potrzeb XXI wieku oraz że tworzy ono nowe możliwości biznesowe dla małych i średnich, innowacyjnych, europejskich dostawców rozwiązań w tej dziedzinie;

17.

wzywa państwa członkowskie do wzmocnienia kształcenia nieformalnego w dziedzinie bezpieczeństwa online oraz do wprowadzenia polityki bezpieczeństwa online w szkołach, zapewniając odpowiednie przeszkolenie nauczycieli;

18.

wzywa państwa członkowskie, aby zapewniły w szkołach skoordynowaną i stopniową edukację w zakresie bezpieczeństwa w internecie; zauważa, że rodziców i prawnych opiekunów należy traktować jak partnerów przy zapewnianiu bezpieczeństwa w internecie oraz zaleca opracowanie uzupełniających strategii skierowanych do nich celem wzmocnienia roli mediacji rodzicielskiej; podkreśla, że te wysiłki należy ukierunkować na wzmocnienie niezależności młodych ludzi, tak aby byli oni w stanie wziąć odpowiedzialność za swoje działania i zadania podejmowane w internecie oraz aby mogli rozwijać umiejętności cyfrowe; nalega, aby zapewniono ochronę fizycznej i psychologicznej nietykalności nauczycieli i osób uczących się wykorzystujących OER;

19.

wzywa Komisję do wspierania wymiany dobrych praktyk między państwami członkowskimi w dziedzinie kształcenia formalnego i nieformalnego w zakresie bezpieczeństwa online, tworzenia odpowiednich treści dydaktycznych i zakładania publiczno-prywatnych partnerstw mających na celu zaangażowanie młodzieży, rodziców i nauczycieli oraz wszystkich tych, którzy zajmują się młodymi ludźmi, w tym organizacji pozarządowych należących do sieci Bezpieczniejszy internet;

20.

zauważa, że nowe technologie i OER umożliwiają uczenie się w sposób bardziej interaktywny oraz są cennymi instrumentami służącymi umiejscowieniu osoby uczącej się w centrum procesu edukacyjnego;

21.

podkreśla, że nauczyciele na wszystkich poziomach kształcenia odgrywają zasadniczą rolę w ułatwianiu dostępu do materiałów edukacyjnych online i wykorzystywania takich materiałów przez uczących się oraz w pomaganiu im w nabywaniu umiejętności cyfrowych;

22.

podkreśla absolutną konieczność jak najszybszego i jak najlepszego wyposażenia technicznego dla wszystkich uczących się, a także nieodzownego dostępu do szerokopasmowego internetu;

23.

przypomina o szczególnym znaczeniu wysokiej jakości kształcenia nauczycieli, które musi być uzupełnione przez obowiązkowe, zorientowane na karierę kształcenie zawodowe, skoncentrowane na innowacyjnych metodach nauczania oraz na nauczaniu dydaktyki ("nauka uczenia się") w celu przekazywania jej uczniom;

24.

zachęca państwa członkowskie do wspierania nauczycieli w ich rozwoju zawodowym poprzez oferowanie nowoczesnych programów początkowego kształcenia nauczycieli oraz umożliwianie doskonalenia zawodowego nauczycieli w celu zapewnienia im niezbędnych kompetencji służących stosowaniu metod nauczania wykorzystujących materiały cyfrowe;

25.

podkreśla wyraźnie udowodnione korzyści z europejskich doświadczeń zagranicznych dla nauczycieli, np. w ramach programu Erasmus+, i wzywa do znacznego rozwinięcia tego programu i innych programów powiązanych;

26.

zwraca uwagę, że poza metakompetencjami i umiejętnościami miękkimi podstawowe umiejętności czytania, pisania i liczenia, a także umiejętności o charakterze ogólnym, takie jak myślenie krytyczne i umiejętność uczenia się, stanowią warunek rozwoju umiejętności cyfrowych i skutecznego wykorzystywania materiałów edukacyjnych online, w tym OER; w tym kontekście wzywa Komisję do dalszej oceny wpływu cyfrowych materiałów edukacyjnych i/lub materiałów edukacyjnych online na wyniki procesu uczenia się z uwzględnieniem wieku i poziomu kształcenia uczących się;

27.

uznaje wagę tradycyjnych sposobów nauczania i uczenia się oraz wzywa Komisję, aby wspierała dalsze badania dotyczące kwestii, czy i w jaki sposób OER i masowe, otwarte kursy internetowe (MOOC) mogą poprawiać indywidualne wyniki w nauce, stanowiąc element dodatkowy w stosunku do tradycyjnych metod nauczania lub będąc ich integralną częścią;

28.

przypomina, że innowacyjne metody nauczania usprawnione za sprawą ICT i OER przyczyniają się do rozwijania umiejętności miękkich i umiejętności o charakterze ogólnym, takich jak myślenie krytyczne, podejmowanie decyzji, umiejętności komunikacyjne i rozwiązywanie problemów, które mają kluczowe znaczenie dla szans na zatrudnienie i realizacji na rynku pracy;

29.

podkreśla, że polityka edukacyjna powinna w pierwszym rzędzie mieć na celu pomaganie uczącym się w rozwijaniu kluczowych umiejętności poznawczych i społecznych; wzywa Komisję do przeprowadzenia kolejnej oceny wpływu wykorzystywania urządzeń i treści cyfrowych do celów pedagogicznych na osoby uczące się przy jednoczesnym zapewnieniu poszanowania ich integralności cielesnej i psychicznej;

30.

zwraca uwagę, że należy opracowywać OER ukierunkowane na potrzeby uczących się osób dorosłych w celu zapewnienia większych możliwości w zakresie uczenia się przez całe życie dla nisko wykwalifikowanych obywateli Europy, pamiętając o tym, że wielu uczących się posiada niskie umiejętności ICT;

31.

podkreśla, że umiejętności cyfrowe i wiedza cyfrowa mają zasadnicze znaczenie dla obywateli w społeczeństwie informacyjnym, które zmierza do stania się najbardziej dynamiczną gospodarką świata opartą na wiedzy;

32.

zauważa, że umiejętności cyfrowe poprzez otwieranie nowych kanałów komunikacji i edukacji w pozytywny sposób przekładają się na wzmacnianie spójności społecznej, rozwoju osobistego, dialogu międzykulturowego i aktywności obywatelskiej;

33.

podkreśla, że ICT i materiały edukacyjne online, w tym OER, mogą wspierać nauczanie i uczenie się języków obcych na wszystkich poziomach kształcenia i szkolenia; podkreśla, że interakcja społeczna jest warunkiem koniecznym uczenia się języka obcego;

34.

wzywa państwa członkowskie do poprawy i pogłębienia umiejętności cyfrowych również poprzez uwzględnienie kodowania i programowania w ich odpowiednich programach nauczania w celu sprzyjania konkurencyjności gospodarczej i wyposażenia studentów we właściwe umiejętności potrzebne w przyszłości na rynku pracy;

35.

ponownie podkreśla, że ciągła aktualizacja wiedzy i umiejętności jest istotna dla skutecznej integracji na rynku pracy i zauważa, że OER mogą przyczynić się do ułatwienia procesu uczenia się przez całe życie, który jest niezbędnym warunkiem zachowania konkurencyjności na rynku pracy; zachęca do bardziej zrównoważonego pod względem płci wykorzystywania ICT, mając na względzie zapewnienie również kobietom, które przez pewien czas pozostają poza rynkiem pracy, np. ze względu na urlop macierzyński lub opiekę nad dzieckiem, możliwości korzystania z tego rodzaju szkoleń w celu samodokształcania i samouczenia się, poprawiając w ten sposób ich przyszłe możliwości ponownego wejścia na rynek pracy;

36.

podkreśla, że publiczne biblioteki i ośrodki edukacyjne mogą zapewnić bezpłatny dostęp do komputerów i internetu, a także szkolenie w zakresie zasobów internetowych;

37.

podkreśla znaczenie dostępu do kształcenia, szkolenia i sprzętu IT dla wszystkich osób uczących się w każdej grupie wiekowej, również dla osób niepełnosprawnych, osób pochodzących ze środowisk znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, młodzieży niekształcącej się, niepracującej ani nieszkolącej się (młodzieży NEET) lub osób z regionów oddalonych geograficznie, a także każdego, kto chciałby podnieść kwalifikacje;

38.

zwraca uwagę, że po raz kolejny nie wszyscy obywatele mają dostęp do technologii informacyjno-komunikacyjnych na równoważnych warunkach w zakresie opłat i jakości usług oraz że, ujmując rzecz w sposób uproszczony, regiony miejskie są w tym względzie lepiej obsługiwane niż regiony wiejskie, co pociąga za sobą przepaść cyfrową, która jest szkodliwa dla równości szans obywateli w miejscu, w którym się znajdują na terytorium Unii Europejskiej;

39.

podkreśla rosnące znaczenie kształcenia dorosłych, w szczególności w ramach kwalifikacji zawodowych na całe życie, i wzywa do uznania, wzmacniania i wspierania w całej Europie wszystkich organizacji kształcenia dorosłych;

40.

podkreśla zalety międzypokoleniowego uczenia się i zwraca uwagę, że możliwości edukacji cyfrowej oraz OER stwarzają duży potencjał kształcenia, także ze względu na rozszerzający się dostęp do kształcenia i szkolenia dla wszystkich grup wiekowych;

41.

przyznaje, że nowe technologie i OER, w szczególności MOOC, umożliwiły instytucjom zajmującym się kształceniem i szkoleniem dostęp do tysięcy osób uczących się w Unii, w tym w jej najbardziej oddalonych regionach, oraz na całym świecie; uznaje, że w dzisiejszych czasach wiedza i wykształcenie znacznie łatwiej docierają za granicę, co zwiększa potencjał współpracy międzynarodowej i przyczynia się do promocji europejskich instytucji edukacyjnych jako centrów innowacji i rozwoju nowoczesnych technologii;

42.

zauważa znaczenie utrzymywania właściwej równowagi między jakością i dostępnością edukacji; podkreśla, że nowe technologie mogą być wykorzystywane w celu zapewnienia tego, aby bardziej dostępna edukacja nie oznaczała obniżenia jej jakości;

43.

zauważa, że Unia Europejska ryzykuje pozostanie w tyle za innymi regionami świata, takimi jak Stany Zjednoczone czy Azja, gdzie realizuje się intensywne inwestycje w badania i rozwój, w nowe technologie i OER; nalega, by Unia Europejska budowała na swoim atucie w postaci różnorodności kulturowo-językowej oraz dostosowywała inwestycje w materiały służące e-uczeniu się, w tym OER, oraz w nowe technologie, tak aby najlepiej wspierać swoich obywateli;

44.

przypomina, że nowe technologie mogą przyczynić się do konkurencyjności europejskiej edukacji na szczeblu globalnym, stworzyć możliwości w zakresie internacjonalizacji europejskiego szkolnictwa wyższego, a także w związku z tym zwiększyć atrakcyjność Europy jako docelowego miejsca podejmowania kształcenia;

45.

podkreśla, że OER mogą przyczynić się do podniesienia jakości europejskiego szkolnictwa, w tym kontekście zachęca do współpracy z placówkami edukacyjnymi z całego świata, szczególnie z USA;

46.

ponownie powtarza, że pomyślne strategie w zakresie OER i MOOC mogą wspierać strategie w zakresie internacjonalizacji poprzez podnoszenie jakości i widoczności europejskich instytucji szkolnictwa (wyższego) oraz przyciąganie studentów i badaczy w kontekście, w coraz większym stopniu, globalnej konkurencji w zakresie pozyskiwania talentów;

47.

wzywa państwa członkowskie do wspierania współpracy oraz synergii w zakresie uczenia się przez całe życie, w szczególności do maksymalnego ułatwienia dostępu do kształcenia i do dopasowania programów nauczania instytucji oświatowych do szybko rozwijających się możliwości i propozycji zasobów cyfrowych do celów edukacyjnych oraz OER, oraz do ich unowocześnienia, tak aby optymalnie uwzględniać nowe wyzwania dzisiejszego świata;

48.

zachęca do wzmocnienia współpracy pomiędzy europejskimi instytucjami zajmującymi się kształceniem i szkoleniem, oraz innymi organizacjami międzynarodowymi i zainteresowanymi podmiotami, w celu umożliwienia lepszego zrozumienia nowych metod nauczania i uczenia się oraz wpływu ICT na oświatę; zachęca do opracowania wspólnych platform dla takiej współpracy;

49.

podkreśla, że wykorzystywanie nowych technologii w edukacji powinno być należycie ukierunkowane, tak aby odpowiadało potrzebom rynku pracy i rozwiązywało problem obecnego niedoboru kompetencji; podkreśla konieczność lepszej komunikacji i współpracy między instytucjami kształceniowo-szkoleniowymi a sektorem biznesowym;

50.

zauważa, że nowe technologie i e-uczenie się wykazują wartość dodaną w zakresie umożliwiania uczenia się w kontekście międzynarodowym dla tych, którzy nie uczestniczą w programach na rzecz mobilności;

51.

zauważa, że technologie cyfrowe nie są w pełni wykorzystywane w ramach kształcenia i szkolenia w Unii; obawia się, że sytuacja ta doprowadzi do dalszej fragmentacji podejść do nauczania i uczenia się; wzywa państwa członkowskie do stosowania zasad równości dostępu do nowych rynków, ponieważ OER powinny pozostać narzędziem służącym poszerzeniu dostępu do edukacji, a nie stać się rozwiązaniem czysto ekonomicznym;

52.

podkreśla, że technologie cyfrowe stanowią ważne narzędzie kształtowania postawy obywatelskiej, ułatwiające uczestnictwo wielu obywateli mieszkających na obszarach peryferyjnych, zwłaszcza osób młodych, poprzez umożliwienie im korzystania w pełni z wolności wypowiedzi i komunikacji elektronicznej;

53.

z zadowoleniem przyjmuje zainicjowanie portalu Open Education Europa we wszystkich językach UE stanowiącego wspólny portal dostępu do europejskich OER i popiera jego dalszy, prężny rozwój, a także intensywną promocję w krajach członkowskich;

54.

zauważa, że odpowiednia infrastruktura cyfrowa oparta na powszechnie stosowanych i popularnych technologiach jest warunkiem dotarcia do możliwie największej liczby uczących się za pomocą OER;

55.

zwraca się do Komisji Europejskiej o organizowanie raz do roku europejskiej konferencji zagospodarowania terytorialnego, aby upewnić się, że wszyscy obywatele mają możliwość dostępu do usług ICT w miejscu, w którym się znajdują w Unii Europejskiej;

56.

zwraca uwagę, że organy szczebla lokalnego i regionalnego odgrywają kluczową rolę w rozwoju infrastruktury, w szerzeniu i popularyzacji różnych inicjatyw wśród większego grona osób, w angażowaniu innych podmiotów działających na danym terytorium oraz w rozpowszechnianiu i wdrażaniu odpowiednich inicjatyw europejskich na szczeblu krajowym, regionalnym i lokalnym;

57.

wzywa państwa członkowskie oraz władze lokalne i regionalne do wykorzystywania finansowania dostępnego w ramach europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych do zmniejszania przepaści cyfrowej terytoriów poprzez ulepszanie infrastruktury i sieci oraz uprzywilejowane traktowanie szkoleń służących poznawaniu ICT i ich właściwemu wykorzystywaniu, biorąc pod uwagę potrzeby instytucji oświatowych, w szczególności w regionach wiejskich i oddalonych; zauważa, że inteligentne i kompleksowe wykorzystanie funduszy UE wymaga synergii między poszczególnymi programami i instrumentami, w tym programami Erasmus+, "Horyzont 2020" oraz funduszami strukturalnymi i inwestycyjnymi;

58.

wzywa Komisję do zachęcania państw członkowskich i instytucji oświatowych do wymiany dobrych praktyk ustalanych na podstawie istniejących projektów i doświadczeń;

59.

z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Komisji dotyczącą opracowania wskaźników w celu ścisłego monitorowania włączenia ICT do pracy instytucji zajmujących się kształceniem i szkoleniem oraz wspierania sondażowych badań ilościowych na szczeblu unijnym;

60.

wzywa Komisję do promowania i rozbudowy sieci i działań w ramach European Schoolnet;

61.

docenia, że materiały edukacyjne sporządzone z pomocą programu Erasmus+ będą dostępne dla wszystkich w ramach otwartych licencji; zachęca do stosowania podobnych praktyk w innych programach unijnych, w tym do szerokiego promowania otwartego dostępu w ramach programu "Horyzont 2020";

62.

podkreśla, że programy Erasmus+ i "Horyzont 2020" mogą odgrywać ważną rolę w opracowywaniu OER poprzez wspólnoty praktyków, takie jak wspólnota nauczycieli korzystających z platformy eTwinning; zachęca do korzystania z takich platform na większą skalę przez inne sektory edukacyjne;

63.

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji, a także rządom i parlamentom państw członkowskich.

Identyfikator:	Dz.U.UE.C.2017.443.31
Rodzaj:	Rezolucja
Tytuł:	Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 kwietnia 2014 r. w sprawie nowych technologii i otwartych zasobów edukacyjnych (2013/2182(INI)).
Data aktu:	15/04/2014
Data ogłoszenia:	22/12/2017

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 kwietnia 2014 r. w sprawie nowych technologii i otwartych zasobów edukacyjnych (2013/2182(INI)).

Nowe technologie i otwarte zasoby edukacyjne

Zmiany w prawie

Stosunek prezydenta Dudy do wolnej Wigilii "uległ zawieszeniu"

ZUS: Renta wdowia - wnioski od stycznia 2025 r.

Zmiany w składce zdrowotnej od 1 stycznia 2026 r. Rząd przedstawił założenia

Prezydent podpisał nowelę ustawy o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności

Do poprawki nie tylko emerytury czerwcowe, ale i wcześniejsze

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Dz.U.UE.C.2017.443.31