P7_TC1-COD(2013)0410(Dz.U.UE C z dnia 22 grudnia 2017 r.)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 33 i 325,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Trybunału Obrachunkowego 1 ,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 2 ,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W celu zapewnienia, aby zakres rozporządzenia Rady (WE) nr 515/97 3 obejmował wszelkie możliwe przewozy towarów mające związek z obszarem celnym Unii, należy wyjaśnić definicję przepisów prawa celnego w odniesieniu do pojęć wprowadzenia i wyprowadzenia towarów.
(2) Z myślą o dalszym usprawnieniu procedur administracyjnych i karnych służących zwalczaniu nieprawidłowości należy zapewnić, aby dowody pozyskane w drodze wzajemnej pomocy mogły być uznawane za dopuszczalne w postępowaniach prowadzonych przed organami administracyjnymi i sądowymi państwa członkowskiego organu wnioskującego o te dowody.
(3) W komunikacie Komisji z dnia 8 stycznia 2013 r. dotyczącym zarządzania ryzykiem celnym i bezpieczeństwa łańcucha dostaw stwierdzono pilną potrzebę poprawy jakości i dostępności danych przeznaczonych do wykorzystania w analizie ryzyka prowadzonej przed przybyciem towarów, w szczególności do celów skutecznej identyfikacji i łagodzenia ryzyka w zakresie bezpieczeństwa na poziomie poszczególnych państw i UE w ramach systemu wspólnego zarządzania ryzykiem ustanowionego na mocy art. 13 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 4 . Włączenie danych dotyczących przewozu kontenerów do procesu zarządzania ryzykiem przed przybyciem towarów w znaczący sposób poprawi widoczność łańcucha dostaw i zwiększy zdolność Unii i państw członkowskich do obejmowania kontrolą przesyłek wyższego ryzyka, a jednocześnie ułatwi legalne przepływy handlowe.
(4) Mając na względzie większą jasność, spójność, skuteczność, koherencję i przejrzystość, należy w sposób bardziej konkretny określić, jakie organy powinny mieć dostęp do zbiorów danych utworzonych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 515/97; w tym celu ustanowiony zostanie jednolity system odniesienia do właściwych organów. [Popr. 1]
(5) Dane dotyczące przewozu kontenerów umożliwiają identyfikację tendencji w zakresie nadużyć i ryzyka w odniesieniu do towarów, które są wprowadzane na obszar celny Unii i z niego wyprowadzane. Takie dane są pomocne w zapobieganiu operacjom, które stanowią lub wydają się stanowić naruszenie przepisów prawa celnego, a także w dochodzeniach dotyczących takich operacji i w ich ściganiu, a ponadto wspomagają właściwe organy w zarządzaniu ryzykiem celnym określonym w art. 4 pkt. 25 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92. Aby gromadzić i wykorzystywać możliwie najbardziej kompletny zbiór danych, a jednocześnie uniknąć potencjalnych negatywnych skutków dla małych i średnich przedsiębiorstw z sektora usług spedycyjnych, konieczne jest, aby usługodawcy sektora publicznego lub prywatnego działający w międzynarodowym łańcuchu dostaw przekazywali Komisji dane dotyczące przewozu kontenerów w takim zakresie, w jakim gromadzą te dane w formacie elektronicznym za pomocą swoich systemów śledzenia lub mają dostęp do takich danych.
(5a) Dane figurujące w ocenie skutków z dnia 25 listopada 2013 r. przeprowadzonej przez Komisję i dotyczącej zmiany rozporządzenia (WE) nr 515/97 odnoszące się do skali problemu wskazują, że nadużycia wynikające z samych tylko fałszywych zgłoszeń pochodzenia mogą przynosić UE-27 straty w wysokości 100 mln EUR rocznie. W 2011 r. państwa członkowskie zgłosiły 1 905 przypadków wykrycia nadużyć i innych nieprawidłowości związanych z nieprawdziwym opisem towarów, które spowodowały szkody na kwotę 107,7 mln EUR. Kwota ta odnosi się jednak tylko do szkód wykrytych przez państwa członkowskie i Komisję. Rzeczywista skala problemu jest znacznie większa, lecz brakuje informacji dotyczących szacowanych 30 000 przypadków potencjalnych nadużyć. [Popr. 2]
(5b) Aby zapewnić wysoki poziom ochrony konsumentów, obowiązkiem Unii jest zwalczanie oszustw celnych, a przez to przyczynianie się do osiągnięcia celu rynku wewnętrznego, jakim jest posiadanie produktów pewnych i opatrzonych prawdziwymi świadectwami pochodzenia. [Popr. 3]
(6) Ze względu na rosnącą skalę oszustw celnych zasadnicze znaczenie ma zwiększenie wykrywania i zapobiegania na szczeblu krajowym i unijnym. Wykrywanie nadużyć, określanie tendencji w zakresie ryzyka oraz wdrażanie skutecznych procedur zarządzania ryzykiem zależą w znacznym stopniu od identyfikacji i analizy odnośnych zbiorów danych operacyjnych. Konieczne jest zatem utworzenie na poziomie Unii Europejskiej zbioru danych dotyczących przywozu, wywozu i tranzytu towarów, w tym tranzytu towarów w obrębie państw członkowskich oraz wywozu bezpośredniego. W tym celu państwa członkowskie powinny pozwolić na systematyczne powielanie danych dotyczących przywozu, wywozu i tranzytu towarów z systemów obsługiwanych przez Komisję i dostarczać Komisji dane dotyczące tranzytu towarów w obrębie państwa członkowskiego oraz wywozu bezpośredniego w możliwie najkrótszym terminie. Komisja co roku przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wyniki uzyskane dzięki temu zbiorowi. Do dnia ... * Komisja przeprowadzi oceny w celu określenia możliwości rozszerzenia danych zawartych w zbiorze poprzez włączenie do nich danych dotyczących przywozu i tranzytu towarów drogą lądową i powietrzną oraz konieczności rozszerzenia danych zawartych w zbiorze poprzez włączenie do niego danych o wywozie. [Popr. 4]
(7) W celu wdrożenia art. 18b rozporządzenia (WE) nr 515/97 Komisja utworzyła kilka systemów technicznych umożliwiających zapewnianie państwom członkowskim pomocy technicznej, szkoleń lub rozpowszechniania informacji i innych działań operacyjnych. Te systemy techniczne muszą być jednoznacznie wskazane w niniejszym rozporządzeniu i objęte wymogami ochrony danych.
(8) Wprowadzenie w 2011 r. systemu e-Cło, zgodnie z którym dokumenty potwierdzające przywóz i wywóz nie są już przechowywane przez administracje celne, lecz przez podmioty gospodarcze, spowodowało opóźnienia w prowadzonych przez OLAF dochodzeniach w dziedzinie ceł, ponieważ do pozyskania takich dokumentów OLAF potrzebuje pośrednictwa administracji celnej. Ponadto trzyletni termin przedawnienia mający zastosowanie do dokumentów celnych przechowywanych przez administrację dodatkowo ogranicza szanse powodzenia dochodzeń. Aby przyspieszyć prowadzenie dochodzeń w dziedzinie ceł, Komisja powinna mieć w pewnych sytuacjach i po uprzednim powiadomieniu państw członkowskich prawo do występowania o dokumenty potwierdzające zgłoszenia przywozowe i wywozowe bezpośrednio do podmiotów gospodarczych, których one dotyczą. Odnośne podmioty gospodarcze powinny zostać poinformowane, o jaki rodzaj procedury chodzi. Te podmioty gospodarcze powinny być zobowiązane do dostarczenia Komisji wymaganych dokumentów w odpowiednim czasie po uprzednim poinformowaniu państw członkowskich przez Komisję. [Popr. 5]
(9) Do zapewnienia poufności i większego bezpieczeństwa zgłaszanych danych należy wprowadzić przepis ograniczający dostęp do tych danych wyłącznie dla określonych użytkowników i w określonych celach. [Popr. 6]
(10) Aby zapewnić aktualne informacje oraz zagwarantować przestrzeganie praw podmiotów danych w zakresie przejrzystości i informacji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 45/2001 5 oraz dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 95/46/WE 6 , należy wprowadzić możliwość publikowania w internecie aktualizacji wykazów właściwych organów wyznaczonych przez państwa członkowskie oraz departamentów Komisji mających dostęp do systemu informacji celnej (SIC).
(11) Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 ma zastosowanie do przetwarzania danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii.
(12) Aby poprawić spójność nadzoru nad ochroną danych, Europejski Inspektor Ochrony Danych musi ściśle współpracować ze Wspólnym Organem Nadzorczym ustanowionym na mocy decyzji Rady 2009/917/WSiSW 7 w celu lepszej koordynacji kontroli SIC.
(13) Przepisy regulujące przechowywanie danych w CIS często skutkują nieuzasadnioną utratą informacji; dzieje się tak, ponieważ państwa członkowskie nie przeprowadzają systematycznie rocznych przeglądów z powodu związanego z nimi obciążenia administracyjnego oraz braku odpowiednich zasobów, szczególnie ludzkich. Konieczne jest zatem uproszczenie procedury przechowywania danych w CIS przez zniesienie obowiązku corocznego przeglądu danych oraz przez określenie maksymalnego okresu przechowywania danych wynoszącego 10 lat, stosownie do okresów przewidzianych dla zbiorów danych utworzonych na podstawie niniejszego rozporządzenia. Nie powinno to jednak dotyczyć terminu przedawnienia, jak określono w art. 221 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92. Taki okres czasu przechowywania jest konieczny z powodu długotrwałych procedur rozpatrywania nieprawidłowości oraz ze względu na to, że dane te są potrzebne do prowadzenia wspólnych operacji celnych i dochodzeń. Ponadto w celu zabezpieczenia zasad ochrony danych Europejski Inspektor Ochrony Danych powinien być informowany o przypadkach przechowywania danych osobowych w CIS przez okres przekraczający pięć lat. [Popr. 7]
(14) Aby zwiększyć możliwości analizy nadużyć i ułatwić prowadzenie dochodzeń, dane dotyczące bieżących dochodzeń, przechowywane w identyfikującej bazie danych rejestru celnego (FIDE), powinny być poddawane anonimizacji po upływie roku od ostatniej obserwacji i przechowywane w postaci uniemożliwiającej identyfikację podmiotu danych.
(15) Z uwagi na to, że cele usprawnienia zarządzania ryzykiem celnym określonym w art. 4 pkt 25 i 26 oraz w art. 13 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 nie mogą zostać w wystarczającym stopniu osiągnięte przez same państwa członkowskie, mogą natomiast z uwagi na skalę i skutki działania zostać osiągnięte lepiej na poziomie Unii, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym samym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.
(16) Usługodawcy publiczni lub prywatni działający w międzynarodowym łańcuchu dostaw, którzy w momencie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia są związani prywatnymi zobowiązaniami umownymi w odniesieniu do dostarczania danych dotyczących przewozu kontenerów, powinni być uprawnieni do skorzystania z odroczonego terminu stosowania art. 18c, aby renegocjować swoje umowy i zapewnić, aby przyszłe umowy były zgodne z obowiązkiem dostarczania danych Komisji.
(17) Rozporządzeniem (WE) nr 515/97 przekazano Komisji uprawnienia do wykonania niektórych przepisów tego rozporządzenia; w wyniku wejścia w życie Traktatu z Lizbony uprawnienia nadane Komisji na mocy tego rozporządzenia należy dostosować do art. 290 i 291 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).
(18) W celu uzupełnienia niektórych, innych niż istotne, elementów rozporządzenia (WE) nr 515/97, a w szczególności celem utworzenia usprawnionego i zorganizowanego zbioru danych CSM, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do zdarzeń, dla których należy zgłaszać CSM, minimalnych elementów danych zgłaszanych w ramach CSM oraz częstotliwości zgłaszania danych.
(19) W celu uzupełnienia niektórych, innych niż istotne, elementów rozporządzenia (WE) nr 515/97, a w szczególności celem określenia informacji, jakie mają być zawarte w SIC, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do ustalenia operacji dotyczących stosowania przepisów prawa rolnego, dla których informacje mają być wprowadzane do centralnej bazy danych SIC.
(20) Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
(21) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania rozporządzenia (WE) nr 515/97 należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do formatu danych i metody przekazywania CSM. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011 Parlamentu Europejskiego i Rady 8 . W przypadku przyjmowania aktów wykonawczych należy stosować procedurę sprawdzającą.
(22) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania rozporządzenia (WE) nr 515/97 należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do szczegółowych elementów, jakie mają być zawarte w SIC, w każdej z kategorii wymienionych w art. 24 lit. a)-h). Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011. W przypadku przyjmowania aktów wykonawczych należy stosować procedurę sprawdzającą. Szczegółowe elementy, jakie mają być zawarte w SIC, zostaną określone na podstawie elementów wymienionych w załączniku do rozporządzenia Komisji (WE) nr 696/98 9 .
(23) Skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał opinię w dniu 11 marca 2014 r.,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w ...
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
Przewodniczący |
Przewodniczący |
1 Dz.U. C 94 z 31.3.2014, s. 1.
2 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 15 kwietnia 2014 r.
3 Rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97 z dnia 13 marca 1997 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi Państw Członkowskich i współpracy między Państwami Członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego (Dz.U. L 82 z 22.3.1997, s. 1).
4 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1).
* Dwa lata od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
5 Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).
6 Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).
7 Decyzja Rady 2009/917/WSiSW z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie stosowania technologii informatycznej do potrzeb celnych (Dz.U. L 323 z 10.12.2009, s. 20).
8 Rozporządzenie (UE) nr 182/2011 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
9 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 696/98 z dnia 27 marca 1998 r. wykonujące rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97 w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi Państw Członkowskich i współpracy między Państwami Członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego (Dz.U. L 96 z 28.3.1998, s. 22).
* Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).";
* Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. L 302 z 19.10.1992, s. 1).";
* Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1).";
* Decyzja Rady 2009/917/WSiSW z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie stosowania technologii informatycznej do potrzeb celnych (Dz.U. L 323 z 10.12.2009, s. 20).";
* Data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
* Rozporządzenie (UE) nr 182/2011 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).".
* Dwa lata od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.