P8_TA(2015)0257Poprawki przyjete przez Parlament Europejski w dniu 8 lipca 2015 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zmiany dyrektywy 2007/36/WE w zakresie zachęcania akcjonariuszy do długoterminowego zaangażowania oraz zmiany dyrektywy 2013/34/UE w zakresie określonych elementów oświadczenia o stosowaniu zasad ładu korporacyjnego (COM(2014)0213 - C7-0147/2014 - 2014/0121(COD)) 1
(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)
(2017/C 265/35)
(Dz.U.UE C z dnia 11 sierpnia 2017 r.)
[Poprawka 1, o ile nie wskazano inaczej]
POPRAWKI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO *
do wniosku Komisji
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2015/...
w sprawie zmiany dyrektywy 2007/36/WE w zakresie zachęcania akcjonariuszy do długoterminowego zaangażowania, dyrektywy 2013/34/UE w zakresie określonych elementów oświadczenia o stosowaniu zasad ładu korporacyjnego oraz dyrektywy 2004/109/WE
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 50 i 114,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 2 ,
po konsultacji z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W dyrektywie 2007/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 3 ustanawia się wymogi dotyczące wykonywania niektórych praw akcjonariuszy wynikających z posiadania akcji z prawem głosu w związku z walnymi zgromadzeniami spółek, które posiadają statutową siedzibę w państwie członkowskim i których akcje zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym znajdującym się lub funkcjonującym w państwie członkowskim.
(2) Mimo że akcjonariusze nie są właścicielami korporacji, które są odrębnymi podmiotami prawnymi pozostającymi poza ich pełną kontrolą, odgrywają oni istotną rolę w zarządzaniu tymi korporacjami. Kryzys finansowy uwidocznił fakt, że w wielu przypadkach akcjonariusze popierali podejmowanie nadmiernego ryzyka krótkoterminowego przez podmioty zarządzające. ▌ Ponadto ▌ obecny poziom "monitorowania" spółek, w których dokonano inwestycji, oraz zaangażowania inwestorów instytucjonalnych i podmiotów zarządzających aktywami w spółki, w których dokonano inwestycji, jest często niewystarczający i charakteryzuje się zbytnią koncentracją na krótkoterminowym zwrocie, co prowadzi do nieoptymalnego ładu korporacyjnego i nieoptymalnych wyników spółek notowanych na rynku regulowanym.
(2a) Większe zaangażowanie akcjonariuszy na rzecz ładu korporacyjnego spółek jest jednym z narzędzi, które mogą przyczynić się do poprawy finansowych i niefinansowych wyników tych spółek. Ponieważ prawa akcjonariuszy nie są jednak jedynym czynnikiem długoterminowym, który należy uwzględniać w związku z ładem korporacyjnym, powinny im towarzyszyć dodatkowe środki mające na celu zapewnienie większego zaangażowania wszystkich zainteresowanych stron, w szczególności pracowników, władz lokalnych i społeczeństwa obywatelskiego.
(3) W Planie działania: Europejskie prawo spółek i ład korporacyjny Komisja zapowiedziała szereg działań w obszarze ładu korporacyjnego, w szczególności zachęcanie akcjonariuszy do długoterminowego zaangażowania oraz zwiększenie przejrzystości w stosunkach między spółkami a akcjonariuszami.
(4) W celu dalszego ułatwienia wykonywania praw akcjonariuszy, jak również współpracy między spółkami notowanymi na rynku regulowanym a akcjonariuszami, spółki notowane na rynku regulowanym powinny mieć prawo identyfikacji swoich akcjonariuszy i bezpośredniego komunikowania się z nimi. Dlatego też, aby poprawić przejrzystość i dialog, niniejsza dyrektywa powinna określać ramy zapewniające możliwość identyfikacji akcjonariuszy. [Popr. 29]
(5) Skuteczne wykonywanie przez akcjonariuszy przysługujących im praw w dużym stopniu zależy od wydajności łańcucha pośredników prowadzących rachunki papierów wartościowych na rzecz akcjonariuszy, szczególnie w kontekście transgranicznym. Celem niniejszej dyrektywy jest udoskonalenie przekazywania informacji przez pośredników w całym łańcuchu związanym z posiadaniem udziałów w kapitale własnym, tak aby ułatwić wykonywanie praw akcjonariuszy.
(6) Biorąc pod uwagę istotną rolę pośredników, należy ich zobowiązać do ułatwiania wykonywania praw przez akcjonariuszy, gdy akcjonariusze chcą wykonywać te prawa samodzielnie lub też chcą wyznaczyć do tego celu osobę trzecią. Jeżeli akcjonariusze nie chcą samodzielnie wykonywać praw i wyznaczyli pośrednika jako osobę trzecią, pośrednik powinien mieć obowiązek wykonywania takich praw na podstawie wyraźnego upoważnienia i polecenia ze strony akcjonariuszy i na ich rzecz.
(7) W celu promowania inwestycji kapitałowych w całej Unii i wykonywania praw wynikających z akcji niniejsza dyrektywa powinna wprowadzić wysoki poziom przejrzystości w odniesieniu do kosztów usług świadczonych przez pośredników. Aby zapobiegać dyskryminacji cenowej w przypadku pakietów transgranicznych w porównaniu z pakietami obejmującymi wyłącznie akcje krajowe, wszelkie różnice w pobieranych kosztach między krajowym a transgranicznym wykonywaniem praw powinny być należycie uzasadnione i powinny odzwierciedlać zróżnicowanie faktycznych kosztów poniesionych w związku ze świadczeniem usług przez pośredników. Pośrednicy z państw trzecich, którzy utworzyli oddział w Unii, powinni podlegać przepisom dotyczącym identyfikacji akcjonariuszy, przekazywania informacji, ułatwiania wykonywania praw akcjonariuszy oraz przejrzystości kosztów, tak aby zapewnić skuteczne stosowanie przepisów dotyczących akcji posiadanych za pośrednictwem tego rodzaju pośredników.
(8) Skuteczne i trwałe zaangażowanie akcjonariuszy jest istotnym elementem modelu ładu korporacyjnego spółek notowanych na rynku regulowanym; model ten opiera się na kontroli i równowadze w stosunkach między poszczególnymi organami i poszczególnymi zainteresowanymi stronami. Właściwe zaangażowanie zainteresowanych stron, w szczególności pracowników, powinno być traktowane jako niezwykle ważny element rozwoju zrównoważonych europejskich ram ładu korporacyjnego.
(9) Inwestorzy instytucjonalni i podmioty zarządzające aktywami są często istotnymi akcjonariuszami spółek notowanych na rynku regulowanym w Unii, dzięki czemu mogą mieć istotne znaczenie dla ładu korporacyjnego takich spółek, a w bardziej ogólnym wymiarze również dla strategii i długoterminowych wyników takich spółek. Doświadczenie ostatnich lat pokazuje jednak, że inwestorzy instytucjonalni i podmioty zarządzające aktywami często nie angażują się odpowiednio w sprawy spółek, których akcje posiadają, i ▌ że rynki kapitałowe często wywierają na spółki presję, aby te uzyskiwały dobre wyniki krótkoterminowe, co zagraża wynikom finansowym i niefinansowym spółek i - oprócz szeregu innych poważnych negatywnych konsekwencji - prowadzi do nieoptymalnego poziomu inwestycji, na przykład w badania i rozwój, ze szkodą dla długoterminowych wyników ▌ spółek ▌ .
(10) Inwestorzy instytucjonalni i podmioty zarządzające aktywami często nie dbają o przejrzystość swoich strategii inwestycyjnych i swojej polityki zaangażowania oraz przejrzystość w zakresie ich realizacji i wyników. Podawanie takich informacji do wiadomości publicznej miałoby pozytywny wpływ na zakres wiedzy inwestorów, umożliwiłoby beneficjentom ostatecznym, takim jak przyszli emeryci, optymalizację decyzji inwestycyjnych, ułatwiłoby dialog między spółkami a ich akcjonariuszami, wzmocniłoby zaangażowanie akcjonariuszy w sprawy spółki oraz zwiększyłoby odpowiedzialność spółek wobec zainteresowanych stron i społeczeństwa obywatelskiego.
(11) Inwestorzy instytucjonalni i podmioty zarządzające aktywami powinni zatem opracować politykę dotyczącą zaangażowania akcjonariuszy, określającą między innymi sposób uwzględnienia zaangażowania akcjonariuszy w ich strategii inwestycyjnej, monitorowania spółek, w których dokonano inwestycji, w tym dotyczących ich zagrożeń społecznych i środowiskowych, prowadzenia dialogu ze spółkami, w których dokonano inwestycji, i z ich zainteresowanymi stronami oraz wykonywania praw głosu. Tego rodzaju polityka dotycząca zaangażowania powinna obejmować strategie na rzecz zarządzania faktycznymi lub potencjalnymi konfliktami interesów, takimi jak świadczenie usług finansowych przez inwestora instytucjonalnego lub podmiot zarządzający aktywami - lub powiązane z nimi spółki - na rzecz spółki, w której dokonano inwestycji. Politykę taką oraz jej realizację i wyniki należy corocznie podawać do wiadomości publicznej oraz przesyłać odnośne informacje klientom inwestorów instytucjonalnych. W przypadku gdy inwestorzy instytucjonalni lub podmioty zarządzające aktywami podejmą decyzję o nieopracowywaniu polityki dotyczącej zaangażowania lub o nieujawnianiu informacji na temat realizacji i wyników takiej polityki, wówczas muszą wyraźnie wyjaśnić i uzasadnić przyczyny podjęcia takiej decyzji.
(12) Inwestorzy instytucjonalni powinni co roku podawać do wiadomości publicznej informacje o tym, w jaki sposób ich strategia inwestycji ▌ jest dostosowana do profilu i terminu zapadalności ich zobowiązań oraz w jaki sposób przyczynia się ona do średnio- i długoterminowych wyników uzyskanych z ich aktywów. Jeżeli inwestorzy instytucjonalni korzystają z usług podmiotów zarządzających aktywami, czy to na zasadzie indywidualnego upoważnienia do uznaniowego zarządzania aktywami klienta, czy też w ramach funduszy wspólnego inwestowania, powinni oni podawać do wiadomości publicznej główne elementy ustaleń z podmiotem zarządzającym aktywami w odniesieniu do szeregu kwestii, takich jak ewentualne zachęcanie podmiotu zarządzającego aktywami do dostosowania jego strategii inwestycyjnej i decyzji inwestycyjnych do profilu i terminu zapadalności zobowiązań danego inwestora instytucjonalnego, ewentualne zachęcanie podmiotu zarządzającego aktywami do podejmowania decyzji inwestycyjnych na podstawie średnio- i długoterminowych wyników spółki oraz do angażowania się w sprawy spółek, sposób oceny wyników podmiotów zarządzających aktywami, struktura wynagrodzenia za usługi w zakresie zarządzania aktywami oraz docelowy obrót portfelem. Przyczyni się to do prawidłowego dostosowania interesów beneficjentów ostatecznych inwestorów instytucjonalnych, podmiotów zarządzających aktywami i spółek, w których dokonano inwestycji, oraz potencjalnie do rozwoju długoterminowych strategii inwestycyjnych i długoterminowych stosunków ze spółkami, w których dokonano inwestycji, obejmujących zaangażowanie akcjonariuszy.
(13) Podmioty zarządzające aktywami powinny mieć obowiązek podawać do wiadomości publicznej sposób, w jaki zapewniają zgodność swojej strategii inwestycyjnej i jej realizacji z ustaleniami w zakresie zarządzania aktywami, oraz sposób, w jaki strategia inwestycyjna i decyzje inwestycyjne przyczyniają się do średnio- i długoterminowych wyników uzyskiwanych z aktywów inwestora instytucjonalnego. Ponadto podmioty zarządzające aktywami powinny podawać do wiadomości publicznej informacje o obrotach portfelem, o tym, czy podejmują decyzje inwestycyjne na podstawie oceny średnio- i długoterminowych wyników spółki, w której dokonano inwestycji, ▌ oraz o tym, czy podmiot zarządzający aktywami korzysta z usług doradców inwestorów w związku z głosowaniem do celów prowadzenia działań związanych z zaangażowaniem. Podmioty zarządzające aktywami powinny ujawniać dalsze informacje bezpośrednio inwestorom instytucjonalnym, w tym informacje dotyczące struktury portfela, kosztów obrotu portfelem, zachodzących konfliktów interesów oraz sposobów ich rozwiązania. Informacje takie pozwoliłyby inwestorom instytucjonalnym lepiej monitorować podmiot zarządzający aktywami oraz zapewniać zachęty do lepszego dostosowania interesów i do zaangażowania akcjonariuszy.
(14) W celu poprawy przepływu informacji w łańcuchu inwestycji kapitałowych państwa członkowskie powinny zapewnić przyjęcie i wdrożenie przez doradców inwestorów w związku z głosowaniem odpowiednich środków mających zapewnić jak najlepiej w miarę ich możliwości, by ich zalecenia dotyczące głosowania były trafne i wiarygodne, były oparte na dogłębnej analizie wszystkich dostępnych im informacji oraz by na ich przygotowanie nie miały wpływu istniejące lub potencjalne konflikty interesów lub relacje biznesowe. Doradcy inwestorów w związku z głosowaniem powinni przyjąć kodeks postępowania i przestrzegać jego postanowień. Odstępstwa od kodeksu należy zgłaszać i uzasadniać, podając wszelkie alternatywne rozwiązania, jakie zostały przyjęte. Doradcy inwestorów w związku z głosowaniem powinni składać coroczne sprawozdanie ze stosowania kodeksu postępowania. Doradcy inwestorów w związku z głosowaniem powinni ujawniać określone kluczowe informacje związane z przygotowywaniem przez nich zaleceń dotyczących głosowania oraz wszelkie faktyczne lub potencjalne konflikty interesów lub relacje biznesowe, które mogą mieć wpływ na przygotowanie zaleceń dotyczących głosowania.
(15) Ponieważ wynagrodzenie jest dla spółek jednym z kluczowych instrumentów pozwalających dostosować interesy spółki i interesy dyrektorów oraz w świetle zasadniczej roli, jaką w spółkach odgrywają dyrektorzy, istotne jest, aby politykę wynagrodzeń spółek ustalać w odpowiedni sposób, nie naruszając przepisów dotyczących wynagrodzenia zawartych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE 4 oraz z uwzględnieniem różnic w strukturach kierowania spółkami stosowanych przez spółki w poszczególnych państwach członkowskich. Wyniki dyrektorów należy oceniać w oparciu o finansowe i niefinansowe kryteria dotyczące wyników, w tym czynniki środowiskowe, społeczne i dotyczące ładu.
(15a) Polityka wynagrodzeń dyrektorów spółek powinna przyczyniać się również do długofalowego wzrostu spółki, tak by odpowiadała skuteczniejszej praktyce ładu korporacyjnego i nie wiązała się w całości lub w dużej mierze z krótkoterminowymi celami inwestycyjnymi.
(16) W celu zapewnienia akcjonariuszom skutecznego wpływu na politykę wynagrodzeń należy przyznać im prawo do głosowania nad polityką wynagrodzeń na podstawie jasnego, zrozumiałego i kompleksowego przeglądu polityki wynagrodzeń spółki, która to polityka powinna być dostosowana do strategii biznesowej, celów, wartości i długoterminowych interesów spółki oraz powinna obejmować środki służące unikaniu konfliktów interesów. Spółki powinny wypłacać wynagrodzenie swoim dyrektorom wyłącznie zgodnie z polityką wynagrodzeń przyjętą w głosowaniu przez akcjonariuszy. Przyjętą w głosowaniu politykę wynagrodzeń należy bezzwłocznie podać do wiadomości publicznej. [Popr. 30]
(17) W celu zapewnienia zgodności realizacji polityki wynagrodzeń z zatwierdzoną polityką akcjonariuszom należy przyznać prawo do przeprowadzenia głosowania konsultacyjnego w sprawie przedkładanego przez spółkę sprawozdania o wynagrodzeniach. Aby zagwarantować rozliczalność dyrektorów, sprawozdanie to powinno być jasne i zrozumiałe oraz powinno zawierać obszerny przegląd wynagrodzeń przyznanych poszczególnym dyrektorom w ostatnim roku obrotowym. Jeżeli akcjonariusze zagłosują za odrzuceniem sprawozdania o wynagrodzeniach, w razie konieczności spółka powinna rozpocząć dialog z akcjonariuszami w celu określenia powodów odrzucenia sprawozdania. W kolejnym sprawozdaniu o wynagrodzeniach spółka powinna wyjaśnić sposób, w jaki uwzględniono głosowanie akcjonariuszy. [Popr. 31]
(17a) Większa przejrzystość w odniesieniu do działalności dużych spółek, a w szczególności w odniesieniu do wypracowanych zysków, do podatków zapłaconych od zysków i do otrzymanych dotacji, ma podstawowe znaczenie dla zapewnienia zaufania do spółek oraz dla ułatwienia zaangażowania w nie akcjonariuszy i innych obywateli Unii. Obowiązkowa sprawozdawczość w tej dziedzinie może być zatem postrzegana jako ważny element odpowiedzialności spółek wobec akcjonariuszy i społeczeństwa.
(18) Aby zapewnić zainteresowanym stronom, akcjonariuszom i społeczeństwu obywatelskiemu łatwy dostęp do wszystkich istotnych informacji na temat ładu korporacyjnego, sprawozdanie o wynagrodzeniach powinno stanowić element oświadczenia o stosowaniu zasad ładu korporacyjnego, które spółki notowane na rynku regulowanym powinny publikować zgodnie z art. 20 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. 5
(18a) Należy dokonać rozróżnienia pomiędzy procedurami ustalania wynagrodzenia dyrektorów a systemami kształtowania płac pracowników. Dlatego też przepisy dotyczące wynagrodzenia nie powinny naruszać pełnego wykonywania praw podstawowych gwarantowanych w art. 153 ust. 5 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), ogólnych zasad krajowego prawa zobowiązań i prawa pracy, a także, w stosownych przypadkach, praw partnerów społecznych do zawierania i egzekwowania układów zbiorowych zgodnie z przepisami i zwyczajami krajowymi.
(18b) Przepisy dotyczące wynagrodzeń, w stosownych przypadkach, nie powinny również naruszać przepisów dotyczących reprezentacji pracowników w organie administracyjnym, zarządczym lub nadzorczym, zgodnie z prawem krajowym.
(19) Transakcje z podmiotami powiązanymi mogą powodować szkodę dla spółek ▌ , ponieważ mogą dawać podmiotowi powiązanemu okazję do zawłaszczenia wartości należących do spółki. Dlatego też ważne jest istnienie odpowiednich zabezpieczeń służących ochronie interesów spółek. Z tego względu państwa członkowskie powinny zapewnić, aby istotne transakcje z podmiotami powiązanymi były zatwierdzane przez akcjonariuszy lub organ administracyjny lub nadzorczy spółek, zgodnie z procedurami uniemożliwiającymi podmiotowi powiązanemu czerpanie korzyści ze swojej pozycji i zapewniającymi odpowiednią ochronę interesu spółki i akcjonariuszy, którzy nie są podmiotami powiązanymi, w tym akcjonariuszy mniejszościowych. W przypadku istotnych transakcji z podmiotami powiązanymi ▌ spółki powinny podawać takie transakcje do wiadomości publicznej najpóźniej w momencie zawarcia transakcji, dołączając do ogłoszenia sprawozdanie ▌ zawierające ocenę, czy transakcja została zawarta na warunkach rynkowych, oraz potwierdzające, że transakcja jest uczciwa i rozsądna z punktu widzenia spółki, w tym akcjonariuszy mniejszościowych. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość wyłączenia transakcji zawieranych przez spółkę ze spółkami joint venture oraz ze spółką bądź spółkami będącymi członkami jej grupy, o ile te spółki będące członkami grupy lub te spółki joint venture są w pełni własnością danej spółki lub żaden inny podmiot powiązany danej spółki nie ma udziału w spółkach będących członkami grupy lub w spółkach joint venture, a transakcje są prowadzone w ramach zwykłej działalności i zawierane na normalnych warunkach rynkowych.
(20) W związku z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. 6 konieczne jest zachowanie równowagi między ułatwieniem wykonywania praw akcjonariuszy a prawem do prywatności i do ochrony danych osobowych. Informacje identyfikujące akcjonariuszy powinny ograniczać się do nazwy lub nazwiska i danych kontaktowych odpowiednich akcjonariuszy, co obejmuje ich pełny adres, numer telefonu i, w stosownych przypadkach, adres e-mail oraz liczbę posiadanych przez nich akcji i praw głosu. Informacje takie powinny być prawidłowe i aktualne, a pośrednicy i spółki powinni umożliwić sprostowanie lub usunięcie wszystkich nieprawidłowych lub niekompletnych danych. Z takich informacji identyfikujących akcjonariuszy nie należy korzystać do celów innych niż ułatwienie wykonywania praw akcjonariuszy, angażowania akcjonariuszy oraz dialogu między spółką a akcjonariuszami.
(21) W celu zapewnienia jednolitego stosowania artykułów odnoszących się do identyfikacji akcjonariuszy, do przekazywania informacji, do ułatwienia wykonywania praw akcjonariuszy oraz do sprawozdań o wynagrodzeniach Komisja powinna otrzymać uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 TFUE dotyczących określania szczegółowych wymogów w odniesieniu do przekazywania informacji o tożsamości akcjonariuszy, do przekazywania informacji między spółką a akcjonariuszami oraz do ułatwiania przez pośredników wykonywania praw akcjonariuszy, a także do standardowego formatu sprawozdania o wynagrodzeniach. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
(22) W celu zapewnienia zastosowania w praktyce wymogów określonych w niniejszej dyrektywie lub środkach przyjętych w celu jej wdrożenia każde naruszenie tych wymogów powinno podlegać karze. Kary stosowane w tym celu powinny być wystarczająco odstraszające i proporcjonalne.
(23) Ponieważ ze względu na międzynarodowy charakter rynku akcji w UE cele niniejszej dyrektywy nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, a działania podejmowane przez same państwa członkowskie mogą spowodować powstanie różnych zbiorów przepisów, co może utrudnić funkcjonowanie rynku wewnętrznego lub stworzyć nowe przeszkody w jego funkcjonowaniu, cele dyrektywy, biorąc pod uwagę ich skalę i skutki, mogą zostać lepiej osiągnięte na poziomie Unii, w związku z czym Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.
(24) Zgodnie ze wspólną deklaracją polityczną państw członkowskich i Komisji dotyczącą dokumentów wyjaśniających z dnia 28 września 2011 r. 7 państwa członkowskie zobowiązały się do przedstawienia w uzasadnionych przypadkach powiadomienia o środkach transpozycji wraz z co najmniej jednym dokumentem wyjaśniającym związki między elementami dyrektywy a odpowiadającymi im częściami krajowych instrumentów transpozycyjnych. W odniesieniu do niniejszej dyrektywy ustawodawca uznaje, że wymóg złożenia tych dokumentów jest uzasadniony,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w ...
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
Przewodniczący |
Przewodniczący |
1 Sprawa została odesłana do właściwej komisji w celu ponownego rozpatrzenia zgodnie z art. 61 ust. 2 akapit drugi regulaminu (A8-0158/2015).
* Poprawki: tekst nowy lub zmieniony został zaznaczony kursywą i wytłuszczonym drukiem; symbol ▌ sygnalizuje skreślenia.
2 Dz.U. C 451 z 16.12.2014, s. 87.
3 Dyrektywa 2007/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. w sprawie wykonywania niektórych praw akcjonariuszy spółek notowanych na rynku regulowanym (Dz.U. L 184 z 14.7.2007, s. 17).
4 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi (Dz. U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).
5 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek, zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/43/WE oraz uchylająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG (Dz.U. L 182 z 29.6.2013, s. 19).
6 Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31).
7 Dz.U. C 369 z 17.12.2011, s. 14.
8 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (Dz.U. L 335 z 17.12.2009, s. 1).
9 Dyrektywa 2003/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami (Dz.U. L 235 z 23.9.2003, s. 10).
10 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (przekształcenie) (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349).
11 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 1).
12 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/EC z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 32).
13 Rozporządzenie (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 lipca 2002 r. w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości (Dz.U. L 243 z 11.9.2002, s.1).
14 Dyrektywa 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym oraz zmieniająca dyrektywę 2001/34/WE (Dz.U. L 390 z 31.12.2004, s. 38).