(2017/C 189/03)(Dz.U.UE C z dnia 15 czerwca 2017 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 165 i 166,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Kwalifikacje służą do wielu celów. Sygnalizują one pracodawcom, co dana osoba zasadniczo wie i potrafi wykonać ("efekty uczenia się"). Mogą stanowić warunek wstępny uzyskania dostępu do niektórych zawodów regulowanych. Pomagają one organom ds. kształcenia i szkolenia oraz organizatorom kształcenia i szkolenia określić poziom i zakres uczenia się odbytego przez daną osobę. Są również istotne dla osób indywidualnych jako wyraz ich osobistych osiągnięć. Kwalifikacje odgrywają zatem ważną rolę w zwiększaniu szansy zatrudnienia oraz ułatwianiu mobilności i dostępu do dalszej edukacji.
(2) Kwalifikacje są formalnym rezultatem procesu oceny i walidacji prowadzonego przez właściwy organ i zazwyczaj przyjmują formę dokumentów, takich jak świadectwa lub dyplomy. Stwierdzają one, że dana osoba osiągnęła efekty uczenia się zgodne z określonymi standardami. Te efekty uczenia się można osiągnąć na różne sposoby, poprzez edukację formalną, pozaformalną lub uczenie się nieformalne, w kontekście krajowym bądź międzynarodowym. Informacje dotyczące efektów uczenia się powinny być łatwo dostępne i przejrzyste.
(3) W zaleceniu Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie ustanowienia europejskich ram kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie 1 określono wspólne ramy odniesienia obejmujące osiem poziomów kwalifikacji, przedstawionych jako efekty uczenia się według rosnącego stopnia zaawansowania. Służą one jako instrument przełożenia między różnymi systemami kwalifikacji i ich poziomami. Celem europejskich ram kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie (ERK) jest poprawa przejrzystości, porównywalności i możliwości przenoszenia kwalifikacji.
(4) W szerszej perspektywie zalecenie to ma przyczynić się do unowocześnienia systemów kształcenia i szkolenia oraz zwiększyć szanse zatrudnienia, mobilność i integrację społeczną pracowników i osób uczących się. Ponadto zalecenie ma na celu lepsze powiązanie uczenia się formalnego, pozaformalnego i nieformalnego oraz wspieranie walidacji efektów uczenia się uzyskanych na różne sposoby.
(5) Państwa członkowskie opracowały lub opracowują krajowe ramy kwalifikacji oparte na efektach uczenia się i odnoszą je do europejskich ram kwalifikacji przez proces "odnoszenia". Charakterystyki poziomów ERK i efektów uczenia się przyczyniają się do większej przejrzystości i porównywalności kwalifikacji pomiędzy różnymi systemami krajowymi. Przyczyniają się również do ogólnego przesunięcia akcentu w ramach kształcenia i szkolenia na efekty uczenia się. Odnoszenie do ERK powinno odbywać się poprzez krajowe ramy kwalifikacji lub, gdy takie ramy nie istnieją, krajowe systemy kwalifikacji (zwane dalej "krajowymi ramami lub systemami kwalifikacji").
(6) Kwalifikacje są bardziej przejrzyste i porównywalne, jeżeli są przedstawione w dokumentach, które zawierają odniesienie do odpowiedniego poziomu ERK oraz opis osiągniętych efektów uczenia się.
(7) Należy włączyć we wdrażanie ERK na poziomie Unii i na poziomie krajowym szeroki krąg zainteresowanych stron, aby zapewnić tym ramom szerokie poparcie. Do kluczowych zainteresowanych stron należą wszyscy uczący się, organizatorzy kształcenia i szkolenia, organy ds. kwalifikacji, organy ds. zapewniania jakości, pracodawcy, związki zawodowe, izby handlowe, przemysłowe i rzemieślnicze, podmioty zaangażowane w proces uznawania kwalifikacji akademickich i zawodowych, służby zatrudnienia i służby odpowiedzialne za integrację migrantów.
(8) W swoim sprawozdaniu dla Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 grudnia 2013 r. dotyczącym oceny europejskich ram kwalifikacji Komisja stwierdziła, że są one powszechnie akceptowane jako punkt odniesienia dla opracowywania krajowych ram kwalifikacji, wdrażania podejścia ukierunkowanego na efekty uczenia się oraz zwiększania przejrzystości i uznawania umiejętności i kompetencji. W sprawozdaniu tym podkreślono, że UE powinna umożliwić osobom uczącym się i pracownikom lepsze prezentowanie swoich umiejętności i kompetencji, bez względu na to, gdzie je zdobyli.
(9) W sprawozdaniu tym Komisja stwierdziła ponadto, że grupa doradcza ds. ERK zapewnia skuteczne wytyczne dotyczące krajowych procesów odnoszenia oraz buduje zaufanie i zrozumienie wśród państw uczestniczących. Zaobserwowała również, że skuteczność krajowych struktur koordynacyjnych ds. europejskich ram kwalifikacji w znacznym stopniu zależy od tego, jak blisko są one powiązane z zarządzaniem procesem odnoszenia na poziomie krajowym.
(10) Ze względu na pozytywną ocenę grupy doradczej ds. ERK jej rola w konsekwentnym, spójnym, przejrzystym i skoordynowanym wdrażaniu niniejszego zalecenia ma kluczowe znaczenie.
(11) Przejrzystość oraz uznawanie umiejętności i kwalifikacji to jeden z nowych priorytetów określonych we wspólnym sprawozdaniu Rady i Komisji z 2015 r. z wdrażania strategicznych ram europejskiej współpracy w dziedzinie kształcenia i szkolenia (ET 2020). W sprawozdaniu tym podkreślono, że należy w dalszym ciągu rozwijać ERK, aby zwiększyć przejrzystość i porównywalność kwalifikacji. Jeśli chodzi o nowo przybyłych migrantów, w sprawozdaniu podkreśla się ponadto, że istniejące instrumenty przejrzystości mogłyby również ułatwić zrozumienie w UE kwalifikacji zagranicznych i vice versa.
(12) ERK i odniesione do nich krajowe ramy lub systemy kwalifikacji mogą wspierać istniejące praktyki uznawania, ponieważ zwiększają zaufanie, zrozumienie i porównywalność kwalifikacji. Może to ułatwić proces uznawania do celów uczenia się i pracy. Nadrzędne ramy kwalifikacji, takie jak ERK, mogłyby służyć jako narzędzie informacyjne do celów praktyk uznawania, o których mowa w zaleceniu dotyczącym stosowania ram kwalifikacji w uznawaniu kwalifikacji zagranicznych, przyjętym na mocy Konwencji o uznaniu kwalifikacji związanych z uzyskaniem wyższego wykształcenia w Regionie Europejskim.
(13) Krajowe ramy i systemy kwalifikacji z czasem ulegają zmianie, zatem odniesienia do europejskich ram kwalifikacji powinny być poddawane przeglądowi i w odpowiednich przypadkach aktualizowane.
(14) Zaufanie do jakości i poziomu kwalifikacji będących elementem krajowych ram lub systemów kwalifikacji odniesionych do ERK (zwanych dalej "kwalifikacjami odniesionymi do poziomu ERK") jest niezbędne, by wspierać mobilność osób uczących się i pracowników w obrębie granic sektorowych i geograficznych oraz pomiędzy nimi. Zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie ustanowienia europejskich ram kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie zawierało wspólne zasady zapewniania jakości w szkolnictwie wyższym oraz w kształceniu i szkoleniu zawodowym. Respektowały one odpowiedzialność państw członkowskich za rozwiązania dotyczące zapewniania jakości mające zastosowanie do kwalifikacji krajowych, zgodnie z zasadą pomocniczości. Podstawę takich wspólnych zasad stanowią normy i wytyczne dotyczące zapewniania jakości w europejskim obszarze szkolnictwa wyższego oraz europejskie ramy odniesienia na rzecz zapewniania jakości w kształceniu i szkoleniu zawodowym.
(15) Można by się zastanowić nad możliwością stworzenia rejestru - poza obszarem szkolnictwa wyższego - dla podmiotów monitorujących systemy zapewniania jakości w odniesieniu do kwalifikacji.
(16) Systemy punktów i osiągnięć mogą pomóc jednostkom w osiąganiu postępów poprzez uelastycznienie ścieżek uczenia się, jak i transfer między różnymi poziomami i rodzajami kształcenia i szkolenia oraz pomiędzy krajami, gdyż umożliwiają uczącym się gromadzenie i przenoszenie różnorodnych efektów uczenia się uzyskanych w różnych kontekstach uczenia się, w tym za pomocą e-uczenia się oraz uczenia się pozaformalnego i nieformalnego. Podejście ukierunkowane na efekty uczenia się może także ułatwić opracowywanie, wdrożenie i ocenę pełnych kwalifikacji lub części kwalifikacji.
(17) Systemy punktów i osiągnięć, zarówno na poziomie krajowym, jak i europejskim, funkcjonują w kontekstach instytucjonalnych, takich jak szkolnictwo wyższe lub kształcenie i szkolenie zawodowe. Na poziomie europejskim stworzono europejski system transferu i akumulacji punktów w szkolnictwie wyższym w ramach europejskiego obszaru szkolnictwa wyższego. Na potrzeby kształcenia i szkolenia zawodowego rozwijany jest europejski system transferu osiągnięć w kształceniu i szkoleniu zawodowym zgodnie z zaleceniem Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie ustanowienia europejskiego systemu transferu osiągnięć w kształceniu i szkoleniu zawodowym (ECVET) 2 . W stosownych przypadkach powiązania między krajowymi ramami kwalifikacji a systemami punktów i osiągnięć mogłyby być promowane.
(18) Chociaż dorobek prawny Unii w dziedzinie legalnej migracji i azylu przewiduje równe traktowanie z obywatelami danego państwa w zakresie uznawania kwalifikacji, a nawet ułatwienia dla beneficjentów ochrony międzynarodowej, zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/UE 3 , wśród obywateli państw trzecich z wykształceniem wyższym nadal odnotowuje się wysoki odsetek zatrudnionych poniżej kwalifikacji oraz niedostateczne zatrudnienie. Współpraca między Unią a państwami trzecimi w zakresie przejrzystości kwalifikacji może sprzyjać integracji migrantów na unijnych rynkach pracy. Ze względu na rosnące przepływy migracyjne w kierunku Unii i z Unii niezbędne jest lepsze zrozumienie i sprawiedliwe uznawanie kwalifikacji przyznanych poza Unią.
(19) Główne cechy ERK, a mianowicie podejście ukierunkowane na efekty uczenia się, określenie charakterystyk poziomów oraz ustanowienie kryteriów odnoszenia opracowanych przez grupę doradczą ds. ERK, stanowią źródło inspiracji dla opracowywania krajowych i regionalnych ram kwalifikacji na całym świecie. Coraz większa liczba państw trzecich i regionów dąży do ściślejszego powiązania swoich ram kwalifikacji z europejskimi ramami kwalifikacji.
(20) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/36/WE 4 stanowi, że wspólne ramy kształcenia w odniesieniu do zawodów regulowanych mogą być określane w drodze aktów delegowanych Komisji jako wspólny zasób wiedzy, umiejętności i kompetencji. Wspólne ramy szkolenia muszą opierać się na poziomach przewidzianych w ERK. Odniesienie do poziomów ERK nie może wpływać na dostęp do rynku pracy w przypadku kwalifikacji zawodowych, które zostały uznane zgodnie z dyrektywą 2005/36/WE.
(21) Ramy kwalifikacji dla europejskiego obszaru szkolnictwa wyższego zapewniają charakterystyki krótkiego cyklu (który może być powiązany z pierwszym cyklem lub stanowić jego część) oraz pierwszego, drugiego i trzeciego cyklu szkolnictwa wyższego. Każda charakterystyka cyklu opisuje osiągnięcia i umiejętności związane z kwalifikacjami przyznawanymi na koniec danego cyklu. ERK są zgodne z ramami kwalifikacji dla europejskiego obszaru szkolnictwa wyższego i z ich charakterystykami cyklów. Cykl krótki (który może być powiązany z pierwszym cyklem lub stanowić jego część) oraz cykl pierwszy, drugi i trzeci ram kwalifikacji dla europejskiego obszaru szkolnictwa wyższego odpowiadają odpowiednio poziomom 5-8 ERK.
(22) Decyzja nr 2241/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 5 pomaga lepiej prezentować umiejętności, kompetencje i kwalifikacje.
(23) Komisja opracowuje europejską klasyfikację umiejętności, kompetencji, kwalifikacji i zawodów (ESCO). Stosowana dobrowolnie mogłaby wspierać lepsze powiązanie między edukacją a zatrudnieniem. Dane opracowywane przez państwa członkowskie w kontekście ERK mogłyby posłużyć jako wkład do tej klasyfikacji.
(24) Informacje dotyczące procesu odnoszenia krajowych ram lub systemów kwalifikacji do ERK oraz dotyczące kwalifikacji odniesionych do poziomu ERK powinny być łatwo dostępne. Do osiągnięcia tego celu przyczyniłoby się wykorzystywanie wspólnych struktur i formatów danych. Ułatwiłoby to także zrozumienie i wykorzystywanie opublikowanych informacji dotyczących kwalifikacji.
(25) Na poziomie krajowym i unijnym powinna istnieć spójność, komplementarność i synergia między wdrażaniem europejskich ram kwalifikacji, krajowych ram lub systemów kwalifikacji oraz narzędzi przejrzystości i uznawania umiejętności, kompetencji i kwalifikacji, w tym narzędzi służących zapewnianiu jakości, gromadzeniu i przenoszeniu punktów i osiągnięć oraz narzędzi opracowanych w kontekście europejskiego obszaru szkolnictwa wyższego dotyczących przejrzystości i uznawania umiejętności, kompetencji i kwalifikacji.
(26) Rozwijanie ERK powinno być w pełni spójne z istniejącą europejską współpracą w dziedzinie kształcenia i szkolenia na mocy strategicznych ram ET 2020 oraz na mocy przyszłych europejskich ram strategicznych w dziedzinie kształcenia i szkolenia.
(27) Niniejsze zalecenie nie zastępuje ani nie definiuje krajowych ram lub systemów kwalifikacji. Europejskie ramy kwalifikacji nie opisują konkretnych kwalifikacji ani kompetencji poszczególnych osób; określone kwalifikacje należy odnieść do odpowiedniego poziomu ERK za pośrednictwem odpowiednich krajowych systemów kwalifikacji.
(28) Niniejsze zalecenie konsoliduje ERK jako wspólne ramy odniesienia obejmujące osiem poziomów przedstawionych jako efekty uczenia się, służące jako instrument przełożenia między różnymi ramami lub systemami kwalifikacji i ich poziomami.
(29) Z uwagi na niewiążący charakter niniejsze zalecenie odpowiada zasadzie pomocniczości i proporcjonalności, gdyż wspiera i uzupełnia działania państw członkowskich poprzez ułatwianie dalszej współpracy między nimi mającej na celu zwiększenie przejrzystości, porównywalności i możliwości przenoszenia kwalifikacji. Powinno ono zostać wdrożone zgodnie z krajowym prawem i krajową praktyką,
NINIEJSZYM ZALECA, BY PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE ZGODNIE Z UWARUNKOWANIAMI KRAJOWYMI:
NINIEJSZYM ZALECA, ABY KOMISJA WE WSPÓŁPRACY Z PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI I ZAINTERESOWANYMI STRONAMI W RAMACH GRUPY DORADCZEJ DS. ERK:
NINIEJSZYM ZALECA, ABY KOMISJA:
Zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie ustanowienia europejskich ram kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie traci moc.
Sporządzono w Brukseli dnia 22 maja 2017 r.
|
W imieniu Rady |
|
E. BARTOLO |
|
Przewodniczący |