Opinia Europejskiego Komitetu Regionów - Zachowanie zasobów rybnych i ochrona ekosystemów morskich za pomocą środków technicznych.

Opinia Europejskiego Komitetu Regionów - Zachowanie zasobów rybnych i ochrona ekosystemów morskich za pomocą środków technicznych

(2017/C 185/11)

(Dz.U.UE C z dnia 9 czerwca 2017 r.)

Sprawozdawca:	Emily WESTLEY, radna miasta Hastings (UK/PES)
Dokument źródłowy:	Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zachowania zasobów rybnych i ochrony ekosystemów morskich za pomocą środków technicznych, zmieniającego rozporządzenia Rady (WE) nr 1967/2006, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1224/2009 i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1343/2011 i (UE) nr 1380/2013 oraz uchylającego rozporządzenia Rady (WE) nr 894/97, (WE) nr 850/98, (WE) nr 2549/2000, (WE) nr 254/2002, (WE) nr 812/2004 i (WE) nr 2187/2005
	COM(2016) 134 final

I. 

ZALECANE POPRAWKI

Poprawka 1
Umocowania i motywy
Zakaz stosowania niektórych destrukcyjnych narzędzi lub metod połowów
Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską	Poprawka KR-u
(11) Należy zakazać stosowania niektórych destrukcyjnych narzędzi lub metod połowów, które wykorzystują materiały wybuchowe, trucizny, substancje oszałamiające, prąd elektryczny, młoty pneumatyczne lub inne urządzenia uderzające, narzędzi ciągnionych i chwytaków do zbierania korala czerwonego lub innego rodzaju korala i gatunków koralowatych oraz niektórych kusz z wyjątkiem szczególnego przypadku włoka wytwarzającego impulsy elektryczne, który może być używany pod pewnymi ścisłymi warunkami.	(11) Należy zakazać stosowania niektórych destrukcyjnych narzędzi lub metod połowów, które wykorzystują materiały wybuchowe, trucizny, substancje oszałamiające, prąd elektryczny, młoty pneumatyczne lub inne urządzenia uderzające, narzędzi ciągnionych i chwytaków do zbierania korala czerwonego lub innego rodzaju korala i gatunków koralowatych oraz niektórych kusz z wyjątkiem szczególnego przypadku włoka wytwarzającego impulsy elektryczne, który może być używany pod pewnymi ścisłymi warunkami. Warunki te powinny obejmować system monitorowania, kontroli i przeglądu dla celów egzekwowania, badań i oceny. Aktualne licencje na połowy elektryczne należy poddać (ponownej) ocenie naukowej, zanim zostaną odnowione lub otrzymają status niepodlegających zakazowi.
Uzasadnienie
Technika impulsu elektrycznego może mieć niszczący wpływ na życie w morzu, w tym młode ryby i gatunki niebędące celem połowów. Rada zarządzania zasobami morskimi odmawia certyfikacji tej techniki ze względu na "wpływ elektryczności na wiele elementów środowiska, w tym na gatunki zagrożone i chronione (w tym gatunki spodouste) i organizmy żyjące w osadzie, który to wpływ może mieć także konsekwencje dla ekologii miejsca połowów w szerszym ujęciu", a Międzynarodowa Rada Badań Morza (ICES) w lutym 2016 r. stwierdziła, że "istniejące ramy regulacyjne nie są wystarczające, by zapobiec wprowadzeniu potencjalnie niszczących systemów".
Poprawka 2
Artykuł 4
Wartości docelowe
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
1. Celem środków technicznych jest: (a) zapewnienie, by połowy gatunków morskich o rozmiarach mniejszych niż minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony nie przekraczały 5 % wielkości połowów zgodnie z art. 2 ust. 2 i art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013,	1. Celem środków technicznych jest: (a) by połowy gatunków morskich o rozmiarach mniejszych niż minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony nie przekraczały limitów określonych w aktach przyjętych przez Komisję zgodnie z art. 19 ust. 5 niniejszego rozporządzenia, a niezamierzone połowy zostały w jak największym stopniu ograniczone zgodnie z art. 2 ust. 5 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013,
Uzasadnienie
Zapewnienie, by połowy gatunków morskich o rozmiarach mniejszych niż minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony nie przekraczały 5 %, jest nierealistyczne w przypadku floty trawlerów. Ponadto przepis ten już zniechęca do połowów młodych osobników.
Poprawka 3
Artykuł 6
Definicje terminów
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
(4) "ukierunkowane połowy" oznaczają połowy określonego gatunku lub kombinacji gatunków, gdy całkowite połowy tego gatunku/tych gatunków stanowią ponad 50 % wartości ekonomicznej połowów;	(4) "ukierunkowane połowy" oznaczają połowy określonego gatunku lub kombinacji gatunków, gdy całkowite połowy tego gatunku/tych gatunków stanowią ponad 50 % danego rejsu połowowego;
Zalecana poprawka 4
Artykuł 6
Definicje terminów
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
(26) "takla" oznacza narzędzie połowowe składające się z głównej liny, czasami o znacznej długości, do której w regularnych odstępach przymocowane są przepony z haczykami z przynętą lub bez niej. Lina główna jest umocowana poziomo na dnie lub blisko dna, pionowo lub może unosić się na powierzchni;	(26) "takla" oznacza narzędzie połowowe składające się z głównej liny, o zmiennej długości, do której w regularnych odstępach przymocowane są przepony z haczykami z przynętą lub bez niej. Lina główna jest umocowana poziomo na dnie lub blisko dna, pionowo lub może unosić się w słupie wody na różnych głębokościach bądź na powierzchni;
Poprawka 5
Artykuł 6
Definicje terminów
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
(30) "worek włoka" oznacza najbardziej do tyłu wysuniętą część włoka, w kształcie walca, czyli o takim samym obwodzie na całej swojej długości, albo w kształcie zwężającym się; Składa się z jednej lub wielu ścian (części tkaniny sieciowej) o jednakowym rozmiarze oczka sieci, połączonych bocznie jedna z drugą w osi włoka sznurem, do którego może być przyłączona lina wzmacniająca brzegi. Do celów regulacyjnych ostatnie 50 oczek sieci tworzy worek włoka;	(30) "worek włoka" oznacza najbardziej do tyłu wysuniętą część włoka, w kształcie walca, czyli o takim samym obwodzie na całej swojej długości, albo w kształcie zwężającym się; Składa się z jednej lub wielu ścian (części tkaniny sieciowej) o jednakowym rozmiarze oczka sieci, połączonych bocznie jedna z drugą w osi włoka sznurem, do którego może być przyłączona lina wzmacniająca brzegi. Do celów regulacyjnych ostatnie 50 oczek sieci tworzy worek włoka;
Uzasadnienie
Poprawka nie dotyczy wersji polskiej.
Poprawka 6
Artykuł 6
Definicje terminów
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
(38) "czas zanurzenia" oznacza okres od momentu pierwszego umieszczenia sieci w wodzie do momentu pełnego wybrania sieci na pokład statku rybackiego;	(38) "czas zanurzenia" oznacza okres od momentu pierwszego umieszczenia poszczególnych sieci w wodzie do momentu pełnego wybrania wszystkich tych sieci na pokład statku rybackiego;
Uzasadnienie
Chodzi o sieci skrzelowe, oplątujące lub drygawice, składające się z kilku haków ciągnionych (kolejno przymocowanych urządzeń), z myślą o doprecyzowaniu, że czas zanurzenia rozpoczyna się w momencie umieszczenia w wodzie pierwszego haka ciągnionego i kończy w chwili wybrania na pokład ostatniego haka.
Poprawka 7
Artykuł 6
Definicje terminów
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
(42) "selekcja jakościowa" oznacza praktykę odrzutów tanich ryb objętych limitami połowowymi, mimo że mogły one zostać legalnie wyładowane, stosowaną w celu maksymalizacji całkowitej wartości ekonomicznej lub pieniężnej ryb przywiezionych do portu.	(42) "selekcja jakościowa" oznacza praktykę odrzutów tanich ryb objętych limitami połowowymi, mimo że mogły one zostać legalnie wyładowane, stosowaną w celu maksymalizacji całkowitej wartości ekonomicznej lub pieniężnej ryb przywiezionych do portu, z wyjątkiem gatunków nienadających się do spożycia przez ludzi ze względu na zgniecenie i stłamszenie w sieci;
Uzasadnienie
Specyfika wykorzystania połowów włokiem sprawia, że czasami połów jest zgnieciony i stłamszony, przez co nie nadaje się na sprzedaż.
Poprawka 8
Artykuł 9
Ogólne ograniczenia dotyczące stosowania narzędzi ciągnionych
Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską	Poprawka KR-u
1. Żadna część narzędzi ciągnionych nie jest wykonana z tkaniny sieciowej o rozmiarze oczka sieci mniejszym niż rozmiar oczka sieci worka włoka. Przepis ten nie ma zastosowania do narzędzi połowowych używanych w celu mocowania czujników do monitorowania narzędzi.	1. Żadna część narzędzi ciągnionych nie jest wykonana z tkaniny sieciowej o rozmiarze oczka sieci mniejszym niż rozmiar oczka sieci worka włoka. Przepis ten nie ma zastosowania do narzędzi połowowych używanych w celu mocowania czujników do monitorowania narzędzi. Możliwe jest przyznanie dalszego odstępstwa w drodze aktu delegowanego przyjętego na mocy art. 18 niniejszego rozporządzenia, w przypadku gdy korzystanie z tkaniny sieciowej o rozmiarze oczka sieci mniejszym niż rozmiar oczka sieci worka włoka w innych częściach narzędzia ciągnionego przynosi korzyści pod względem ochrony żywych zasobów morskich, jeśli korzyści te są przynajmniej równe korzyściom płynącym z obecnych metod połowowych.
Uzasadnienie
Przednia część urządzenia może składać się z sieci o większym rozmiarze oczek, jeżeli nie ma to wpływu na utrzymanie ryb dostających się do worka włoka i obniża koszty budowy urządzenia.
Poprawka 9
Artykuł 13
Ochrona wrażliwych siedlisk, w tym wrażliwych ekosystemów morskich
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
2. Jeżeli w najlepszych dostępnych opiniach naukowych zaleca się zmianę wykazu obszarów wymienionych w załączniku II, w tym dodanie nowych obszarów, Komisja jest uprawniona do przyjmowania takich zmian w drodze aktów delegowanych, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 11 ust. 2 i art. 11 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Przyjmując takie zmiany, Komisja zwraca szczególną uwagę na łagodzenie niekorzystnych skutków przemieszczania działalności połowowej na inne wrażliwe obszary.	2. Jeżeli w najlepszych dostępnych opiniach naukowych zaleca się zmianę wykazu obszarów wymienionych w załączniku II, w tym dodanie nowych obszarów, Komisja jest uprawniona do przyjmowania takich zmian w drodze aktów delegowanych, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 11 ust. 2 i art. 11 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Przyjmując takie zmiany, Komisja zwraca szczególną uwagę na łagodzenie niekorzystnych skutków przemieszczania działalności połowowej na inne wrażliwe obszary, a także uwzględnia przepisy dotyczące łowisk głębinowych.
Uzasadnienie
Chodzi o spójność z nowym prawodawstwem dotyczącym połowów głębinowych (rozporządzeniem ustanawiającym szczegółowe warunki dotyczące połowów stad głębinowych na północnowschodnim Atlantyku oraz przepisy dotyczące połowów na wodach międzynarodowych północnowschodniego Atlantyku i uchylającym rozporządzenie (WE) nr 2347/ 2002).
Poprawka 10
Artykuł 19
Środki regionalne w ramach wieloletnich planów działania
Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską	Poprawka KR-u
1. Komisja jest uprawniona do ustanawiania środków technicznych na poziomie regionalnym w celu osiągnięcia celów planów wieloletnich, o których mowa w art. 9 i 10 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Środki te ustanawiane są przez Komisję w drodze aktów delegowanych przyjmowanych zgodnie z art. 32 niniejszego rozporządzenia i art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.	1. Komisja jest uprawniona do ustanawiania środków technicznych na poziomie regionalnym w celu osiągnięcia celów planów wieloletnich, o których mowa w art. 9 i 10 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Środki te ustanawiane są przez Komisję w drodze aktów delegowanych przyjmowanych zgodnie z art. 32 niniejszego rozporządzenia i art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. Państwa członkowskie mogą przedkładać wspólne zalecenia, niezależnie od ustanowienia wieloletnich planów dla danego obszaru.
2...	2...
3...	3...
4...	4...
5...	5...
6.	6...
Uzasadnienie
Z obecnego brzmienia art. 19 projektu rozporządzenia można wywnioskować, że ustanowienie wieloletnich planów jest warunkiem przedłożenia wspólnych zaleceń.
Poprawka 11
Artykuł 19
Środki regionalne w ramach wieloletnich planów działania
Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską	Poprawka KR-u
1...	1...
2...	2...
3...	3...
4...	4...
5...	5...
6. Komisja może zwrócić się do STECF o ocenę wspólnych rekomendacji, o których mowa w ust. 5.	6. Komisja zwraca się do STECF o ocenę wspólnych rekomendacji, o których mowa w ust. 5.
Uzasadnienie
Zainteresowane strony uważają ściślejsze zaangażowanie STECF za niezbędne i domagały się tego podczas wysłuchań i debat politycznych w PE i KR-ze.
Poprawka 12
Artykuł 31
Środki ochronne
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
1. Jeżeli najlepsze dostępne opinie naukowe wskazują, że niezbędne jest natychmiastowe działanie w celu ochrony gatunków morskich, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 32 w celu zmniejszenia takich zagrożeń. Te akty prawne mogą w szczególności dotyczyć ograniczeń w zakresie stosowania narzędzi połowowych lub działalności połowowej na określonych obszarach lub w określonych okresach.	1. Jeżeli najlepsze dostępne opinie naukowe wskazują, że niezbędne jest natychmiastowe działanie w celu ochrony gatunków morskich, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 32 w celu zmniejszenia takich zagrożeń, określając wcześniej wpływ proponowanych środków na społeczeństwo i gospodarkę. Te akty prawne mogą w szczególności dotyczyć ograniczeń w zakresie stosowania narzędzi połowowych lub działalności połowowej na określonych obszarach lub w określonych okresach.
2. Akty delegowane, o których mowa w ust. 1, mają na celu w szczególności:	2. Akty delegowane, o których mowa w ust. 1, mają na celu w szczególności:
a) zareagowanie na nieoczekiwane zmiany w modelu stada wskutek wysokiego lub niskiego poziomu rekrutacji młodocianych osobników do danego stada;	a) zareagowanie na nieoczekiwane zmiany w modelu stada wskutek wysokiego lub niskiego poziomu rekrutacji młodocianych osobników do danego stada;
b) zapewnienie ochrony ryb odbywających tarło lub skorupiaków, w przypadku bardzo niskiej liczebności stad lub jeżeli inne czynniki środowiskowe stanowią zagrożenie dla stanu danego stada.	b) zapewnienie ochrony ryb odbywających tarło lub skorupiaków, w przypadku bardzo niskiej liczebności stad lub jeżeli inne czynniki środowiskowe stanowią zagrożenie dla stanu danego stada.
3. Akty delegowane, o których mowa w ust. 1, stosuje się przez okres nie dłuższy niż trzy lata, nie naruszając przepisów art. 32 ust. 6.	3. Akty delegowane, o których mowa w ust. 1, stosuje się przez okres nie dłuższy niż trzy lata, nie naruszając przepisów art. 32 ust. 6.
Uzasadnienie
Niniejsza poprawka ma na celu uwzględnienie skutków społeczno-gospodarczych przed podjęciem decyzji.
Poprawka 13
Artykuł 32
Wykonywanie przekazanych uprawnień
Tekst zaproponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 11, 13, 19, 28 i 31, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia [--]. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem tego pięcioletniego okresu. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.	2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 11, 13, 19 i 28, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia [--] i na okres trzech lat w przypadku art. 31. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem tego pięcioletniego okresu. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.
Uzasadnienie
W art. 31 powierza się Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, które będą obowiązywały przez okres trzech lat. Jednak w art. 32 uprawnienia Komisji wydają się obowiązywać przez pięć lat.
Poprawka 14
Artykuł 34
Przegląd i sprawozdawczość
Tekst zaproponowany przez Komisję Europejską	Poprawka KR-u
1...	1...
2...	2...
3...	3... 4. Sprawozdanie opiera się na kompleksowej ocenie oddziaływania terytorialnego przeprowadzanej przez Komisję dla każdego basenu morskiego w celu oceny środowiskowego i społeczno-gospodarczego wpływu wprowadzanych środków.
Uzasadnienie
Kompleksowy przegląd wpływu środków politycznych rozporządzenia wprowadzanych w różnych regionach jest istotnym warunkiem tworzenia polityki opartej na faktach. Umożliwi to realizację pełnego cyklu polityki obejmującego rozporządzenie, ocenę skutków i informacje zwrotne.

II. 

ZALECENIA POLITYCZNE

EUROPEJSKI KOMITET REGIONÓW

Zalecenia ogólne

1. Za niezwykle ważne dla powodzenia wspólnej polityki rybołówstwa uznaje opracowanie jasnych i prostych zasad, zrozumiałych i łatwych do zastosowania przez rybaków. Z uwagi na dużą liczbę uregulowań, na jakie będzie miał wpływ projekt rozporządzenia w sprawie zachowania zasobów rybnych i ochrony ekosystemów morskich za pomocą środków technicznych (zwany dalej "wnioskiem"), postrzega wniosek za faktyczny krok w kierunku uproszczenia przepisów prawnych dotyczących środków technicznych w rybołówstwie europejskim.

2. Z zadowoleniem przyjmuje przyjęte podejście legislacyjne, a mianowicie podstawowe rozporządzenie ramowe oraz zasady regionalizacji w załącznikach, które można zmienić w ramach uproszczonego i obejmującego wiele stron procesu regionalizacji przewidzianego we wniosku. Podejście to umożliwia ustanowienie wspólnych zasad dla wszystkich basenów morskich i oferuje wystarczającą elastyczność, by dostosować środki techniczne do konkretnych potrzeb mogących wyłonić się w poszczególnych regionach.

3. Z zadowoleniem stwierdza zgodność wniosku z zasadą proporcjonalności, o której mowa w art. 5 ust. 4 Traktatu o Unii Europejskiej.

4. Wzywa prawodawcę do zachowania prostej formy wniosku w jego pierwotnej wersji.

5. Wzywa prawodawcę do unikania wyjątków i odstępstw, które mogłyby zniekształcić równe warunki, chyba że pojawi się konkretna potrzeba w jakimś regionie.

Regionalizacja

6. Zauważa, że regionalizacja wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb) stwarza regionom i państwom członkowskim możliwość aktywnego zarządzania zasobami ryb w ramach celów tejże polityki.

7. Odnotowuje, że możliwość przedłożenia wspólnych zaleceń określających odpowiednie środki techniczne na poziomie regionalnym nie powinna być uzależniona od opracowania planów wieloletnich, lecz powinna pozostać otwarta dla wszystkich sektorów rybołówstwa.

8. Uznaje regionalizację za szansę na stworzenie elastycznego systemu aktywnego zarządzania rybołówstwem w wymiarze regionalnym w oparciu o jakościowe i ilościowe parametry i zgodnie z celami i wielkościami wyznaczonymi we WPRyb.

9. Zwraca się do Komisji o uwzględnienie specyfiki lokalnej w odniesieniu do minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony oraz o możliwość zmiany załączników V-X w drodze uproszczonej procedury i w powiązaniu z władzami lokalnymi i regionalnymi.

10. Apeluje do prawodawcy o zapewnienie spójności pomiędzy tekstem rozporządzenia w sprawie WPRyb, wieloletnimi planami i obecnym wnioskiem.

Podejście oparte na zaufaniu i zaangażowanie w reformę wszystkich zainteresowanych stron

11. Za niezwykle ważne uznaje zastosowanie podejścia opartego na zaufaniu w kontekście uregulowań w dziedzinie rybołówstwa. Odnotowuje, że jest to bardzo potrzebne, aby zapobiegać dalszemu wyobcowaniu wspólnot rybackich. Decydenci powinni ufać, że rybacy w pełni wdrożą reformę, a rybacy powinni móc liczyć na pomoc polityków. Podejście oparte na zaufaniu wymaga przekrojowych wysiłków, co z kolei oznacza, że wszystkie zainteresowane strony muszą postrzegać rybołówstwo nie tylko z punktu widzenia zdolności połowowej, nakładu połowowego i kwot, lecz także z uwzględnieniem elementów społecznych, małego wpływu na środowisko i zrównoważoności sektora w przyszłości.

12. Wzywa prawodawcę do uwzględnienia zachęt, dzięki którym przestrzeganie przepisów będzie naturalnym wyborem dla rybaków. Mogłyby to być zachęty gospodarcze, społeczne, administracyjne bądź innego charakteru, zgodne z prawodawstwem unijnym i uwarunkowane spełnieniem pewnych kryteriów. Powinny one zostać opracowane w duchu "kultury zgodności i współpracy", o której wspomina się w art. 36 ust. 2 lit. g) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

13. Odnotowuje, że rozdział kwot jest obowiązkiem państw członkowskich. Przyjęcie przepisów pozwalających tradycyjnemu łodziowemu rybołówstwu przybrzeżnemu bezpośrednio zarządzać kwotami ¹  i połowami może stanowić doskonałą okazję do zaradzenia historycznej niesprawiedliwości wobec łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego, umożliwiając rybakom prowadzącym taką działalność odgrywanie większej roli w zarządzaniu morzami, gwarantując takie same warunki, jakie obowiązują w stosunku do rybołówstwa na większą skalę, oraz zapewniając równowagę między prawami i obowiązkami. Umożliwienie rybakom prowadzącym działalność na małą skalę zarządzania określonymi zasobami dzięki przełomowym osiągnięciom i pod ścisłą kontrolą rozbudzi poczucie współodpowiedzialności za zarządzane dobro (ryby) i będzie zachętą do dbania o nie.

14. Popiera Parlament Europejski ²  w jego apelu do Komisji Europejskiej i państw członkowskich UE o stopniowe zwiększanie kwot przyznawanych rybakom zajmującym się tradycyjnym łodziowym rybołówstwem przybrzeżnym, aby w ten sposób wesprzeć tę zrównoważoną formę rybołówstwa;

15. Taki zdecentralizowany system zarządzania uprawnieniami do połowów powinien opierać się na kilku podstawowych założeniach, takich jak:

1) zachowanie zasobów morskich i ochrona środowiska jako warunek ostateczny;

2) doradztwo naukowe i zalecenia;

3) ścisła kontrola i stopniowa ocena wdrażania;

4) wpisana w sam system elastyczność umożliwiająca dokonanie zmian po ocenie i zakończeniu fazy pilotażowej;

5) ustanowienie uprawnień do połowów jako odsetka maksymalnego podtrzymywalnego połowu, by zachęcić rybaków do aktywnego promowania odbudowy stad ryb.

Znaczenie łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego dla małych społeczności rybackich w Europie

16. Odnotowuje, że małe miejscowości rybackie zajmujące się wzdłuż wybrzeży europejskich tradycyjnym łodziowym rybołówstwem stanowią unikalną część ekosystemu obejmującego dziedzictwo, spójność społeczeństw, turystykę, gastronomię i gościnność.

17. Ubolewa, że bieżąca reforma WPRyb nie uwzględnia w pełnym wymiarze znaczenia łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego dla lokalnego zarządzania morzami. Zajmujący się nim rybacy posiadają wiedzę na temat miejscowej historii, tradycji i sposobu życia oraz stanowią ważne ogniwo w społeczno-gospodarczej tkance miejscowości przybrzeżnych.

18. Apeluje do prawodawcy i państw członkowskich o wykorzystanie całego potencjału wsparcia i korzyści ekologicznych dla łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego w ramach obecnej WPRyb.

19. W tym kontekście za pozytywny uznaje fakt, że proponowane rozporządzenie w sprawie środków technicznych nie będzie wymagać od tych rybaków inwestycji w nowe narzędzia i sieci.

20. Zauważa, że rybacy zajmujący się łodziowym rybołówstwem przybrzeżnym czują się coraz bardziej oderwani od polityki ze względu na nieskuteczne zarządzanie i nadmierną regulację w poprzednich dziesięcioleciach, a następnie gruntowne reformy, które wprowadziły liczne nowe przepisy, w tym zakaz odrzutów, obowiązek wyładunku, regionalizację, wieloletnie plany działania oraz przegląd środków technicznych, rozporządzenia w sprawie kontroli i gromadzenia danych.

21. Przypomina swoje stanowisko, zgodnie z którym unijna polityka rybołówstwa powinna stanowić centralny element szerszej strategii niebieskiego wzrostu uwzględniającej specyfikę sektora rybołówstwa, a także wzrost wszystkich sektorów niebieskiej gospodarki, w tym przemysłu morskiego i turystyki, oraz zatrudnienie i ochronę środowiska; przypomina również, że przedsiębiorczość związana z niebieską gospodarką nie dotyczy tylko działalności wykonywanej na morzach i oceanach ³ , lecz wszystkich regionów przybrzeżnych.

Bruksela, dnia 7 grudnia 2016 r.

	Markku MARKKULA
	Przewodniczący Europejskiego Komitetu Regionów

1 Zgodnie z art. 17 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 i art. 19 ust. 4 lit. c) obecnego wniosku.

2 2015/2090(INI).

3 NAT-V-044.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2017.185.82
• Rodzaj: Akt przygotowawczy
• Tytuł: Opinia Europejskiego Komitetu Regionów - Zachowanie zasobów rybnych i ochrona ekosystemów morskich za pomocą środków technicznych.
• Data aktu: 07/12/2016
• Data ogłoszenia: 09/06/2017