Rezolucja Europejskiego Komitetu Regionów - Wkład Europejskiego Komitetu Regionów w program prac Komisji Europejskiej na 2017 r.

Rezolucja Europejskiego Komitetu Regionów - Wkład Europejskiego Komitetu Regionów w program prac Komisji Europejskiej na 2017 r.

(2017/C 017/02)

(Dz.U.UE C z dnia 18 stycznia 2017 r.)

Dokument przedłożony przez grupy polityczne PES, EPL, ALDE, EA i EKR

EUROPEJSKI KOMITET REGIONÓW,

- uwzględniając swoje rezolucje z dnia 4 czerwca 2015 r. w sprawie priorytetów na lata 2015-2020 i z dnia 4 grudnia 2015 r. w sprawie programu prac Komisji Europejskiej na 2016 r. oraz protokół o współpracy z Komisją Europejską z lutego 2012 r.,

- uwzględniając zasady pomocniczości i proporcjonalności, przykłada dużą wagę do tego, by prace Komisji nadal odzwierciedlały jej zobowiązanie do stosowania tych zasad poprzez zintegrowane i wielopoziomowe podejście polityczne, i oczekuje coraz większego zaangażowania władz lokalnych i regionalnych w europejski proces decyzyjny.

Miejsca pracy, wzrost gospodarczy, inwestycje i polityka spójności

1. Wzywa Komisję do przedstawienia w niedługim czasie nowej długoterminowej strategii zrównoważonego rozwoju UE (Europejska strategia rozwoju zrównoważonego) do 2030 r., opracowanej z uwzględnieniem śródokresowego przeglądu strategii "Europa 2020" i wdrażania celów zrównoważonego rozwoju wyznaczonych przez Organizację Narodów Zjednoczonych.

2. Zwraca uwagę na rolę władz lokalnych i regionalnych w usuwaniu przeszkód dla inwestycji, jak podkreślono w sprawozdaniach krajowych z 2016 r. oraz zaleceniach dla poszczególnych krajów. Podkreśla, że wszystkie szczeble władzy powinny współpracować w celu identyfikowania i eliminowania takich przeszkód w swoich krajach.

3. Zwraca się do Komisji i do EBI o podjęcie dalszych działań w celu zapewnienia komplementarności i zasady dodatkowości między Europejskim Funduszem na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS) a europejskimi funduszami strukturalnymi i inwestycyjnymi, a także innymi programami finansowanymi przez UE. Ponownie wzywa do włączenia KR-u do wdrażania, monitorowania i oceny planu inwestycyjnego, zwłaszcza w kontekście upowszechniania platform inwestycyjnych oraz analizy rzeczywistego wpływu EFIS na ograniczanie dysproporcji w inwestycjach na poziomie regionalnym i lokalnym.

4. Podkreśla, że Komisja Europejska i Europejski Bank Inwestycyjny powinny doprecyzować rolę regionalnych banków prorozwojowych i innych instytucji finansowych w systemie powstających platform inwestycyjnych, jako narzędzi realizacji planu inwestycyjnego dla Europy ¹ .

5. Podkreśla, że konieczne są uproszczenia, by zwiększyć skuteczność programów europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych i lepiej je wykorzystywać, oraz sugeruje niezwłoczne przyjęcie szeregu środków upraszczających w bieżącym okresie programowania. Jednocześnie proponuje, by podjęto intensywne prace nad dogłębnym przeglądem sposobu wdrażania polityki spójności przed kolejnym okresem programowania, intensyfikując prace w ramach grupy wysokiego szczebla ds. uproszczenia i rozpoczynając kompleksowy i wielopoziomowy dialog, zwłaszcza z władzami lokalnymi i regionalnymi.

6. Proponuje zastosowanie szerszych wyłączeń od zasad dotyczących pomocy państwa dla europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych.

7. Z zadowoleniem przyjmuje przegląd transgraniczny, który ma znieść prawne i administracyjne przeszkody we współpracy transgranicznej, i zachęca Komisję do przedstawienia w 2017 r. konkretnych działań mających na celu usunięcie tych barier, z uwzględnieniem propozycji prezydencji luksemburskiej dotyczącej europejskiej konwencji o współpracy transgranicznej ustanawiającej szczególne przepisy na rzecz regionów przygranicznych. Wzywa Komisję do ścisłego monitorowania wdrażania dyrektywy nr 2011/24/UE w sprawie transgranicznej opieki zdrowotnej pod kątem korekty jej ewentualnych braków.

8. Ubolewa, że śródokresowe przeglądy wielu programów i inicjatyw przewidziane w trzecim kwartale 2017 r. nie zbiegają się w czasie z przeglądem bieżących wieloletnich ram finansowych. W związku z tym wzywa Komisję do ich ukończenia przed dniem 1 lipca 2017 r. oraz o przedstawienie kompleksowej propozycji dotyczącej kolejnych wieloletnich ram finansowych przewidzianej przed dniem 1 stycznia 2018 r. Wyraża nadzieję, że późniejszy przegląd tych programów nie spowoduje opóźnień w przyjęciu wniosków legislacyjnych dotyczących kolejnych wieloletnich ram finansowych.

9. Podkreśla znaczenie wdrożenia programu UE dla miast, uzgodnionego przez szefów państw i rządów, we współpracy z władzami lokalnymi i regionalnymi. Zwraca uwagę, że program ten powinien być zgodny z unijnym programem lepszego stanowienia prawa. Wzywa do włączenia programu UE dla miast do rocznego programu prac Komisji na 2017 r., w którym należy przewidzieć opracowanie białej księgi w sprawie wdrożenia programu UE dla miast.

10. Zwraca się do Komisji, by w swym rocznym programie prac na 2017 r. uwzględniła opracowanie wizji terytorialnej do 2050 r. Podkreśla potrzebę stworzenia nowej wizji terytorialnej, ponieważ Europejska Perspektywa Rozwoju Przestrzennego z 1999 r. wymaga aktualizacji, jak podkreślono we wnioskach końcowych ze spotkania ministrów poświęconego spójności terytorialnej i polityce miejskiej w dniu 27 listopada 2015 r.

11. Wzywa Komisję do skupienia wysiłków na usuwaniu wąskich gardeł w transporcie i zapewnianiu właściwych połączeń transgranicznych, w szczególności do zajęcia się kwestią brakujących transgranicznych połączeń transportowych na poziomie lokalnym i regionalnym. Należy zapewnić odpowiednie finansowanie, zwłaszcza małej infrastruktury o znaczeniu transgranicznym. Oczekuje, że Komisja Europejska przedstawi konkretne propozycje dotyczące planifikatorów transgranicznych podróży multimodalnych oraz interoperacyjnych zintegrowanych systemów sprzedaży biletów na środki komunikacji, a także harmonogram ich wdrażania.

12. Ponawia swój apel do Komisji Europejskiej o opublikowanie zielonej księgi w sprawie mobilności w regionach zmagających się z wyzwaniami geograficznymi i demograficznymi.

13. Zachęca Komisję do wznowienia debaty w sprawie "Wyjść poza PKB" i do zbadania potrzeby i realności opracowania uzupełniających wskaźników dotyczących wyników ekonomicznych, jakości życia i zrównoważonego rozwoju.

14. Zaleca Komisji Europejskiej opracowanie uznanych i zatwierdzonych we wszystkich państwach członkowskich "gwarancji minimalnych kwalifikacji i umiejętności", bez kwestionowania odpowiedzialności państw członkowskich za treść nauczania i organizację systemów edukacyjnych na mocy art. 165 TFUE, i oczekuje, że ustalenia dotyczące uznawania uczenia się pozaformalnego i nieformalnego będą gotowe najpóźniej w 2018 r. Podkreśla konieczność dopasowania umiejętności do potrzeb rynku pracy, a w związku z tym uwzględnienia w rocznym programie prac Komisji na 2017 r. potrzeb szkoleniowych młodych bezrobotnych.

15. Wzywa Komisję do opracowania unijnej strategii dotyczącej zmian demograficznych, uwzględnienia w ramach śródokresowego przeglądu strategii "Europa 2020" inicjatywy przewodniej w dziedzinie demografii oraz prowadzenia na wczesnym etapie dialogu z KR-em w sprawie przyszłej definicji regionów, które cierpią na skutek poważnych i trwałych niekorzystnych warunków demograficznych.

16. Oczekuje, że Komisja przedstawi na początku 2017 r. wniosek ustawodawczy dotyczący europejskiego filara praw socjalnych w celu zaradzenia asymetrii między swobodami gospodarczymi a prawami socjalnymi.

17. Apeluje do Komisji Europejskiej o przedstawienie ram prawnych obejmujących zbiór wspólnych definicji dotyczących różnych europejskich form gospodarki społecznej, tzn. spółdzielni, fundacji, towarzystw ubezpieczeń wzajemnych i stowarzyszeń, by przedsiębiorstwa gospodarki społecznej mogły działać na pewnej podstawie prawnej i czerpać tym samym korzyści z rynku wewnętrznego oraz swobodnego przepływu.

18. Wzywa Komisję do zaproponowania nowej strategii na rzecz równouprawnienia płci i praw kobiet w latach 2016- 2020 oraz do przedstawienia wniosku ustawodawczego dotyczącego zmiany dyrektywy Rady (EWG) nr 92/85 w sprawie urlopu macierzyńskiego.

19. Wzywa Komisję, aby przy udziale KR-u i państw członkowskich przedłożyła drugie sprawozdanie dotyczące europejskiej strategii w sprawie niepełnosprawności na lata 2010-2020 oraz monitorowała dalszy rozwój tej strategii.

20. Wzywa Komisję do zajęcia się problemem fikcyjnych spółek.

21. Ma zamiar wnieść wkład w Europejski Rok Dziedzictwa Kulturowego w 2018 r. przez rozpowszechnianie wiedzy na ten temat na poziomie lokalnym.

22. Podkreśla potrzebę odnowionej europejskiej strategii na rzecz turystyki oraz wskazuje, że Komitet Regionów rozpoczął w tym kontekście prace nad opinią "Turystyka siłą napędową współpracy regionalnej w UE" oraz przedstawi Komisji Europejskiej propozycje do tej odnowionej europejskiej strategii.

23. Wzywa Komisję do bardziej systematycznego uwzględniania wymiaru wiejskiego wszystkich dziedzin polityki UE oraz do przedstawienia białej księgi w sprawie obszarów wiejskich, która posłużyłaby za punkt wyjścia dla polityki rozwoju obszarów wiejskich po roku 2020.

24. Wzywa Komisję do dalszego wspierania niebieskiego wzrostu za pomocą nowego kompleksowego planu rozwoju niebieskiej gospodarki w Europie w oparciu o wspólną europejską strategię na rzecz gromadzenia informacji o linii brzegowej i środowisku morskim, aby pomóc w rozwoju niebieskiej gospodarki dzięki większej dostępności danych, a jednocześnie uniknąć fragmentacji i wykorzystać transgraniczne synergie. Domaga się ponadto utworzenia wspólnoty wiedzy i innowacji na rzecz niebieskiej gospodarki.

25. Wzywa Komisję, by wprowadziła zasadę odporności inwestycji na klęski żywiołowe do swojej polityki i funduszy. Wzywa Komisję do sporządzenia, w porozumieniu i we współpracy z władzami lokalnymi, regionalnymi i krajowymi oraz z zainteresowanymi stronami, wytycznych na temat ram z Sendai dotyczących ograniczania ryzyka klęsk żywiołowych oraz tego, co oznaczają one dla Europy i jak najlepiej je wdrożyć.

Zrównoważony rozwój

26. Wzywa Komisję do pełnego wdrożenia planu działań dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym oraz do rozważenia potrzeby przedłożenia w 2017 r. niezbędnych wniosków, w tym ambitnej strategii na rzecz tworzyw sztucznych w gospodarce o obiegu zamkniętym, ustawodawstwa ustanawiającego minimalne wymogi jakości dotyczące wody odzyskiwanej i nowych inicjatyw dotyczących sektora robót budowlanych i rozbiórkowych.

27. Wzywa Komisję do przeprowadzania ocen oddziaływania terytorialnego w odniesieniu do wszystkich istniejących celów wiążących z punktu widzenia środowiska.

28. Wzywa Komisję do dokonania przeglądu celów UE dotyczących klimatu i środków niezbędnych do ich realizacji zgodnie z globalnymi celami przyjętymi w trakcie COP 21 w Paryżu. Przypomina Komisji o jej początkowych zaleceniach mówiących o ograniczeniu o 50 % emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. w porównaniu z poziomem z 1990 r. Uważa, że wszelkie nowe cele powinny być przedmiotem oceny oddziaływania terytorialnego i nie powinny ograniczać prawa państw członkowskich do określenia własnego koszyka energetycznego.

29. Wzywa Komisję do wprowadzenia w życie punktu 15 preambuły globalnego porozumienia klimatycznego i do uznania znaczenia podejścia opartego na wielopoziomowym sprawowaniu rządów, które obejmuje nie tylko miasta, ale także regiony.

30. Apeluje o umożliwienie mu udziału w pracach unijnego forum ds. infrastruktury energetycznej, by reprezentować stanowisko władz lokalnych i regionalnych w procesie tworzenia polityk dotyczących inwestycji w infrastrukturę energetyczną, w szczególności w zakresie zdecentralizowanej produkcji energii, w tym mikroprodukcji i dystrybucji.

31. Pragnie być angażowany, od wczesnych etapów procesu planowania polityki, w przegląd dyrektyw UE w sprawie efektywności energetycznej, promowania energii ze źródeł odnawialnych oraz struktury rynku energii elektrycznej.

32. Wzywa Komisję do zaproponowania bardziej konkretnych inicjatyw w zakresie skojarzonej gospodarki energetycznej oraz sieci lokalnego ogrzewania i chłodzenia w celu dalszego ograniczenia emisji CO₂ i zwiększenia bezpieczeństwa energetycznego.

33. Uważa, że Komisja powinna zwiększyć swoje ambicje dotyczące polityki w zakresie energii ze źródeł odnawialnych poprzez dalsze wspieranie, dostosowanie i upowszechnianie modelu Porozumienia Burmistrzów w UE i poza nią, co pomoże przekształcić zarządzanie na poziomie miast, działania na rzecz klimatu i zaangażowanie obywateli w bardziej konsekwentny i trwały sposób.

34. Apeluje o pełne wdrożenie 7. unijnego programu działań w zakresie środowiska na lata 2014-2020 oraz wzywa Komisję do przedłożenia wniosku dotyczącego unijnej dyrektywy, która ustanawiałaby przepisy dotyczące zapewniania zgodności z dorobkiem prawnym UE w dziedzinie ochrony środowiska ² .

35. Wzywa do pełnego wdrożenia unijnej strategii ochrony różnorodności biologicznej do 2020 r. i w związku z tym wzywa Komisję do przedstawienia w 2017 r. od dawna oczekiwanej inicjatywy dotyczącej zerowej utraty różnorodności biologicznej netto i usług ekosystemowych. Ponawia również swój apel do Komisji, by nie dokonywać przeglądu dyrektyw dotyczących ochrony przyrody, lecz przedstawić wkrótce komunikat zawierający konkretne działania w celu wsparcia ich lepszej realizacji ³ .

36. Wzywa Komisję do przedstawienia komunikatu w sprawie zrównoważonej żywności i określenia spójnych ogólnounijnych ram politycznych dla zrównoważonego rolnictwa, produkcji żywności i łańcucha dostaw oraz aspektów handlowych. Przypomina Komisji Europejskiej o swym wezwaniu do ustalenia bardziej konkretnych celów na rzecz ograniczenia marnotrawstwa żywności o 30 % do 2025 r. ⁴ . Ponawia również wezwanie do wprowadzenia nowego logo i ustalenia wspólnego symbolu i systemu identyfikacji produktów lokalnych.

37. Wzywa Komisję do opracowania nowej strategii dotyczącej alkoholu na lata 2016-2025. Należy przy tym oprzeć się na najnowszych danych, uwzględnić zmiany społeczne oraz promować programy realizowane już na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym.

Rynek wewnętrzny i konkurencja

38. Wspiera apel Parlamentu Europejskiego o włączenie filaru jednolitego rynku do europejskiego semestru, wraz z systemem regularnego monitorowania i oceny.

39. Z zadowoleniem przyjmuje zapowiadany pakiet uproszczeń VAT dla MŚP oraz inicjatywę dotyczącą przedsiębiorstw typu startup. Są to konkretne działania na rzecz zmniejszenia odczuwanego przez przedsiębiorstwa obciążenia regulacyjnego i administracyjnego. Podkreśla, że konieczne są dalsze znaczące uproszczenie ram prawnych, zwłaszcza w odniesieniu do dostępu MŚP do zamówień publicznych oraz ich uczestnictwa w projektach finansowanych z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych.

40. Wyraża zadowolenie, że Komisja poświęciła uwagę kwestiom gospodarki dzielenia się lub konsumpcji współdzielonej. Powtarza jednak swoje przekonanie, że we wszelkich inicjatywach w zakresie twardych przepisów należy przyjąć podejście sektorowe oraz uwzględnić zakres inicjatyw jako kryterium pozwalające wyznaczyć granice regulacji.

41. Uważa, że Komisja musi lepiej reagować na poważne trudności w finansowaniu usług świadczonych w interesie ogólnym i w związku z tym wzywa Komisję do oceny terytorialnego oddziaływania prawodawstwa UE dotyczącego świadczenia usług w interesie ogólnym, ze szczególnym uwzględnieniem przepisów dotyczących pomocy państwa i zamówień publicznych, oraz do wykorzystania wszelkich istniejących możliwości uproszczenia, w tym uproszczenia instrumentów finansowych UE. W związku z tym oczekuje, że zostanie poproszony o wyrażenie opinii w sprawie przewidzianego na 2017 r. przeglądu "pakietu Almunii" na temat finansowania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym.

42. Proponuje, by po zakończeniu oceny dyrektywy w sprawie procedur odwoławczych w dziedzinie zamówień publicznych dokonać przeglądu tej dyrektywy w celu zajęcia się niedociągnięciami stwierdzonymi przez władze lokalne i regionalne.

Unia gospodarcza i walutowa (UGW) i europejski semestr

43. Ponawia swój apel do Komisji Europejskiej i do Parlamentu Europejskiego, aby wprowadzić kodeks postępowania gwarantujący strukturalne włączenie władz lokalnych i regionalnych w europejski semestr. Komitet zobowiązuje się do prowadzenia stałego dialogu w tej sprawie z Komisją Europejską.

44. Ponownie wzywa Komisję do przeprowadzenia oceny wpływu nowych regulacji ESA 2010 na zdolność władz lokalnych i regionalnych do inwestowania.

45. Wzywa Komisję do włączenia KR-u w przygotowanie białej księgi w sprawie reformy UGW. W dokumencie tym należy uwzględnić konkurencyjność oraz wymiar społeczny tej unii.

Jednolity rynek cyfrowy, badania naukowe i innowacje

46. Uważa, że jednym z głównych wyzwań jednolitego rynku cyfrowego jest stworzenie zrównoważonej gospodarki opartej na danych, w tym w dziedzinie przemysłu ("przemysł 4.0"). Zaleca stworzenie warunków umożliwiających dostęp wszystkich obszarów do usług szerokopasmowych. Zaleca również współpracę z Komisją i EBI na rzecz wykorzystania funduszy i programów wsparcia dla infrastruktury ICT. Wzywa Komisję Europejską do sporządzania, w ramach realizacji jednolitego rynku cyfrowego, regularnych sprawozdań z postępów na drodze do pokonania przepaści cyfrowej, zwłaszcza na poziomie lokalnym i regionalnym.

47. Wzywa Komisję do przedstawienia propozycji mających na celu lepsze wykorzystanie programów badawczych finansowanych przez UE dzięki dalszemu rozwijaniu synergii między programem "Horyzont 2020" oraz finansowaniem z tytułu europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych i EFIS, a także dzięki ściślejszym związkom ze strategią inteligentnej specjalizacji na poziomie regionalnym. Zaleca, by przy przeprowadzaniu przeglądu śródokresowego zwrócono szczególną uwagę na to, jaki wpływ na wzrost gospodarczy ma finansowanie z programu "Horyzont 2020" i na likwidację przepaści innowacyjnej.

48. Sugeruje ścisłe zaangażowanie KR-u w przegląd strategii dotyczącej biogospodarki w 2017 r.

49. Podkreśla, że wdrożenie nowych narzędzi, takich jak Europejska Rada ds. Innowacji, jak również inicjatyw w sprawie otwartych danych i otwartych innowacji musi uwzględniać wymiar regionalny oraz przyczyniać się do zmniejszenia przepaści innowacyjnej.

Polityka handlowa UE

50. Apeluje do Komisji, by wszelkim istotnym inicjatywom w dziedzinie polityki handlowej towarzyszyła ocena oddziaływania terytorialnego oraz by nowe umowy handlowe nie wprowadzały nowych ograniczeń dla władz lokalnych i regionalnych w odniesieniu do usług świadczonych w interesie ogólnym.

51. Zwraca się do Komisji o systematyczne przeprowadzanie oceny ex post w celu zbadania zarówno pozytywnych, jak i negatywnych skutków gospodarczych, środowiskowych, społecznych i terytorialnych związanych z umowami handlowymi.

52. Apeluje do Komisji, by w celu rozwiązania problemów dotyczących przejrzystości w kształtowaniu polityki handlowej na poziomie państw członkowskich przedstawiała wytyczne dotyczące sposobu formułowania celów polityki handlowej przed rozpoczęciem negocjacji, tj. na etapie ustalania mandatu przez 28 państw członkowskich.

Sprawiedliwość, prawa podstawowe i migracja

53. W odniesieniu do wymiaru sprawiedliwości domaga się, by Komisja wspierała te formy zachęt, które pomagają państwom poprawić warunki przetrzymywania osób w więzieniach, sprzyjają wprowadzaniu postępowania mediacyjnego w sprawach karnych i są nastawione na sprawiedliwość naprawczą, jak również na promowanie alternatyw wobec uwięzienia i na szkolenia sprzyjające wydobywaniu się ze środowiska społecznego opartego na bezprawiu i przestępczości.

54. Przyjmuje z zadowoleniem gotowość Komisji Europejskiej do rozwiązywania problemów wynikających z bezprecedensowego napływu do Europy osób ubiegających się o azyl, uchodźców i osób migrujących z przyczyn ekonomicznych. Uznaje propozycje dotyczące reformy systemu dublińskiego za istotny krok w tym kierunku, oczekuje jednak, że w 2017 r. przedstawione zostaną dalsze konkretne propozycje pozwalające stworzyć kompleksową politykę unijną w dziedzinie migracji i azylu opartą na poszanowaniu praw podstawowych i zobowiązań międzynarodowych oraz na zasadzie solidarności.

55. Wzywa Komisję, by we współpracy z państwami członkowskimi nadal dążyła do uzgodnienia wspólnego europejskiego wykazu bezpiecznych krajów pochodzenia oraz współpracowała z krajami pochodzenia i tranzytu uważanymi za bezpieczne w celu wdrożenia skutecznych i szybkich działań na rzecz powrotu z pełnym poszanowaniem praw człowieka i zobowiązań międzynarodowych.

56. Wzywa Komisję, aby zaproponowała ustanowienie mechanizmów umożliwiających osobom ubiegającym się o azyl składanie wniosków o wizę humanitarną poza UE w celu umożliwienia im legalnego wjazdu do UE.

57. Uznaje ważny wkład migracji we wzrost gospodarki europejskiej i domaga się, by uwzględnić ten aspekt w kontekście europejskiego semestru, w szczególności w odniesieniu do nakładów koniecznych do zapewnienia integracji migrantów.

58. Uważa, że bardziej niż kiedykolwiek ważne jest utrzymanie strefy Schengen, i wzywa Komisję do podjęcia wszelkich starań, we współpracy z państwami członkowskimi, by przywrócić niezbędną stabilność tego systemu. Przypomina, że zawieszenie układu z Schengen w sprawie swobodnego przekraczania granic ma znaczące konsekwencje pod względem kontroli fizycznych i stwarza ryzyko poważnych skutków gospodarczych, a nie rozwiązuje problemu presji migracyjnej.

59. Wzywa Komisję do przyznania większych środków władzom lokalnym i regionalnym, aby mogły one skuteczniej wypełniać swoją istotną funkcję w zakresie wspierania i integracji osób ubiegających się o azyl, uchodźców i migrantów.

60. Utrzymuje, że lepszy podział europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych na poziomie regionalnym i lokalnym stanowi niezbędny warunek wspierania polityk integracyjnych. W związku z tym pragnie, by przeznaczono więcej zasobów i poprawiono ich dystrybucję oraz skuteczność ich wykorzystania w celu rozwiązania problemu osób ubiegających się o azyl, uchodźców i migracji w nadchodzących latach.

61. Wzywa Komisję do:

1) wspierania władz lokalnych i regionalnych w opracowywaniu lokalnych, regionalnych i krajowych strategii służących zapobieganiu radykalizacji postaw;

2) dalszego gromadzenia i opublikowania w formie podręcznika informacji o najlepszych praktykach w tym zakresie;

3) wspierania współpracy między miastami w dziedzinie przeciwdziałania radykalizacji.

62. Wyraża zaniepokojenie w związku z trudnościami w monitorowaniu obecności małoletnich bez opieki i ryzykiem, że padną oni ofiarą handlu ludźmi i wykorzystywania. Domaga się wdrażania programów integracji i szkoleń, zwłaszcza skierowanych do małoletnich przebywających na danym terytorium. Domaga się także, by stosowane rozwiązania w zakresie przyjmowania angażowały społeczności pochodzenia małoletnich, które są już zakorzenione na terenie kraju przyjmującego, tak by zapewnić małoletnim możliwości życia w rodzinie lub środowisku zbliżonym do domowego.

Stabilność i współpraca poza Unią Europejską

63. Podkreśla, że przy wdrażaniu zmienionej europejskiej polityki sąsiedztwa UE należy priorytetowo traktować inicjatywy wspierające procesy decentralizacji, partnerstwa i budowania zdolności na poziomie niższym niż krajowy. Wzywa Komisję do wznowienia funkcjonowania instrumentu na rzecz administracji lokalnej (LAF) oraz objęcia nim wszystkich krajów ościennych. Ponawia swoją propozycję włączenia metodologii, koncepcji i instrumentów europejskiej polityki spójności w realizację zmienionej europejskiej polityki sąsiedztwa UE.

64. Apeluje do Komisji, by w rocznych sprawozdaniach dotyczących postępów na drodze do członkostwa, dokonywała dokładniejszej analizy procesów decentralizacji, a także sytuacji samorządu lokalnego w krajach objętych procesem rozszerzenia.

65. Nalega, aby władze lokalne i regionalne UE wniosły odpowiedni wkład we współpracę na rzecz rozwoju, by osiągnąć trwałe rezultaty, w tym w kontekście konferencji Organizacji Narodów Zjednoczonych poświęconej mieszkalnictwu i zrównoważonemu rozwojowi obszarów miejskich (Habitat III).

66. Wzywa Komisję do zwrócenia szczególnej uwagi na ochronę uchodźców na obszarach pochodzenia, co jest istotnym elementem w radzeniu sobie z rosnącą liczbą osób potrzebujących międzynarodowej ochrony. W tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji Europejskiej w sprawie nowych ram partnerstwa z krajami trzecimi, w których przebywa duża liczba uchodźców. Kraje te muszą zbudować trwałe zdolności przyjmowania uchodźców i zapewniać długoterminowe perspektywy w pobliżu miejsca pochodzenia milionom osób uciekających przed wojną i prześladowaniem. W tym kontekście uznaje potrzebę zewnętrznego planu inwestycyjnego przez uruchamianie inwestycji w krajach trzecich i wzywa do pełnego zaangażowania europejskich władz regionalnych i lokalnych w ten proces. Należy zachęcać władze lokalne i regionalne, by wspierały przyjmujące uchodźców samorządy spoza UE przez zapewnienie pomocy technicznej i promowanie bardziej strukturalnego podejścia do ochrony uchodźców.

Obywatelstwo, sprawowanie rządów i lepsze stanowienie prawa

67. Ponawia swój apel o uproszczenie i poprawę ram prawnych europejskiej inicjatywy obywatelskiej, która jest jedynym instrumentem bezpośredniego uczestnictwa na poziomie UE.

68. Zwraca uwagę na swe udane działania w zakresie organizowania zdecentralizowanej komunikacji na temat spraw UE, prowadzone w ścisłej współpracy z lokalnymi i regionalnymi środkami przekazu, społeczeństwem obywatelskim i instytucjami UE. Wzywa Komisję Europejską do wzmożenia wysiłków w tej dziedzinie na długo przed wyborami europejskimi w 2019 r.

69. Zwraca się do Komisji o opracowanie ogólnounijnej jednolitej definicji nadmiernie rygorystycznego wdrażania w celu zapewnienia pewności prawa w związku z wdrażaniem i stosowaniem prawa UE oraz ograniczenia nadmiernej biurokracji.

70. Apeluje o zwiększenie przejrzystości, skuteczności i współpracy między instytucjami UE po przyjęciu nowego porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa oraz o włączenie KR-u we wszystkie etapy procesu legislacyjnego w celu pełnego wykorzystania potencjału Komitetu w cyklu legislacyjnym i konsultacjach.

71. Podkreśla dobrą współpracę z Komisją w zakresie pilotażowego badania oceny oddziaływania terytorialnego przeprowadzonego w latach 2015 i 2016. Opierając się na tej owocnej współpracy, Komitet wzywa Komisję do wprowadzenia oceny oddziaływania terytorialnego jako standardowej praktyki w kontekście oceny skutków prawodawstwa, które mogłoby mieć potencjalnie asymetryczne skutki terytorialne, i w szerzej zakrojonym programie dotyczącym lepszego stanowienia prawa.

72. Ma nadzieję na dalsze zacieśnianie współpracy z Komisją Europejską i Parlamentem Europejskim w zakresie monitorowania pomocniczości, a także przy okazji zaplanowanej na 2017 r. konferencji poświęconej pomocniczości.

73. Poleca swemu Przewodniczącemu, by przekazał niniejszą rezolucję Komisji Europejskiej, Parlamentowi Europejskiemu, Radzie oraz przewodniczącemu Rady Europejskiej.

Bruksela, dnia 15 czerwca 2016 r.

	Przewodniczący Europejskiego Komitetu Regionów
	Markku MARKKULA

1 ECON-VI/007.

2 COR-2015-05660.

3 COR-2015-02624.

4 Rezolucja KR-u w sprawie zrównoważonej żywności.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2017.17.4
• Rodzaj: Rezolucja
• Tytuł: Rezolucja Europejskiego Komitetu Regionów - Wkład Europejskiego Komitetu Regionów w program prac Komisji Europejskiej na 2017 r.
• Data aktu: 18/01/2017
• Data ogłoszenia: 18/01/2017