Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 12 maja 2011 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberverwaltungsgericht für das Land Nordrhein-Westfalen - Niemcy) - Bund für Umwelt und Naturschutz Deutschland, Landesverband Nordrhein-Westfalen e.V. przeciwko Bezirksregierung Arnsberg(Sprawa C-115/09)(1)
(Dyrektywa 85/337/EWG - Ocena skutków dla środowiska
- Konwencja z Aarhus - Dyrektywa 2003/35/WE -
Dostęp do wymiaru sprawiedliwości - Pozarządowe
organizacje ochrony środowiska)
(2011/C 204/10)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 9 lipca 2011 r.)
Sąd krajowy
Oberverwaltungsgericht für das Land Nordrhein-Westfalen
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Bund für Umwelt und Naturschutz Deutschland, Landesverband Nordrhein-Westfalen e.V.
Strona pozwana: Bezirksregierung Arnsberg
Przy udziale: Trianel Kohlekraftwerk Lünen GmbH & Co. KG
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Oberverwaltungsgericht für das Land Nordrhein-Westfalen - Wykładnia art. 10a dyrektywy Rady 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne (Dz.U. L 175, s. 40), w brzmieniu nadanym dyrektywą 2003/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. przewidującą udział społeczeństwa w odniesieniu do sporządzania niektórych planów i programów w zakresie środowiska oraz zmieniającą w odniesieniu do udziału społeczeństwa i dostępu do wymiaru sprawiedliwości dyrektywy Rady 85/337/EWG i 96/61/WE (Dz.U. L 156, s. 17) - Prawo organizacji pozarządowych do zaskarżenia decyzji w sprawie zatwierdzenia projektów, które mogą mieć znaczące skutki dla środowiska naturalnego - Zakres tego prawa - Możliwość powołania się na wszystkie właściwe uregulowania bądź tylko uregulowania opierające się bezpośrednio na prawie wspólnotowym, wraz z uregulowaniami, które chronią wyłącznie interes ogółu a nie prawa jednostek - Wymogi materialnoprawne w przypadku ograniczenia do uregulowań opartych na prawie wspólnotowym
Sentencja
1) Artykuł 10a dyrektywy Rady 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne, zmienionej dyrektywą 2003/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r., sprzeciwia się przepisom, które nie przyznają organizacji pozarządowej działającej na rzecz ochrony środowiska, o której mowa w art. 1 ust. 2 tej dyrektywy, możliwości powołania się przed sądem w ramach środka prawnego przeciwko decyzji w sprawie zezwolenia na przedsięwzięcia mogące "znacząco oddziaływać na środowisko" w rozumieniu art. 1 ust. 1 dyrektywy 85/337, zmienionej dyrektywą 2003/35, na naruszenie przepisu wynikającego z prawa Unii i mającego za przedmiot ochronę środowiska, z uwagi na to, że przepis ten chroni tylko interesy ogółu, a nie interesy jednostek.
2) Taka organizacja pozarządowa może wywodzić z art. 10a akapit trzeci zdanie ostatnie dyrektywy 85/337, zmienionej dyrektywą 2003/35, prawo do powołania się przed sądem w ramach środka prawnego przeciwko decyzji w sprawie zezwolenia na przedsięwzięcia mogące "znacząco oddziaływać na środowisko naturalne" w rozumieniu art. 1 ust. 1 dyrektywy 85/337, ze zmianami, na naruszenie uregulowań prawa krajowego wynikających z art. 6 dyrektywy 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory, zmienionej dyrektywą Rady 2006/105/WE z dnia 20 listopada 2006 r., chociaż nie dopuszcza do tego krajowe prawo procesowe, z uwagi na to, że przytoczone przepisy chronią tylko interesy ogółu, a nie interesy jednostek.
______
(1) Dz.U. C 141 z 20.6.2009.
