Skarga wniesiona w dniu 18 marca 2011 r. - Voss of Norway przeciwko OHIM - Nordic Spirit (Trójwymiarowa "butelka")(Sprawa T-178/11)
(2011/C 145/61)
Język skargi: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 14 maja 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: Voss of Norway ASA (Oslo, Norwegia) (przedstawiciele: adwokaci F. Jacobacci i B. La Tella)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Nordic Spirit AB (pubI) (Sztokholm, Szwecja)
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
– stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 12 stycznia 2011 r. w sprawie R 785/2010-1; i
– obciążenie OHIM kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Zarejestrowany wspólnotowy znak towarowy będący przedmiotem wniosku o unieważnienie prawa do znaku: trójwymiarowy znak towarowy przedstawiający "butelkę" dla towarów z klas 32 i 33 - wspólnotowy znak towarowy nr 3156163
Właściciel wspólnotowego znaku towarowego: strona skarżąca
Strona wnosząca o unieważnienie prawa do wspólnotowego znaku towarowego: Nordic Spirit AB
Uzasadnienie wniosku o unieważnienie prawa do znaku: strona wnosząca o unieważnienie prawa do wspólnotowego znaku towarowego uzasadniła swój wniosek istnieniem bezwzględnych podstaw odmowy rejestracji zgodnie z art. 52 ust. 1 lit. a) w związku z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 oraz tym, że właściciel wspólnotowego znaku towarowego działał w złej wierze w momencie dokonywania zgłoszenia zgodnie z art. 52 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009.
Decyzja Wydziału Unieważnień: oddalenie wniosku o unieważnienie
Decyzja Izby Odwoławczej: unieważnienie rejestracji wspólnotowego znaku towarowego
Podniesione zarzuty: naruszenie art. 75, 99 i art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Rady nr 207/2009 oraz naruszenie zasady 37 lit. b) ppkt iv) rozporządzenia Komisji nr 2868/95 ze względu na popełnienie przez Izbę Odwoławczą błędu: i) przy uzasadnieniu poprzez oparcie go na nowym wymogu ustalenia ważności trójwymiarowych znaków towarowych, co do którego strona skarżąca nie miała okazji przedstawienia swoich uwag; ii) przez przesunięcie ciężaru dowodu z naruszeniem zasad rzetelnego procesu; iii) przez niewłaściwą interpretację i zastosowanie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego i iv) przez istotne przeinaczenie okoliczności faktycznych, wskutek czego Izba Odwoławcza doszła do niesłusznego wniosku.
