Od 9 października br. obowiązuje nowelizacja zarządzenie prezesa NFZ w sprawie zasad sprawozdawania oraz warunków rozliczania świadczeń opieki zdrowotnej związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 przywracająca od 5 października stawkę za izolatoria.

Zarządzenie z 8 października stanowi wykonanie polecenia Ministra Zdrowia z 5 października 2021 r. - Aktualnie, ze względu na pogarszającą się sytuację epidemiczną, której rezultatem jest stale zwiększająca się liczba osób zakażonych wirusem SARS-CoV-2, co przekłada się na zwiększoną liczbę osób wymagających izolacji, zasadne jest wznowienie funkcjonowania i finansowania izolatoriów, przy czym wystarczające będzie utrzymywanie jednego izolatorium na terenie danego województwa - czytamy w uzasadnieniu zarządzenia.  Działalność izolatoriów zawieszono 1 lipca 2021 r., zarządzeniem prezesa NFZ, kiedy sytuacja epidemiczna nie wymagała zastosowania tego rodzaju rozwiązań.

Czytaj również: Izolowany chory ma gorzej niż więzień >>

 

Jakie stawki dla izolatoriów

NFZ wpisuje do wykazu izolatorium wskazane przez wojewodę. Zgodnie z zarządzeniem otrzymają one:

  • 20 zł - opłaty ryczałtowa za gotowość do objęcia opieką w izolatorium, za dobową dostępność pokoju;
  • 135 zł - za osobodzień pobyty związanego z zapobieganiem i przeciwdziałaniem zakażeniu wirusem SARS-CoV-2 w izolatorium  typ I,  czyli podmiotach leczniczych np. sanatoriach;
  • 195 zł - za osobodzień pobyty związanego  z zapobieganiem i przeciwdziałaniem zakażeniu wirusem SARS-CoV-2, skala Barthel >40
  • 245 zł - za osobodzień pobyty związanego z zapobieganiem i przeciwdziałaniem zakażeniu wirusem SARS-CoV-2, skala Barthel =
  • 200 zł - za pobyt związany z zapobieganiem i przeciwdziałaniem zakażeniu wirusem SARS-CoV-2 w izolatorium  typ II.

Do stawki za pobyt każdorazowo należy doliczyć opłatę za gotowość, dlatego łącznie za gotowość i pobyt pacjenta NFZ zapłaci odpowiednio ok. 155 zł sanatorium i 220 zł hotelowi, pensjonatowi, czyli podobnie jak na jesieni. 

Czytaj w LEX: Opieka w izolatoriach - zadania lekarza i pielęgniarki >>

Standardy opieki w izolatorium

Zgodnie z rozporządzeniem ministra zdrowia z 26 marca 2020 w sprawie standardu organizacyjnego opieki w izolatorium opiekę zdrowotną w izolatorium ma zapewnić szpital, do którego wojewoda przypisał miejsce wyznaczone na izolatorium. Opieka ta jest jednak ograniczona do wizyty pielęgniarki raz na dobę, może być zdalnie i wizyty lekarza dwa razy w tygodniu (porady w sytuacji pogorszenia się stanu zdrowia, także zdalnie). Izolatorium sytuuje się w obiekcie zapewniającym

  • osobny pokój i węzeł sanitarny dla każdego izolowanego pacjenta;
  • segment składający się z dwóch pokoi i wspólnego węzła sanitarnego - w przypadku osób izolowanych, u których zakażenie potwierdzone dodatnim wynikiem testu.

Kto trafia do izolatorium

Zgodnie z art. 34 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych, lekarz ze szpitala decyduje czy pacjenta z potwierdzonym koronawirusem skierować na hospitalizację, do izolatorium czy do izolacji w warunkach domowych. Z kolei rozporządzenie ministra zdrowia z 26 marca 2020 w sprawie standardu organizacyjnego opieki w izolatorium precyzuje, że do izolatorium kieruje się pacjentów:

  • chorych  na infekcję COVID-19 o łagodnym przebiegu, nie wymagających leczenia w szpitalu
  • osoby, u których podejrzewa się zachorowanie (zostały skierowane przez lekarza do leczenia lub diagnostyki laboratoryjnej w kierunku wirusa SARS-CoV-2 w izolacji poza szpitalem)
  • osoby, którym lekarz zlecił izolację w domu, ale ze względu na możliwość zakażenia bliskich z grupy podwyższonego ryzyka (np. osoby starsze, z obniżoną odpornością), nie powinny w nim przebywać
  • osoby, którym lekarz zlecił izolację w domu, lecz z innych przyczyn nie mogą poddać się jej w miejscu zamieszkania

W praktyce do izolatoriów kieruje się osoby bezobjawowo chorujące na COVID-19, które mogłyby zarażać domowników, jeśli ci nie mają potwierdzonego koronawirusa.