Wyrok w zawieszeniu dla lekarza za nieumyślne spowodowanie śmierci noworodka

Na rok więzienia w zawieszeniu na dwa lata skazał w piątek 13 listopada 2015 roku wrocławski sąd lekarza-ginekologa za narażenie pacjentki na utratę życia i nieumyślne spowodowanie śmierci jej dziecka. W procesie oskarżony był też drugi lekarz, który został uniewinniony. Wyrok jest nieprawomocny.

Sąd ogłaszając wyrok utajnił jego uzasadnienie z powodu konieczności zachowania tajemnicy lekarskiej. Proces również był częściowo utajniony.

Sąd skazał na rok więzienia w zawieszeniu na dwa lata Andrzeja K. lekarza prowadzącego ciążę pacjentki, którą skierował do kliniki, gdzie był kierownikiem.

Wyrok uniewinniający usłyszał podwładny Andrzeja K. - Marek M., który miał dyżur na oddziale w dniu, w którym doszło do wydarzeń opisanych w akcie oskarżenia.

Pacjentka trafiła do szpitala 9 sierpnia 2007 roku. Zdaniem śledczych K., wbrew wskazaniom, nie podjął decyzji o niezwłocznym wykonaniu cięcia cesarskiego, wyznaczając jego termin za kilka dni. 12 i 13 sierpnia pacjentka zaczęła uskarżać się na bóle. Według prokuratury Andrzej K. mimo zgłaszanych dolegliwości nie podjął decyzji o rozwiązaniu ciąży cięciem cesarskim i nie zlecił dostatecznego nadzoru, w tym przeprowadzenia ciągłych badań kardiotokograficznych oraz badania ultrasonograficznego.

13 sierpnia 2007 roku po południu bóle pacjentki nasiliły się. Wówczas lekarzem dyżurnym był Marek M. - drugi z oskarżonych. Jak wynika z aktu oskarżenia, pomimo objawów zgłaszanych przez pacjentkę, M. nie przeprowadził "ciągłego nadzoru i rejestracji podstawowych parametrów życiowych matki i płodu ani też nie zapewnił pełnej gotowości operacyjnej z zabezpieczeniem krwi do przetoczenia".

 

Czytaj: Łódzkie: proces lekarza oskarżonego w sprawie śmierci noworodka>>>

W konsekwencji stan pacjentki znacznie się pogorszył. Marek M. skonsultował się telefonicznie z Andrzejem K., informując go o konieczności przeprowadzenia cięcia cesarskiego. K. przyjechał do szpitala i ostatecznie wykonano cesarskie cięcie. Noworodek był reanimowany przez kilka godzin, zmarł w trzeciej dobie po porodzie.

Zespół biegłych powołany w tej sprawie stwierdził, że nadzór okołoporodowy był niedostateczny, a Andrzej K. powinien podjąć decyzję o wykonaniu cesarskiego cięcia już w godzinach porannych 13 sierpnia. Biegli wskazali też, iż czas od momentu podjęcia decyzji przez Marka M. o wykonaniu cesarskiego cięcia do jego wykonania był znacznie opóźniony, bowiem przekraczał 30 minut.

Dowiedz się więcej z książki
	Ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Komentarz rzetelna i aktualna wiedza darmowa wysyłka od 50 zł

K. nie przyznał się do winny, a opinię biegłych uważa za niekompetentną i nierzetelną. Twierdził również, że sytuacja związana ze stanem pacjentki po południu 13 sierpnia była nagła i nieprzewidywalna i wymagała natychmiastowej interwencji obecnego zespołu dyżurnego, on zaś nie był wówczas na dyżurze.

M. również nie przyznał się do winy. W śledztwie podkreślił, że istotne pogorszenie stanu zdrowia pacjentki nastąpiło o godz. 17.43, a operacja odbyła się zaledwie 17 minut później. Zaprzeczył też, by nadzór okołoporodowy nad pacjentką podczas jego dyżuru był nieprawidłowy. (pap)