W ochronie zdrowia trudno dokonywać rewolucyjnych zmian

Dostępna jest już publikacja dotycząca ewolucyjnego modelowania zmian w funkcjonowaniu szpitalu publicznych. Według jej autora Piotra Lenika w systemie ochrony zdrowia trudno dokonywać zmian rewolucyjnych, natomiast zmiany polegające na zwiększeniu zaangażowania pracowników i ich pozytywnej motywacji mogą skutkować efektywniejszym gospodarowaniem dostępnymi środkami. 

Autor publikacji zatytułowanej „Zarządzanie ewolucyjnymi zmianami w szpitalach publicznych. Teoria i praktyka” przypomina, że polski system ochrony zdrowia od lat wzbudza wiele dyskusji, zarówno na polu naukowym, jak i w debacie publicznej. Od początku transformacji gospodarczej i ustrojowej przechodził on różne modyfikacje. 

Różne koncepcje zmiany systemu

„Powstawały w tym czasie mniej lub bardziej śmiałe koncepcje, a  także podejmowane były reformy lub próby reform, które w perspektywie czasu i praktyki bieżącego funkcjonowania podmiotów świadczących usługi medyczne trudno uznać za kompleksowe, a  przy tym w  pełni efektywne. Wydaje się, że problematyka ta jest na tyle złożona, iż nie ma tutaj prostych i jednoznacznych rozstrzygnięć. Nachodzące na siebie interesy beneficjentów systemu – w obszarze ekonomicznym, społecznym czy politycznym – powodują, że w ochronie zdrowia trudno jest dokonywać zmian, które można by nazwać rewolucyjnymi” – czytamy we wstępie do publikacji. 

Według autora oczekiwania pacjentów a także pracowników zatrudnionych w podmiotach opieki zdrowotnej są w wielu obszarach rozbieżne z możliwościami finansowymi stwarzanymi przez państwo. Tymczasem sektor ten jest wyjątkowo wrażliwy, dotyczy bowiem sfery zdrowia i życia ludzkiego – dla dużej części społeczeństwa wartości najważniejszych - podkreśla.

Rosnące wymagania pacjentów

Warunki finansowe, w których od lat funkcjonują podmioty ochrony zdrowia, a przede wszystkim największe z nich – szpitale publiczne, sprawiają, że wzrastające oczekiwania pacjentów, między innymi wynikające z porównań do standardów publicznej ochrony zdrowia w bogatszych państwach europejskich, oraz w wielu wypadkach brak możliwości ich zaspokojenia powodują negatywne opinie. Są na nie narażone szczególnie szpitale, w nich bowiem występuje największa kumulacja różnorodnych przypadków, które często nie można ująć w tzw. jednolite grupy pacjentów. 

Właśnie w szpitalach występują wielomiesięczne czy nawet wieloletnie kolejki do zabiegów lub na wizyty w poradniach specjalistycznych, a panujące w nich warunki socjalne w wielu wypadkach pozostają na mało satysfakcjonującym poziomie. Jednocześnie to właśnie szpitale zatrudniają największą liczbę pracowników, w tym z grup tzw. deficytowych zawodów, funkcjonujących w realiach rynku pracy pracobiorcy. Z tego też względu wzrasta ryzyko niesatysfakcjonującej jakości obsługi pacjenta oraz negatywnych ocen ex post, a nawet ex ante – czytamy we wstępie.

Autor przypomina, że w ostatnim okresie obserwuje się (kolejny raz) problem pogłębiających się trudności finansowych dużej części podmiotów ochrony zdrowia. Wynika to między innymi z nieefektywnego systemu finansowania tych jednostek, postępującego przez lata procesu ich zadłużania, obecnego skomplikowanego, mało czytelnego i nie do końca spełniającego oczekiwania systemu finansowania przez NFZ, niedoszacowania wielu procedur medycznych, jak również mało efektywnego funkcjonowania samych podmiotów, także pod względem ekonomicznym i organizacyjnym.

Prywatyzacja to nie sposób
 

Autor przypomina, że jedną z koncepcji poprawy dotychczasowej sytuacji w  ochronie zdrowia była prywatyzacja, jednak aktywność prywatnego kapitału dotyczyła głównie rentownych procedur medycznych. Pozostałe, w tym wysoce nieopłacalne procedury (które dominują w wycenach NFZ), wykonywane są przez podmioty publiczne. 

Poza tym nowo powstające podmioty prywatne rekrutują z rynku specjalistów, którzy nie tylko posiadają najwyższe kwalifikacje formalne, ale również wykazują się empatycznym podejściem do pacjenta i  troską o  jakość obsługi. W rezultacie w publicznych placówkach pozostają osoby nie spełniające tych wymagań.

 [-OFERTA_HTML-]

Według autora opracowania skutecznym sposobem na poprawę funkcjonowania szpitali publicznych może być ewolucyjne modelowanie zmian w kierunku zwiększania zaangażowania pracowników tych placówek, pozytywnej motywacji, promowania projakościowego podejścia do pacjenta i efektywniejszego gospodarowania dostępnymi środkami. 

Podstawowym celem pracy jest zidentyfikowanie  barier ograniczających wprowadzanie zmian w  szpitalach publicznych w  obszarze organizacyjnym i  ekonomicznym, jak również poznanie możliwości zastosowania rozwiązań wpływających na skuteczniejsze ich wdrażanie, a następnie znalezienie rozwiązań w zakresie poprawy efektywności funkcjonowania publicznych podmiotów ochrony zdrowia, a także proefektywnościowego modelowania postaw, zachowań, motywacji, zaangażowania itd. pracowników szpitali publicznych, w tym kadr medycznych. 

Monografia jest owocem kilkunastoletnich zainteresowań badawczych autora w  zakresie doskonalenia zarządzania kapitałem ludzkim oraz organizacyjnych rozwiązań systemowych w  podmiotach publicznych, w  tym z  wykorzystaniem instrumentarium TQM.

Publikacja przeznaczona jest dla kadry kierowniczej sektora ochrony zdrowia, pracowników organów państwowych odpowiedzialnych za poprawę efektywności ekonomicznej oraz organizacyjnej w sektorze ochrony zdrowia. Zainteresuje przedstawicieli nauki specjalizujących się w zarządzaniu publicznym i zarządzaniu kapitałem ludzkim oraz studentów zarządzania.

Książka jest dostępna w księgarni Profinfo>>>.

 
Informacja o autorze

Piotr Lenik - doktor nauk ekonomicznych w dyscyplinie nauk o zarządzaniu; kierownik Zakładu Zarządzania w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej im. Stanisława Pigonia w Krośnie, dyrektor dużego szpitala publicznego, doradca w zakresie organizacji i zarządzania oraz marketingu, członek Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, Polskiego Stowarzyszenia Zarządzania Kadrami oraz Stowarzyszenia Menedżerów Opieki Zdrowotnej i Polskiego Stowarzyszenia Dyrektorów Szpitali, autor kilkudziesięciu publikacji.

Źródło: www.profinfo.pl