Tekst jednolity uwzględnia zmiany wprowadzone ustawą z 4 listopada 2016 roku o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, ustawą z 16 listopada 2016 roku o zmianie niektórych ustaw w związku z utworzeniem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, ustawą z 27 października 2017 roku o podstawowej opiece zdrowotnej a także zmiany wynikające z przepisów ogłoszonych przed dniem 4 grudnia 2017 roku.
Ustawa określa zasady i tryb zapobiegania oraz zwalczania zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, w tym zasady i tryb rozpoznawania i monitorowania sytuacji epidemiologicznej oraz podejmowania działań przeciwepidemicznych i zapobiegawczych w celu unieszkodliwienia źródeł zakażenia, przecięcia dróg szerzenia się zakażeń i chorób zakaźnych oraz uodpornienia osób podatnych na zakażenie.
Regulacje zawarte w ustawie dotyczą także zadań organów administracji publicznej w zakresie zapobiegania oraz zwalczania zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi oraz uprawnień i obowiązków świadczeniodawców oraz osób przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie zapobiegania oraz zwalczania zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.
Ustawa mówi między innymi o obowiązkowych badaniach sanitarno-epidemiologicznych i określa, kto podlega obowiązkowi wykonania takich badań a także o zakażeniach związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych oraz innych czynności, w trakcie których dochodzi do naruszenia ciągłości tkanek ludzkich. Jeden z rozdziałów mówi także o szczepieniach ochronnych. Ustawa omawia także postępowanie w przypadku podejrzenia lub rozpoznania zakażenia lub choroby zakaźnej i w przypadku stwierdzenia zgonu z powodu choroby zakaźnej oraz określa zasady postępowania w razie stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii.
Przepisy ustawy stosuje się do zakażeń i chorób zakaźnych, których wykaz jest określony w załączniku do niej, oraz biologicznych czynników chorobotwórczych wywołujących te zakażenia i choroby.