Według ustaleń śledztwa 67-latek, który trafił do lublinieckiej placówki z bólem brzucha, nie został właściwie zdiagnozowany i przedwcześnie wypisany do domu. Zmarł kilka miesięcy później.

O wyroku sądu wobec lekarza poinformował w poniedziałek 4 grudnia 2017 roku rzecznik Prokuratury Okręgowej w Częstochowie Tomasz Ozimek.

- Wyrok zapadł po uprzednim złożeniu przez oskarżonego wniosku o skazanie go bez przeprowadzania rozprawy. Jest on zgodny z wnioskami o wymiar kary, jakie w tej sprawie złożył prokurator – zaznaczył prokurator Ozimek.

Prokuratura oskarżyła lekarza w związku z pełnieniem przez niego funkcji kierownika oddziału chirurgii Szpitala Powiatowego w Lublińcu. W sprawie drugiego oskarżonego w tej sprawie lekarza sąd przeprowadzi normalny proces.

23 października 2011 roku 67-letni Władysław B., który uskarżał się na silny ból brzucha, został przywieziony przez pogotowie ratunkowe do lublinieckiego szpitala. Został przyjęty na oddział chirurgii z rozpoznaniem zapalenia pęcherzyka żółciowego.

- Po przyjęciu pacjenta przeprowadzono badanie RTG jamy brzusznej, które oceniono jako nierozstrzygające diagnostycznie. Wykonujący badanie zasugerował jego powtórzenie po odpowiednim przygotowaniu pacjenta, czego jednak nie uczyniono - poinformował prokurator Ozimek.

28 października 2017 roku 67-latek został wypisany ze szpitala, mimo że nadal źle się czuł. Według prokuratury, jednym z powodów podjęcia takiej decyzji mógł być trwający remont szpitala i konieczność ograniczenia liczby pacjentów.

Następnego dnia Władysław B. ponownie trafił do tego samego szpitala - ból nie ustąpił. Przeprowadzone 30 października 2017 roku prześwietlenie wskazywało na perforację przewodu pokarmowego i zapalenie otrzewnej. Tego samego dnia wykonano operację. Stan pacjenta po zabiegu wciąż się pogarszał, dlatego przewieziono go do specjalistycznych placówek medycznych w Katowicach i Sosnowcu. Pomimo kilku kolejnych operacji mężczyzna zmarł 13 stycznia 2012 roku.

Prowadząca śledztwo prokuratura zasięgnęła opinii Zakładu Medycyny Sądowej Wrocławskiego Uniwersytetu Medycznego. Biegli dopatrzyli się szeregu nieprawidłowości w postępowaniu lekarza zajmującego się pacjentem oraz kierownika oddziału chirurgii.

Według biegłych, po przyjęciu pacjenta do szpitala nie wykonano niezbędnych czynności diagnostycznych i przedwcześnie zdecydowano o wypisaniu pacjenta. Z opinii wynika też, że po ponownym przyjęciu pacjenta należało niezwłocznie wykonać tomografię komputerową jamy brzusznej i natychmiast przeprowadzić operację - to zwiększyłoby szanse na uratowanie pacjenta.

 - W konkluzji biegli stwierdzili, że nieprawidłowe zachowanie lekarzy naraziło Władysława B. na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Według biegłych brak jest podstaw do przyjęcia związku przyczynowego pomiędzy błędnym postępowaniem personelu medycznego a późniejszym zgonem pacjenta, gdyż perforacja przewodu pokarmowego zawsze stwarza zagrożenie dla życia pacjenta - wskazał Ozimek. Jak dodał, leczenie chirurgiczne tego schorzenia zwiększa wprawdzie szansę uratowania życia, nie dając jednak takiej gwarancji.

Przesłuchany w prokuraturze lekarz zajmujący się pacjentem nie przyznał się do zarzucanego mu przestępstwa i złożył wyjaśnienia, w których swoje postępowanie w zakresie opieki nad Władysławem B. ocenił jako prawidłowe. Natomiast kierownik oddziału chirurgii przyznał, że mógł dokonać błędnej interpretacji badania RTG jamy brzusznej pacjenta (pap)