Za rządową nowelizacją ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw głosowało 59 senatorów, 18 było przeciw, a 12 wstrzymało się od głosu.
Nowelizacja ma uprościć i doprecyzować procedury tworzenia programów polityki zdrowotnej, a także zapewnić standaryzację podejmowanych działań. Programy będą mogły być tworzone także na podstawie ujednoliconych dokumentów opublikowanych przez Agencję Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji (AOTMiT). Samorządy, które zastosują się do takiej dokumentacji, nie będą już musiały uzyskiwać opinii AOTMiT.
Nowelizacja umożliwi też zawieszenie, w całości lub w części, realizacji programu zdrowotnego w przypadku braku możliwości jego finansowania lub ograniczenia środków finansowych na jego realizację. Program musiałby zostać wznowiony po ustaniu przyczyn zawieszenia. Jeśli w ciągu 2 lat program nie zostanie wznowiony, wówczas jego realizacja zostanie uznana za zakończoną, a podmiot go realizujący będzie obowiązany do złożenia raportu końcowego.
Program będzie mógł zostać zakończony w przypadku wystąpienia okoliczności wskazujących na niecelowość jego dalszej realizacji, np. jeśli pojawią się nowe doniesienia naukowe dotyczące danej choroby.
Nowelizacja umożliwia ministrowi zdrowia dostęp do danych osobowych zawartych w elektronicznym systemie monitorowania programów zdrowotnych (obecnie prowadzonym pod nazwą System Informatyczny Monitorowania Profilaktyki) i zmiany realizatora programu polityki zdrowotnej opracowanego przez ministra.
[-DOKUMENT_HTML-]
Zgodnie z ustawą, minister mógłby powierzyć realizację programu polityki zdrowotnej bez konieczności przeprowadzania konkursu ofert. Byłoby to jednak możliwe tylko w sytuacji, gdy przeprowadzenie konkursu w zakładanym terminie nie jest możliwe, oraz w przypadku ograniczonej liczby potencjalnych realizatorów.
Nowelizacja przewiduje, że NFZ będzie mógł przekazywać środki na dofinansowanie programów zdrowotnych realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych określonych w wykazach świadczeń gwarantowanych, a nie - jak obecnie - na dofinansowanie programów dotyczących świadczeń nienależących do świadczeń gwarantowanych.
Ustawa ma też stworzyć ramy prawne umożliwiające przeprowadzanie programów pilotażowych w zakresie organizacji, realizacji lub sposobu finansowania świadczeń opieki zdrowotnej. Zgodnie z regulacją, do opracowania i ustalenia programu pilotażowego byłby upoważniony minister zdrowia, a także prezes NFZ, jeśli program dotyczy świadczeń gwarantowanych.
Wprowadzona ma być możliwość finansowania programów pilotażowych z budżetu państwa. Konieczne będzie określenie wskaźników realizacji programu, sposobu ich pomiaru oraz sposobu oceny wyników. Nowe rozwiązania dotyczące programów pilotażowych nie będą miały zastosowania do programów finansowanych ze środków europejskich.(pap)